bijlage 7 Risico bepaling GGD Rivierenland - Videoarchief ...

Indien de belangrijkste blootstellingsroute ingestie van grond is, dan is de blootstelling niet afhankelijk
van het gehalte organisch stof van de grond. Bodemtype-correctie is dan niet nodig.
Gezondheidsrisico specifiek
Gebiedsspecifiek beleid
In bijlage 1 staan de 90-percentielwaarden (gecorrigeerd voor standaardbodem) van de stoffen die de
Maximale Waarde Wonen overschrijden en de humaan toxicologische maximale waarden van de
verschillende gebruiksscenario’s. In bijlage 4 staan de generieke Maximale Waarden weergegeven
voor Wonen en Industrie.
De stoffen waarvan de 90-percentielwaarde hoger is dan de humaan toxicologisch maximale waarden
staan in het rood weergegeven. Voor deze stoffen (lood, PAK, kobalt) geldt dat er mogelijk sprake is
van humane risico’s.
Voor de overige stoffen (cadmium, koper, kwik, nikkel, zink, chroom) geldt dat de 90-percentielwaarde
lager is dan de humaan toxicologisch maximale waarde. Dit betekent dat er geen sprake is van
humane risico’s.
Met betrekking tot het humane risico zijn er de volgende overschrijdingen:
Wonen voor 1950-I bovengrond:
• kobalt
• lood
In de zones ‘Wonen voor 1950-I’, ‘Wonen voor 1950-II’, ‘Wonen 1950-1970’, ‘Industrie voor 1950’ en
‘Wegbermen buitengebied’:
• PAK (som). Dit betreft een overschrijding van de indicatieve waarde.
Lood
De MTR en de achtergrondblootstelling voor lood zijn afgeleid door het RIVM. In de GGD Richtlijn
‘Gezondheidsrisico’s Bodemverontreiniging’ is de achtergrondblootstelling van lood (2,0 μg/kg lg/dag
uit rapport van Baars, 2001) beoordeeld en bijgesteld naar 0,84 μg/kg lg/dag. Bij deze waarde voor de
achtergrondblootstelling is de achtergrondblootstelling aan lood uit de bodem/huisstof niet
meegenomen, omdat dan sprake zou zijn van dubbeltelling van deze blootstellingsroute.
De humane biobeschikbaarheid van lood in grond is waarschijnlijk lager dan die in de studies waar het
MTR op is gebaseerd. Daarom mag in geval van een stedelijke ophooglaag de
biobeschikbaarheidsfactor verlaagd worden van 0,74 naar 0,4. Van een stedelijke ophooglaag is
sprake bij een historische loodverontreiniging en een organisch stofgehalte van minimaal 20%.
Er is in de zone ‘Wonen voor 1950-I’ sprake van een laag organisch stofgehalte (4,7%). Dit betekent
dat er geen correctie op de biobeschikbaarheid mag worden uitgevoerd.
De 90-percentielwaarde van lood in de zone ‘Wonen voor 1950-I’ (412 mg/kg ds) is vrijwel gelijk aan
de humaan toxicologische waarde voor het scenario ‘wonen met tuin’ en ligt onder de humaan
toxicologische waarde voor het scenario ‘speelplaats voor kinderen’ (tabel 1). Dit betekent dat er geen
gezondheidsrisico is voor deze beide scenario’s.
Tabel 1: 90-percentielwaarden en humaan toxicologisch maximale waarden van lood in de zone
‘wonen voor 1950-I, bovengrond’
P90-waarde (mg/kg ds)
gecorrigeerd voor
standaardbodem
HumTox MW (mg/kg ds) voor standaardbodem
Wonen met tuin
Speelplaats
(10% gewasconsumptie) kinderen
412 410 558
3