prachtig beeld - Wij van PS

Lolke Pruiksma maakte als
opzichter werktuigbouw en elektrotechniek
meerdere ingrijpende
verbouwingen van de provincie
Fryslân mee. Apetrots is hij op het
laatste topstuk, waar hij zelfs zijn
pensioen voor uitstelde.
oktober 2008 1 inschrijving op aanbesteding Bouwurk
januari 2007 gemeenteraad Leeuwarden gaat akkoord met ver/nieuwbouw > windturbines op dak worden afgewezen
‘In 1977 kwam ik als ambtenaar
bruggen en sluizen
in dienst van provinciale
waterstaat en een paar
jaar later was ik monteur
onderhoud van het provinciehuis.
Daarna werd ik
opzichter werktuigbouwkundige
en elektrotechnische
installaties. Toezicht
houden op de aanleg/
uitbreiding van centrale
verwarmingsinstal-
laties, vervangen van regel-
en elektrotechnische installaties
en aanbrengen van
nieuwe luchtbehandelingsystemen
waren mijn
belangrijkste taken.
Ik heb meerdere grote
verbouwingen meegemaakt.
De verbouw in 1982, de
verbouw van het witte en
het hege hûs en de tijdelijke
huisvesting aan de
Snekertrekweg. Maar ook
de verbouw van het Fries
Museum, Tresoar en het
Wetterskip Fryslân vielen
onder toezicht van de
provincie.
Maar het grootse project
is toch wel deze ver/
nieuwbouw. Mijn collega
van bouwtoezicht vroeg
een paar jaar geleden:
,,Ga je nog één keer mee
bouwen?” Ik wilde dat
graag, maar hij zei er wel
bij: ,,dan moet je het wel
afmaken.” Daarom ga ik
later met pensioen, op mijn
64ste op 1 mei 2012.
Ik heb een magnifieke tijd
gehad, en nu is het ook
wel klaar. Ik kijk ernaar
uit om meer tijd met mijn
vrouw door te brengen.
In dertig jaar tijd is er veel
veranderd. Vroeger was ik
eigenlijk 24 uur per dag,
zeven dagen per week beschikbaar.
Alleen wanneer
ik naar huis reed was ik
niet bereikbaar, want mobiele
telefoons bestonden
toen nog niet. Als er een
storing in een ketel was,
ging ik vanuit Winsum
naar Leeuwarden om te
kijken wat er aan de hand
was. Vaak liep ik dan door
de duistere gangen met
alleen noodverlichting als
oriëntatie. Tegenwoordig
komt dat niet meer voor,
via de computersystemen
kan ik meteen zien waar
de storing zit en die vaak
ook meteen oplossen.
De techniek heeft de laatste jaren
een enorme vlucht genomen
en dat vind ik mooi om mee te
maken. Werd vroeger de centrale
verwarming op kolen gestookt,
later was dat olie en gas en in het
nieuwe provinciehuis zelfs met
aardwarmte.
Ook is er een compleet data-
netwerk aangebracht toen de
computer zijn intrede deed.
De apparatuur voor de dataopslag
produceerde nogal wat warmte,
waarvoor koelinstallaties nodig
waren. Het vorige provinciehuis
was geschikt voor carbonpapier
en typemachines, hierop was het
ventilatie- en koelsysteem destijds
berekend. Nu is dat ondenkbaar.
Het is trouwens lastig om het goed
te doen voor de medewerkers qua
ventilatie en warmte.
De één vindt het te koud, de ander
te warm of tochtig. Soms merkte
ik dat wat aandacht en een luisterend
oor al hielp. Mensen moeten
nu eenmaal wennen aan nieuwe
zaken. Uit de nieuwe ventilatiesystemen
komt gefilterde lucht,
die schoner is dan de buitenlucht.
Toch hebben mensen de neiging
om het raam open te willen zetten.
Het huidige provinciehuis heb ik
de afgelopen jaren zien groeien
van de fundering tot het dak. Ik
heb er veel energie in gestoken
en het is een topstuk geworden.’
25