huis aan huis - Lievensberg ziekenhuis

nieuwe specialisten brengen nieuwe
behandelmethoden mee naar het
lievensberg ziekenhuis. een specialisatie
van orthopedisch chirurg
Geert Meermans is het plaatsen van
(gewricht)protheses voor heup en
knie. bij heupklachten gebruikt hij
onder meer de resurfacing prothese
en heupartroscopie.
Nieuwe technieken maken behandeling van jonge patiënten mogelijk
Heupklachten bij jonge mensen
worden eerder erkend
Lange tijd waren ‘kunstheupen’ alleen
iets voor mensen van boven de 65 jaar.
Dat beeld klopt niet meer. Ook op relatief
jonge leeftijd krijgen mensen tegenwoordig
een nieuwe heup. Betere
behandelmethoden maken het nu wel
mogelijk om eerder ingrepen te doen.
Geert Meermans helpt op jaarbasis zeker
15 tot 20 jonge patiënten van hun
pijn- en loopklachten af.
Fietsbeltechniek
“Een klassieke heupprothese bestaat
uit een pen van ongeveer 12 centimeter
lang met een metalen kopje en
een plastic kom”, legt Meermans uit.
Hij laat de constructie zien. De stalen
pen komt in het dijbeen te zitten.
Heupprotheses gaan gemiddeld vijftien
tot twintig jaar mee. Bij jonge, actieve
mensen korter. Dat was de reden om
zo lang mogelijk te wachten met het
plaatsen van de eerste heupprothese.
Voor het plaatsen van de pen wordt namelijk
een behoorlijke hap uit het bot
genomen. Bij de resurfacing techniek
is de pen verdwenen. Het versleten
oppervlak van de kom en de heupkop
worden door een prothese vervangen
die langer meegaat. Een oplossing die
pas mogelijk werd door het gebruik van
slijtvaster metaal voor de kop en de
kom. Metaal op metaal dus, vandaar de
bijnaam ‘fietsbeltechniek’. Overigens
zijn er voor de klassieke heupprothese
ook koppen en kommen van keramiek
beschikbaar die ook slijtbestendiger
zijn. Meermans meent dat beide prothesetypen,
de klassieke en de nieuwe,
net zolang meegaan. “Het is ook een
kwestie van voorkeur. Het grote voordeel
van de resurfacing prothese is dat
je die steel niet meer hebt. Je spaart
meer bot van het dijbeen. Dat maakt
een eventuele nieuwe ingreep technisch
gemakkelijker. Volgens sommige
mensen voelt deze prothese natuurlijker
aan.” Voorwaarden voor plaatsing
is dat de heupkop niet te ernstig is vervormd.
Daarnaast moet het bot sterk
genoeg zijn om de nieuwe heupschaal
te kunnen dragen.
kijkoperatie
De techniek die Meermans vaker toepast
bij jonge mensen is heupartroscopie,
een kijkoperatie in het heupgewricht
waarbij eventuele botaangroei
wordt weggenomen. Daarmee probeert
hij verdere slijtage - en dus het plaatsen
van een prothese - een slag voor
te blijven. Het heupgewricht bestaat uit
een kom en kop. Samen vormen deze
een kogelgewricht. De botdelen zijn
bekleed met een gladde kraakbeenlaag.
Dat laagje maakt dat bewegingen
soepel verlopen en het functioneert
als schokdemper. Bij sommige mensen
is er extra botaanwas aan de rand
van het kraakbeen dat bij bepaalde
bewegingen in contact komt met het
kraakbeen. Hierdoor kan er versnelde
slijtage van het gewricht ontstaan. Tot
voor kort werd deze botaanwas via een
uitgebreide chirurgische ingreep verwijderd.
Bij heupartroscopie wordt via een
paar kleine gaatjes een camera in de
heup gebracht en het gewricht grondig
geïnspecteerd. Losliggende stukjes
kraakbeen worden weggespoeld
en kraakbeenletsels ‘bijgewerkt’. De
botaanwas wordt weggewerkt om verdere
slijtage van het gewricht tegen te
gaan. Dit is een techniek die Meermans
meebracht naar Lievensberg. De orthopedisch
chirurg verdiepte zich hierin tijdens
fellowships heup- en kniechirurgie
aan het University College Hospital
in Londen en de KU Leuven.
47