Genealogie van Franciscus Wilborts. - Thijs van der Zanden ...
Genealogie van Franciscus Wilborts. - Thijs van der Zanden ...
Genealogie van Franciscus Wilborts. - Thijs van der Zanden ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Genealogie</strong> <strong>van</strong> <strong>Franciscus</strong> <strong>Wilborts</strong>.<br />
Jan en Betsie vertellen met trots over hun kin<strong>der</strong>en, maar vooral over hun kleinkin<strong>der</strong>en en wat<br />
sommigen <strong>van</strong> hen al in hun leven bereikt hebben. Jan kan op een amusante manier buurten en vertellen<br />
over vroeger zoals hij dat ongetwijfeld ook heeft gedaan bij de dorpspomp bij zijn ou<strong>der</strong>lijk huis aan De<br />
Straot. En zelfs ook in dat verre Duitsland met zijn later gestorven maat Jef Peters. Met overtuiging<br />
verteld Jan dat er in de oorlog niet alleen slechte, maar ook zeker goede Duitsers waren, waar hij veel<br />
aan te danken heeft gehad.<br />
Daarom stellen we met recht vast dat Jan Vermeulen een echte Reuselnaar genoemd kan worden.<br />
Bijlage 6 - De Bakkerstraat alias de Pieper door Jaon Jansen<br />
- 6.2002 de straat en haar bewoners<br />
bewaarplaats: Reusel<br />
archief: H.W.R.<br />
inventarisnr: de Schééper 53 blz. 23 - 29<br />
De Bakkerstraat alias Pieper door Joan Jansen<br />
Wij mensen <strong>van</strong> vroeger, kenden de Bakkerstraat alleen als de Pieper ofwel 't Pieperke. Bij slecht weer<br />
was het een slijkerig, drassig straatje. Bij goed weer gingen de sigarenmakers <strong>van</strong> Reusel-Noord door de<br />
Pieper naar de Willem II of 't Schuurke. 'n Twee hon<strong>der</strong>d meter lopen werd hiermee uitgespaard.<br />
Aangezien de schafttijd 's middags een vol 1 uur was, gingen de tabakswerkers thuis eten. Door vier keer<br />
de Pieper te passeren boekten ze 800 meter winst. Bij slecht weer moest men noodgedwongen de keiweg<br />
(Kerkstraat) nemen.<br />
De Pieper werd in 1948 de Bakkerstraat. Ze kreeg die naam omdat aan het begin, Wilhelminalaan<br />
(eer<strong>der</strong> Hoofdstraat) en het einde Molenstraat (eer<strong>der</strong> de Straat) en bakkerij was. Bij de Wilhelminalaan<br />
was dat het Bakkersmenneke (v Gorp) en bij de Molenberg Gerrit Schel (Schellens).<br />
Gerrit Schellens<br />
Gerrit was in een bijgebouw <strong>van</strong> de ijzerwinkel <strong>van</strong> Smed Schel (Smid Schellens) langs de Pieper een<br />
bakkerij begonnen. De ervaring daarvoor had hij opgedaan bij Bakkkerij Schellens in Westerhoven.<br />
Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat werd er brood gebakken. Op de namiddag werd dit door Gerrit<br />
zelf uitgevent. Dit bakkerijtje uit de <strong>der</strong>tiger jaren is uitgegroeid tot de Schellens bakkerij <strong>van</strong> nu. In dit<br />
aan<strong>van</strong>kelijk eenmansbedrijfje <strong>van</strong> toen, werken nu ongeveer 140 mensen, in Reusel en el<strong>der</strong>s in<br />
Brabant. Na damesmode Uniek zit er nu herenmode Heraldiek.<br />
Bakkersmenneke aan de Wilhelminalaan had geen nazaten. Piet Heuvel (Heuvelmans) begon er een<br />
frituur, de eerste in Reusel. Het oude bakkerijtje met woning en winkel werd ervoor gesloopt. Kees<br />
Loonen noemde de het cafetaria 'den Toren'nu is het via cafetaria 'D'n Bol', cafetaria 'Joske' geworden.<br />
De Bakkerstraat had twee primeurs. De eerste primeur was dat er woningbouw kwam. De gemeente<br />
bouwde er huurwonongen. Behalve de Karel I huizen kende men dit fenomeen in Reusel niet.<br />
De tweede primeur was dat de Bakkerstraat met klinkers verhard werd, het was na de oorlog en het was<br />
de eerste straat die verhard werd. Deze verharding maakte het mogelijk dat in 1949 en 1951 er de<br />
wielerwedstrijd 'Tour de Pieper' verreden werd.<br />
Toen de gemeenteraad besloten had, dat daar gemeentewoningen kwamen te staan, kwam er een<br />
voorlichtingsavond voor de potentiële huur<strong>der</strong>s. De gronden werden aangekocht voor ongeveer 40 cent<br />
(18,2 eurocent) per meter. Aan de toekomstige huur<strong>der</strong>s werd verteld dat ze, relatief gezien, behoorlijk<br />
diepe tuinen kregen. Enkele tientallen meters diep. Trots en met genoegen wachtte de burgemeester het<br />
commentaar af. Dat kwam. Iemand uit het publiek zei: "Jao mer, burgemister, as ge wa wilt heuve en een<br />
huukske erpel wilt zetten, dan is da niks te veul, daor zal nog'ne hofpad aaf moette mee ne wasdraod<br />
waor ge 's maondaogs de waas <strong>van</strong> twelf personen op moet kunnen, en dan zulde toch ok plak moette<br />
hebbe vur 'n duivekot en een mutsertmijt" (Ja maar, burgemeester, als je daar wat groenten en een<br />
hoekje aardappelen wilt zetten, dan is dat niets teveel, daar zal nog een tuinpad af moeten en een<br />
wasdraad waar je 's maandags de was <strong>van</strong> twaalf personen op kwijt moet kunnen, en er zal toch ook een<br />
plekje moeten zijn voor het duivenhok en de mutsertmijt (1)). De burgemeester had hier niet <strong>van</strong> terug.<br />
De woningen waren ontworpen door architect Gotten Uiver (Frans Kerkhofs). In de woningen, <strong>van</strong>af de<br />
Molenberg gezien rechts, kwamen vooral grote gezinnen te wonen, zoals Frans <strong>van</strong> HollandseSjo (v<br />
Herk), Nilliske <strong>van</strong> Eijk, Frans Gijp (Gijbels), <strong>van</strong> Schaijk en wat later groepscommandant Spanjers.<br />
Links werden de woningen als regel opgedeeld voor twee kleine gezinnen. Dat gaf nog al eens<br />
= blad 14 =