Heraut #44 - Ismus

Er bestaat een sterke correlatie met de professionalisering van de vereniging. Waar
het bestuur 2002-2003 nog beleid maakte van het vermijden van de constitutieborrels,
zijn deze door de latere besturen niet altijd alleen maar uit plichtsbesef bezocht.
Het bestuur 2002-2003 had zelfs standaardbrieven klaarliggen om naar besturen
terug te sturen na het ontvangen van een uitnodiging voor een constitutieborrel.
Spencer, voorzitter in het jaar 2004-2005, was de grondlegger voor de naar hem
vernoemde ‘Buth-methode’ die nog steeds ten grondslag ligt aan de chargeringsvolgorde die wordt
gehanteerd. Doordat de eigen voorzitter eerst iedereen ontslaat, voordat deze de nieuwe voorzitter
aanstelt die op zijn beurt de andere voorzitter ontslaat, is de aftredend voorzitter voor een kort moment
alleenheerser van de vereniging.
Het bestuur 2005-2006 zegt zelf revolutionair te hebben gestreden tegen deze professionalisering.
Jan-Derk meent dat met hun bestuur de Verlichting zijn intrede deed. Sindsdien werd er ‘nagedacht
voordat iets werd gedaan’. Ondanks deze strijd tegen professionlisering was er tijdens hun bestuursjaar
sprake van een subcommissie voor het StudentStem debat met een subvoorzitter, waarmee zij
mogelijkerwijs de meest formele commissiestructuur hebben gehad.
Berend, secretaris van het bestuur 2009-2010, heeft ook een methode die naar hem vernoemd is, namelijk
de ‘methode Heftruuk’ (naar Berends bijnaam). Nadat er in het studiejaar 2008-2009 erg veel
commotie was rondom de procedure voor het inschrijven voor de reis was het tijd voor een duidelijk
methode. De ‘methode Heftruuk’ zorgt er voor dat er van alle jaarlagen mensen mee mogen. Het is
een lotingsprocedure waarbij op basis van het percentage inschrijvingen per jaarlaag plekken per
jaarlaag worden toegekend. De plekken worden vervolgens per jaarlaag verloot.
De meest logische verandering is de groei van het ledenbestand. Het bestuur 2002-2003 telde zo’n
tien leden in het begin, die waren ‘gejat’ van BOW, maar het ledenaantal steeg al in hun jaar tot zo’n
25. Stijn, secretaris 2011-2012 geeft aan dat ismus elk jaar groei heeft gekend wat betreft het ledenaantal,
telkens met minimaal twee personen. Langzaam maar gestaag is de vereniging dus aan het
groeien. Roel, penningmeester 2011-2012, is van mening dat echter de kleinschaligheid van de opleiding,
en daarmee ook de vereniging, wel een kracht zijn. Juist daardoor is de betrokkenheid en activiteit
van de leden zo hoog.
Hoe professioneler en groter de vereniging werd, hoe langer de ALVs gingen duren. Waar de eerdere
besturen nog spreken over vlotte ALVs, klaagt het bestuur 2007-2008 over ellenlange discussies.
Dit lijkt vooral voort te komen uit de behoefte aan formelere procedures. De ALVs die lang waren
gingen, ook in de jaren daarna, over procedures of statuten en vergelijkbare zaken die veel discussie
opriepen onder de leden. Steffen, van het bestuur 2010-2011, noemt de lange ALVs zelfs het meest
revolutionaire aspect aan ismus.
Wat bindt, naast de studie en de vereniging, al deze verschillende besturen? Een rode lijn die duidelijk
ontdekt is tijdens de interviews is het luisteren van foute Nederlandstalige muziek op de ismuskamer.
Het bestuur 2002-2003 hebben de andere TvA 5 bewoners nog boos gekregen door heel hard
het nummer Waterscooter van de Gebroeders Ko op te zetten. In het jaar 2005-2006 werd de, minder
foute en niet nederlandstalige maar wel van Hollandse bodem, CD van Racoon grijsgedraaid. Het
bestuur 2006-2007 wist na al die jaren tijdens het interview foutloos het nummer ‘Later zul je lachen’
van Kinderen voor Kinderen te zingen. Het bestuur 2007-2008 heeft op hun beurt het nummer ‘Viva
Hollandia’ grijsgedraaid. Het bestuur 2009-2010 erkent dat bijna elk fout Nederlandstalig nummer
wel tekenend is voor hun bestuursjaar. Het bestuur 2010-2011 heeft zelfs in Sint Petersburg, op hun
reis, nog Django Wagner lopen zingen en dit bestuur verklaart de Nederlandse smartlap tot het muzikale
kenmerk van hun bestuursjaar.