herbergen 2012 - Lilith Ronner van Hooijdonk

herbergen 2012
Voor het derde jaar op rij vormde de Kunst10daagse de aanleiding om, in het decor
van weilanden met vergezichten op duinen en bossen, een tentoonstelling te bouwen in
de polder aan de rand van Bergen. In 2012 is de uitdaging gevonden in het vergroten
van het draagvlak voor dit jaarlijks terugkerende initiatief van Stichting Herbergen.
Meer dan voorgaande jaren nodigde het collectief van architecten en kunstenaars, de
dorpsgemeenschap, kinderen, vrijwilligers en sponsoren uit, deel te nemen aan Herbergen
2012. Niet alleen met de vraag het project financieel mogelijk te maken maar
ook met de uitnodiging bij te dragen aan de totstandkoming van de tentoonstelling.
De keuze voor een paviljoen van touw werd ingegeven door de opmerking van een
oplettende buurman. Hij wees erop dat het open polderlandschap niet vervuild dient te
worden met vreemde bouwsels. Op de omringende boerderijen is een direct verband te
zien tussen het landschap en de gebouwen. Grondstoffen van het land worden bewerkt
voor gebruik op het boerenerf, daken worden gerepareerd met riet uit de sloot en
hekken gevlochten van wilgentakken. Deze werkwijze inspireerde Lilith Ronner van
Hooijdonk te werken met als uitgangspunt de kringloop der dingen. In hun zoektocht
naar locatie specifieke materialen kwam vlas als de natuurlijke grondstof van touw
naar voren. Dit materiaal is niet alleen veel gebruikt op de boerderij, maar is ook een
alledaags materiaal waar schoolgaande kinderen en vrijwilligers vanuit hun eigen ervaring
mee kunnen werken.
Het paviljoen van touw is opgebouwd uit een houten constructie met hieromheen
gewikkeld dikke trossen touw. Het hergebruikte touw komt van scheepswerven en is,
nadat het tien dagen dienst heeft gedaan voor Herbergen 2012, doorgegeven aan een
volgende gebruiker. In het touwpaviljoen exposeert Lisa van Wieringen een serie van
zeventig foto’s van een jongeman die tot volwassenheid komt. Trude van Assem gaat
ondergronds. Als drager voor haar werk neemt Van Assem dit jaar de grond waarop
wij leven. Het werk, verborgen onder het gras van het weiland, verleidt de toeschouwer
naar beneden te kijken. De verbrandingsmotor van Johannes van Assem toont een
nutteloze keten van brandstof, warmte, geluid, geur en beweging. Het werk van Ooijevaar
bevraagt de grens tussen natuur, cultuur en het maakbare landschap. Paviljoen,
kuilen, motor en foto’s, ruimtelijk van elkaar gescheiden, zijn verbonden met een rode
draad in het weiland.
In deze landschappelijke opzet van Herbergen 2012 vindt ook een educatiepaviljoen
zijn plek. De ervaringen van Stichting Herbergen zijn dit jaar gedeeld met
schoolkinderen uit Bergen in een driedaagse workshop. Naar gelijkenis met het touwpaviljoen
wikkelden de zesdeklassers een tweede paviljoen voor de expositie van hun
maquettes. De uitwisseling van ideeën en kennis met de kinderen, maar ook met de
tientallen vrijwilligers die hielpen bij de realisatie van het touwpaviljoen, is zichtbaar
in alle facetten van Herbergen 2012.
5