Jaargang 8 nr. 2 juli 2009 - Wijkraad Steyl

DE
WANDELING
………….
Hebt u ook de grote krantenkoppen gemist de
afgelopen tijd? Dorpsgezicht Steyl werd vestingstad
Steyl. Dranghekken, politie en alles wat voor
velen aan een staat van beleg deed denken maar
voor mij slechts niet meer kon opbrengen dan
“waar gaat het eigenlijk over”? Ik meen zelfs een
duikboot in de maas gesignaleerd te hebben. Maar
ja, politiek is een “link” vak maar je wordt heel
goed betaald.
Laten we maar terugkeren naar ons eigen rustige
bestaan en genieten van de mooie warme dagen
en alles wat deze zomer nog op Steyl te doen is. Er
schijnt ook enig schot te zitten in de restauratie van
het door brand geteisterde deel van het Schutte-
rijmuseum, grote houten balken en isolatieplaten
geven het idee dat er aan het dak gewerkt gaat
worden. De botanische tuin begint een cultureel
hart van deze gemeente te worden en dat is een
goede zaak, zeker ook omdat de meeste regionale
cultuur uit deze omgeving ontstaan is. (Zo, die zit!)
De Pastoor Windhausenlaan ligt op de schop en zal
er na de renovatie weer mooi uitzien. Mooie bomen
met de wortels IN de grond zullen het geheel completeren,
wat wil je nog meer. Het Notenhofje dient
ook enige aandacht te krijgen in deze wandeling,
want er schijnen misverstanden te zijn over de
eigenlijke benaming. De voormalige gemeente
Tegelen deed aan de wijkraad Nieuw Steyl destijds
het verzoek om een “wedstrijd” uit te schrijven
wie de mooiste benaming voor dit gebied kon
bedenken. Omdat alle bouwwerken op Nieuw Steyl
benoemd waren met begrippen uit de keramische
industrie was het heel logisch dat er in die richting
ook gezocht moest worden wat hierbij goed aan
zou sluiten. Het werd dus Mozaïekhof en dit werd
overgenomen door de gemeente. Wat schetst de
verbazing als de gemeente Venlo op de proppen
komt met Notenhofje, totaal geen binding met kera-
mische activiteiten of er moet ergens beschreven
staan dat de ovens met noten schillen of -bomen
gestookt werden, maar dat lijkt mij een stug verhaal.
Had er
dan Drijfriemenslingerlaantje
van
gemaakt, dat
lijkt tenminste
ook nergens
op. Soms kun
je heel verdrietig
worden
van dergelijke
werkwijzen,
maar voor een
wandelaar is
er altijd hoop.
Zeker als een
goede vriend
als Jo Niessen
wegens zijn enorme verdiensten voor o.a. deze wijkraad,
maar ook nog voor ontelbaar andere activiteiten
met een lintje geëerd wordt. Bij de wereldkam-
pioenschappen verrast kijken had hij met lengtes
voorsprong de eerste prijs in de wacht gesleept,
maar zeer zeker verdiend. Jo, hartelijk gefeliciteerd.
2
WIJKKRANT Steyl ■ Jaargang 8 ■ nr. 2 ■ juli 2009
De Wandelaar