heij - VV De Eekheuëre

1999 – 2000
‘D’r Beër Is Los’
MIELLENNIEJUM
Wat een impact had het fenomeen eeuwwisseling. De wereld
stond op z’n kop. Zou het wel allemaal goed gaan van 31 december
1999 naar 1 januari 2000!? Achteraf bleek alles reuze mee te
vallen, gelukkig maar. Niet van millenniumwereldbelang, maar
wel met veel impact voor de Stichting Samen Onderweg was
het plotselinge overlijden van Pater Max van der Schoot. Een
groot verlies. Ook voor De Eekheuëre, want Pater Max was toch
de man die de dialectmis mogelijk maakte in de Bernardinuskapel.
UT 1 E GNL
De Eekheuëre startten in de laatste novembermaand van de 20 e
eeuw met een spectaculaire seizoensopening: ‘Ut Graad Neet
Leedjeskonkoehr’. Rob & Peter mochten met de sjlager ‘D’r Beër
Is los’ niet meedoen met het Sjlagerkonkoehr en er waren nog
17 (!) afvallers. Jammer van alle energie die de sjlagerschrijvers
erin steken. Dus ontstond het idee om juist de afvallers die ‘ut
graad neet’ hadden gered, te laten optreden. Roger Schreurs,
Leon Doek, de Neet Sjoeën Mar Hell Kapel, Els Gieben en Rob
& Peter namen de moeite om hun sjlager te presenteren. Een
jury bestaande uit Wiel Lagarde, Maarten Willekens en Prins
Jacques I beoordeelden de deelnemers, aangekondigd door
presentator Peter Paas. Natuurlijk was er geen winnaar, maar
kreeg iedereen een persoonlijk geschreven juryrapport. Deze
bijzonder geslaagde activiteit zou helaas geen blijvende traditie
worden. De ‘afvallers’ hadden vaak niet de beschikking over
een goede muziekband en mede daardoor was er weinig animo
om op te treden. Op deze avond werden ook weer nieuwe Raad
van Elfleden welkom geheten. John Bour, Rob Crasborn en Raymond
Ruwette gaven de Raad wat extra jong bloed. Hard nodig,
want maar liefst vier leden keerden niet meer terug: Pierre
Boots, Jos Collaris, Peter Knuit en Norbert Moonen. Vooral de
afwezigheid van oudgedienden Pierre en Norbert was wennen.
24
Aangezien Ger Waajen na een jaar pauze weer terug was en ook
Prins Jacques I na zijn aftreden weer de kleine muts zou opzetten
was de Raad toch goed bezet.
EEMOAL PRINS TE ZIEë
Tja aftreden, ook dat hoorde er voor Jacques bij. Op 8 januari
2000 was het zover. Voor de eerste keer werd het lied ‘Eemoal
Prins Te Zieë’ gezongen. Een schitterende Heerlense dialectvertaling
van Rob & Peter, die nog steeds de originele Kölsche
versie compleet overvleugeld. Muzikaal begeleid door Akseptabel
Gesjravel zorgde dit optreden voor een bijzonder afscheid
voor Jacques Kersten. Daarna trok een ijsbeer een iglo de zaal in.
John Reinders jr. kwam uit de ijskoude omgeving tevoorschijn
en presenteerde zich als Prins John IV. Voor het eerst een Eekheuëreprins
in slipjas, één van de twee specifieke wensen van
deze nieuwe Hooglustigheid. Hier stond een jonge, chique èn
energieke kanjer, die er zichtbaar zin in had om dit superlange
seizoen de kar te trekken. En lang zou het worden, want op 5
maart was pas carnavalszondag!
KLING ORDES
Na de jubileumproclamatie van De Vlavrèters (4 x 11) op zondag,
volgde de interne kennismaking in kapsalon Maison John. Na
een paar receptiebezoekjes en de voetbalaftrap bij SV Eikenderveld
– FC Brunssum breekt het weekend van de receptie aan. Als
eerste wordt John’s boezemvriend Ron de Groot geïnstalleerd
als RvE-lid. Na menig eerder avontuur wilden deze twee toppertjes
het prinsenjaar van John ook samen beleven. Tijdens de
receptie stond ook voorzitter Arno Crasborn in de rij vanwege
zijn 1 x 11 jarig jubileum. Prins John IV had dit jaar voor grote en
kleine ordes gezorgd. Met de extra hoeveelheid kleine exemplaren
kon hij zijn grote vrienden- en kennissenkring op een
blijvende herinnering trakteren. De receptie duurde uiteindelijk
vier uur en evenaarde daarmee de jubileumreceptie van 1997.
Zonder Pater Max, maar met Philippe Cremers werd de H. Mis
nu een stijlvolle dialectviering. Helaas voor Philippe de laatste
keer, omdat hij in het Heuvelland als pastor aan de slag ging.
Aan het einde van de zondagmiddag eindigden enkele diehards
voor een laatste afzakkertje in de Poort van Herle, o.a. samen