Limburgs Schutterstijdschrift
Limburgs Schutterstijdschrift
Limburgs Schutterstijdschrift
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Redactie <strong>Limburgs</strong> <strong>Schutterstijdschrift</strong><br />
op zoek naar permanente verbetering<br />
Door Jos Gerits<br />
In december 2008 is het 20 jaar geleden dat het<br />
<strong>Limburgs</strong> <strong>Schutterstijdschrift</strong> voor het eerst in de<br />
vorm van een 0-nummer verscheen. Initiatiefnemer en<br />
drijvende kracht was Wim Pijpers die even daarvoor was<br />
aangetreden als secretaris van de Stichting Steun aan<br />
het Schutters- en Gildenwezen in de beide Limburgen,<br />
beter bekend als het SAS. Sindsdien is het tijdschrift<br />
trouw verschenen met in de kern nagenoeg dezelfde<br />
opzet. En daar is niets mis mee. Want wat goed is, moet<br />
je goed houden. Slechts de vormgeving werd aangepast<br />
nadat Luc Wolters het eindredacteurschap overnam van<br />
Wim. Nu er een nieuwe hoofdredacteur is aangetreden,<br />
gaan we op dezelfde voet voort, zij het dat we nog steeds<br />
op zoek zijn naar redactionele versterking. Bovendien<br />
hebben we een bladformule opgesteld op basis waarvan<br />
we een permanente verbetering willen doorvoeren.<br />
Het ligt aan het redactieteam welke veranderingen dat<br />
daadwerkelijk zal opleveren.<br />
De behoefte aan die verbetering<br />
is door het bestuur<br />
van de Stichting <strong>Limburgs</strong><br />
<strong>Schutterstijdschrift</strong> al enkele<br />
jaren geleden geformuleerd.<br />
Sterker nog, deze stichting<br />
is door wijlen Frans Wolters<br />
in het leven geroepen om<br />
de duurzaamheid ofwel het<br />
voorbestaan van het tijdschrift<br />
te waarborgen. Wim<br />
had al in teveel voorwoorden<br />
van wat inmiddels letterlijk<br />
en figuurlijk ‘zijn’ <strong>Limburgs</strong><br />
<strong>Schutterstijdschrift</strong> was geworden<br />
gemeld dat hij het tijd<br />
vond dat iemand anders het<br />
vaandel van hem overnam.<br />
Van het oorspronkelijke redactieteam,<br />
bestaande uit Jan<br />
Gerits uit het Belgische Eksel,<br />
Jean Walraven uit Roermond,<br />
Piet Hermans uit Weert,<br />
Werner Smet uit Rotem-Dilsen<br />
(B) en ikzelf uit Spaubeek,<br />
waren de leden één voor één<br />
afgehaakt. Ieder om heel eigen<br />
redenen of omstandigheden.<br />
Ook onder de correspondenten,<br />
die ter ondersteuning bij<br />
de productie van het tijdschrift<br />
betrokken raakten, was het<br />
verloop redelijk groot of viel<br />
de input van bijdragen regelmatig<br />
tegen. Gelukkig bleef<br />
Luc Wolters, die in 994 tot de<br />
redactie toetrad, naast Wim<br />
wél een constante factor.<br />
Wisseling van de wacht<br />
Beiden zijn tot op heden de<br />
kar blijven trekken, waarbij<br />
Wim na aantreden van het<br />
stichtingsbestuur niet geheel<br />
vrijwillig noch met een blij<br />
hart een stapje terug deed.<br />
Hij vond dat er geen stichting<br />
aan te pas zou moeten komen<br />
om het tijdschrift vitaal te<br />
houden. Niettemin kwam die<br />
er, waarbij het bestuur zich<br />
onder andere ten doel stelde<br />
om het redactionele draagvlak<br />
te verbreden. Géén overbodige<br />
taakstelling, want helaas bleek<br />
al snel dat in de nieuwe con-<br />
g Het eerste exemplaar van het <strong>Limburgs</strong> <strong>Schutterstijdschrift</strong> wordt<br />
door hoofdredacteur Wim Pijpers overhandigd aan Bob Degol, voorzitter<br />
van de SAS, Stramproy 17 december 1988.<br />
stellatie Luc een even centrale<br />
als eenzame positie innam als<br />
Wim voordien deed. Weliswaar<br />
leveren de correspondenten<br />
nog steeds hun gewaardeerde<br />
bijdrage, maar die is eveneens<br />
nog steeds niet gegarandeerd.<br />
Of, en zo ja welke artikelen<br />
worden aangeleverd, is pakweg<br />
twee maanden voor het<br />
verschijnen van elk nieuwe<br />
nummer niet altijd duidelijk.<br />
Dat betekent niet alleen een<br />
te grote werklast voor Luc die<br />
de ‘gaten moet dichtschrijven’,<br />
het houdt ook in dat wanneer<br />
hij om welke reden dan ook<br />
wegvalt, het tijdschrift waarschijnlijk<br />
zijn langste tijd heeft<br />
gehad.<br />
Een nieuwe<br />
hoofdredacteur<br />
Hoewel ikzelf in 996 definitief<br />
afscheid had genomen als<br />
redacteur van het tijdschrift,<br />
kruipt het bloed ook bij<br />
mij waar het niet gaan kan.<br />
In 2006 liet ik me door Jeu<br />
Smeets als voorzitter van het<br />
stichtingsbestuur overhalen<br />
om Karel van Knippenberg<br />
op te volgen als bestuurslid.<br />
Daarbij had ik als voorwaarde<br />
gesteld, dat ik géén actieve rol<br />
zou hoeven te vervullen. Als<br />
directeur-eigenaar van een<br />
communicatie-adviesbureau<br />
zijn mijn uren namelijk ook<br />
zonder dat al rijkelijk gevuld.<br />
Echter juist door mijn professionele<br />
achtergrond raakte<br />
ik ‘verstrikt’ in de discussie<br />
rondom de duurzaamheid<br />
van het tijdschrift. We willen<br />
immers allemaal dat het blijft<br />
bestaan. Met Wim en Luc<br />
stelde ik als ‘kernteam’ vorig<br />
jaar een nieuwe bladformule<br />
op waarin de doelstelling,<br />
doelgroepen en opzet van het<br />
<strong>Limburgs</strong> <strong>Schutterstijdschrift</strong><br />
werden geactualiseerd. Tevens<br />
is hierin een heldere taakomschrijving<br />
en -verdeling tussen<br />
de hoofdredacteur, eindre-<br />
<strong>Limburgs</strong> <strong>Schutterstijdschrift</strong> 78 2<br />
Maart 2008