december 2011
Woswijs 2011 - Wings of Support
Woswijs 2011 - Wings of Support
- No tags were found...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>december</strong> <strong>2011</strong><br />
Bushcampers beklimmen berg<br />
Vers brood in Sao Paulo<br />
Swingen in Zutphen
Menno de Kuyer<br />
Voorwoord<br />
Wings of Support steunt projecten niet alleen door het<br />
verbouwen van toiletten in weeshuizen of de aankoop van<br />
leermiddelen voor scholen in de sloppenwijken. Ook proberen<br />
we de instellingen zoveel mogelijk financieel onafhankelijk te<br />
maken van giften van derden. En dat is niet alleen verstandig<br />
op de lange termijn. Het zou namelijk best kunnen dat KLM<br />
plotseling besluit om een bestemming niet meer rechtstreeks,<br />
of in het ergste geval, helemaal niet meer aan te vliegen. Dan<br />
wordt het extra lastig voor de projectcoördinatoren om de<br />
bestaande schooltjes of weeshuizen te bezoeken.<br />
Actueel is bijvoorbeeld Manilla, waar we de afgelopen jaren vele initiatieven hebben<br />
uitgevoerd en waar binnenkort niet rechtstreeks meer op wordt gevlogen. De<br />
nachtstop gaat er dus uit en als een project dan toch nog een goed idee heeft of in<br />
de financiële problemen raakt, wordt het voor de coördinatoren een hele klus om de<br />
bestemming te bereiken.<br />
Twee mooie initiatieven worden in deze WosWijs beschreven:<br />
In São Paulo heeft het opvangtehuis Sitio Agar een prima lopende bakkerij, waar<br />
voor de hele buurt en omringende bedrijven broodjes worden gebakken. De oude<br />
bestelwagen begint het te begeven en Wings of Support helpt bij de aanschaf van<br />
een nieuwe auto.<br />
Deze stichting kan weer jaren vooruit, de kinderen kunnen aan de slag en de<br />
inkomsten zijn gegarandeerd.<br />
In Nairobi heeft St. Michael’s Holy Unity Academy een heel ander probleem. De<br />
sponsor heeft aangegeven het voedselprogramma niet meer financieel te kunnen<br />
voortzetten. Dat zou inhouden dat de kinderen geen maaltijd meer op school<br />
ontvangen, vaak het enige voedsel van de dag.<br />
Tezamen met een Keniaanse organisatie werd een stuk land gevonden om zelf maïs<br />
te verbouwen. 240 zakken werden er geoogst door de hoofdmeester, voldoende om<br />
iedereen te eten te geven. En een deel wordt zelfs verkocht om volgend jaar het land<br />
weer te kunnen huren en de maïs in te planten.<br />
Van de voorzitter<br />
Geachte lezer,<br />
Dit is alweer de laatste WoSwijs van <strong>2011</strong>! Het jaar is voorbij<br />
gevlogen, om maar in luchtvaarttermen te blijven.<br />
Terwijl ik dit schrijf hebben we nog een dikke maand te<br />
gaan tot het einde van <strong>2011</strong> en hebben we inmiddels alweer<br />
meer dan 70 goedgekeurde projecten op de teller<br />
staan, totaal goed voor een slordige € 450.000. Om te voorkomen<br />
dat projecten afhankelijk worden van Wings of Sup-<br />
Ernst Rensink<br />
port wordt door onze projectcoördinatoren veelal gezocht<br />
naar een duurzame oplossing. Dat is een mooie ontwikkeling en de meest creatieve<br />
oplossingen passeren dan ook de revue. Uiteindelijk is het ook voor Wings of Support<br />
van belang om andere projecten te steunen die onze hulp ook goed kunnen<br />
gebruiken.<br />
De nieuwe website van Wings of Support nadert haar voltooiing en is misschien bij<br />
het ter perse gaan van dit document al live gegaan. Naast het Facebook account wat<br />
we al hadden, gaan we met deze nieuwe site helemaal met de tijd mee. De nieuwe<br />
site kent een volledige nieuwe menustructuur waardoor de bezoeker hopelijk sneller<br />
de informatie vindt die hij of zij zoekt. Uiteraard zullen we in de toekomst nog andere<br />
zaken gaan toevoegen zoals bijvoorbeeld een knop waarmee je direct een pagina<br />
kan aanbevelen bij je vrienden. Opmerkingen en suggesties over de website zijn<br />
altijd welkom.<br />
Er rest mij nog u te danken voor uw steun in het afgelopen jaar! Ik wens u prettige<br />
feestdagen toe en al het goeds voor 2012.<br />
Hartelijke groet,<br />
Ernst Rensink<br />
WosWijs, nummer 4, <strong>2011</strong><br />
Woswijs is een uitgave van de<br />
Stichting Wings of Support en<br />
verschijnt vier keer per jaar<br />
Volgend nummer: maart 2012<br />
Inzenden kopij vóór 1 februari<br />
Oplage: 3.000<br />
Druk: Sodexo Altys Document Center<br />
i.o.v. SPL/LE<br />
Wings of Support op Facebook:<br />
www.facebook.com/wingsofsupport<br />
Redactie:<br />
WoS SPL/NK, Postbus 7700,<br />
1117 ZL Schiphol<br />
redactie@wingsofsupport.org<br />
www.wingsofsupport.org<br />
Menno de Kuyer, hoofdredacteur<br />
Anne Olimulder, coredacteur<br />
Emilie van de Ven, coredacteur<br />
Vormgeving: Hella Matroos<br />
Foto voorkant: Uit de fotocollectie vsn Moos van der<br />
Laarse en Fred Schild<br />
Bestuur:<br />
Ernst Rensink - voorzitter<br />
Petros Linaras - secretaris<br />
Sharon Kustarjo - penningmeester<br />
Paul Rommerts - BL projecten<br />
Marleen Hartkamp - BL communicatie<br />
Marius den Dulk - erevoorzitter<br />
Rekeningnummer:<br />
8127072 te Leiden<br />
Sponsors Wings of Support:<br />
Alfa Register Accountants,<br />
Bloom,<br />
Carfix, Club ICA, Combimex B.V., Crew Lounge<br />
Events, Cvision B.V.,<br />
Dam tot Dam -loop / KLM runner<br />
De Golfmannen.nl, Dorint Hotel Amsterdam Airport,<br />
Exact online BV, Fox Productions,<br />
Friedberg & Partners Advocaten,<br />
Geurts & Partners Notarissen,<br />
Het PR Bureau,<br />
Icco,<br />
KLM Engineering & Maintenance, KLM Flight Operations,<br />
KLM Health Services, KLM Inflight Services,<br />
KLM Kenya, Ladies’ Circle Noordwijk-Oegstgeest,<br />
Lions club Blaricum Laren,<br />
Marfo B.V.,<br />
Martinair Holland NV,<br />
Possitive Passion (POPA),<br />
Renaissance IT, Rodin Filmproductions, Ronde<br />
Tafel 123 Den Haag, Ronde Tafel Oegstgeest,<br />
Rotary Leimuiden/Jacobswoude, Rotaryclub Amstelveen<br />
Nieuwer Amstel, Salesforce.com, Schiphol<br />
Airline Operators Committee, Sodexo Food and<br />
Management Services, Stichting Change in the Air<br />
(CITA), Stichting Wilde Ganzen,<br />
Vlieg Hypotheken<br />
De eerste<br />
oogst is<br />
binnen voor<br />
St. Michael’s<br />
Holy Unity<br />
Academy<br />
Eind vorig jaar kreeg St. Michael’s Holy Unity Academy te<br />
horen dat de sponsor het voedselprogramma niet meer kon<br />
voortzetten in <strong>2011</strong>. Dit veroorzaakte grote problemen voor<br />
de school. Met name voor de wezen en de meest kwetsbare<br />
kinderen. De maaltijd die zij op school ontvingen was vaak<br />
het enige voedsel wat zij op een dag kregen.<br />
Door Yvonne de Graaf<br />
Tezamen met Helene van de Roest van de Keniaanse organisatie<br />
Tak, ontstond het plan om een stuk grond te huren<br />
in het noordoosten van Kenia in het plaatsje Kitale. Dit is de<br />
zogenaamde graanschuur van Kenia. Het land ligt voor de<br />
hoofdmeester op 10 uur reizen van de school. Maar daar is het<br />
gehele jaar wel voldoende neerslag. Als noodoplossing hebben<br />
we in overleg toch hiervoor gekozen. Er werd door de hoofdmeester<br />
William Odiambo ingeschat dat er 250 zakken maïs van<br />
het land zouden komen, het zijn er uiteindelijk 240 geworden.<br />
De eerste 40 zakken zijn op de school gearriveerd. Ze werden<br />
eerst gedroogd op de binnenplaats en daarna opgeslagen. Het<br />
grootste gedeelte van de oogst is opgeslagen in een speciale<br />
graanschuur. Het is de bedoeling dat een deel wordt verkocht<br />
om het land weer te kunnen huren en in te planten, een deel zal<br />
worden uitgeruild tegen ander voedsel en een deel wordt direct<br />
ingezet voor dagelijks gebruik.<br />
Gedurende de afgelopen drie maanden ontving St. Michael<br />
voedselhulp van Wings of Support. Dit is nu zeer waarschijnlijk<br />
niet meer nodig.<br />
2 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong><br />
Afmelden Woswijs: Mail naar<br />
donatie@wingsofsupport.org<br />
3 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong> www.wingsofsupport.org<br />
met gegevens en onderwerp ‘Afmelden Woswijs’.
”Wij willen die kinderen<br />
ook graag ontmoeten!!”<br />
Door Esther Fengler - Leeuwis<br />
Al enkele jaren gaan Rob en ik mee op Bushcamp,<br />
iets wat we met heel veel plezier doen.<br />
Nadat we met veel enthousiaste verhalen vorig<br />
jaar uit Kenia terug kwamen, kwam de vraag van<br />
onze kinderen of we in de zomervakantie niet naar Kenia<br />
op vakantie konden. Fabian (13) en Naomi (10):“Wij<br />
willen die kinderen ook heel graag ontmoeten!”.<br />
Voordat we vertrokken heeft onze zoon Fabian een<br />
actie gehouden. Bij de plaatselijke voetbalclub<br />
en in een regionaal krantje deed<br />
hij een oproep en zamelde voetbalshirts<br />
in om aan de kinderen in de weeshuizen<br />
te geven. Met 150 voetbalshirts vertrokken<br />
we eind juni richting Kenia om daar de drie<br />
weeshuizen van Blessed Generation te<br />
gaan bezoeken.<br />
Bij aankomst in Nairobi zijn we meteen door gegaan<br />
naar Ruiru, waar we drie nachten blijven. Genoeg tijd<br />
om te kletsen, spelletjes te spelen, te voetballen en<br />
vriendjes te maken. Het is prachtig om te zien dat de<br />
taalbarrière helemaal geen probleem is en ze elkaar<br />
prima begrijpen.<br />
We eten mee met de pot (de ugali valt zwaar!), gaan<br />
naar zondagsschool en de kinderen gaan zelfs een dag<br />
mee naar school. Het uitdelen van de voetbalshirts is<br />
een groot succes. De kinderen wachten geduldig op<br />
hun beurt om wat uit te mogen zoeken. “Hier kunnen<br />
de kinderen in Nederland een voorbeeld<br />
aan nemen, mam”, reageerde Naomi met<br />
grote ogen! Nadat we limonade en koekjes<br />
hebben uitgedeeld, het is per slot van<br />
rekening toch een beetje feest, blijkt dat<br />
limonade drinken hier niet zo gewoon als<br />
bij ons. Limonade is echt feest, want dat<br />
wordt maar eens in de 2 maanden gedronken.<br />
De dagen vliegen om en het afscheid<br />
valt zwaar, maar gelukkig hebben we een<br />
mooi vooruitzicht.<br />
‘ We hebben als gezin een<br />
heel bijzondere tijd gehad<br />
in Kenia, waar we veel<br />
geleerd hebben en vooral<br />
veel mooie momenten<br />
hebben meegemaakt’ .<br />
Het volgende station is Nyamira, wat niet al te ver van<br />
Lake Victoria ligt. Hier wordt het nieuwe weeshuis gebouwd,<br />
waar we erg benieuwd naar zijn! Twee jaar geleden<br />
zamelde collega Danny Eikelenboom veel geld in<br />
d.m.v. de JAMBO-loterij. Wij, en ook Fabian en Naomi<br />
hebben toen erg ons best gedaan om loten te verkopen.<br />
Is het niet fantastisch dat je dan zelf een kijkje kan gaan<br />
nemen? Ook hier worden we zingend ontvangen en is het<br />
na ruim 1 ½ jaar een emotioneel weerzien. En we worden<br />
niet teleurgesteld: het weeshuis wordt prachtig. Het<br />
ligt op een heuvel met fantastisch uitzicht. Het huis kan<br />
ongeveer 100 kinderen plaatsen, wat heel fijn is want<br />
naast de 35 kinderen die al in de tijdelijke opvang wonen,<br />
staan er al zo’n 35 kinderen op de wachtlijst. Op<br />
9 <strong>december</strong> aanstaande zal de feestelijke opening zijn.<br />
Ook hier wordt er veel gevoetbald, gekletst en wonen we<br />
een kerkdienst bij. Veel swingender dan bij ons, maar<br />
die wel ruim drie uur duurt!! Nadrie dagen is het weer<br />
tijd om afscheid te nemen en door te reizen naar onze<br />
eindbestemming: Malindi.<br />
Hier worden we trots rondgeleid door een aantal kinderen,<br />
spelen we tafeltennis en helpen we chapati’s maken. Er<br />
worden zelf verbouwde komkommers geplukt en de kippen<br />
worden gevoerd. Het is goed te zien dat de kinderen<br />
het in de huizen naar hun zin hebben, goede scholing krijgen<br />
en vooral belangrijk: heel liefdevol verzorgd worden.<br />
We hebben als gezin een heel bijzondere tijd gehad in<br />
Kenia, waar we veel geleerd hebben en vooral veel mooie<br />
momenten hebben meegemaakt. Door dit bezoek voelen<br />
we ons ook heel nauw verbonden met de kinderen van<br />
Blessed Generation. Fabian en Naomi<br />
zijn vol van hun sponsor ‘broertje’<br />
Paul, die ze nu persoonlijk kennen.<br />
Dit was een fantastische reis!<br />
Ik hoef jullie niet te vertellen waar de<br />
kids het liefst de komende zomervakantie<br />
naartoe willen…<br />
4 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong> 5 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong> www.wingsofsupport.org
foto Carien Jipping<br />
Op naar de top!<br />
Net als in 2008 zijn we op Bushcamp 4 met de oudste kinderen van het kamp<br />
naar de top van Mount Longonot geklommen. De top ligt op 2776 meter. Het<br />
is al een behoorlijke klim naar de kraterrand en vanaf daar is het nog eens<br />
1 ½ uur naar het hoogste punt.<br />
En dus vertrokken we om 08.00 uur ’s morgens om ruim de tijd te hebben voor deze<br />
klim. De avond tevoren hadden we het schoeisel van de kinderen geïnspecteerd en<br />
met nog wat ‘schoenenruil’ had iedereen de juiste schoenen aan om aan dit avontuur<br />
te beginnen.<br />
Mount Longonot is een oude vulkaan met een grote krater en ligt ongeveer op één<br />
uur rijden van Lake Navaisha in Kenia. De bus met kinderen en twee begeleiders van<br />
het weeshuis St. Michaels, Moos, Fred en ondergetekende (de begeleiders van bushcamp<br />
4) vertrokken in alle vroegte en op dat moment dreigde het te gaan regenen!<br />
Na de brief overhandigd te hebben aan de gate, konden we naar binnen. De toegesnelde<br />
gids haalde zijn wandelstok en we waren klaar om aan dit avontuur te beginnen!<br />
Nu hield het op met zachtjes regenen en begon het serieuzere regenwerk. Het<br />
was ook best koud zo aan het begin van de dag! De kinderen hadden een tempo dat<br />
wij ‘laaglanders’ niet bij konden houden maar oké, wij kwamen een kwartier na hen<br />
ook op de kraterrand aan. Dat was al een mooie prestatie op zich. Voor 2 deelnemers<br />
was dit genoeg; hoogtevrees en niet goed voelen, maakte dat zij met mij<br />
teruggingen terwijl de anderen met Fred en Moos aan de laatste etappe begonnen!<br />
Het weer klaarde gelukkig op en na een ‘ruige’ klim werd het hoogste punt bereikt.<br />
Wat een uitzicht; zowel in de verte als in de krater!<br />
Daarna was het tijd voor (veel!) boterhammen, limonade en de nodige foto’s van<br />
hun topprestatie. Het was nog zo’n 1 ½ uur terug naar de auto op de parkeerplaats<br />
bij de gate. Aangekomen bij het bord, dat verwijst naar het National Park waar<br />
Mount Longonot zich in bevindt, hebben we foto’s genomen en medailles uitgereikt.<br />
De t-shirtjes die we allemaal dragen, de bidons en de handdoekjes werden geschonken<br />
door mijn sportschool LifeFit in Haarlem. Zie: www.lifefit.nl; kijk dan bij<br />
Haarlem-zuid.<br />
Mensen bedankt en…volgend jaar weer??<br />
Fred Schild, Moos van der Laarse en Gerry Bouma.<br />
6 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong> 7 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong> www.wingsofsupport.org
Swingen<br />
en zingen<br />
in Zutphen<br />
Dankzij Flight Operations<br />
Kerk wordt speelparadijs<br />
Door Anita Kuiper<br />
Ugandese kinderen geven workshop<br />
De kinderen verzorgden optredens, workshops en deden mee<br />
met andere kinderkoren. Ik ging naar een workshop op een<br />
middelbare school in Zutphen. Zes klassen kregen een workshop<br />
van zes meiden en zes jongens in de leeftijd van acht<br />
tot veertien jaar, onder begeleiding van Rogers en Cobie. Als er een<br />
klas Nederlandse kinderen binnenkwam waren de meeste aanvankelijk<br />
niet echt gemotiveerd, hingen een beetje tegen de muur, en op de<br />
vraag wie mee wilde doen met zingen, gaven de meeste kinderen<br />
als antwoord: ‘nee hoor, zingen kan ik echt niet’. Of: ‘drummen vind ik<br />
maar stom’. Maar als ze eenmaal bezig waren bleek het ineens léuk:<br />
jongens die de drums super vonden, grote witte meiden die het geweldig<br />
vonden om na te zingen wat een klein donker grietje voorzong,<br />
een leraar die op z’n zondagse, nette schoenen uit zijn dak ging met<br />
een Ugandese dans, en weer anderen die in de maat sloegen met een<br />
stokje op hun kalebas!<br />
Na veel gedoe om alle visa in orde te krijgen in Uganda,<br />
kwamen ze half mei eindelijk in Nederland aan:<br />
twaalf kinderen en drie leiders van de Makula-school<br />
in Kampala! Klaar voor hun The Seeds of Makula<br />
programma, met als doel naamsbekendheid te krijgen,<br />
geld op te halen en donateurs te werven.<br />
Door Astrid Vink<br />
Het begon ooit met een crèche in de township Ivory Park, nabij Johannesburg. In 2008 brachten wij daar ons<br />
eerste bezoek en de crèche Sedimosang kreeg dankzij Wings of Support een opknapbeurt en werd onder<br />
andere voorzien van slaapmatjes. Sindsdien wordt de crèche regelmatig bezocht door KLM-crewleden, die<br />
nooit met lege handen aan komen. Kleding en speelgoed wordt regelmatig ‘ingevlogen’.<br />
Op Sedimosang worden de allerarmste kinderen opgevangen. Ze krijgen de juiste geestelijke en lichamelijke verzorging;<br />
voor veel kinderen een lichtpuntje in hun jonge, zware leven. Hier mogen ze weer kind zijn. ‘s Avonds zitten<br />
deze kinderen weer thuis, in vaak onmenselijke omstandigheden, waar kou en honger bijna de normaalste zaak van<br />
de wereld zijn.<br />
Crècheleidster Josephine bouwde haar huis om tot deze crèche maar kon dit niet alleen. Zij heeft enkele leidsters in<br />
dienst en inmiddels komen dagelijks 104 jonge kinderen naar de crèche. Daar was haar huis veel te klein voor en<br />
uitbreiding was een must.Die werd zeer dicht bij huis gevonden, aan de overkant van de straat. Een leegstaande kerk<br />
werd omgetoverd tot een prachtige speelruimte waar kinderen heerlijk de hele dag kunnen spelen.<br />
En nu kwam Wings of Support weer in beeld, want WoS zorgde voor de inrichting. Maar wat is Wings of Support<br />
zonder sponsors? Wij zouden nooit zoveel op onze routes kunnen doen zonder mensen die op hun beurt ons weer<br />
“supporten”. Flight Operations was bij project ZA-127 (zie website www.wingsofsupport.org) een hele belangrijke<br />
sponsor en zij zorgden ervoor dat de kinderen hier dagelijks worden opgevangen en kunnen spelen. Sedimosang<br />
bedankte Wings of Support maar wij willen KLM Flight Operations bedanken voor het flinke bedrag dat wij hebben<br />
kunnen uitgeven aan de allerarmsten!<br />
Spetterend optreden<br />
Afzonderlijk van elkaar oefenden groepjes en na enige tijd<br />
kwamen ze samen. De zangers begonnen dan met hun<br />
zang en op beleider Rogers’ signaal gingen de drums meedoen,<br />
en een tijdje later de kalebassen. En er werd nog bij<br />
gedanst ook! Fantastisch om te zien, vooral hoe de nietenthousiaste<br />
pubers er allemaal vrolijk en blij van werden!<br />
Na hun gezamenlijke optreden kwam er een groot compliment<br />
van begeleider Cobie, met daarbij de opmerking dat<br />
de groep uit Uganda ook nog eens zou showen hoe het er<br />
nou écht uit zou moeten zien. En de mzungus (blanken,<br />
red.) vonden het geweldig en gaven ze een groot applaus!<br />
Daarna hield Cobie nog een praatje en vertelde wat over<br />
de school en over hoe ze altijd weer geld nodig hebben.<br />
Ze bracht de kinderen op ideeën om cakes te bakken voor<br />
Uganda of auto’s te wassen…. Na afloop kwamen er jongens<br />
en meiden op haar af om te vragen waar dat geld<br />
dan gestort kon worden. Rogers kreeg een hand en werd in<br />
8 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong> mooi Engels bedankt voor de fantastische workshop!<br />
9 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong> www.wingsofsupport.org
Sociale broodjes<br />
Bakkerij onontbeerlijk voor kinderen opvangtehuis<br />
Het Braziliaanse opvangtehuis Sitio Agar geeft onderdak<br />
aan kinderen met HIV. Onder de rook van Sao Paulo<br />
krijgen de kinderen die thuis niet meer welkom zijn of niet<br />
verzorgd kunnen worden een nieuwe kans.<br />
Door Astrid Pauwels<br />
Het opvangtehuis, dat sinds 1993 bestaat, geeft onderdak<br />
aan 70 kinderen, die ondermeer behandeld worden door psychologen,<br />
spraakleraren, opvoeders en een fysiotherapeut.<br />
Maandelijks krijgen ze doktersbegeleiding en medicatie in<br />
een ziekenhuis in hartje Sao Paulo. Maar, waarschijnlijk het<br />
belangrijkste, ze krijgen er vooral veel aandacht en genegenheid!<br />
Sitio Agar wil dat de kinderen, die in hun jonge leventje<br />
al zoveel hebben meegemaakt, zich thuis voelen en heeft al<br />
meerdere kinderen naar adoptieouders kunnen overbrengen.<br />
Sitio Agar is geëvolueerd van een stichting die kinderen met<br />
een dodelijke ziekte onderdak gaf tot één die ze nu, dankzij de<br />
betere medicijnen van de laatste jaren, op een volwaardig leven<br />
kan voorbereiden. De kinderen worden ouder en hebben<br />
behoefte aan een opvoeding en vorming die toekomstgericht<br />
is. Daarom is er in Sitio Agar tegenwoordig een naaiatelier,<br />
een computerlokaal en een bakkerij. In de bakkerij worden<br />
dagelijks 2500 broodjes gebakken die worden verkocht aan<br />
bedrijven uit de omgeving en aan mensen die een zeer laag<br />
inkomen hebben. De bestelwagen waarmee men sinds 1993<br />
dagelijks de broodjes heeft rondgebracht was echter niet<br />
meer betrouwbaar. Omdat de sociale functie van de bakkerij<br />
onontbeerlijk is voor de kinderen van Sitio Agar, heeft Wings<br />
of Support een nieuwe bestelwagen aangeschaft voor de<br />
stichting en worden de broodjes als vanouds rondgebracht.<br />
Door de jaren heen heeft de stichting meerdere malen op de<br />
hulp van Wings of Support kunnen rekenen. Een keertje voor<br />
de inrichting van een van de woningen , een ander keertje voor<br />
de aankoop van computers en kantoormatriaal en nu dus een<br />
nieuwe bestelwagen zodat de kinderen kunnen blijven leren hoe<br />
broodjes te bakken!<br />
10 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong> 11 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong> www.wingsofsupport.org
Een verslag van vierde kamp<br />
Bushcamp<br />
Langere tijd had ik de wens deel te nemen aan het jaarlijkse<br />
Bushcamp, maar dat was er nog nooit van gekomen.<br />
Omdat je vaak spijt hebt of krijgt van de dingen die je<br />
niet hebt gedaan en zelden van de dingen die je wél hebt<br />
gedaan, was de tijd rijp dit jaar. Niks van uitstel komt<br />
afstel!<br />
Met gezonde spanning en een flinke dosis<br />
goede zin vertrokken we op maandagmorgen<br />
voor het vierde kamp vanuit Nairobi<br />
naar Fisherman’s Camp aan Lake Naivasha.<br />
Onderweg er naar toe een laatste stop in Kibera,<br />
de sloppenwijk van Nairobi, om aldaar leerlingen op<br />
te halen van Saint Michael’s Holy Unity Academy.<br />
Leraar Kevin stond ons al glunderend op te<br />
wachten samen met de leerlingen die mee mochten.<br />
Schuchter, afwachtend maar ook nieuwsgierig namen<br />
ze samen met ons plaats in de bus en daar gingen we.<br />
Aangekomen in Fisherman’s Camp waren daar inmiddels<br />
de kinderen van Seeds in His Garden ook<br />
‘ingecheckt’. Geen tijd te verliezen; na wat handelingen<br />
van huishoudelijke aard, snel zwemvesten aan<br />
en hup, de boten in voor een tocht tussen de nijlpaarden<br />
op Lake Naivasha. “If you’re happy and you<br />
know it, clap your hands” werd ingezet en de sfeer<br />
zat er direct goed in.<br />
Vanaf dat moment werden we geleefd en hebben<br />
we ons geen moment verveeld. Het was ongelooflijk<br />
om te zien hoe snel we een familie werden. Er<br />
werden kinderen toegewezen aan ‘leaders’ en we<br />
gingen al heel snel van elkaar houden, al moesten<br />
sommigen nog even het luipaard uit de boom kijken.<br />
Het was een bonte mix, want de oudste leerlingen<br />
van Saint Michael’s waren 17/18 jaar oud terwijl Joy<br />
van Seeds in His Garden pas 3 jaar oud is! Met de<br />
kleintjes zijn we gaan wandelen op Crescent Island,<br />
een wandelsafari, lopend tussen zebra’s, gnoes<br />
en zelfs van heel dichtbij zagen we een moeder<br />
giraffe met kind. Daar werden niet alleen de kleintjes<br />
stil van. De oudere kinderen gingen tegelijkertijd<br />
met andere begeleiders Hell’s Gate bezoeken,<br />
heel spannend en indrukwekkend mooi.<br />
‘s Avonds als de maaltijd was bereid door<br />
de bush cook, heerlijke maaltijden overi-<br />
gens (en dat op ketels en pannen op een kampvuur), stond<br />
je werkelijk versteld wat er allemaal in die maagjes ging.<br />
Maar wat voor ons de normaalste gang van zaken is, een dagelijkse<br />
warme maaltijd, is helaas niet voor iedereen vanzelfsprekend.<br />
De oudere kinderen hielpen vaak mee met corvee. Overdag<br />
hebben we gezwommen, gevoetbald, gespeeld, nagels<br />
gelakt, geknutseld en onder de enthousiaste leiding van Annick<br />
is er zelfs een geweldige modeshow georganiseerd. Muziek van<br />
Shakira, Rihanna en los gingen de dames!! Spannende, uitdagende<br />
kleding, ze voelden zich op en top vrouw en je zag het<br />
zelfvertrouwen groeien! De bonte avond was helemaal een succes,<br />
nu een modeshow met de leiding.<br />
Dolle bende, gekke ‘leaders’ en als klap op de vuurpijl leraar-<br />
Kevin met een pruik op en in een beha. Zijn leerlingen gilden<br />
het uit!<br />
Toch waren er ook ontroerende en bijzondere voordrachten<br />
van kinderen waarbij sommigen, waaronder ikzelf, met moeite<br />
de emoties konden bedwingen.<br />
Hartverwarmend, inspirerend, relativerend en motiverend.<br />
De jeepsafari en het zwemmen bij de buren waren absolute<br />
hoogtepunten. En toch ook confronterend weer: meisjes<br />
van 16/17/18 met zwembandjes omdat ze niet kunnen<br />
zwemmen. Je staat er eigenlijk niet bij stil, maar ja,<br />
natuurlijk, waar zouden ze dat hebben moeten leren?<br />
En als na het zwemmen, twee kleine hummels op je schoot<br />
kruipen, zich in je nek nestelen, bibberend van de kou, op zoek<br />
naar warmte , dán, dan ben ik niet meer sterk en flink maar<br />
dan laat ik mijn tranen de vrije loop.<br />
Waarom heb ik dit niet eerder gedaan, waar was ik al die jaren<br />
in oktober zogenaamd zo druk mee?<br />
Wie één kind helpt, helpt de wereld. Door het te knuffelen en te<br />
laten voelen dat het meetelt, dat het de moeite waard is, en dat ik<br />
niets maar dan ook niets beter te doen had dit jaar dan het mijn<br />
volle aandacht, liefde, gezelligheid en genegenheid te geven.<br />
“Bushcamp is the best”, dat zingen de kinderen al jaren.<br />
Het is zo, ik heb het met eigen ogen kunnen zien.<br />
Kwaheri, hopelijk tot volgend jaar.<br />
Lisette Peer<br />
12 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong> 13 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong> www.wingsofsupport.org<br />
Foto’s Caroline Liem
Opvangcentrum<br />
Tahanan Santa<br />
Luisa<br />
Als projectcoördinator is het de bedoeling om regelmatig de projecten<br />
te bezoeken die door Wings of Support worden ondersteund. Zo ontstaat<br />
er een persoonlijke band én zo kunnen we natuurlijk ook nagaan<br />
of de door WoS aangekochte items er ook daadwerkelijk zijn.<br />
Zo heb ik tijdens mijn laatste reis samen met Aart, mijn galley maatje, het<br />
huis Tahanan Santa Luisa bezocht in Manilla. Dit is een opvangcentrum voor<br />
seksueel misbruikte meisjes waar ze de kans krijgen om zich voor te bereiden<br />
op het ingangsexamen van de staatsschool.<br />
Er wonen vijfentwintig meisjes tussen de leeftijd van negen en achttien jaar<br />
oud en het gaat er zoals gewoonlijk gezellig en geanimeerd aan toe. Het zijn<br />
actieve meiden die zoals normale tienermeisjes graag dansen, bewegen en<br />
gezien worden. Dat ondervindt men hier al gauw, maar men merkt al even<br />
snel aan hun uitbundige gedrag of aan hun gezichtje hoe zwaar ze getekend<br />
zijn en hoe erg ze hun best moeten doen om weer in het normale leven<br />
te staan. Vanwege hun achtergrond en hun kwetsbare leeftijd is dit geen<br />
gemakkelijke opgave en voor de leiding van Tahanan Santa Luisa blijft het<br />
een dagelijkse uitdaging om hier goed mee om te gaan. Gelukkig hebben<br />
ze wel heel veel kennis in huis; zo is er psychologische bijstand, dagelijks<br />
onderwijs en worden er regelmatig workshops gehouden. Dansen, naaien,<br />
schilderen...zolang de meisjes maar bezig zijn! En dankzij Wings of Support<br />
hebben ze nu ook een nieuwe televisie en nieuwe computers, beide broodnodig<br />
hier. En niet te vergeten: een gloednieuwe elektronische piano, want,<br />
zeg nu zelf, muziek brengt toch ook weer wat meer leven in huis!<br />
Astrid Pauwels<br />
Young Focus Manilla<br />
Net terug uit Manila waar we (drie CA’s)<br />
een bezoek hebben gebracht aan de<br />
projecten van Young Focus. We werden<br />
heel hartelijk ontvangen en kregen alle<br />
tijd om vragen te stellen en zijn daarna met vrijwilligers<br />
van Young focus op pad gegaan naar<br />
een opvanghuis voor babies die ondervoed<br />
zijn op Smokey Mountain. We hebben spullen<br />
gebracht zoals luiers en melk, babyspeelgoed,<br />
maar ook schoenen voor oudere kindjes.<br />
Een hele bijzondere ervaring die we ons leven<br />
niet meer zullen vergeten.<br />
Heel veel succes verder met de grote bijdrage<br />
die jullie leveren met alle projecten!<br />
Esther Johannes<br />
14 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong> 15 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong> www.wingsofsupport.org
Met koffers vol naar<br />
Manilla<br />
De meeste van jullie zijn vast op de hoogte van de extra koffers die<br />
WoS ter beschikking stelt om kleding of speelgoed mee te nemen naar<br />
WoS-projecten op de route. Deze koffers vind je in een kamertje naast<br />
de postvakken, waar er ook veel kleding, speelgoed en andere spullen<br />
(oftewel ‘goodies’) liggen die je mee kunt meenemen naar de projecten.<br />
Kitty en Maaike zijn verantwoordelijk voor de ‘goodies’. Zij zorgen ervoor<br />
dat deze kamer altijd goed gevuld is en weten precies wat waar<br />
ter wereld nodig is. Dus toen co-piloot Sjors Kitty een mailtje stuurde<br />
om te zeggen dat hij naar het door een tyfoon getroffen Manilla zou<br />
vliegen, antwoordde zij hem dat hij alles mee mocht nemen wat hij<br />
wilde.<br />
Met dat antwoord wist Sjors wel raad; hij wist de hele crew te mobiliseren<br />
en zo zijn er in één keer ontzettend veel spullen in Manilla<br />
terechtgekomen.<br />
Zo zie je maar weer wat een enkel mailtje kan doen !!<br />
Astrid Pauwels<br />
Stations manager Oost<br />
Afrika heeft een garage<br />
vol met goodies!<br />
De weken voor het Bushcamp hebben heel veel vrijwilligers koffers vol<br />
met speelgoed, schoenen en kleding richting Nairobi mee genomen.<br />
De goederen werden achtergelaten bij het hotel, waar de stations manager<br />
Jan-Willem Goudriaan het ophaalde en alles thuis in zijn garage<br />
opsloeg.<br />
Tijdens Bushcamp zijn alle spullen uitgedeeld aan de kinderen, zodat<br />
iedereen met een tas vol cadeaus naar huis ging.<br />
Door Robin de Geus<br />
Anahisha<br />
Natasha<br />
Kinderen vertellen...<br />
Wie droomt tijdens de grauwe winterdagen niet van de witte stranden en warme passaten op Curaçao? Een autootje huren<br />
om naar Westpunt of Cas Abao te gaan, borrelen bij De Heren of lekker chillen bij Mambo Beach. We kennen het allemaal<br />
wel toch?<br />
Toch is er ook een andere zijde van Curaçao. Een zijde die gelukkig aandacht krijgt van Wings of Support en onze medewerkers<br />
en vrijwilligers.<br />
Een project dat we al enkele jaren steunen is Fundashon Boso Kosecha. Dit is een naschoolse opvang voor kinderen,<br />
geleid door de enthousiaste Mirjam en Erwin. In eerder gepubliceerde Woswijs uitgaven konden jullie lezen over hun activiteiten<br />
voor kinderen uit eenoudergezinnen uit achterstandswijken. Deze kinderen worden bij Boso Kosecha prinsen en<br />
prinsessen genoemd om hen te laten weten dat ze waardevol zijn.<br />
Dit keer praat ik met drie prinsessen van dit project:<br />
Anahisha<br />
De eerste prinses is Anahisha. Een verlegen meisje van vijf jaar. Eerder, tijdens de zomerkampen, zag ik hoe verlegen en<br />
teruggetrokken ze was, maar daarna klampte ze zich helemaal vast aan Melanie, een KLM collega die ook bij enkele activiteiten<br />
aanwezig was. Vervolgens waren die twee niet uit elkaar te krijgen. Om maar niet over het afscheid te beginnen!<br />
Anahisha woont bij haar moeder, samen met de vriend van haar moeder, twee halfzusjes en een halfbroer. Ze heeft nog<br />
een andere halfbroer maar die is uit huis geplaatst. Wat ze later wil worden, weet ze nog niet. Wel weet ze te vertellen<br />
dat roze, geel en rood haar favoriete kleuren zijn en dat ze van zwemmen houdt. En favoriete eten? Eigenlijk lust ze wel<br />
alles, maar haar favoriet is ijs, vooral schepijs. Op school doet ze het goed en af en toe gaat ze met haar moeder naar de<br />
Adventisten kerk.<br />
Natasha<br />
Dan is Natasha aan het woord, een vrolijke meid met grote pretoogjes. Ze straalt één en al ondeugd uit, maar op een leuke<br />
manier! Natasha weet het al: zij gaat later zangeres worden! Ook zij houdt van zwemmen. Of ze van eten houdt? Ja! Vooral<br />
patatfrietjes en ijsjes, maar ze zegt dat ze niet van groenten houdt. Natasha woont met haar moeder en drie halfbroertjes.<br />
Gelukkig doet ze het wel goed op school (zegt ze).<br />
Sugeli<br />
De andere vrolijke prinses is Sugeli. Zij is zes jaar en woont bij haar nicht. Haar moeder is drugsverslaafd en kan dus niet<br />
voor Sugeli zorgen. Van een vader weet ze niets. In het huis wonen ook de ouders van haar nicht en het zoontje van diezelfde<br />
nicht, een knul van 12 jaar. Sugeli heeft ook nog twee half broers die in hetzelfde huis woonden, maar zijn uit huis<br />
geplaatst. Ze vertelt dat ze af en toe naar de Katholieke kerk gaat en dat ze haar best doet op school. Ze wil later namelijk<br />
schooljuf worden. Als het op sporten aankomt, zegt ze dat ze van zwemmen houdt. En wat ze van Curaçao vindt? Leuk!!<br />
Sugeli<br />
16 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong> 17 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong> www.wingsofsupport.org
Blessed Generation<br />
Cadeaubon<br />
Neem Wings of Support<br />
op in je testament<br />
Mede doordat de kosten voor het basale<br />
voedsel het afgelopen jaar twee tot drie<br />
maal duurder is geworden, heb ik als<br />
actieve vrijwilliger voor de drie Blessed<br />
Generation Weeshuizen (Kenia) cadeaubonnen<br />
ontwikkeld. Het achterliggende<br />
idee is het genereren van extra inkomsten<br />
o.a. voor voedsel, maar ook voor schooluniformen,<br />
schooltassen, gympen enz.<br />
Je geeft een cadeau aan iemand, al vanaf<br />
e 7 in de vorm van een kaart met foto, waarop<br />
het artikel staat wat jij namens die persoon<br />
hebt gedoneerd aan Blessed Generation.<br />
Te bestellen via<br />
www.blessedgeneration.nl<br />
Een prachtige cadeau suggestie, speciaal<br />
in <strong>december</strong>!<br />
Íneke van der Draai-van Houdt<br />
Onze nationale voetbal icoon Johan Cruijff heeft er in 2006 voor gezorgd dat Goede Doelen in het geheel vrijgesteld<br />
zijn van successie- en schenkingsrecht. Dat was niet alleen goed nieuws voor veel stichtingen die hiervan<br />
gingen profiteren, maar ook voor velen die moeite hadden met de verdeling van hun nalatenschap. Immers je<br />
testament opmaken is iets wat niet makkelijk is en waar je niet graag over nadenkt.<br />
Maar het is wel belangrijk om de regie te houden over je leven en de bezittingen die je nalaat. Als je wilt dat na je<br />
overlijden je bezittingen volgens eigen wensen verdeeld worden, moet dit testamentair vast worden gelegd bij een<br />
notaris. In deze Uiterste Wil bepaal je wat je na je dood aan wie nalaat.<br />
Als je geen Uiterste Wil hebt vastgelegd, geldt het erfrecht voor de verdeling van je nalatenschap. Er is dan erfbelasting<br />
van 10-40% van toepassing.<br />
Dankzij Johan Cruijff kan je nu ook een goed doel in je Uiterste Wil opnemen. Bij het nalaten van geld of goederen<br />
aan een goed doel, steun je dit goede doel, terwijl je nalatenschap daar ook van profiteert. Je kunt namelijk<br />
belasting besparen als je de fiscale regels op dit punt goed toepast. Goede doelen hoeven geen successie- en<br />
schenkingsrecht te betalen, dus gaat 100% naar het goede doel!<br />
Echter niet alle goede doelen komen hiervoor in aanmerking. Wings of Support is als stichting door de Belastingdienst<br />
aangemerkt als ANBI (Algemeen Nut Beogende Instelling) en komt daardoor wél in aanmerking. Een testament<br />
of Uiterste Wil kan altijd aangepast worden. Dit moet ook weer door een notaris geregeld worden.<br />
Door je testament te laten spreken kan je de wereld nog iets goeds nalaten!<br />
Notarislijn, 0900-3469393<br />
www.notaris.nl<br />
Marius den Dulk<br />
marius@wingsofsupport.org<br />
Inschrijving Bushcamp 2012<br />
Het Bushcamp 2012 zal wederom plaats vinden aan de oevers van Lake Naivasha,<br />
Kenya, van vrijdag 28 september tot en met donderdag 11 oktober.<br />
De data in 2012:<br />
Opbouwen kamp vrijdag 28 september 2012<br />
1e kamp zaterdag 29 september t/m dinsdag 2 oktober<br />
2e kamp dinsdag 2 oktober t/m vrijdag 5 oktober<br />
3e kamp vrijdag 5 oktober t/m maandag 8 oktober<br />
4e kamp maandag 8 oktober t/m donderdag 11 oktober<br />
Afbreken kamp donderdag 11 oktober 2012<br />
De inschrijving voor één of meerdere kampen van het Bushcamp 2012 staat open<br />
voor iedereen die in het jaar <strong>2011</strong> reeds donateur van Wings of Support was en<br />
opent op 1 april 2012 om 00.01 uur. Je kunt je niet eerder opgeven. Meer informatie<br />
kan je vinden op de website www.wingsofsupport.org onder het kopje BUSHCAMP<br />
en in de volgende WosWijs.<br />
Als je zeker wilt zijn van een plekje in een van de vier bushcamps dan is het verstandig<br />
om de datum van 1 april 2012 in je agenda, telefoon of computer op te slaan. De<br />
toewijzing gaat op basis van moment dat je inschrijving binnen is. In de regel is het<br />
zo dat bijna iedereen die zich op tijd opgeeft ook een plekje in een kamp krijgt. Je<br />
kunt je kansen vergroten om vrij te zijn in de betreffende periode door in die periode<br />
vakantie te vragen of je reizen goed te plannen.<br />
Medewerkers Wings of Support:<br />
Caroline Alders, Jeanette Bekkema, Esther Bohre, Eunice van den Bovenkamp, Marghereta Bosma, Eva Bosnjakovic, Roy Boverhof, Carla Broere, Angela van de Burgt, Sjef<br />
Dirckx, Inske den Dulk, Joost den Dulk, Marius den Dulk, Auke van Elten, Dennis van Es, Carmen Frederiks, Sara Gasseling, Robin de Geus, Pauline Gombault-<br />
Pareau Dumont, Hessel Gorter, Jan-Willem Goudriaan, Yvonne de Graaf, Madelon de Haer, Eugene van Halder, Marleen Hartkamp, Petra Hensen, Frank<br />
Hop, Michiel van den Hoven, Aafke Huibers, Marije Jelly, Carien Jipping, Erik Julian Labrana, Onno Kappeyne van de Coppello, Hans Katoen, Jeroen van<br />
Kempen, Jose Keunen, Mirjam Kneppers, Maartje Kool, Karin van Krimpen, Marianne de Kruif, Carmen Kruithof, Anita Kuiper, Sharon Kustarjo, Menno de<br />
Kuyer, Liesbeth de Leth, Caroline Liem, Petros Linaras, Martin Lont, Gerben Los, Hella Matroos, Hubert Maynard, Kitty Meijburg, Mireille Meijers, Pamela<br />
van der Meulen, Jolanda Nieuwenhuizen, Linsey Nijdeken, Anne Olimulder, Kim Oorebeek, Patrick van Oudgaarden, Nathali Pas, Hanna Paul, Astrid<br />
Pauwels, Wouter Pleijsier, Marina Pot, Ernst Rensink, Erika Robertson, Ad Röling, Paul Rommerts, Robin Ruijter, Paul Santman, Marianne Snelleman,<br />
Maaike Steijger, Elisabeth Tiesinga, Danette Toet, Elise Theil, Vincent van Valkenburg, Lucille Traas-van Vianen, Bart van de Ven, Emilie van der Ven, Cindy<br />
Vet, Astrid Vink, Lex de Vries, Desiree de Vroomen, Henk Vugteveen, Ron van Wagtendonk, Richard Waning, Maria Weekers, Yvonne Welzen, Friso Zomer<br />
Marius den Dulk<br />
18 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong> 19 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong> www.wingsofsupport.org
20 woswijs nr. 4 <strong>2011</strong>