John Brewster zeloot voor Bouterse - GFC Nieuws
John Brewster zeloot voor Bouterse - GFC Nieuws
John Brewster zeloot voor Bouterse - GFC Nieuws
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>John</strong> <strong>Brewster</strong> <strong>zeloot</strong> <strong>voor</strong> <strong>Bouterse</strong><br />
Thursday 5 January<br />
<strong>John</strong> <strong>Brewster</strong> is een “blaka bakra”, die niet alleen via ingezonden stukken op <strong>GFC</strong> <strong>Nieuws</strong><br />
graag zijn zegje doet over wat er zoal speelt en wat er goed of fout gaat in Suriname, maar ook<br />
nog eens in de Nederlandse media. Maar daar zit volgens mij altijd een smerig luchtje aan.<br />
Dit blijkt onder andere weer uit zijn ingezonden stuk van gisteren op <strong>GFC</strong> <strong>Nieuws</strong>, waarin hij<br />
een uitspraak van zichzelf citeert in het Reformatorisch Dagblad Nederland van juli 2010,<br />
waarmee hij duidelijk in het gevlei wilde komen bij <strong>Bouterse</strong>. Aast hij misschien op een lucratief<br />
baantje? Tenslotte is bij God en <strong>Bouterse</strong> alles mogelijk!<br />
Wie of wat <strong>John</strong> <strong>Brewster</strong> werkelijk is, heb ik nergens kunnen achterhalen, maar eerlijk gezegd<br />
interesseert het mij ook niet. Ik beoordeel de man op zijn uitlatingen en die zijn nogal dubieus.<br />
Laat mij een paar van zijn beweringen eruit lichten en neersabelen.<br />
Sympathie <strong>voor</strong> <strong>Bouterse</strong><br />
1) Na een ‘statement’ dat <strong>Bouterse</strong> niet op veel sympathie kan rekenen in Nederland, zegt hij:<br />
“Ondanks het feit, dat de nieuwe president van Suriname via democratische verkiezingen aan de<br />
macht is gekomen, hoor je deze beslissing van het volk van Suriname vrij regelmatig op een<br />
negatieve manier ter sprake komen. “Hij is op een democratische manier gekozen, maar… Wat<br />
buiten de discussie blijft of genegeerd wordt, zijn de sentimenten van een groot deel van de<br />
Surinaamse bevolking, maar ook van Surinamers in Nederland. Die sentimenten kunnen<br />
samengevat worden als: ’Weg met de oude politiek, die afhankelijk is van en onderdanig is aan<br />
onze ex-kolonisator!’”<br />
Hier is zeer veel tegenin te brengen. Om te beginnen is <strong>Bouterse</strong> a) níet democratisch gekozen,<br />
slechts heeft zijn partij een grote winst geboekt, zonder daarmee echter een meerderheid te<br />
verwerven. Vervolgens heeft <strong>Bouterse</strong> spelletjes gespeeld Brunswijk, Soemita en Somohardjo,<br />
die het mogelijk hebben gemaakt dat <strong>Bouterse</strong> president werd. Vervolgens b) zijn bewering:<br />
“Die sentimenten kunnen samengevat worden als ’Weg met de oude politiek, die afhankelijk is<br />
van en onderdanig is aan onze ex-kolonisator!’” Daarmee heeft hij dan wel gelijk, maar hij<br />
vergeet erbij te vertellen dat <strong>Bouterse</strong>, volledig in strijd met al zijn verkiezings-beloften, op exact<br />
dezelfde wijze als zijn <strong>voor</strong>gangers –van de oude politiek en de kolonisator gelijkelijk– zijn<br />
huidige positie heeft verworven en deze naarstig op dezelfde of nog wel smeriger wijze in stand<br />
probeert te houden.<br />
No change we can believe in<br />
2. Onder de kop “Eigenwaarde, trots en vaderlandsliefde” probeert <strong>Brewster</strong> de ‘grootse’<br />
verworvenheden van de revo te bezingen. Zijn inleiding hiertoe luidt: “In het verleden zijn er<br />
allerlei coalities gevormd, met als doel president <strong>Bouterse</strong> een hak te zetten. Deze politieke<br />
spelletjes hebben geleid tot polarisatie, etnische verzuiling en corruptie. Dit alles heeft de roep<br />
om verandering echter alleen maar versterkt. Dat <strong>Bouterse</strong> met verandering wordt geassocieerd,
ligt waarschijnlijk in het feit, dat de revolutie van de jaren tachtig onder zijn leiding echt<br />
verandering gebracht heeft.<br />
Om te beginnen, a) in ‘het tijdperk <strong>Bouterse</strong>’ van 12 augustus 2010 tot op heden zijn minstens<br />
evenveel coalities gevormd en vieze spelletjes gespeeld met als doel de oppositie een hak te<br />
zetten, politieke spelletjes die alleen maar tot nog méér polarisatie, etnische verzuiling en<br />
corruptie hebben geleid. De uitslag van de verkiezingen van mei 2010 te beoordelen als een roep<br />
om verandering is juist, maar van die verandering is níets terecht gekomen, integendeel, het<br />
politieke spel is alleen nog maar meer verruwd en vervuild.<br />
Vervolgens b) <strong>Brewster</strong>’s statement: “Dit alles heeft de roep om verandering echter alleen maar<br />
versterkt. Dat <strong>Bouterse</strong> met verandering wordt geassocieerd, ligt waarschijnlijk in het feit, dat de<br />
revolutie van de jaren tachtig onder zijn leiding echt verandering gebracht heeft.” Dat dit grote<br />
onzin is blijkt wel uit wat hij allemaal bij elkaar harkt om het waar te maken. Zo zou het bijna<br />
lijken dat <strong>Bouterse</strong> en niet Anthony Nesty wereldkampioen op de 100 meter vlinderslag is<br />
geworden. Ik heb geen zin om hier langer op de vermeende verworvenheden van de revo in te<br />
gaan, daarmee heeft collega <strong>John</strong> Sterkendam op Suriname Stemt afdoende afgerekend met zijn<br />
post “Staatsolie géén revo-verworvenheid”*) van 26 februari 2011.<br />
www.surinamestemt.com/archives/6566<br />
Eén taal of géén taal?<br />
3. Tot slot wil ik nog ingaan op <strong>Brewster</strong>’s simplistisch verhaal “Spaans of Engels”: “Het is de<br />
vraag of de intellectuele voertaal Nederlands blijft of wordt het misschien toch Engels of<br />
Spaans? Is het toeval dat de munteenheid veranderd is van gulden naar Surinaamse dollar? Nog<br />
een dergelijk, misschien op het eerste gezicht nietszeggende verandering, is dat de meeste<br />
stichtingen in Suriname al als ”foundation” staan ingeschreven in plaats van als ”stichting”. Zijn<br />
dit allemaal <strong>voor</strong>tekenen, die dit scenario steeds waarschijnlijker maken”, oreert <strong>Brewster</strong>. Nee<br />
<strong>Brewster</strong>, dit zijn allemaal even zovele tekenen dat de Surinamer zijn eigen taal niet meer kent,<br />
of anders gezegd, dat Surinamers dan wel een paar talen spreken, maar allemaal even slecht. En<br />
dan geeft hij ons Engels of Spaans als optie, terwijl Portugees in plaats van Spaans eerder in<br />
aanmerking zou komen, aangezien wij –indachtig Helman– gedoemd zijn door Brazilië<br />
opgeslokt te worden.<br />
Dat veel Engelse in plaats van Nederlandse woorden worden gebruikt, is geen <strong>voor</strong>teken ergens<br />
van, het is alleen maar een terugverwijzing naar ons belabberde basis-onderwijs en elke daar op<br />
volgende vorm van onderwijs. De jeugd van nu kent geen enkele taal goed, of het nu Nederlands,<br />
Sranan of Sarnami is, alles wat ze spreken of schrijven is even belabberd. In plaats van de<br />
invoering van het Engels als officiële taal of tweetaligheid als remedie aan te prijzen, doet men<br />
er beter aan om er<strong>voor</strong> te zorgen dat met onmiddellijke ingang het goed lezen, schrijven en<br />
spreken van één taal –welke dan ook– dwingend wordt <strong>voor</strong>geschreven, te beginnen op de<br />
basisschool en zo verder.<br />
Neen, <strong>John</strong> <strong>Brewster</strong> heeft evenmin als president <strong>Bouterse</strong> een antwoord op alle Surinaamse<br />
problemen, zoveel heeft hij ons wel duidelijk gemaakt.
Joshua Taytelbaum