WosWijs, juli 2009 - Wings of Support

WosWijs, juli 2009

Voorwoord
Nu we vanaf april een nieuwe voorzitter hebben, Ernst
Rensink, is het misschien wel aardig om even aandacht
te geven aan de vorige voorzitter, Aart Dil.
Toen Aart begin 2005 zich aanmeldde bij Wings of Support,
was hij eigenlijk een beetje vreemde eend in de bijt.
De stichting was toen nog een club van vrijwilligers die
alleen uit vliegend personeel van de KLM bestond, en
Menno de Kuyer Aart was werkzaam als gezagvoerder bij Martinair.
Het bestuur ontving hem met open armen, want men wilde eigenlijk al langer
uitbreiden naar andere maatschappijen, maar men zocht een geschikt persoon
die dat wilde uitvoeren.
Binnen korte tijd wierf hij binnen Martinair een grote groep donateurs en
medewerkers.
En er werden een aantal projecten opgestart op bestemmingen van Martinair.
In november 2006 werd hij voorzitter van Wings of Support.
De stichting stond toen een beetje voor een dilemma, of verder groeien met
het gevaar dat het een logge organisatie werd, of klein blijven maar dan wel
als gevolg dat je een hoop projecten niet kan uitvoeren door gebrek aan geld.
Samen met het bestuur besloten zij door te groeien naar stichting met ruim
2500 donateurs, en een jaaromzet van meer dan €500.000.Toch is de stichting
niet onpersoonlijker geworden, en dat is een knappe prestatie.In zijn
voorzitterschap werd ook het CBF keurmerk gerealiseerd, een lang en een
beetje saai traject, maar wat wel absoluut noodzakelijk was gezien de inkomsten
en uitgaven van de stichting.Letterlijk als klap op de vuurpijl, was het
tienjarig bestaan in november van Wings of Support.Hij was de grote initiator
van het jubileum met meer dan 300 gasten, met sprekers als Peter Hartman,
Paul Gregorowitsch en Zuster Celine van het Maria internaat uit Paramaribo
die speciaal voor het jubileum was overgevlogen.Al met al een mooi voorzitterschap,
en jammer dat hij ermee stopt. Maar gelukkig is er een prima opvolger
gevonden in de persoon van Ernst
Rensink.
Van de voorzitter
In april van dit jaar heb ik de voorzittershamer van Aart
Dil overgenomen. Ik ben er trots op dat ik leiding mag
geven aan deze fantastische stichting. Gerund door
een buitengewoon enthousiaste groep onbetaalde medewerkers
en vrijwilligers. Mogelijk gemaakt door u, als
trouwe donateur of sponsor.
Hoewel de recessie de wereldwijde economie in haar
Ernst Rensink
greep houdt, mogen wij als stichting vooralsnog niet
klagen. Het aantal donateurs groeit nog steeds en recentelijk mochten we
weer twee grote bedragen in ontvangst nemen. Van de Ronde Tafel 123 Den
Haag ontvingen we in de Diligentia in dezelfde plaats een cheque ter waarde
van €18.123. Enkele weken later vond het traditionele jaarlijkse toernooi van
onze sponsor de Golfmannen plaats en daarbij werd een bedrag van € 23.450
voor Wings of Support binnen gehaald.
De cijfers over het jaar 2008 zijn inmiddels ook bekend. Op 22 juni werden
deze door zowel het bestuur als de Raad van Toezicht unaniem goedgekeurd.
Het volledige jaarverslag zal na de AV, waarvan de datum bij het ter perse
gaan nog niet bekend was, beschikbaar zijn via onze website.
Voor het eerst prijkt er voorop deze editie een CBFkeurlogo. We hebben als
stichting hard gewerkt om dit keurmerk binnen te halen en we zijn er trots op
dit aan u te mogen tonen. De kosten voor het binnenhalen van dit keurmerk
zijn gesponsord door KLM Flight Operations en wij zijn hen daarvoor zeer
dankbaar.
Ik wens u veel leesplezier en rest mij nog u een zonnige zomer te wensen en
een hele fijne vakantie, waar dan ook ter wereld!
WosWijs, nummer 2, 2009
Woswijs is een uitgave van de
Stichting Wings of Support en
verschijnt vier keer per jaar
Oplage: 3.300
Druk: Sodexo Altys Document
Center i.o.v. SPL/LE
Vormgeving: Hella Matroos
Foto voorkant: Ernst Rensink
Redactie:
WoS SPL/NK, Postbus 7700,
1117 ZL Schiphol
redactie@wingsofsupport.org
www.wingsofsupport.org
Menno de Kuyer, hoofdredacteur
Marleen Hartkamp, coredacteur
Anne Olimulder, coredacteur
Bestuur:
Ernst Rensink- voorzitter
Petros Linaras - secretaris
Patrick van Oudgaarden -
penningmeester
Paul Rommerts - BL projecten
Marleen Hartkamp - BL communicatie
Marius den Dulk - erevoorzitter
Rekeningnummer:
8127072 te Leiden
Sponsors Wings of Support:
Alfa Register Accountants,
Bloom, Carfix, Club ICA, CMS Derks
Star Busmann, Combimex B.V.,
Dorint Hotel Amsterdam Airport,
Exact online BV, Friedberg Oudendijk
Advocaten,
Geurts & Partners Notarissen,
Golfmannen,
Het PR Bureau,
Icco,
KLM Flight Operations, KLM Health
Services,
KLM Inflight Services, KLM Kenya,
Martinair Holland NV,
Possitive Passion (POPA),
Renaissance Internet, Ronde Tafel 123
Den Haag, Ronde Tafel Oegstgeest,
Rotary Leimuiden / Jacobswoude,
Salesforce.com, Sodexo Food and
Management Services,
Vlieg Hypotheken
Geen uitdaging is ons te groot...
Goodies voor Wings of Support-projecten!
Met enige regelmaat krijgen Maaike en Kitty de
meest bijzondere aanbiedingen…..
Neem nu de 2.500 nieuwe polo en T-shirts van het
North Sea Jazz festival! Van enige jaargangen, diverse
prints, kleuren en maten.
Weggooien is zonde en
helemaal niet nodig: wij
waren meteen geïnteresseerd!
Na de 30.000 KLM dekens
hadden we weer ruimte
voor deze speciale gift, en
ondertussen heeft menig
shirt een eigenaar gevonden.
Wat dacht je van de Big
Mama’s (keukenploeg van
Tshwaranang/
Sedimosang) die zich hullen
in de XXXXL shirts,
gedrapeerd met een KLM
deken tegen de koude van
de hoogvlakte waar Johannesburg op ligt,…geweldig
toch?
Of je kleedt meteen je hele blaasorkest aan met deze
shirts, zoals in Ghana bij UPCO!
Een donatie nieuwe sportkleding kwam op 2 pallets
binnen, daar was ook zo een goede bestemming voor
gevonden.Enkele elftallen werden in Nederland in een
nieuwe outfit gestoken: daarom lopen er nu fraaie
teams rond in o.a. Entebbe, bij Joseph Lubega.
Voor Manenberg Schoolcamps had Unilever een
geweldig cadeau: zij kregen in een keer de plastic
borden die ze ieder kamp nodig hebben, en voor hen
nu kosten besparend zijn….Prachtig, hè…stamppot
in Kaapstad!
En we kregen wat nieuwe
multomappen, een kleine
vrachtauto vol….perfect
voor de projecten en de
kinderen die op school
goed hun best doen.
Voor degene die een Wosproject
bezoekt of naar
een Wos-bestemming
vliegt: Goodies meemen
is heerlijk, want je komt
nooit met lege handen
en men is er superblij
mee. Dankzij de vele vrijwilligers
wordt WoS hoe
langer bekender.
Bezoek gerust een Wosproject,
je hoeft nooit met lege handen aan te komen.
Meld je aan als vrijwilliger (via onze website) en je
ontvangt regelmatig alle informatie….
Vragen? goodies@wingsofsupport.org
2 woswijs nr. 2 2009 3 woswijs nr. 2 2009 www.wingsofsupport.org

Nieuwe klaslokaaltjes
Ten noordwesten van de Oegandese hoofdstad
Kampala ligt het Wakiso-district en hier
staat Holy Cross Namutenga Community Primary
school. Heel klein en primitief.
Het is opgericht in 1990 voor kinderen in de community,
aangezien er geen andere school in de buurt is.
Er gaan op dit moment 150 kinderen naar de school
en er wordt les gegeven in de kerk en op het grote
grasveld eromheen. Er staat een onafgebouwd ar-
Hallo iedereen van Wings of Support,
moedig lokaal. Wos is gevraagd voor financiele hulp
om drie klaslokaaltjes te bouwen.
De aanvraag is inmiddels goedgekeurd, en vol trots
heeft de leiding laten weten inmiddels te zijn begonnen
met de bouw.
De kinderen krijgen als lunch pap, dat wordt gemaakt
op een vuurtje van hout. De ouders en voogden betalen
een kleine bijdrage voor de school, waar ze lesboeken
van kopen en waar de pap van betaald wordt.
De kinderen maken een blije indruk en vinden de
school geweldig!
Dit is een heel kleinschalig projekt, waar Wos wellicht
in de toekomst nog een keer kan helpen.
Anita Kuiper
Projectcoördinator
Ik (Anne) en mijn vader Lex zijn laatst
met z’n tweeën naar de Filippijnen geweest.
We zijn daar naar een kindertehuis toe
geweest. Maar ook naar het kamp van
Young Focus. Het was een heel luxe
kamp met een zwembad een boomhut
en ook een survival parcours. Heel veel
faciliteiten dus. We hebben daar heel
veel leuke dingen gedaan zoals: een
Amazing Race, zwemmen in het zwembad
een avond met muziek en zingen,
daar had ieder team iets leuks ingestudeerd.
We hadden namelijk verschillende
teams met verschillende kleuren, ikzelf zat in het rode team. We hadden leuke teams en het was
erg gezellig. De mensen op de Filippijnen zijn erg gastvrij en erg aardig. Ik had een te gekke tijd daar. Met
veel mensen hou ik nog contact via het NING netwerk. Dat is een afgeschermde Hyves dus dat is erg leuk.
Ik had een geweldige tijd op de Filippijnen, ik zou er heel graag nog eens willen komen.
Groetjes, Anne
Bijzondere reis voor vader & dochter
Je kunt met je dochter een stedentripje maken of een weekje naar een tropisch
oord. Je kunt haar óók meenemen naar een weeshuis op de Filippijnen. Dat laatste
deed WoS-vrijwilliger Lex de Vries.
Door Lex de Vries
Ik speelde al enige tijd met de gedachte om het door
WoS gesponsorde, driedaagse zomerkamp van Young
Focus te bezoeken in mijn vakantieperiode. Het leek
mij ook heel leuk om mijn oudste dochter Anne van
twaalf mee te nemen en haar te laten zien hoe de
kinderen op de Filippijnen leven. Onze reis begon met
vier dagen in het kindertehuis Bahay Aurora in Baras.
Omdat het van half april tot eind mei zomervakantie is
op de Filippijnen worden wat extra handen en activiteiten
zeer op prijs gesteld in het
kindertehuis. De kinderen gaan
in de vakantie uiteraard niet naar
school en vinden het ontzettend
leuk als er bezoek langs komt
want dat betekent vaak dat ze
leuke dingen gaan doen.
Vanuit Nederland hadden we diverse
spelletjes meegenomen:
Mens erger je niet, Memory en
Take Five! We hebben hier veel
plezier aan beleefd en de kinderen
hadden snel door hoe de
spelletjes werken. Ook hebben we met ze gezwommen
bij de watervallen van Daranak en vervolgens
pannenkoeken gebakken. Tijdens ons verblijf hebben
we ook met de kinderen liedjes ingestudeerd. Er was
namelijk op de zaterdagavond een feestavond georganiseerd
omdat het eerste WoS-project (overkapping
van het basketbalveld) gereed was en officieel
geopend kon worden.
Op zaterdagavond tijdens het optreden hebben
we gezamenlijk met de kinderen deze nummers
opgevoerd en het publiek was razend enthousiast.
Vlak voor ons vertrek hebben we nog bingo gespeeld,
uiteraard met de nodige prijsjes.
We hebben een fantastische en onvergetelijke tijd
gehad in Bahay Aurora dankzij de hartelijke ontvangst
en de fijne lieve kinderen. We zouden hier graag nog
weer een keer naar terug gaan!
Onvergetelijk.
Na het bezoek aan het kindertehuis zijn we aansluitend
nog 3 dagen op kamp geweest met kinderen
uit de stad Manilla die normaal
gesproken op of nabij de vuilnisbelt
Smokey Mountain leven. Dit
kamp was georganiseerd door
Young Focus.
Ook dat was een hele leuke ervaring,
elders in de Woswijs staat
een verslag van dit kamp. Anne
nog steeds contact met kinderen
uit Bahay Aurora en ook met de
kinderen van Smokey Mountain die
onder de hoede zijn van Young Focus.
We hebben allebei een toptijd
gehad, dat staat buiten kijf. Onze laatste dag hebben
we besteed in de grote stad Manilla. Hier hadden we
onze eerste warme douche sinds een ruime week
en het zwembad was ook wel erg lekker… Ik kan
iedereen die in de gelegenheid is om een dergelijke
ervaring met z’n kinderen te delen, aanraden om dit
absoluut te doen. We denken beiden nog vaak terug
aan deze unieke ervaring.
Meer informatie over Bahay Aurora is te vinden op:
www.streetchildrenphilippines.eu.
4 woswijs nr. 2 2009 5 woswijs nr. 2 2009 www.wingsofsupport.org

Directeur KLM mee naar Boekarest
Op 16 april reisde Jan Ernst de Groot, managing director van de KLM, mee naar Boekarest.
Sinds 1 januari is hij voorzitter van de Raad van Toezicht van Wings of Support en uit hoofde van die functie
wilde hij graag eens een project van dichtbij zien. Gezien zijn drukke agenda werd een project binnen Europa
uitgekozen.
Door Ernst Rensink
Hoewel de reis met enige vertraging begon waren
we klokslag half vier bij Valentina Romania. Deze stichting,
opgericht in 2002, richt zich op zigeunerkinderen
en hun families in de
Sector 5 van Boekarest.
De kinderen
gaan vaak niet naar
school en veelal zijn
hun ouders werkeloos.
Doel van Valentina
Romania is om
de ouders weer aan
het werk te krijgen
en de kinderen gaan
dan overdag naar de
kleuterschool waar
ze ook nog eens drie
normale maaltijden
krijgen. De oudere
kinderen gaan ’s ochtends naar de basisschool en
komen ’s middags naar Valentina
Romania voor naschoolse opvang. Daar krijgen
ze onder andere huiswerkbegeleiding en knutselen.
Tevens moeten de kinderen minimaal één maal per
week onder de douche, een faciliteit die de kinderen
vaak thuis niet hebben.
Jan Ernst de Groot toonde dat je ondanks de taalbarrière
prima kunt samenwerken met de kinderen. Hij
schoof dan ook meteen aan om te helpen met het
maken van kleine windmolens.Toevalligerwijs vond
deze week ook de Easter Fair plaats, waar Valentina
Romania aan deel nam, met als doel het vergroten
van de bekendheid maar ook voor het verkopen van
spullen gemaakt door de kinderen. De opbrengst van
de verkoop kon dan weer gebruikt worden voor het kopen
van allerhande knutselmateriaal voor de kinderen.
Valentina Romania blijft een enorm leuk project om te
bezoeken op slechts 15 minuten van het crewhotel!
Weeskinderen eindelijk ‘thuis’
Vorig jaar heb je in de Woswijs kunnen lezen over
het meisje Jane dat vorig jaar tijdens de onlusten in
Kenia haar ouders voor haar ogen afgeslacht zag
worden.
Ze had zich volledig afgesloten
van de buitenwereld
en zo leerden we haar kennen
tijdens het Bushcamp.
Alle vrijwilligers waren diep
onder de indruk vanhaar
en groot was dan ook
onze vreugde toen Jane
op de laatste avond van
het Bushcamp in lachen
uitbarstte en er pretlichtjes
in haar ogen verschenen.
Eind goed, al goed? Helaas,
in Afrika is de werkelijkheid
vaak gruwelijk. Een
maand na het Bushcamp
kwam er een ‘Health Officer’
langs het weeshuis
en verklaarde het huis van
Mama Mary ‘ongeschikt’.
Het weeshuis werd met onmiddellijke
ingang gesloten
en de kinderen werden in
verschillende tehuizen ondergebracht.
Dat betekende dat Jane,
die eindelijk weer plezier
in het leven ging krijgen,
opnieuw bij wildvreemde
mensen werd ondergebracht.
Maar niet alleen voor Jane was het een drama,
ook voor de andere 19 kinderen was het vreselijk om
uit hun vertrouwde omgeving weggehaald te worden.
En dit juist op het moment dat Wings of Support wilde
gaan beginnen met een grote renovatie van het huis.
De kinderen waren geen van allen gelukkig in hun
nieuwe omgeving en Jane al helemaal niet. Die sloot
‘Na dramatisch jaar terug bij Mama Mary’
zich weer helemaal af van de buitenwereld. Vijf kinderen
vluchtten weg uit hun nieuwe huis en liepen
over grote afstand naar het huis van Mama Mary,
waar ze liefdevol werden
opgevangen.
Ondertussen werd er hard
gewerkt om het afgekeurde
huis weer acceptabel te
maken. Er werden twee
slaapzalen bijgebouwd en
de keuken kreeg een opknapbeurt.
Er werden extra
toiletten neergezet en alles
werd keurig geschilderd. Dit
alles met geld van mensen
die begaan waren met het
lot van deze kinderen.
Na vijf maanden konden
de kinderen terugkomen.
Maar dat ging niet zomaar.
De kinderen moesten ‘teruggekocht’
worden en de
kleren en spullen die ze bij
zich hadden toen ze gedwongen
uit hun huis vertrokken,
kregen ze niet mee.
De KLM-crew kwam langs
met koffers en tassen vol
met kleren en spulletjes,
zelfs een naaimachine was
meegekomen.
Het PR Bureau uit Amsterdam
gaat de lopende kosten
voor het huis betalen. Dus
de kinderen gaan weer goed gevoed en netjes
aangekleed naar school. Zij verheugen zich enorm
op het aanstaande Bushcamp. Toen Jane terugkwam,
rende ze op ons af en kwam er een grote lach op
haar gezichten. En inderdaad, de pretlichtjes waren
ook terug!
Marius den Dulk
6 woswijs nr. 2 2009 7 woswijs nr. 2 2009 www.wingsofsupport.org

Poffertjes, vuurwerk en schmink
Op kamp in Ecuador
Honderdveertig kinderen, zestig vrijwilligers, liters limonade, een hoosbui
gevolgd door stralend weer; kamp Alas de Ayda in Ecuador was één
groot feest.
Door Petra Hensen
Twee weken gelden was het dan eindelijk zover: met 140
kinderen op kamp even buiten Quito! De nacht van te voren
had ik bijna niet geslapen; waren we echt niets vergeten te
regelen? Als er maar niets zou gebeuren met één van de
kinderen, als het maar niet zou regenen…
De donderdag voor het kamp hebben we nog een aantal
voorbereidingen getroffen voor het kamp en vrijdag aan
het begin van de middag zijn we met een aantal alvast
richting de huisjes gegaan om wat
voorbereidingen ter plekke te treffen.
Vlaggen van WoS, slingers en
ballonnen opgehangen zodat het
voor de kinderen een vrolijk welkom
zou zijn. Met matrassen gesleept
om de huisjes optimaal in te delen
en wat kleine verrassingen voor de
kinderen op de kussens gelegd. In
grote pannen maakten we limonade
voor de kinderen; we waren er
helemaal klaar voor. Rond vijf uur
zouden de kinderen en de andere
vrijwilligers aankomen en toen begon
het verschrikkelijk hard te regenen en onweren. En ja
hoor, daar kwamen de bussen met kinderen aan…
We hadden rond de 20 Nederlandse vrijwilligers en rond
de 40 Ecuadoriaanse vrijwilligers. Deze mensen hebben
we ook echt allemaal heel hard nodig gehad. De kinderen
waren in de leeftijd van 4 t/m 15 jaar. De groep Nederlandse
vrijwilligers bestond deels uit Martinair vliegpersoneel en
deels uit personeel van Ecole. Ecole is een school en reisbureau
in Quito die ook een sponsorbijdrage hebben geleverd
voor dit kamp. Martinair heeft dit project gesponsord in de
vorm van het gratis mee laten vliegen op de vrachtmachine
van een drietal vrijwilligers en hebben 140 kinderrugtasjes
meegegeven.
Vuurwerk
Na een toch wel wat korte nacht (kussengevechten zijn
ook in Ecuador populair) werden we wakker met stralend
weer en dit hebben we ook het hele weekend gehouden.
Zaterdag hebben we een zeskamp gehouden, we zijn gaan
zwemmen en de kinderen hebben een speurtocht gedaan.
Bij het zeskamp hebben we een aantal echt Nederlandse
spelletjes gedaan zoals koekhappen, spijkerpoepen etcet-
era. De zaterdagavond werd afgesloten met vuurwerk als
verrassing voor de kinderen.
Het was geweldig om te zien hoe de kinderen van alles
enorm genoten. Deze kinderen wonen in Quito in de sloppenwijk
Carmen Bajo. Veel van deze kinderen worden thuis
verwaarloosd en/of mishandeld vaak door drank/drugsproblemen
van de ouders. Veel van de gezinnen zijn ontwricht
waardoor de kinderen al heel snel volwassen moeten
worden en voor zichzelf en broertjes
en zusjes zorgen. Geweldig om met
kinderen te gaan zwemmen die nog
nooit in een zwembad zijn geweest.
Door alle positieve aandacht die de
kinderen kregen zag je ook dat ze veel
makkelijker in de omgang werden in
de loop van het weekend.
Zondag wederom zwembadbezoek op
het programma maar ook poffertjes
eten, schminken en knutselen. Heerlijk
om heel veel lachende, stralende
gezichten te zien…ook bij de vrijwilligers!!
Door de enorme grote groep
kregen alle kinderen vier poffertjes…pannen, poffertjesmix
meegenomen uit Nederland. Na een superweekend zijn we
zondag in de namiddag weer naar huis gegaan. Aangekomen
op het project hadden een aantal ouders een warm
welkom georganiseerd. Ook hier hingen versieringen en
aantal waren verkleed, alle kinderen kregen een welkoms
applaus. We hebben toen even een paar tranen gelaten,
dit was zo ontroerend om te zien.
Dinsdag en woensdag na het kamp ben ik nog twee dagen
terug geweest op het project. Heel veel kinderen liepen nog
steeds in de shirts van het kamp met het rugtasje van Martinair
op. Huilende moeders bedankten voor het weekend.
Tijdens het weekend zelf is er veel langs me heengegaan
door de drukte van de organisatie maar nu eenmaal thuis
realiseer ik me hoe ontzettend mooi en fantastisch het voor
ons allemaal geweest is. De impact die het kamp op de
kinderen maar ook op mezelf heeft gehad is met geen pen
te beschrijven. Ik ben heel dankbaar dat ik dit heb mogen
meemaken.
Hopelijk wordt Alas de Ayda net als Bushcamp een jaarlijks
kamp.
De afrikaanse droom
Een echtpaar uit Eindhoven emigreert na pensionering naar Zuid-Afrika. De echtgenoten brengen
een wens in vervulling die zij al jaren hebben: de armoede bestrijden. Hoe twee pensionados
een nieuw leven beginnen en iets moois neerzetten.
Door Astrid Vink
Ze heten meneer en mevrouw Stege maar voor ons zijn ze
Henny en Trees. Hartelijk is de ontvangst in Ivory park, de
township nabij Johannesburg waar
beiden senioren actief zijn. Trots
laat Trees ons het kleine gebouwtje
zien waar de pre-school Sedimosang
is gehuisvest en waar op dat
moment 88 kinderen worden opgevangen.
Tevens dient de school
als woonhuis voor ‘juf’Josephine,
een vrouw uit Zimbabwe. De stichting
Tshwanarang uit Nederland
waar Trees en Henny deel vanuit
maken realiseerde een verbouwing
zodat het echt een school werd ,
conform de wens van Josephine
natuurlijk. En Henny geeft opnieuw
vorm aan zijn voormalige beroep
als oogarts, hij zette een oogkliniek
op in de township waar mensen uit de wijk voor weinig geld
een bril kunnen krijgen, dit ook met behulp van de Nederlandse
stichting Tshwanarang.
Modelproject
De kinderen hebben niet veel ruimte en als ze tussen de
middag een dutje doen, liggen ze zij aan zij tegen elkaar aan.
Al zijn ze nog zo klein, ze passen zich zichtbaar snel aan de
situatie aan. ‘Thuis hebben ze het nog veel slechter, als ze
al een thuis hebben,’ vertelt Trees. ‘Het zijn de allerarmsten
uit de township en er zijn erbij
die helemaal geen ouders hebben
en waarvoor Josephine ook
‘s nachts zorgt.’ Dat de kinderen
naar school gaan is al een hele
verbetering, al is de school erg
klein. Maar aan de inrichting kan
Wings of Support hier veel doen ,
concludeerden wij na het bezoek.
Wat men vraagt is niet teveel of
overdreven; matjes bijvoorbeeld,
zodat het slapen wat aangenamer
is, speelgoed om buiten te
spelen, de reparatie van een zandbak…
En zo werden Trees en
wij het snel eens en kwamen we
tot een eerste projectaanvraag.
Het ging allemaal zeer voorspoedig, de communicatie en
de financiële afhandeling verliepen heerlijk vlot, het lijkt wel
een modelproject! Inmiddels is dit project alweer afgerond
en zijn we met Trees en Henny met het vervolgproject bezig,
het opknappen van een studiecentrum, ook hier geldt dat
dit geen overbodige luxe is en WoS hier echt een verschil
kan maken.
8 woswijs nr. 2 2009 9 woswijs nr. 2 2009 www.wingsofsupport.org

Vrijwilligers gezocht!
Velen van ons kennen het weeshuis Blessed
Generation (voorheen Spirit of Faith) in Kenia. Tijdens de
vreselijk verkiezingsrellen vorig jaar, heeft ditzelfde weeshuis
een noodopvang geopend in Nyamira, in het westen
van Kenia.
Vorige maand heb ik dit opvanghuis in Nyamira bezocht.
Bern en Ann, medewerkers van het weeshuis, waren tijdens
de rellen in dit gebied. ‘Mensen werden bruut vermoord,
huizen in brand gestoken en hele dorpen verjaagd. Er heerste
complete chaos en veel kinderen raakten hun ouders
kwijt,’ aldus Bern.’Veel kinderen troffen we op straat aan, in
shock en totaal ontredderd.
Soms hadden ze
moeten toekijken hoe
hun ouders werden
vermoord met ‘panga’s’
(grote messen, red.).
Veel kinderen konden
vluchten en verstopten
zich op de theeplantages.’
Ann voegt toe:
‘We hebben de auto
gepakt en van een
kerk een luidspreker
geleend. Vervolgens
zijn we gaan rondrijden
langs de theevelden en
in hun eigen taal heb
ik omgeroepen dat
het weer veilig was.
Veel kinderen hadden
zich daar al dagenlang schuil gehouden, zonder eten en
drinken. Hoewel ze heel erg angstig waren en niet wisten
wie ze konden vertrouwen, waagden ze het er op en kwamen
tevoorschijn. Uitgehongerd, uitgedroogd en natuurlijk
erg getraumatiseerd.’
Nu, ruim een jaar later, zitten 35 kinderen nog steeds in
de noodopvang. Gelukkig gaat het met de meeste kinderen
weer redelijk. Ze gaan weer naar school en krijgen
bijstand om de trauma’s te verwerken. Er wordt af en toe
weer gelachen en gezongen in het huis. Maar helaas is
het huurhuis niet geschikt als permanent weeshuis. Er is
geen stromend water en ze gebruiken noodtoiletten in de
tuin. Bovendien staan er nog eens tientallen kinderen op
de wachtlijst, die nu nog op straat leven of tijdelijk onderdak
vinden bij goedwillende vreemden.
Daar gaan we wat aan doen!
De autoriteiten hebben een stuk land gedoneerd. Hierop
mag een heel nieuw weeshuis gebouwd worden. Om voldoende
fondsen te werven voor de nieuwbouw, organiseer
ik met hulp van Wings of Support en KLM de Jambo-Loterij.
Ik vraag iedereen om mij mee te helpen en zoveel mogelijk
loten te (ver)kopen, zodat we genoeg geld bijeen brengen
voor het nieuwe weeshuis.
Voor €5 kan iedereen straks Jambo-loten kopen met kans
op de hoofdprijs: Een reis voor 2 personen naar Kenia, mét
een feestelijk bezoek aan het weeshuis.
Vrijwilligers
Van 5 tot en met 18
oktober gaan we in
een standje in het
BMC actief Jambo-
Loten verkopen aan
onze vliegende collega’s.
We zoeken
daarvoor vrijwilligers
die een dag(-deel)
beschikbaar zijn om
in de stand loten te
verkopen. Als je op
deze manier actief wilt
bijdragen aan de loterij,
meld je dan aan op:
jambo-loterij@live.nl
Ook zoeken we nog
scholen die willen
meedoen aan de
Jambo-Loterij. We hebben hiervoor een heel leuk project
opgezet voor de Nederlandse schoolkinderen op basisscholen
en in het voortgezet onderwijs. Vertel de directie
van ‘uw’ school over de loterij. Zonodig stuur ik graag
nadere informatie toe.
Met de Jambo-Loterij kunnen we er voor zorgen dat de
weeskinderen weer fatsoenlijk opgevangen worden, weer
naar school gaan en weer een toekomst hebben. Het is
een hele uitdaging om zo’n grote loterij tot een succesvol
einde te brengen en samen móet het lukken!
Danny Eijkelboom
www.jambo-loterij.nl
voor nieuw weeshuis Kenia
Bushcamp
Inschrijving niet meer mogelijk
De inschrijving voor Bushcamp 2009 is gesloten.
Het liep dit jaar weer storm met de aanmeldingen
van vrijwilligers voor het jaarlijkse Bushcamp en we
hebben een groot aantal enthousiastelingen moeten
teleurstellen. Het aantal vrijwilligers is gelimiteerd tot
ongeveer 80 voor de vier kampen die we draaien. Dit
is een afweging die we hebben moeten maken. Er
moeten voldoende vrijwilligers zijn om de kinderen
alle aandacht te geven, maar deze vrijwilligers moeten
wel allemaal IPB naar Nairobi kunnen komen!
Volgend jaar komt er, hopen we natuurlijk, weer een
kamp en nieuwe kansen. Vrijwilligers worden allemaal,
heel eerlijk, ingedeeld op datum van aanmelding.
Houd de website en Woswijs dus goed in de gaten
vanaf maart 2010!
Foto’s
Wij zijn altijd op zoek naar
mooie foto’s (minimaal 1 MB)
van kinderen voor, bijvoorbeeld,
de voorkant van de WosWijs of
voor ander drukwerk.
Heb jij leuke foto’s gemaakt van
Wings of Support projecten?
Stuur die dan o.v.v. je naam.
projectnaam en datum naar:
foto@wingsofsupport.org
Helpen
Elke vliegende collega kan
helpen met het vervoeren
van ‘goodies’. Dit is door KLM
toegestaan, mits je natuurlijk je
eigen koffer inpakt en weet wat
je vervoert.
We kunnen je hulp hard gebruiken!
Vragen?
goodies@wingsofsupport.org
Oproep
Spullen voor Zuid Afrika
Door een brand op het project ‘Ons Plek’ in het Zuid-
Afrikaanse Bloemfontein is er veel vernield. Wij roepen
daarom iedereen op te helpen.
Wat is dringend nodig?
-Beddengoed, dekens, plaids.
-Medische spullen als plastic handschoenen, vitaminen,
hoestsiroop, zeep, medicijnen.
-Luiers voor kinderen en volwassenen.
-Kleding.
Heb je wat liggen, leg het dan in het WoS-hok met
een sticker op de zak(ken).
Beter nog: ga je richting Johannesburg, laat het Martin
Lont even weten, dan zorgt hij dat het in het hotel
wordt afgehaald. Martin is te bereiken via:
martinlont@tiscali.nl
Zoals altijd weer: Bedankt!
Maaike en Kitty
Wings of Support - Goodies
Verhuizen
Uit dienst,
Met pensioen,
Nieuw bankrekeningnr
Geef het aan ons door via
secretariaat@wingsofsupport. org
Medewerkers Wings of Support:
Caroline Alders, Vanessa van Asselt, Carla Bakker-van Geene, Folkert Beunke, Eva Bosnjakovic, Roy Boverhof, Carla Broere,
Anne-Marijn Bruinsma, Angela van de Burgt, Nathalie Dekkers, Amber Dennert, Aart Dil, Sjef Dirckx, Joost den Dulk, Marius
den Dulk, Inske den Dulk, Auke van Elten, Dennis van Es, Marthe Fransman, Carmen Frederiks, Sara Gasseling, Robin de
Geus, Pauline Gombault-Pareau Dumont, Jan-Willem Goudriaan, Yvonne de Graaf, Mark van der Grijp, Eugene van Halder,
Marleen Hartkamp, Aria den Hartog, Petra Hensen, Frank Hop, Michiel van den Hoven, Marije Jelly, Erik Julian Labrana,
Hans Katoen, Jeroen van Kempen, Jose Keunen, Maartje Kool, Marjolein Korsman, Karin van Krimpen, Marianne de Kruif,
Carmen Kruithof, Anita Kuiper, Sharon Kustarjo, Menno de Kuyer, Liesbeth de Leth, Caroline Liem, Petros Linaras, Martin
Lont, Gerben Los, Roos Marincic, Hella Matroos, Hubert Maynard, Kitty Meijburg, Mireille Meijers, Pamela van der Meulen,
Marlene Montagne, Jolanda Nieuwenhuizen, Linsey Nijdeken, Anne Olimulder, Patrick van Oudgaarden, Hanna Paul, Astrid
Pauwels, Wouter Pleijsier, Joop Puts, Ernst Rensink, Martin Roelofsen, Ad Röling, Paul Rommerts, Lucia van Rooijen, Robin
Ruijter, Paul Santman, Mirjam Slierendrecht, Sabine Smit, Marianne Snelleman, Maaike Steijger, Elisabeth Tiesinga, Danette
Toet, Lucille Traas-van Vianen, Bart van de Ven, Cindy Vet, Astrid Vink, Lex de Vries, Henk Vugteveen, Ron van Wagtendonk,
Maria Weekers, Yvonne Welzen, Eunice Zandvliet
10 woswijs nr. 2 2009 11 woswijs nr. 2 2009 www.wingsofsupport.org