In deze editie - NieuwNAT

voor hun belangen opkomt. Maar zo werkt
het blijkbaar niet. Er zijn van oudsher door
Aalsmeerders gerespecteerde bedrijven die
liever een geheel eigen koers varen. Het
valt Kriek op dat dat vaak bedrijven zijn
“die niks meer aan vernieuwing doen”.
Sommige winkelketens, zoals Albert Heijn
en HEMA, doen mee. Maar andere willen er
niet van weten, zeker niet als het ze geld kost
(een lid betaalt € 450 per jaar). “Arrogant,”
noemt hij ze. “Ze denken dat ze er zelf wel
voor kunnen zorgen dat de mensen naar
hen toe komen. Intussen profiteren ze mee
van wat wij doen, zonder te betalen.”
Meer dan publiek trekken
De meerwaarde zit hem in van alles. “Als
winkeliersvereniging kun je zoveel méér
dingen doen dan alleen publiek trekken.
Activiteiten organiseren zoals braderieën,
de straat versieren met kerstverlichting,
dingen die je niet even uit je achterzak
betaalt en waar je allemaal profijt van hebt.
Met een braderie zijn er dertig-, vijfendertigduizend
potentiële klanten, al levert
het je misschien eens een keer niks op.”
Daarnaast schaart hij andere zaken onder
het gemeenschappelijk ondernemersbelang.
“Zoals met de gemeente overleggen over
zaken die ons allemaal aangaan. En netwerken,
elkaar leren kennen, respect krijgen voor
elkaar en onderlinge broodnijd voorkomen.”
Hij kent de verhoudingen binnen een
vereniging, door de wol geverfd als hij is.
“Van je leden is 20 procent trekker, 60
procent volgend en 20 procent is tegenstander
van ideeën waar je mee aankomt.”
Het bestuur steekt veel tijd in contacten
met ondernemers. “Daar hoort bij dat we
naar elke nieuwe winkelier toegaan. We
nemen een informatiemap voor ze mee
en leggen uit dat we ergens voor stáán.”
Denkfout
Je maakt als ondernemersclub soms inschattingsfouten
en het loopt weleens anders
dan je wil. Een “denkfout” noemt hij het
bijvoorbeeld dat de winkeliers in de late
jaren zeventig een V&D-woonwarenhuis
in de CAV-gebouwen tegenhielden.
“Dat zijn publiekstrekkers. Als het
daar regent, druppelt het bij mij.” »
» 7