Uitgave van Stichting Kat in Nood Drachtstercompagnie
Uitgave van Stichting Kat in Nood Drachtstercompagnie
Uitgave van Stichting Kat in Nood Drachtstercompagnie
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ZWERVERTJE<br />
<strong>Uitgave</strong> <strong>van</strong> <strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> <strong>Kat</strong> <strong>in</strong> <strong>Nood</strong> <strong>Drachtstercompagnie</strong><br />
Verschijnt twee keer per jaar, jaargang 30, nummer 2, december 2010
Geachte donateurs<br />
Het is de bedoel<strong>in</strong>g dat ik u <strong>in</strong> dit stukje <strong>in</strong> het kort op de hoogte breng <strong>van</strong> het reilen<br />
en zeilen <strong>van</strong> de sticht<strong>in</strong>g. Ik hoop dat ik het kort kan houden, want s<strong>in</strong>ds het laatste<br />
Zwervertje is er enorm veel gebeurd. Het was, om te beg<strong>in</strong>nen, voor ons ontzettend<br />
leuk om de vele positieve reacties <strong>in</strong> ont<strong>van</strong>gst te mogen nemen betreffende de<br />
nieuwe lay-out <strong>van</strong> ons blad.<br />
COLOFON<br />
<strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> <strong>Kat</strong> <strong>in</strong> <strong>Nood</strong><br />
Sannige Wyk 5a<br />
9222 LE <strong>Drachtstercompagnie</strong><br />
www.kat<strong>in</strong>nood.nl<br />
<strong>in</strong>fo@kat<strong>in</strong>nood.nl<br />
Telefonisch bereikbaar <strong>van</strong><br />
maandag tot en met zaterdag <strong>van</strong><br />
10.00 - 15.00<br />
Tel. (0512)300664<br />
Voor een bezoek aan onze<br />
sticht<strong>in</strong>g kunt u een afspraak<br />
maken.<br />
Giro 38 84 393<br />
<strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> <strong>Kat</strong> <strong>in</strong> <strong>Nood</strong><br />
KvK Gron<strong>in</strong>gen 41047992<br />
Redactie: en vormgev<strong>in</strong>g;<br />
Rixt Jellesma<br />
Michiel Schrier<br />
Coverfoto:<br />
Ivar door Govert Groenier<br />
Oplage: 1000 exemplaren<br />
Wij waren zelf ook zeer tevreden over het e<strong>in</strong>dresultaat. Voor<br />
hetzelfde geld zoveel meer kunnen laten zien is echt de moeite<br />
waard. Voor herhal<strong>in</strong>g vatbaar, dus ik wens u alvast veel leesplezier<br />
bij deze kerst-uitgave. Ik hoop dat de onderhandel<strong>in</strong>gen bij TNT<br />
gunstig zijn verlopen voor het personeel en u het blad op tijd mag<br />
ont<strong>van</strong>gen.<br />
De grootste gebeurtenis <strong>van</strong> de afgelopen maanden was toch<br />
wel onze open<strong>in</strong>g en het donateurs-weekend wat daarop volgde.<br />
Deze drie dagen waren enorm succesvol. In totaal zijn er zo’n 300<br />
bezoekers geweest. Het weer was ons goed gez<strong>in</strong>d, en de sfeer<br />
was meer dan goed. De vele positieve woorden hebben ons heel<br />
erg goed gedaan. Het bestuur en al onze medewerkers hebben<br />
enorm hard gewerkt en wat is het dan heerlijk om hier ook<br />
woordelijk voor beloond te worden. Het viel enorm veel mensen<br />
op dat de katten zo rustig bleven onder de grote hoeveelheid<br />
mensen. Ze lagen ontspannen te kijken en lieten zich aaien als ze<br />
er z<strong>in</strong> <strong>in</strong> hadden. Toch zagen wij <strong>in</strong> de loop <strong>van</strong> de zondagmiddag<br />
wel de eerste ‘norse neuzen’ en dat is na zoveel aandacht ook<br />
niet verwonderlijk. De foto’s geven voor degene die niet geweest<br />
zijn een aardige impressie. Het was niet haalbaar om met alle<br />
bezoekers persoonlijk te spreken wat ik erg jammer vond. Toch wil<br />
ik iedereen die geweest is hierbij alsnog bedanken voor hun komst.<br />
Mede dankzij jullie is het zo’n succes geworden.<br />
Hoe gaat het <strong>in</strong>middels? In één woord uitstekend! De katten doen<br />
het uitstekend en de rust die iedereen ervaren heeft tijdens de<br />
open dagen heerst nog steeds. De keus om voor meerdere kle<strong>in</strong>e<br />
groepen te gaan werpt ook haar vruchten af. Het is onvoorstelbaar<br />
hoeveel katten zich <strong>in</strong>middels laten aaien. <strong>Kat</strong>ten die op de oude<br />
locatie alleen maar buiten woonden, vaak door de<br />
stress <strong>van</strong> de (te) grote groepen. Zo deed recent<br />
oude Groule<strong>in</strong> ons verbazen. Deze muisgrijze poes<br />
woont al ruim zeven jaar bij de <strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> en was<br />
op de oude locatie veel buiten. Aaien? Dat woord<br />
kwam <strong>in</strong> Groule<strong>in</strong> haar vocabulaire niet voor.<br />
Maar wat alle andere katten kunnen, kan Groule<strong>in</strong><br />
blijkbaar ook. Ze ligt tegenwoordig ‘s avonds <strong>in</strong><br />
een stoel te wachten op een aai en zodra ze deze<br />
krijgt beg<strong>in</strong>t ze met sp<strong>in</strong>nen en melktrappelen.<br />
Heel bijzonder om te zien. De groepen zijn goed <strong>in</strong><br />
balans en het leefklimaat is meer dan aangenaam.<br />
Het feit dat we; besmett<strong>in</strong>gen, ziektes en <strong>in</strong>fecties<br />
goed onder controle hebben zegt met ruim<br />
honderd katten hier<strong>in</strong> genoeg. Momenteel genieten<br />
de katten ook optimaal <strong>van</strong> het goed geïsoleerde<br />
gebouw. De ruimtes zijn aangenaam warm en de<br />
luchtkwaliteit is uitstekend. Voor de grap zeggen<br />
we wel eens dat het ‘spatel-tijd’ is als we de katten<br />
languit zien liggen op de warme vloer. ‘Tijd om<br />
om te draaien jongens!’ We lachen er om, maar<br />
genieten om ze zo tevreden te zien.<br />
Wat ook boven verwacht<strong>in</strong>g goed gaat is het<br />
aantal vrijwilligers. We zijn met een groepje <strong>van</strong> zes<br />
mensen <strong>van</strong>uit Lauwerzijl <strong>in</strong> <strong>Drachtstercompagnie</strong><br />
begonnen. Inmiddels is ons team gegroeid tot<br />
maar liefst achttien mensen! Allemaal echte<br />
kattenliefhebbers. Het is een gemêleerd, maar heel<br />
hecht en gezellig team. Ook de opleid<strong>in</strong>gen hebben<br />
ons <strong>in</strong>middels weer gevonden. Twee stagiaires,<br />
Liesbeth en Hiltsje, schrijven verderop <strong>in</strong> dit blad<br />
iets over hun belevenissen bij ons.<br />
Het meest verontrustende stuk b<strong>in</strong>nen onze<br />
organisatie blijft het aanbod aan katten wat wij<br />
krijgen. Dit is altijd groot geweest, maar slaat<br />
momenteel werkelijk alles. Reden daarvoor is<br />
vermoedelijk deels de economische situatie <strong>in</strong> ons<br />
land. Mensen nemen niet snel een (nieuwe) kat<br />
waardoor ook de categorie ‘makkelijk plaatsbaar’<br />
<strong>in</strong> verhoud<strong>in</strong>g veel langer <strong>in</strong> het asiel zit. De kansen<br />
voor een ‘moeilijk plaatsbare’ kat zijn daardoor<br />
nog kle<strong>in</strong>er. Heel erg triest. Wij krijgen momenteel<br />
gemiddeld zeven aanvragen op een dag b<strong>in</strong>nen. De<br />
ene situatie is nog meer schrijnend dan de andere.<br />
Wij moeten vaak ‘nee’ zeggen en stuiten daarbij ook<br />
Klaas Jellesma<br />
3
egelmatig op onbegrip. Ik zeg altijd, en dat meen<br />
ik ook: ‘In ons hart is plaats voor duizend, maar<br />
onze huisvest<strong>in</strong>g kan niet meer aan’. En toch zeggen<br />
we ook nog regelmatig ‘ja’. Er blijven nu eenmaal<br />
noodgevallen komen die echt opgenomen moeten<br />
worden. Zo komen er medio december tien katten<br />
bij uit de plaats Bad Nieuweschans. Wie <strong>in</strong> het<br />
noorden <strong>van</strong> het land woont zal misschien weten<br />
waar dit over gaat. Hiernaast v<strong>in</strong>dt u het bericht <strong>van</strong><br />
RTV Noord.<br />
Ik denk dat ik u niet uit hoef te leggen waarom wij,<br />
ondanks de drukte besluiten deze dieren te helpen.<br />
Vooral omdat wij <strong>van</strong> buurtbewoners hebben<br />
vernomen dat de dieren ‘s avonds bij hun eigenaar<br />
op de bank lagen. Via onze website en <strong>in</strong> het<br />
volgende Zwervertje zullen wij u meer vertellen<br />
over deze groep.<br />
Ons eigen aanbod <strong>van</strong> plaatsbare katten loopt<br />
helaas ook traag. Normaal plaatsen wij <strong>in</strong> de<br />
maanden november en december goed. Dit jaar<br />
gaat het plaatsen echter zeer traag tot niet. We<br />
hebben het nooit eerder gedaan, maar zetten deze<br />
uitgave een aantal <strong>van</strong> deze katten <strong>in</strong> het zonnetje.<br />
Ze verdienen zo een fijn eigen plekje. Misschien lukt<br />
het ons wel met uw hulp. Ze stellen zich verderop<br />
<strong>in</strong> het blad aan u voor.<br />
Al deze ‘problemen’ geven des te meer aan dat<br />
onze uitbreid<strong>in</strong>g heel hard nodig is. Het is de<br />
bedoel<strong>in</strong>g dat wij ons het komend jaar helemaal<br />
gaan richt<strong>in</strong>g op de voorbereid<strong>in</strong>g hier<strong>van</strong>. Zowel<br />
wat betreft de vergunn<strong>in</strong>gen als de f<strong>in</strong>anciën. Als<br />
alles meezit hopen we dan <strong>in</strong> het voorjaar <strong>van</strong> 2012<br />
te kunnen beg<strong>in</strong>nen met bouwen.<br />
Wie geïnteresseerd is <strong>in</strong> ons jaarverslag 2010, kan<br />
dit <strong>in</strong> de loop <strong>van</strong> de komende maanden op de<br />
BAD NIEUWESCHANS - Een stuk of tien<br />
schuwe katten <strong>in</strong> Bad Nieuweschans zijn<br />
aan hun lot overgelaten. De eigenaar <strong>van</strong><br />
de katten overleed twee weken geleden en<br />
s<strong>in</strong>dsdien zwerven de katten <strong>in</strong> en om het<br />
huis.<br />
Het dierenasiel wil de katten niet op<strong>van</strong>gen,<br />
omdat de beestjes teveel verwilderd zijn.<br />
Buurtbewoners v<strong>in</strong>den dat belachelijk en<br />
hebben zich nu ontfermd over de katten. Ze<br />
zorgen ervoor dat ze te eten krijgen.<br />
Eén deze dagen haalt de<br />
won<strong>in</strong>gbouwverenig<strong>in</strong>g Acantus de won<strong>in</strong>g<br />
leeg. De dierenbescherm<strong>in</strong>g v<strong>in</strong>dt dat de<br />
verenig<strong>in</strong>g een dierenarts moet regelen die<br />
de beesten gaat afmaken.<br />
Ik e<strong>in</strong>dig mijn schrijven met u allen hele fijne<br />
feestdagen en een heel gezond en gelukkig 2011 te<br />
wensen. Namens al onze bewoners, medewerkers<br />
en bestuur. Wij hebben z<strong>in</strong> <strong>in</strong> het nieuwe jaar. Met<br />
uw steun zullen we weer proberen er het beste <strong>van</strong><br />
te maken.<br />
Vriendelijke groeten,<br />
website bekijken.<br />
4 Rixt Jellesma<br />
5<br />
Klaas Jellesma
Na regen komt<br />
zonneschijn<br />
Het is najaar <strong>in</strong> Nederland. Geen zacht najaarszonnetje en mooi gekleurde herfstbladeren,<br />
maar koud en guur weer. Het regent al dagen en mens en dier zit liever b<strong>in</strong>nen dan buiten.<br />
Het is e<strong>in</strong>d <strong>van</strong> de middag op een d<strong>in</strong>sdag als een<br />
auto het erf <strong>van</strong> de <strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> op komt rijden. Een<br />
jonge vrouw stapt uit met de mededel<strong>in</strong>g dat ze<br />
een kat heeft ge<strong>van</strong>gen en deze komt brengen. Er<br />
wordt een kle<strong>in</strong>e houten kist aangereikt als ware<br />
het een cadeautje. De vrouw beg<strong>in</strong>t te vertellen.<br />
Ze was net twee weken op vakantie geweest met<br />
haar vriend en bij thuiskomst had ze plots een kat<br />
gezien. Aangezien hun eigen hond nogal scherp op<br />
katten was verkende ze angstig de omgev<strong>in</strong>g of er<br />
nog meer dieren liepen. Tussen de struikjes aan<br />
de rand <strong>van</strong> een sloot zag ze nog een stel ogen.<br />
De diertjes bliezen en lieten zich op geen enkele<br />
manier benaderen.<br />
De vrouw woonde afgelegen met haar vriend en<br />
het was haar een raadsel hoe deze katten bij haar<br />
terecht waren gekomen. Verdere <strong>in</strong>spectie deed<br />
haar nog meer gruwelen. Een stukje verder vond<br />
ze een dood katje. Enorm mager en zichtbaar ziek<br />
geweest. Toen ze met dit diertje <strong>in</strong> haar handen<br />
stond gebeurde waar ze bang voor was geweest.<br />
Haar hond had één <strong>van</strong> de ‘oogjes’ ontdekt en<br />
begon er achteraan te jagen. Eén <strong>van</strong> de katjes<br />
schoot heen en weer en de hond joeg er als een<br />
bezetene achteraan. Uite<strong>in</strong>delijk stortte het diertje<br />
<strong>in</strong> onder de auto waar de hond door zijn grootte<br />
net niet bij kon. De vrouw sloot haar hond op en<br />
g<strong>in</strong>g door haar knieën om onder de auto te kijken.<br />
Het katje lag daar totaal uitgeput te hijgen. Het<br />
schoteltje melk wat de vrouw had meegenomen<br />
schudde haar echter weer wakker omdat ze<br />
zichtbaar uitgehongerd was. Zonder één seconde<br />
na te denken pakte de vrouw het katje en deed het<br />
<strong>in</strong> een houten kist. Ze had enkele weken daarvoor<br />
een bord zien staan met; Open dag <strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> <strong>Kat</strong> <strong>in</strong><br />
<strong>Nood</strong>. Daar moest ze naar toe.<br />
Op de vraag hoe oud het diertje was, kon de<br />
vrouw geen antwoord geven. Ze had duidelijk geen<br />
verstand <strong>van</strong> katten. Voorzichtig werd de deksel<br />
omhoog gedaan en kwam het bange kopje <strong>van</strong><br />
een kitten tevoorschijn. Een lapjespoesje <strong>van</strong> een<br />
week of tien. Ze was niet mager, maar broodmager.<br />
Haar oogjes lagen diep en ze stond door de<br />
ondervoed<strong>in</strong>g zichtbaar wankel op haar pootjes.<br />
Het eerste bakje eten werd hysterisch naar b<strong>in</strong>nen<br />
gewerkt. Luid brommend voor het geval iemand<br />
het haar af zou nemen. Bibberend <strong>van</strong> de angst, de<br />
kou en met het onbekende gevoel <strong>van</strong> een volle<br />
maag viel ze na een uurtje <strong>in</strong> een diepe slaap. Ze<br />
was gered en voor haar had dit geen m<strong>in</strong>uut later<br />
moeten gebeuren. Zij kreeg de naam; Souris. Het<br />
franse woord voor muisje.<br />
De vrouw kreeg een <strong>van</strong>gkooi mee om het andere<br />
stel ‘oogjes’ ook te <strong>van</strong>gen. Maar het bleef stil...<br />
Dagen g<strong>in</strong>gen voorbij en de vrouw vreesde dat<br />
ze voor dit katje te laat was. Er werd wel wat <strong>van</strong><br />
het eten gegeten, maar <strong>in</strong> een jaargetij waar<strong>in</strong> vele<br />
dieren op zoek zijn naar voedsel was het de vraag<br />
door wie er werd gegeten.<br />
Souris vulde haar dagen met eten en slapen. Het<br />
gekke was, dat ze meteen <strong>van</strong>af dag één aaibaar was.<br />
Natuurlijk vond ze het soms een beetje spannend,<br />
maar aaien vond ze heerlijk. Tijdens het aaien was<br />
6 7<br />
Klaas Jellesma
een duidelijke breuk aan haar l<strong>in</strong>ker onderkaakje te<br />
voelen. Wat was er toch met dit katje gebeurd?<br />
En toen toch dat telefoontje. Op een moment dat<br />
alle hoop eigenlijk al weg was. Het broertje <strong>van</strong><br />
Souris was ge<strong>van</strong>gen. Ook hij was mager, maar <strong>in</strong><br />
tegenstell<strong>in</strong>g tot zijn zusje was hij wel bang. Blies en<br />
liet met een brom die voor hemzelf ongetwijfeld<br />
zeer <strong>in</strong>drukwekkend klonk, weten dat we op<br />
afstand moesten blijven. Maar wij? Wij hadden eten,<br />
en dit deed hem alles vergeten wat zijn lijfje hem<br />
vertelde. Hij at zoals hij waarschijnlijk <strong>in</strong> weken al<br />
niet meer had gegeten. Met een idioot volle buik<br />
zakte hij naast zijn zus <strong>in</strong> slaap. En zij? Zij waste<br />
hem en was zichtbaar blij niet meer alleen te zijn.<br />
Hij kreeg de naam Draco, een verbaster<strong>in</strong>g <strong>van</strong><br />
<strong>Drachtstercompagnie</strong>.<br />
Het duo groeide als kool. Souris bleef net zo<br />
knuffelig als <strong>in</strong> het beg<strong>in</strong>, Draco volgde op gepaste<br />
afstand. Draco bleek een ook een breuk maar<br />
‘Waar komen jullie <strong>van</strong>daan en wat is er met jullie<br />
gebeurd?’<br />
De <strong>van</strong>gkooi was voor de zekerheid bij de vrouw<br />
blijven staan. Je weet nooit! Op een moment dat<br />
niemand er nog aan dacht kwam er weer een<br />
telefoontje: ‘er zat een kat <strong>in</strong> de kooi’. Bij nadere<br />
<strong>in</strong>spectie bleek het om een volwassen dier te gaan.<br />
Maar één blik <strong>in</strong> haar ogen zei genoeg. In<br />
haar grote bange ogen zag je de oogjes<br />
<strong>van</strong> Souris en Draco. Dit was, zonder<br />
enige twijfel, hun moeder.<br />
Michiel Schrier<br />
Zij kreeg de naam Moetie. En ook Moetie<br />
had honger. Ze had zich beter <strong>in</strong> leven<br />
gehouden dan haar k<strong>in</strong>deren, maar<br />
wist ook niet hoe snel ze haar bakje<br />
naar b<strong>in</strong>nen moest werken. Stel dat het<br />
straks weer weggehaald werd... Moetie<br />
was bang, maar niet wild. Ze had veel<br />
meegemaakt, dat was duidelijk. Ze krijgt<br />
de tijd, is <strong>in</strong>middels gesteriliseerd en<br />
zeker een kilo zwaarder.<br />
Wat zouden we graag willen weten waar<br />
dit trio <strong>van</strong>daan komt. Zijn ze gedumpt?,<br />
is Moetie de weg kwijt geraakt en heeft ze haar<br />
kittens ergens buiten gekregen? Maar hoe komt<br />
Souris dan zo aanhankelijk? Het blijft een raadsel.<br />
Het is bijna kerstmis. Bij <strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> <strong>Kat</strong> <strong>in</strong> <strong>Nood</strong><br />
wonen een moederpoes en haar twee k<strong>in</strong>deren.<br />
Buiten vriest het. De lampjes <strong>in</strong> de kerstboom<br />
verlichten de hal sfeervol. De kle<strong>in</strong>tjes liggen <strong>in</strong>nig<br />
verstrengeld bij elkaar. De moeder slaakt een<br />
tevreden zucht. Er liggen zelfs nog wat brokjes <strong>in</strong><br />
haar bakje. Het hoeft allemaal niet meer zo gejaagd,<br />
het is goed zo. En de tijd zal uitmaken hoe hun leven<br />
verder zal lopen.<br />
P.O.E.S. BEDANKT!<br />
Misschien heeft u ooit <strong>van</strong> deze organisatie gehoord. <strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> P.O.E.S. gaf f<strong>in</strong>anciële steun aan kle<strong>in</strong>schalige<br />
<strong>in</strong>stell<strong>in</strong>gen en projecten voor kattenhulp, door middel <strong>van</strong> de verkoop <strong>van</strong> katten- cadeauartikelen.<br />
Hun verkoopkraam werd een begrip op kattenshows <strong>in</strong> het hele land en <strong>in</strong> Poezenpension Luxor<br />
(poezenpensionluxor.nl) kwam een cadeauw<strong>in</strong>keltje en een jaarlijkse ‘<strong>Kat</strong>ten-Kado-Markt’.<br />
Met hun steun zijn enorme aantallen ‘boerderijkatten’<br />
gesteriliseerd en/of gecastreerd. Konden<br />
operaties plaatsv<strong>in</strong>den voor katten die anders ten<br />
dode op ware geschreven en ga zo maar door. De<br />
drijvende kracht achter deze organisatie waren<br />
Marja Kramer <strong>van</strong> poezenpension Luxor, Philip<strong>in</strong>e<br />
Hester en Greetje Ridderbos. <strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> P.O.E.S.<br />
bestaat ruim dertien jaar.<br />
Op 31 december aanstaande houdt <strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong><br />
P.O.E.S. op met bestaan. Het werk is enorm<br />
<strong>in</strong>tensief en kan helaas niet meer gecomb<strong>in</strong>eerd<br />
worden met andere taken. Wij kennen deze<br />
<strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> al vele jaren en hebben het geluk gehad<br />
met hun te mogen samenwerken. Wij hebben<br />
vaak op hun steun kunnen rekenen en werden<br />
vele malen blij verrast met een gift. En zelfs nu, op<br />
het moment dat is besloten dat ze gaan stoppen,<br />
wordt onze organisatie wederom blij verrast.<br />
De volledige w<strong>in</strong>kel <strong>van</strong> <strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> P.O.E.S. is<br />
geschonken aan onze sticht<strong>in</strong>g. Wij hadden op<br />
onze beurt ook aangekondigd de bezoekjes aan<br />
shows weer op te willen gaan pakken. Het is voor<br />
ons vooral een manier om aan nieuwe donateurs<br />
te komen. De w<strong>in</strong>kel <strong>van</strong> <strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> P.O.E.S. zal onze<br />
stand nog aantrekkelijker maken, en de verkoop<br />
<strong>van</strong> de spullen komt onze bewoners weer ten<br />
goede.<br />
Ook het resterende vermogen <strong>van</strong> <strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong><br />
P.O.E.S. wordt geschonken aan onze organisatie.<br />
Het is en blijft heel erg jammer dat deze<br />
sticht<strong>in</strong>g met haar grandioze doelstell<strong>in</strong>g stopt<br />
met bestaan. Wij zijn trots en blij dat ze onze<br />
organisatie hebben uitgekozen om met een deel<br />
<strong>van</strong> hun werk door te mogen gaan.<br />
Namens al onze bewoners bedanken wij<br />
<strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> P.O.E.S.<br />
dan <strong>in</strong> zijn staartje te hebben. Weer die vraag:<br />
8 9<br />
laas Jellesma
Zijn katten <strong>in</strong> het hoge<br />
noorden anders?<br />
Nee hoor!<br />
Een week voor de open dag kregen wij bezoek <strong>van</strong> Monique en<br />
Christa, twee medewerkers <strong>van</strong> <strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> Zwerfdier Alkmaar. Het<br />
was jammer dat wij het zo ontzettend druk hadden want we hadden<br />
nog uren door kunnen praten met deze enthousiaste mensen. Heel<br />
erg leuk om te zien dat er meer organisaties zijn die net zo voelen<br />
en werken als ons. Vereerd waren wij ook toen zij melden een<br />
stukje over ons te schrijven <strong>in</strong> hun donateursblad. Hieronder v<strong>in</strong>dt<br />
u hun blik op onze organisatie.<br />
Tijdens ons contact over onze oud-adoptiekat<br />
Boefie, raakten beheerder Rixt en wij aan de<br />
praat. En als wij eenmaal aan de praat raken…<br />
Zo bleek er bij <strong>Kat</strong> In <strong>Nood</strong> nogal het één en<br />
ander veranderd <strong>in</strong> het afgelopen jaar: een nieuwe<br />
beheerder, die ondanks alle nare verwikkel<strong>in</strong>gen<br />
en tegenwerk<strong>in</strong>g haar enthousiasme niet kwijt is<br />
geraakt, een spikspl<strong>in</strong>ternieuw pand <strong>in</strong> een nieuw<br />
dorp <strong>in</strong> een nieuwe prov<strong>in</strong>cie en een grootse<br />
open<strong>in</strong>g <strong>in</strong> het vooruitzicht. En dat Rixt enthousiast<br />
is, blijkt wel uit het feit dat ze ons graag persoonlijk<br />
wil rondleiden, ondanks dat er nog druk geschilderd<br />
en getimmerd wordt, omdat ze zo trots is op het<br />
nieuwe onderkomen. Nou, dat hoef je ons maar één<br />
keer aan te bieden: we komen!<br />
En dus wordt het autootje weer gestart en tuffen<br />
we de Afsluitdijk over. Met een tas vol lekkers, voor<br />
zowel bewoners als personeel <strong>van</strong> <strong>Kat</strong> In <strong>Nood</strong>,<br />
verheugen we ons op het bezoek. Hoe zou het<br />
katten daar anders dan hier? Op al deze vragen<br />
kregen we al snel een antwoord.<br />
Hoe ziet het eruit? Is het net zo mooi als bij ons?<br />
Nou, helemaal geweldig! Een voormalige paardenstal<br />
met daar<strong>in</strong> een extra verdiep<strong>in</strong>g aangebracht. Het<br />
rieten dak met erkers geeft het geheel de uitstral<strong>in</strong>g<br />
<strong>van</strong> een herenboerderij. Een grote trap <strong>in</strong> de<br />
centrale hal leidt ons naar boven naar de kant<strong>in</strong>e.<br />
Met daarachter het kantoor annex dierenartsruimte<br />
en ziekenboeg. Ons bezoek valt <strong>in</strong> het weekend<br />
voordat er open huis is voor alle belangstellenden.<br />
Er wordt dus nog druk getimmerd, geschilderd en<br />
allerlei laatste klusjes verricht. De deuren staan<br />
strak <strong>in</strong> de lak, schitterende foto’s staan tegen de<br />
wand, klaar om opgehangen te worden. Dozen<br />
met folders zijn al gebracht om uit te delen aan<br />
de bezoekers. Zelfs de vader, de echtgenoot en de<br />
k<strong>in</strong>deren <strong>van</strong> Rixt zijn hard aan het werk om alles<br />
op tijd af te krijgen.<br />
Op de begane grond zijn de kattenverblijven.<br />
Ruime, lichte kamers met overal mandjes, plankjes,<br />
krabpalen en kattenbakken. En zelfs kunststof<br />
loungesetjes, waar de katten lekker op kunnen<br />
liggen. Er is wel enig onderscheid: <strong>in</strong> de voorste<br />
kamer zitten katten die wel klaar zijn voor plaats<strong>in</strong>g.<br />
De kamer daarnaast huisvest katten die daar bijna<br />
aan toe zijn. En helemaal achteraan kamers met<br />
katten, zoals ook wij die hebben: de kansarmen<br />
en kanslozen. Verwilderd, getraumatiseerd of met<br />
een dermate slechte gezondheid, dat plaats<strong>in</strong>g niet<br />
of nauwelijks meer mogelijk is. En allen met groot<br />
buitenverblijf. Hier en daar gras en struikjes, soms<br />
betegeld. Maar <strong>in</strong> ieder geval genoeg ruimte om de<br />
pootjes te strekken. Ook is hier de keuken en de<br />
spoelruimte voor de kattenbakken. Hier loopt Betty<br />
los, de huispoes: langharig, heel oud en vol klitten.<br />
Maar ach, er wordt <strong>van</strong> haar gehouden en ze is dus<br />
heerlijk op haar plek.<br />
Zijn de katten daar anders dan hier?<br />
Nee hoor! Een kat is een kat is een kat. Ook<br />
<strong>in</strong> Friesland! Lief, soms aanhalig, soms narrig,<br />
eigenz<strong>in</strong>nig, allemaal met een andere look en een<br />
andere uitstral<strong>in</strong>g. Maar allemaal kat! En ook hier<br />
halen wij ons hart op en proberen we ze allemaal<br />
wat aandacht te geven nu we er zijn. De bewoners<br />
<strong>van</strong> <strong>Kat</strong> In <strong>Nood</strong> komen uit het hele land. Het zijn<br />
vaak dieren die <strong>in</strong> andere asielen ondersneeuwen,<br />
simpelweg omdat daar niet de juiste mogelijkheden<br />
voorhanden zijn. Zoals bijvoorbeeld Jakob. Een<br />
stevige stoere grijs-witte macho. Sloeg ooit bij<br />
plaats<strong>in</strong>g de reeds aanwezige tekkels <strong>in</strong> elkaar en<br />
moest toen weer het veld ruimen. Dely, die na de<br />
vuurwerkramp <strong>in</strong> Enschede achterbleef op het<br />
rampterre<strong>in</strong>. Niemand eiste haar op, terwijl uit<br />
de papieren bleek dat er <strong>in</strong> de wijk een cattery<br />
had gezeten. Ze laat zich aaien, maar is meestal<br />
wat verlegen: ze heeft door de knal de nodige<br />
voor vallen: kater Anonimus Giganticus, die met<br />
ruim 9 kilo zijn naam volledig eer aandoet. Maar<br />
ook hier zitten natuurlijk nog veel meer katten, die<br />
allemaal een eigen huisje verdienen, bij iemand die<br />
ze neemt zoals ze zijn. En ook al is Rixt superblij<br />
met het pand en de ruimte die er nu is - er kan<br />
bijvoorbeeld nog best wat bijgebouwd worden -<br />
toch heeft ook zij nog een grote wens: een ruimte<br />
voor de éénl<strong>in</strong>gen onder de katten. De katten die<br />
<strong>in</strong> een groepsverblijf de onderl<strong>in</strong>ge sfeer verzieken.<br />
Zij hebben een éénpersoonskamer nodig, met<br />
eigen uitloop naar buiten. Genoeg ruimte voor<br />
een dergelijk verblijf, nu de f<strong>in</strong>anciën nog! Met de<br />
belofte dat Rixt ook een keer bij ons komt kijken,<br />
nemen we afscheid. Maar natuurlijk niet nadat wij<br />
allebei ons donateursbriefje hebben <strong>in</strong>gevuld. Het<br />
voelt een beetje alsof we onze zus achterlaten…<br />
zowel Rixt als de kattenop<strong>van</strong>g!<br />
Monique & Christa<br />
er uit zien? Is het net zo mooi als bij ons? Zijn de<br />
trauma’s opgelopen. En dan de kat waar we f<strong>in</strong>aal <strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> Zwerfdier Alkmaar<br />
10 11<br />
Jacob<br />
Klaas Jellesma
Tipsy<br />
Het leven <strong>van</strong> een kat kan soms zo tragisch<br />
verlopen! Wij maken het helaas maar al te<br />
vaak mee.Tipsy kwam <strong>in</strong> het najaar <strong>van</strong> 2009<br />
bij ons. Er werd afstand <strong>van</strong> haar en haar zus<br />
gedaan wegens plasproblemen. De dames<br />
plasten <strong>in</strong> huis <strong>van</strong> jongs af aan. Het werd <strong>in</strong><br />
onze op<strong>van</strong>g al snel duidelijk dat de relatie<br />
tussen de twee zussen helemaal niet zo goed<br />
was als hij leek. Toen we ze uit elkaar haalden<br />
zagen we twee totaal verschillende poezen<br />
en het belangrijkste <strong>van</strong> alles was dat het<br />
plassen stopte. Voor beide katten vonden we<br />
een fijn nieuw adres. Er was <strong>van</strong>af onze kant<br />
maar één hele duidelijke eis; er mag nooit<br />
een andere kat bij komen. Dan zal het weer<br />
mis gaan. Beide nieuwe baasjes beloofden dit<br />
nooit te zullen doen en de dames leken beiden<br />
verzekerd <strong>van</strong> een paar hele fijne jaren. Met de<br />
zus <strong>van</strong> Tipsy gaat het nog steeds fantastisch.<br />
Tipsy zit echter weer bij ons. Wat g<strong>in</strong>g er fout?<br />
U raadt het al. Ondanks onze waarschuw<strong>in</strong>gen<br />
hadden de mensen waar Tipsy woonde een<br />
kat er bij genomen. Het was een kat die<br />
wegens plotse verander<strong>in</strong>g <strong>in</strong> de leefsituatie<br />
<strong>van</strong> een familielid op straat dreigde te komen.<br />
Begrijpelijk dat men geen nee kon zeggen.<br />
Maar waar wij voor gewaarschuwd hadden<br />
gebeurde. Na zeven maanden geen enkele<br />
keer geplast te hebben, begon Tipsy weer met<br />
plassen. Helaas werd er vervolgens gekozen<br />
voor de andere kat en moest Tipsy weg.<br />
Ze zit weer bij ons en is niet blij. Ze eet en<br />
slaapt, maar je mist de vreugde <strong>in</strong> haar kopje.<br />
Iets wat wij, zeker <strong>van</strong>af foto’s op haar laatste<br />
woonadres, wel gezien hebben. Tipsy is een<br />
hele <strong>in</strong>telligente kat die haar leven niet wil<br />
delen met soortgenoten. Ze wordt chagrijnig<br />
<strong>van</strong> de aanwezigheid <strong>van</strong> andere katten en uit<br />
frustratie gaat ze plassen. En toch is ze enorm<br />
lief. Ze heeft dit niet verdiend! Ze is <strong>in</strong>middels<br />
negen jaar oud en wij hopen dan ook dat<br />
er iemand te v<strong>in</strong>den is die het met haar wil<br />
proberen. Het enige wat ze wil is een plekje<br />
voor zichzelf.<br />
Even kennis maken, wij zoeken een baasje!<br />
Wie niet waagt, wie niet w<strong>in</strong>t! Met dit <strong>in</strong> ons<br />
achterhoofd willen wij toch proberen een<br />
eigen plekje te v<strong>in</strong>den voor onze gekke maar<br />
ook vreselijke lieve Babbels.<br />
Babbels is een (beetje te dikke) poes <strong>van</strong><br />
negen jaar oud. Er is afstand <strong>van</strong> haar gedaan.<br />
Babbels is op een leeftijd <strong>van</strong> vijf jaar uit het<br />
asiel gehaald door een alleenstaande vrouw.<br />
Samen hadden ze een prima leven, hoewel<br />
Babbels altijd een dame met karakter is<br />
geweest. De problemen kwamen toen haar<br />
baasje iemand ontmoette waar ze mee wou<br />
gaan samenwonen. Er kwamen plots twee<br />
katten <strong>in</strong> huis er bij en daar was Babbels<br />
het niet mee eens. Er is heel lang <strong>van</strong> alles<br />
geprobeerd om een acceptabele situatie te<br />
creëren, maar dit is niet gelukt. Babbels haat<br />
andere katten en wordt enorm kwaad als ze<br />
ze ziet. Naast haar toch al pittige karakter<br />
werd dit, voor het <strong>in</strong>middels jonge gez<strong>in</strong>,<br />
een onhoudbare situatie. Er werd afstand <strong>van</strong><br />
Babbels gedaan.<br />
Wij, als echte kattenliefhebbers, v<strong>in</strong>den<br />
Babbels een waanz<strong>in</strong>nig leuke kat. Zo heerlijk<br />
eigenwijs, een kort lontje maar toch ook weer<br />
zo aanhankelijk. Zouden er niet meer mensen<br />
net als ons zijn? Vast wel! Onze organisatie is<br />
gericht op groepshuisvest<strong>in</strong>g en ook hier<strong>in</strong><br />
voelt Babbels zich niet thuis. Ze leeft nu <strong>in</strong><br />
onze kant<strong>in</strong>e en kantoorruimte wat acceptabel<br />
is, maar wij gunnen haar natuurlijk toch een<br />
plekje voor zichzelf. Babbels heet niet voor<br />
niets zo... ze klets er behoorlijk op los. De één<br />
v<strong>in</strong>dt dat prima, de ander wordt er gek <strong>van</strong>.<br />
Kortom; Babbels is een uitdag<strong>in</strong>g, maar wij<br />
zouden onze naam als <strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> <strong>Kat</strong> <strong>in</strong> <strong>Nood</strong><br />
niet waarmaken als we niet alles zouden doen<br />
om dé plek voor haar te v<strong>in</strong>den. Komt u eens<br />
kennis maken??<br />
Babbels Lapressa<br />
Eigenlijk wil geen <strong>van</strong> onze medewerkers<br />
een verhaaltje schrijven over Lapressa, want<br />
we zijn veel te gek met haar. Maar met haar<br />
leeftijd <strong>van</strong> drie jaar verdient ze het niet om<br />
de rest <strong>van</strong> haar leven <strong>in</strong> een op<strong>van</strong>g te wonen.<br />
Maaaaaaar...... Lapressa is niet voor de eerste<br />
de beste. Dus als u niet tegen pittige dames<br />
kunt, stop dan nu met lezen.<br />
Lapressa is een dame die graag zelf bepaald<br />
hoe ze met je om gaat. Ze kan <strong>in</strong>tens knuffelen,<br />
maar wel op een moment dat zij daar zelf<br />
z<strong>in</strong> <strong>in</strong> heeft. Als jij naar haar toe komt om te<br />
knuffelen, wordt dit negen <strong>van</strong> de tien keer<br />
beloond met een fl<strong>in</strong>ke tik (overigens vaak met<br />
haar nagels dicht). Lapressa is dus absoluut<br />
niet geschikt <strong>in</strong> een gez<strong>in</strong> met jonge k<strong>in</strong>deren.<br />
Hoe stabieler haar leefomgev<strong>in</strong>g is, hoe beter.<br />
Wat is er nu zo leuk aan haar??<br />
Lapressa is een acrobaat. Zelden zien wij<br />
een kat die zulke capriolen uit kan halen als<br />
zij. Ze kan als een stokstaartje tijden op haar<br />
achterpootjes zitten, <strong>van</strong>gt vl<strong>in</strong>ders twee<br />
meter hoog uit de lucht en hangt op haar kop<br />
<strong>in</strong> het gaas <strong>van</strong> haar ren. Ze kan spelen als de<br />
beste en is hier<strong>in</strong> echt een soort <strong>van</strong> attractie.<br />
Je raakt niet uitgekeken. Ze heeft gewoon<br />
een gebruiksaanwijz<strong>in</strong>g, maar wie deze voor<br />
lief neemt en niet te veel <strong>van</strong> haar verwacht<br />
krijgt een geweldige kat aan Lapressa. Ze kan<br />
namelijk ook heel lief zijn. Ze is echt de moeite<br />
waard. Lapressa haar karakter is zodanig<br />
complex dat wij alle tijd nemen voor een<br />
eventuele belangstellende. Bel ons voor dit lot<br />
uit de loterij! Het feit dat wij dit zo voelen moet<br />
iets zeggen.<br />
Lukas<br />
Lukas hoort bij een groepje katten die wij <strong>in</strong><br />
mei hebben opge<strong>van</strong>gen. Hun eigenaar was<br />
plots overleden en zijn familie kreeg de zorg<br />
over elf katten. Het zouden allemaal wilde<br />
katten zijn en er waren dan ook al contacten<br />
gelegd met een op<strong>van</strong>g speciaal voor wilde<br />
katten. Ze zouden tijdelijk bij ons verblijven,<br />
maar na een paar dagen merkten wij dat de<br />
meeste katten aaibaar waren. Ze waren <strong>in</strong> de<br />
basis wat verlegen, wat waarschijnlijk kwam<br />
door hun leven met een teruggetrokken<br />
oudere man. Maar de basis was goed wat ons<br />
deed besluiten de meesten te houden <strong>in</strong> de<br />
hoop ze weer te kunnen herplaatsen. Zo ook<br />
Lucas.<br />
Hij is nog een jonge kater en <strong>in</strong>middels bij<br />
ons vreselijk aanhankelijk. Lucas heeft een<br />
aangeboren afwijk<strong>in</strong>g aan zijn l<strong>in</strong>ker-oogje<br />
waardoor dit vaak een beetje nat is. Toch<br />
heeft hij er helemaal geen last <strong>van</strong> en hoeft<br />
het niet behandeld te worden. Opvallend zijn<br />
de pluimpjes die hij op zijn oren heeft. Lucas<br />
is enorm sociaal en alle katten uit zijn groep<br />
mogen hem dan ook. Een leuk jong manneke<br />
die het op een andere plek ook snel goed zal<br />
doen.<br />
Allemaal even<br />
bijzonder en met een<br />
eigen verhaal. Helpt<br />
u ons met het v<strong>in</strong>den<br />
<strong>van</strong> het juiste baasje? U<br />
kunt de midden-pag<strong>in</strong>a<br />
er eventueel uithalen<br />
en bij uw dierenarts of<br />
op het werk ophangen.<br />
12 13<br />
Chrisje<br />
SanneKaatje<br />
Sanne is een hele lieve schat <strong>van</strong> bijna twee<br />
jaar oud. Ze is samen met haar vermoedelijke<br />
broer en zus ge<strong>van</strong>gen <strong>in</strong> een Gron<strong>in</strong>gs dorpje.<br />
Hier liepen zij, samen met hun moeder, <strong>in</strong><br />
de tu<strong>in</strong> <strong>van</strong> een won<strong>in</strong>g. In deze tu<strong>in</strong> g<strong>in</strong>g<br />
dagelijks de achterdeur open en kwam er een<br />
lekker schaaltje eten naar buiten. Tot op een<br />
dag de oude mensen die hier verantwoordelijk<br />
voor waren werden opgenomen. En niemand,<br />
maar dan ook niemand, bekommerde zich om<br />
de angstige dieren.<br />
Uite<strong>in</strong>delijk toch een dierenliefhebster <strong>in</strong> de<br />
buurt. Na veel bellen en <strong>van</strong> het bekende<br />
kastje naar de muur te zijn gestuurd, kwam<br />
ze bij ons. Wij hebben de moeder meteen<br />
opgenomen en de k<strong>in</strong>deren zijn eerst <strong>in</strong> een<br />
andere op<strong>van</strong>g geplaatst. Toen wij verhuisd<br />
waren konden ook zij komen.<br />
Sanne is de meest voortvarendste <strong>van</strong> het stel.<br />
Ze is <strong>in</strong> een paar weken tijd zeer aanhankelijk<br />
geworden en kan absoluut herplaatst worden.<br />
Ze heeft een heel lief en zacht karakter.<br />
Natuurlijk zal het even spannend zijn om<br />
(alleen) te verhuizen, maar ze gaat het zeker<br />
redden. Sanne verdiend een goed leven. Komt<br />
u eens kennis met haar maken?<br />
Chrisje komt uit dezelfde familie als Sanne. Ze<br />
is samen met haar vermoedelijke broer en zus<br />
Sanne ge<strong>van</strong>gen <strong>in</strong> een Gron<strong>in</strong>gs dorpje. Hier<br />
liepen zij, samen met hun moeder, <strong>in</strong> de tu<strong>in</strong><br />
<strong>van</strong> een won<strong>in</strong>g. In deze tu<strong>in</strong> g<strong>in</strong>g dagelijks<br />
de achterdeur open en kwam er een lekker<br />
schaaltje eten naar buiten. Tot op een dag de<br />
oude mensen die hier verantwoordelijk voor<br />
waren werden opgenomen. En niemand, maar<br />
dan ook niemand, bekommerde zich om de<br />
angstige dieren.<br />
Uite<strong>in</strong>delijk toch een dierenliefhebster <strong>in</strong> de<br />
buurt. Na veel bellen en <strong>van</strong> het bekende<br />
kastje naar de muur te zijn gestuurd, kwam<br />
ze bij ons. Wij hebben de moeder meteen<br />
opgenomen en de k<strong>in</strong>deren zijn eerst <strong>in</strong> een<br />
andere op<strong>van</strong>g geplaatst. Toen wij verhuisd<br />
waren konden ook zij komen.<br />
Chrisje is enorm vooruit gegaan. Was erg bang<br />
<strong>in</strong> het beg<strong>in</strong>, maar is nu samen met zus Sanne<br />
de grootste knuffel <strong>van</strong> het verblijf. Ze heeft<br />
een lief karakter en is dol! op eten. Natuurlijk<br />
zal het ook voor Chrisje even spannend zijn<br />
om (alleen) te verhuizen, maar ook zij gaat het<br />
zeker redden. Als u op zoek bent naar twee<br />
katten, zijn Sanne en Chrisje een fantastische<br />
comb<strong>in</strong>atie.<br />
Kaatje hoort bij een groepje katten die wij <strong>in</strong><br />
mei hebben opge<strong>van</strong>gen. Hun eigenaar was<br />
plots overleden en zijn familie kreeg de zorg<br />
over 11 katten. Het zouden allemaal wilde<br />
katten zijn en er waren dan ook al contacten<br />
gelegd met een op<strong>van</strong>g speciaal voor wilde<br />
katten. Ze zouden tijdelijk bij ons verblijven,<br />
maar na een paar dagen merkten wij dat de<br />
meeste katten aaibaar waren. Ze waren <strong>in</strong> de<br />
basis wat verlegen, wat waarschijnlijk kwam<br />
door hun leven met een teruggetrokken<br />
oudere man. Maar de basis was goed wat ons<br />
deed besluiten de meesten te houden <strong>in</strong> de<br />
hoop ze weer te kunnen herplaatsen. Zo ook<br />
Kaatje.<br />
Kaatje is al iets ouder hoewel ze met haar<br />
geschatte 8 jaar absoluut niet onder doet voor<br />
de jonge katten <strong>in</strong> haar verblijf. Toch merk je<br />
dat ze graag <strong>in</strong> de vensterbank mag slapen en<br />
niet zo’n behoefte meer heeft aan druk spelen.<br />
Kaatje is een lieve poes die heel zelfstandig is.<br />
Ze kan prima met andere katten, maar hoeft<br />
niet per se bij ze te liggen. Ze is zelfstandig en<br />
zou het ook prima doen op een adres ergens<br />
alleen. Er zijn al een aantal mensen naar haar<br />
wezen kijken, maar niemand nam haar mee. Is<br />
het nu misschien de beurt aan u?<br />
www.kat<strong>in</strong>nood.nl<br />
En nog meer<br />
leuke katten<br />
<strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> <strong>Kat</strong> <strong>in</strong> <strong>Nood</strong> <strong>in</strong> <strong>Drachtstercompagnie</strong> is een op<strong>van</strong>g voor niet- of moeilijk herplaatsbare katten. Het<br />
betreft veelal katten op hoge leeftijd of met een handicap. Ook katten <strong>van</strong> particulieren die niet meer thuis<br />
verzorgd kunnen worden zijn bij ons welkom. Deze katten komen uit het gehele land omdat zij <strong>van</strong>uit veel asielen<br />
niet plaatsbaar zijn. Daarnaast worden deze katten niet opgenomen door asielen. Als gevolg daar<strong>van</strong> zouden de<br />
dieren -na verloop <strong>van</strong> tijd- moeten worden afgemaakt. Wij v<strong>in</strong>den dit niet juist omdat ook deze katten recht<br />
hebben op een liefdevolle verzorg<strong>in</strong>g! Gelukkig kunnnen wij veel katten na resocialisatie toch weer plaatsen bij<br />
particulieren. Meer weten? Kijk op onze site.
Het avondrondje<br />
Elke avond, tussen half elf en half twaalf, loop ik nog even langs alle verblijven.<br />
Ik heb dan standaard een heel erg lekker hapje bij me, maar wie hier iets <strong>van</strong><br />
wil hebben zal toch echt bij me moeten komen. Deze keer met L<strong>in</strong>dsey.<br />
Wat dat toch is met dat<br />
avondrondje weet ik niet precies.<br />
Maar het is wonderbaarlijk hoe rustig<br />
de katten ‘s avonds zijn. Dat er voor het slapen<br />
gaan nog iemand komt is <strong>in</strong>middels goed bekend.<br />
Dat het negen <strong>van</strong> de tien keer dezelfde persoon<br />
is ook. En dat lekkere zakje met vlees..... daar<br />
hebben steeds meer katten belangstell<strong>in</strong>g voor.<br />
Zo hebben wij <strong>in</strong> juni poes L<strong>in</strong>dsey gekregen.<br />
L<strong>in</strong>dsey is afkomstig uit een op<strong>van</strong>g <strong>in</strong> Zaandam.<br />
Hier zat ze al enige maanden en was bestempeld<br />
als onplaatsbaar. Ze bleef behoorlijk schuw<br />
waardoor de verzorg<strong>in</strong>g voor de mensen daar<br />
haast niet te doen was. L<strong>in</strong>dsey kon gemeen<br />
uithalen en boezemde op deze manier angst <strong>in</strong><br />
bij haar verzorgers. Ook bij ons was ze <strong>in</strong> het<br />
beg<strong>in</strong> zeer pittig. Gelukkig hebben wij kooien<br />
die <strong>in</strong>gericht zijn voor de verzorg<strong>in</strong>g <strong>van</strong> dit<br />
soort moeilijke katten, dus voor ons geen grote<br />
problemen. Na een kle<strong>in</strong>e maand was ze klaar<br />
voor doorstrom<strong>in</strong>g naar een groep. Ook hier<br />
heeft ze nog een even <strong>in</strong> een bench gezeten om<br />
te wennen ,waarna wij het deurtje open hebben<br />
gezet. Met de bekende <strong>in</strong>stell<strong>in</strong>g <strong>van</strong>; ‘we zien wel<br />
hoever je komt’ g<strong>in</strong>gen de dagen verder.<br />
L<strong>in</strong>dsey zat vooral <strong>in</strong> het beg<strong>in</strong> graag hoog op<br />
één <strong>van</strong> de krabpalen. Je moest er tijdens het<br />
schoonmaken om denken, want ze kon rake<br />
klappen uitdelen. Opvallend was -<strong>van</strong>af het<br />
beg<strong>in</strong>- haar <strong>in</strong>teresse <strong>in</strong> het avondrondje. Al die<br />
katten die bij mij kwamen voor een knuffel en een<br />
hapje..... heel fasc<strong>in</strong>erend. Ze twijfelde zichtbaar,<br />
maar vond mij toch te eng. Maar ze vorderde.<br />
Van de krabpaal op een stoel, <strong>van</strong> de stoel op de<br />
grond. En toen ‘s avonds dat eerste moment <strong>van</strong><br />
contact. Ik had mijn arm uitgestoken waar ik het<br />
zakje met lekkers <strong>in</strong> vast had. Ze rook en gaf een<br />
voorzichtig kopje tegen het zakje. Dat was het<br />
beg<strong>in</strong>...<br />
Elke avond stond L<strong>in</strong>sey klaar. De hand zonder<br />
het zakje kreeg een tik, de hand met het zakje<br />
een kopje. Soms zo fanatiek dat de klodders gelei<br />
aan haar oren h<strong>in</strong>gen. Tijdens dit feest sp<strong>in</strong>de ze<br />
fanatiek en stond te melktrappelen op de grond.<br />
En toen na enkele weken kwam het moment<br />
waarop de hand die aan het zakje vast zat haar<br />
even achter haar oor kon kriebelen. Lekker. Weer<br />
een paar weken verder kon de hand zonder zakje<br />
L<strong>in</strong>dsey uitgebreid aaien. Ze genoot.<br />
Als ik overdag bij haar kwam deed ze alsof ze<br />
me niet kende. Hoog boven op de krabpaal<br />
klaar om te slaan. En ik maar vertellen aan alle<br />
medewerkers hoe lief ze ‘s avonds deed. Geen<br />
mens geloofde me. Tot ik op het heldere idee<br />
kwam om overdag ook eens met een zakje te<br />
komen. En ja hoor, L<strong>in</strong>dsey zag het zakje en kwam<br />
en liet zich en begon te sp<strong>in</strong>nen.<br />
Inmiddels zijn we dikke vriend<strong>in</strong>nen en laat ze<br />
heel voorzichtig en op haar eigenwijze maniertje<br />
meer mensen toe. En dit allemaal dankzij het<br />
laatste avondrondje en dat kle<strong>in</strong>e zakje lekkers.<br />
Heerlijk om mee te mogen maken.<br />
Rixt<br />
14 15<br />
Klaas Jellesma<br />
Deze boekenlegger is gemaakt door Nicole Mommertz, donateur <strong>van</strong> de sticht<strong>in</strong>g.
Ik zit me al weken te<br />
verheugen om mijn<br />
belevenissen aan u<br />
te mogen vertellen,<br />
en nu is het e<strong>in</strong>delijk<br />
zover. Want wat<br />
hebben we weer veel<br />
meegemaakt...<br />
Het was allemaal lekker rustig bij ons en we<br />
genoten met z’n allen volop <strong>van</strong> het warme<br />
zonnetje. Wij vonden het rustig, maar ons personeel<br />
bleef toch zo idioot heen en weer rennen. Wij<br />
zagen wel dat het elke dag mooier werd <strong>in</strong> het<br />
gebouw en dat er ook steeds meer spullen werden<br />
weggehaald waardoor het erg netjes leek. Maar<br />
waarom ze dat toch deden? Er liep ook steeds een<br />
meneer door het gebouw. Wij miauwden wel eens<br />
tegen elkaar: ‘wat ziet hij er vies uit!’. Maar hij was<br />
wel heel aardig tegen ons. Maar wat hij deed dat<br />
was toch wel zo raar! Hij kwam dan, met een potje<br />
en een rare stok, bij ons of bij één <strong>van</strong> mijn collega’s<br />
b<strong>in</strong>nen. Dan deed hij die stok <strong>in</strong> dat potje en begon<br />
er mee op de muur te vegen. En dan werd alles<br />
anders. Soms zat er ook wel eens zo’n streep op<br />
zijn eigen jasje. Ik zeg niet dat het niet mooi werd<br />
hoor, maar wij blijven ons wel verbazen over die<br />
Govert Groenier<br />
Na een tijdje werden ze nóg gekker. Toen liepen ze<br />
op een ochtend met kle<strong>in</strong>e d<strong>in</strong>gen <strong>in</strong> hun mond die<br />
na een tijdje heel groot werden. En die h<strong>in</strong>gen ze<br />
dan aan onze mooie buitenren. Het zag er gezellig<br />
uit hoor, maar vreemd was het wel weer. Diezelfde<br />
dag was het plots gedaan met onze rust. Er kwamen<br />
<strong>in</strong> één keer allemaal mensen langs. Niet één of twee,<br />
maar ze kwamen met bosjes voorbij lopen. Nou<br />
heb ik wat collega’s die nog steeds niet snappen dat<br />
je ons personeel heel goed kunt gebruiken. Dat ze<br />
voor je hollen als je ze lief aankijkt. Soms ga ik met<br />
opzet wel eens een dag <strong>in</strong> een mandje liggen slapen.<br />
Dan komen ze om me heen staan en vragen of het<br />
wel goed met me gaat. En als ik dan nog even mijn<br />
ogen dicht houd, dan komen ze met een lekker<br />
hapje. Miauw, goed gedaan hè! Het duurt alleen<br />
wel altijd heel lang voordat ik dan weer zo’n lekker<br />
hapje krijg. Maar goed, mijn bange collega’s durven<br />
dat niet. Dus die vonden het best eng al die mensen<br />
die plots om ons heen stonden. Gelukkig mochten<br />
deze vreemde mensen niet allemaal de buitenren <strong>in</strong>.<br />
Daar konden wij ons even <strong>in</strong> terug trekken als het<br />
te druk werd.<br />
Maar ik had daar geen last <strong>van</strong> hoor. Ik vond het<br />
geweldig! Ik kon me lekker laten aaien en hoorde<br />
steeds hoe mooi en lief ik was. Dat hadden die<br />
mensen toch maar even goed gezien! Ik vond het<br />
allemaal heel erg leuk en eigenlijk best jammer dat<br />
het afgelopen was. Maar tot mijn grote vreugde<br />
kwamen er de volgende dag weer allemaal mensen<br />
en de dag daarna ook nog. Het was geweldig! Ik<br />
heb zo mijn best gedaan met mooi kijken dat ik<br />
zelfs een beetje moe aan het e<strong>in</strong>d was. Waarom al<br />
die mensen kwamen weet ik niet, maar ik hoorde<br />
<strong>van</strong> mijn andere collega’s dat ze ons nieuwe huis zo<br />
mooi vonden. Ik denk dat ze zijn gekomen om hier<br />
naar te kijken.<br />
“<br />
Personeelslid<br />
Jenny was de hele<br />
ochtend met die<br />
rare d<strong>in</strong>gen bezig.<br />
”<br />
We hebben ook weer collega’s er bij gekregen. Hele<br />
gezellige met soms hele spannende verhalen over<br />
wat ze allemaal hebben meegemaakt. Soms wordt ik<br />
er ook wel eens een beetje verdrietig <strong>van</strong> hoor. Ik<br />
begrijp niet dat er ook mensen zijn die ons niet lief<br />
v<strong>in</strong>den en zelf gemeen tegen ons doen.<br />
Oude Betty <strong>in</strong> de keuken heeft er ook een vriendje<br />
bij. Tommie, een hele gezellige collega. Hij is zo<br />
lief en mankeert niks, dus ons personeel denkt<br />
dat ze nog wel weer een ander baasje voor hem<br />
kunnen v<strong>in</strong>den. Maar weet u wat nou zo leuk is?<br />
rare mensen. Waarom zouden ze dat nou doen?!<br />
Tommie kan deuren open spr<strong>in</strong>gen en dat wist<br />
16 17<br />
Klaas Jellesma
“<br />
Mijn bange<br />
collega’s<br />
konden zich fijn<br />
verstoppen <strong>in</strong> de<br />
buitenhuisjes.<br />
”<br />
ons personeel natuurlijk niet. Dus op een avond<br />
hoorden wij een gek geluid en g<strong>in</strong>g plots onze deur<br />
open. Dat was leuk! Konden we eens even een<br />
kijkje <strong>in</strong> de keuken nemen. Ik heb even gezellig met<br />
Betty gemiauwd, hoewel die het maar niks vond<br />
dat al mijn collega’s mee liepen. Agnes en Kirsty<br />
hadden een lekker plekje tussen de was gevonden,<br />
Anonimus was het aanrecht aan het verkennen<br />
op zoek naar wat laatste etensrestjes, Ivar maakt<br />
kennis met een baby-collega die <strong>in</strong> de keuken<br />
woont en Zorro deed zijn best overal zijn luchtje<br />
achter te laten. Dat laatste vond Rixt, die altijd<br />
‘s avonds nog zo fijn even bij ons komt, natuurlijk<br />
toch wel heel hard lachen. Vooral om Anonimus die,<br />
met zijn riante achterwerk, een pog<strong>in</strong>g deed <strong>in</strong> de<br />
spoelbak te spr<strong>in</strong>gen. Het was echt een uitje voor<br />
ons, jammer dat het niet vaker mag.<br />
Weet u wat zo gek is aan ons nieuwe huis? Ik<br />
heb me er <strong>in</strong> het beg<strong>in</strong> wel eens wat zorgen over<br />
gemaakt. In ons oude huis stonden <strong>van</strong> die lange<br />
d<strong>in</strong>gen tegen de muur aan die warm werden als het<br />
buiten koud werd. Dat was fijn om tegen aan te<br />
gaan liggen. In ons nieuwe huis staan die d<strong>in</strong>gen niet<br />
naast de muur!, dus ik heb wel eens gedacht; ‘hoe<br />
moet dat als het straks koud wordt?’<br />
Klaas Jellesma<br />
sneeuwen. Bah, ik hou daar niet <strong>van</strong>! Maar tot onze<br />
grote verbaz<strong>in</strong>g gebeurde er iets met de grond <strong>in</strong><br />
ons verblijf. Deze werd warm en niet zo’n kle<strong>in</strong><br />
beetje ook. Lekker! Omdat de grond warm is, is het<br />
hele verblijf warm. Het is echt heerlijk. Wij gaan dan<br />
ook vaak languit op de grond liggen en rollen af en<br />
toe even om. Waarom ons personeel daar nu weer<br />
om moet lachen begrijp ik niet. Maar ik begrijp ze<br />
wel vaker niet. Toch zijn ze wel heel erg goed voor<br />
ons.<br />
Zo hoorde ik via collega Bram dat hij ze had horen<br />
praten over tien nieuwe collega’s! Hun baasje was<br />
dood en niemand zorgde meer voor ze. En omdat<br />
ze wat bang waren moesten ze zelf ook maar dood.<br />
Erg hè? Gelukkig gaan onze mensen deze katten<br />
helpen. Dus misschien vertel ik u de volgende keer<br />
wel wat meer over hun!<br />
Ik hoop dat als ik aan mijn volgende stukje toe ben,<br />
het zonnetje weer schijnt. Brrrr, als ik naar buiten<br />
kijk zie ik al weer sneeuw. Ik ga maar weer lekker<br />
op de grond liggen.<br />
Tot de volgende keer!<br />
Kopje <strong>van</strong> D<strong>in</strong>o<br />
wat m<strong>in</strong>der, maar toen ze ons zo aantrof moest ze En toen werd het koud, het begon zelfs te<br />
18 19<br />
Gurbe<br />
Gurbe kwam bij ons b<strong>in</strong>nen als wilde kater <strong>van</strong><br />
bijna twee jaar oud, die samenleefde met een groep<br />
zwerfkatten op een <strong>in</strong>dustrieterre<strong>in</strong> <strong>in</strong> het Friese<br />
plaatsje Kootstertille. Gurbe moest, net als de andere<br />
katten die daar leven, gecastreerd worden. Hij vocht<br />
en zorgde voor onrust. Daarna zou hij terug gaan<br />
aangezien de dieren op deze plaats gevoerd werden.<br />
Gurbe werd ge<strong>van</strong>gen en<br />
twee dagen later gecastreerd.<br />
Natuurlijk laten we dergelijke<br />
katten even goed aansterken<br />
voordat ze weer terug gaan.<br />
In deze dagen gebeurde<br />
het leukste wat ons kan<br />
overkomen. Bij de blazende<br />
grommende Gurbe g<strong>in</strong>g<br />
de bekende knop om. Hij<br />
her<strong>in</strong>nerde zich plots weer<br />
hoe mensen waren. Bij de<br />
eerste aanrak<strong>in</strong>g g<strong>in</strong>g zijn<br />
enigsz<strong>in</strong>s stroeve ‘motor’<br />
aan en deze hield niet meer op. Het kan niet anders<br />
of Gurbe heeft zijn eerste levensmaanden ergens<br />
bij iemand <strong>in</strong> huis doorgebracht. Helaas was hij niet<br />
gechipt.<br />
Inmiddels geniet Gurbe <strong>van</strong> zijn nieuwe leven <strong>in</strong> het<br />
Gron<strong>in</strong>gse Munnikezijl. Jackelien Hovius & Sjoerd<br />
Folkersma zagen hem en waren verkocht. Gurbe heeft<br />
een huis en twee schatten <strong>van</strong> baasjes getroffen. Hij<br />
gaat weer lekker naar buiten, maar komt ook snel<br />
weer thuis. Het leven is weer goed. Gurbe; je hebt het<br />
verdiend!<br />
De foto’s zijn<br />
geneaakt<br />
op Gurbe<br />
zijn nieuwe<br />
adres.
PostvakIN<br />
Hallo Rixt en Medewerkers,<br />
Hoe gaat het met jullie allemaal? Ik ben nu<br />
alweer acht weken <strong>in</strong> Sneek. Mijn baasjes zijn<br />
echte schatten en zorgen goed voor mij.<br />
V<strong>in</strong>d het ook erg leuk als de wasmach<strong>in</strong>e wordt<br />
aangezet blijf dan altijd even kijken. Maar<br />
ze moeten niet beg<strong>in</strong>nen te stofzuigen als ik<br />
b<strong>in</strong>nen ben dat enge apparaat maakt wel heel<br />
veel lawaai.<br />
Soms ben ik ook wel eens ondeugend hoor zo<br />
hadden mijn baasjes een paar weken terug<br />
visite en toen ze met zijn allen even naar buiten<br />
g<strong>in</strong>gen heb ik een stukje worst dat nog op de<br />
tafel lag gepikt. Ze waren NIET boos maar wel<br />
erg verbaasd.<br />
Rixt <strong>in</strong> je vorige mailtje moest ik <strong>van</strong> jouw aan<br />
mijn baasjes vragen of ze eens foto’s <strong>van</strong> mij<br />
wilden sturen(voor <strong>in</strong> het donateurs krantje)<br />
Ik heb het gevraagd en ze hebben wel wat foto’s<br />
<strong>van</strong> mij gemaakt al vond ik dat niet echt heel<br />
leuk.<br />
V<strong>in</strong>d het veel leuker om <strong>in</strong> mijn mandje te dutje<br />
of op schoot bij één <strong>van</strong> mijn baasjes maar ik<br />
mag ook graag even naar buiten. De hond <strong>van</strong><br />
de buren vond het eerst niet leuk dat ik <strong>in</strong> hun<br />
tu<strong>in</strong> kwam maar accepteert mij daar nu wel.<br />
Zal snel weer eens iets <strong>van</strong> mij laten horen.<br />
Groetjes,<br />
Govert Groenier<br />
Hallo Rixt en medewerk(st)ers,<br />
Queenie is nu 2 ½ maand bij ons en heeft het<br />
volgens ons goed naar haar z<strong>in</strong>. Ze kan het<br />
steeds beter met Lotte v<strong>in</strong>den. Rennen achter<br />
elkaar aan door de kamer en ze speelt met <strong>van</strong><br />
alles en nog wat, zit en slaapt op plekken die<br />
eerst alleen voor Lotte waren. S<strong>in</strong>ds een week of<br />
twee gaat ze ook geregeld naar buiten. Ze v<strong>in</strong>dt<br />
dit leuk, <strong>in</strong> het beg<strong>in</strong> moesten we haar wel vaak<br />
roepen maar nu komt ze toch vrij snel weer <strong>in</strong><br />
huis.<br />
Queenie is ook iets aan het afvallen en “praat”<br />
nog steeds veel.<br />
Ze is nog wel bang voor Gerdie. Als Queenie bij<br />
mij op schoot zit, ik moet haar wel pakken ze<br />
komt nog niet uit haar zelf op schoot, en Gerdie<br />
komt <strong>in</strong> de buurt, spr<strong>in</strong>gt ze direct <strong>van</strong> schoot<br />
en is er <strong>van</strong> door. Gelukkig wordt het wel steeds<br />
beter en is ze m<strong>in</strong>der bang aan het worden,<br />
volgens mij heeft ze het een en ander mee<br />
gemaakt.<br />
We sturen wel weer een berichtje. Groeten aan<br />
iedereen en prettige feestdagen.<br />
Groeten,<br />
Gerdie en Dick Molenkamp<br />
Tilly<br />
Liefs Fetty.<br />
20 21<br />
Beste,<br />
Bericht <strong>van</strong> Mari/ Mr Fetty<br />
Inmiddels bijna 3 maanden verder. Ik heet<br />
nu Mr Fetty <strong>in</strong>plaats <strong>van</strong> Mari.. Ik ben goed<br />
aangekomen. Gaat ontzettend goed hier.<br />
Ze zijn stapel gek op mij... En kom ook buiten af<br />
en toe alleen v<strong>in</strong>d ik dat soms nog een beetje<br />
eng.
Stage bij <strong>Kat</strong> <strong>in</strong> <strong>Nood</strong><br />
Wij (Liesbeth en Hiltsje) hebben stage gelopen bij<br />
de sticht<strong>in</strong>g <strong>van</strong> 13 september t/m 11 november.<br />
Wij doen de opleid<strong>in</strong>g: Diermanagement niveau<br />
4 op het AOC MBO <strong>in</strong> Leeuwarden. Tijdens deze<br />
stageperiode hebben wij heel veel geleerd <strong>van</strong><br />
Rixt, de vrijwilligers en <strong>van</strong> de dierenarts. Vanaf<br />
het beg<strong>in</strong> was de sfeer heel goed en voelden we<br />
ons meteen thuis. Grapjes maken onder werktijd<br />
ontbrak er dan ook niet aan. Zo nu en dan werden<br />
er ook nieuwe pakkende termen bedacht.<br />
Liesbeth & Hiltsje<br />
Maar natuurlijk werd er ook hard gewerkt en<br />
leerden we elke dag weer nieuwe d<strong>in</strong>gen bij.<br />
Het was even afwachten of de stage verlengd kon<br />
worden, maar uite<strong>in</strong>delijk is dit toch gelukt. We<br />
mogen tw<strong>in</strong>tig weken langer blijven. Wij gaan<br />
ons de komende periode meer richten op de<br />
bedrijfsvoer<strong>in</strong>g <strong>van</strong> een <strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> als deze en alles<br />
wat hierbij komt kijken.<br />
Wij wensen iedereen een vrolijk kerstfeest en een<br />
gelukkig Nieuwjaar.<br />
22 Stuur de bon naar: <strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> <strong>Kat</strong> <strong>in</strong> <strong>Nood</strong>, Sannige Wyk 5a, 9222 LE <strong>Drachtstercompagnie</strong> 23<br />
Klaas Jellesma<br />
Over <strong>Kat</strong> <strong>in</strong> <strong>Nood</strong>, <strong>Drachtstercompagnie</strong><br />
De doelstell<strong>in</strong>g <strong>van</strong> de sticht<strong>in</strong>g is de op<strong>van</strong>g<br />
<strong>van</strong> niet- of moeilijk herplaatsbare katten. Het<br />
betreft veelal katten op hoge leeftijd of met een<br />
handicap. Ook katten <strong>van</strong> particulieren die niet<br />
meer thuis verzorgd kunnen worden zijn bij ons<br />
welkom. Deze katten komen uit het gehele land<br />
omdat zij <strong>van</strong>uit veel asielen niet plaatsbaar zijn.<br />
Daarnaast worden deze katten niet opgenomen<br />
door asielen. Als gevolg daar<strong>van</strong> zouden de<br />
dieren -na verloop <strong>van</strong> tijd- moeten worden<br />
afgemaakt. Wij v<strong>in</strong>den dit niet juist omdat ook<br />
deze katten recht hebben op een liefdevolle<br />
verzorg<strong>in</strong>g!<br />
De <strong>in</strong>komsten <strong>van</strong> de sticht<strong>in</strong>g komen<br />
voornamelijk uit donaties, giften <strong>van</strong> particulieren<br />
en legaten of erfenissen. Tevens kennen wij een<br />
adoptiefonds waarbij men één of meerdere<br />
poezen voor een bepaald bedrag per maand kan<br />
adopteren. <strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> <strong>Kat</strong> <strong>in</strong> <strong>Nood</strong> ont<strong>van</strong>gt geen<br />
subsidies.<br />
Ik geef mij op (aankruisen):<br />
als donateur voor voor m<strong>in</strong>imaal € 17,50 per jaar. Stuur mij een acceptgiro<br />
voor de betal<strong>in</strong>g.<br />
voor f<strong>in</strong>aciele adoptie <strong>van</strong> kat(ten) à € 11,50 per maand. Stuur mij een<br />
machtig<strong>in</strong>gsformulier voor de betal<strong>in</strong>g.<br />
Naam<br />
Adres<br />
Postcode/woonplaats<br />
Datum Handteken<strong>in</strong>g<br />
In beide gevallen ont<strong>van</strong>gt u het ‘Zwervertje’<br />
<strong>Sticht<strong>in</strong>g</strong> <strong>Kat</strong> <strong>in</strong> <strong>Nood</strong> is door de belast<strong>in</strong>gdienst<br />
aangemerkt als Algemeen Nut Beogende<br />
Instell<strong>in</strong>g (ANBI). <strong>Kat</strong> <strong>in</strong> <strong>Nood</strong> hoeft daarom geen<br />
successierecht of schenk<strong>in</strong>gsrecht te betalen<br />
over de erfenissen en schenk<strong>in</strong>gen die zij<br />
ont<strong>van</strong>gt. U heeft als donateur <strong>van</strong> een ANBI ook<br />
een belast<strong>in</strong>gvoordeel: u kunt uw giften <strong>van</strong> de<br />
<strong>in</strong>komsten- of vennootschapsbelast<strong>in</strong>g aftrekken<br />
b<strong>in</strong>nen de daarvoor geldende regels.<br />
Daarnaast is de sticht<strong>in</strong>g <strong>in</strong> het bezit <strong>van</strong> het<br />
Keurmerk Goed Besteed (KGB). Wanneer een<br />
goed doel het Keurmerk Goed Besteed heeft,<br />
kunt u er <strong>van</strong> op aan dat er toezicht plaats v<strong>in</strong>dt<br />
op de genoemde organisatie. Dan weet u dat er<br />
controles zijn op het bestuur, beleid, bested<strong>in</strong>gen,<br />
fondsenwerv<strong>in</strong>g en verslaglegg<strong>in</strong>g <strong>van</strong> het<br />
bewuste goede doel.
INbeeld<br />
<strong>Kat</strong>ten zijn altijd al omgeven door een aura <strong>van</strong> mystiek. In vele culturen worden ze als geluk-brengers beschouwd.<br />
Het woord kat is, <strong>in</strong> zijn oorspronkelijke vorm, vermoedelijk al 15-duizend jaar oud. Het stamt af <strong>van</strong> de woorden<br />
‘kadiska’ en ‘kadis’ die <strong>in</strong> de Proto-Afro-Aziatische talenfamilie ook al ‘kat’ betekenden. <strong>Kat</strong>ten, zo heb ik gemerkt,<br />
helpen mij <strong>in</strong> mijn persoonlijke groei en werken vaak als een soort katalysator of als spiegel. Zelf beschouw ik katten<br />
<strong>in</strong> vele opzichten als gelijke aan de mens. Ook zei hebben gevoelens, kennen rouw, angst en blijdschap. Als je voor<br />
ze openstaat en ze met respect behandelt krijg je veel <strong>van</strong> ze terug. Er is echt sprake <strong>van</strong> <strong>in</strong>teractie. Over de vraag<br />
of een kat een ziel heeft, denk ik persoonlijk <strong>van</strong> wel, maar dat is aan een ieder om dat voor zichzelf te bepalen.<br />
Ik heb deze foto “Spirit” genoemd. Het woord is afgeleid <strong>van</strong> het Latijnse woord spiritus wat ademtocht betekend<br />
[figuurlijk = leven]. Deze foto is geïnspireerd door de <strong>in</strong>tensiteit waarmee katten <strong>in</strong> het leven staan. Bedankt!<br />
Govert Groenier