Peper online raadplegen - Jong Groen

interview
groen verzet
“De wortels van De huiDige ecologische
crisis moeten teruggebracht
worDen naar het kaPitalisme.”
in een overvolle zaal van de gentse vooruit stelden anneleen
kenis en matthias lievens eind vorig jaar hun
boek 'de mythe van de groene Economie' voor aan het
publiek. deze jonge academici zijn al jaren actief in de
groene beweging en wilden na de klimaattop in kopenhagen
nieuwe tendensen uit de internationale climate
justice-beweging introduceren in vlaanderen. het boek
probeert een antwoord te geven op niet-evidente vragen:
wat loopt er fout in het project van de 'groene economie'
waar ngo's, bedrijven en politieke partijen elkaar zouden
moeten vinden? kan je sociale en milieudoelstellingen wel
overlaten aan de vrije markt? hoe kunnen mensen zich
vandaag engageren? peper peilde naar de antwoorden.
De twee auteurs hebben een uiteenlopende
achtergrond. Matthias
Lievens verdiepte zich in de politieke
filosofie en werkt als postdoctoraal
onderzoeker aan het Leuven Centre
for Global Governance Studies.
Anneleen Kenis – in een ver verleden
nog woordvoerster van Jong Agalev -
behaalde na haar studie psychologie
een master in duurzame ontwikkeling
en menselijke ecologie, en voltooit
momenteel een doctoraat over ecologisch
burgerschap, bewegingsopbouw
en politisering aan de Leuvense
universiteit. Ingrediënten om tot
een spraakmakend boek te komen.
“De transitie naar een duurzame
toekomst kan niet zonder diepgaande
maatschappijverandering. En zo’n
verandering vraagt volgens ons meer
sociale gelijkheid, meer democratie
en minder markt.”
hoe kom je op het idee om een
boek als dit te schrijven?
anneleen: Dat is een goede vraag.
Jullie zijn niet de eersten die zich
afvragen hoe bewuste ecologisten,
want dat zijn we wel degelijk, er in
hemelsnaam bij komen om een boek
met als titel ‘de mythe van de groene
economie’ te schrijven. Zijn we er dan
niet allemaal van overtuigd dat we
een vergroening van de economie
nodig hebben? Gaan we het weinige
dat er voor het klimaat gebeurt nu ook
nog eens in vraag stellen? Want dat er
dringend iets moet gebeuren, staat
als een paal boven water. Momenteel
zetten we volop koers in de richting
van een opwarming van 4 graden en
meer, en niemand weet eigenlijk hoe
de planeet er dan nog zal uitzien. Er
is dus wel degelijk een heel grote,
12
dringende nood om onze samenleving
te vergroenen.
Matthias: Maar de vraag is of
dat wel is waar het project van de
‘groene economie’, zoals het vandaag
internationaal steeds meer vorm
krijgt, over gaat. Want dat is toch
belangrijk om te onderstrepen:
als we het hebben over de ‘groene
economie’ hebben we het over een
heel specifiek maatschappijproject
dat een aantal internationale actoren
– zoals de Wereldbank, de Europese
Commissie, de OESO en een aantal
coalities van beleggers en investeerders
– vandaag naar voren schuiven.
Hun project vertrekt vanuit het idee
dat we de marktmechanismen en de
innovatiekracht van het kapitalisme
moeten aanboren om de transitie
te maken naar een meer duurzame
samenleving.
anneleen: Of om het in de woorden
van Thomas Friedman, de bekende
columnist van de New York Times te
zeggen: “Er is maar één iets groter dan
moeder aarde, en dat is vader winst”. En
daarom, zo beargumenteert hij, kunnen
we vader winst maar beter mobiliseren
om moeder aarde te redden. De vraag is
natuurlijk of deze boutade wel klopt: of
je people, planet en profit wel zo makkelijk
kunt verzoenen. Kan je sociale en
ecologische doelstellingen nastreven
en er tegelijkertijd ook nog eens winst
mee maken? Wij denken alleszins dat er
belangrijke redenen zijn om daaraan te