Laat ons (hier) tot leven komen! - Kerkwerk Multicultureel Samenleven

Deel 5: Wat zijn concrete alternatieven waarvoor - ook wij als
christelijke kerken, instellingen en organisaties - onze
verantwoordelijkheid kunnen opnemen?
Veeleer dan enkel maar aan de bestuurlijke overheden duidelijk te maken wat wij mogen verwachten als
alternatief voor bepaalde aspecten van het huidige migratie- en minderhedenbeleid, willen wij in wat
volgt ook bijzondere aandacht besteden aan de verantwoordelijkheid van de kerk en de verschillende
instellingen en organisaties die behoren tot de kerkgemeenschap of hun werking uitbouwen vanuit een
christelijke inspiratie. Deze alternatieven vormen een antwoord op de verontwaardiging die wij eerder
hebben uitgesproken. Ze komen ook tegemoet aan een aantal verwachtingen die leven bij mensen met
een migratiegeschiedenis of bij degenen die met hen in het leven staan.
5.1. De bevolking leren omgaan met de multiculturele samenleving: respectvolle woorden en
respectvolle daden.
Het is noodzakelijk dat kerken en christelijke organisaties investeren in de interculturele
samenlevingsopbouw en zoeken om gepast te reageren op het racisme. Dat is ook de opdracht van
onderwijsinstellingen en het sociaal-cultureel vormingswerk.
Laat ons daarom :
• creatief werken aan strategieën om de mono-culturele verdedigingsstrijd te doorbreken door het
systematisch aanbieden van informatie-, vormings- en uitwisselingsprogramma’s. Het is daarbij
noodzakelijk de thema’s van racistische beeldvorming, interlevensbeschouwelijke relatieopbouw
en inzichten in de wereldwijde immigratie- en vluchtbewegingen aan bod te laten komen.
• de lokale afdelingen van bewegingen en instellingen responsabiliseren om de thematieken van
interculturele samenleving en racisme op de agenda te zetten
• in de opvoeding – vooral in de basisschool – de mechanismen van maatschappelijke, culturele
en economische ongelijkheid (aan)duiden
• het lokale samenlevingsniveau tot toetsteen maken voor onze interculturele gastvrijheid. Het is
het lokale bestuur dat de eindverantwoordelijkheid heeft voor de ontwikkeling van een
menswaardig samen-leven in diversiteit. Het is het lokale bestuur dat op de meest directe wijze
kan nagaan wat de gevolgen zijn van beslissingen van een hoger bestuur m.b.t. de
verblijfssituatie, de sociale zekerheid en andere aspecten die betrekking hebben op mensen met
een immigratiegeschiedenis. Het is op het lokale niveau dat de draden kunnen geweven worden
die de sociale samenhang versterken.
5.2. Een open onthaal-, beschermings- en immigratiebeleid bevordert het leven
We zijn toe aan het herdenken van ons nationaal en Europees beschermings - en immigratiebeleid. Na
de Tweede Wereldoorlog werd – om verschillende redenen – geïnvesteerd in de ontwikkeling van een
internationaal asielrecht en een georganiseerde arbeidsimmigratie. Wij stellen vandaag vast dat de
appreciatie voor die investering ver te zoeken is. Nochtans zijn we nu in een wereld aangeland waar
door het groeiend aantal conflicthaarden, ecologische rampen… nog meer nood is aan bescherming
tegen vervolging en gevaar. Bovendien zijn de levensverwachting en - standaard in vele landen
ondermaats en zitten de cijfers van personen die voldoening krijgen m.b.t. hun levensbehoeften niet in
een dalende trend.
Daarom is het noodzakelijk dat we samen werk maken van een modernisering van de
verblijfswetgeving waarbij:
18