BPV protocol - MKB-Nederland

De stellingen
Sectorale afspraken tussen bedrijfstakgroepen,
branches en kenniscentra hebben een verplichtend
karakter voor individuele scholen, bedrijven en
kenniscentra.
JAN VAN ZIJL: ‘Kenniscentra en sociale partners zijn dol op
afspraken met een verplichtend karakter. Mij spreekt dat
niet aan. Het gaat erom wat partijen van elkaar kunnen ver­
wachten. Leg afspraken vast in een praktijkovereenkomst en
spreek elkaar erop aan als de afspraken niet worden nageko­
men. Dan komt er meer tot stand dan wanneer je sectorale
afspraken verplicht maakt.’
LOEK HERMANS: ‘Verplichtend karakter klinkt als opgelegde
regelgeving; dat werkt niet. Wel moet er bij de beroepsprak­
tijkvorming een kader zijn. Dat moet ingevuld worden door
mensen; het gaat erom wat zij van elkaar mogen verwach­
ten, bijvoorbeeld een student van een leerbedrijf.’
WIM STREUMER: ‘Uit onderzoek van de Algemene Reken­
kamer naar de beroepspraktijkvorming blijkt dat er te veel
vrijblijvendheid is. We moeten dus samen afspraken maken.
Dat kan ook op regionaal niveau, bijvoorbeeld over hoe een
school de student voorbereidt op zijn of haar periode bij het
leerbedrijf.’
LOEK HERMANS: ‘Er zijn zeker regionale verschillen. Maar
leerbedrijven die te maken hebben met meerdere onderwijs­
instellingen, moeten wel duidelijkheid hebben.’
JAN VAN ZIJL: ‘En omgekeerd ook: er zijn leerbedrijven die
maatwerk vragen van onderwijsinstellingen. We moeten dus
goede afspraken maken. In het BPV­protocol, in de praktijk­
overkomst (de afspraken hierin hangen af van de regio) en
per sector. In de ene sector zal dit makkelijker gaan dan in
de andere.’
WIM STREUMER: ‘De eisen die aan een secretaresse gesteld
worden, verschillen per sector. Maar, in welke sector ze ook
werkt, ze moet niet onder de tafel wegkruipen als de tele­
foon gaat!’
4
Stelling 1 Stelling 2
Naast sectorale bpv-afspraken dient in de praktijk-
overeenkomst opgenomen te worden welke con-
crete afspraken de school, de student en het bedrijf
met elkaar hebben gemaakt over de beroepsprak-
tijkvorming. Onder andere het minimum aantal
bezoeken dat een bpv-begeleider bij het bedrijf
aflegt.
LOEK HERMANS: ‘Dat is heel terecht, want door concrete
afspraken vast te leggen, creëer je een leerplek waar de
student daadwerkelijk iets leert. Afspraken maken over het
aantal bezoeken is lastig. Je kunt afspreken dat een bpv­
begeleider eens per twee weken langsgaat, maar die fre­
quentie moet aangepast kunnen worden. Bijvoorbeeld als
blijkt dat een student meer begeleiding nodig heeft. Of de
student niet voldoende leert in het leerbedrijf. Overigens kan
ook afgesproken worden dat de bpv­begeleider niet langs­
komt, maar telefonisch contact heeft met het leerbedrijf.’
JAN VAN ZIJL: ‘Dit is precies waar het om gaat; in de prak­
tijkovereenkomst leg je concrete afspraken vast. Als er iets
verplichtend zou moeten zijn, is het de praktijkovereen­
komst. Hier ligt de basis van het vertrouwen.’
WIM STREUMER: ‘Inderdaad, in de praktijkovereenkomst
zorg je voor duidelijkheid voor student, school en leerbe­
drijf. Je moet dicht op het leerproces zitten, zeker omdat de
helft van dat proces op school plaatsvindt en de helft in het
bedrijf. Het is een kwestie van Plan­Do­Check­Act.’