Gaven van de Geest - Johannes

Gaven van de Geest Werkboek voor de huiskring De Morgenster Urk
___________________________________________________________________
11. SPREKEN IN TONGEN
11.1 Omschrijving
De gave van het spreken in tongen is een bijzondere
bekwaamheid, die God aan sommige leden van het Lichaam van
Christus geeft, waardoor ze in staat zijn (a) met God in een
andere taal te spreken die ze nooit geleerd hebben en / of (b)
een boodschap van God te ontvangen en deze, onder inspiratie
van de Geest, aan de gemeente door te geven in een taal die ze
nooit geleerd hebben.
11.2 Bijbelplaatsen
Marc. 16:17 Rom. 8: 26,27
Hand. 2: 1 – 13 1 Kor. 12: 10, 28 – 30, 39
Hand. 10: 44 – 48 1 Kor. 14: 4 – 6, 26 - 28
Hand. 19: 1 – 7
11.3 Het kenmerk van deze gave
Het verschijnsel “spreken in tongen” roept – ook in onze
gemeente - verschillende reacties op. Sommigen vinden het
onzin, anderen vinden het bedreigend, weer anderen denken dat
ze “minder”zijn als ze het niet kunnen. Anderen spreken
veelvuldig in tongen, soms hardop, maar ook in stilte.
De vraag is; wil ik dat ook? En als ik het wil, kan ik het dan ook?
Hoe moet dat? Deze vragen wil ik aan de orde stellen.
11.4 wat is spreken in tongen?
Spreken in tongen is spreken in een taal die je door de Heilige
Geest ingegeven krijgt. Deze gave komt in twee varianten voor;
als persoonlijke gebedstaal en als “openbare tongentaal”.
De tweede variant is, volgens Bijbelse voorschriften alleen dan in
praktijk te brengen als ze ook wordt uitgelegd.
In de Griekse grondtekst staat: “gene glosson” en de letterlijke
vertaling is: “allerlei tongen” het woord “allerlei”heeft ongetwijfeld
betrekking op het feit dat er nieuwe tongen (of talen NBV) zijn,
maar ook “tongen der mensen en der engelen” 1 kor. 13:1
Sommige tongen zijn menselijke talen, bijvoorbeeld op de
Pinksterdag, toen de tongen waren bedoeld om duidelijk te
maken dat het evangelie bedoeld is mensen uit alle volken en
talen. Een andere variant van “allerlei tongen” zijn van hemelse
oorsprong. Dit zijn de “tongen der engelen” bedoeld voor
aanbidding en voor gebed wanneer wij zelf niet meer weten
“hoe wij zullen bidden naar behoren” 1 Kor. 14:2, Rom. 8:26v
In zo’n geval richt de persoon zich tot God en spreekt hij
Aantekeningen
_________________________________________________________________
Gerrit Pasterkamp Urk 2008
37