Van Harte mei 2012 - H.-Hartziekenhuis Roeselare - Menen

Dankzij de vooruitgang van chemotherapie en
doelgerichte radiotherapie is de genezingskans
van borstkanker groter dan ooit. Toch is
in bepaalde gevallen borstamputatie vereist.
Geschat wordt dat een kwart van de vrouwen
een borstreconstructie laat uitvoeren. In meer
dan 90% van de gevallen kiest men voor de
spiersparende perforator-fl aptechniek (DIEP,
s-GAP). Deze microchirurgische operatie die
in het H.-Hartziekenhuis al sinds 1997 wordt
toegepast, kent dan ook heel wat voordelen.
Dr. Marc Vandevoort, diensthoofd Plastische
Chirurgie, geeft een overzicht.
Na een borstamputatie neemt 75% van de
vrouwen genoegen met een uitwendige
De vrijwillig(st)er
Zoals gebruikelijk vindt u in deze ‘Van Harte’
heel wat interessante onderwerpen. Elk artikel
illustreert hoe mensen zich hard inzetten
om nog betere zorg, nog betere technieken
en onverwachte mogelijkheden te bieden aan
de patiënten.
Ik zou een korte waardering bij elk onderwerp
kunnen schrijven. Het artikel op pag.
7 – of beter de vrijwilliger zelf – verdient dit
bij uitstek. In onze 21-eeuwse maatschappij
wordt het zich zomaar geven en inzetten even
zeldzaam als opmerkelijk en dan ook des te
waardevoller. Naast die menselijke warmte,
is de vrijwilliger voor een patiënt ook dikwijls
een venster op de thuissituatie. De vrijwilliger
geeft immers zeker geen prikje en komt van
buiten het ziekenhuis, op bezoek bij de patiënt.
In naam van het H.-Hartziekenhuis dank ik
hierbij dan ook van harte de vrijwilligers voor
van harte
Nieuwsmagazine van het H.-Hartziekenhuis Roeselare-Menen vzw
prothese, een kwart kiest voor reconstructie.
Dr. Vandevoort: “Het percentage borstreconstructies
blijft echter stijgen, onder
meer via mond-aan-mondreclame van tevreden
patiënten. De ingreep is weliswaar
niet levensnoodzakelijk, maar voor heel wat
vrouwen betekent het een verbetering van
de levenskwaliteit. Vaak spelen eenvoudige
motieven zoals onder meer vrije keuze van
kledij, gaan zwemmen en zich opnieuw ‘volledig’
vrouw voelen.”
Reconstructie met prothese
De eenvoudigste manier van reconstructie
is het onderhuids inplanten van een prothese.
“Dit kan onmiddellijk na de amputatie
hun unieke waarde en inzet. Omdat ook
hier vorming, ervaring, verwerking en wederzijdse
ondersteuning gevraagd wordt.
Vrijwilligers onderstrepen zelf dat men er niet
zomaar aan kan beginnen. Ze zijn niet enkel
bereid zichzelf te geven, maar ook zich grondig
voor te bereiden op mogelijk gevoelige
situaties. Dit in een vruchtbare samenwerking
met onze diensten patiëntenbegeleiding.
Elk jaar bij de nieuwjaarsreceptie voor vrijwilligers
druk ik mijn grote dank en waardering
uit. Het is goed dit hier nog eens uitdrukkelijk
neer te schrijven, meteen ook voor een breder
lezerspubliek.
dr. Patrick Waterbley,
algemeen directeur
H.-Hartziekenhuis Roeselare-Menen vzw
jaargang 2 - nr. 2 • mei 2012
Reconstructieve borstchirurgie
“Vrouwen kiezen steeds
vaker voor borstreconstructie
na amputatie”
waarbij enkel de borstklier wordt weggenomen
en de huid bewaard. Een andere
methode is het plaatsen van een tijdelijke
opblaasbare prothese om de huid uit te
rekken en die daarna vervangen door een
permanente prothese. Toch past het H.-
Hartziekenhuis zelden of nooit deze ingreep
toe. De prothese kan als vreemd materiaal
reacties uitlokken van het lichaam. De kans
op weefselverharding of zelfs kalkafzettingen
waarbij een harde bol ontstaat, bedraagt
15 tot 20% en zelfs 30 tot 40% bij
bestraling. Daarom wordt nagenoeg altijd
voor reconstructie met lichaamseigen weefsel
gekozen.”
(Lees verder op pagina 2)
In dit nummer
1 Reconstructieve borstchirurgie
2 Campus Menen
- Nieuwe pijnkliniek
3 Medisch nieuws
- Cathlab: vernieuwing en uitbreiding
- DoseAware-stralingsmeetsysteem
in primeur voor België
4-5 Dienst in de kijker: Hemodialyse
6 Nieuwe artsen
CoZo
Reactief
Erkenning endoprothesen
7 Kwaliteit en zorg
- Even voorstellen: Vrijwilligerswerk
- Volledig vernieuwde materniteit
Campus Wilgenstraat
8 Agenda
mei 2012 van harte | zorg voor mensen
1

2
Campus Menen
Nieuwe pijnkliniek
Sinds begin december 2011 beschikt campus Menen ook over een pijnkliniek. Zo hoeven chronische pijnpatiënten uit de Menense regio
voor de meeste behandelingen niet langer naar Roeselare te komen en is de wachttijd aanzienlijk korter.
Het H.-Hartziekenhuis beschikt sinds 2000
over een Multidisciplinair Pijncentrum op
campus Westlaan te Roeselare. Patiënten
met bijvoorbeeld rug- of nekpijn of met pijn
van oncologische aard kunnen er terecht
voor gespecialiseerde behandelingen zoals
onder meer echogeleide infiltraties.
Wachttijd gehalveerd
Dr. Bart Billet, anesthesist en coördinerend
arts pijnkliniek Menen: “Voor som-
(vervolg van artikel op pag. 1)
Lichaamseigen weefsel
Voor borstreconstructie met lichaamseigen
weefsel was vroeger de LD-flaptechniek
courant, waarbij een grote driehoekige rugspier
naar voor werd gebracht. “Vanwege
het storende ruglitteken van deze techniek
en vooral het ongemak door verlies van
spieractiviteit van de betrokken spier, wordt
nu bijna altijd gebruik gemaakt van buikweefsel,
omdat de meeste vrouwen dit het
makkelijkst kunnen missen, bijvoorbeeld na
enkele zwangerschappen. De gemiddelde
leeftijd van de patiënten bedraagt immers
45 jaar. Bij te jonge of magere vrouwen
wordt soms weefsel uit de bil gebruikt. Als
drager voor het buikweefsel werd aanvankelijk
één van de rechte buikspieren opgeofferd
voor de reconstructie, de zogenaamde
TRAM-flaptechniek. De opoffering van een
spier veroorzaakte wel vaak buikwandverzwakking
of zelfs liesbreuken.”
van harte | zorg voor mensen mei 2012
mige mensen uit de regio Menen bleek
de afstand of de wachttijd van soms een
maand een belemmering. Daarom werd
begin december 2011 gestart met een
pijnkliniek in Menen. Patiënten kunnen
er op woensdag terecht voor de meeste
ambulante pijnbehandelingen, uitgevoerd
in het operatiekwartier. Enkel voor bijvoorbeeld
ablaties (wegbranden), specifieke
behandelingen en voor consultaties dient
men nog naar Roeselare te komen. Sinds-
DIEP-flaptechniek
Nu wordt in 90% van de gevallen de spiersparende
vrije DIEP-flaptechniek aangewend.
“Daarbij wordt enkel huid en vet
vrijgemaakt vanuit de buik en overgeplaatst
naar de borststreek. De moeilijkheid van de
ingreep bestaat vooral uit het losmaken van
de kleine bloedvaten die voor de bloedvoorziening
zorgen. Deze bloedvaten van amper
1 tot 2 mm diameter worden uit de spier
vrijgemaakt, doorgeknipt en microchirurgisch
aangehecht. Dit moet heel secuur gebeuren
om lekken en blokkage te vermijden.
Daardoor duurt de operatie 5 tot 6 uur voor
de reconstructie van één borst en tot 9 uur
voor beide borsten.”
Voordelen
“De voordelen van deze techniek zijn dat de
borst perfect symmetrisch te modelleren is,
warm aanvoelt en evolueert zoals een ge-
dien bedraagt de wachttijd maximaal
14 dagen. De patiënten worden dus
dichter bij huis en sneller behandeld.
Artsen uit de Menense regio krijgen
behandelingsadvies en kunnen nu
ook doorverwijzen in de buurt. Het
team bestaat uit dezelfde artsen en
verpleegkundigen als in Roeselare,
dus patiënten die reeds in behandeling
waren, zien dezelfde vertrouwde
gezichten.”
zonde borst. Het slaagpercentage is 98%.
Er is wel een litteken in de onderbuik, maar
die valt binnen de bikinilijn. De ingreep gebeurt
4 tot 6 maanden na de laatste therapie
om over voldoende soepel weefsel te
beschikken. Na de operatie volgt een week
hospitalisatie, waarvan 1 dag in de intensieve
zorgen om de voldoende vascularisatie
te controleren. Na 4 of 5 maanden volgt
dan de tepelreconstructie, een eenvoudige
ingreep onder plaatselijke verdoving.”

Cathlab: vernieuwing en uitbreiding
Het Cathlab op de campus Wilgenstraat
werd eind 1990 opgericht en behoort
inmiddels tot de vooraanstaande cathlabs
in België. In het Cathlab gebeuren
onderzoeken en ingrepen aan het hart,
voornamelijk via de lies door middel van
een katheter. De huidige twee zalen
worden volledig vernieuwd en uitgebreid
met een extra zaal. De grotere capaciteit
en nieuwste technologieën laten
toe complexere ingrepen uit te voeren.
Het H.-Hartziekenhuis beschikt sinds
eind1990 over een Cathlab. Toen werden
er in één zaal enkel coronarografieën
uitgevoerd, waarbij men met kontrastvloeistof
vernauwingen van de kransslagaders
opspoort. Vanaf 1993 paste men
er ballondilatatie toe om die vernauwingen
te herstellen, in 2000 werd een tweede
zaal in gebruik genomen. Dr. Francis
Stammen, cardioloog: “Door de komst
van nieuwe behandelingstechnieken van
hart- en vaataandoeningen kende het
Cathlab een snelle groei. Inmiddels worden
ook stents ingebracht (veertjes die
de slagaders openhouden), hartritmestoornissen
opgespoord via elektrofysiologisch
onderzoek (EFO) en hersteld
door radiofrequente ablatie, pacemakers
gestoken en sinds augustus
2010 zelfs hartkleppen
vervangen. Dit
alles voornamelijk via de
lies en onder plaatselijke
verdoving, dus zonder
de borstkas te moeten
openen.”
Performante
systemen
Door het intensieve gebruik
van het Cathlab,
drong een vernieuwing
en uitbreiding zich op.
De twee bestaande zalen worden volledig
heringericht en uitgerust met nieuwe performante
systemen, bovendien komt er een
extra zaal bij. Dr. Stammen: “Het nieuwe
Cathlab wordt voorzien van een speciale
luchtzuiveringsinstallatie en geïntegreerde
bekabeling voor een optimale steriele werking.
Voorts wordt de bestralingsbelasting
opgemeten en verschijnt alle gewenste informatie
op één groot scherm, door de arts
indeelbaar naargelang de ingreep.”
Complexere ingrepen
Midden februari 2012 werd de eerste nieuwe
zaal al in gebruik genomen, tegen dit
Medisch nieuws
najaar is het nieuwe Cathlab volledig af. Dr.
Stammen: “De hogere gemiddelde leeftijd
van de patiënten vereist steeds vaker risicovolle
ingrepen zoals ablaties en hartklepvervanging.
De extra zaal zal dan ook eerder
daartoe worden gebruikt dan om het aantal
ingrepen nog te verhogen.” De dienst Cathlab
beschikt over 4 interventioneel cardiologen,
3 elektrofysiologen, 13 gespecialiseerde
verpleegkundigen en 2 technici. In 2011
werden bijna 5000 ingrepen uitgevoerd bij
ruim 3700 patiënten. Het betreft onder meer
3550 coronarografieën, 1100 dilataties, 280
EFO’s, waarvan 180 met aanvullende ablatie
en 200 pacemakerimplantaties.
DoseAware-stralingsmeetsysteem in primeur voor België
Eind januari 2012 startte het H.-Hartziekenhuis
als eerste in België met het
gebruik van DoseAware, aanvankelijk in
testfase. Onder het motto ‘Meten is weten’
informeert dit digitaal meetsysteem
artsen en verpleegkundigen in de diensten
interventionele radiologie en Cathlab
continu over de ioniserende stralen
waaraan men wordt blootgesteld.
Het DoseAware-systeem bestaat uit
een basisstation en digitale dosismeters
die als badges worden gedragen. Deze
sturen draadloos de gemeten dosis
door naar het basisstation die de actuele
waarden in real time weergeeft op
een display en bijhoudt. Ir. Ludo Vereecken,
directeur Techniek en Exploitatie:
“Zo wordt de onzichtbare röntgenstraling
toch zichtbaar gemaakt. Bovendien
is het met het Dose Manager-software-
pakket mogelijk om terug te kijken in de tijd
en na te gaan bij welke onderzoeken de
meeste dosissen worden gemeten. Naast
de actuele dosiswaarde wordt ook de totaal
geaccumuleerde dosiswaarde bijgehouden
per gebruiker. Stralingsfysicus Griet
D’Hollander volgde de dosimetrie tijdens de
testfase op.”
Werkgewoontes wijzigen
Inmiddels zijn de eerste testresultaten bekend.
Ir. Vereecken: “Dankzij het systeem
merkt men onmiddellijk het effect van het
dragen van beschermende mobiele loodschermen
of van het aannemen van andere
werkposities bij de tafel waarop de patiënt
ligt. Door de verhoogde bewustwording
van de stralingsdosis, laat het DoseAwaresysteem
toe de werkgewoontes en posities
aan te passen om zo minder straling op te
lopen. Indirect draagt het systeem ook toe
bij om de patiënt aan een zo laag mogelijke
dosis bloot te stellen als redelijkerwijze mogelijk
is voor de gewenste medische kwaliteit
van onderzoek of therapie.”
Met de invoering van dit systeem zet het
H.-Hartziekenhuis andermaal een baanbrekende
stap vooruit in de veiligheid van
patiënten en professionelen.
mei 2012 van harte | zorg voor mensen 3

4
Dienst in de kijker
Het grootste hemodialysecentrum van België
Nierpatiënten die niet in aanmerking komen voor transplantatie of in afwachting daarvan kunnen terecht in hemodialysecentra. In drie sessies
per week van telkens vier uur nemen dialysetoestellen er de bloedzuiverende nierfunctie over. Met jaarlijks een totaal van 37.000 dialysesessies,
waarvan 27.000 in het ‘moedercentrum’ te Roeselare en 10.000 in de CAD’s (zie kaderstuk) beschikt het H.-Hartziekenhuis over
het grootste hemodialysecentrum van het land. Een team van 6 nefrologen (nierspecialisten) en 90 gespecialiseerde verpleegkundigen en
zorgkundigen staat er in voor de behandeling en zorg van zo’n 300 dialysepatiënten.
De nieren beschikken bij de geboorte over
ongeveer 1 miljoen bloedzuiverende onderdeeltjes,
de nefronen waarvan het aantal en
de functie afneemt met de leeftijd. Door de
veroudering van de samenleving neemt het
aantal nierpatiënten elk jaar met 3 tot 5%
toe. Belangrijkste oorzaken zijn suikerziekte
(50%) en aderverkalking van de kleine nierbloedvaten
(30%).
Nier(functie)vervanging
Dr. Bart Maes, nefroloog: “Bij nieren die
nog slechts 15% of minder functioneren,
spreekt men van terminale nierinsufficiëntie.
Zonder behandeling overlijdt de patiënt
binnen de 6 maand. Minder dan de helft
van de patiënten komt in aanmerking voor
niertransplantatie. Daartoe mogen er geen
actieve tumoren, vaatverkalking of infecties
zijn. De dienst Nefrologie volgt een 180-tal
niertransplantpatiënten op, met een gemiddelde
leeftijd van 55 jaar. Daarnaast zijn er
nierfunctievervangende therapieën. Ruim
50 jongere, zelfredzame patiënten verrichten
thuis zelf peritoniale dialyse of buikspoeling.
Het grootste deel van de patiënten,
in totaal bijna 300, komt echter wekelijks
van harte | zorg voor mensen mei 2012
driemaal naar het dialysecentrum voor een
vier uur durende bloedzuiveringssessie. De
gemiddelde leeftijd van de dialysepatiënt is
momenteel 70 jaar, maar neemt elk jaar met
een jaar toe.”
Dialyseverpleegkundigen
Als ‘moedercentrum’ beschikt Campus
Wilgenstraat te Roeselare momenteel over
diverse dialysezalen met respectievelijk 13,
tweemaal 15 en sinds september 2011 een
extra zaal met 8 plaatsen voor de behandeling
van de patiënten, zogenaamde ‘posten’.
Twee zalen worden tegen de herfst van dit
jaar vervangen door een gloednieuw dialysecomplex
in de Rode Kruisstraat met 26 posten.
De dienst beschikt ook nog over 6 extra
dialysetoestellen om mobiel op andere afdelingen
te dialyseren. Hoofdverpleegkundige
Geert Lemey: “Elke zaal ontvangt vier verschillende
groepen patiënten die om de twee
dagen in de voor- of namiddag naar het dialysecentrum
komen, waarvan zo’n 90% met
de ziekenwagen. We zijn enkel op zondagen
en met kerst en nieuwjaar gesloten. Gespecialiseerde
verpleegkundigen – die elk zo’n 4
tot 5 patiënten opvolgen, sluiten het dialyse-
toestel aan, controleren de parameters zoals
bloeddruk en toestelwaarden en verrichten
wondzorg. Veel patiënten hebben immers
necroseletsels vanwege slechte doorbloeding.
Nieuwe verpleegkundigen krijgen een
gestructureerde opleiding van 6 maand met
individuele begeleiding op de werkvloer. Het
duurt ongeveer een jaar vooraleer men volwaardig
dialyseverpleegkundige is. Wegens
de grote nood werden recent drie Tunesische
verpleegkundigen in dienst genomen.”
Sterke band
Doordat de patiënten zo frequent naar het
dialysecentrum komen, ontstaat vaak een
sterke band met de dienst. Geert Lemey:
“Iedere patiënt is gehecht aan het eigen
vast plekje, de medepatiënten rondom en
de vertrouwde verpleegkundigen. Vroeger
had elke zaal een eigen vast verpleegteam.
Nu worden de verpleegkundigen volgens
de ervaring verdeeld over de verschillende
zalen. Er is ook een actieve patiëntenvereniging
die onder meer uitstappen en een
jaarlijkse weekreis naar het buitenland organiseert,
begeleid door verpleegkundigen die
de nodige verzorging verzekeren.”

Hoe werkt
hemodialyse?
Tijdens de hemodialyse wordt het
bloed van de patiënt buiten het lichaam
gezuiverd met een kunstnier:
het dialysetoestel.
Het bloed wordt afgetapt via een
fi stel (verwijde ader na operatieve
verbinding met een slagader) of
een katheter (toegangsbuisje). De
kunstnier fi ltert het bloed door het
via een halfdoorlaatbaar membraan
in contact te brengen met spoelwater.
Dat spoel- of badwater is in feite
ultragezuiverd ‘kraantjeswater’ dat
wordt ontdaan van onder meer alle
mineralen en micro-organismen totdat
absoluut neutraal en zuiver water
overblijft. Daartoe beschikt het
H.-Hartziekenhuis over een speciale
waterzuiveringsinstallatie die elke
dag 2.300 liter van dat badwater
produceert. Daartoe zijn dagelijks
ook ruim 100 liter speciale additieven
nodig. Doordat het badwater
voortdurend ververst wordt, blijft het
tijdens de hele, gemiddeld vier uur
durende procedure onzuiverheden
aan het bloed onttrekken. Een technische
ploeg van 2 medewerkers
(een derde in opleiding) zorgt voor
de opvolging van de badwaterinstallatie
en het herstel en onderhoud
van de dialysetoestellen.
Zorgtraject nierpatiënten:
uniek in de wereld!
Hemodialyse
Op 1 juni 2009 werd in België een speciaal zorgtraject ingevoerd om mensen die chronisch
nierpatiënt dreigen te worden vroegtijdig op te sporen en op te volgen. Dit systeem
is uniek in de wereld.
Mensen die nog slechts 45% van de normale nierfunctie en/of dagelijks meer dan 1
gram eiwitverlies in de urine hebben, komen in aanmerking voor het zorgtraject. Dr. Bart
Maes, nefroloog: “De helft van de dialysepatiënten wordt laattijdig doorverwezen omdat
er aanvankelijk weinig specifi eke klachten zijn. Nochtans kunnen bepaalde bloedwaarden
wijzen op dreigend nierfalen. Nieren produceren immers EPO, het enzyme renine
dat de bloeddruk regelt en actief vitamine D. Verminderde nierfunctie veroorzaakt dan
onder meer bloedarmoede, hoge bloeddruk en botproblemen. Aan de hand van een
bloedproef wordt een diagnose en de ernst van de aandoening vastgesteld en een
ambulant geïndividualiseerd opvolgingsplan opgesteld met minstens tweemaal per jaar
een bezoek aan de nefroloog. Bedoeling is om het Eindstadium Renaal Falen (ESRD)
met nood tot dialyse te vermijden of zo lang mogelijk uit te kunnen stellen. In totaal zijn
er in Vlaanderen zo’n 8.000 zorgtrajectpatiënten, waarvan de dienst Nefrologie van het
H.-Hartziekenhuis er 700 opvolgt.”
De waterzuiveringsinstallatie produceert elke dag 2300 l spoelwater.
Jaarlijks 10.000 dialyses
in CAD-satellietcentra
Het dialysecentrum in Campus Wilgenstraat is één van de 26 erkende ‘moedercentra’
voor hemodialyse in Vlaanderen. Daarnaast kunnen patiënten die verder van Roeselare
wonen, terecht in door het H.-Hartziekenhuis gesuperviseerde satellietcentra: de zogenaamde
Collectieve Auto Dialyse (CAD)-centra in de eigen Campus Menen, in het Tieltse
St.-Andriesziekenhuis (sinds begin 2003), in het St.-Rembertziekenhuis te Torhout
(sinds mei 2004) en in het St.-Augustinusziekenhuis te Veurne (sinds december 2004).
Oorspronkelijk waren de CAD-centra bedoeld als ‘low care’ centra waar patiënten min
of meer zelfstandig hun dialyse konden uitvoeren. Met de stijging van de leeftijd van de
patiënten zijn de CAD’s stilaan geëvolueerd naar bijna dezelfde ‘high care’-zorg als het
moedercentrum. De vier CAD’s staan in voor de behandeling van 60 tot 70 patiënten,
samen goed voor jaarlijks zo’n 10.000 dialysesessies waarvan 3.600 in Menen, 3.000
in Tielt, 2.800 in Veurne en ruim 1.000 in Torhout.
mei 2012 van harte | zorg voor mensen 5

6
Nieuwe artsen
dr. Inge Van haute Klinische biologie
Dr. Inge Van haute vervoegde op 1 mei 2012
het artsenteam Klinische biologie en is
sindsdien werkzaam in het klinisch laboratorium
van het H.-Hartziekenhuis: Ardolab
te Roeselare. Na haar studies geneeskunde
(1995) volgde dr. Van haute haar
specialistenopleiding tot klinisch bioloog
aan het Universitair Ziekenhuis te Gent,
CoZo: snelle en veilige
uitwisseling van
medische info
Het H.-Hartziekenhuis trad als eerste ziekenhuis buiten Gent
toe tot het in 2007 opgerichte GZO (Gents Ziekenhuisoverleg)netwerk,
dat inmiddels uitgroeide tot CoZo (Collaboratief Zorgplatform).
CoZo laat zorgverleners toe snel en veilig medische
informatie te raadplegen en uit te wisselen om hun patiënten een
optimale behandeling te kunnen bieden.
Voor een optimale behandeling is het belangrijk dat de zorgverleners
alle beschikbare medische informatie van hun patiënten snel
kunnen raadplegen. Chris Van der Beken, directeur ICT: “Die informatie
zit vaak verspreid over verschillende ziekenhuizen. Huisartsen
dienen dan bijvoorbeeld telkens in te loggen met aparte
codes per ziekenhuis om aan de nodige informatie te raken, wat
uiteraard niet praktisch is. Daarom richtten de vier Gentse ziekenhuizen
in 2007 het GZO-netwerk op. Het H.-Hartziekenhuis trad
in 2010 als eerste niet-Gents ziekenhuis tot dit platform toe, dat
inmiddels uitgroeide tot CoZo, een samenwerkingsverband van
23 Vlaamse ziekenhuizen. CoZo maakt ook deel uit van het nationale
eHealth-project.”
Uitbreiding
Het CoZo-netwerk is sterk beveiligd met het oog op de bescherming
van de privacy van de patiënt. Chris Van der Beken: “De
patiënt moet bovendien toestemming geven aan de arts om de
informatie op te vragen. Niet alleen breidt het aantal deelnemende
ziekenhuizen uit, ook de mogelijkheden van het CoZo-netwerk
nemen toe. Zo zullen huisartsen dit jaar nog het zogenaamde
summier medisch dossier (SUMEHR) van hun patiënten kunnen
uploaden naar het systeem.”
van harte | zorg voor mensen mei 2012
met onder meer stage in het Bloedtrans fusie centrum
Oost-Vlaanderen. In 2001 werd zij erkend als klinisch
bioloog. Zij volgde tevens een opleiding met bijzondere
specialisatie immunohematologie en transfusie en behaalde
in 2001 haar ‘Diplôme d’Université de Transfusion
Sanguine’ aan de Universiteit Parijs VI, Pierre et
Marie Curie. Dr. Van haute zal in Ardolab dan ook actief
zijn binnen het departement hematologie.
Enig erkend West-Vlaams centrum voor endoprothesen
Dr. Paul Dujardin, dr. Michel Danneels en dr. Gert Heyvaert van de
dienst Long- en Vaatheelkunde en dr. Frederik Rosseel van Radiologie
zijn als enigen in onze provincie erkend door het RIZIV voor
het plaatsen van gefenestreerde endoprothesen. Bij deze ingreep
wordt bij patiënten met een complex aorta- aneurysma (verbreding
Reactief: revalidatie na
kankerbehandeling
Uit diverse onderzoeken blijkt dat vermoeidheid de meest
voorkomende klacht vormt na een oncologische behandeling.
Uit deze nood is het concept van oncologische revalidatie
ontstaan. Daartoe startte in september 2007 ‘Reactief’,
een revalidatieprogramma na de behandeling van kanker.
De doelstelling van Reactief is om alle lichamelijke en psychologische
restklachten aan te pakken en zo de levenskwaliteit
te verbeteren. Dit gebeurt door een combinatie van
individueel gerichte lichaamstraining, groepstraining en psychologische
begeleiding. Dankzij de groepsdynamiek worden
er onder meer nieuwe vriendschappen gesmeed en is er extra
motivatie. Het programma duurt twaalf weken en wordt
driemaal per jaar gestart. Indien u interesse heeft om deel te
nemen, contacteert u best uw behandelende arts.
Enkele getuigenissen
“Dankzij Reactief leerde ik terug actief leven en heb ik verschillende
hechte vrienden leren kennen, waar ik nu nog altijd een
actieve fi etsvakantie mee plan! ” M.D.
“Niet alleen fysieke training, maar ook gevoelsmatige aspecten,
met soms aangrijpende en verkeerd begrepen reacties
van de buitenwereld, kwamen aan bod tijdens groepsgesprekken.
Tevens heeft Reactief mij terug de wil en de kracht
gegeven om mijn beroepsactiviteiten te hervatten. Alles aan
het concept was prima… bedankt! Ik kan alleen maar zeggen
aan alle mogelijke kandidaten: doen! D.D.
van de buikslagader met uitbreiding tot aan de nierslagaders) via
twee kleine sneetjes in de liezen een inwendige versteviging, een
zogenaamde endoprothese, geplaatst. Eén van de grote voordelen
bij deze minder invasieve ingreep is het snellere herstel in vergelijking
met de klassieke heelkundige ingreep van openbuikchirurgie.

Even voorstellen:
Vrijwilligerswerk
Een meerwaarde
voor de patiëntenzorg
Naast de professionele zorg door artsen,
verpleegkundigen en andere medewerkers
kan het H.-Hartziekenhuis en WZC
Westerlinde rekenen op ruim 80 vrijwilligers
die tal van activiteiten verrichten in
diverse afdelingen. Zonder personeelsvervangend
werk te verrichten, betekenen
zij toch een meerwaarde voor de patiëntenzorg.
Zelf houden ze er een zinvolle
invulling van vrije tijd en heel wat dankbaarheid
van de patiënten en hun familie
aan over. Een echte win-winsituatie dus.
Het H.-Hartziekenhuis begon met structureel
vrijwilligerswerk in 1993. Eerst in de
afdeling pediatrie en WZC Westerlinde,
vanaf 1998 ook in de palliatieve zorg, later
in diverse afdelingen. Het vijwilligerswerk
wordt mee georganiseerd door Present,
het vroegere Caritas Gemeenschapsdienst.
Present organiseert ook vorming,
bijvoorbeeld voor mensen die in de palliatieve
zorgeenheid wensen te helpen.
Diverse activiteiten
Inmiddels zijn er vrijwilligers in heel wat
afdelingen aan de slag. Voorbeelden zijn
ondersteuning bieden bij de ergoactiviteiten
van geriatrische patiënten te Menen.
Familie ontvangen of een babbeltje doen
met de patiënten in de palliatieve zorgeen-
Na de verloskamers vorig jaar,
werden dit jaar de kamers van de
materniteit op de Campus Wilgenstraat
volledig in een nieuw
kleedje gestoken. Daarbij primeren
comfort en huiselijke sfeer. In
februari 2012 werden de eerste
8 vernieuwde kamers in gebruik
genomen, tegen augustus 2012
is de renovatie compleet.
De eerste fase van de ingrijpende
werkzaamheden begon in september
2011. Tijdens de werken
werden zeven comfortkamers
tijdelijk in de verpleegafdeling Interne
ondergebracht. Hoofdverpleegkundige
Chantal Lein: “Alle
kamers werden van de vloer tot
heid. Bewoners van het Woon- en Zorgcentrum
Westerlinde helpen bij de voeding en
animatie. Op de afdeling Pediatrie gezelschapsspelletjes
spelen, verhaaltjes voorlezen
of kindjes begeleiden tot in het operatiekwartier.
Bij de dienst Onthaal de nieuw
opgenomen patiënten begeleiden naar hun
kamer. Communiebedeling op zondag via
de Pastorale dienst, boekenbedeling van de
bibliotheek, administratieve ondersteuning
bieden op het directiesecretariaat te Schiervelde…
Iedere vrijwilliger kan dus zeker een
taak vervullen volgens de eigen interesses.
Zinvolle invulling vrije tijd
In totaal zijn er momenteel 86 vrijwilligers
actief in het H.-Hartziekenhuis. Patrick
Van Slambrouck, dienstoverste Verpleging
en coördinator vrijwilligerswerk: “Toch
doen we niet aan actieve recrutering. Het
aantal vrijwilligers houden we doelbewust
beperkt om een goede begeleiding
te kunnen geven. Er is vooraf steeds een
oriënteringsgesprek om te polsen naar de
motivatie, de interesses en om afspraken
te maken. Het vergt een bepaalde disci-
het plafond volledig vernieuwd.
Onder meer de modieuze kleuren
bruin, groen en grijs en de vloer
in houtimitatie benadrukken een
huiselijke, niet-ziekenhuisachtige
sfeer.”
Nieuwe inrichting
Ook de inrichting en het meubilair
is volledig nieuw. Chantal
Lein: “De babybox met houten
wiegbedje bevindt zich achter
een volledig glazen wand. Elke
kamer beschikt voortaan over
een kitchenette, uitgerust met
microgolfoven, koelkast en Senseo-toestel.
De nieuwe doucheruimtes
zijn voorzien van toiletten
met speciaal sproeisysteem voor
intieme hygiëne. Uiteraard
beschikken de kamers over
flatscreen-tv en draadloos
internet, net als overal in het
ziekenhuis overigens. De
extra ruime luxekamers beschikken
ook nog eens over
een aparte zithoek.”
Eens de tweede fase van de
renovatiewerkzaamheden in
augustus van dit jaar is afgewerkt,
beschikt de materniteit
in Campus Wilgenstraat over
2 luxekamers met zithoek,
12 éénpersoonskamers en
twee tweepersoonskamers
om de nieuwe mama’s en
hun kindje te verwelkomen.
Kwaliteit en zorg
pline en engagement om de afgesproken
tijdsinvestering van minstens een 3-tal uur
per week na te komen. Vrijwilligers worden
gedreven door een sociale bewogenheid,
soms vanuit een persoonlijke ervaring en
met de wens om vrije tijd zinvol in te vullen.
De meesten zijn gepensioneerd, de oudste
is 86 jaar! Maar er zijn ook beroepsactieve
mensen zoals leerkrachten, zelfstandigen
en zelfs verpleegkundigen. Er zijn ook enkele
personen met een fysische beperking
ingeschakeld als vrijwilliger.”
Dankbaarheid
Vrijwilligers blijven altijd in de buitenste
cirkel van de zorg en mogen geen personeelsvervangend
werk verrichten. Patrick
Van Slambrouck: “De eigenlijke verzorging
gebeurt altijd door professionele
medewerkers, maar het schitterende vrijwilligerswerk
biedt net dat tikkeltje meer.
Buiten een maaltijdbon en een geschenkje
tijdens de nieuwjaarsreceptie is er geen
vergoeding. Tenzij de dankbaarheid van de
patiënten en hun familie. Voor een echte
vrijwilliger is dat de mooiste waardering.”
Volledig vernieuwde materniteit Campus Wilgenstraat
mei 2012 van harte | zorg voor mensen 7

8
SecOndeCPR:
basisreanimatie voor middelbare scholieren
Sinds 12 januari 2012 kregen in totaal een 160-tal leerlingen van het 3de jaar ASO van
het Klein Seminarie te Roeselare en hun klastitularissen een twee uur durende opleiding
in basisreanimatie. Het project ‘SecOndeCPR’ werd opgestart door vier vrijwilligers van
het H.-Hartziekenhuis: dr. Willem Stockman en dr. Pieterjan Durnez (beiden anesthesist)
en verpleegkundigen Roel Wynendaele en Geert Snijders.
Het initiatief kreeg de naam ‘SecOndeCPR’ wat verwijst naar zowel secondair onderwijs
als het feit dat elke seconde telt bij een hartstilstand. Cijfers tonen aan dat het onmiddellijk
alarmeren van de hulpdiensten en het starten van basisreanimatie de kansen op
een goede afl oop met 20 tot 30% kan verhogen. CPR staat voor cardiopulmonaire
reanimatie, het kunstmatig overnemen van de ademhaling en de bloedsomloop door
mond-op-mondbeademing en hartmassage.
Jong geleerd is oud gedaan!
Roel Wynendaele: “Op 12 januari kregen eerst de klastitularissen de opleiding zodat
zij ons konden assisteren tijdens de eigenlijke lessen. Daarna kreeg elke donderdag
een klas van het 3de jaar ASO van telkens een 20-tal leerlingen een twee uur durende
les, vooral praktisch gericht. Daarbij kwam onder meer het correct alarmeren van de
hulpdiensten, mond-op-mondbeademing, hartmassage, wat te doen bij vestikking en
bloedstelping aan bod. Het is de bedoeling dat dit initiatief een vervolg krijgt zodat in de
toekomst elke Roeselaarse scholier het middelbaar onderwijs kan verlaten met kennis
van basisreanimatie.”
3de Week van hartritme
Ook dit jaar neemt het H.-Hartziekenhuis deel aan de Week van het Hartritme. Een kort
EKG-onderzoek van amper één minuut is voldoende om eventuele hartritmestoornissen
(voorkamerfi brillatie) op te sporen.
- Campus Wilgenstraat
Roeselare: maandag 21 mei
en donderdag 24 mei 2012,
telkens van 14 tot 17 uur.
Mogelijkheid tot
preregistratie via website
(www.mijnhartritme.be)
tot maximum 10 personen
per 30 minuten.
- Campus Menen,
in de vergaderzaal van het
kloosterpand: woensdag
23 mei 2012 van 14 tot
17 uur. Vrije opkomst.
van harte | zorg voor mensen mei 2012
Agenda
In de nabije toekomst vinden volgende activiteiten
van het H.-Hartziekenhuis plaats. Noteer alvast in
de agenda! Updates of extra activiteiten vindt u op
www.hhrm.be onder de rubriek Zorgaanbod: ‘Activiteiten’.
Reactief, oncologisch revalidatieprogramma voor
een actief leven na kanker (zie kaderartikel pag. 6):
Cyclus voorjaar loopt van 2 april tot 28 juni 2012 en
cyclus najaar van 10 september tot 29 november
2012, telkens maandag- en donderdagnamiddag.
Algemene infoavond ‘Materniteit Menen’, samenkomst
aan onthaal Campus Menen (Rijselstraat)
om 19.30 uur.
- dinsdag: 5 en 12 juni en 4 en 11 september 2012
- woensdag 20 juni en 19 september 2012.
Infoavonden ‘Borstvoeding’: vrijblijvende informatieavonden
(19.30 – 21.30 u), bedoeld voor elke
aanstaande mama die reeds 12 weken zwanger is
en haar partner. Locatie: Westlaan 60 te Roeselare
(aanbellen aan voordeur van de rijwoning). Vooraf inschrijven
is wel verplicht en kan via het secreta-riaat
gynaecologie.
- maandag 4 en woensdag 20 juni 2012,
- maandag 2 en woensdag 18 juli 2012,
- maandag 6 en woensdag 22 augustus 2012.
- maandag 3 en woensdag 19 september 2012.
Infoavonden ‘Materniteit Roeselare’: vrij blij ven de
informatieavonden (19.30 – 21.30 u), bedoeld voor
elke aanstaande mama en haar partner. Locatie:
KATHO Aula 0.1 op Campus Wilgenstraat te Roeselare
Vooraf inschrijven is niet nodig.
- dinsdag 5 en 12 juni en 4 en 11 september 2012.
Bezoek de HHRM-website!
Alle praktische informatie voor patiënten,
bezoekers en zorgverleners over de
organisatie, werking en het zorgaanbod
van het H.-Hartziekenhuis en alle
openstaande VACATURES vindt u op:
www.hhrm.be
Met de QR-reader
van uw smartphone
kun je via deze
code naar de
elektronische versie
van de nieuwsbrief
gaan.
Reageren op ‘van harte’?
Reacties en opmerkingen over of ideeën voor ons
nieuwsmagazine ‘van harte’ kan u mailen naar
vanharte@hhrm.be of per post versturen naar:
H.-Hartziekenhuis t.a.v. Redactie ‘van harte’,
Wilgenstraat 2, 8800 Roeselare.
Colofon
Inhoud: Werkten mee aan deze editie van ‘van harte’: Saskia
Amerlinck, dr. Wim Anné, dr. Reinold Beeuwsaert, dr. Bart
Billet, Joke Corneillie, Johan Cornette, Jean Pierre Desmet,
Patrick Gadeyne, Chantal Lein, Geert Lemey, dr. Bart Maes, Luc
Rosseel, dr. Lorenzo Staelens, dr. Francis Stammen, dr. Willem
Stockman, dr. Stefan Vandecandelaere, Chris Van der Beken,
dr. Marc Vandevoort, dr. Inge Van haute, Patrick Vanslambrouck,
Ludo Vereecken, dr. Patrick Waterbley en Roel Wynendaele.
Concept en redactie: Bart Huyghe, 09 372 41 59.
Lay-out en realisatie: Apunta, www.apunta.be.
Fotografi e: Jean Pierre Desmet.
Verantwoordelijke uitgever: dr. Patrick Waterbley.
Juridische disclaimer De samenstelling van dit nieuwsmagazine
gebeurde met de grootste aandacht en zorg. Mocht
deze ‘van harte’ om enige reden toch onvolledige of onjuiste
informatie bevatten, dan kan het H.-Hartziekenhuis Roeselare-
Menen vzw niet aansprakelijk worden gesteld voor eender
welke schade die daaruit mocht voortvloeien.
Teksten en afbeeldingen van ‘van harte’ zijn in ongewijzigde
vorm vrij te gebruiken mits bronvermelding en voorafgaande
kennisgeving via vanharte@hhrm.be.