21.09.2013 Views

Genealogie van Franciscus Wilborts. - Thijs van der Zanden ...

Genealogie van Franciscus Wilborts. - Thijs van der Zanden ...

Genealogie van Franciscus Wilborts. - Thijs van der Zanden ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

<strong>Genealogie</strong> <strong>van</strong> <strong>Franciscus</strong> <strong>Wilborts</strong>.<br />

Jan en Betsie vertellen met trots over hun kin<strong>der</strong>en, maar vooral over hun kleinkin<strong>der</strong>en en wat<br />

sommigen <strong>van</strong> hen al in hun leven bereikt hebben. Jan kan op een amusante manier buurten en vertellen<br />

over vroeger zoals hij dat ongetwijfeld ook heeft gedaan bij de dorpspomp bij zijn ou<strong>der</strong>lijk huis aan De<br />

Straot. En zelfs ook in dat verre Duitsland met zijn later gestorven maat Jef Peters. Met overtuiging<br />

verteld Jan dat er in de oorlog niet alleen slechte, maar ook zeker goede Duitsers waren, waar hij veel<br />

aan te danken heeft gehad.<br />

Daarom stellen we met recht vast dat Jan Vermeulen een echte Reuselnaar genoemd kan worden.<br />

Bijlage 6 - De Bakkerstraat alias de Pieper door Jaon Jansen<br />

- 6.2002 de straat en haar bewoners<br />

bewaarplaats: Reusel<br />

archief: H.W.R.<br />

inventarisnr: de Schééper 53 blz. 23 - 29<br />

De Bakkerstraat alias Pieper door Joan Jansen<br />

Wij mensen <strong>van</strong> vroeger, kenden de Bakkerstraat alleen als de Pieper ofwel 't Pieperke. Bij slecht weer<br />

was het een slijkerig, drassig straatje. Bij goed weer gingen de sigarenmakers <strong>van</strong> Reusel-Noord door de<br />

Pieper naar de Willem II of 't Schuurke. 'n Twee hon<strong>der</strong>d meter lopen werd hiermee uitgespaard.<br />

Aangezien de schafttijd 's middags een vol 1 uur was, gingen de tabakswerkers thuis eten. Door vier keer<br />

de Pieper te passeren boekten ze 800 meter winst. Bij slecht weer moest men noodgedwongen de keiweg<br />

(Kerkstraat) nemen.<br />

De Pieper werd in 1948 de Bakkerstraat. Ze kreeg die naam omdat aan het begin, Wilhelminalaan<br />

(eer<strong>der</strong> Hoofdstraat) en het einde Molenstraat (eer<strong>der</strong> de Straat) en bakkerij was. Bij de Wilhelminalaan<br />

was dat het Bakkersmenneke (v Gorp) en bij de Molenberg Gerrit Schel (Schellens).<br />

Gerrit Schellens<br />

Gerrit was in een bijgebouw <strong>van</strong> de ijzerwinkel <strong>van</strong> Smed Schel (Smid Schellens) langs de Pieper een<br />

bakkerij begonnen. De ervaring daarvoor had hij opgedaan bij Bakkkerij Schellens in Westerhoven.<br />

Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat werd er brood gebakken. Op de namiddag werd dit door Gerrit<br />

zelf uitgevent. Dit bakkerijtje uit de <strong>der</strong>tiger jaren is uitgegroeid tot de Schellens bakkerij <strong>van</strong> nu. In dit<br />

aan<strong>van</strong>kelijk eenmansbedrijfje <strong>van</strong> toen, werken nu ongeveer 140 mensen, in Reusel en el<strong>der</strong>s in<br />

Brabant. Na damesmode Uniek zit er nu herenmode Heraldiek.<br />

Bakkersmenneke aan de Wilhelminalaan had geen nazaten. Piet Heuvel (Heuvelmans) begon er een<br />

frituur, de eerste in Reusel. Het oude bakkerijtje met woning en winkel werd ervoor gesloopt. Kees<br />

Loonen noemde de het cafetaria 'den Toren'nu is het via cafetaria 'D'n Bol', cafetaria 'Joske' geworden.<br />

De Bakkerstraat had twee primeurs. De eerste primeur was dat er woningbouw kwam. De gemeente<br />

bouwde er huurwonongen. Behalve de Karel I huizen kende men dit fenomeen in Reusel niet.<br />

De tweede primeur was dat de Bakkerstraat met klinkers verhard werd, het was na de oorlog en het was<br />

de eerste straat die verhard werd. Deze verharding maakte het mogelijk dat in 1949 en 1951 er de<br />

wielerwedstrijd 'Tour de Pieper' verreden werd.<br />

Toen de gemeenteraad besloten had, dat daar gemeentewoningen kwamen te staan, kwam er een<br />

voorlichtingsavond voor de potentiële huur<strong>der</strong>s. De gronden werden aangekocht voor ongeveer 40 cent<br />

(18,2 eurocent) per meter. Aan de toekomstige huur<strong>der</strong>s werd verteld dat ze, relatief gezien, behoorlijk<br />

diepe tuinen kregen. Enkele tientallen meters diep. Trots en met genoegen wachtte de burgemeester het<br />

commentaar af. Dat kwam. Iemand uit het publiek zei: "Jao mer, burgemister, as ge wa wilt heuve en een<br />

huukske erpel wilt zetten, dan is da niks te veul, daor zal nog'ne hofpad aaf moette mee ne wasdraod<br />

waor ge 's maondaogs de waas <strong>van</strong> twelf personen op moet kunnen, en dan zulde toch ok plak moette<br />

hebbe vur 'n duivekot en een mutsertmijt" (Ja maar, burgemeester, als je daar wat groenten en een<br />

hoekje aardappelen wilt zetten, dan is dat niets teveel, daar zal nog een tuinpad af moeten en een<br />

wasdraad waar je 's maandags de was <strong>van</strong> twaalf personen op kwijt moet kunnen, en er zal toch ook een<br />

plekje moeten zijn voor het duivenhok en de mutsertmijt (1)). De burgemeester had hier niet <strong>van</strong> terug.<br />

De woningen waren ontworpen door architect Gotten Uiver (Frans Kerkhofs). In de woningen, <strong>van</strong>af de<br />

Molenberg gezien rechts, kwamen vooral grote gezinnen te wonen, zoals Frans <strong>van</strong> HollandseSjo (v<br />

Herk), Nilliske <strong>van</strong> Eijk, Frans Gijp (Gijbels), <strong>van</strong> Schaijk en wat later groepscommandant Spanjers.<br />

Links werden de woningen als regel opgedeeld voor twee kleine gezinnen. Dat gaf nog al eens<br />

= blad 14 =

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!