heij - VV De Eekheuëre

Woeë sjteet wat?
02 Kolofon
03 Hoeëg in ut vaandel
04 Boegbild van oos wiehk
05 Sezoehnsorde es u hebbedingsjke
07 U good geveul
08 De jübbielejumkommissie
10 Dienamiek en beweëging
12 Diealektviering
16 Va JCL noa Eekheuëre en wiejer
18 Eekheuëre 1997 - 2007
27 D’r Poeffel Moeffel
46 Jübbielejumjoar 2007 - 2008
52 33 joar Prinse
56 33 joar Jònkheedsprinse & Blòmmemeëdjes
59 Vieër bedanke de (hoofd)sjponzors !
60 Jübbielejumprins Noël I
65 Ut vaandel
1

Kolofon
Teksten:
Arno Crasborn, Rob Dijcks en Hans Souren
Foto’s:
Rob Dijcks, Rudolf Jurena, Hans Souren.
Winand Pelzer en Sanne Linssen.
Vormgeving en lay-out:
ARCH Communicatie - Antoine Claassen
Drukwerk:
drukkerij SchrijenLippertzHuntjens Voerendaal
Met dank aan:
Toine Gresel,
Harry Franz,
Marc de Lange,
Ronald van Rikxoort,
Philppe Cremers,
Marie-José Voss
en alle medewerkers die met een korte impressie
hun beeld van De Eekheuëre hebben geschetst.
2

Hoeëg in ut vaandel
De eekheuëre weten wel wat VasteloaVenD is. ik heb het aan
Den lijVe onDerVonDen tijDens het carnaVal 2008. De langste
polonaise Van parkstaD was zowel een hoogtepunt als een
schot in De roos.
En met hun seizoensmotto ‘De Eekheuëre 3 x 11: Doa Kinste
Neet Um Hin’ onderstreepten zij in dit bijzondere jubileumjaar
de saamhorigheid in deze actieve centrumwijk van Heerlen.
Samen beleefden zij een uitbundig carnaval en nog weten ze
niet van ophouden! Op zaterdag 19 april 2008 vieren zij de
slotmanifestatie van het 3 x 11 jubileum van hun vereniging.
Een ‘Grand Finale’ van het jubileumjaar in alle stijl en met veel
egards!
Bij gelegenheid van dit 33ste jubileumfeest is een speciaal boekje
gemaakt. Dit jubileumboekje gunt u een blik in de keuken van
een hechte vereniging met een groeiend aantal leden. Heerlen
heeft De Eekheuëre hoog in het vaandel! En dat komt niet alleen
door de oude, vertrouwde garde, maar ook door de groep
enthousiaste jongelui die De Eekheuëre rijk is. Zelfs de Raad van
Elf is blij met de jeugdige inbreng van jonge mannen. Zij zijn op
de toekomst voorbereid!
Beste Eekheuëre, Vasteloavendsvereniging én dialectvereniging
oeht Heële,
3 x een welgemeend Alaaf!
Toine Gresel
Burgemeester van Heerlen
De Burgemeester
3

Boegbild van oos wiehk
carnaVal, of in het Dialect ‘VasteloaVenD’, is onlosmakelijk
VerbonDen met onze limburgse cultuur en alleen al Daarom
niet meer uit Deze streek weg te Denken. ook ons toch relatief
kleine wijkje kan Daaraan niet ontkomen en Dus worDt ook
hier al heel wat jaartjes carnaVal geVierD. in 1975 mengt zich
een nieuwe club aan het carnaValsfront. weliswaar in eerste
instantie op een nog heel bescheiDen wijze, maar De eekheuëre
worDen in Dat jaar geboren. nu, 33 jaar later, is De Vereniging
een begrip. niet alleen in het heerlense, maar zeker ook tot Ver
Daarbuiten en zelfs tot oVer De (Duitse) lanDsgrenzen heen.
Een meer dan bloeiende vereniging, die op dit moment een
plaats heeft verworven onder de ‘grote’ carnavalsverenigingen.
Die naam en faam maken De Eekheuëre steeds weer waar door
allerlei ludieke en aansprekende activiteiten te organiseren, die
voortdurend op grote belangstelling kunnen rekenen.
Niet alleen de goed opgezette en vaak verrassende festiviteiten,
maar zeker ook de diepzinnigere bezigheden slaan bij het grote
publiek enorm aan. Treffend in dezen is de jaarlijks terugkerende
dialectdienst in de Bernardinuskapel, die steeds weer een
volle kerk trekt en bij zeer velen voor een vaste aantekening in
de agenda zorgt.
Het Poeffel Moeffelgebeuren, waarbij men iemand op bijzondere
wijze eer betoont voor inzet op allerlei gebied, heeft eveneens
een geweldige impact en is inmiddels wijd en zijd bekend
en vooral ook erkend. Dat hierdoor een voor Eikenderveld uniek
4
eigen standbeeld is ontstaan, spreekt boekdelen.
Het zou te ver gaan om alle activiteiten hier te gaan benoemen.
Maar één ding is zeker: de Eekheuëre nemen in onze wijk
een bijzonder belangrijke plaats in en mogen daarom dan ook
als een boegbeeld van het Eikenderveld worden gezien. Een
boegbeeld dat onze wijk op carnavalsgebied op een meer dan
voortreffelijke wijze vertegenwoordigt. Een vereniging met
klasse en stijl, die precies weet hoe ze zich dient te presenteren
en alleen al daarom overal een graag geziene gast is. De Bewonersraad
van Eikenderveld is trots op deze vereniging en draagt
haar dan ook een bijzonder warm hart toe.
Het met grote belangstelling tegemoet geziene jubileumjaar,
dat een absoluut hoogtepunt moest worden in het 33-jarig
bestaan, heeft volledig aan alle verwachtingen voldaan. De
activiteiten vanaf november 2007 tot aan de groots opgezette
‘SilvesterPrinseproklamasie’, gevolgd door de zeer druk
bezochte jubileumreceptie, waren al tekenen van een schitterend
seizoen. Maar er kwam nog veel meer bij. Zoals de
geslaagde Polonaise vanuit het Eikenderveld naar de Heerlense
binnenstad met zeer veel prominente persoonlijkheden. En de
bijzondere dialectdienst in een uitpuilende Bernardinuskapel.
Bovendien was er een optocht als nooit tevoren. Het vormde
allemaal het bewijs voor de grootse wijze waarop De Eekheuëre
het Eikenderveldse carnaval juist in het jubileumjaar naar
buiten hebben gebracht.
Heel graag willen we dan ook onze dank uitbrengen voor de
geweldige wijze waarop De Eekheuëre dit unieke folkloristische
feest al jaren handen en voeten geven. Wij wensen hen voor de
toekomst nog heel veel succes en vooral ook heel veel inventiviteit
om de verworven status in stand te houden. Daarvan
profiteert de hele wijk immers mee.
Harry Franz,
voorzitter Bewonersraad Eikenderveld

Sezoehnsorde
es u hebbedingsjke
elk jaar is het een hele grote Verrassing. steeDs weer worDt er
uitgekeken naar De orDe, Die De eekheuëre een seizoen lang als
hebbeDingetje naar Voren schuiVen.
De verzamelaar heeft inmiddels een heel arsenaal. In het begin
waren het hele simpele ordes. Kleine medailles met de naam
van Prins en jaartal achterin gegraveerd! Later kwamen er andere
ordes aan een blauw/wit lint: steeds verschillende randen,
maar ook steeds dezelfde plaatjes met logo. Eerst rood, daarna
blauw.
Vanaf 1989, het jaar van Prins Arno (Crasborn) I, kwamen daarop
als aanvulling zogenaamde smijtordes van hardplastic. In 1990
werd dat een jaar overgeslagen. Maar in 1991 onder Frans (Ossenblok)
I werd dat weer opgepakt. Nu voor het allereerst met
een motto: Loat de meziek mar klinke, vieër wille nog neet aan
de zörg va mörge dinke!
In 1996 kwamen we dank zij onze goede contacten met De
Blauwe Schuit in aanraking met een fabrikant in België. De jubileumorde
in 1997 voor Prins Roy (Scheeren) I was daarom helemaal
anders en zeer opvallend. Peter Paffen maakte het eerste
ontwerp, een fotograaf met statief, vanwege de sjlager en het
motto: Vieër make heij d’r Blits! Tot op de dag van vandaag
worden onze ordes daar nog gemaakt. De leverancier is al met
pensioen, maar twee verenigingen, waaronder de Nederlandse
Eekheuëre, heeft hij als hobby aangehouden. Wat een eer! Wij
zijn er maar wat blij mee. Onze orde is namelijk qua materiaal
behoorlijk uniek. Hij wordt echt met de hand gemaakt. Elke
kleur wordt apart ingelegd!
Begin september wordt de autorit naar België gemaakt om de
bestelling te plaatsen. Dat wil zeggen dat het ontwerp eind
augustus al helemaal klaar moet zijn. De gegevens voor het
ontwerp worden dan ook al in juni/juli aangeleverd. De naam
van de nieuwe Prins, het nieuwe motto en het idee voor de orde
zijn dus al bekend als iedereen nog aan zijn zomervakantie
moet beginnen.
De Kunstenaar
aan het werk
5

De man die ook al zo vroeg lastig gevallen wordt, heet Ronald
van Rikxoort (57). Zijn wieg stond in Rotterdam, maar hij
groeide op in het Eikenderveld. Inmiddels woont hij al weer
heel wat jaartjes in Landgraaf. Ronald is grafisch vormgever
en daarnaast vrijkunstenaar. Met het Rotterdamse bloed in
de aderen is het niet vreemd dat hij vooral geïnteresseerd is in
alles wat met water, zee en schepen te maken heeft. Zijn huis
ademt dan ook maritiem. Voetballen deed hij heel lang bij SV
Eikenderveld, een club die jaren getraind werd door zijn vader
Leen, oud-keeper van Sittardia. En als je bij SV Eikenderveld
bent, dan kom je ook in aanraking met carnaval. “Ik ontwierp in
1980 en 1981, toen De Eekheuëre nog JCL waren, twee carnavalswagens
en liep zelfs één keer mee in de optocht,” lijkt hij
bijna verontschuldigend te zeggen. Want een echte carnavalsvierder
is Ronald niet. Maar als De Eekheuëre een beroep op
hem doen, staat hij altijd klaar!
Trots is hij ook op huidige Prinsenwagen: “Die hele grote Eekheuëre
heb ik ook mogen ontwerpen en grotendeels mogen beschilderen.
Door het enorme slechte weer op maandag, toen de
wagen uitgeleend was aan Heerlerheide, is die wagen zodanig
beschadigd, dat er voor het volgend jaar weer extra werk aan de
winkel is. Ben benieuwd of De Eekheuëre aan me denken …”
Dat zal zeker het geval zijn, want straks in mei staan Arno
Crasborn en Rob Dijcks samen met de nieuwe Prins weer voor
zijn deur. Dan zullen ze Ronald vragen om de twaalfde orde te
ontwerpen. Ronald glimt: “Dit jaar had ik jubileum. Bij 3x11 jaar
Eekheuëre maakte ik de elfde orde! Toch heel bijzonder.” Na
een korte denkpauze: “Op de orde moet het motto naar voren
komen. Maar soms ook de hobby of het beroep van de Prins. Het
motto wordt meestal gehaald uit de sjlager, maar afgelopen
jaar stond natuurlijk het jubileum centraal. Ze hadden heel
wat bedacht. Juist in het jubileumjaar wilden ze diepgang en
vooral ook aparte kleuren.” De Eekheuëre-familie was laaiend
enthousiast over het eindresultaat. Maar voor Ronald was
deze orde toch niet zoveel mooier dan de andere: “Ik kan niet
zeggen dat ik er eentje vind uitspringen. Iedere orde heeft zo
z’n eigen karakter. Uiteraard heb ik nog alle ordes in mijn bezit,
dus ik kan ze mooi met elkaar vergelijken.” De allereerste orde
ontwierp Ronald in 1998 voor Prins Ben (van Ineveld) II. Vanaf
dat moment ontwierp hij ook maar meteen de orde voor de
Jònkheedsprinse.
6
Natuurlijk dringt zich de vraag op waaraan een goede orde
moet voldoen. Daarover hoeft Ronald niet lang na te denken.
Hij doceert: “Een goede orde is vrolijk. Hij valt op door zijn
carnavaleske afbeelding en kleuren. Het geheel moet duidelijk
overkomen. Geen priegelwerk. Je moet van afstand kunnen zien
wat het voorstelt.”
Ronald kan de band met De Eekheuëre erg waarderen. “Ik heb
in het verleden ook ordes ontworpen voor De Winkbülle en De
Katers uit Maasniel. Maar de samenwerking met De Eekheuëre
duurt nu al heel lang”, stelt Ronald tevreden vast. Om met hele
lieve woorden af te sluiten: “Ik werk bijzonder graag voor De
Eekheuëre. Vanwege de originaliteit, de betrokkenheid en de
warmte die deze vereniging uitstraalt. Ook al woon ik al lang
niet meer in het Eikenderveld, ik draag de wijk en de verenigingen
nog altijd een warm hart toe.”
PERCy GERRITSEN,
DJ EN EGENEëR DISKOTEEK ‘NAAR HUIS’:
“De Eekheuëre. Ik denk terug aan 1992. Ik was toen 15. Pascal
Gielen vertelde mij dat er op 30 april in het Eikenderveld
altijd een geweldig buurtfeest was en hij vroeg mij daar te
draaien. Na de eerste keer was ik direct verkocht aan de
gemoedelijke sfeer die er hing. Voor ik het wist stond ik zo
vaak in het Eikenderveld, dat ik de tel ben kwijtgeraakt:
Oranjefeesten, Poeffel Moeffel, Kindercarnaval, bruiloften
... In 2000 kreeg ik van Prins John IV een button met een
ijsbeer én de tekst ‘Onze Top-DJ Percy’ erop. Ik was zo trots
als een pauw. Die button heb ik nog steeds! Leuk, dat zoveel
buurtbewoners, familie, vrienden en kennissen nog steeds
elke keer weer de schouders eronder zetten. Ik hoop nog een
lange tijd mijn kleine steentje eraan te mogen bijdragen om
deze geweldige groep mensen te ondersteunen.”

U good geveul
als je ronDom het Verzamelen Van tekstmateriaal Voor het jubi-
leumboek De ‘gezette’ en anDere publicaties Doorneemt, speel je
Die eekheuërefilm weer VerrassenD scherp en gemakkelijk af. Dan
besef je Dat al Die jaren een nagenoeg onuitwisbare inDruk hebben
achter gelaten. het is een stuk Van je leVen en als je Dat wel eens
tegen iemanD zegt, zie je sommigen De wenkbrauwen fronsen. zo
belangrijk kan carnaVal toch niet zijn … ja hoor, Voor mij wel.
De Eekheuërefilm begint voor mij in 1989 toen ik Prins werd.
Aansluitend nam ik zitting in het bestuur en op 11 november 1990
kozen de leden mij tot voorzitter. Een bliksemstart voor iemand
die carnaval weliswaar heel leuk vond, maar vóór carnavalszaterdag
zelden op een activiteit te vinden was. Drie dolle dagen, perfect,
maar ook lang genoeg. Ik vierde overal: in de Rodahal, in de
schouwburg, in het Juphuis. Best weinig in de wijk Eikenderveld
zelf, want ik begon meestal op zaterdag en dan zaten op carnavalsdinsdag
mijn drie dolle dagen er al op. Ik vierde ook in die tijd
altijd met familie en/of vrienden en liep zelfs optochten. Want dat
gevoel had ik wel, samen vieren is hartstikke gezellig.
Het prinsschap veranderde dat ‘drie-dagen-gevoel’ rigoureus. In
eerste instantie is het een roes. Je wordt meegezogen in de stroom
die carnaval heet. Je ziet veel nieuwe dingen en waardeert alle
aandacht die je in zo’n seizoen krijgt. Het verandert je als mens,
absoluut. Dat heb ik overigens ook bij de meeste prinsen na mij
ervaren. Maar het mooiste gevoel is dat je wordt opgenomen in
een vriendengroep, in een familie. Dat aspect overheerste bij mij
het meest en dat gevoel kwam keer op keer weer boven bij het
afdraaien van de film.
Ik ben er dan ook van overtuigd dat die onderlinge band de basis
is van alles wat we tot nu toe hebben bereikt. Het veel geroemde
Eekheuërefamiliegevoel zorgt er voor dat je ook tegenslagen kunt
opvangen, want het is in 33 jaar natuurlijk niet altijd alles goud
dat blinkt. Pieken en dalen, voor- en tegenspoed, meningsverschillen
en opbeurende woorden, mensen die je in de steek laten
en mensen die je helpen de kar te trekken. Het komt allemaal in de
beste families voor en is voor iedereen herkenbaar.
Als voorzitter koester ik dat familiegevoel nog steeds en het in
stand houden van die hechte onderlinge band beschouw ik als
mijn belangrijkste taak. De Raad van Elf is de laatste jaren flink
uitgebreid en flink verjongd. De volgende generatie is al goed vertegenwoordigd.
Dat is hartstikke belangrijk! Mijn leeftijdsgroep
moet het specifieke Eekheuëregevoel blijven overbrengen, de
jeugd enthousiast krijgen en ook houden. Dat is de basis voor het
voortbestaan van deze geweldige club. Bij het volgende jubileum
zal ongetwijfeld een andere voorzitter het voorwoord schrijven. Ik
hoop, en wens De Eekheuëre, dat hij dan met hetzelfde gevoel zal
schrijven als ik nu.
Alaaf!
Arno Crasbo rn
voorzitter
RENé GRAAT,
OPPERWINKBüL:
“De Eekheuëre: een grote gemeenschap die veel talenten heeft.
De kracht zit in de eenvoud en de inzet van complete families.
Blijf de kracht geven vanuit de wijk en zorg dat jullie op deze
manier het carnaval blijven vieren en ondersteunen. Mit ug
kinste peëd klauwe!”
7

De Jübbielejumkommissie
hat ut tog mar sjoeën
veëdig gesjpieëld!
op 18 april 2006 in café D’r klinge te heerlen VinDt De aftrap
plaats Van De eerste jubileumcommissie-VergaDering. u leest het
goeD, april 2006. het is 19.00 uur en arno crasborn opent De
VergaDering als Voorzitter Van De eekheuëre. we zijn Dan met
6 personen: rob Dijcks, john reinDers jr, michel schrijnema-
kers, peter paas, marc De lange en arno crasborn.
We zetten nog even op een rijtje welke afspraken we tijdens de
bestuursvergaderingen hebben gemaakt over het functioneren
van de op te richten jubileumcommissie en spreken af hoe we
het tweede gedeelte van de avond vorm gaan geven. Om 20.00
uur sluiten we deze interne voorbespreking.
Dan ontvangen we officieel onze gasten die we benaderd hebben
om zitting te nemen in onze jubileumcommissie: Peter
Vincent, John Reinders sr, Hub Leenen en Jac Bindels. Om 20.30
uur open ik als voorzitter van de jubileumcommissie officieel de
eerste bijeenkomst. We stellen ons aan elkaar voor en kijken of
we de taken goed kunnen verdelen. Dat gaat prima. De aftrap
is gemaakt en we spreken af dat we ongeveer om de 5 weken
vergaderen. Als eerste wordt er een stichting opgericht met de
naam ‘Stichting 33 Joar Sjpas en Plezeer’.
De Commissie blijkt een heerlijk stel enthousiastelingen te zijn
met veel humor, maar vooral ook zeer serieus waar dat nodig is.
Ik zal ze even alfabetisch, kort aan u voorstellen:
8
Jac Bindels, misschien wel de onbekendste van het stel, is
een goede vriend van Peter Paas. Samen met Peter Paas de
kartrekker van o.a. de polonaise. Bovendien verzorgde hij de
administratie van de Silvesterproklamasie en nam de taak van
secretaris van de Stichting op zich.
Arno Crasborn, een echte kartrekker. Met een waanzinnig enthousiasme.
Hij is een onmisbare schakel voor onze jubileumcommissie
en het bestuur. RvE lid, Aod-Prins, voorzitter van De
Eekheuëre. Hij zal o.a. de taak van penningmeester op zich nemen.
Rob Dijcks, een man met vele talenten, doorzettingsvermogen
en ook een echte kartrekker en organisator van onze jubileumcommissie
op vele fronten. RvE lid, President, Aod-Prins, de man
die alles aan elkaar weet te praten, de andere helft van Vee & Dee.
Bart Kuijpers sluit later aan. Is namens het organisatiebureau
B-Art onze steun en toeverlaat bij de orga nisatie en de voorbereidingen
van de polonaise. Met name door zijn enthousiasme en
geweldige humor wordt de polonaise een geweldige happening.
Marc de Lange, RvE lid, Aod-Prins, bestuurslid, voorzitter van
de jubileumcommissie 3 x 11 jaar. Hub Leenen, wie kent hem
niet in en rondom Heerlen. Een man met goede ideeën en een
waanzinnig groot netwerk. Hij zal vol enthousiasme o.a. het
sponsorgebeuren op zich nemen.
Peter Paas, u weet wel die goede vriend van Jac Bindels, ook al
aanwezig bij 2 x11 jaar, bestuurslid en sinds kort RvE lid. Tevens
de kartrekker van o.a. de polonaise, samen met Jac.
John Reinders sr, die ook zitting nam in de commissie 2 x11 jaar en
natuurlijk een man met veel ervaring en een echte Eikendervelder.
John Reinders jr, zo vader zo zoon. RvE lid, Aod-Prins en bestuurslid,
wordt als vice-voorzitter aangewezen en neemt mijn
taken waar nodig prima over.
Michel Schrijnemaekers, RvE lid, Aod-Prins en bestuurlid.
Wordt als notulist aangewezen en zal zich o.a. bemoeien met
de organisatie van de jubileumoptocht in het Eikenderveld.

Peter Vincent, natuurlijk ook geen onbekende. Was ook al lid
van de jubileumcommissie 2 x11 jaar. Een man met waanzinnig
veel carnavalservaring en natuurlijk de helft van Vee & Dee, hij
zal samen met Rob Dijcks o.a. zorgdragen voor de jubileum cd
van Vee & Dee.
Graag wil ik iedereen van de jubileumcommissie bedanken voor
zijn tomeloze inzet, inspiratie, doorzettingsvermogen, geduld,
enthousiasme, avondwerk, nachtwerk, ochtendwerk, etc.
De laatste vergadering van de jubileumcommissie zal plaatsvinden
op 6 juni 2008. De Jubileum-commissie en de Stichting
33 Joar Sjpas en Plezeer zullen dan ontbonden worden. Het zal
een gedenkwaardig moment zijn. We zijn dan 2 jaar en bijna
2 maanden in functie geweest. En wat heel belangrijk is: we
mogen terugkijken op een geweldig jubileum. De Eekheuëre
3x11 Joar, Doa Kòste Tog Eg Neet Um Hin! Dat hebben we met
zijn allen dan toch maar mooi klaargespeeld!
Marc de Lange,
voorzitter jubileumcommissie
BART KUIJPERS,
SJTADSPRINS VA HEëLE (1999),
EGENEëR VA B-ART BUSINESS EVENTS,
LID VA DE JüBBIELEJUIMKOMMISSIE:
“Uiteraard ken ik De Eekheuëre al langer dan vandaag. Deze
vereniging heeft op mij altijd een zeer goede indruk gemaakt.
Een goede uitstraling en altijd bezig met verjonging en
uitbreiding van hun activiteiten. Deze vereniging staat als
een huis! Tijdens dit jubileumseizoen heb ik De Eekheuëre van
dichtbij mogen meemaken. Ik was nauw betrokken bij het
organiseren van de Jubileumpolonaise. Deze samenwerking
was een genot. We hebben veel gelachen, maar ook op een
serieuze manier een goed evenement neergezet. Uit de vele
positieve reacties blijkt duidelijk dat mijn mening over deze
vereniging door velen gedeeld wordt.“
HUB STASSEN,
BüTTEREEDNER, LID VAN UT KOMMIETEE DE
PATRONAASJ :
“De Eekheuëre zijn een dynamische vereniging met een
grootse uitstraling. Ik hoop dat jullie op dezelfde wijze door
blijven gaan met het promoten van vastelaovend en dat
jullie daarbij vooral ook de thuishaven op handen blijven
dragen. Het jubileumseizoen was werkelijk indrukwekkend,
eigenlijk alleen passend bij de allergrootste verenigingen
van Limburg. Typerend is dat jullie altijd en overal je gezicht
laten zien. Maar ik houd voet bij stuk, ook al denken jullie
daar anders over: op een pronkzitting hoort een Raad van
Elf met Prins op de bühne te zitten. Wat niet hoort, zijn
presentatoren die met een ‘oortje’ tijdens de zitting op het
podium staan!”
ROB WILLEMS,
REDAKTEUR WEëKBLAD DE TROMPETTER :
“Over de vaststelling van de nieuwe naam en het daarbij
horende logo van jullie vereniging in 1986 stond in de decembereditie
van het Eikeblad het volgende: ‘Een eekhoorntje
is een leuk, lief en grappig beestje, dat, bijna ondeugend,
op de achterste pootjes zittend, met zijn twee knuistjes
dicht bij de mond, iets oppeuzelt. Het is een beestje met een
prachtige, dikke staart, dat, wanneer het ergens gesignaleerd
wordt, de harten van de belangstellenden steelt. (…)
De enige last, die het beestje nog zal moeten afwerpen, is het
bange, het schichtige.’
Ruim twee decennia later mag je concluderen dat het jullie
inderdaad is gelukt de harten van veel carnavalsvierders
te stelen en dat, afgaande op jullie organisatiedrang en
creativiteit, die enige ‘last’ eigenlijk nooit heeft bestaan.
Jullie mogen trots zijn op hetgeen jullie hebben bereikt: een
carnavalsvereniging die swingt en bindt!
9

Dienamiek en beweëging
het is 1974. ik hoor het wijlen cees Verbunt, Voorzitter Van De
buurtVereniging, nog Vragen: “rob wil je prins worDen?” het
was toen nog één week tot aan De proclamatie. Dat wilDe ik Dus
niet. want ik haD meer tijD noDig om wat Van mijn prinsschap te
maken. maar ik wilDe cees ook niet in De steek laten. mijn ant-
woorD: “ik ga op zoek naar een anDer. als ik niemanD VinD, Doe
ik het zelf.” ik ging op zoek. en Drie Dagen Vòòr De proclamatie
VonD ik iemanD! met De belofte Dat ik ‘t jaar Daarop zélf Die
muts zou opzetten. en zo gebeurDe het. De buurtVereniging,
Die helaas langzaam ter ziele ging, riep armanD geurten als De
laatste prins uit en ik werD in 1975 in het toenmalige hkb als
eerste prins Van jcl/eekheuëre geproclameerD.
Nu zijn we 33 jaar later. Nooit ook maar één seconde gedacht
dat mijn carnavalsavontuur zó lang zou duren. Voorbeelden
genoeg van verenigingen die maar een kort leven beschoren
waren. Maar het verging JCL - en later onder de nieuwe naam
De Eekheuëre - heel anders. Steeds weer, elk jaar een beetje,
groeide de club. Tot dat wat het nu is. Een volwassen club, die
een eervolle plaats heeft verworven in de Heerlense carnavalswereld.
En zo ben je zelf als oprichter 33 jaar lid en warempel, voordat
je het weet, ook al 32 jaar president. Is het leuk om dat zo lang
10
bij één en dezelfde club te doen? Ja, anders hou je het niet vol.
Wat is het geheim? Er is geen geheim. Wanneer je een vrouw
en later kinderen hebt, die zelf ook carnaval met een hoofdletter
schrijven, die ook een verenigingshart hebben en die je de
ruimte geven, ben je al een heel eind. Daarnaast moet je de
juiste mensen op de juiste momenten tegenkomen. Mensen
en vooral vrienden, die elkaar stimuleren en inspireren. Die je
schouderklopjes geven, maar die je ook durven terug te fluiten
als dat nodig is. Mensen ook die je de ruimte gunnen om creatief
te zijn. Ik heb veel mogelijkheden gekregen om samen met
anderen iets te verzinnen, te gebruiken en te ontplooien: dialect
als onze voer- en schrijftaal, motto’s, het fenomeen Poeffel
Moeffel, het fantastische standbeeld, geweldige Sjpaszittingen,
inventieve Aod-Prinse, wonderlijke dialectvieringen, prachtige
sjlagers …
Natuurlijk is het niet altijd koek en ei geweest. We hebben
ook menige harde noot moeten kraken en menige tegenslag
moeten verwerken. Maar op de een of andere manier hadden
we altijd weer de kracht, de inventiviteit én de gave om er gezamenlijk
bovenop te komen.
FREEK VAN DER VALK,
VAN UT GELIEHKNAMIGE HOTEL:
“Van der Valk Hotel Heerlen is al een groot aantal jaren de
vaste tempel van De Eekheuëre en daar zijn we best trots op.
De creatieve en bezielende leiding van deze goed georganiseerde
vereniging maakt het tot een plezier om er mee
samen te werken. De Sjpaszitting, de Proclamatie en de Receptie
van de Prins zijn de jaarlijkse hoogtepunten. ‘Ummer’
een goede sfeer en dito organisatie. Ook namens Leo Grolleman
en de overige medewerkers wens ik onze jubilerende
Eekheuëre nog vele jaren bij Van der Valk.”

We hebben lang nagedacht over ons motto en de bijbehorende
orde. Het is een absolute voltreffer geworden, waar alles in zit.
De Eekheuëre 3 x 11 joar én i balans! Doa Kinste Neet Um Hin!
Ronald van Rikxoort heeft onze ideeën fantastisch vorm gegeven.
De carnavalskleuren groen, geel en rood op de achtergrond.
Een weegschaal, die door de gevoelige en deskundige
hand van onze Jubileumprins Noël I, fysiotherapeut namelijk
van beroep, in evenwicht wordt gehouden. Een weegschaal,
die ook de geblinddoekte Romeinse Godin Vrouwe Justitia in
haar hand houdt wanneer ze zonder aanzien des persoons haar
gewetensvolle afweging doet.
Rechts het symbool van De Eekheuëre, links het symbool van
yin yang. Het symbool dat de meeste mensen kennen in een
variant die zwart-wit is. Maar hier springt het teken eruit door
moderne, fluorescerende felle tinten. Drie kronkels en drie
punten in de carnavalskleuren: voor elke elf jaar één.
yin en yang is geen statisch fenomeen; het is een dynamisch
proces, dat nooit stopt of gestopt kan worden. Alle verschijnselen
in het universum zijn gebonden aan de dynamiek en de
beweging van het yin en yang-principe. Iets is pas yin of yang
wanneer je het vergelijkt met iets anders. yin en yang zijn
onderling afhankelijk, wanneer één waarde te groot wordt, dan
remt de ander af. Balans en cadans zijn de toverwoorden, die
De Eekheuëre uitgerekend in het jubileumjaar ook mochten
voelen.
Maar zoals gezegd, alles is een dynamisch proces. Dat betekent
dat morgen ook alles weer anders kan zijn. Dat realiseren we
ons als Eekheuëre ook verdomd goed. Het ongelooflijk mooie
jubileumsucces is geen garantie voor een blijvende, goede
toekomst. We zullen hard moeten werken om de balans en de
cadans te behouden. Om Vrouwe Justitia mild te stemmen, om
yin en yang te zijn. Een zware opgave. Maar we gaan er natuurlijk
weer voor. Of dat voor mij opnieuw elf jaren zullen worden,
staat in de sterren geschreven. De vereniging heeft in ieder geval
een basis en de potentie om misschien wel 11 x 11 te worden!
Ik ben benieuwd of iemand mij over 78 jaar zal citeren …
Rob Dijcks,
president
KAPLOAN DRS. F.C.S. BEIJK,
GEESTELIK ADVIEZEUR VA DE WINKBüLLE:
“Met veel vrolijke gevoelens denk ik terug aan de jubileummis
in de dekenale stadskerk St. Pancratius. Nog niet eerder
waren in één Mis twee dialectkoren aanwezig; het was
echt fantastisch. In een overvolle kerk werd ook het nieuwe
vaandel gezegend, dat voortaan bij iedere activiteit van
jullie een prominente plaats zal innemen. Ik wens de jubilerende
Eekheuëre en al die mensen die De Eekheuëre een
warm hart toedragen een goede toekomst, en ik hoop dat
zij steeds mag blijven zorgen dat het carnaval op een goede
en sfeervolle manier gevierd zal worden. Zowel in de wijk
Eikenderveld, alsmede in de stad Heerlen.”
11

Diealektviering:
un neet mieë voet te
dinke parel
marie-josé Voss (57) is geboren in tilburg en Vanaf 1 juni
2002 pastoraal werker bij De stichting samen onDerweg in
De bernarDinuskapel. inhouDelijk is ze VerantwoorDelijk Voor
De Viering op zonDagmorgen. ze zet alle Vieringen in elkaar,
pleegt oVerleg met Voorgangers en koren. VerDer begeleiDt ze
werkgroepen als Diaconie, zorggroep en liturgie.
Naast de drie eucharistievieringen is er eenmaal in de maand
een woord– en communiedienst. Die gaat ze zelf met veel
plezier voor. Haar eerste kennismaking met de Dialectviering
dateert van januari 2003. Voor haar, afkomstig van boven de
grote rivieren, was het een heel bijzonder fenomeen. Wat
haar direct opviel, was dat de leden van De Eekheuëre zeer
actief deelnamen aan het tot stand komen van deze viering. Ze
onderstreept: “Het is hún viering. Een grote betrokkenheid en
een fantastische sfeer. Wat wil een pastor nog meer? Liederen,
teksten, alles in het dialect. Dat ik daarin zelf niet kan voorgaan,
omdat ik het dialect niet machtig ben, vind ik natuurlijk jammer,
maar ik heb er geen slapeloze nachten van. Ik weet dat het
in goede handen is van mijn collega Philippe. We maken er zelfs
de nodige grappen over.”
De naam van de man die de dialectviering voorgaat, is gevallen:
Philippe Cremers. Hij is 48 jaar en Directeur Gerardusstichting,
Klooster Wittem. Dat is de stichting die verantwoordelijk is voor
de inhoud en uitvoering van het gehele aanbod van Klooster
12
Wittem: van liturgie tot boekhandel en van activiteiten in de
Kloosterbibliotheek tot de verschillende cursussen en bezinningsactiviteiten.
Toen hij de eerste keer samen met Pater
Max voorging in 1998, was hij nog pastoraal werker bij Samen
Onderweg. Hij herinnert het zich nog goed: “Ik kende een paar
plekken waar dialectvieringen waren, maar juist in de periode
dat De Eekheuëre het initiatief namen tot een dialectviering,
was er een zekere polemiek tussen het bisdom en parochies
waar een dialectviering plaatsvond. Het bisdom liet weten
dat dialectvieringen uit den boze waren. In die zin was het
‘spannend’ om zo’n viering toch te houden. Bovendien zou de
voorganger vanaf 2000 geen priester meer zijn. En omdat naast
het ’verbod’ op dialectvieringen er ook grote bezwaren waren
tegen woord- en communiediensten, omdat die namelijk te
veel op een eucharistieviering zouden lijken, besloten we dat de
inrichting van het priesterkoor zodanig moest zijn dat mensen
vanaf het eerste moment dat ze de kapel binnenkwamen,
zagen dat er geen eucharistie gevierd werd. Vandaar dat de
altaartafel verplaatst werd naar de zijkant en de ambo (lezenaar)
zo centraal op het priesterkoor werd geplaatst. Tot op de
dag van vandaag wordt ook nog steeds aan het begin van de
dialectviering gezegd, dat er vandaag geen eucharistieviering
plaatsvindt, maar een woord-. en communiedienst.”
Natuurlijk doet het Marie-José Voss goed dat deze viering een
traditie is binnen hun geloofsgemeenschap. “Dat geeft overigens
aan dat De Eekheuëre niet alleen een maatschappelijk
functie hebben in hun wijk Eikenderveld, maar zelfs daarbuiten
in Heerlen. De club heeft oog voor haar medemensen. Niet alleen
maar feesten en drinken, maar ook een moment van bezinning
in het carnavalsseizoen. Mooi, heel mooi”, zegt Marie-José
Voss vol bewondering. Over de samenwerking niets dan lof. Ze
vervolgt: “De samenwerking voorafgaand aan de viering loopt
uitstekend. Rob en ik kennen elkaar na verloop van jaren nu wel
en we weten wat we aan elkaar hebben. Het aardige is dat ik na
elke viering uitgenodigd wordt voor de brunch. Het geeft mij de
gelegenheid om na te praten, nog meer mensen te leren kennen
en vooral ook om méé te praten.”
Wijlen Pater Max van der Schoot was de geestelijke die de
dialectviering ondanks alles toch toestond. Hij stond altijd open

Diealektviering
in de
Bernardinuskapel
13

voor nieuwe ideeën. “Maar,” zo graaft Philippe Cremers in zijn
geheugen, “tot zijn spijt sprak Max geen dialect, hij kon in die
zin dus niet geloofwaardig voorgaan. Maar hij vond het een
waardevolle en noodzakelijke aanvulling binnen de liturgie die
Samen Onderweg op dat moment bood. Bovendien vond hij het
van belang om een band met het Eikenderveld te hebben en te
houden. Niet alleen deden al enkele jaren kinderen uit het Eikenderveld
de communie in de Bernardinuskapel, maar was ook
de pastorale situatie in de wijk op dat moment zodanig dat hij
het een pastorale plicht voor Samen Onderweg vond om juist
voor een oude Franciscaanse parochie, die de Laanderstraat/Eikenderveld
was, een vrijplaats te kunnen zijn.” Toen Philippe
een nieuwe uitdaging zocht en in Wittem terechtkwam, ging
hij ook niet meer voor in de viering. “Na mij werd Frans van
Laanen pastoraal werker van Samen Onderweg. Hij sprak een
Noord-Limburgs dialect, dat opnieuw een speciaal cachet aan
de vieringen gaf, maar ontegenzeggelijk de eigen pastorale
waarde van een dialectviering benadrukte.”
Na zoveel jaren blijft Philippe enthousiast over de vieringen.
Ook al is het vaak toch een zware belasting. “Eigenlijk beginnen
Rob en ik elk jaar wat laat met de voorbereiding. Weliswaar
hebben we in september al gesprekken, maar de finishing touch
is toch meetal iets voor de laatste weken. Misschien hebben we
die druk ook wel nodig. Want volgens mij slagen we er toch elk
jaar weer in om er een waardevolle invulling aan te geven. Een
vroege voorbereiding hoeft per definitie geen betere voorbereiding
te zijn. Naar mijn overtuiging zijn het juist de betrokkenheid
en het engagement in de voorbereiding en de uitvoering
die het echte verschil maken. Daaraan voelen mensen dat hier
niet zomaar een spel wordt opgevoerd, maar dat het over ons
leven, over ieders leven gaat.” Dat moet ook de kracht van de
dialectviering blijven, is de vaste overtuiging van Philippe.
“Dat merk je aan de reacties, legt hij uit. “Die geven aan, dat de
betekenis voor de mensen verder gaat dan een louter culturele
of folkloristische. Op de een of andere wijze hebben mensen de
ervaring dat het ook over voor hun wézenlijke zaken gaat. Dat
maakt die vieringen zo bijzonder. In de liturgie met Max van der
Schoot hadden mensen die ervaring ook dikwijls. Het wezenlijke,
voor sommigen zelfs het Goddelijke, was bijna ’voelbaar’.
Dat is natuurlijk ook de kracht van deze vieringen. Dat zou
eigenlijk de kracht van álle liturgie moeten zijn.”
14
De Jubileumdialectviering van 2008 was alweer de zesde
viering die Marie-José mocht meemaken. Ze geniet er nu nog
steeds van! “Het was een grootse jubileumviering, in een bomvolle
kerk, echt geweldig. Zoals altijd was het weer de warmte,
de betrokkenheid, de zorgvuldige voorbereiding die me raakte.
Samen, maar dan ook echt samen vieren, zingen en bidden, dat
is wat een liturgie moet zijn. Op de zondagen van de dialectviering
zie ik veel mensen die ik anders nooit zie. Ik weet ook dat
een aantal van onze eigen mensen bewust wegblijft, omdat
ze niets met het dialect hebben. Dat is echt jammer, want ze
weten niet wat ze laten liggen.” Ze raakt niet uitgepraat en zegt
bijna verontschuldigend: “Het lijkt wel een Sterspotje, maar ik
kan niets negatiefs erover zeggen, sorry! Ik hoop dat we het tot
PETER VINCENT EN ROB DIJCKS SCHREVEN EEN LIED,
DAT GEZONGEN WERD TIJDENS DE DIALECTVIERING,
ééN MAAND NA HET OVERLIJDEN VAN PATER MAx
de sjtad va pater max!
ondanks ut verdreet
zinge vieër heij vuër dig
tòg dit vrolik leed
pater max, pater max
dieh leëve woar zoeë good
u vuërbild vuër òs
dat gieëft òs ummer mood
du druijmdest van un sjtad
woeë me geneet va wat me hat
me deelt doa in die sjtad
vuëral mit dem deë gaar nieks hat
doa in die sjtad va dig
zint lüj geliehk, joa en dat loeënt
en kennis drieft ging wig
en neet de wiehk woeë of me woeënt

in lengte van jaren kunnen voortzetten.”
Wanneer je Philippe vraagt naar mogelijke verbeteringen, dan
moet ook hij lang nadenken. “Misschien moeten we proberen
de liederen en inhoud nog beter op elkaar af te stemmen …
Maar eigenlijk zijn dat maar ‘peanuts’.”
Eén ding weet hij in ieder geval zeker: de viering heeft een vaste
plaats in het Heerlense veroverd. Philippe: “Ik denk dat velen,
die de laatste jaren deze dialectvieringen bezocht hebben en
er aan deelnamen, deze viering tot een vast onderdeel van hun
carnavalsseizoen hebben gemaakt. Mensen zouden het echt
missen als die viering er niet meer was. Naar mijn idee reden
genoeg voor De Eekheuëre om er nog jaren mee door te gaan.”
Ook Rob Dijcks geniet nog na van de gebeurtenis in de
kerk: “De jubileumviering op 13 januari 2008 was geweldig.
Een bomvolle kerk. De mensen stonden achter in de kerk of
hadden hun toevlucht gezocht boven op het oksaal. Vanaf
het altaar was het een indrukwekkend gezicht. Het koor
Neet Mis zong als vanouds de sterren van de hemel en zong
heerlijk mee met de gastzangers Sjef Diederen en Jacques
Vinders, die voor de extra jus zorgden. Sjpasmonie Akseptabel
Gesjravel ontsteeg zichzelf, door twee zeer fraaie stukken
te spelen. Vanaf het altaar is bij de liederen vaak te zien
hoe mensen voorzichtig zakdoekjes erbij pakken. Het is zo
emotioneel. Er wordt dan niet alleen mooi gezongen, maar
de teksten zijn ook vaak zo treffend. Mensen stellen zich
daar dan iets concreets bij voor. Bovendien heb ik de indruk
dat teksten in het dialect ons nog meer raken. Dan sta ik
vaak zelf met een enorme brok in de keel en moet ik dapper
met mijn ogen knijpen. De viering duurde veel te lang: één
uur en 42 minuten! Ongelooflijk. Dat moeten we niet meer
laten gebeuren. Maar gelukkig ging niemand eerder weg of
klaagde er achteraf over. Een minutenlange staande ovatie
en een onuitwisbare herinnering waren het resultaat. Kippenvel.”
EFKES TRüK IN DE TIED
De eerste dialectviering van De Eekheuëre was een Eucharistieviering.
Dat was niet in januari 1997, maar al in november
1996, als start van het 2 x 11-jarig jubileumseizoen. Pater Max,
geen dialectspreker, ging samen voor met pater Bert Knubben,
die namelijk wél dialect sprak. De Mis maakte zoveel indruk dat
er in het seizoen daarop een vervolg kwam. Nu alleen niet in
november, maar in de carnavalstijd zelf: januari 1998. Pastoraal
medewerker Philippe (Flip) Cremers assisteerde daarbij en
sprak de dialectteksten. Pater Max is ook nog in 1999 voorgegaan.
Op 30 december overleed Pater Max. Toen werd een
koerswijziging aangebracht. Om de dialectviering een paar weken
later op 30 januari toch door te kunnen laten gaan, werd de
H. Mis begin 2000 omgevormd tot een woord- en communiedienst.
Philippe ging weer voor. In mei 2000 accepteerde hij een
nieuwe baan in Wittem. De nieuwe pastoraal werker, Frans van
Laanen was dialectspreker. Hij kwam uit Ospel, in de buurt van
Weert, waar de carnavalsvereniging De Vlikkesjteëkers woont.
Hij was ook heel enthousiast en ging voor in 2001 en 2002. Toen
overleed Frans na een korte en heftige ziekte. Marie-José was
de opvolger van Frans, maar sprak geen dialect. Vanaf 2003
werd weer een beroep gedaan op Philippe. Ofschoon werkzaam
in Wittem, verleende hij gelukkig zijn medewerking.
De dialectviering wordt helemaal in het dialect gedaan. Rob Dijcks
zorgt vanaf het prille begin niet alleen voor de organisatie,
maar ook in overleg met de voorganger voor de teksten en vertalingen.
De muzikale poot is een hele belangrijke in de viering.
Gevoelige liedjes, die mensen in de kerk vaak tot op het bot ontroeren,
worden met zorg uitgezocht. De eerste twee vieringen
werden door het Gospelkoar uit Hulsberg opgeluisterd. Toen
dat koor half december 1999 voor de derde viering afbelde, was
er een probleem. Maar met eigen mensen werd het gat prima
gevuld: met instrumenten, solistische zang en koorzang. Die
koorzang was heel belangrijk. Want het zou later de voedingsbodem
blijken te zijn van het ontstaan van het Diealektkoeër
Neet Mis. Nog altijd ondersteunt dit koor de viering muzikaal.
Bovendien wordt het koor al jaren in de wijde omgeving voor
optredens gevraagd.
15

Va JCL noa Eekheuëre
en wiejer
ieDereen Die het jubileumboek ‘2 maol 11 joar eekheuëre’ heeft
gelezen, weet hoe Deze Vereniging is ontstaan en zich De eerste
22 jaren VerDer heeft ontwikkelD. Voor Degene Die Dat heeft
gemist en Voor De anDeren als geheugensteuntje, blikken we
nog eVen heel kort terug op Dat eerste Deel Van De geschieDenis.
In 1972 had de jeugd in het Eikenderveld de behoefte om zelf
activiteiten in de wijk te ontwikkelen. Uiteindelijk leidde dat
tot de oprichting van het Jeugdcentrum Laanderstraat, beter
bekend als JCL. Als datum van oprichting staat 6 maart 1972
in de boeken. Financieel ondersteund door het kerkbestuur
kwamen er middelen om disco en andere jeugdactiviteiten te
organiseren. Een andere wens was aandacht voor jeugdcarnaval.
Op carnavalsvrijdag 2 maart 1973 was er een druk bezocht
feest voor jongeren in het Trefcentrum en op carnavalsdinsdag
volgde er een bescheiden rondrit door de wijk, samen met de
Buurtverenigingsprins. Aansluitend begon het kindercarnaval
in ’t Trefcentrum. De eerste stappen waren gezet.
In 1974 trok voor het eerst een groep van JCL mee in de Heerlense
optocht en op dinsdag was er een optocht door het
Eikenderveld, waarbij zelfs de Blauw Sjuut aanwezig was. In dat
jaar werd ook de eerste JCL jeugdprins geproclameerd: John de
Schouwer. Grote prinsen waren er in die tijd al bij de Kübesse
in Café Steijns, bij de Schwelmennekes in Café Coenen en bij de
Buurtvereniging in het HKB. JCL werd door de Buurtvereniging
benaderd om mee te helpen en men vroeg de voorzitter van JCL,
Rob Dijcks, om dat jaar hun Prins te worden. Dat was voor Rob
niet mogelijk, maar het visje was niet voor niets uitgeworpen.
16
In de loop van 1974 hield de Buurtvereniging op te bestaan en
JCL nam de proclamatie in het HKB over. Op 17 januari 1975
was die proclamatie, Rob Dijcks werd de 1e Prins en zelfs De
Winkbülle waren op die avond present. Een hele eer voor het
jonge cluppie!
De eerste Raad van Elf begon in 1975 met eenvoudige kleding:
zwarte broek, geen jasje, wit hemd, goedkope witte schuitjes
met een oranje rand en dito oranje vlindertjes. Een jaar daarna
was men al in staat om voor sjieke blauwe mutsen te zorgen.
De activiteiten waren in Café Göbbels, het Trefcentrum en
uiteindelijk ook in het HKB. JCL organiseerde proclamaties
als onderdeel van een zitting, met artiesten en veel publiek,
recepties, jeugdproclamaties en de feesten tijdens de drie dolle
dagen. Ook de optochten kregen veel aandacht, er werden
wagens gebouwd en prijzen behaald. In 1977 kreeg de werkgroep
carnaval een eigen bestuur en was in feite de CV JCL een
feit. Organisatorisch veranderde daardoor echter niets. Jaarlijks
werden Prinsen, Jeugdprinsen en zelfs twee keer een Jeugdprinses
uitgeroepen. Men groeide en groeide en telkens weer werd
iets nieuws verzonnen rondom het carnavalsfeest. In 1986 werd
de eerste folder met 11 kandidaat-prinsen huis aan huis verspreid.
De traditionele dinsdagmiddag in het inmiddels te klein
geworden Trefcentrum werd dat jaar verplaatst naar het HKB.
Het in de wijde omtrek bekende Trio Kwatsch begon die dinsdag
aan een lange traditie.
Ger Jansen was de laatste JCL-prins, want de Ledenvergadering
op 26 april 1986 besloot dat er een nieuwe naam moest komen.
De tieners van toen waren naar volwassenheid gegroeid en een
eigen volwassen naam zou niet misstaan. Heerlens kunstenaar
en dialectschrijver Cor Driessen leverde het voorstel voor de
nieuwe naam en het bijpassende logo. De Eekheuëre waren
geboren en in december 1986 volgden de statuten. Daarin werd
vastgelegd dat de nieuwe vereniging een voortzetting was van
CV JCL en dat de JCL-Prinsen vanaf 1975 beschouwd werden als
eigen prinsen. Harry Jacobs werd in 1987 de eerste Eekheuëreprins
en de 13e prins in de geschiedenis. Harry was toen 34 jaar
en de voorloper van een nieuwe generatie ‘rijpere’ prinsen, in
vergelijking met de veel jongere garde van JCL.

Aan de naam De Eekheuëre was iedereen vlug gewend. Het
bestuur en de 15-koppige Raad van Elf timmerden stevig aan
de carnavalsweg. Het basisprogramma werd steeds meer
uitgebreid. Elk jaar kwam er wel een activiteit bij. De wijk werd
daarover geïnformeerd middels huis-aan-huis folders, met op
de achterkant plaats voor advertenties van de sponsors. Meer
ambities betekent ook meer inkomsten genereren en daarbij
zijn de sponsors een onmisbare schakel.
In 1989 was de eerste interne kennismaking en in 1990 werd de
jeugdproclamatie in een nieuw jasje gestoken. Een jeugdcommissie
betrok alle verenigingen in de wijk bij de organisatie en
met die eigen optredens ontstond een complete Kingerzitting.
De Jònkheedsprins kreeg een Blòmmemeëdje aan zijn zijde en
beiden werden begeleid door een Jeugdraad, bestaande uit jongens
èn meisjes uit de wijk. Het zondagse optochtbal kreeg live
muziek met orkest Pee Point. In november 1990 zou Rob Dijcks
voor het eerst deelnemen aan het Heëlesj Sjlagerkonkoehr.
Het gezellig samenzijn na de recepties werd in 1991 omgetoverd
in een Prinsenbal, met Trio Kwatsch als eerste live-orkest.
Na een voorproefje op de normaal gesproken vrije carnavalszaterdag
in 1990 besloot het bestuur voortaan die avond ook
te gaan invullen. Het fenomeen Aod-Prinse werd nieuw leven
ingeblazen en om de avond extra cachet te geven ontstond
het idee een ereonderscheiding uit te reiken. Dat leidde tot het
Poeffel Moeffelbeeldje met het bijbehorende Poeffele Moeffele
op carnavalszaterdag 1991.
Muziek loopt als een rode draad door de geschiedenis van De
Eekheuëre. Elk jaar springt er wel een verrassend liedje bovenuit
en bovendien bleek de sjlagerbron van Rob Dijcks en later
ook Peter Vincent onuitputtelijk. In de eerste Eekheuëre Gezet
1992 kwam een uitgebreide terugblik op het vorige seizoen, een
kandidatenfolder op de middenpagina’s èn er werd melding
gemaakt van de presentatie van een eigen cassettebandje ‘Kòm
dòg mit’. Met eigen liedjes en een speciaal nummer van wijlen
Wiel Knipa. Het motto inspireerde de Ummer Trujje en ook veel
Eekheuëreleden om dat jaar mee te gaan in de optocht van
Heerlen.
Vanaf 1993 konden de Eekheuëreprinsen pronken met een
speciale scepter en prinsenketting, fraai gemaakt door Werner
Somers en het steeds voller wordende programma vermeldde
in 1995 de eerste Sjpaszitting in het HKB. Kenmerkend voor de
historie van JCL en daarna De Eekheuëre: altijd zoeken naar iets
nieuws, soms ingrijpend, soms in de vorm van details. Nieuwe
activiteiten mislukten wel eens, denk bijvoorbeeld aan het
prestigieuze HKB-bal begin jaren ’90. Maar meestal werden
tradities geboren die tot op heden in stand zijn gebleven.
D’r poeffel moeffel
17

het is ruim elf jaar geleDen Dat we het jubileumboek ‘2 moal
11 joar eekheuëre’ presenteerDen. Daarin werDen De eerste 22
jaar Van De historie uitgebreiD belicht t/m het onthullen Van
het poeffel moeffel stanDbeelD in augustus 1996. logisch we
in Dit jubileumboek De DraaD weer oppakken en terugblikken op
De 3e perioDe Van elf jaar. en Die begon in noVember 1996, met
De start Van het jubileumseizoen 1996 – 1997.
Jübbielejumjoar
1996 – 1997
‘Vieër Make Heij D’r Blits’
UT JüBBELE KIN BEGINNE
Op zondag 17 november 1996 mocht regerend Prins Barry (de
Bruijn) I het jubileumseizoen openen. De allereerste dialectmis
was een feit. In de Bernardinuskapel zorgde het Gospelkoar
uit Hulsberg voor fraaie muzikale ondersteuning en pater Max
van der Schoot en pastor Bert Knubben waren de gedreven
voorgangers. Het HKB had intussen plaats gemaakt voor Zaal
Babylon, waar Alfons Puls – wie kent hem niet – de scepter
zwaaide. Het was al ruim een jaar moeizaam samenwerken
met deze goede man, maar hij verzorgde deze dag een prima
brunch en trakteerde De Eekheuëre op eigen consumptiemunten
met logo. Na de brunch werden de jubileumwijn en het
jubileumboek gepresenteerd. ’s Middags was het tijd voor de
presentatie van de eerste Eekheuëre CD. Met het jubileummotto
‘Vieër Make Heij D’r Blits’ als titel, werd dit geesteskind van
Rob Dijcks en Peter Vincent ten doop gehouden. Het orkest De
Gleisländer zorgde voor de muzikale omlijsting. Al met al een
fantastische start van een geweldig jubileumseizoen. Novem-
18
GER KOKS,
OEëTS PENNINGMEESTER EN VUëRZITTER VA OZZE
KLOEP, NOE 33 JOAR LID EN DUS JüBBIELARIS, ROAD VA
ELFLID, LID VA DE AOD-PRINSE, LID VAN DE MUZIEK-
BAND DISCCOVER:
“Waar zijn die 33 jaar heen? Ongelooflijk! Maar het is net
zoals in een huwelijk: je moet je thuis voelen. De Eekheuëre
staan voor laagdrempeligheid, openheid, frisheid en heel
veel creativiteit. Iedereen wordt gerespecteerd en iedereen
kan er zijn ideeën en energie kwijt. Ook heel belangrijk: de
feestjes bij De Eekheuëre waren en zijn nog altijd supergezellig.
Vraag het maar aan mijn kinderen. Bij zo’n vereniging
heb ik altijd willen horen en gelukkig nu al 33 jaar. Ik
verheug mij weer op het volgend jaar.”
ber kende nòg een hoogtepunt. Op zaterdag de 30 e trakteerden
De Eekheuëre het massaal opgekomen publiek op een mix van
Limburgse artiesten en Sjpaskapellen. Akseptabel Gesjravel
(Eikenderveld), Guster Gong ut Good (Brunssum), Noeëts Biejein
(Sittard) en Nepomuk (Swalmen) waren de sjpaskapellen en De
Klumpkes Blumkes (Heerlen), Jan Ridderbeekx (Geleen), Circus
Vasteloavend (Hoensbroek), Triangel (Panningen) en Beppie
Kraft (Maastricht) de artiesten. Uit alle hoeken van de provincie
traden ze voor het voetlicht in Zaal Babylon in het Eikenderveld.
Een prima formule!
SILVESTERPROKLAMASIE
De bijzondere Silvesterproklamasie op 31 december 1996 was
natuurlijk een gok. Gelukkig sprak het idee ruim 160 gasten aan,
zodat het orkest Lou & The New Stars voor een goed gevulde
zaal hun schitterende muzikale kwaliteiten lieten horen. Natuurlijk
betekende die avond ook het afscheid van Prins Barry I
en de opwachting van jubileumprins Roy (Scheeren) I, eigenaar
van de Garant supermarkt in het Eikenderveld. Prins Roy en De
Eekheuëre presenteerden nieuwe seizoensordes. Het jubileummotto
+ logo (ontworpen door Peter Paffen) + de naam van de
Prins, waren een puike blikvanger. Bovendien kon deze handge-

maakte orde in een flinke oplage worden gemaakt, zodat Prins
Roy I veel meer mensen kon decoreren.
DREIJ JüBBIELARISSE
Anderhalve week later kon iedereen de nieuwe Prins en de jubilerende
vereniging feliciteren en deze receptie was ook bedoeld
om de drie 2 x 11 jarige jubilarissen: Rob Dijcks, John Franssen
en Ger Koks te eren. Stampvol was het en na ruim vier uur
handjes schudden in het HKB café verhuisde de receptierij naar
het zaalgedeelte, waar het orkest de Avanti Boys een muzikaal
slot breide aan deze indrukwekkende zondag. De Kingerzitting
werd – zoals al jaren – gevuld met artiesten van eigen wijkverenigingen
en speciaal voor het jubileum traden Clown Okkie
en het Klumpkes Blumkes kinderkoor op. De presentatie was in
handen van yvonne Knols en tijdens deze middag namen Bart
(Jurena) I en Danae (Willeme) afscheid. Jònkheedsprins Deniz
(Isen) I en Blòmmemeëdje Jody (Kersten) waren het Jübbielejumjònkheedspaar.
POEFFEL MOEFFEL
De tweede locatie waar De Eekheuëre destijds vertoefden was
café ’t Sjokkelpeëd, waar dierenvriend kastelein Jo Nelissen
op geheel eigen wijze de scepter zwaaide. Zaterdag 24 januari
1997 stond daar de bekendmaking van de jubileum Poeffel
Moeffel centraal. Werner Somers had voor alle Aod-Prinse een
fraaie orde gemaakt met naam en jaartal erin gegraveerd. Na
het overhandigen van dit mooie kleinood maakten de Aod-
Prinse bekend dat de onderscheiding naar Eekheuërevoorzitter
Arno Crasborn zou gaan. Arno had vanaf 11 november 1990 de
voorzittershamer ter hand genomen, de groei van de vereniging
gestimuleerd en gestructureerd en vooral in dit jubileumjaar
een flinke brok werk verzet. Vandaar de keuze om juist hem dit
jaar volop in de schijnwerpers te zetten.
HEëLESJE òPTOG
De derde sjpaszitting in het HKB werd een speciale avond met
een fraai jubileumrandje. Harrie Hovens zorgde voor de livemuziek,
De Klumpkes Blumkes, Showballet Cadance, Ton Jorna, Fer
Nauss, Neutjes Rang, Duo Oehtgesljoape, Madam Gisela, The
Flesh en diverse Heerlense artiesten zorgden voor een prachtige
revue, gepresenteerd door Miriam van Ineveld en Rob Dijcks.
De vaste programmaonderdelen Gressenich, foto’s maken, spek
& ei in het Koffiehuuske, Spuiklep en het Sjoenkel Sjokkel Matie-
[ de groei van de vereniging
wordt gestimuleerd en
gestructureerd en in dit
jubileumjaar wordt
veel werk verzet ]
nee leidden de carnavallisten naar het weekend. Na Loetsjdònderdig,
het scholenbezoek en Poeffel Moeffel zaterdag brak een
bijzondere carnavalszondag aan. In het kader van het jubileum
trokken De Eekheuëre voor de eerste keer in vol ornaat mee in
de Heerlense optocht. Op een speciaal in Beek gehuurde wagen
genoten de drie Hooglustigheden volop en ook voor de Raad
van Elf was dit een bijzondere ervaring. Voor de wagen liep de
optochtgroep De Ummer Trujje met reusachtige fototoestellen
om het motto ‘Vieër Make Heij D’r Blits’ te onderstrepen.
D’R BLITS
Als op maandag de kroegentocht en het Kling Eekheuërebal
zijn verorberd staat D’r Dulle Dieënsdig voor de deur. In de
mooie optocht trokken 3 (!) Eekheuërewagens mee. Eén voor de
jeugd, één voor de Raad èn een aparte prinsenwagen voor Roy
I: een immens grote clown had een kolossaal fototoestel in de
handen, juist ja, in het kader van het motto natuurlijk. Terugblikkend
kon het Eikenderveld constateren dat de jubilerende
Eekheuëre inderdaad de blits hadden gemaakt. Carnaval in de
wijk en de vereniging in het bijzonder hadden een volwassen
jubileum gevierd en zich een vaste plaats veroverd in de Heerlense
carnaval. Gelukkig zou dat de 11 jaar daarna zo blijven.
19

1997 – 1998
‘Tis Neet Mieë Normaal’
DURREG GOA
De belangrijkste opdracht die De Eekheuëre zichzelf dit seizoen
hadden gesteld was het continueren van het bereikte niveau.
Het zou namelijk niet de eerste keer zijn dat een vereniging na
een succesvol jubileumjaar in een flinke dip terecht komt. Achteraf
kunnen we stellen dat dit continueren prima is gelukt.
Het bestuur werd versterkt met drie leden uit de jubileumcommissie:
Antoine Claassen, Ben van Ineveld en Peter Paas. DJ
Peter Knuit kwam bij de RvE. Roy Scheeren ruilde in januari zijn
prinsenmuts in voor de kleine raadsmuts en nam als kersvers
bestuurslid de vacante functie van penningmeester op zich.
NEET NORMAAL
Vanwege het verrassende motto ‘Tis neet mieë normaal’ werd
een abnormale kandidatenlijst verspreid. Hierop pronkten
voor het eerst (en wie weet ook voor het laatst…) twee dames:
Adéle Luijten en yvonne Knols. Een andere kandidaat was Ben
van Ineveld. Hij werd op zondag 4 januari 1998 geproclameerd
als nieuwe heerser van het Eikenderveld. Als Prins was Ben
een kanjer en voldeed hij zeker aan de verwachting om ‘het
gewenste niveau’ vast te houden. Jammer dat hij een paar jaar
later uiteindelijk De Eekheuëre de rug toekeerde en van de
aardbodem verdween. Natuurlijk kende ook dit seizoen zijn
vele hoogtepunten. Vooral de ingevoerde grote prinsenorde
was weer een gewild verzamelobject. Het fraaie ontwerp werd
nu door Ronald van Rikxoort gemaakt en vanaf die tijd doet
Ronald dat tot volle tevredenheid. Hoe dat jaarlijks gaat leest u
op een andere plaats in dit boek.
BAByLON
De traditionele activiteiten passeerden de revue: de zeer druk
bezochte receptie voor de Prins en de 11-jarige jubilarissen
Pierre Boots, Chris Hoenjet en Norbert Moonen. De tweede
20
dialectmis, weer met het Gospelkoar uit Hulsberg en dit keer
met Pater Max en Philippe Cremers als voorgangers. Externe
bezoekjes aan de Bokkeriejesj, de Eikenjonge, de Vlavrèters
(voor het eerst in 23 jaar), de Lotbroekers, café Schuttershof, SV
Eikenderveld (waar Prins Ben de aftrap van de voetbalwedstrijd
tegen Passart verrichtte), en natuurlijk aan onze vaste locaties
’t Sjokkelpeëd en Zaal Babylon. Tja, dat dit het laatste seizoen
‘Babylon’ zou worden wist op dat moment nog niemand. Op 1
februari 1998 vond daar ook de Kingerzitting plaats. Na 8 jaar
stopte Arno Crasborn met het voorzitterschap van de jeugdcommissie
en zijn opvolger Peter Paas was samen met Marian
Franssen een van de drijvende krachten achter de organisatie
van deze zitting. Deniz en Jody namen afscheid en hun
opvolgers waren een uniek stel: broer Mitch en zus Ginger van
Hugten. Voor het eerst broer en zus als Jònkheedspaar!
GING WIETSE, MAAR FIETSE
Ook de Sjpaszitting voor het laatst in Zaal Babylon. Met o.a. De
DICK DIJKSTRA,
ADJUDANT VA SJTADSPRINS BART I (1999), ROAD VA
ELFLID WINKBüLLE (2000-2006), BLAUW SJüTTEMAN
(2001 EN 2006), VUëRZITTER VA HEIJ HEëLE, TWIEëDE
KARNEVALSVIERDER VA LIMBURG (2008):
“Voor mij, als buitenstaander, is dit een echte veréniging.
Mensen die van deze vereniging deel uitmaken, stralen uit,
dat zij sámen graag en veel plezier maken, maar ook de
minder leuke en zelfs zwaardere zaken in het leven samen
delen. Daarbij weten zij, door de wijze waarop zij hun
(carnavals-)gevoel uitdragen, anderen te raken en er bij te
betrekken. Een vereniging waarbij je je ook als
niet-Eekheuëre echt welkom voelt!”

[ De belangrijkste
opdracht was het continueren
van het bereikte niveau ]
Bessemskriemer, die alleen
al met hun gezelschap het HKB-café vulden. Verder gaven
Peter Vaessen, Diekdiekdun (het debuut van het kolderieke trio
Rob Dijcks, Peter Paas en Peter Vincent), de Hulser Sisters, Dik
Betaald BééVéé, Miriam & Adéle, Ron Eussen & Stef Feijen, De
Aod-Prinse en Taai Taai acte de présence. Vermeldenswaard in
dit seizoen is de invulling van het Sjoenkel Sjokkel Matienee.
De zondagmiddag voor carnaval verzonnen de Aod-Prinse al
jaren een ludieke act en dit keer was gekozen voor een wielerronde
door het Eikenderveld. Compleet met reclamekaravaan
en rondemiss Barry de Bruijn in een open wagen, fietsten de
‘oudjes’ in carnavaleske creaties op versierde fietsen. Ger Koks
won ‘de wedstrijd’ op zijn tot heus paard omgetoverd stalen ros.
Een waar spektakel onder het genot van een heerlijk voorjaarszonnetje.
HARRy FRANZ
Het carnavalsweekend verliep volgens de geijkte patronen. Op
zaterdagavond het Poeffele Moeffele, waar Harry Franz de onderscheiding
in ontvangst mocht nemen. Harry is een man die
in het Eikenderveld nadrukkelijk de maatschappelijke kar trekt
en na zijn actieve ABP carrière enorm veel vrije tijd steekt in
de Bewonersraad en de woningbouwvereniging. Hij verdiende
het om voor al die inspanningen in het zonnetje te worden
gezet. Op zondag geen Heerlense optocht voor De Eekheuëre en
zelfs geen deelname van de Ummer Trujje. Dus helemaal geen
Eikenderveldse inbreng dit jaar, dat moet niet te vaak gebeuren.
Met Halfvasten werd gevoetbald tussen De Eekheuëre en De
Vlavrèters, waarna tijdens een gezellige avond in ’t Sjokkelpeëd
de voetbalkwaliteiten werden geëvalueerd.
1998 – 1999
‘D’r Is Ummer Get’
LOATEVERKOOP
Jaarlijks vindt de aftrap van het nieuwe carnavalsseizoen in november
plaats. Voor veel verenigingen op de 11 e van de 11 e , maar
vanwege het Heëlesj Sjlagerkonkoehr ruimen De Eekheuëre de
eerste zaterdag na de 11 e in voor de seizoensopening. Dit jaar
werd voor het eerst de lotenverkoop op die openingszaterdag in
november gehouden, i.p.v. in de drukke januarimaand. Een succes,
want er werden ruim 400 loten meer verkocht dan andere
jaren.
November is ook het tijdstip waarop nieuwe Raad van Elfleden
worden gepresenteerd. Dit jaar was het de beurt aan Ron Meulmeester,
een vriend van Roy. Een ander opmerkelijk feit was het
11-jarig jubileum van de Eikenjonge. Natuurlijk bezochten De
Eekheuëre op 15 november 1998 hun jubileumreceptie.
NUJ LOKASIES
De ‘samenwerking’ met HKB/Babylon beheerder ‘Octopus’
Alfons Puls kostte drie seizoenen veel extra energie. Je zou er
zelfs een boek over kunnen schrijven, maar dat doen we niet.
Teveel meningsverschillen, het slecht nakomen van afspraken
en een eigen(wijze) kijk op ‘onze’ carnaval noopten het bestuur
de locatie te verlaten. Iets wat Alfons zelf niet lang daarna ook
deed… Je schrijft dit in een paar regeltjes op, maar in de praktijk
haalde het bestuur zich organisatorisch een enorme klus op de
hals.
Drie grote activiteiten: proklamatie, receptie en sjpaszitting
werden ondergebracht in Motel (inmiddels Hotel) van der Valk.
De zéér prettige en professionele gesprekken met big boss
Freek van der Valk gaven een goed gevoel en tot op de dag van
vandaag is de samenwerking nog steeds top. Consequentie van
deze locatiekeuze was het verplaatsen van de proklamatie van
de zondagmiddag naar de zaterdagavond. Zo was het jaren
eerder ook al, tot in 1989.
21

SJEES
De proklamatie op zaterdag 9 januari 1999 was de vuurdoop in
Van der Valk. De chique Kasteelzaal nodigde de prinsencommissie
uit om er ook een chique proclamatieact van te maken.
Er was geen groot podium met gordijn en coulissen zoals in
het HKB, dus moest de nieuwe Prins door de zaal naar binnen
worden gebracht. Een fraaie koets kwam naar voren, de prins
zat onder een wit satijnen doek en had witte teugels in de handen.
Daarmee mende hij de damespaardjes van Ballet Dance
22
De eerste receptie
in van der Valk
van Prins Jacques I
inde richting van het podium. Adembenemende muziek luidde
het moment suprème in: Jacques Kersten werd gepresenteerd
als Prins Jacques I. Een perfecte Prins met een van de mooiste
proclamaties ooit. De receptie in de grotere Jachtzaal Van der
Valk werd eveneens een toppertje. De fantastische locatie
zorgde voor een stijlvolle en soepel lopende receptie. De derde
dialectmis werd dit jaar niet ondersteund door het Gospelkoar
uit Hulsberg, maar een eigen koortje met muzikale begeleiding
van Lucien Scheijen (piano), Ron Dovermann (trompet) en Emile
Szarcowicz (viool en klarinet) zorgde voor de prachtige mu-

zikale invulling. Een nieuw fenomeen was geboren, want het
waren die zondag de eerste voorzichtige stapjes van wat later
tot het succesvolle dialectkoor Neet Mis zou uitgroeien.
ARCUS
Voor de Kingerzitting werd ook een nieuwe locatie gezocht en
gevonden: het Arcuscollege. De kantine was omgetoverd tot
een prachtige feestzaal met groot podium. De jeugdcommissie
had een puik programma in elkaar gezet met allerlei Disneyfiguren.
Het afscheid nemende Jònkheedspaar Mitch en Ginger
van Hugten werd zeer stijlvol als Aladin en Jasmine naar buiten
gebracht. Verity Winthagen werd het nieuwe Blòmmemeëdje
en Jasper Dijcks de nieuwe Jònkheedsprins. Wat een trio samen
met Prins Jacques! De vijfde Sjpaszitting was ook verhuisd. De
Jachtzaal van Motel Van der Valk bood plaats aan 250 personen
en zat tjokvol. De pilaren belemmerden voor sommige gasten
enigszins het uitzicht, maar de ambiance, de comfortabele
stoelen, de fraai gedekte tafels en vooral het programma maakten
alles goed. Ballet Dance, KKK De Sjtechneelsjer, Hub Stassen,
Miriam & Adéle, Jan Geraedts, Diekdiekdun, Beppie Kraft,
Ummer d’r Naever, De Aod-Prinse, Ron Sjronkvleeg & Die dicke
Kinder von Landau en The Flesh zorgden voor een ongelofelijk
topprogramma, waardig afgesloten door de sjlager van Rob &
Peter. Het enige minpuntje was het matige geluid van de ons
inmiddels ontvallen DJ Erwtje.
‘T TREF
Zondag 31 januari 1999 bracht een enorme groep Eekheuëre
een bezoek aan het 4 x 11 jarig jubileum van de Jònkheed van de
Winkbülle. Waar? Juist ja, in de koortsachtig opgeruimde Jachtzaal
waar 12 uur eerder de Sjpaszitting plaats vond. Een indrukwekkende
groep van Jeugdraad, grote Raad, Hooglustigheden
en Sjpasmonie Akseptabel Gesjravel (zo’n 60 personen in totaal)
feliciteerden de Winkbülle en ze brachten daarna nog een
bezoek aan Oppidom, waar de voorloper van het Heëlesj Tref
werd georganiseerd. Vier aktiviteiten waren perfect verlopen
in de twee nieuwe locaties. Nu het carnavalsweekend nog. Er
werden prima afspraken gemaakt met Ton Beijer van het Trefcentrum
en we werden met open armen ontvangen. Gastvrij,
een heerlijk pilsje in een fluitje en ook nog voor een aangename
prijs. Natuurlijk is de zaal kleiner dan in het HKB maar verspreid
over het bruisende zaaltje en het iets rustigere cafégedeelte
voelde iedereen zich thuis en konden Prins Jacques I, Jasper I en
Verity genieten van de dolle dagen. Al lang geen drie meer, want
op woensdag 10 februari 1999 waren De Eekheuëre getuige van
het eerste Heerlense Heksentreffe in de Poort van Herle.
PIG-BAND
Na Loetsjdònderdig in café ’t Sjokkelpeëd volgde het scholenbezoek
(geen VSO de Linde dit keer, want ook zij waren uit het
HKB ‘verdreven’), Poeffel Moeffelzaterdag met de Aod-Prinse als
Pig-Band en ’s avonds de uitreiking van de ereonderscheiding
aan Marian Franssen. Als grote animator van het jeugdcarnaval
en boegbeeld van de jarenlang florerende balletvereniging in
het Eikenderveld een terechte keuze. Op maandag de Wieetsjaftssafarie
door het Eikenderveld, live ondersteund door
sjpaskapel Ummer Get Angesj. D’r Dulle Dieënsdig bracht een
mooie optocht op de been en een stampvol Trefcentrum tijdens
het Groeët Eekheuërebal.
BERT SPANJER,
VUëRZITTER VA DE ZEVERROAD:
“Voor mij is het Bloarebal op carnavalsdinsdagavond de
meest puike activiteit. Het is weliswaar het einde van het
carnaval, maar toch ook weer het mooiste deel ervan. Het
nababbelen over het afgelopen seizoen heeft namelijk iets
speciaals. Bovendien heb ik altijd het gevoel dat iedereen
van die laatste uren iets speciaals probeert te maken. De
sluitingsceremonie met de terugblik op het seizoen door
Rob, het muzikale gedeelte van Ger & Carin én de abdicatie
van de Prins zijn de hoogtepunten van de avond. Na twaalven
spreekt de muziek tijdens die laatste (vroege) uurtjes
van dit feest mij bijzonder aan. Een geweldige sfeer!”
23

1999 – 2000
‘D’r Beër Is Los’
MIELLENNIEJUM
Wat een impact had het fenomeen eeuwwisseling. De wereld
stond op z’n kop. Zou het wel allemaal goed gaan van 31 december
1999 naar 1 januari 2000!? Achteraf bleek alles reuze mee te
vallen, gelukkig maar. Niet van millenniumwereldbelang, maar
wel met veel impact voor de Stichting Samen Onderweg was
het plotselinge overlijden van Pater Max van der Schoot. Een
groot verlies. Ook voor De Eekheuëre, want Pater Max was toch
de man die de dialectmis mogelijk maakte in de Bernardinuskapel.
UT 1 E GNL
De Eekheuëre startten in de laatste novembermaand van de 20 e
eeuw met een spectaculaire seizoensopening: ‘Ut Graad Neet
Leedjeskonkoehr’. Rob & Peter mochten met de sjlager ‘D’r Beër
Is los’ niet meedoen met het Sjlagerkonkoehr en er waren nog
17 (!) afvallers. Jammer van alle energie die de sjlagerschrijvers
erin steken. Dus ontstond het idee om juist de afvallers die ‘ut
graad neet’ hadden gered, te laten optreden. Roger Schreurs,
Leon Doek, de Neet Sjoeën Mar Hell Kapel, Els Gieben en Rob
& Peter namen de moeite om hun sjlager te presenteren. Een
jury bestaande uit Wiel Lagarde, Maarten Willekens en Prins
Jacques I beoordeelden de deelnemers, aangekondigd door
presentator Peter Paas. Natuurlijk was er geen winnaar, maar
kreeg iedereen een persoonlijk geschreven juryrapport. Deze
bijzonder geslaagde activiteit zou helaas geen blijvende traditie
worden. De ‘afvallers’ hadden vaak niet de beschikking over
een goede muziekband en mede daardoor was er weinig animo
om op te treden. Op deze avond werden ook weer nieuwe Raad
van Elfleden welkom geheten. John Bour, Rob Crasborn en Raymond
Ruwette gaven de Raad wat extra jong bloed. Hard nodig,
want maar liefst vier leden keerden niet meer terug: Pierre
Boots, Jos Collaris, Peter Knuit en Norbert Moonen. Vooral de
afwezigheid van oudgedienden Pierre en Norbert was wennen.
24
Aangezien Ger Waajen na een jaar pauze weer terug was en ook
Prins Jacques I na zijn aftreden weer de kleine muts zou opzetten
was de Raad toch goed bezet.
EEMOAL PRINS TE ZIEë
Tja aftreden, ook dat hoorde er voor Jacques bij. Op 8 januari
2000 was het zover. Voor de eerste keer werd het lied ‘Eemoal
Prins Te Zieë’ gezongen. Een schitterende Heerlense dialectvertaling
van Rob & Peter, die nog steeds de originele Kölsche
versie compleet overvleugeld. Muzikaal begeleid door Akseptabel
Gesjravel zorgde dit optreden voor een bijzonder afscheid
voor Jacques Kersten. Daarna trok een ijsbeer een iglo de zaal in.
John Reinders jr. kwam uit de ijskoude omgeving tevoorschijn
en presenteerde zich als Prins John IV. Voor het eerst een Eekheuëreprins
in slipjas, één van de twee specifieke wensen van
deze nieuwe Hooglustigheid. Hier stond een jonge, chique èn
energieke kanjer, die er zichtbaar zin in had om dit superlange
seizoen de kar te trekken. En lang zou het worden, want op 5
maart was pas carnavalszondag!
KLING ORDES
Na de jubileumproclamatie van De Vlavrèters (4 x 11) op zondag,
volgde de interne kennismaking in kapsalon Maison John. Na
een paar receptiebezoekjes en de voetbalaftrap bij SV Eikenderveld
– FC Brunssum breekt het weekend van de receptie aan. Als
eerste wordt John’s boezemvriend Ron de Groot geïnstalleerd
als RvE-lid. Na menig eerder avontuur wilden deze twee toppertjes
het prinsenjaar van John ook samen beleven. Tijdens de
receptie stond ook voorzitter Arno Crasborn in de rij vanwege
zijn 1 x 11 jarig jubileum. Prins John IV had dit jaar voor grote en
kleine ordes gezorgd. Met de extra hoeveelheid kleine exemplaren
kon hij zijn grote vrienden- en kennissenkring op een
blijvende herinnering trakteren. De receptie duurde uiteindelijk
vier uur en evenaarde daarmee de jubileumreceptie van 1997.
Zonder Pater Max, maar met Philippe Cremers werd de H. Mis
nu een stijlvolle dialectviering. Helaas voor Philippe de laatste
keer, omdat hij in het Heuvelland als pastor aan de slag ging.
Aan het einde van de zondagmiddag eindigden enkele diehards
voor een laatste afzakkertje in de Poort van Herle, o.a. samen

met Frans en een opvallend openhartige Carla Ossenblok. Een
week later kwam het besef dat dit een hele bijzondere nazit
was geweest. Op vrijdag 4 februari gaan we in op een uitnodiging
van de Jonkvrouwen van Tongeren om daar de Ladiesnight
te bezoeken. Een bijzondere, maar eenmalige ervaring.
NOEëTS MIEë SAME
Zaterdag 5 februari stond de bekendmaking van de Poeffel
Moeffel 2000 gepland. Zo ver zou het niet komen. ’s Middags
bereikte ons het schokkende bericht dat Carla Ossenblok plotseling
was overleden. Een mokerslag, onbegrip, intens verdriet.
Met Carla verloren we een fantastische vrouw, die met hart en
ziel verwant was met de wijk, met De Eekheuëre, met Akseptabel
Gesjravel, met SV Eikenderveld. Op zondagmorgen kwam de
Eekheuëre- familie bijelkaar in het Trefcentrum om de emoties
en het verdriet te delen. Op donderdag was de begrafenismis
in de Bernardinuskapel en aansluitend de crematie. Het toch
al zo populaire Venlose liedje ‘Nog efkes same’ zou na deze dag
een nòg grotere emotionele waarde krijgen voor de hechte
Eekheuërefamilie.
11 E KINGERZITTING
In overleg met Frans, Mendy en Thomas, maar ook met Carla’s
zus Jessie en kersverse Aod-Prins Jacques werd besloten om
op zaterdag de draad weer op te pakken. Er was al een intern
etentje gepland bij Castellum, van uitbater Ferrie Spierts.
Een prima gelegenheid om een – weliswaar uiterst moeilijke
– doorstart te maken. Vooral ook met het oog op de zondag toen
de 11 e Kingerzitting op het programma stond. Een jubileumzitting
die volgens de betrokkenen hoe dan ook moest doorgaan.
De middag in het gastvrije Arcuscollege werd een groot succes.
In het begin werden Marian Franssen en Arno Crasborn in het
zonnetje gezet omdat ze in 1990 het fenomeen Kingerzitting
introduceerden en jarenlang de kar trokken. Beiden kregen een
fraaie eekhoorn in glas. Na het afscheid van Jasper (Dijcks) I en
Verity (Winthagen) werden Alexander Koks en Janna Ortmans
gepresenteerd. Prins Alexander I en Blòmmemeëdje Janna
kwamen uit twee carnavalsgekke families en regeerden zeer
enthousiast, samen met hun grote voorbeeld Prins John IV.
Anton aus Tirol was dat jaar een grote hit en met z’n drieën
verzonnen ze spontaan danspasjes die nu nog jaarlijks op het
Kingersjtundje te zien zijn.
KUCHENFRESSER
De Poeffel Moeffel ging dit jaar naar de 40-jarige voetbalclub
en trotse 4 e klasser SV Eikenderveld. De Sjpaszitting kende
weer een wervelend programma met Dance, Gilbert Petit, Theij
& Marij, Diekdiekdun, Hub Janssen, Maurice Grooten, Roy en
Carin, Weerwaas, Aod-Prinse, Marni Deenen, Valsj Plat, Miriam
& Adéle en Rob & Peter. De oplossing voor het geluid werd ook
gevonden. Vanaf 2000 ligt het perfecte geluid in de professionele
handen van de firma Gelissen uit Urmond. Na Gressenich
landden De Eekheuëre op zondagavond in De Rousch bij de
jubileumreceptie van De Vlavrèters. De “Liebe Kuchenfresser”
toespraak van Rob Dijcks zal menigeen nooit vergeten. Foto’s
werden in 2000 op de binnenplaats van het fraai gerestaureerde
Kasteel Terworm gemaakt en het gezamenlijke diner bij
MacDonalds ontbrak evenmin. Samen in de ballenbak blijft dan
het hoogtepunt. Het Sjoenkel Sjokkel Matienee in de bijbehorende
locatie Café ’t Sjokkelpeëd werd naar het Trefcentrum
verplaatst en omgedoopt in het Sjoenkel Tref Matienee. De Aod-
Prinse bedachten een skiwedstrijd op lange latten.
LEMPKESòPTOG
Op Loetsjdònderdig doorstond Jacques Kersten de proeve van
bekwaamheid en na de ijsberende Aod-Prinse op Poeffel Moeffelzaterdag
ging op carnavalszondag 5 maart 2000 de tweede
specifieke wens van Prins John IV in vervulling. De Eekheuëre
waren weer met een wagen present in de Heerlense optocht!
Samen met 50 Eekheuëre- en SV Eikenderveld familieleden
verkleed als eskimo’s, gaf de wijk een fraai visitekaartje af in
Heerlen-centrum. Rob Dijcks mocht voor de eerste keer de optocht
van TV-commentaar voorzien en zag met veel voldoening
de imposante groep op de Bongerd langs de commentaarwagen
trekken. Op maandag werd de Wieëtsjaftssafarie een Lempkesoptocht
door ’t veld. Wel erg kort: van het Tref naar Sophie
en weer terug… Meer locaties waren er namelijk niet meer. D’r
Dulle Dieënsdig begon me een mooie optocht waarbij zelfs
25

SV Heerlen aanwezig was om ‘hun’ Prins John IV te ondersteunen.
Het Trefcentrum was weer een drukbezochte locatie
voor het middagbal. Het traditionele Bloarebal kende dit jaar
een slotceremonie die vermoedelijk nooit meer geëvenaard
zal worden. De Eekheuërefamilie, zoals John de vereniging en
aanhang in zijn afscheidswoord terecht typeerde, had dan ook
veel voor de kiezen gehad. Een prachtig en emotioneel slot van
een ongelofelijk, onbegrijpelijk, maar vooral waanzinnig mooi
en superlang seizoen.
26
Prins John IV
in de ballenbak
PETER VINCENT,
OEëTS VUëRZITTER VA DE KLUMPKES BLUMKES, MEDE-ORGA-
NIEZATOR VAN UT PARKSJTAD LEEDJES KONKOEHR, DE HELLEF
VA VEE & DEE, ZINGT BEIJ UT KOEëR NEET MIS EN LID VAN OOS
JüBBIELEJUMKOMMIETEES (1997 & 2008):
“Via de Klumpkes Blumkes werd ik eind tachtiger jaren gevraagd
om mee te werken aan een cassettebandje. Omdat het goed voelde
en meteen klikte, zijn de contacten gebleven. Vooral ook door de
samenwerking met Rob. Maar het zou met Rob nóg zo goed kunnen
klikken, als ik mij bij De Eekheuëre niet zo op mijn gemak zou voelen,
was het met de samenwerking tussen Rob en mij wellicht ook nooit
zo ver gekomen.
Het afgelopen jubileumseizoen was propvol, loeidruk, heel gevarieerd,
maar vooral zéér geslaagd. Een prachtig seizoen waaraan zich
menige vereniging, en dan echt niet alleen in het carnavalswereldje,
in kwantitatief en kwalitatief opzicht een voorbeeld kan nemen.
Iedereen steekt de handen uit de mouwen en afspraak is afspraak.
Dat alles in een meestal vriendschappelijke sfeer. De meeste van jullie
zijn dan ook meer vrienden van elkaar dan toevallige leden.
Vier activiteiten hebben veel indruk op mij gemaakt. De dialectviering
in de Bernardinuskapel met brede muzikale inbreng. Ondanks de
feestelijke carnavalsachtergrond een mooi moment van bezinning
en volgens de thematiek van dit jaar geheel in cadans en in balans. Je
kon er niet omheen! De inzegening van het nieuwe vaandel in een afgeladen
Pancratiuskerk was een heel ander soort kerkelijke viering.
Twee koren, twee tegenpolen. Maar ook hier weer die balans. Met
een kapelaan die zijn gehoor als een soort büttereedner aandachtig
weet te boeien. Met een nieuw vaandel dat symbool staat voor
de hele vereniging. De polonaisepoging scoort eveneens hoog. Ook
hier blijkt weer hoe De Eekheuëre gekend zijn, hoe velen uit de stad
en andere wijken te hulp schieten om er een succes van te maken.
Ook het maatschappelijk goede doel, het financieel steunen van de
kinderafdeling van het AMC, spreekt aan: er is méér dan alleen maar
feestvieren. Wéér die balans en cadans! Tot slot uiteraard de Cd-presentatie
van Vee & Dee. Het voelde voor mij als een thuiswedstrijd en
als de spreekwoordelijke ‘warme deken’. Dat is nu eenmaal typerend
is voor jullie vereniging.”

D’r Poeffel Moeffel
Vanaf 1991 reiken De aoD-prinse Van De eekheuëre
jaarlijks het bronzen poeffel moeffelbeelDje uit. niet zo maar
een hebbeDingetje, maar een onDerscheiDing waarVoor DuiDe-
lijke richtlijnen werDen opgestelD. op 28 januari 1991 werD De
VolgenDe omschrijVing VastgestelD:
D’R POEFFEL MOEFFEL wordt éénmaal per jaar door de Aod-
Prinse van De Eekheuëre tijdens het POEFFELE MOEFFELE
uitgereikt aan een persoon, een vereniging of een instelling, die
zich op organisatorisch, emotioneel, prestatief en/of cultureel
gebied verdienstelijk heeft gemaakt voor de gemeenschap
EIKENDERVELD.
Een POEFFEL – ook wel “nonnevòt” of “sjtrik” genoemd – is een
krakelingvorm van oliebollendeeg en in olie gebakken. Het is
hét carnavalsgebak bij uitstek.
MOEFFELE doet iemand die, door de mond vol te proppen,
haastig eet. Omda t hij het bijvoorbeeld lekker vindt en er maar
niet genoeg van kan krijgen.
In onze optiek is D’R POEFFEL MOEFFEL een figuur die veel
aan onze gemeenschap heeft gegeven en nu eens aan zichzelf
mag denken. De gemeenschap doet iets terug en D’R POEFFEL
MOEFFEL mag alle eerbetoon gretig opslokken. Want dat heeft
hij of zij verdiend!
De prijs bestaat uit een bronzen beeld, D’R POEFFEL MOEFFEL
voorstellend.
Het beeldje van D’R POEFFEL MOEFFEL werd ontworpen door
de in het Eikenderveld wonende Heerlense beeldend kunstenaar
Hubert Bour naar een idee van de Aod-Prinse.
AAN DE VOLGENDE PERSONEN WERD HET POEFFEL
MOEFFEL BEELDJE UITGEREIKT:
1991 = josé Van hoof
1992 = sophie Van bogaert
1993 = scouting pater beatus
1994 = rob Dijcks
1995 = ger keyzer
1996 = woningbouwVereniging sga
1997 = arno crasborn
1998 = harrie franz
1999 = marian franssen
2000 = sV eikenDerVelD
2001 = wiel en marleen steijns
2002 = wim cörVers
2003 = tini somers
2004 = ger koks
2005 = bea boskeljon
2006 = barry De bruijn
2007 = jos croes
2008 = frans ossenblok
27

2000 – 2001
‘Vieër Sjtònt D’r
Gekluërd Op’
POEFFEL MOEFFELFèS
Als we de draad in augustus 2000 even oppakken memoreren
we het 5 e Poeffel Moeffel pleinfeest. Na de feestelijke onthulling
van het Poeffel Moeffelbeeld in augustus 1996 werd jaarlijks
feest gevierd op het als zodanig ingerichte ‘pleintje’ rondom het
standbeeld. Nu dus het eerste lustrum. Het waren al die jaren
succesvolle feesten, overwegend mooi weer, leuke artiesten en
een prima sfeer. Organisatorisch en financieel betekenden ze
echter een flinke aanslag op De Eekheuëre. Zeker nu drijvende
kracht en sponsor Roy Scheeren een stapje terug moest doen
vanwege het sluiten van zijn Plus-Garant-Thuismarkt. Later
zou blijken dat dit zelfs het definitieve einde van de bliksemcarrière
van (Aod) Prins, penningmeester en RvE-lid Roy zou zijn.
Hij was niet de enige die De Eekheuëre verliet. In zijn kielzog
vertrok zijn vriend Ron Meulmeester en bovendien zat voor Ger
Gootzen het lidmaatschap er op. Twee nieuwe RvE gezichten
werden in november gesignaleerd: Bart Jurena en Gerald
Scheeren (geen familie). Als SV Heerlenlid had Gerald genoten
van carnaval met John Reinders en Ron de Groot en hij kwam
de Raad versterken. Aftredend Prins John IV zou zich in januari
bij de RvE voegen. Bestuurlijk namen Antoine Claassen en Peter
Paas als 1 e en 2 e penningmeester de taak van Roy over. De kleurrijke
sjlager ‘Kratse’ scoorde niet hoog bij het Sjlagerkonkoehr,
waar de topper van Paul & Leo, hun ‘Loemelekrieëmer’ de 1 e
plaats behaalde.
DAMESORDE
DJ Paul stond op 13 januari 2001 achter de knoppen om het
afscheid van John Reinders en de proklamatie van Prins Frans
(Strolenberg) II muzikaal te begeleiden. De 50-jarige Frans sukkelde
al een tijd met zijn gezondheid en had één droomwens:
Prins van De Eekheuëre worden. De prinsencommissie vond het
28
gepast om die wens in vervulling te laten gaan. Prins Frans II
had ook gekozen voor grote en kleine ordes, waarbij de kleine
ordes voortaan voor de dames zouden worden gereserveerd,
sierlijker en minder zwaar. Voor de eerste keer werd de interne
kennismaking wegens plaatsgebrek niet thuis bij de Prins
gevierd, maar in het Trefcentrum. Een logische keuze, want het
Tref was de 2 e huiskamer van Frans en Annie. Na de receptie
was de bekendmaking van de Poeffel Moeffel een hoogtepunt.
Harde werkers op de achtergrond werden in het zonnetje gezet.
Wiel en Marleen Steijns viel de eer te beurt en dat was dik verdiend.
Pastor Frans van Laanen nam het voortouw in de dialectviering
en na twee jaar brunchen bij Frits Pelt werd nu Oppidom
bezocht. Kaartfanaat Frans II sloeg het carnavalskaarten bij SV
Eikenderveld natuurlijk niet over en tijdens de Kingerzitting
met circusdecor (weer in het Arcuscollege) werd afscheid genomen
van Alexander en Janna. Hun opvolgers waren Jònkheedsprins
Ferdi (Isen) I en Sharon (Winthagen). Zij traden daarmee
in de voetsporen van broer Deniz en zus Verity.
DAMES AOD-PRINSE
De Sjpaszitting in de niet meer weg te denken toplocatie bij Van
der Valk was de zoveelste knaller. Hoe kan het ook anders met
Dance, Diekdiekdun, Big Benny, Jan Geraedts, Paul & Leo, Trio
Ongeplök, Hub Stassen, Ummer d’r Naever, Aod-Prinse, Trumpet
Stars, Miriam & Adéle en Rob & Peter. Verrassingsact van de
avond was een optreden van de dames van de Aod-Prinse, die
als ‘black leather beauties’ een perfecte show weggaven met
het nummer “Follow the Leader’. John Reinders maakte zijn
debuut in de zitting als loketbediende bij de afhaal Chinees.
Prins Frans II en de RvE brachten op carnavalsvrijdag voor het
eerst een bezoek aan de carnavalsavond van SV Heerlen. Door
de presentator van die avond John Reinders en ook door Ron
de Groot en Gerald Scheeren was de band met de voetbalclub
alleen nog maar sterker geworden en tijdens een professionele
feestavond presenteerde de club een eigen Prins. Marc de
Lange was zijn naam. Inmiddels is Marc geen onbekende meer
als één van de grote kartrekkers van De Eekheuëre en voorzitter
van de jubileumcommissie 3 x 11.

KUMPKE
Tijdens de Poeffel Moeffel uitreiking stonden natuurlijk Poeffel
Wiel en Moeffel Marleen centraal, maar ook Aod-Prins Theo
Luijten maakte furore. Het al sinds jaren uit te reiken ‘Kumpke’
(een van de ludieke overblijfselen van de legendarische Kump
en Buuttebend) was deze keer voor Theo bestemd, maar hij lag
al op één oor! Adéle belde hem uit bed en amper een kwartier
later stond meneer in Tiroleroutfit op z’n racefiets midden
in het Trefcentrum! Wat een kumpke… De eskimo’s van 2000
hadden de smaak te pakken en als Eekheuërevrung trok op
carnavalszondag een grote groep kunstschilders mee in de
Heerlense optocht. Het begin van een successtory. De jubilerende
Jeugdraad trok met Ferdi en Sharon ook mee. Een andere
nieuwe traditie werd geboren: Arno Crasborn assisteerde DJ
Peter Paas achter de knoppen en die samenwerking leidde tot
het duo DJ PA, dat ook de komende jaren met carnaval zou gaan
draaien. Een andere muzikale primeur vond met Halfvasten
plaats: orkest Disccover, met Ger Koks, Hans Weijts, Carin Stassen
en neef Joost Stassen, maakte het debuut.
2001 -2002
‘Sjpegelke,
Sjpegelke Aan De Wand’
SJRAVELE
De jaarlijkse Algemene Ledenvergadering werd meestal gevolgd
door een interne aktiviteit: er werd in de loop der jaren
gequist, gedart en gebowld. Op 5 mei 2001 was gekozen voor
een voetbalwedstrijd tussen De Eekheuëre en de veteranen
van SV Eikenderveld, waar een aantal Aod-Prinse in sjravelden.
De teams werden gemixt en de uitslag was voor allen bevredigend:
5 – 5. Het 6 e Poeffel Moeffel Pleinfeest op 8 september
2001 zou tevens de laatste editie worden. Slecht weer met
weinig publieke belangstelling, dus een flinke financiële strop,
die uiteindelijk dankzij de medewerking van de Bewonersraad
binnen de perken bleef. In november werd tijdens de seizoens-
2001: de eerste
optocht van de
Eekheuërevrung
29

opening aandacht besteed aan het 11-jarig voorzitterschap van
Arno Crasborn. Er was geen ruchtbaarheid aan gegeven, maar
toch werden Arno en zijn vrouwtje Hanny verrast door de vele
spontane felicitaties. Het prinsschap van SV Heerlen smaakte
Marc de Lange naar meer en hij trad deze avond toe tot de RvE
van De Eekheuëre.
EURO
Vanaf 1 januari 2002 moest iedereen wennen aan de ingevoerde
Euro. Al op de 1 e zaterdag van januari namen we afscheid van
Frans (Strolenberg) II en konden we zijn opvolger begroeten.
Gelet op het motto werd in sprookjesachtige sfeer John
Berendsen gepresenteerd. John was al RvE-lid en actief bij SV
Eikenderveld, dus voor de wijk geen onbekende, ook al woonde
hij er niet. Ook John V vierde de interne kennismaking niet
thuis. “Ik woon niet in het Eikenderveld, maar als Prins wil ik
daar wel mijn gasten ontvangen”, was zijn argument en hij koos
voor het Eekehoes. In Welten werd de huidige voorzitter van de
Vlavrèters Jean Bijsmans de nieuwe heerser. Tijdens de receptie
van John V kwam Deugniet stamgast Jean, samen met Michael
en Carla van De Deugniet, zijn collega stamgast John trakteren
op een heerlijke bitter. Tijdens de receptie werd ook jubilaris
Frans Ossenblok gehuldigd voor zijn 11-jarig lidmaatschap. De
dialectviering werd weer voorgegaan door pastor Frans van
Laanen, die dat met z’n Ospelse dialect prima deed. Triest dat
deze sympathieke man vlak na carnaval door een ongeneeslijke
ziekte werd geveld en in de loop van het jaar overleed. Wéér een
klap voor de Stichting Samen Onderweg.
SJWATS WIES
De Poeffel Moeffel 2002 werd voor Wim Cörvers. De duizendpoot
van JCL en grote animator van het Kindervakantiewerk
werd uitbundig gefêteerd. De Kingerzitting verhuisde noodgedwongen
naar het eigenlijk te kleine Trefcentrum. Met de Marine
als thema klonk de scheepsbel voor het afscheid van Ferdi
en Sharon. Jordy (Melgert) I en Lindsay (Stassar) werden het
Jònkheedspaar. Voor de dochter van Aod-Prins Matthew Stassar
ging een droomwens in vervulling. Aangezien de werkgever van
Prins John V, het ABP, jaarlijks een carnavalsfeest voor het per-
30
soneel organiseert waren John en zijn Eekheuëre uitgenodigd.
Met 5 prinsen op het podium en de live-uitvoering van ‘Eemoal
Prins te zieë’ kregen De Eekheuëre het gemêleerde publiek in de
zaal plat! Handig zo’n zingende president! De organisatie van
de Sjpaszitting werd dit jaar niet meer ondersteund door Miriam
van Ineveld en Adéle Luijten. Rob Dijcks trok grotendeels
alleen de kar en werd in de presentatie gesteund door ex-Chineesloket
bediende John Reinders. Dat bleek een voltreffer, en
dat was het programma ook. De act van duo Sjwats Wies staat
menigeen nog op het netvlies gebrand. Maar natuurlijk waren
ook de andere optredens de moeite waard: Frans Haselier, Diekdiekdun,
Klumpkes Blumkes, Ziesjoem, Hub Stassen, Dames
Aod-Prinse, Maurice Grooten, Aod-Prinse, Déja Vu en Rob &
Peter traden op voor het prachtige spiegeldecor.
SJPEGEL-EIJ
De traditionele bezoekjes volgden elkaar in rap tempo op. Op
Loetsjdònderdig werd ’s middags een bezoek gebracht aan het
Heksenbergse scholencarnaval, de thuishaven van Blòmmemeëdje
Lindsay. Op vrijdagavond natuurlijk naar het aftreden
van SV Heerlenprins Marc de Lange. De sjlager van Rob & Peter
‘Sjpegel-eij’ inspireerden de Aod-Prinse om op zaterdag een
heus gasfornuis mee de stad in te slepen, zodat het publiek kon
worden getrakteerd op vers spek en ei. Een van de toppertjes in
al die jaren. In de Heerlense optocht werd het Eikenderveld vertegenwoordigd
door de Eekheuërevrung, die met een prachtige
witte creatie de aanmoedigingsprijs grote groepen kregen. Wat
een opsteker! De Eekheuërejeugd was ook vertegenwoordigd,
maar de grote Raad niet. Dat leidde op carnavalszondag tot een
spontane inzamelingsactie van Aod-Prins Ger Waajen: “steun
De Eekheuëre bij het bouwen van een eigen wagen”. Een sympathiek
initiatief, dat door het bestuur werd opgepakt en uitgewerkt.
De Lempkesoptocht op maandag en het aansluitende
Kling Eekheuërebal zouden in 2002 voor de laatste keer plaats
vinden. De belangstelling was dalend en dan moet je eieren
voor je geld kiezen. Waar zo’n sjlager al niet goed voor is…

2002 – 2003
‘Vieër Hant D’r Kop Aan Ut
Sjwame’
NUJ PATSJE
Tijdens de Algemene Ledenvergadering op 27 april 2002 werden
Rob Crasborn en Marc de Lange gekozen als bestuurslid. Na
afloop werd weer gevoetbald. Niet tegen de veteranen, maar
tegen de vrienden van de Bokkeriejesj van Groeët Gen Heij. De
verpletterende uitslag zijn we (bewust) vergeten, maar de barbecue
en het pilsje na afloop smaakten voortreffelijk. November
kende een bijzonder weekend. Op vrijdag 15 november werden
de fraaie nieuwe Raad van Elf mutsen gepresenteerd. Compleet
met flonkerende steentjes en geborduurd Eekheuëre-logo.
Twee kersverse RvE-leden vielen met de neus in de boter: Wiel
Steijns en Wim Cörvers mochten meteen zo’n prachtige muts
opzetten. In het Tref kon iedereen een stuk huisvlijt van Ger
Koks en Marc de Lange bewonderen. De prinsenfoto’s werden
De Aod-Prinse
bij het Loetsj-Tref
opnieuw opgehangen waardoor nu een fraaie – en vooral rechte
– prinsengalerij de muren sierde. Aansluitend een bezoek aan
de jubilerende Bessemskriemer. Dit keer geen tentfeest, maar
een gezellige avond in een zaal in Gressenich.
D’R GòWWE EëZEL
Op zaterdag de seizoensopening en op zondag de jaarlijkse
uitreiking van de Zilveren en Gouden Ezels van De Winkbülle.
Normaal geen vast programmaonderdeel, maar omdat president
Rob Dijcks de Gouden Ezel in ontvangst mocht nemen voor
zijn jarenlange verdiensten voor de Heerlense carnaval, waren
Prins John V en De Eekheuëre massaal vertegenwoordigd. Apetrots
op onze president werd er een spetterende feestmiddag
van gemaakt.
SJTUNDJE(S)
Zaterdag 11 januari 2003 nam John Berendsen afscheid en in het
thema van de sjlager ‘Drukkedrukkedrukdruk’ kwam Maurice
van Hoof uit een grote mobiele telefoon tevoorschijn. Wat een
verrassing, vooral voor zijn ouders José en Arie van Hoof. Zij wis-
31

ten van niets en met name José had minutenlang nodig om haar
emoties de baas te worden. Een prachtige start van een geweldig
seizoen, waarin Prins Maurice I definitief de sjieke slipjas tot
standaard prinsenoutfit maakte en waarin het hem lukte om
heel veel ‘sjtundjes’ perfect gevuld te krijgen. Een van de eerste
sjtundjes betekende het bijwonen van de TV opnames van het
L1 programma ‘De Muziekfabriek’ in de Alfabrouwerij in Schinnen.
Vele sjtundjes volgden bij De Rozeböck, Café d’r Klinge, de
Herrensitzung van De Vlavrèters, de jubileumreceptie van De
Winkbülle, het carnavalskaarten in de kantine, de Prinsengarde
Coriovallum (waar Eikenderveldspeler Mike van der Heijden
Prins was), de Eikenjonge, de Bessemskriemer en natuurlijk bij
òs vrung va de Sjpasseberg, waar Henri ter Huurne – een collega
van Maurice – de scepter zwaaide. En ja, ‘u sjtundje Bendes’ om
af te sluiten is feestbeest Maurice op het lijf geschreven!
SAMEN ONDERWEG
De dialectviering betekende een weerzien met Philippe
Cremers, die speciaal voor deze viering plaats maakte in zijn
drukke Heuvellandagenda, en de kennismaking met Marie-José
Voss van Samen Onderweg. Elders in dit boek komen beiden
uitgebreid aan het woord over hun eigen ervaringen. De brunch
was dit jaar in Café D’r Klinge, de locatie die inmiddels was uitgegroeid
tot de Heëlesje Sjtamwieëtsjaft van De Eekheuëre. Logisch,
want de gastvrije ontvangst van kastelein Roger Schreurs
en Dana betekende keer op keer een kleintje carnaval. De Poeffel
Moeffel 2003 ging naar Tiny Somers-Rutjens, die al jaren veel
vrijwilligerswerk verrichtte in de wijk, o.a. voor de Zonnebloem.
Het Parksjtad Leedjes Konkoehr werd in het leven geroepen en
na het bijwonen van de live-uitzending van de voorronde in de
studio van Radio Parkstad, gingen Maurice en zijn gevolg naar
het Corneliushoes voor de finale, waarvoor ‘Drukkedrukkedrukdruk”
was geselecteerd.
QUEEN MUM
Noodgedwongen werd de Kingerzitting weer in het Trefcentrum
gehouden, maar via live beelden konden ook de gasten in
het café meegenieten. Het genieten zat er voor Jordy en Lindsay
op, maar hun opvolgers Christiaan (Koks) I en Pascalle (Welman)
32
genoten vanaf nu met volle teugen. De nazit in het cafégedeelte
groeide dit keer uit tot een van de mooiste sjtundjes, wat een
sfeer en dat tot in de late uurtjes! De zaal voor de Sjpaszitting
werd door het verplaatsen van het podium anders ingedeeld en
leverde meer goede zitplaatsen op. Naast de duo-presentatie
van Rob en John liep drukkedrukkedrukdruk Marc de Lange in
de rol van manager Sjors dwars door het programma. “Nu even
niet” was de van TV-reclame bekende uitspraak. Pierre van
Helden, Ron & Stef, Diekdiekdun, Erwin, Dames Aod-Prinse, Jan
Geraedts, Big Benny, Aod-Prinse, Zoeper en Rob & Peter verzorgden
een wervelende show. Het Sjieënplatebal werd dit keer
voorafgegaan door een voetbalwedstrijd tussen SV Eikenderveld
en het 3 e team van SV Heerlen, het team waarbij Maurice
normaal voetbalt. Als Prins beperkte hij zich nu alleen tot de
aftrap. Op zaterdag, na de traditionele foto’s en de onmisbare
ballenbak, landden De Eekheuëre toevallig bij de Kloonebroelof
in Café Pelt. Een top avond. De zondag een nieuwe lobbyactiviteit.
Loetsjdònderdig werd uit het programma geschrapt
en toegevoegd aan het Sjoenkel Tref Matienee. De naam werd
aangepast en tijdens dit Loetsj Tref Matienee werd het publiek
verrast door de plechtige binnenkomst van Queen Mum. José
van Hoof was Prinsemam en dat mocht/moest iedereen weten.
In een prachtige hermelijnen mantel verscheen deze koninginmoeder
ten tonele. Schitterend!
SJTUNDJE KNIPA
De carnavalsmarathon begon dit keer op dinsdag bij de Mondriaan
Zorggroep. De Eekheuëre zouden in 2004 deze carnavalsavond
organiseren en werden als zodanig aan het publiek
gepresenteerd. De heksen treffen, de scholen bezoeken, naar de
kantine van SV Heerlen en de stad bezoeken met de Aod-Prinse
zijn de bekende ingrediënten in de aanloop naar het carnavalsweekend.
Voor het eerst dit jaar een vrije maandag. Heerlijk om
zelf verkleed je eigen weg te zoeken. Toeval of niet, maar ter ere
van de overleden Wiel Knipa werd op onze vrije maandag in de
feesttent op het Pancratiusplein een ‘Sjtundje Knipa’ gehouden.
Kippenvel. Nooit meer missen! Op de dinsdagavond sloeg ook
voor Prins Maurice I zijn ‘letste prinsesjtundje’ van dit seizoen.
Het was mooi geweest, tenslotte gaf de kalender al 4 maart
2003 aan.

2003 – 2004
‘SuperSonieSSuperfèS’
SJPASSEMIGER FOETBAL TREF
Op zondag 1 juni 2003 vond een nieuwe activiteit plaats: het
‘Sjpassemiger Foetbal Tref’ i.s.m. met SV Eikenderveld. Een
ludiek voetbaltoernooi op Sportpark Terworm, met de spelregels
van het alom bekende minivoetbal (kleine veldjes, kleine
doelen en met teams van 4 spelers en een keeper). Deelnemers
werden gezocht in carnavalskringen en Onger Osz, De Goemmiebölkes,
Sjwoar Program, Mausbach, Prinsengarde Coriovallum,
Sjieënplate, Eekheuërevrung, Zjwaamköpkes, Eekheuëre
en het gelegenheidsteam de Badsjlippere verschenen aan de
aftrap. De Eekheuërevrung werden de eerste winnaars van dit
geslaagde toernooi.
HUUB DE BOUWER
Een lang gekoesterde wens ging in vervulling. Vanaf 21 oktober
2003 bouwden De Eekheuëre aan een eigen carnavalswagen.
Een enorme klus daar in de tochtige loods aan de Benzenraderweg.
Gelukkig mochten we op vakkundige hulp rekenen. Met
name Jan Rademakers en René Stoffels verzetten ongelofelijk
veel vakwerk. Aod-Prins Theo Luijten stond met materiaal en
met raad en daad terzijde en vooral de Eekheuërevrung Huub
Ortmans, Harry Fritschy, Richard Tummers en Jasper Dijcks
trokken de kar. Natuurlijk bijgestaan door Eekheuëre-leden,
maar vooral ‘de buitenstaanders’ zorgden er voor dat deze klus
tijdig tot een goed einde werd gebracht. Ronald van Rikxoort,
de man van de fraaie seizoensordes, bood aan om een ontwerp
te maken en zorgde aan het einde van de rit dat de wagen fraai
beschilderd werd. Carnavalszondag 22 februari 2004 moest de
wagen in de Heerlense optocht mee. En dat lukte. Super!
SURPRISE
De eerste volle week van januari 2004 was een hele drukke.
Precies in de stijl van zijn motto begon Prins Maurice I aan
zijn laatste sjtundjes, Hij bezocht diverse proclamaties in
het weekend en in burger was hij samen met De Eekheuëre
gastheer voor de try out voor buuttereedners. Voor de 2 e keer
koos begeleider Wiel Mulders het Trefcentrum uit als locatie
voor die try out. Buuttereedners die konden oefenen voor het
Limburgs kampioenschap en aanstormend talent dat een keer
voor een select publiek kon optreden. Twee dagen later wel in
pak naar Theater Lexor, waar president Rob Dijcks zijn 25-jarig
onderwijsjubileum vierde. Dat wil zeggen, anderen hadden een
surprise party voor Rob georganiseerd en natuurlijk was ook
een delegatie van De Eekheuëre gevraagd de felicitaties over te
komen brengen.
PRINSEPAP
Op zaterdag 10 januari nam Maurice afscheid en tot ieders
verbazing stapte als nieuwe heerser Huub Ortmans uit de
proclamatieraket. Huub stond al heel lang hoog op het lijstje
2004: de eerste
optocht met eigen
prinsenwagen
33

van de prinsencommissie, maar hield altijd de boot af. “Als ik
het ooit doe, dan bij voorkeur samen met mijn zoon Bas als
Jeugdprins”, zei hij terloops in 2000, het jaar dat dochter Janna
Blòmmemeëdje was. Hij twijfelde nu nog steeds, niet over De
Eekheuëre, maar over zijn eigen rol daarin. Met name dankzij
de positieve impulsen van vrouwlief Brigitte hapte Huub toe. En
daar heeft hij geen spijt van gekregen. Het werd een fantastisch
seizoen, dat na het eerste weekend al niet meer kapot kon. De
eerste prinselijke taak op de proklamatie avond was het installeren
van drie nieuwe RvE-leden: Deniz Isen, Michael Leenders
en Kenny Odekerken. De laatste twee hielden het niet lang vol
en zijn inmiddels al weer vertrokken. Na de proklamatie volgde
op zondag een indrukwekkende interne kennismaking met een
hoofdrol voor de sympathieke vader van Huub, die de dag daarvoor
zijn 77 e verjaardag had gevierd. Mogelijk nog trotser dan
zijn zoon, zou Pa Ortmans intens genieten van dit seizoen. Op
de kennismaking troffen we ook de zus van Huub en haar man,
Pia en Hans Souren. Zij complimenteerden ons met de vereniging,
maar misten een eigen Eekheuëre website. Zij wilden daar
samen wel eens naar kijken… Dat bleek geen loze belofte.
EGE SEKONDANT
De Eekheuëre kenden al jaren vaste secondanten voor de Prins.
Ben de Schouwer was eigenlijk de eerste en hij werd in 1995
opgevolgd door Rudolf Jurena. In 2003 nam Wiel Steijns het
seconderen over en hij doet dat nog steeds voortreffelijk. Met
de prinsen werd ook de mogelijkheid besproken een eigen ‘persoonlijke’
secondant te benoemen. Op de interne kennismaking
gaf Huub’s vriend Bert Spanjer te kennen die rol wel op zich te
willen nemen. Binnen een week regelde Bert alle spullen en zo
begonnen we op zaterdagavond 17 januari met het installeren
van Bert als RvE-lid. Bert vervulde zijn taak voortreffelijk en op
gepaste afstand stond Wiel Steijns altijd paraat om Bert terzijde
te staan. Bert kon dat weekend meteen goed oefenen bij
de recepties van Rozeböck, Winkbülle en Bokkeriejesj. Ook werd
in Oppidom het jubileumfeest van de 11-jarige groep Onger
Osz bezocht en was Huub I getuige van de oprichting van het
Garderezjiment d’r Kuëb va Heële.
34
PLEKKE
De Jachtzaal in van der Valk werd omgedoopt tot Amstenradezaal,
maar de receptie bleef gelukkig hetzelfde. Stijlvol, indrukwekkend
en met Rudolf Jurena in de rij als jubilaris (1 x 11). Achter
de receptierij pronkte een levensgrote foto van Prins Huub I.
Mogelijk gemaakt door een vriend van Huub, de fotograaf René
Smeets. De dialektviering stond weer als een huis, met dank
aan president Rob Dijcks, voorganger Philippe Cremers en Marie-José
Voss van Samen Onderweg. Gebruncht werd in de zaal
van D’r Klinge en dat was niet ver lopen naar het cafégedeelte,
waar de nazit uitgroeide tot een bruisend carnavalsfeest. Nadat
in eerdere jaren Rob Dijcks en Arno Crasborn door de Aod-Prinse
om de tuin werden geleid, was het nu de beurt aan Ger Koks, die
tot zijn grote verbazing de Poeffel Moeffel 2004 werd. Van harte
gegund. Zaterdag 31 januari was de laatste dag dat met man en
macht geplakt werd aan de gestaag groeiende carnavalswagen.
Nog drie weken voor het schilderen en de afwerking. Overigens
was het heel bijzonder dat Huub vanaf oktober aan ‘zijn eigen’
carnavalswagen had gewerkt en het moet gezegd, hij verzorgde
zijn collega-bouwers prima. De frituurpan ging mee en Huub
bakte snacks voor de hele loods.
SAME PRINS
In het kader van de eenmalige samenwerking met de Mondriaan
Zorggroep verzorgden we ’s middags ter plekke een dialektviering
en bracht Huub I in Welten nog een kort bezoekje aan
de doodzieke Jan Jacobs, die uiteindelijk op 27 juli zou komen te
overlijden. Tijdens de Kingerzitting op zondag in het Tref namen
Christiaan en Pascalle afscheid en mocht zus Myrthe de rol als
Blòmmemeëdje overnemen van haar zus. Jònkheedsprins Bas
(Ortmans) I completeerde het trio en daarmee ging de wens van
vader Huub in vervulling: ‘Same Prins te zieë…’ ’s Woensdags
bracht het College van B & W een bezoek aan het Eikenderveld
en de slotbijeenkomst was in Kinderstad. De wijk mocht zich
daar presenteren en zowel De Eekheuëre alsook Akseptabel
Gesjravel maakten daar dankbaar gebruik van. Wat een P.R.!

KLEINE KNEIPE
John en Rob loodsten het publiek op de Sjpaszitting vakkundig
door het programma. Escapade, Wiel Gouders, Ut Kepperke, Gilbert
Petit, Diekdiekdun, Dames Aod-Prinse, Taai Taai (bezig aan
hun laatste seizoen), Aod-Prinse, High Society en Rob & Peter
stonden op het affiche van 2004. Met maar liefst twee (!) bussen
werd de dag daarna Gressenich bezocht. Langzaam maar
zeker naderde het carnavalsweekend. Eerst werd op maandag
voor carnaval ‘onze’ Marion bezocht in ‘Die Kleine Kneipe’, net
over de Duitse grens. De geheimzinnige prinsencommissie
bezocht dit cafeetje ter grootte van een huiskamer al jaren rond
Kerstmis en nu wist Marion eindelijk hoe de vork in de steel zat.
De one-man show van Marc de Lange zal insiders nog lang bijblijven.
Op dinsdag de organisatie van de succesvolle zitting bij
Mondriaan en dan op weg naar een heel bijzondere donderdag.
De Neu Generasie organiseerde jaarlijks het ‘Vies Heng Bal’. De
gebouwde wagens werden dan geshowd aan de Stadsprins en
andere belangstellenden en in goed overleg mochten De Eekheuëre
hun eigen wagen dopen. Met toespraakjes, bedankjes,
vlaaien met Eekheuërelogo, koel pils, rode haren en rauw sjink
werd een unieke mijlpaal gevierd.
HEëLESJE òPTOG
Op carnavalszaterdag werd door de Aod-Prinse voor de laatste
keer de tocht door Heerlen afgesloten in Café de Deugniet, dat
haar deuren zou gaan sluiten. Op zondag – eindelijk – de eigen
prinsenwagen showen in de Heerlense optocht. Iedereen – en
vooral Prins Huub I natuurlijk – was apetrots op het bereikte resultaat.
De wagen werd voorafgegaan door de Eekheuërevrung
in een marionettencreatie, die de 3 e prijs bij de Grote Groepen
opleverde. Mooi succes voor een van de grote animators van
‘de Vrung’: Huub zelf. Alleen kon hij het carnavalspakje dit
jaar natuurlijk niet aan… Na Halfvasten met orkest Disccover,
volgde na de Algemene Ledenvergadering in april een megafotopresentatie.
Het digitale tijdperk had z’n intrede gedaan
en dan hoef je niet op een fotootje extra te kijken. René Stoffels
had uiteindelijk 1600 foto’s in een mooie presentatie verwerkt.
De koek in dit voorjaar was nog niet op want op zondag 23 mei
volgde nog het 2 e Sjpas semiger Foetbal Tref. Nu met 14 teams
en met de Prinsengarde Coriovallum als verdiende, maar fanatieke
winnaar.
11 november 2004
Vee & Dee winnen
Heëlesj sjlagerkonkoehr
35

2004 – 2005
‘Ut Mòt Tog Eg Neet
Gekker Weëde’
OKTOBERFèS
Wat een bijzonder motto na zo’n voortreffelijk seizoen. Nee,
gekker zou het echt niet meer kunnen worden… Het tegendeel
werd echter al in oktober bewezen. De na jaren uitgebluste
Auwe Leem Oavend van de Aod-Prinse verkaste naar Café D’r
Klinge voor een broodnodige nieuwe impuls. Kastelein Roger
Schreurs stelde voor om er maar meteen een driedaags feest
van te maken. Op vrijdag 15 oktober 2004 eerst een intern
gedeelte met aandacht voor sponsoren, hartverwarmende
toespraken, het seizoensprogramma en de nieuwe sjlager.
Maar vooral ook voor de presentatie van de nieuwe website.
Hans en Pia Souren hadden woord gehouden en na een half jaar
samenwerken met Antoine Claassen kon een grandioze website
worden gepresenteerd. Die wordt nu nog steeds beheerd door
webmaster Hans. Dat Hans inmiddels Raad van Elflid is en als
secretaris een niet meer weg te denken spil in het bestuur, had
toen niemand kunnen voorzien.
Het gezelschap verplaatste zich naar het cafégedeelte voor de
start van het Oktoberfès. Er werd Paulanerbier uit München
geschonken en accordeonist Frans Thiedtke en Heino imitator
William Belo zetten de eerste typische Duitse accenten. Op
zaterdag de Dütsje Auwe Leem Oavend. In een werkelijk bomvol
café en zaal brachten Heëlesje sjlagerzenger live een Duitse
sjlager en presenteerde Peter Paas als Dieter Thomas Heck
diverse play back acts van de Aod-Prinse. De zondag kende een
Vreugsjoppe met Legata’s Lederhosen Power als slot van een
spetterend weekend. Drie dagen lang stond D’r Klinge op de kop
en maakten De Eekheuëre goede sier in Heerlen-stad.
WINNENDE SJLAGER
Kon het echt niet gekker? Jawel! Het Winkbülle Leedjeskonkoehr
op de 11 e november kende een lang gekoesterde winnaar,
36
in ieder geval wat het Eikenderveld betreft. Rob Dijcks & Peter
Vincent, inmiddels ook bekend als het duo Vee & Dee, pakten de
1 e plaats met hun sjlager ‘Ut Mòt Tog Eg Neet Gekker Weëde’. Reden
genoeg om beiden tijdens de seizoensopening een in allerijl
ingelaste receptie aan te bieden. Jasper Dijcks en Marco Steijns
kwamen de RvE versterken en John Bour hield het voor gezien.
Deze avond was wéér een parel aan de toch al lange ketting van
Prins Huub I. Als slot van de novembermaand bezochten we nog
het 3 x 11 jarig jubileum van de Heksenbergse VV.
TE GEK
Niet alleen regerend Prins Huub I had op 11 november genoten
van de winnende sjlager van Vee & Dee. De eveneens in de
Rousch aanwezige Marc de Lange beet bijna zijn tong af om
het niet uit te schreeuwen van plezier: het zou namelijk ZIJN
nieuwe sjlager worden. Door de jaren heen hebben de titel van
de sjlager en het Eekheuëre-motto een onderlinge link. Dit jaar
waren motto en sjlager exact hetzelfde en het leuke is dat juist
Marc vaker de uitspraak bezigde, “tjonge het moet niet gekker
worden”. Een perfecte samenloop. Na het afscheid van Huub
hoefde Marc hèt geheim niet langer te bewaren. Even geoefend
bij SV Heerlen, besmet door het Eekheuëre-virus in het
seizoen van John Reinders, actief lid van de Raad van Elf en nu
die grote muts met veren: Prins Marc I. Zoon Mitchel werd zijn
persoonlijke secondant, zodat vader en zoon samen met volle
teugen konden genieten van dit weliswaar korte, maar ook zéér
krachtige seizoen.
PRINSMOBIEL
En het werd allemaal nòg gekker. Aod-Prins Theo en zijn vrouw
Adéle Luijten van het gelijknamige autobedrijf vonden het
de hoogste tijd dat de Eekheuëreprins een eigen prinsmobiel
kreeg. Dus stelden zij een fraaie Opel Zafira ter beschikking,
compleet beletterd met prinsennaam, Eekheuëre-logo en natuurlijk
eigen reclame. Sjiek om zo door Heerlen e.o. te kachelen!
De Poeffel Moeffelkeuze daarentegen was helemaal niet
gek, maar juist dikverdiend. Bea Boskeljon was de uitverkorene
en al snapte ze zelf niet waarom, de wijk Eikenderveld snapte
het gelukkig maar al te goed en gunde haar de onderscheiding

van harte!
Jubilaris Jo
Vankan (1 x 11
jaar) vergezelde
Prins
Marc I in de
receptierij en
de derde eigen
activiteit in
één weekend
was de
Kingerzitting.
Fitnesscentrum
Respiro
was inmiddels de nieuwe bewoner van het HKB-gebouw en
de nieuwe eigenaar Eric Daems had er voor gezorgd dat het
gebouw een ware facelift had ondergaan. Reden genoeg voor
De Eekheuëre om eens te gaan praten over een activiteit in de
nieuwe locatie. Dat werd dus de Kingerzitting. Een succes, want
er was weer volop ruimte voor de gasten, de optredens van de
jeugd kwamen veel beter tot hun recht op het grote podium
en de sfeer was dan ook als vanouds. John Reinders heeft het
presenteren echt in de vingers en leidde jong en oud vakkundig
door het programma. Bas en Myrthe namen afscheid en Minou
van Hoof en Robin Welman vormden het nieuwe Jònkheedspaar.
Carnaval zit beiden in het bloed, want Minou heeft een
goed voorbeeld met oma José en vader Maurice en Robin had
twee jaar kunnen genieten van zijn twee nichtjes als Blòmmemeëdjes.
PLK
Best wel ‘gek’ was het feit dat Vee & Dee dit jaar twee sjlagers
lanceerden. Werd in november ‘Ut Mòt Tog Eg Neet Gekker
Weëde’ uitgeroepen tot Heëlesje sjlager, hun ‘Wietsefiets’
plaatste zich voor de finale van het Parksjtad Leedjes Konkoehr
in het Socioproject in Eijgelshoven. Natuurlijk waren Marc I en
zijn gevolg getuige. I.p.v. Peter Vincent trad Peter Paas samen
met Rob Dijcks op en dit was geen wiets, de sjlager won het
PLK. Mooie TV beelden registreerden de uitzinnige taferelen
op het podium. Tijdens het aansluitende bezoekje aan het 1 e
bestaanslustrum van Café d’r Klinge werd de overwinning nog
eens ‘dunnetjes’ gevierd. Weinig tijd om na te genieten want op
zaterdag rolde de Sjpaszitting over de bühne. Peter Paas nam
de rode draadrol van Prins Marc over en in het decor van een
café met echte tap traden Topatinga, Diekdiekdun, Akseptabel
Gesjravel, Escapade, Jantje Geraedts, Dames Aod-Prinse, Huub
Stassen, Aod-Prinse, Doom en Doöl, Patronaatsknöppele, Ron
Bons, Erwin en duo Vee & Dee op. Echt te gek!
JACK VINDERS
Het laatste weekend van januari 2005 was ook het laatste
weekend voor carnaval. Volle bak. Op donderdag naar de Festi-
Village in Maastricht, waar een Euregionaal Prinsentreffen
plaats vond. Dan de Sjieënplate, foto’s maken, geen ballenbak
meer maar lekker eten bij Oppidom en dan de inmiddels traditionele
Kloonebroelof bij Pelt. De dialectviering was door het
korte seizoen pas op zondag voor carnaval. Met een extraatje:
naast de prachtige zang van Neet Mis zong ook Jack Vinders een
paar fraaie nummers. Voor de brunch naar Café Bie d’r Maurice
en dan vlug naar het Trefcentrum voor ’t Loetsj Tref Matienee.
EEKHEUëREVRUNG
Op carnavalszaterdag namen de Aod-Prinse een inklapbare
bar mee naar Heerlen en als speciale gast sloot Peter Vincent
aan. In de optocht op zondag trok natuurlijk ook de prinsmobiel
mee, zodat het stukje Eikenderveld weer iets langer werd. De
Eekheuërevrung schoten de vogel af met hun prachtige creatie
met blauwe boa en rode snavel. De 1 e prijs Grote Groepen viel
hun ten deel, een prestatie van formaat en extra sjiek voor hun
eigen lid Prins Marc I. Het carnavalsweekend verliep naar wens
en na Halfvasten – met huldiging van de Eekheuërevrung – en
het inmiddels ingevoerde K(l)iekjesbal met honderden foto’s,
werd op 29 mei 2005 voor de 3 e keer het Sjpassemiger Foetbal
Tref georganiseerd. De 18 deelnemende teams werden nu ook
getrakteerd op zeskampachtige rode draadspellen, die de
voetbalresultaten behoorlijk beïnvloedden. Niet iedereen was
hier gelukkig mee, maar voor de organisatie de enige mogelijkheid
om de fanatiekelingen terug te fluiten. Een geslaagd
experiment.
37

2005 -2006
‘Vieër Wille Helluppe’
LEGATA
In oktober 2005 de 2 e aflevering van het Heëlesj Oktoberfès.
Dezelfde formule, dezelfde massale publieke belangstelling. De
Duitse sjlagers gaan erin als koek en om het slotakkoord op de
zondagmorgen extra aandacht te geven werd er voor een kleine
100 personen een ontbijt met spek & ei geserveerd. Een stevige
bodem voor een stevig uurtje Legata’s Lederhosen Power.
CON TICCI
November kende weer z’n eigen tradities. De Raad van Elf vergadering
verhuisde naar het Trefcentrum en aansluitend werd
in Café de Paris afscheid genomen van Winkbülle voorzitter
Hub Leenen. ’s Avonds werd webmaster Hans Souren geïnstalleerd
als RvE-lid. Op zondag voor het eerst naar de quiz en het
karaoke van Con Ticci Viracocha in Café Pelt. De Eekheuëre
behaalden een verdienstelijke 3 e plaats en genoten van een
geweldige middag. Na de proklamatie van de Spoorbülle werd
een bezoekje gebracht aan Café de Hoek waar Ger Koks met
Disccover een optreden verzorgde. Best wel gek om met RvE
muts op te genieten van die heerlijke live muziek. Tijdens de novemberactiviteiten
was een zekere Jeoffrey Scheepers verrassend
vaak aanwezig. Als vriend van Deniz Isen en Rob Crasborn
had hij bijzonder veel interesse in de Raad van Elf. Aangezien
zijn uitzending naar Afghanistan was uitgesteld, wilde hij best
nu al bij de groep komen. Tijdens de proklamatie op 14 januari
2006 werd de daad bij het woord gevoegd.
HELLUPPE
Proclameren van de een betekent het afscheid van de ander.
Dus nam Marc afscheid, het was nu echt gek genoeg geweest.
Uit een hele grote broek met helluppe kwam Michel
Schrijnemaekers tevoorschijn. Michel woonde al een tijd in het
Eikenderveld maar was bij het grote publiek niet zo bekend.
Dat duurde niet lang, want Prins Michel I voelde zich als een vis
38
in het water. Ook hij kon beschikken over een zevenpersoons
prinsmobiel van de fa. Luijten en natuurlijk ook voor hem een
fraaie receptie in Van der Valk. De jubilaris van dit jaar was John
Berendsen, die zijn 11-jarig lidmaatschap vierde. De Poeffel
Moeffel 2006 moest op vrijdag 27 januari laat werken, dus op de
bekendmaking moest het publiek tot 23.30 uur wachten. Toen
stapte een niets vermoedende Barry de Bruijn het Trefcentrum
binnen. Een bijzonder effect voor deze Poeffel Moeffel, die zich
al jaren inzet voor speeltuin, Eikeblad, Eekehoes, Bewonersraad
en Kindervakantiewerk. De 10 e dialectviering was er weer een
om in te lijsten en voor de brunch keerden we na jaren weer
eens terug bij Oppidom.
TWIEë ZALE
Na een overheerlijk Grieks etentje bij Rhodos was het tijd voor
de Kingerzitting op zondag. Die zat weer perfect in elkaar en
de Respirozaal blijft grandioos. Horecatechnisch hadden de
uitbaters nog genoeg te leren, maar de sfeer was optimaal. Voor
Robin en Minou was het natuurlijk allemaal wat minder, want
afscheid nemen is nooit leuk. Hun opvolgers waren Michelle
Lommen en Kevin de Graaf. Tijdens de nazit werd Chris Hoenjet
in het zonnetje gezet voor zijn nimmer aflatende inzet voor de
jeugd. Sinds mensenheugenis is Chris de vaste secondant van
Jònkheedsprins en Blòmmemeëdje. Niets is hem teveel en daarom
was dat eerbetoon dikverdiend. De Sjpaszitting speelde zich
dit jaar af in twee zalen. De run op kaartjes is al jaren zo enorm
dat in goed overleg met manager Leo Grolleman besloten werd
de aangrenzende Strijthagenzaal er bij te betrekken. Een prima
idee. Er ontstonden meer en betere zitplaatsen en we hoefden
minder mensen teleur te stellen. Ook in 2006 passeerden weer
veel toppers de revue: Dance, Trio Ongeplök, Wiel Knapen,
Escapade, Dames Aod-Prinse, Fer Kousen, Peuljan, Legata’s
Lederhosen Power, Aod-Prinse, Sjwats Wies, Beppie Kraft en
Vee & Dee. Marc de Lange was weer beschikbaar en samen met
Peter Paas zorgden ze voor humoristische intermezzo’s, naast
de inbreng van de vaste presentatoren Rob en John.
WINDBUILEN’
Na de fotosessie op Terworm bood Ton Peters van het Fieljaal de

Raad van Elf een etentje aan. Daarna even kijken hoe de clowns
trouwen bij Pelt en dan het is alweer Loetsj Tref Matienee. Prins
Michel I werd verrast door een optreden van de geweldige
sjpaskapel Vöal Kemauw, waar zijn broer John op de dikke trom
slaat. De carnavalsmarathon stond op het punt te beginnen.
Van dinsdag t/m Aswoensdag één lange roes. Met als absoluut
hoogtepunt de tweede achtereenvolgende 1 e prijs Grote Groepen
voor de Eekheuërevrung in hun prachtige pilotenpakken
en zwaaiend met metershoge rood witte ‘windbuilen’. Na de
nodige inspanningen begon de Eikenderveldse optocht op dinsdag
ook steeds meer te groeien. Een mooie opsteker met het
oog op het naderende jubileum. Nieuwkomer Hans Souren is
na het Bloarebal aangenaam verrast door de hechte band en de
oprechte emoties binnen de RvE aan het slot van het seizoen.
“Wat een familie…”, waren zijn typerende woorden.
JüBBIELEJUMKOMMISSIE
Op dinsdag 18 april 2006 kwam voor de eerste keer de jubileumcommissie
3 x 11 bij elkaar, maar daarover leest u elders in dit
boek meer. Aan het 4 e Sjpassemiger Foetbal Tref op 28 mei 2006
deden 16 teams mee. De rode draadspellen waren geaccepteerd
en het toernooi was bijzonder sportief en gezellig. Zo had de
organisatie zich dat in 2003 voorgesteld. Ook de deelname van
damesteams, gemengde teams en jeugdige spelers haalden er
bij anderen de scherpe kantjes vanaf. Mooi!
Van sommige mensen
wil je liever niet dat
ze zich inschrijven
voor de optocht...
39

2006 – 2007
‘Loat Dien Oge Sjpreëke‘
SCHIFF AHOy
In het laatste weekend van oktober kende het 3 e Heëlesj
Oktoberfès een paar aanpassingen. De belangstelling voor de
zondagmorgen viel tegen, dus werd het Vreugsjoppe verplaatst
naar de middaguren, waar René op zijn Wiener het publiek
prima vermaakte. De vrijdag kreeg extra aandacht en een stuk
zaal werd er bij getrokken. In Café d’r Klinge was een Noord– en
een Zuidpodium opgebouwd, waarop Legata’s Lederhosen
Power en Frans Thiedtke afwisselend optredens verzorgden.
Een leuke formule met veel publiek. De Dütsje Auwe Leem op
zaterdag behoefde weinig aanpassing. De Dieter Thomas Heck
play back act kwam te vervallen en de Aod-Prinse traden nu als
groep matrozen op met een zeemansmedley. Uit Meijel kregen
we bezoek van CV De Kieveloeët, die twee prima optredens
verzorgden.
AOD OP NUJ
Elk jaar valt er wel iets nieuws te vermelden. Is het niet bij De
Eekheuëre zelf, dan verzint wel een andere groep iets origineels.
Con Ticci Viracocha vierde al jaren Aod Op Nuj in ’t Fieljaal. Niet
op 31 december, maar op de 10 e van de 11 e , de vooravond van het
carnavalsseizoen. In 2006 werd dit fenomeen groots aangepakt
met een openluchtfeest op het Pancratiusplein. Het crème de
la crème van Limburgse en eigen Heerlense artiesten luidden
het nieuwe seizoen in. Om middernacht knalde het kanon van
de Blauw Sjuut: het was (eindelijk) weer de 11 e van de 11 e en
Stadsprins Mayk I en Prins Michel I zetten dan ook meteen hun
mutsen met veren op. Een prachtig feest, dat ook na de 2 e editie
in 2007 hopelijk een blijvende traditie zal zijn voor de Heerlense
carnaval. De dag daarna het Sjlagerkonkoehr in de Rousch,
waar Vee & Dee met hun fantastische nieuwe sjlager ‘Oge-blik’
slechts een tweede plaats behaalden. Niemand misgunde
Paul & Leo de overwinning, maar gaandeweg het seizoen werd
duidelijk welk liedje eigenlijk de nieuwe Heëlesje sjlager was…
40
De seizoensopening bracht het aantal Raad van Elf leden op
22 (!). Alexander Koks en Robert Dörenberg kwamen de raad
versterken en het ledenbestand was nog nooit zo groot en zo
gevarieerd in leeftijd. Toen was het jongste lid 18 en de oudste
62 jaar. Prachtig!
VENETIë
Op 13 januari 2007 werd de 33 e Prins van De Eekheuëre geproclameerd.
Maar dat is bij De Eekheuëre niet de jubileumprins,
want die kwam pas tijdens het jubileumseizoen, op de laatste
dag van 2007. Na het afscheid van Michel Schrijnemaekers
volgde een prachtige proclamatieact. Door het motto ‘Loat
dien oge sjpreëke’ ontwierp Ronald van Rikxoort een bijzonder
fraaie seizoensorde met een Venetiaans masker, om juist de
ogen te accentueren. Daarom was gekozen voor een Venetiaanse
act. In een imposante gondel en met sfeervolle Italiaanse
muziek kwam de nieuwe Prins de zaal binnen. Voorafgegaan
door het Garderezjiment D’r Kuëb va Heële en begeleid door
drie geheimzinnige mannen in zwarte mantels. Na het aftellen
bleek Rob Crasborn de nieuwe Hooglustigheid te zijn. De zoon
van voorzitter Arno Crasborn ging als Rob III regeren en ook de
start van het jubileum meemaken. Daarbij gesecondeerd door
een van die drie geheimzinnige mannen: zijn zwager Sacha
Muchow. De slogan uit de nieuwe sjlager ‘Prosit, Cheers, Santé
en Gezònkheed…’ zou als een rode draad door een fantastisch
seizoen lopen.
PORSCHE
Waren we al twee jaar gewend aan en verwend met een fraaie
prinsmobiel van Theo en Adéle Luijten, dit jaar werd het nog
gekker. Een oude belofte werd perfect ingelost en mede naar
aanleiding van 25 jaar Autobedrijf Luijten werd niet alleen een
ruime prinsmobiel geleverd, maar kreeg Prins Rob III als eigen
wagen ook nog eens de beschikking over een zwarte Porsche
911, ’n jongensdroom! Midden in de week waren De Eekheuëre
uitgenodigd voor een buutteavond in ’t Fieljaal. De eerste drie
van de Limburgse kampioenschappen traden op en Rob III met
voltallige Raad van Elf genoten van de heerlijke humor. De
vader van secondant Sacha exploiteert het Grand Café Matisse

in Roermond en dus trok de hele meute op vrijdagavond naar
het rijk van d’n Uul voor een gezellige avond. Na de receptie op
zaterdag volgde de zondagse dialectviering. De elfde keer en
daarom werden Rob Dijcks en Philippe Cremers door Marie-José
Voss gedecoreerd met een fraaie en stijlvolle orde. Na de brunch
in Oppidom werd de receptie van de Bokkeriejesj bezocht.
ANIMOSO
‘Naas vuër Koeltoehr’
Op 4 november 2007 ontving
voorzitter Arno Crasborn van de
jubilerende Eekheuëre, de Jaarlijkse
prijs van de Klumpkes Blumkes!
De Kingerzitting had voor de derde keer Respiro als thuislokaal
en na een prachtige show werd het tijd voor Michelle en Kevin
om afscheid te nemen. Het is altijd weer mooi om te zien dat de
groep Oud Jeugdprinsen en Bloemenmeisjes steeds zelfstandiger
de regie in handen hebben over de acts bij het aftreden
en de proclamaties, daarbij gesteund door Wim Cörvers en de
prinsencommissie. Kyra Michel werd naar binnen gedragen als
het nieuwe Blòmmemeëdje en Lorenzo Schrijnemaekers (de
zoon van Aod-Prins Michel) werd Jònkheedsprins 2007. Kyra is
lid van de sambaband Animoso en de verrassing was compleet
toen de band ’s avonds een serenade kwam brengen. Wat een
fantastisch trommelgeweld in de Respirozaal.
ZEVERROAD
De Sjpaszitting in twee zalen was goed bevallen dus dit jaar
weer. De 350 gasten konden genieten van Dance, Duo Oehtgesjloape,
Jan Strik, Dames Aod-Prinse, Die drei lustige Zwei,
Fonzarelli, Frans Theunisz, Kartoesj, Gilbert Petit, De Winkbülle
met hun Dörpsgekke in vol ornaat, Aod-Prinse, Frisj Blood,
Ziesjoem en Vee & Dee. Het slot, als Prins en Eekheuëre op het
podium de vuurwerkfonteinen ontsteken tijdens ‘Eemaol Prins
te zieë’ is al jaren een waardige apotheose van een wervelende
avond. Gressenich werd dit jaar ook weer bezocht, samen met
de inmiddels befaamde Zeverroad. Met een geweldige golfact
stalen ze de show in Duitsland, maar ook tijdens de aansluitend
bezochte jubileumreceptie van de 44-jarige Naate in Voerendaal.
Bij de Sjieënplate wordt jaarlijks de voetbalprins en het
bloemenmeisje uitgeroepen en dit jaar viel die eer te beurt aan
Bas Pommé en zijn buurmeisje Diewertje Dijcks. Aangezien Diewertje
ook het buurmeisje van Prins Rob III is, woonden er op de
Gouverneurstraat drie Hooglustigheden naast elkaar!
3 x 1
Na het gezellige carnavalsbal bij SV Heerlen eindigden De Eekheuëre
voor het eerst op carnavalsvrijdag rond middernacht in
Heerlen-centrum. De keuze Klinge was gauw gemaakt en daar
werd een geweldig feest gevierd met de teruggekeerde Blauw
Sjuut en heel veel andere bekende carnavalsgekken. De Poeffel
Moeffel ging dit jaar naar Jos Croes, niet alleen een carnavallist
in hart en nieren, maar ook al jaren werkzaam als drijvende
(leer)kracht èn leidinggevende op Basisschool Eikenderveld. Jos
werd tijdens het PM-bal in het zonnetje gezet. Voor Prins Rob
III een extra leuke bijkomstigheid dat hij ‘zijn meester Jos’ het
beeldje mocht overhandigen. Op zondag maakten de Eekheuërevrung
het onmogelijke waar door voor de derde achtereen-
41

volgende keer de 1 e prijs Grote Groepen in de wacht te slepen.
Hun originele lapricorncreatie met regenboog maakte indruk.
Een zelden vertoond succes! Op maandag bracht Prins Rob III
een bezoekje aan de ouders van Peter Paas, die precies op die
dag 50 jaar getrouwd waren. Bovendien even naar Paula de
Lange, die net uit het ziekenhuis was ontslagen en de carnaval
had moeten missen. Tja, en eenmaal in vol ornaat was het als
Prins èn als lid van de Eekheuërevrung natuurlijk heel bijzonder
om naar de uitreiking van de optochtprijzen te gaan in Herbergh
Bijsmans. Zeker dit jaar!
SJIEëMPRINS
In de Eikenderveldse optocht werden voor het eerst optochtnummers
uitgereikt! De stoet wordt dan ook elk jaar langer en
mooier. Op de Laanderstraat voegde sambaband Animoso zich
in de optocht en legden ze de laatste honderd meter trommelend
en dansend af. Het prachtige weer en de Braziliaanse klanken
zorgden voor een typisch warm gevoel. Het weer nodigde so
wie so uit om na de optocht nog even buiten te blijven hangen,
maar goed ook, want nu was er in het Trefcentrum tenminste
42
plaats voor Animoso die samen met Blòmmemeëdje Kyra nog
een opzwepend stukje muziek maakten. Tijdens het Bloarebal
op dinsdagavond staat altijd de slotceremonie centraal, maar
dit keer trok ook iemand anders de aandacht. Bert Spanjer had
zich in een gitzwarte prinsencreatie gehuld, inclusief zwarte
schmink en daarmee gaf hij aan dat hij de ‘Sjieëmprins’
(schaduwprins) Bert I was. Compleet met zelfgemaakte ordes
stal hij de show. Om middernacht, na een uitgebreide muzikale
terugblik, zat het er voor Prins Rob III op, maar natuurlijk pas
nadat een lief klein konijntje over de bühne was gehuppeld.
JüBBIELEJUMPROGRAM
De proclamaties
zijn een kunst op
zich...
Na Halfvasten, het Kliekjesbal en het 5 e Sjpassemiger Foetbal
Tref, keek iedereen reikhalzend uit naar zaterdag 9 juni
2007. Toen werd in D’r Klinge het jubileumprogramma bekend
gemaakt. Tijdens deze gezellige feestavond, met optredens
van Marleen en van Frans Theunisz, werd duidelijk dat De
Eekheuëre een grandioos 3 x 11 jarig jubileum tegemoet zouden
gaan. Een apart verslag van alle hoogtepunten kunt u elders in
dit boek teruglezen.

WIEL LAGARDE,
òPRIGTER VA DE KLUMPKES BLUMKES EN SJPASKAPEL
NEET TE GELEUVE, FENNINGFUTSER VA DE DIEA-
LEKTSJTIGTING KIEZZEL, SJTING & BRIKKE, LEëZER I DE
DIEALEKTVIERING, NOE OEHT WELTE MAR MIT U HART
DAT IS òPGEGRUIJD IN UT EKENDERVELD:
“Un karrevrag vôl mit komplemente! Vuër al de òpgezadde
aktievietete in ut jübbielejumjoar, vuër de good verzurgde
pòsbesjtellinge die ummer òp tied woare, vuër de manjefiekke
diealekviering woeë ig mit alle dank aa han kinne
beijdrage, vuër de rieke verzurgde brunsj mit aasjletend de
oerdrukke resepsie mit doarin de oehtmuntende òptreënes
va vöël gasgezelsjappe, vuër de vöële variejasies i de revu,
vuër de mieëts orriezjienele agteree gesjtoekelde vootgank
en òptog noa ut midde va de sjtad, vuër de lange reij ege
gemakde leedjes, vuër de sjpriet en de sjprankelende boebbelkes
durg ug Eekheuëre beij jieëker fès, vuër al datginnigge
woeë vieër aa koste beleëve wat good doog! Danke òg
names mien vruijke ut Mia.”
TONNIE LAARHOVEN, NIEëNESJE EN BORDUURSTER
VAN OOS NUJ VAANDEL EN VRUIJKE VAN BLAUW SJüT-
TEMâN HERMAN LAARHOVEN:
“Wij vinden De Eekheuëre een vereniging met een warm
hart waar je je ook als buitenstaander meteen thuis voelt.
Een hechte club uit een kleine wijk van Heerlen maar wel
met een enorme potentie. En vooral ook een club die veel
vreugde en saamhorigheid uitstraalt. Dat dit nog lang zo
mag blijven. We zijn blij een kleine bijdrage te hebben mogen
leveren aan jullie jubileumseizoen door het maken van het
Vaandel. We hebben dat met enorm veel plezier gedaan.
Bedankt voor jullie vertrouwen en vriendschap.”
DIANA WELMAN,
SJATTELEEF VA OZZE JüBBIELEJUMPRINS NOëL I, VUëR-
ZITTER VA D’R òPTOGGROEP DE EEKHEUëREVRUNG:
“De Eekheuëre zijn een toffe groep mensen met veel zorg
voor elkaar. Het jubileumseizoen was in één woord top,
waarbij de ene activiteit de andere weer overtrof. Een hele
leuke en aparte activiteit vond ik de polonaise. Die 600 mensen
leken er wel een paar duizend! Die dag bewezen jullie
wat jullie als vereniging waard zijn. Dat vind ik ook zo typerend
voor de Eekheuëre: alles wordt top georganiseerd en
iedereen wordt door dik en dun gesteund en gewaardeerd.
Zowel in het werk voor de vereniging als privé. Blijf altijd
zo attent. Blijf die vriendschap en dat respect voor elkaar
en anderen altijd over- en uitdragen. Ik voel me oprecht een
Eekheuërevrung!”
JULES LEMMENS,
DIERIEGENT VA DE SJPASMONIE AKSEPTABEL
GESJRAVEL:
“De Eekheuëre is een vereniging met een zeer professionele
uitstraling, die dat zeer nadrukkelijk, maar toch humoristisch
uitdraagt. Jullie promoten en presenteren niet alleen
het Eikenderveld, maar vaak ook heel Heerlen. Het jubileumseizoen
bevatte louter hoogtepunten met als absolute
uitschieter de Jubileumdialectviering, waaraan wij als Akseptabel
Gesjravel ons steentje mochten bijdragen. Jullie zijn
een familie waar iedereen zijn schouders onder de activiteiten
zet om overal een feest van te maken. Schitterend!”
43

44
ROB VAN DEN BOSCH,
SJTADSPRINS VA HEëLE (1995),
VUëRZITTER VA SJWOAR PROGRAM:
“Ieder jaar kijk ik op carnavalszaterdag een beetje jaloers
naar de grote groep Aod-Prinse van De Eekheuëre. Schitterend
hoe jullie je presenteren en dan door het centrum
van Heële trekken, ‘um i geweldige kreasies uëveral sjpas
en plezeer’ te maken. Ik kan mij dan ook geen carnaval in
Heële voorstellen zonder De Eekheuëre(familie). Het zou een
stuk minder gezellig zijn in ‘oos leef sjtad Heële’. Jullie zijn
een vereniging waar je in mijn ogen behoorlijk trots op kunt
zijn!”
Stadsschutterij St. Sebastianus
in de Eikenderveldse
optocht 2008
EMMy DALEMANS,
LID VAN UT DIEALEKTKOEëR NEET MIS:
“De Eekhheuëre zijn voor mij een groep lieve en zorgzame
mensen, die hard werken om er voor de mensen in de wijk
Eikenderveld te zijn op allerlei gebied, maar die ook mensen
van daar buiten het gevoel geven in een warm nest terecht
te komen. Een grote familie!
Fijn, dat ik daar ieder jaar deel van mag zijn onder andere
tijdens de geweldige dialectviering!”

FONS DAEMEN, FONZARELLIE, FUN-ZIE, KANDIEDAAT-
PRINS VUëR UT LEëVE, OPPER VA DE SJIEëNPLATE:
“Volwassen, professioneel, geweldig, nooit benauwend,
saamhorig, vrienden, allemaal, diverse generaties, samen,
vol overgave, inzet, hartverwarmend, ‘thuis’, warme deken,
sjlager, Akseptabel Gesjravel, sjpaszitting, programma, sympathiek,
geïnteresseerd, puur, warm, leuk, stralend, sjpas en
plezeer: Eenmaal Eekheuëre, altijd Eekheuëre!
Wij houden ontzettend veel van jullie! Dankjewel voor jullie
vriendschap!”
ROB KESSELS,
LID EN CINEAST VA UT GILDE BLAUW SJUUT:
“Als bemanningslid komen wij elkaar zowel in als buiten het
seizoen regelmatig tegen. En altijd met veel plezier. Dat wij
op carnavalsdinsdag met de Blauw Sjuut mee zijn getrokken
in jullie optocht geeft aan, dat wij zeer onder de indruk zijn
van jullie vereniging. Ook jullie jubileumprogramma was
fantastisch. Ik wens jullie voor de toekomst nog heel veel
succes. Ga zo door, Chapeau!”
Leo, Arie en John:
‘B&W’ van ut Ekenderveld
45

Jübbielejumjoar
2007 - 2008
op zaterDag 9 juni 2007 maakt De jubileumcommissie het
programma bekenD tijDens een Drukbezochte feestaVonD
in café D’r klinge.
Voor het Vieren Van het 3x11 jarig jubileum is gekozen Voor een
geVarieerD programma, VerDeelD oVer het hele seizoen. tijDens
Dit jubileumseizoen blijVen De reguliere actiViteiten natuurlijk
op De agenDa staan met hier en Daar speciale accenten. maar er
is ook het streVen om in het jubileumjaar bijzonDere wensen te
realiseren.
Een van de eerste wensen is het verlichten van het Poeffel
Moeffel beeld op de hoek Eikenderweg/Laanderstraat en het
aanbrengen van een stuk bestrating voor het beeld. Tijdens het
w-EIKfestival op zaterdag 25 augustus is die verlichting feestelijk
in gebruik genomen.
Bij de seizoensopening op 17 november 2007 gaat een tweede
lang gekoesterde wens eindelijk in vervulling. De Eekheuëre
hebben een eigen vaandel en dat wordt trots aan de aanwezigen
gepresenteerd. Maar daar is wel wat aan vooraf gegaan.
Onder de bezielende leiding van Arno Crasborn, Rob Dijcks
en Marc de Lange heeft Tonnie Laarhoven, echtgenote van
Sjuuteman Herman, zich bereid verklaard haar creativiteit en
heel veel uren in het maken van het vaandel te steken. Ze is
46
hier vervolgens maanden mee in de weer. Als eerste is daar het
brainstormen over en daarna het maken van het ontwerp. Na
goedkeuring van de Eekheuëre afvaardiging kan ze starten met
het uitzoeken van de garens om de juiste kleur van de Eekhoorn
te krijgen. Dan volgt het dilemma over de kleur van de achtergrond
en tenslotte de zoektocht naar het juiste goudgalon.
Maar als na vele honderden uren het vaandel klaar is, is het
resultaat er dan ook naar. Een schitterend vaandel waar we
apetrots op zijn.
De zondag erna, op 25 november, wordt het vaandel in de Pancratiuskerk
ingezegend. Een goed gevulde kerk kan genieten
van twee dialectkoren, ‘Neet Mis’ uit Heerlen en ‘Sumadi’ uit
Susteren. Zij hebben hun repertoire op elkaar afgestemd en dit
alles vormt samen met het Nederlands gesproken woord van de
mis een mooi geheel.
Die middag volgt er nog een hoogtepunt: de presentatie van
de nieuwe cd ‘Doa Kinste Neet Um Hin’ van het duo Vee & Dee,
die i.s.m. De Eekheuëre tot stand is gekomen. Wethouder Pé
Diederen mag uit handen van regerend hooglustigheid Rob III
het eerste exemplaar in ontvangst nemen. Na het uitreiken van
enkele tientallen Cd’s aan sponsoren, vrienden, verenigingen
enz, gaat een geweldig feest nog tot in de late uurtjes door.
Even terug naar het begin van de zomer, wanneer een delegatie
Eekheuëre een onderonsje heeft met Ad Christiaans, eigenaar
van Oppidom en de Romein. Tijdens het gesprek biedt Ad de
jubilerende Eekheuëre aan om voor hen een speciaal biertje te
brouwen. Brouwer Joep Hoffman gaat in oktober aan de slag en
op 15 december mogen we een vervroegd Kerstcadeau ontvangen:
we proeven (uiteraard in burger) ons eigen Eekheuërebier.
Het is een makkelijk, fris en zéér smakelijk bier. Mooi op kleur
(oranjebruin), niet te zwaar en dus prima voor de ‘neutrale’
drinker. Erg jammer dat er maar 250 liter zijn gebrouwen, want
de dorst van zowel De Eekheuëre alsook buitenstaanders was
vele malen groter.
En dan volgt op 31 december de Sylvesterproclamatie in Hotel
van der Valk. In een schitterende galasfeer wordt de jubileumprins
van De Eekheuëre gepresenteerd. Maar niet voordat er

eerst afscheid wordt genomen van Prins Rob (Crasborn) III die
een jaar lang als 33ste prins mocht regeren. Nadat de elf prinsenkandidaten
zijn gepresenteerd, wordt een levensgrote taart
de zaal binnengereden. Na het bekende aftellen van 11 naar 0,
wordt de nieuwe prins aan het enthousiaste publiek gepresenteerd:
Noël (Welman) I, en doa kinste neet um hin!
Hierna kan de feestavond echt van start. Een werkelijk perfect
warm/koud buffet verzorgd door Hotel van der Valk en een
geweldig orkest Just2Perfect maken dat de avond omvliegt. Om
00.00 uur is er nog even tijd om vuurwerk te kijken en een glas
champagne te heffen op het nieuwe jaar 2008. Maar dan is het
snel 2.00 uur en stopt de muziek. Als ook de bar even later sluit,
gaat iedereen met een geweldig gevoel huiswaarts.
Eén week later is het de beurt aan de jeugd. Op 6 januari 2008
nemen we in Health City afscheid van Jònkheedsprins Lorenzo
(Schrijnemaekers) I en Blòmmemeëdje Kyra (Michel). Hun
prachtige regeringsjaar zit er op. Na een muzikaal intermezzo
dragen de oud-jeugdprinsen en oud-bloemenmeisjes de stoel
met het nieuwe Blòmmemeëdje naar binnen. Cynthia Quaden
valt dit jaar de eer te beurt om ‘Jübbielejumblòmmemeëdje’ te
worden. De Jübbielejumjònkheedsprins komt tevoorschijn uit
een eekhoorn. De bijna 11 jarige Dennis Habets gaat als Prins
Dennis I regeren over de jeugd van jubilerend Eikenderveld.
Een kleine tussenstop is op woensdag 9 januari in een bomvol
Fieljaal. Ton en Bram Peters hebben het samen met presentator
Hub Stassen weer voor elkaar gekregen om de drie beste buuttereedners
van Limburg te laten optreden. Prins Noël I mag Hub
Stassen als de nummer 3 van het kampioenschap aankondigen,
met de buut “d’r Pater”. De nummer 2, Fer Naus uit Linne is
“koopjesjager” en de nummer één, Jan Geraedts uit Beesel sluit
af met de buut van de “stierenvechter”. In al die drukte krijgen
De Eekheuëre ook nog de gelegenheid om de aandacht te
vestigen op het jubileumseizoen en de polonaise op 27 januari.
Aansluitend delen de RvE leden polonaiseflyers uit. Een TOP
avond!
De vrijdag erna is de bekendmaking van de Poeffel Moeffel
2008. De Poeffel Moeffel is een onderscheiding van de Aod-Prinse
die ze éénmaal per jaar uitreiken aan iemand die zich bijzonder
verdienstelijk heeft gemaakt voor de wijk Eikenderveld. En
dit keer hebben de Aod-Prinse hun keuze wel heel erg geheim
moeten houden. Want de onderscheiding gaat naar Aod-Prins
Frans Ossenblok, die zeer verrast en emotioneel reageert als
zijn naam bekend wordt gemaakt en zijn familie vanachter de
schuifdeuren naar binnen komt. Een geweldige zet om deze
harde werker op de achtergond ‘te bewaren’ voor het jubileumjaar.
Een fantastische Poeffel Moeffel.
‘s Zondags volgt één van de vele hoogtepunten uit het seizoen:
de dialectviering in de Bernardinuskapel. In een overvolle kapel
worden de aanwezigen getrakteerd op inspirerende teksten,
gesproken door voorganger Philippe Cremers en president Rob
Dijcks. Ook de muzikale inbreng van Sjpasmonie Akseptabel Gesjravel,
die boven zichzelf uitstijgt, draagt bij tot een geweldige
sfeer. Evenals het hartverwarmende gezang (uiteraard in het
dialect) van het koor Neet Mis en de liedjes van Jac Vinders en
troubadour Sjef Diederen. Na de viering kom je met het speciale
Eekheuëre gevoel naar buiten en kun je de wereld weer aan.
47

48
Polonaise
recordpoging in
Heerlen

14 redenen waarom
prinsen eigenlijk
vrijgezel moeten zijn...
Na de viering is het tijd voor een voortreffelijke brunch, geserveerd
door Hotel van der Valk, direct gevolgd door de start van
de jubileumreceptie. Naast Prins Noël I, staan ook de 3*11 jarige
jubilarissen in de receptierij: Rob Dijcks, John Franssen en Ger
Koks. Het is een komen en gaan van verenigingen en particulieren,
waarbij menigeen een woordje wil richten tot de jubilerende
vereniging en haar leden. Door de grote drukte duurt
de receptie zo’n 6 uur maar dan genieten we met een kleiner
gezelschap van een heerlijke feestavond. Ondanks de lange en
drukke dag gaan we nog tot in de kleine uurtjes door.
Geen wereldrecord maar wel een ‘Heëlesj’ record. De polonaise
die op 27 januari van start gaat moet het jubileumjaar een apart
tintje geven en voor een brede uitstraling zorgen. Dit evenement
is gekoppeld aan een goed doel: de Kinderafdeling van het
Atrium Medisch Centrum. Alle polonaisedeelnemers doen een
vrijwillige bijdrage van €1, om zo dit goede doel te steunen. De
organisatie van de polonaise heeft nogal wat voeten in aarde.
De kartrekkers Jac Bindels en Peter
Paas zijn al vanaf januari 2007 actief
om verenigingen en scholen e.d. te
benaderen. Maar ook de technische
organisatie vergt zoveel tijd en kennis
dat we dit graag overlaten aan Bart
Events. En met succes, chapeau!
Publicitair hebben we zeker niet te
klagen. De bereidwillige medewerking
van de dag- en weekbladen,
en zelfs de Duitse pers, bezorgen de
polonaise veel publiciteit. Ook Radio
Parkstad doet een flinke duit in het
zakje. Naast het meermaals oproepen
tot deelname aan de polonaise,
krijgen Peter en Jac in een interview
van een uur alle tijd om de Polonaise
te promoten.
Burgemeester Gresel geeft op de
grote dag om 13.11 uur het startschot.
Zelf ziek, maar toch aanwezig, heeft
hij het college van B&W meegebracht
om de polonaise te promoten
en het goede doel te steunen. Langs
het hele parcours klinkt dezelfde muziek uit de luidsprekers,
zodat de polonaiselopers in een sfeervolle ambiance naar het
Pancratiusplein kunnen trekken. Vanuit het Eikenderveld, via
de Parallelweg, komt de stoet in de Sarool aan, welke na enkele
minuten van boven tot onder gevuld is met polonaiselopers.
Voorop loopt prins Noël I met zijn Raad van Elf en helemaal
achteraan zie je de Eekheuërevrung en de Eekheuërewagen
de Sarool indraaien. Een schitterend gezicht. Op het Pancratiusplein
vindt de officiële telling plaats welke uitkomt op 658
deelnemers. Deze verzamelde bontgekleurde menigte op het
plein wordt nog getrakteerd op diverse optredens. Aansluitend
vieren we zowel buiten vanwege het mooie weer, alsook binnen
in de omliggende Horeca nog stevig door.
Het jaarlijkse bezoek van de RvE aan de Jägerhof in Grotenrath,
is dit jaar uitgebreider georganiseerd. Een flink aantal artiesten
en gasten uit ’t Heerlense gaan met een grote bus ‘noa ut
49

Dütsj”. De opkomst van de Duitse gasten valt iets tegen, maar de
Duitse artiesten zijn top. We maken er uiteraard een gezellige
avond van maar gaan op tijd terug, want de volgende dag moet
menigeen weer naar het werk.
En dan volgen de traditionele weekendactiviteiten. Op zaterdag
trekken de Aod-Prinse met een fraaie taart als hoofddeksel door
Heerlen. Ze slepen de grote proclamatietaart mee en er worden
overal vers gemaakte kleine taartjes uitgedeeld. ’s Avonds geniet
Poeffel Moeffel Frans Ossenblok van het prachtige beeldje
en alle felicitaties.
De zondag staat in het teken van de Heerlense optocht. Bij
het vertrekpunt staat ons een enorme verrassing te wachten.
John Reinders sr., Arie van Hoof en Leo Meulenberg hebben de
koppen bijelkaar gestoken en besloten mee te gaan in de twee
optochten. In het diepste geheim worden plannen gesmeed en
drie fantastische standaards gemaakt. Op elke standaard staat
een periode van elf jaar Eekheuëre uitgebeeld met de foto’s van
de regerende prinsen. Zelf dragen ze enorme prinsenmutsen als
50
Aod-Prinse op
Carnavalszaterdag 2008
blikvanger. Schitterend!
Het trio vormt het begin van één grote Eekheuëregroep. Paula
en Marc de Lange nemen de grote feesttaart mee, daarna volgt
een grote wagen met Dennis I, Cynthia en de Jeugdraad. De dit
jaar voor de afwisseling eens niet in de prijzen vallende Eekheuërevrung
hebben een fraaie pauwencreatie bedacht, omdat
ook zij trots zijn op het jubileum. Een royaal strooiende Prins
Noël I en zijn Raad van Elf sluiten ‘het stuk Eikenderveld’ af. Wat
een presentatie in Heerlen centrum: ‘Doa Kinste Neet Um Hin’.
De vrije maandag krijgt dit jaar een bijzondere dimensie. De
Eekheuëre zijn uitgenodigd om tijdens het Sjtundje Knipa live
te komen zingen in de bomvolle feesttent. De Knipaknaller ‘Vasteli-Vastelö-Vasteloavend’
wordt vooraf meerde malen serieus
ingestudeerd en in vol ornaat staan Noël I en de RvE massaal te
genieten op het podium. En als je dan ’s maandags toch in pak
bent is ’s middags een bezoekje aan de optocht van Welten best
een goed idee. Op een prominente plaats, op een soort bordes,
staan Prins en Raad van Elf keurig op een rij om de stoet toe te
juichen. De door secondant Rogier geïntroduceerde wave zorgt

ook voor sjtimmung bij de andere toeschouwers. De reactie van
de passerende Vlavrèters en de aandacht van de Woësjbülle na
afloop van de optocht zijn hartverwarmend.
Dan is het al ‘Dulle Dieënsdig’. Dè dag van de optocht in het
Eikenderveld. Kosten noch moeite zijn gespaard om de optocht
in het jubileumjaar een flinke impuls te geven. Om 11.00 uur is
er voor iedereen spek met ei, dat als zeer smakelijk wordt ervaren.
De optocht is voor Eikenderveld-begrippen in één woord
grandioos. Niet in de laatste plaats door het onzettende geluk
dat we met het weer hebben. Ook door de grote opkomst van de
deelnemers (28!) is het een groot feest. En over feest gesproken,
dat gaat na de optocht meteen door in Health City. Het ‘Groeët
Eekheuëre Bal’ vindt dit jaar daar plaats. En dankzij de voorzienigheid
van de organisatie is dat een goede keuze, want het is
er bomvol. Er zijn onverwacht veel spontane positieve reacties
op het feit dat we het Bal in Health City vieren. Want ook na het
vertrek van een flink aantal groepen na de prijsuitreiking, blijft
het oergezellig druk. Het Bloare-bal wordt ’s avonds opgeluisterd
door een speciaal dansoptreden voor Cynthia. Bovendien
Burgemeester Gresel
geeft het startschot
van de polonaise
zorgt een flink aantal dames uit de Eekheuërefamilie voor een
onverwachte verrassing voor Prins Noël I. Een groep van 14 dames
presenteert zich als Tanzmariechen. Uiteindelijk valt ruim
na middernacht toch echt het doek voor Noël I en het jubileumseizoen
2007-2008. Als laatste evenement van het jubileumprogramma
staat nog de afsluiting gepland. Op 19 april, in D’r
Klinge, wordt het jubileumjaar feestelijk afgesloten. Op die dag
wordt ook dit jubileumboek gepresenteerd.
We kijken jubelend terug op een formidabel jubileumseizoen,
waarin we successen en hoogtepunten samen hebben mogen
vieren dankzij inspanningen van velen, zeer velen.
Maar ook een seizoen waarin we onevenredig veel dieptepunten
hebben gekend in de persoonlijke kring van de leden. Daar
waren De Eekheuëre ook massaal van de partij, ondanks alle
drukte. Zo gaven ze blijk van medeleven, deelden het verdriet
samen en gaven steun om gezamenlijk het verlies te verwerken.
Zo doen we dat bij De Eekheuëre en met die spirit moeten we
ook gemakkelijk de volgende 11 jaar kunnen volmaken!
51

33 joar
Prinse beij
De Eekheuëre
52
1978
Jos Moonen I
1982
Mathieu Stassar I
1975
Rob Dijcks I
1979
John Roozendaal II
1983
John de Schouwer III
1976
Lei Vankan I
1980
Rob van Berlo II
1984
Ben de Schouwer I
1977
John Franssen I
1981
Ger Koks I
1985
Wilco Schuivens I

1986
Ger Janssen II
1990
Ruud Dewitte I
1994
Jo Vankan I
1987
Harry Jacobs I
1991
Frans Ossenblok I
1995
Theo Luijten I
1988
Peter Paffen I
1992
Werner Somers I
1996
Barry de Bruijn I
1989
Arno Crasborn I
1993
Ger Waajen III
1997
Roy Scheeren I
53

54
2001
Frans Strolenberg II
2005
Marc de Lange I
1998
Ben van Ineveld I
2002
John Berendsen V
2006
Michel Schrijnemaekers I
1999
Jacques Kersten I
2003
Maurice van Hoof I
2007
Rob Crasborn III
2000
John Reinders IV
2004
Huub Ortmans I
2008
Noël Welman I

JOS CROES,
ADJUNKT-DIEREKTEUR VA DE BASISSJOEëL EKENDER-
VELD, PENNINGMEESTER VA DE BEWOEëNERSROAD
EKENDERVELD, LID VA D’R òPTOGGROEP ANGESJ UM,
SIKKRETARIS VAN UT ROEMRUGTE BEKKERVELFESTIE-
VAL EN SINDS 2007 POEFFEL MOEFFEL:
“Typisch voor De Eekheuëre is dat ze een vereniging zijn,
waarin jong en oud sámen carnaval vieren. Tevens hebben
zij oog voor de medemens in de maatschappij, hetgeen tot
uiting komt in de jaarlijkse uitreiking van D’r Poeffel Moeffel.
Vooral zijn ze ook een dynamische vereniging die, met
veel inzet van alle leden, zeer sterk is in het organiseren
van heel mooie activiteiten. De vele hoogtepunten in hun
jubileumseizoen waren daarvan geweldige voorbeelden. En
nu samen, hand in hand met de jeugd, op naar het volgende
jubileum!
SERVé KUIJER,
GOUDEN EëZELDRAGER VA DE WINKBüLLE (2003),
OFFICIER IN DE ORDE VAN ORANJE NASSAU (2007), AL-
GEMEEN DIEREKTEUR VA TV LIMBURG, VUëRZITTER VA
RODA JC EN LID VAN OOS KOMMIETEE DE PATRONAASJ:
“De Eekheuëre zijn een voorbeeld voor de uitstraling van
een gemeenschap in de 21ste eeuw. Met respect voor het
verleden, staand in het heden en met oog voor de toekomst.
Hoe kan het ook anders met een Heerlens boegbeeld als
roerganger.”
TJEU SEEVERENS,
INNE DEë DE EEKHEUëRE VANOEHT GULPEN MIT
AADAG VOLGT:
“Vasteloavend hoor je in je eigen omgeving te vieren. Dus
trek ik met de Zaate Hermenie ‘DATdatMOG’ van carnavalszaterdag
tot en met carnavalsdinsdag bij de provinciale
afsluiting door Gullepe, waar dan elk jaar de verkiezing van
de carnavalsvierder van het jaar plaatsvindt. Maar gelukkig
is een carnavalseizoen veel en veel langer en heb ik toch
ruimschoots de tijd om elk jaar op andere momenten van
De Eekheuëre te genieten. En hoe! Dat heeft niet alleen te
maken met de bijzondere vriendschap, die ik mag delen met
de familie Dijcks. Het genieten heeft alles te maken met wat
in deze jubileumgids ongetwijfeld al op zoveel verschillende
manieren is beschreven: de warmte, de oprechte betrokkenheid
en de creativiteit die ook ik bij elke ontmoeting met
iemand van De Eekheuëre ontdek.
Zelf ervaar ik regelmatig dat de carnavalswereld en zeker
ook carnavalsverenigingen het respect voor traditie ten
onrechte verwisselen met starheid en krampachtig vasthouden
aan het vertrouwde, met als resultaat dat alles zo
voorspelbaar wordt. De Eekheuëre zijn in Limburg het beste
voorbeeld (met afstand) dat het zo anders kan. Daarom zullen
jullie deze verdwaalde carnavalist de komende jaren
nog vaak tegenkomen!”
ROGER SCHREURS, SJTADSPRINS VA HEëLE (1998),
OEHTBATER VA CAFé D’R KLINGE:
“De Eekheuëre staat voor krachtig, perfectionistisch, liefdevol
naar elkaar en naar de verenging, chique en toch ook
weer sterk in eenvoud, talentvol, creatief en muzikaal.”
55

1974
John de Schouwer I
1980
Albert Boots I
1986
Marco Beijer I
1975
Maurice van Hoof I
1981
Petra Moberts I
1987
Patrick Klinkers I
1991
Tim Jongen I & Debby Panbakker
56
1976
Frans van Galen I
1982
Rob de la Haye I
1988
Richard van Gemeren I
1977
Ron Feller II
1983
John van Gemeren II
1989
Dennie Collaris I
1992
Rob Crasborn II & Kim Arts
1978
Theo Hendriks I
1984
Maurice Ritzen II
1979
Wilco Schuivens I
1985
Tamara Franssen I
1990
Werner Janssen & Brenda Jansen
1993
Michael Leenders I & Diewertje Dijcks

1994
Randy Doppert I & Gaby v.d. Veeke
1997
Deniz Isen I
Jody Kersten
2003
Christiaan Koks I
Pascalle Welman
1998
Mitch I & Ginger
van Hugten
2004
Bas Ortmans I
Myrthe Welman
1995
Kevin Pijls I & Denise Stolzenberg
1999
Jasper Dijcks I
Verity Winthagen
2005
Robin Welman I
Minou van Hoof
2000
Alexander Koks I
Janna Ortmans
2006
Kevin de Graaf II
Michelle Lommen
2001
Ferdi Isen I
Sharon Winthagen
2007
Lorenzo Schrijnemaekers I
Kyra Michel
Jònkheedsprinse en Blòmmemeëdjes
1996
Bart Jurena I & Danea Willeme
2002
Jordi Melgert I
Lindsay Stassar
2008
Dennis Habets I
Cynthia Quaden
57

58
ETIENNE CONEMANS,
DE HELLEF VA DE DöRPSGEKKE (HEëLESJE SJLAGER-
WINNAARS 2008), PRINS VA WELTE (2004) EN ADJU-
DANT VA SJTADSPRINS JOHN III (2007):
“De Eekheuëre is een fantastische groep. Ik heb deze groep
nog nooit kunnen betrappen op een niet complete Raad van
Elf. Dat is voor een wijkvereniging bijzonder knap! Verder
kun je zien dat ze van elke activiteit genieten. Ik hoop dat
ze nog vele jaren het Heerlense carnaval mogen sieren en
nog vele optochten mogen lopen (en winnen). Hun jubileumseizoen
was één groot hoogtepunt. Er waren zoveel mooie
activiteiten! Maar het lekkerst vind ik persoonlijk toch een
activiteit die niet specifiek van het jubileumseizoen is, maar
elk jaar weer in volle glorie terugkeert: Ut Oktoberfès!
Heerlijk om daar te mogen zingen en te feesten op die
typisch Deutsche Schlagermusik!”
Aken op carnavalsdonderdag
2008.
Een Eekheuëredelegatie
op de foto
met Dr. Jürgen Linden,
Oberbürgermeister
der Stadt Aachen.
PAUL GöTTGENS,
TWIEëDE VUëRZITTER VA DE WINKBüLLE, VUëRZITTER
VA D’R ÓPTOGGROEP SJPONTAAN VA DE BAAN, DIE-
REKTEUR VAN SCHRIJENLIPPERTZHUNTJENS (SLH), DE
DRUKKEREIJ VA DIT JüBBIELEJUMBOOK:
“Ut is good um te zieë wie d’r Karneval i Heële leëft. Es
vice-vuërzitter va de Heëlesje Vasteloavendsvereniging
De Winkbülle kinste doava genete en da is ut geweldig dat
i de buëte van oos sjtad Heële zoeëvöël georganiezeerd
weëd. De Eekheuëre zint doa u priema vuërbild va, want de
tied vuër en óngerwiel d’r Vasteloavend kinste neet um ze
hin. Uëveral kumpste ze teëge en ze zint erg aktief um ut
vasteloavendsfieës i Heële die plaatsj te geëve, woede d’r
Vasteloavend reg òp hat. Châpeau vuër De Eekheuëre en
gefilliesieteerd mit uër jübbielejum.”

JOHN FRANSSEN,
33 JOAR LID VA DE EEKHEUëRE EN DUS JüBBIELARIS,
BESJTUURSLID EN VERANTWOORDELIK VUëR SJPON-
ZORING EN JòNKHEEDSZAKE, ROAD VA ELFLID, LID VA
DE AOD-PRINSE:
“Je houdt het alleen maar 33 jaar vol, wanneer je je gesteund
voelt door je achterban en door de organisatie. Door de jaren
heen voel je je dan ook steeds meer betrokken. Dan vliegt de
tijd vanzelf! Het jubileumseizoen was grandioos en blijft bij
Marian en mij in het geheugen gegrift. En dan heb ik door
mijn nieuwe werk en wisselende diensten niet eens alles
kunnen meemaken. De dialectviering, de brunch en de aansluitende
receptie waren top. Een memorabele dag! Maar
ook de Polonaise en de Optocht halen bij mij de Top Drie! Ik
hoop dat De Eekheuëre nog lang op deze weg door mogen
blijven gaan, maar ook dat ze met beide benen op de grond
blijven. Mits mijn gezondheid het toelaat, zal ik bij de club
blijven. De 4x11 zou ik wel vol willen maken!”
FRANS OSSENBLOK,
BESJTUURSLID, LID VA DE AOD-PRINSE, ROAD VA ELFLID
EN IN UT JüBBIELEJUMJOAR POEFFEL MOEFFEL:
“Ik ben er heel trots op dat de Aod-Prinse mij in het jubileumjaar
hebben uitverkoren om Poeffel Moeffel te worden.
Ik had er wel eens stiekem eerder aan gedacht, maar de
uitverkiezing kwam dit jaar voor mij niettemin heel erg
onverwacht. De Eekheuëre zijn een gezellige vereniging,
waarvan de leden altijd voor elkaar klaar staan. In goede en
in slechte tijden. Laat de vereniging vooral op de ingeslagen
weg doorgaan!”
VIEëR BEDANKE DE
(HOOFD)SJPONZORS !
Autobedrijf Luijten
Adelheid Antiek & Curiosa
Brand bier
Cafe D’r Klinge
Hotel van der Valk
Leenen Vastgoed
Plankeukens
Brasserie Bracke
Grand Café Oppidom
Interactieve Media Group
JCL
Stadsbrouwerij De Romein
B-Art Busines Events
Bouwmachines Hollanders B.V.
Flexpool IT
FSI – Fonds voor Sociale Instellingen
GulpersPROrent
Kleurencentrum Limburg
Maison John
Stg. Parkstad Live
Taxi Ruijters
v.d Weijer-Leusink Hendriks Notarissen
Wetzels Woninginrichting
Wolffs Kitwerken
Bonnema/Stienstra
De Keizersgracht Juristen
Mediaan
Optiek Mayk van Beek
Sign-It
En alle grote en kleine adverteerders
tijdens dit jubileumseizoen.
59

Jübbielejumprins Noël I:
beleëving zit va binne
een trotse prins. we hopen Dat Die persoon Dat altijD zal zijn,
wanneer hij prins Van De eekheuëre is. maar wanneer je Dan
ook nog eens jubileumprins bent in een seizoen waar zoVeel
extra bijzonDere actiViteiten zijn, Dan moet je toch bijna naast je
zwarte schoenen gaan lopen. noël welman haD De eer. bij een
club Die hij Dacht te kennen. maar hij moet toegeVen Dat hij heel
Veel Dingen Van een anDere kant is gaan zien.
“Als Prins krijg je veel meer de gelegenheid om in de keuken te
kijken”, erkent Noël. Hij vervolgt: “De Eekheuëre zijn een zeer
gedreven carnavalsvereniging, die dan wel haar oorsprong
kent in de wijk Eikenderveld, maar inmiddels deze grenzen
duidelijk overschreden heeft. Ze hebben hun sporen binnen het
Heerlense Carnavalsgebeuren meer dan verdiend. Ik heb van
zeer dichtbij mogen meemaken, wat voor deze vereniging zo
kenmerkend is: een goede organisatiestructuur, een zich goed
presenterende Raad Van Elf en een zeer familiaire achterban.
Juist dit wij-gevoel, dit Eekheuëre-gevoel, typeert deze club.”
Met Noël hebben De Eekheuëre een prins gezocht en gevonden
die juist in het jubileumjaar in staat moest zijn om datgene
wat Noël omschrijft uit te dragen. Elke Prins wordt met zorg
uitgezocht, elke Prins wordt goed doorgelicht, elke Prins wordt
Prins omdat er een duidelijk verhaal achter zit. Maar de eerlijkheid
gebiedt te zeggen, dat de Prinsencommissie juist in het
jubileumjaar hele hoge eisen heeft gesteld.
Zo overtuigd als de Prinsencommissie was van de keuze voor
60
Noël, zo overtuigd was Noël in eerste instantie niet. Hij zag veel
andere en betere kandidaten, vroeg zich af waarom juist hij de
uitverkorene was en dus twijfelde hij. Terugkijkend bevestigt
Noël het verhaal: “Arno en Rob, maar zeker ook mijn enthousiaste
vrouw hebben me uiteindelijk over de streep getrokken.
Daar ben ik hen heel dankbaar voor. Want dit had ik voor geen
goud willen missen.” Privé was het dus echt genieten, maar
Noël heeft het goede gevoel ook voor de vereniging iets betekend
te hebben. “Voor mij was dit een eervolle mogelijkheid om
de belangen van de vereniging uit te kunnen dragen vanuit het
eerder genoemde saamhorigheidsgevoel. Mede hierdoor krijg je
als Prins zo’n enorme kracht en energie, ik noem het ‘flow’, dat
het mogelijk is om boven jezelf uit te stijgen. Wat het Prinsschap
inhoudt, is moeilijk van tevoren te voorspellen. Maar als
je het op deze manier kunt en mag doen, kan ik alleen maar
zeggen, dat het een supermooie ervaring is. Moeilijk onder
woorden te brengen. De beleving zit van binnen, het raakt je
ziel en gevoelsleven dermate, dat je kunt zeggen dat het een
verrijking is. Deze positieve waarde zal ik mijn hele leven met
me meedragen.”
Het zijn woorden waarvan Noël nooit gedacht had, dat hij ze
ooit zou uitspreken. Want zoals al eerder aangegeven, Noël
heeft het nooit geambieerd om Prins te worden. “Ik ben van
nature bescheiden, wil ook niet op de voorgrond staan. Ik worstelde
met de vraag of ik dit wel kon. Hoe zien anderen mij als
Prins, vinden ze het wel leuk als ik …?”, onderstreept Noël nogmaals
de twijfel. “Maar na twee weken bedenktijd besloot ik
het toch te doen. Dat was al in januari 2007, want De Eekheuëre
laten daar geen gras over groeien! Na de nodige gesprekken
met de prinsencommissie op diverse geheime locaties in Duitsland
en België, raak je dan toch langzamerhand aan het idee
gewend. Het gevoel werd met de dag beter, zodat ik uiteindelijk
onbevreesd naar de proclamatie en de daaropvolgende periode
kon toeleven. Achteraf kan ik dan ook zeggen, dat de twijfel
ongegrond was.”
Veel verenigingen klaagden over het te korte seizoen. Bij De
Eekheuëre en de jubileumprins ligt dat anders. De jubileumactiviteiten
werden al in november opgestart en omdat de
prins met Oud-Op-Nieuw geproclameerd werd, was men al

veel vroeger dan andere jaren vol op dreef. Natuurlijk ging het
daarna wel snel, maar zo heel slecht kwam Noël dat niet uit.
Verwijzend naar zijn beroep zegt hij: “Ik heb een drukke praktijk
voor fysiotherapie met een aantal medewerkers in Gezondheidscentrum
Terwinselen te Kerkrade, waarin ik veel tijd en
energie steek. Doordat het dus een relatief kort seizoen was,
kon ik het prima combineren met mijn werk. Door vervangingen
te regelen heb ik meer tijd kunnen vrijmaken door een aantal
vrije maandagochtenden en een vrije carnavalsweek in te plannen.
Ik besefte dat dit een eenmalige periode in mijn leven zou
zijn, waarvan ik met volle teugen wilde genieten. Een ja-woord
betekent voor mij, dat ik er 200% voor ga. Dit geldt voor mijn
werk en gezinsleven, maar dus ook voor het verenigingsleven.”
Noël heeft een belangrijk woord laten vallen: zijn gezin. De
twee dochters Pascalle en Myrthe alsmede de jongste zoon yves
werden helemaal buiten het complot gelaten. Zij werden bij de
proclamatie dan ook volledig overvallen. Zorgen dat het niet
goed zou aankomen, hoefde Noël zich echter niet te maken:
“Het gekke is dat mijn gezin dit altijd al wilde, lang voordat
ik gevraagd werd. Het werd thuis namelijk wel eens vaker
geroepen, zonder dat ik daar veel aandacht aan schonk. Het
hele gezin heeft dan ook enorm genoten en is na de proclamatie
zoveel mogelijk betrokken geweest bij alle activiteiten.”
Terugdenkend aan het moment suprème in Hotel Van der Valk,
ziet Noël het beeld nog duidelijk voor zich. “Die emotionele en
spontane reactie van de kinderen sprak boekdelen. yves, geen
echte carnavalsvierder, heeft dit jaar zelfs alle optochten mee
gelopen. Hij heeft mijn prinsenfoto op zijn kamer hangen als
aandenken. Van Pascalle en Myrthe was al bekend, dat zij echte
carnavallisten zijn. Vrouwlief Diana verdient een extra pluim
voor de organisatie thuis. Zonder steun en aanwezigheid van
haar en de kinderen was dit alles niet mogelijk geweest. Is dit
niet houden van …?! Ja en met heel mijn hart.”
Niet elke Prins heeft het geluk dat zijn ouders nog mee mogen
genieten. Noël wel. En hoe! “Mijn ouders waren apetrots en
hadden dit nooit van mij verwacht. Zij hebben enorm genoten
en zijn bij heel veel activiteiten aanwezig geweest. Dit geldt
eveneens voor mijn schoonmoeder, zwagers, schoonzussen,
ooms en tantes van beide families. De familiebanden zijn zeer
61

hecht. Dat is echt genieten.” Waarbij voor de trotse vader Ben
Welman nog heel iets anders meespeelt. Ooit was hij prins én
president van De Eekemennekes, een roemrijke carnavalsvereniging
uit het verleden in de wijk Eikenderveld. Noël weet het
zeker dat zijn vader vaak aan die oude tijd heeft moeten terug
denken. “Als man met veel ervaring prijst ook hij De Eekheuëre.
Hij ziet zeker overeenkomsten tussen de twee verenigingen.
Maar de tijdgeest en de aan professionaliteit grenzende organisatie
zijn natuurlijk niet meer te vergelijken.”
In het hele familiegebeuren speelden ook Myra en Rogier
Welman een belangrijke rol. Zij konden zich er in vinden dat
broer Rogier de tijdrovende baan van secondant op zich zou
nemen. Noël wordt zelfs emotioneel als hij eraan terugdenkt.
“Rogier heeft mij tijdens mijn 45 ste verjaardag enorm verrast
met de toezegging om mijn secondant te willen zijn. Hij had
mij geen groter plezier kunnen doen! Vanaf het moment van de
proclamatie tot en met het afscheid op carnavalsdinsdag heb ik
alle steun van hem mogen ervaren. Woorden hiervoor schieten
tekort. Ik kan je verzekeren, dat broederliefde door zoiets
enorm versterkt wordt!”
62
JEAN BIJSMANS,
PRINS VA WELTE (2002), VUëRZITER VA DE VLAVRèTERS:
“Ut woar bezonger um u aantal moal va kòtbeij mit te make
wieste es karnevalsvereniging òp un indrukwekkende
maneer ivulling kins geëve aa u 3 x 11 jöarig jübbielejum,
mit versjillende bezòngere programma-óngerdele. Doabeij
dink ig sjpisjaal aa de gedinkwaardige diealektviering i de
Bernardinuskapel en un nog noeëts vertoeënde polonaise
durg Heële-sentrum. Meugelig gemakd durg un hegte karnevalsfamielje,
die zig De Eekheuëre neume, zoeëwie ig de
lede óngertussje han lieëre kinne. Un neet te misse sjakel i ut
karnevalssezoehn va oos Sjpassemig.
Leef Eekheuëre: gank zoeë durg! En 2019 weëd u joar um òs
noe al òp te vruije.”
De toevoeging jubileum–prins heeft voor Noël wel degelijk
extra waarde. Dat steekt hij niet onder stoelen of banken.
Resoluut: “Tuurlijk! Ik heb het als zeer bijzonder en eervol
ervaren om jubileumprins te mogen zijn. ‘Eemoal Prins te zieë’
is sowieso al uniek. Nog unieker is het om een jubileum mee te
mogen helpen dragen. Dit heeft natuurlijk ook te maken met
het fantastische jubileumprogramma. Hopelijk zullen de mensen
zich mij blijven herinneren als hun jubileumprins en blijven
ze denken: ‘Doa Kinste Neet Um Hin’. Het fantastische motto
van dit seizoen.”
Moeiteloos somt Noël de activiteiten uit zijn jubileumseizoen
op, die in zijn geheugen gegrift lijken te staan. Maar één
activiteit plaatst hij bovenaan aan het lijstje. “De dialectviering
heeft op mij diepe indruk gemaakt. Als Prins beleef je dit op een
zeer emotionele manier. Je zit er zo bovenop en je overziet zo
duidelijk vanaf het altaar de hele kerk en de hele menigte, dat je
de sfeer in zo’n kerk letterlijk inademt en op een onuitwisbare
manier in je opneemt. Zo’n viering draagt bij uitstek bij aan datgene
wat De Eekheuëre zo groot maakt: dat vreugde en emotie
dicht bij elkaar liggen en door iedereen gedragen worden.” Ook
de Polonaise krijgt van Noël een hoog cijfer. “Die was perfect georganiseerd
en heeft voor een waanzinnig positieve publiciteit
gezorgd. De eerste Polonaise in Heerlen en mét het startschot
door de burgermeester. Voor mijn eigen deur nog wel! Er was
voldoende animo van verenigingen, familieleden en kennissen.
Sjiek was de afsluitende middag en avond in Heerlen, waar de
nodige verbroedering tussen de diverse verenigingen plaatsvond.
Geweldig!” Ook het weer heeft meegezeten, ondanks de
slechte voorspellingen. Noël beaamt, dat hij zich daar natuurlijk
toch wel zorgen over maakte. “Maar carnavalszondag in
Heerlen was het droog. Een superoptocht! De adrenaline vloeide
rijkelijk door mijn bloed bij het zien van zo’n enthousiaste
mensenmassa. Op carnavalsdinsdag met regen wakker worden
en dan toch gewoon een droge optocht mogen meemaken is
natuurlijk helemaal te gek. Het werd de langste en mooiste
optocht die het Eikenderveld ooit heeft gehad. Heel gaaf!”
Het Prinsschap heeft Noël veel opgeleverd. “Het heeft me laten
inzien”, vertelt Noël tevreden, “dat er meer is dan alleen maar
de drukke fysiotherapiepraktijk. Het heeft er heel concreet toe

Pé DIEDEREN,
WETHOUDER VUëR KOELTOEHR I HEëLE:
“Ik heb De Eekheuëre leren kennen als een carnavalsvereniging,
die supervitaal is. Opvallend is de hoge mate van
creativiteit bij het verzinnen van nieuwe ideeën en de grote
dosis humor. Heel bijzonder vind ik, dat activiteiten altijd
uiterst serieus worden opgepakt en uitgevoerd, terwijl
voor de oplettende toeschouwer dit altijd gepaard gaat
met een hele vette, relativerende knipoog. Dat is wel de
soort humor waar ik van hou: niet overdreven bulderen,
maar een welgemeende glimlach, die lang blijft hangen. De
wereldrecordpoging ‘polonaiselopen’ heeft mij persoonlijk
erg aangesproken. Jammer, dat dit record op 11 deelnemers
na niet gehaald werd!”
geleid, dat ik nu definitief elke vrijdagmiddag vrijhoud om zaken
te regelen die ik normaal ’s avonds of in de weekeinden afhandelde.
Vrije tijd heb ik leren waarderen. Het prinsschap was
het laatste zetje in de rug om die keus te kunnen maken. Het
heeft me ook doen beseffen, dat er veel mensen zijn, die bereid
zijn om wat voor elkaar te doen. Je merkt dat er heel veel vrienden
zijn en dat er heel veel vriendschappen ontstaan. Hopelijk
zijn het vriendschappen voor het leven! Ik realiseer me ook, dat
ik toch wel heel aardig in het middelpunt hebt gestaan en dat
ik dat eigenlijk als heel prettig heb ervaren. Daarnaast leerde ik
opnieuw, dat ik ook voldoende communicatieve vaardigheden
bezit, die me van pas kwamen tijdens het prinsschap. Het besef
is er, dat je toch al wat verder in het leven staat, waardoor je
een dergelijke rol gemakkelijker kunt dragen en uitvoeren. Iets,
waar ik van tevoren toch aan twijfelde. Ik ben een geluksvogel,
dat ik dit allemaal heb mogen meemaken.”
En nu? Noël hoeft niet lang na te denken. “De relatie met De
Eekheuëre zal blijvend zijn. Raad van Elflid zal het niet worden,
maar Aod-Prins toch hopelijk wel. Het bestuur lijkt mij voltallig,
maar als er ingesprongen moet worden voor het een of ander
ben ik daartoe altijd bereid. Daarnaast blijf ik natuurlijk betrokken
bij de optochtgroep De Eekheuërevrung en de 7-Road.” Voor
het zwarte gat hoeft Noël dus niet bang te zijn. Maar sowieso
blijft hij tot zaterdag 10 januari 2009 eerst nog regerend Prins.
Al zal het straks in november en januari natuurlijk allemaal anders
zijn. “Minder spannend, minder hectisch”, vermoedt Noël,
“maar wel even gemotiveerd. Want tegen die tijd begint het
gegarandeerd toch weer te kriebelen en ik wil het tot het einde
goed doen. Zie het als een toetje waarvan ik natuurlijk óók nog
wil genieten. Ik hou van slagroom.” Een ondeugende knipoog
als uitsmijter. Een logische woordspeling ook. Want daarmee
geeft Noël aan dat de reusachtige fraaie taart waaruit hij op 31
december 2008 geproclameerd werd, nog lang niet op is.
HUB LEENEN,
SJTADSPRINS VA HEëLE (1997), EKS-VUëRZITTER VA DE
WINKBüLLE, LID VAN UT GILDE VA BLAUW SJUUT, LID VA
DE JüBBIELEJUMKOMMISSIE:
“De Eekheuëre is een vereniging waar ik veel respect en
waardering voor heb. Daarom ook, dat ik besloot om zitting
te nemen in de jubileumcommissie. Een vereniging die
weet wat carnaval vieren is, die een hechte gemeenschap
vormt en waarbij iedereen een steentje bijdraagt aan het
slagen van de activiteiten die georganiseerd worden. Het
jubileumseizoen is hier het grote voorbeeld van. Want met
trots mogen jullie zeggen, dat alle, maar dan ook echt alle
evenementen bijzonder geslaagd zijn. Een hoogtepunt voor
mij was de Prinsenproclamatie en de Polonaise. Ik wens De
Eekheuëre dat jullie, ook na dit geweldige jubileum, als vereniging
dat blijven doen, waar jullie mee bezig zijn geweest,
namelijk georganiseerd carnaval vieren met vooral ‘vöël
sjpas en plezeer’. Alaaf!”
63

ut vaandel
wappert en beweëgt
geet vuëròp
hoeëg òp de bing
is dudelijk te zieë
sjteet d’r gekluërd òp
en hat oehtsjtroaling
va sjtòls
va heij bin ig
of: weë deed mig get
herkenningspunt
vuër jieëkerinne
ut vaandel
sjteet òg rujjig
igetoage
en bedagzaam
òp u altaar of òp u podiejum
kiekt noa oehtgeloate lüj
of noa lüj va bezinning
noa lüj die fès viere
lüj die zig sjtrieje
of lüj die zig mage
en ut kiekt, en kiekt
geïnteresseerd
ut vaandel
zoeë liekt ut
waal unne miensj
un personiefiekasie
d’r miensj weëd gedupt
ut vaandel gezeëgend
en weëd doamit
get wat noadrukkelik
onger lòs leëft
beij òs huërt
van òs is
ut vaandel
en went vur da veule
dat d’r get va oehtgeet
u durgdringend oog
un boave-eëdsje krag
da zient vur
gans boave
òp dat vaandel
zelfs unne Eekheuëre
mit unne lag
Gesjrieëve durg Rob Dijcks en òp d’r 18de november
2007 vuërgedrage i gen Pancratiuskirk beij de
izeëgening van ut vaandel durg Arno Crasborn.
65