HERoÏNEbEHaNdEluNIt LEEUWARDEN Vlnr: Gaby Meijer, Anita Veenema, Petra van Brug, Sjoukje Hamstra, Erik ter Maten en Trijntje van der Veer. Niet op de foto: Linda Reen, Tjitske Okma, Floor Reicher, Lucie Manden, Klaske de Boer, Carin van den Hoed en Magda Nieuwenhuis teAm CentrAAL tekst: Yolly van kan fotografie: Robert van der molen
Een prachtig pandje aan het Zuidvliet in Leeuwarden, een grote, donkergroene deur met een intercom. Daarachter een bijna even grote, aardige portier. En natuurlijk een heleboel medicinale heroïne. Het heroïneteam bestaat uit twaalf mensen: tien verpleegkundigen, een arts en een secretaresse. verpleegkundige trijntje van der veer vindt het een bijzonder team, drie jaar geleden samengesteld uit verschillende personen uit zeer uiteenlopende hoeken en banen. Er komen 25 cliënten. ‘dat lijkt voor de buitenwereld altijd heel weinig, maar dat is niet zo’, vult Petra van brug, eveneens verpleegkundige, aan. ‘ons werk bestaat uit medicinale heroïneverstrekking, maatschappelijk werk en sociale begeleiding, zoals huisbezoeken, ziekenhuis- en tandartsbezoekjes, behandel plannen maken en doelen stellen samen met je cliënten. Het is de bedoeling dat de cliënten op bepaalde levensgebieden veertig procent verbetering bereiken.’ verbetering ‘als cliënten die veertig procent verbetering niet bereiken, dan kunnen ze hier niet in behandeling blijven, dan gaan ze weer terug naar de methadonpoli. Er zit een onderzoeksinstrument op dat de ontwikkelingen bijhoudt, de uitslag ervan komt weer bij ons terecht. die eis tot verbetering geeft ook wel wat spanning bij cliënten, maar als ze stabiel blijven en voldoende verbetering bereiken, kunnen ze bij ons in behandeling blijven.’ affiniteit met cliënten Petra vindt het een interessante doelgroep, vaak met dubbele diagnose, ze is geïnteresseerd in de psychiatrie die erbij komt kijken. In haar vorige werk in de blokhuispoort (voormalige gevangenis in leeuwarden, red.) heeft ze daar ervaring mee opgedaan. ‘Ik probeer iedereen als mens te zien. vaak zeggen cliënten: “jullie behandelen mij als junk”. daar heb ik moeite mee, ik probeer dat juist niet te doen.’ trijntje komt vanuit de ggZ, de psychiatrie. verslaving speelt daar vaak een rol in, dat interesseert haar. beide dames ervaren waardering vanuit hun cliënten, al wordt dit niet vaak ronduit gezegd. toch is het motiverend. Een werkdag Een werkdag is bij dit team strak ingedeeld, sterk gestuurd door de tijdstippen van heroïneverstrekking. Ze demonstreren hoe dat gaat: de lange glazen wand met aan de rechterkant het luikje naar de ruimte voor de spuiters, in het midden het grote schuifraam voor de wachtruimte, links het luikje naar de rokersruimte. Het personeel kan communiceren met de bezoekers, maar ook signaleren of alles goed gaat. agressie bij cliënten komt weinig voor en op de achtergrond tekent zich het vertrouwde postuur van de portier af. vergaderen doen ze eens per maand en één keer in de twee weken is er een cliëntenbespreking. meer mannen graag! Het ideale team is volgens de dames een team met meer mannen! Erik is de enige man, hij verdedigt die positie dapper, maar één of twee mannen erbij zou heerlijk zijn. belangstellenden? kom eens langs. dat geldt trouwens voor iedereen binnen vNN: jullie zijn van harte uitgenodigd om bij dit enthousiaste team te komen ervaren wat een heroïnebehandelunit is. af en toe voelen ze zich namelijk een beetje een eilandje in de grote oceanen van verslavingszorg Noord Nederland.
Change language