Haal zangbundel over - Achterderug.nl

234. Zondagmorgen
1
Nu roept de kerkklok met zacht
geluid
de mensen alien ter waning uit;
Naar 't huis des Heren gaat
groot en kleen,
in stille eerbied aandachtig heen.
2
Om Hem te danken, Die zoveel
goed
aan alle mensen en kind'ren doet;
Om Hem te bidden, dat Hij vergeev'
wat ieder onzer voor kwaad
bedreef.
3
0, lieve Here, Gij goede God!
0, leer ons leven naar Uw gebod;
En iedere kerkgang zij ons een
feest,
waarop w' U loven met blijde geest.
235. 0, laat mij 't u vertellen
1
0, laat mij 't u vertellen,
wie Jezus Christus is;
Hoe Hij tot mij wou komen,
in leed en droefenis.
Mij vriend'lijk wou vertroosten,
in 's lijdens donk're nacht,
en als met eigen handen,
mij hulp en redding bracht.
2
0, laat mij 't u vertellen,
wie Jezus Christus is;
Hoe Hij mij wou verzeek'ren
van schuldvergiffenis.
Mijn zonden wou verzoenen,
mijn ziel met vree vervult,
en vast mij doet geloven:
lk ben verlost van schuld.
3
0, laat mij 't u vertellen,
wie Jezus Christus is,
Die altijd met Zich zelve
vergoedt mijn groot gemis.
Die, waar ik eenzaam wandel,
onzichtbaar mij omzweeft,
en tot de strijd des levens
mij cooed en sterkte geeft.
62
4
Maar neen, mijn zwakke woorden
vermelden 't niet, o Heer!
Gij zijt, voor wie U volgen,
nog eind'loos, eind'loos meer.
In leven en in sterven
zijt Gij ons steeds nabij.
Een Heiland vol ontfermen,
ja, Jezus, dat zijt Gij.
236. Kindervreugde
1
0, wij kind'ren, wij leven,
als de vogeltjes blij,
want de Here daar boven
zorgt voor u en voor mij.
2
Van ons alien te geven
wordt die Heer nimmer moe;
elke dag duizend gaven
strooit Hij vriend'lijk ons toe.
3
Als de zon in de morgen
uit de sluim'ring ons kust,
staan wij op zonder zorgen
na een veilige rust.
4
0, wat rijkdom van zegen
geeft die vriend'Iijke God!
Mocht mijn hart maar steeds kleven
aan Zijn woord en gebod)
237. Zondagmorgen
1
Roerloos ligt nog d' aarde,
rust in refine pracht.
Slechts Gods eng'len zweven
door de stille nacht,
snelle wieken reppen
naar des Hoogsten troon;
Heil'ge lied'ren ruisen,
heil'ge lied'ren ruisen
op naar Godes woon,
op, naar Godes woon.
2
Morgenglansen scheem'ren
aan de hemelboog.
Helle stralen schieten
schitt'rend naar omhoog.
En de gouden zonne
rijst in voile pracht.
Blijde vogels kwelen, (his)
d' Aard ontwaakt en lacht. (bis)