Laat ons (hier) tot leven komen! - Kerkwerk Multicultureel Samenleven

More documents

Recommendations

Info

• in elk geval de band tussen ouders en hun kinderen nooit te verbreken in het kader van een uitwijzingsbeleid. In elk geval ook te vermijden dat minderjarigen opgesloten worden in het kader van een uitwijzing. 5.4. De arbeidsvloer openbreken Wellicht kunnen we nog uren en dagen discussies voeren over het invoeren van een tewerkstellingsquotum voor allochtone werknemers, over solliciteren zonder vermelding van je echte naam, over het uitschrijven van een nieuwe intentieverklaring… maar de klok tikt. De eerste generatie gastarbeiders had werk, de tweede generatie migranten heeft veel meer moeite om ergens een arbeidscontract te krijgen, de derde generatie allochtonen wordt meer en meer werkloos…de vierde generatie groeit op met dit historisch perspectief. We hebben geen generatie meer te verliezen. Daarom pleiten we ervoor om: • in arrondissementen met een hoge werkloosheidsgraad bij werknemers met een migratiegeschiedenis aan bedrijven, organisaties en instellingen een korting te geven op de patronale lasten als zij hun personeel voor 30% rekruteren bij de etnisch-culturele minderheden uit het arrondissement. • bedrijven verder positief te stimuleren om een intercultureel personeelsbeleid te voeren. Sanctionerende maatregelen worden vaak niet wenselijk geacht. Toch is het nuttig om in het kader van het jaarverslag van een onderneming melding te maken van de evenredige vertegenwoordiging van minderheden bij het personeel. • het etnisch ondernemerschap verder te stimuleren als wezenlijk onderdeel van de arbeidsmarkt. Goede begeleiding bij marktonderzoek en bij de voorbereiding van een ‘eigen zaak’ kan zorgen voor meer maatschappelijke integratie. • in organisaties en instellingen, die van de overheid subsidies ontvangen voor de tewerkstelling van meer dan vijf voltijdse equivalenten – binnen een tijdsmarge van tien jaar – twintig percent (of 1/5 de ) van de personeelsleden te laten bestaan uit mensen met een immigratiegeschiedenis. Wij zetten christelijke verenigingen voor werkgevers en ondernemers aan om het voortouw te nemen in deze. Christelijke organisaties die nog geen initiatieven hebben genomen voor de ontwikkeling van een diversiteitsplan worden aangemoedigd dat te doen. Wij stellen ook voor om: • te werken aan een betere bescherming van legale en niet-legale arbeidsmigranten en hun families op basis van de minimumnormen die zijn vastgelegd in de UNO-Conventie 45/158 ter bescherming van de Rechten van alle arbeidsmigranten en hun gezinsleden. Gezien deze Conventie ondertussen door meer dan twintig landen werd geratificeerd en ons land reeds een aantal van de elementen van deze Conventie realiseert, vragen wij dat België de ratificatie van deze Conventie op de federale politieke agenda plaatst. Het is ook wenselijk deze Conventie in de aandacht te brengen van de andere lidstaten van de Europese Unie. De Pauselijke Instructie Erga Migrantes Caritas Christi (mei 2004) bepleit de ratificatie. • tussen de overheid, de vakbonden, de werkgeversorganisaties en niet-gouvernementele organisaties concrete maatregelen uit te werken om het zwartwerk op een menswaardige manier aan te pakken en de clandestiene arbeid voor zover als mogelijk te regulariseren. De menswaardige omgang met en de rechtvaardige behandeling van de (clandestiene) arbeidsmigranten moet daarbij voorop staan. Wij vragen dat de overheid het initiatief neemt om daaromtrent een logistieke werkcel te creëren met participatie van verschillende partners. 20
• de diensten van de sociale inspectie meer mogelijkheden te geven om op een onafhankelijke manier hun beschermende taak t.a.v. clandestiene werknemers die het slachtoffer zijn van misbruik op te nemen. Hun gemeenschappelijk optreden met de politiediensten en de Dienst Vreemdelingenzaken is in dat verband niet steeds wenselijk. • allochtone legale en niet-legale verblijvers die actief zijn op de informele arbeidsmarkt toegang te verlenen tot een gepaste opleiding om desgevallend hun verblijfsstatus te laten regulariseren en/of in het perspectief van een legale tewerkstelling in knelpuntberoepen. Het is bovendien aanbevelenswaardig dat kerken, christelijke organisaties en kerkelijke solidariteitsacties een publieke verklaring afleggen waarin de keuze van dienstbaarheid naar clandestiene arbeidsmigranten wordt bevestigd en waarin het engagement wordt aangegaan in beginsel zelf geen clandestiene tewerkstelling te zullen organiseren. 5. Armoede, bedreiging, ongelijkheid en uitsluiting zijn onrecht! Geen enkele visietekst omtrent immigratie- en minderhedenbeleid kan voorbijgaan aan de vaststelling dat immigratiebewegingen fundamenteel van doen hebben met een situatie van armoede, bedreiging, ongelijkheid en uitsluiting in de landen van herkomst van de immigranten en vluchtelingen. Beleidsmakers die dat erkennen kunnen daarom nooit een beleid voeren van enkel ‘binnenlandse zaken’. Wie nadenkt of handelt in het kader van deze beleidsthematiek is bezig met de wereldeconomie en met de wereldhandel. Wie effectief beleid wil voeren zal bruggen leggen naar beleidsdomeinen van wapentrafiek en diplomatieke actie. Wie nadenkt over ‘oplossingen’ zal dit beleidsthema nooit proberen op te sluiten binnen een denken en handelen rond ‘grenzen’. Hij of zij zal grenzeloos denken en handelen in het perspectief van de bestrijding van het onrecht dat aan immigrerende en vluchtende mensen wordt aangedaan, ook al is hun immigratie vooral ingegeven door ijdele hoop of aangeprate illusies. Daarom bevelen wij aan: • dat een immigratie- en minderhedenbeleid altijd op een inclusieve wijze wordt gedacht en uitgevoerd. Er is op verschillende beleidsniveau’s in de samenleving een gecoördineerde aanpak noodzakelijk. Indien er bijv. om uiteenlopende redenen strenge regels nodig zijn om het vrij verkeer van personen van buiten de Europese Unie in het kader van de vreemdelingenwet te beperken, dan is het passend dat er initiatieven worden genomen die inspelen op de motieven van die personen die wensen te immigreren. Enkel als er een Minister van Migratie wordt aangesteld kan er op het federale Belgische niveau coördinatie groeien tussen de verschillende beleidsniveaus. • dat er verstandig wordt geïnvesteerd in de landen van herkomst van de immigranten en vluchtelingen en dat de mensen met een migratiegeschiedenis die hier verblijven, in dat proces worden betrokken. De investering moet verder en dieper gaan dan het bedenken van een betere financiële input in of andere handelsverhoudingen met die landen en regio’s. Wij hebben mekaar meer te bieden dan grondstoffen en geld. 21
Page 1 and 2: Laat ons (hier) tot leven komen! Mi
Page 3 and 4: TER INLEIDING Migratie is één van
Page 5 and 6: Deel 1 - Migratie- en minderhedenbe
Page 7 and 8: Om - in wat volgt - onze beleidsvis
Page 9 and 10: 5. Wij bouwen bruggen en dammen de
Page 11 and 12: per week die elkaar ontmoeten. Deze
Page 13 and 14: 8. De informele arbeid niet organis
Page 15 and 16: 4.1.3. Het lokale niveau • in een
Page 17 and 18: Er wordt in verband met de ongelijk
Page 19: • in de omgevingsanalyse die voor

Laat ons (hier) tot leven komen! - Kerkwerk Multicultureel Samenleven

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?