Uitgave van Stichting Kat in Nood Drachtstercompagnie

Zijn katten in het hoge
noorden anders?
Nee hoor!
Een week voor de open dag kregen wij bezoek van Monique en
Christa, twee medewerkers van Stichting Zwerfdier Alkmaar. Het
was jammer dat wij het zo ontzettend druk hadden want we hadden
nog uren door kunnen praten met deze enthousiaste mensen. Heel
erg leuk om te zien dat er meer organisaties zijn die net zo voelen
en werken als ons. Vereerd waren wij ook toen zij melden een
stukje over ons te schrijven in hun donateursblad. Hieronder vindt
u hun blik op onze organisatie.
Tijdens ons contact over onze oud-adoptiekat
Boefie, raakten beheerder Rixt en wij aan de
praat. En als wij eenmaal aan de praat raken…
Zo bleek er bij Kat In Nood nogal het één en
ander veranderd in het afgelopen jaar: een nieuwe
beheerder, die ondanks alle nare verwikkelingen
en tegenwerking haar enthousiasme niet kwijt is
geraakt, een spiksplinternieuw pand in een nieuw
dorp in een nieuwe provincie en een grootse
opening in het vooruitzicht. En dat Rixt enthousiast
is, blijkt wel uit het feit dat ze ons graag persoonlijk
wil rondleiden, ondanks dat er nog druk geschilderd
en getimmerd wordt, omdat ze zo trots is op het
nieuwe onderkomen. Nou, dat hoef je ons maar één
keer aan te bieden: we komen!
En dus wordt het autootje weer gestart en tuffen
we de Afsluitdijk over. Met een tas vol lekkers, voor
zowel bewoners als personeel van Kat In Nood,
verheugen we ons op het bezoek. Hoe zou het
katten daar anders dan hier? Op al deze vragen
kregen we al snel een antwoord.
Hoe ziet het eruit? Is het net zo mooi als bij ons?
Nou, helemaal geweldig! Een voormalige paardenstal
met daarin een extra verdieping aangebracht. Het
rieten dak met erkers geeft het geheel de uitstraling
van een herenboerderij. Een grote trap in de
centrale hal leidt ons naar boven naar de kantine.
Met daarachter het kantoor annex dierenartsruimte
en ziekenboeg. Ons bezoek valt in het weekend
voordat er open huis is voor alle belangstellenden.
Er wordt dus nog druk getimmerd, geschilderd en
allerlei laatste klusjes verricht. De deuren staan
strak in de lak, schitterende foto’s staan tegen de
wand, klaar om opgehangen te worden. Dozen
met folders zijn al gebracht om uit te delen aan
de bezoekers. Zelfs de vader, de echtgenoot en de
kinderen van Rixt zijn hard aan het werk om alles
op tijd af te krijgen.
Op de begane grond zijn de kattenverblijven.
Ruime, lichte kamers met overal mandjes, plankjes,
krabpalen en kattenbakken. En zelfs kunststof
loungesetjes, waar de katten lekker op kunnen
liggen. Er is wel enig onderscheid: in de voorste
kamer zitten katten die wel klaar zijn voor plaatsing.
De kamer daarnaast huisvest katten die daar bijna
aan toe zijn. En helemaal achteraan kamers met
katten, zoals ook wij die hebben: de kansarmen
en kanslozen. Verwilderd, getraumatiseerd of met
een dermate slechte gezondheid, dat plaatsing niet
of nauwelijks meer mogelijk is. En allen met groot
buitenverblijf. Hier en daar gras en struikjes, soms
betegeld. Maar in ieder geval genoeg ruimte om de
pootjes te strekken. Ook is hier de keuken en de
spoelruimte voor de kattenbakken. Hier loopt Betty
los, de huispoes: langharig, heel oud en vol klitten.
Maar ach, er wordt van haar gehouden en ze is dus
heerlijk op haar plek.
Zijn de katten daar anders dan hier?
Nee hoor! Een kat is een kat is een kat. Ook
in Friesland! Lief, soms aanhalig, soms narrig,
eigenzinnig, allemaal met een andere look en een
andere uitstraling. Maar allemaal kat! En ook hier
halen wij ons hart op en proberen we ze allemaal
wat aandacht te geven nu we er zijn. De bewoners
van Kat In Nood komen uit het hele land. Het zijn
vaak dieren die in andere asielen ondersneeuwen,
simpelweg omdat daar niet de juiste mogelijkheden
voorhanden zijn. Zoals bijvoorbeeld Jakob. Een
stevige stoere grijs-witte macho. Sloeg ooit bij
plaatsing de reeds aanwezige tekkels in elkaar en
moest toen weer het veld ruimen. Dely, die na de
vuurwerkramp in Enschede achterbleef op het
rampterrein. Niemand eiste haar op, terwijl uit
de papieren bleek dat er in de wijk een cattery
had gezeten. Ze laat zich aaien, maar is meestal
wat verlegen: ze heeft door de knal de nodige
voor vallen: kater Anonimus Giganticus, die met
ruim 9 kilo zijn naam volledig eer aandoet. Maar
ook hier zitten natuurlijk nog veel meer katten, die
allemaal een eigen huisje verdienen, bij iemand die
ze neemt zoals ze zijn. En ook al is Rixt superblij
met het pand en de ruimte die er nu is - er kan
bijvoorbeeld nog best wat bijgebouwd worden -
toch heeft ook zij nog een grote wens: een ruimte
voor de éénlingen onder de katten. De katten die
in een groepsverblijf de onderlinge sfeer verzieken.
Zij hebben een éénpersoonskamer nodig, met
eigen uitloop naar buiten. Genoeg ruimte voor
een dergelijk verblijf, nu de financiën nog! Met de
belofte dat Rixt ook een keer bij ons komt kijken,
nemen we afscheid. Maar natuurlijk niet nadat wij
allebei ons donateursbriefje hebben ingevuld. Het
voelt een beetje alsof we onze zus achterlaten…
zowel Rixt als de kattenopvang!
Monique & Christa
er uit zien? Is het net zo mooi als bij ons? Zijn de
trauma’s opgelopen. En dan de kat waar we finaal Stichting Zwerfdier Alkmaar
10 11
Jacob
Klaas Jellesma