• Het belang van het stomatognatisch systeem in het topvoetbal ...

Verslag discussieavond over
beroepscompetentie profiel
Auteur | Leonard van der Geer, DO-MRO, BSc Ost Med
Correspondentie | redactie
E-mail | redactie@osteopathie.nl
Op donderdag 14 november was er in
Breukelen een discussieavond over
de inhoud van het BCP (Beroeps-Competentieprofiel)
en met name over de
meerwaarde van de osteopatische filosofie
in het proces tot erkenning van
de osteopathie door de overheid, zorgverzekeraars
en de maatschappij in het
algemeen.
Ton Kouwenberg opende de bijeenkomst
en prees in zijn openingswoord
de eerste spreker Karin Drexeler voor
haar boeiende en veelzijdige afstudeerproject.
De in Nederland woonachtige Vlaamse
osteopate Karin Drexeler studeerde
naast osteopathie ook wijsbegeerte
en heeft deze beide studies als basis
gebruikt voor haar eindwerk.
Haar presentatie was compleet, beschrijvend,
beschouwend en zoals een
goede Vlaming betaamt niet vooringenomen,
maar objectief. De complexe
samenhangen tussen het verleden en
heden, de verschillen tussen het klassiek
medisch denken en de osteopathie,
de verscheidene facetten van Evidence
Based Medicine kwamen in haar
betoog naar voren. Haar voordracht
leek een goede basis om het gedachtegoed
van de Nederlandse osteopaat
verder op uit te bouwen.
Langzaam kwam er een discussie opgang,
een discussie die niet alleen de
inhoud van de BCP betrof, maar ook
betrekking had op de vraag, waarom
de filosofie steeds verder naar de
achtergrond wordt gedrukt. Tevens
rees de vraag of we de osteopatische
de osteopaat - december 2009 - nr. 4 - jaargang 10
filosofie niet verloochenen door deze
te ‘vereenvoudigen’ voor niet-ingewijden.
Vrij geïnterpreteerd vroeg men
zich af of de drang naar erkenning
door anders medisch geschoolden,
verzekeraars of overheid zo groot is
dat je daarvoor een deel van je eigenheid
zo aanpast dat de beroepsgroep
of op zijn minst, het filosofisch deel
hiervan, zich hierin niet meer herkent?
De term ‘the breath of life’ werd middels
een tekst voorgedragen door
Frans van Poppel aan de discussie toegevoegd.
Ondanks dat elke osteopaat
die ‘the aliveness’ heeft ervaren hoopt
dat een collega/student of andere geinteresseerde
ook ooit deze sensatie
mag ondervinden, maken dergelijke
bewoordingen de osteopathie in mijn
beleving erg moeilijk definieerbaar.
Anderzijds is het zo dat zodra je een
passief systeem onder je handen hebt
voelen regenereren en de kracht van
het zelfhelend vermogen van een organisme
hebt mogen ervaren de filosofie,
mijn inziens, pas haar kracht en betekenis
krijgt. De gekozen strategie en/
of aangewende technieken even in het
middengelaten.
Terecht werd erdoor Ton opgemerkt dat
elke osteopaat zich moet kunnen herkennen
in de beroepsomschrijving. Dit
pleit, naar mijn mening, voor een algemene
omschrijving van de filosofie die
voldoende ruimte laat voor diepgang
door beroepsgenoten die dat verlangen
of zelfs vereisen.
Ad Warmerdam stelde uiteindelijk voor
om Karin Drexeler een definitie te laten
formuleren. Ondanks dat dit voorstel
de betrokken partijen ogenschijnlijk
overviel is zij gezien haar rustige doch
kritische bijdrage volgens mij de juiste
persoon om aan dit project deel te laten
nemen. Ook de samenwerking met
andere landen die waarschijnlijk met
een gelijkaardig dilemma zitten is in
verschillende opzichten mogelijk heel
lucratief.
Deze eerste samenkomst was oriënterend
en prikkelend maar alle aanwezigen
besefte wel dat het tevreden
stellen van alle patijen in de osteopathie
een grote opgave is. De kracht
van de osteopathie als geneeskunst
en de reeds verworven waardering
in de patiëntenpopulatie dienen als
vertrekpunt van een reis met de vele
obstakels. Vandaar dat er zeker nog
veel werk zal moeten worden verricht
waarbij inmenging van professionals
op het gebied van wijsbegeerte geen
overbodige luxe lijkt.
Andrew T Still sprak voor het starten
van zijn school de twijfel uit of zijn vorm
van geneeskunde wel over te brengen
was. Hij wist niet of zijn studenten
dezelfde inzichten en vaardigheden,
die hij op autodidactische wijze had
verworven, konden aanleren. In mijn
optiek zijn vele volgelingen van de osteopathie
daar wel in geslaagd, er is er
alleen nog niemand in geslaagd er een
eigentijds en bevredigend BCP van te
maken.
23