wat vier je met pasen - Oranjekerk

Vasten
Vasten: nalaten wat je uit gewoonte doet en
juist doen wat je anders niet doet. Dat geldt
voor alles wat kans op ‘verslaving’ geeft en
het geldt voor alles wat door tijdsdruk of sleur
nooit aan bod komt.
Is dit niet het vasten: dat IK verkies:
de boeien van onrecht te slaken,
het knellende juk te verbreken,
verdrukten de vrijheid te geven?
Wat een mens knelt moet jij teniet doen!
Is het niet dit:
met de hongerige je brood delen
en met de vluchteling je huis
en met de berooide je kleding?
Niek Schuman
14
Vroeger vastten we. Dat was een goede roomse
(katholieke) traditie. In de zes weken voor Pasen
kregen we geen koekjes of snoepjes en ook de
biscuittrommel bleef dicht. In andere roomskatholieke
gezinnen was het soms zelfs zo, dat je
een kwartje moest betalen wanneer je tóch een
koekje of snoepje nam. Dat geld was dan voor
de Vastenaktie, voor een goed doel.
Toen ik op mijzelf ging wonen heb ik een tijd
lang niets aan vasten gedaan. Het was wel de
tijd dat in plaats van veel consumeren ‘consuminderen’
werd aanbevolen, maar ik deed daar
weinig mee. Totdat een paar jaar geleden de
pastoor het vasten op een nieuwe manier onder
de aandacht bracht. Hij had zelfs een ‘vastenformulier’
ontworpen waarop je kon aangeven op
welke manier(en) je eten, drinken en andere
zaken wilde minderen. Wat me erin aantrok was
dat je niet alleen je gebakje kon laten staan,
maar dat je ook eens een keer kon nalaten naar
de bioscoop te gaan of televisie te kijken. Alles
waar je zelf op wilde minderen, werd ‘vasten’.
Het vastenformulier kon je (anoniem) inleveren
waardoor je met zijn allen het gevoel had: we
doen het samen.
Voor mij zijn de zes weken voor Pasen een periode
van bezinning geworden, de belangrijkste
periode van het jaar, dankzij dit ‘nieuwe’ vasten.
Avonden zonder televisie worden avonden met