Download de hele krant - Binnenstadskrant

De SLAU is Ed van Eeden Dick Franssen
Vanaf het begin, 25 jaar geleden,
drukte schrijver-journalist Ed van
Eeden met z’n grote invloed in
uitgeversland, met z’n enthousiasme
en met z’n forse postuur
zijn stempel op de Stichting
Literaire Activiteiten Utrecht. Hij
begeleidde Ronald Giphart en
Manon Uphof naar hun debuut
bij Nijgh en Van Ditmar, en stond
daarmee aan de wieg van de
‘Utrechtse school.’ Ook zorgde
hij ervoor dat auteurs van Querido,
A.F. Th. van der Heijden
uitgezonderd, nauwelijks op
Utrechtse avonden verschenen.
Hij had iets tegen die uitgeverij,
Binnenstadskrant pagina 8
nadat Querido-auteur P.F. Thomése
en hij elkaar in een krant naar de
keel waren gevlogen.
De SLAU houdt kantoor in twee
tamelijk rommelige kamers in het
Louis Hartloopercomplex. Daar
werken Claire Leo [enkele dagen per
week betaald] en Roland Fagel [sinds
1 januari één dag per week betaald].
Met het oog op de viering van het
zilveren jubileum doken ze in het
verleden, en vonden allerlei aardige
papieren, zoals de oprichtingsacte
met de doelstelling ‘de Utrechtse
literatuur op een hoger plan te brengen’.
In hoeverre het de verdienste
Claire Leo en Roland Fagel © Sjaak Ramakers
van de SLAU is, valt moeilijk vast te
stellen, maar het wemelt in Utrecht
tegenwoordig van de schrijvers en
dichters, en dat was 25 jaar geleden
beslist niet het geval.
Ouderwetse regent
Roland Fagel begon als vrijwilliger bij
de SLAU in 1995, in de tijd dat Max
Snijders nog voorzitter was. Snijders,
oud-hoofdredacteur van het
Utrechts Nieuwsblad, kon bij Fagel
een potje breken. ‘Ik heb genoten
van die man; hij was een echte
ouderwetse regent’.
Elke SLAU-avond werd na afloop
door Snijders tot op het bot geana-
lyseerd. Onder de huidige voorzitter,
Ari Doeser, directeur van de Boekverkopersbond,
gebeurt dat niet.
‘Jammer’, zegt Fagel.
Door de jaren heen was de SLAU
vooral het maandelijkse literatuurcafé.
Honderden auteurs kwamen daar
voorbij. Ze lieten zich ondervragen
[vaak door Ed van Eeden] en lazen
voor. Intussen is er van alles bij gekomen:
het jaarlijkse Verhalenfestival
[nu Utrechts literatuurfestival], de
Belle van Zuylenlezing [samen met
Vrede van Utrecht] en de lezingen
van Studium Generale. In de kelder
van de Kargadoor gaat binnenkort
een reeks van start waarbij één
dichter centraal staat. ‘Er zijn zoveel
goede dichters in Utrecht dat we dat
makkelijk twintig, dertig keer kunnen
doen.’
Met de HC-Trophee en ‘Utrecht over
Utrecht’ besteedt de SLAU de laatste
jaren ook aandacht aan amateurs.
Arme schrijvers
De SLAU bestaat vooral van gemeente-subsidie.
Het meeste geld
gaat naar optredende schrijvers, die
afhankelijk van hun bekendheid bedragen
vragen van tussen de 250 en
ver over de duizend euro. Jaren geleden
las Harry Mulisch à raison van
drieduizend gulden een hoofdstuk
uit De ontdekking van de Hemel
voor. Tommy Wieringa kost 1100
euro. Leon de Winter vraagt zoveel
dat de SLAU hem niet uitnodigt. De
schrijvers laten de bedragen vaststellen
door de stichting SSS [Schrijvers
School Samenleving], waarbij ze
zijn aangesloten. Roland Fagel: ‘De
optredens vormen een substantieel
deel van hun inkomsten.’ Claire Leo:
‘De meeste schrijvers blijven arm,
maar de bekenden worden steeds
rijker.’
Een meerderheid in de gemeenteraad
steunt het voorstel van D66
voor de aanstelling van een stadsdichter.
Fagel en Leo vinden het een
goed idee, mits hij goed betaald
wordt, uit de pot van Stadspromotie.
De eerste stadsdichter wordt
ongetwijfeld Ingmar Heytze, al jaren
inofficieel in functie.
Gelijktijdig in twee zalen van het
Louis Hartloopercomplex speelt zich
op zondag 2 november de derde
editie van het Utrechts Literatuur
Festival af, met onder meer een
eerbetoon aan Judith Hertzberg.
www.SLAU.nl •