Jaargang 9 - nr. 4 - juli 2012 - Inagro

02_01_ Klimaat
Het groeiseizoen werd gekenmerkt door een korte
droge start en een relatief natte en warme maar
niet extreem warme zomer. Deze natte periode
liep tot ongeveer eind september en werd gevolgd
door een warm maar vrij droog najaar. Door de
combinatie van voldoende vochtige omstandigheden
met relatief hoge maar niet extreme
temperaturen kon de knol goed doorgroeien. Het
vrij droge najaar leidde dan weer tot een geringe
uitspoeling van nitraat.
02_02_ Resultaten
Stikstofbeschikbaarheid tijdens de
sperperiode.
Bij de oogst viel het algemeen op dat ondanks
het warme en relatief droge najaar, het nitraatresidu
op alle objecten onder de drempelwaarde
van 90 kg NO3-N/ha bleef. Op het
onbeteelde stuk werd wel een overschrijding
van het nitraatresidu vastgesteld. In de bodemlagen
tussen 0–30 cm en 30-60 cm vertoonde
het restnitraat een dalende trend, recht
evenredig met afnemende bemesting. In de
bodemlaag tussen de 60- en de 90 cm waren
de verschillen zeer gering.
Opvallend is ook dat het nitraatresidu in de
objecten bemest met Entec lager liggen dan
dat in de objecten bemest met kalknitraat. Dit
verschil was in de bodemlaag 0-30 cm significant
bij de bijbemestingen aan 130 % en 100 %.
Bij lagere dosissen en in diepere lagen waren
de verschillen te klein om nog significant te zijn.
Gewaskenmerken
De gewasontwikkeling was bij aanvang van de
proef vrij gelijklopend bij alle behandelingen.
Naarmate de proef vorderde, was de gewasstand
van het onbemeste object (object 9)
steeds minder goed en vanaf 1/9 was het
verschil met alle andere objecten significant.
Opvallend was ook dat er tussen de
andere objecten geen significante verschillen
waargenomen werden, terwijl de toegediende
dosissen toch sterk verschilden.
De gewaskleur, een belangrijke indicator voor
het stikstofgehalte in de plant, vertoonde
wel duidelijke verschillen: de gewaskleur
was duidelijk bleker naarmate minder werd
bemest.
Plantkenmerken
Voor alle geëvalueerde plantkenmerken
scoorde het onbemeste object significant
slechter dan de meeste andere objecten.
Tussen de andere behandelingen was er in het
algemeen weinig verschil zichtbaar.
Opbrengst
Evaluatie van de knolopbrengst, loofopbrengst
en het stukgewicht per knol gaf weinig significante
verschillen (enkel onbemest scoorde
in de meeste gevallen slechter), maar de
numerieke verschillen waren wel sterk gelijklopend
met de uitgevoerde N-bemestingen.
Vooral het geproduceerde loof reageerde op
verschillen in de bemesting. Ook het knolgewicht
(zowel naar aantal als naar gewicht)
gaven weinig significante verschillen maar
er was wel een positieve trend met de toegediende
bemesting. Sortering van de knollen per
knoldiameter vertoonde een hoger aantal en
gewicht knollen in de hoogste diameterklassen
wanneer bijbemest werd met calciumnitraat in
vergelijking met de objecten bijbemest met
Entec.
Kwaliteit
De kleur van het vruchtvlees was duidelijk
afhankelijk van de toegediende meststofdosis:
hoe minder stikstof toegediend werd,
hoe witter het vruchtvlees. Ook het nitraatgehalte
in de knol was duidelijk afhankelijk van
de stikstofgift. Voor de andere parameters
(inwendige holheid, voorkomen van bruine
stippen en het droge stofgehalte, hardheid
van de knol, percentage knollen met inwendig
grijs) waren er geen significante verschillen of
deze waren niet consistent met de toegediende
meststofdosis.
Kwaliteitsbeoordeling
na lange bewaring
Na bewaring werden geen verschillen tussen
de behandelingen vastgesteld.
02_03_ Besluit
N-staalnames op het onbeteelde en onbemeste
onderdeel van de proef toonden aan dat tijdens
het warme natte najaar een sterke mineralisatie
optrad. Het aanpassen van de bijbemesting
om hierop in te spelen bleek daarom de juiste
keuze. Alle objecten behaalden nitraatresidu’s
lager dan de drempelwaarde. De knolopbrengst
nam af naarmate minder werd bemest, maar de
verschillen waren niet significant. De kleur van
het vruchtvlees was significant witter naarmate
minder werd bemest.
Bijbemesting met Entec gaf op het eerste zicht
lagere nitraatresiduwaarden dan wanneer bijbemest
werd met calciumnitraat.
De grootste verschillen waren merkbaar in de
laag tussen 0-30 cm en dit bij de bijbemestingen
aan 130 % en 100 %. Het ammoniumgehalte in
de bovenste bodemlaag lag dan weer beduidend
hoger in de objecten waar met Entec bijbemest
werd. Evaluatie van de opbrengsten toonde geen
verschillen tussen Entec en calciumnitraat (ook
niet tussen de verschillende dosissen). De sortering
volgens knoldiameter gaf wel meer knollen
in de hoogste diameterklasse bij gebruik van
calciumnitraat, maar de verschillen in aantallen
waren te klein om statistisch significant te zijn.
M. Vanheule
D. Callens
03_ DE SPROKKELHOUTDAM, EEN VEGETATIEVE MAATREGEL
IN DE STRIJD TEGEN EROSIE!
Verdichting, erosie en verlies aan organisch materiaal en biodiversiteit vormen een bedreiging voor
onze landbouwbodems. Tijdens kwetsbare periodes kan hevige regenval modderstromen veroorzaken
onderaan het perceel. Om het afspoelen van de vruchtbare bovenlaag te verhinderen kunnen erosiebestrijdende
maatregelen toegepast worden op perceelsniveau. Eén van deze maatregelen is de sprokkelhoutdam.
03_01_ “Doorlevende” of “afgestorven” plantaardige dam?
Er kunnen twee soorten plantaardige dammen (doorlevende of afgestorven) onderscheiden worden. De
dam belemmert de afstroming en heeft, afhankelijk van de problemen, een lengte van 5 tot 25 m en een
breedte van 30 tot 50 cm. De bodemdeeltjes worden stroomopwaarts van de dam tegengehouden terwijl
het water doorheen de takkenbundels kan stromen.
Een “doorlevende” dam, ook wel wilgenteendam genaamd,
bestaat uit takkenbundels gestapeld tussen twee rijen
wilgentenen (of andere houtsoorten die snel wortels vormen).
Uiteindelijk zal de wilgenteendam een haag vormen.
Een “afgestorven” dam, ook wel gekend als sprokkelhoutdam,
bestaat eveneens uit takkenbundels die, in tegenstelling tot
de wilgenteendam, gestapeld zijn tussen twee rijen palen.
8 Groentemail | jaargang 9 nr. 04 | juli 2012 Groentemail | jaargang 9 nr. 04 | juli 2012
9