September 2008 - OKRA Trefpunt Lendelede

44
OKRA september 2008
GEDICHT
Dichterlijke profetie
de aarde lijkt voltooid, wanneer een huis
zich diep verschuilt in hout en groen en bruin
met in het midden van de tuin een rozengloed.
het ontwerp van een zachte geest met groene handen.
de wanden van ommuurde rust, de verre groet
van vogels in hun vlucht naar verre landen.
de stilte spreekt. en elke wolk tekent een wonder
van geheimen in iedereen van ons die schuilt
of zich verbergt voor wat niet te vatten is,
zoals de angst dat deze opgezochte sereniteit
verdwijnt… in tijd en ruimte is verdwenen
terwijl seizoenen zich vergrijpen aan de tuin.
hier liggen dromen in het gras, gekoesterd
in het hartelijk verwijlen, geboren in een vat
van uitgelatenheid, het jonge streven, het beleven
van de onbereikbaarheid. de onvoldoende woorden
om het verhaal volledig af te maken. voor wij
genesteld zijn in de herinneringen, laten we los.
de laatste roos is mooi geworden. getooid met haar
stap ik de wereld tegemoet, vol licht, de armen open.
ik kom. mijn bruid wacht… zwanger van verlangen
dans ik de rijpe vruchten van de bomen. zo jong
ben ik nog nooit geweest. het is de geest.
de nieuwe lof der zotheid is geboren. morgen is
nog ver. de aarde zingt een nieuw refrein van
zachte huid en zoete wijn. een liedje om te fluiten
de takken van geluk, weerspiegeld in de ruiten.
Erik Lauwers