Sibert Holla, boegbeeld van CHN neemt afscheid - CIHN

6 talent
dA’s met een plus
Carrière maken binnen de CHN
De huisarts en doktersassistente vormen samen de spil op de HAP. Toch zijn ook de CODA, SUDA en
NADA onmisbaar in het primaire proces. Maar eh, waar we het dan over hebben? Mariël Kamps,
locatiemanager in Nijmegen: ‘Daarmee duiden we al die andere interessante functies binnen de CHN
aan. Als je wilt, kun je het ver schoppen.’
‘Laatst hoorde ik een doktersassistente voor de grap zeggen dat ze
wel een “HOPA” leek: Hoofd van de Oud-Papier-Assistenten. Een
knipoog naar het lijstje functies dat almaar langer wordt.’ Aan het
woord is Lisette Willems, locatiemanager op post Boxmeer. ‘Ik snap
best dat die afkortingen voor een buitenstaander verwarrend zijn.
Wat je uit het totaal ervan kunt afleiden is dat de CHN carrièreperspectief
biedt.’ Lisette en Mariël zijn er het levende bewijs van. Ze
begonnen respectievelijk twaalf en tien jaar geleden als DA, nu zijn
ze doorgewinterde managers.
Talenten en wensen
‘De CHN heeft bewust een duidelijke functiedifferentiatie in de organisatie
van de zorg in de ANW-uren aangebracht,’ legt Mariël uit.
‘Niet om meer hiërarchie te creëren, maar omdat we uitgaan van de
talenten en wensen van onze werknemers. DA is de basisfunctie. Heb
je interesse in specifiek werk, dan kijken we wat we daarmee kunnen
doen. Heel simpel: wil je vooral in de nachtelijke uren werken omdat
het bij jouw persoonlijke situatie past, dan kun je als NADA aan de
slag. Maar wil je dat per se niet? Ook prima. Anders dan bij veel andere
HAP’s is het bij ons geen verplichting nachtdiensten te draaien.’
Verdieping
Waar DA’s in andere HAP’s meestal per toerbeurt SUDA zijn, kiest
de CHN juist voor de SUDA als specialisme. Mariël: ‘Wij kijken naar
kwaliteit, zoeken verdieping op. Zestien van de 65 DA’s zijn gekwalificeerd
als SUDA. Zij krijgen bovenop de basistrainingen van de DA
extra scholing. Zoiets als reanimatietraining is relevant, of agressietraining.’
Momenteel is de CHN ook bezig intern HODA’s op te leiden.
‘Eigenlijk ons antwoord op toekomstige functies als de nurse practioner
en physician assistant.’ Nee, Mariël en Lisette vinden niet dat al
die specialisaties het werk van de DA uithollen. ‘Iedere DA is sowieso
verplicht het triagediploma te halen. Je krijgt doorlopend trainingen,
wordt gecoacht door je “eigen” CODA en tweejaarlijks geaudit. Het
blijft een aantrekkelijke functie. We ontvangen niet voor niets maandelijks
zoveel open sollicitaties!’
Locatiemanagers Lisette Willems (l.) en Mariël Kamps zijn er het levende bewijs van dat
de CHN carrièreperspectief biedt. Foto: Rob Gieling
Kweekvijver bestuurlijk talent
Leergang besturen: zo werkt het!
Jonge huisartsen lopen niet bepaald warm voor bestuurlijke functies. Best lastig, nu de oudere generatie langzamerhand afzwaait. De CIHN ontwikkelde samen
met de Huisartsenkring Nijmegen e.o. de leergang ‘Besturen? Zo werkt het’. Huisarts en docent van de leergang Jaap Schreuder en deelnemer Merijn Kemper
vertellen over hun ervaringen.
‘Het is van wezenlijk belang dat je als huisarts meedenkt en -beslist.
Op het moment dat huisartsen totaal niet meebesturen in hun organisaties,
worden beslissingen onuitvoerbaar.’ Jaap Schreuder zette in
de jaren negentig zijn eerste schreden in het bestuurdersvak. Eerst
zat hij in het bestuur van de Regionale Huisartsen Vereniging; later
was hij voorzitter van de Huisartsenkring Nijmegen e.o. ‘Je gezond
verstand gebruiken, dat is eigenlijk waar het op neerkomt. Met die
instelling ben ik er zelf ook ooit als bestuurder in gestapt. Ik heb het
altijd leuk en plezierig gevonden om te doen.’
Professioneler dan ooit
Schreuder heeft ervaring opgedaan als bestuurder door vooral te
doen. Daar had je zo’n twintig jaar geleden ook nog de tijd en ruimte
voor. ‘De huisartsensector was relatief rustig, veranderingen volgden
elkaar niet zo snel op en hadden niet zo’n impact als nu. De tijden
zijn veranderd. Het is allemaal een stuk complexer geworden. Huisartsen
zijn massaal gaan samenwerken in grootschalige organisaties
als HAP’s en zorggroepen. We hebben met marktwerking te maken,
de discussies met zorgverzekeraars verdiepen zich. HAP’s zijn in
een stroomversnelling terechtgekomen, je moet verantwoording afleggen
aan stakeholders. Daarbovenop is de complete bestuursorganisatie
professioneler dan ooit. Besturen anno 2012 vraagt om meer
inzicht, politiek denken; er wordt meer van je gevraagd.’
Ieder z’n stijl
‘Ik ben al vaker benaderd met de vraag of ik in een bestuur zitting
wilde nemen,’ vertelt Merijn Kemper. ‘Ik dacht: wat moeten ze nu
met mij? Besturen leek me eng, omdat ik er geen verstand van heb.
Toch wilde ik wel een beetje rondsnuffelen en onderzoeken wat je
Een overzicht van de overige ‘dragers’ van de organisatie:
De LM (locatiemanager) is verantwoordelijk voor de dagelijkse leiding binnen de HAP. Ze implementeert het beleid en is het aanspreekpunt
voor het personeel.
De teamleider valt onder de LM en stuurt de 65 DA’s aan. Voor de DA’s is zij het centrale aanspreekpunt.
De CODA (coördinerend doktersassistente) is tijdens de avond- en weekenduren verantwoordelijk voor het aansturen van het operationele
proces. Ze stuurt de visiteauto’s aan, houdt zicht op de planning en fungeert als vraagbaak voor de DA’s, HA’s en chauffeurs. Overdag
heeft ze een coachtaak; ze verzorgt bijvoorbeeld de audits van de DA’s. De CODA legt aan de LM verantwoording af.
De DA (doktersassistente) wordt aangestuurd door de teamleider. Voor coaching krijgt elke DA een CODA aangewezen.
De NADA (nacht-doktersassistente) draait gemiddeld vier tot acht nachtdiensten per maand. ‘s Nachts zijn er maar twee van aanwezig;
samen dragen ze de verantwoordelijkheid voor het hele gebied.
SUDA’s (spreekuur-doktersassistenten) doen de ontvangst aan de balie, verrichten de ABCD-check en assisteren de HA tijdens het spreekuur.
Ook verzorgen ze de triage bij de zelfverwijzers op het Spoedplein en houden zelfstandig spreekuur.
Momenteel zijn er twaalf HODA’s (huisartsen ondersteunende doktersassistente) in opleiding. Het idee is dat ze voor geprotocolleerde
taken (bijvoorbeeld enkeldistorsie, brandwonden) zelfstandig spreekuur houden.
kunt doen als je iets anders wilt dan het dagelijkse praktijkwerk.
De timing van de leergang was perfect. Niet dat ik nu direct als bestuurder
aan de slag wil, maar de leergang heeft me het vertrouwen
gegeven dat ik het wel zou kúnnen. Ik heb veel opgestoken van
de praktijkverhalen. Met name de presentatie van de directeur van
het Elisabeth Ziekenhuis in Tilburg is me bijgebleven. Aan de hand
van een casus liet hij zien dat je ook in heftige situaties nog steeds
heel integer met mensen kunt omgaan. Hoe je transparant kunt en
moet zijn en ondertussen toch gedwongen bent keuzes te maken. Ik
heb vooral geleerd dat je jezelf moet zijn en blijven. Iedereen heeft
zijn eigen stijl van besturen, zo bleek tijdens een “spiegelsessie”. Je
neemt je eigen pakketje aan persoonlijkheid en eigenschappen mee.
En dat is ook nodig, als je samenwerkt in een bestuur.’
Leergang als opwarmertje
Inmiddels hebben twee groepen van veertien deelnemers de tien
verschillende modules van de leergang doorlopen. Ervaringsdeskundigen
hebben zowel starters als zeer ervaren huisartsen inzicht gegeven
in de structuur van wet- en regelgeving, de bedrijfsvoering,
het krachtenveld en persoonlijke kwaliteiten (competenties) die voor
een bestuurder belangrijk en nuttig zijn. Ook is er begrip gekweekt
voor de verantwoordelijkheden en taken die bij bestuurlijk werk in
de zorgsector horen. Schreuder: ‘Ook ik heb een presentatie gehouden,
met voorbeelden uit eigen werk, inclusief tips en valkuilen. Tijdens
die sessie merkte ik hoe nuchter de jongere generatie is ingesteld.’
Kemper: ‘Wij stonden er juist versteld van dat jullie vroeger
maar gewoon in het diepe zijn gesprongen en jullie enorm hebben
ontwikkeld.’
Of het nu concreet iets heeft opgeleverd? ‘Het is niet zo dat de CIHN
Jaap Schreuder en Merijn Kemper. Schreuder: ‘Besturen anno 2012 vraagt om inzicht en
politiek denken.’ Foto: Rob Gieling
en Huisartsenkring, uit een hele club nieuwe bestuurders kunnen
kiezen,’ nuanceert Schreuder. ‘Dat is ook niet onze insteek geweest.
Onze leergang is vooral als een soort opwarmertje bedoeld. We willen
de generatie na ons van hun “koudwatervrees” af helpen. Als de
deelnemers - en indirect de huisartsenzorg - op de lange termijn plezier
van de leergang hebben, is het ook goed.’