Gaven van de Geest - Johannes

Gaven van de Geest Werkboek voor de huiskring De Morgenster Urk
___________________________________________________________________
9. DE GAVE EN BEDIENING VAN PROFETIE
9.1 Omschrijving
De gave van profetie is een bijzondere bekwaamheid, die God
aan sommige leden van het Lichaam van Christus geeft, om ze
in staat te stellen een boodschap van God voor zijn volk
rechtstreeks van de Heilige Geest te ontvangen en door te
geven
9.2 Bijbelplaatsen
Deut. 13: 1 – 6 1 Kor. 12: 28, 29
Deut. 18: 18 – 22 1 Kor. 14: 3; 22 - 40
1 Sam. 3: 1 – 21 2 Petr. 1: 19 - 21
Mat. 7: 15 – 20 1 Joh. 4: 1 - 6
Mat. 24: 11 – 23,24 Openb. 1: 1 - 3
Hand. 15: 32
9.3 Het kenmerk van deze gave
Omdat het woord “profetie” tegenwoordig meestal in de zin van
“toekomstvoorspelling” gebruikt wordt, is het voor sommigen
moeilijk te begrijpen dat de Bijbelse profetie evenzeer op het
heden betrekking kan hebben.
Feitelijk wordt de gave van profetie meer gebruikt met betrekking
tot actuele situaties dan toekomstige gebeurtenissen.
De woordelijke vertaling van het Griekse woord voor profetie;
profeteia is: “voorspreken” of iemand die “namens een ander
spreekt”.
9.4 De profeet in het Oude Testament
Aangezien we de profeet al in het Oude Testament tegenkomen,
moeten we daar ook de basisdefinitie zoeken.
Het Hebreeuwse woord voor profeet is: “nabi” hetgeen
“aankondigen, betuigen” of “getuigen” betekent.
In Deuteronomium 18:18 staat de profeet duidelijk omschreven:
“Een profeet zal ik hun verwekken uit het midden van hun
broederen, zoals gij zijt; Ik zal mijn woorden in zij mond leggen,
en hij zal alles tot hen zeggen, wat Ik hem gebied”
Een profeet is iemand die zich namens God tot het volk richt
door uit te spreken wat God in zijn mond heeft gelegd.
Dezelfde gedachte komen we tegen in het woord van de Heer tot
Mozes nadat deze had gezegd, dat hij niet geschikt was om tot
de Farao te spreken: Exodus 7: 1v:
Aantekeningen
_________________________________________________________________
Gerrit Pasterkamp Urk 2008
31