Lees - Sint-Lievens-Houtem

More documents

Recommendations

Info

“Je bent er voor elkaar, indien nodig” extra weetjes De film wist drie Ensors (de Vlaamse Oscars) binnen te rijven op het Filmfestival Oostende ’12: beste film, beste acteur (Van Rampelberg) en beste montage. Koen De Graeve verloor +20 kg om de authenciteit van een MS-patient te benaderen.
TOT ALTIJD Donderdag 20 september 2012 - 20 uur Regie Nic Balthazar Genre Drama Tijdsduur 120 minuten Jaar 2012 Acteurs Koen De Graeve, Geert Van Rampelberg, An Miller, Ben Segers, Viviane De Muynck, Felix Maesschalck, Iwein Segers, Lotte Pinoy, … synopsis Vier vrienden. We leren ze kennen in de jaren ’80, als geëngageerde jonge twintigers, tijdens de strijd tegen de kernraketten aan de luchtmachtbasis van Florennes. Thomas en Mario (De graeve & Van Rampelberg) zijn beste vrienden voor het leven, ook al voelen ze zich allebei even sterk aangetrokken tot Lynn (Lote Pinoy), een heerlijk gekke en aantrekkelijke meid. Speck is de jolige mascotte van het viertal. Daarna is er het leven. Thomas wordt dokter. Speck filosoof. Lynn verdwijnt uit het zicht. Mario blijft een strijdlustige man, met grote mond en theatrale plannen voor een veelbelovende carrière in de politiek. We zien hem trouwen, een zoon krijgen en weer scheiden. Tot hij enkele jaren later gediagnosticeerd wordt met MS, alles onder het oog van Thomas. Heeft Mario daarbij in het begin nog even veel moed als humor om zijn lot en zijn ziekte te dragen, toch laat hij al snel vallen dat hij zal doorgaan zolang het plezierig blijft. Zodra zijn leven die naam niet meer waard is, dan moet Thomas hem maar ‘naar de nooduitgang’ helpen… waarom zien? ‘Tot altijd’, Balthazar’s tweede langspeelfilm, is vooral een verhaal over onvoorwaardelijke vriendschap, de wil om te leven, en de keuze om te sterven. Ondanks de (lood)zware thematiek borrelt de film van levenslust: het is dan ook een regelrechte, oprechte ode aan de vriendschap en de wederzijdse steun ‘om er te zijn voor elkaar, indien nodig’. Deze licht gefictionaliseerde & fragmentarisch opgebouwde life (& death) story van Mario Verstraete, die in 2002 mee aan de basis lag van de euthanasie-wet, blijft dus nazinderen. Het hartverscheurende einde is van meetaf duidelijk, maar de ultieme speech (nota bene uitgesproken door de filosoof van het vriendenkliekje) grijpt naar de keel... en de Kleenex. De film heeft dan ook een hoog ‘Philadelphia’-gehalte (die bekroonde aids-film met Tom Hanks) en vertoeft daarmee reeds in betere filmkringen: het gebruik van klassieke muziek is gelijkaardig en Doe Maar-frontman Henny Vrienten boetseert hierrond een aanwezige soundtrack zonder echt op te vallen, terwijl de snedige montage van Philippe Ravoet en de beeldenpracht die cameraman Danny Elsen voor zijn lens tovert versterkend werkt op de filmboodschap.
Page 1 and 2: films in cc de fabriek seizoen 2012
Page 3: m Do. 20 september 2012 ToT alTiJd
Page 7 and 8: THE ARTIST Donderdag 25 oktober 201
Page 9 and 10: HUGO Donderdag 20 december 2012 - 2
Page 11 and 12: IRON LADY Donderdag 31 JANUARI 2013
Page 13 and 14: DE ROULLE ET D’OS Donderdag 28 fe
Page 15 and 16: MY WEEK WITH MARILYN Donderdag 28 m
Page 17 and 18: ALLEZ EDDY Donderdag 18 april 2013
Page 19 and 20: MIDNIGHT IN PARIS Donderdag 2 mei 2

Lees - Sint-Lievens-Houtem

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?