Nieuwjaarsreceptie Lichtjesroute Run 2012 Onderscheiding Chris ...

Olympische Spelen
Londen
De voorbereiding ging geweldig. Ik heb harder dan
ooit gereden, met als hoogtepunt een Europees
record op de 200m. Helaas was dit onderdeel niet in
Londen. Daar mocht ik uitkomen op de 100m en
400m. Vlak voor de spelen hebben we in ideale
omstandigheden nog een trainingskamp gedaan in
Valencia. Daar kwam de snelheid er ook weer goed
in en alles stond op “GO”.
En eindelijk na 4 jaar mocht ik weer aan de bak
in Londen. Al bij de opening van de Spelen was
het duidelijk dat het heel speciaal ging worden.
Het stadion was gevuld met 80.000 enthousiaste
toeschouwers en de show was ook spectaculair.
Mijn eerste onderdeel was de 100m. Ik was best
gespannen, omdat het mijn eerste keer was op die
baan. Gelukkig heb ik een redelijke race gereden en
ben ik doorgegaan naar de finale de dag erna.
Op de finaledag van de 100m voelde alles goed. Ik
had er zin in en de warming-up ging als nooit
tevoren. Eenmaal de baan op liep het programma
bijna een half uur uit. Maar als ik ergens moest
wachten, dan is een atletiekbaan met een vol
stadion de beste plek. Echter zodra het startschot
eindelijk klonk ging alles mis. De racestoel deed alles
behalve op de baan blijven en 4 jaar voorbereiding
werd in 10 meter teniet gedaan.
Na een teleurstellende 100m moest ik mijzelf weer
© Louise Marston
16 CLUBBLAD EINDHOVEN ATLETIEK
Kenny van Weeghel ­ Afgelopen september
ben ik samen met de rest van het Nederlands
Paralympisch Team naar de Spelen in Londen
gegaan. Inmiddels zijn dit alweer mijn vierde
spelen, maar het was nog steeds meer dan
een geweldige ervaring.
snel op de rails zetten en richten op de 400m.
De halve finale ging volgens planning en ik ben als
2de over de finish gekomen. Alles leek goed, totdat
we te horen kregen dat ik volgens de scheidsrechters
over de lijn was gereden en gediskwalificeerd
was. Het toernooi leek voor mij voorbij, maar
gelukkig hebben ze achteraf geconcludeerd dat het
niet duidelijk was dat ik over de lijn ging en de
diskwalificatie ingetrokken. Wat een opluchting,
maar dit soort fratsen hoort ook wel een beetje bij
mij!
Twee dagen later kon ik laten zien wat ik echt waard
ben. Ik wist dat ik volle bak weg moest, aangezien
dat mijn sterkste punt is. 250 meter heb ik op kop
gelegen en heb uiteindelijk mijn meerdere moeten
erkennen in de Chinees Lixin Zhang. Nu was het
zaak om niet op te geven en door de verzuring
heen te bijten. De laatste 50 meter wist ik dat ik
zilver had en was dolblij. Ik heb alles gegeven wat ik
had en stond na 8 jaar weer op het podium.
Daarna was het een gekkenhuis en heb ik genoten
van de huldigingen en de thuiskomst.