schoolkrant - Stedelijk Gymnasium Nijmegen

Voor de Blauwe Moskee
C u l t u u r r e i z e n 2012
water over hen heen te gooien. Als je te ziek was of
bijna dood ging, dan werd je er direct uitgegooid.
Dode mensen in een ziekenhuis? Echt niet, dat voor -
kwamen ze!
Op dinsdag gingen we naar Bursa. Bursa is een van
de grootste steden in Turkije, als je Istanbul, Izmir en
Ankara niet meetelt. Het is een echte universiteitsstad
met een enorme industrie. We kwamen hier
rond het middaguur aan, zodat we nog genoeg tijd
hadden om dürüm te eten, zoals we in totaal in één
week tijd zo’n zes keer gedaan hebben omdat het zo
heerlijk is. Yep, Turks eten is aan te raden. Naast
dürüm zijn ook de typisch Turkse schaaltjes aan te
raden. Toen we binnenkwamen in het winkeltje,
werden we enthousiast ontvangen met appelthee
(alweer zoiets heerlijks) en begon een man in het
Duits tegen ons praten.
’s Middags bezochten we de Groene Moskee en het
graf van een van de Ottomaanse leiders. Beide
gebouwen zaten aan de binnenkant en deels aan de
buitenkant vol met tegeltjes, hoewel niet groen. Veel
moskeeën heb ik in mijn leven nog niet gezien, dus ik
werd letterlijk van mijn sokken geblazen van verbazing,
je mag daar immers geen schoenen aan.
Het hotel lag aan een meer, het Iznikmeer genaamd .
Omdat we nog nèt voor zonsondergang daar aankwamen,
konden we nog eventjes zwemmen voordat
we gingen eten. Na een dag lopen was dat een
heerlijke beloning.
Topkapi
‘Istanbul! Istanbul! Istanbul! Ah! Ik word gek! Ik
ben in Istanbul!’ Dat ging door me heen, toen we de
brug overgingen. En het kon nog erger: we gingen
direct naar dé hotspots van Istanbul en dat zijn de
Hagia Sophia en de Blauwe Moskee. Dit zijn allebei
twee enorme gebouwen, de één een kerk, de ander
Galata-brug
een moskee; volledig bedekt met tegels. Ik kon het
allemaal niet zo goed bevatten: ik was in Istanbul? In
de Hagia Sophia? Met school? Huh? Wattes!? Uiteindelijk
hebben we in onze vrije tijd wat rondgelopen
in de winkelstraten en in een restaurant gegeten
waar ze enorm gastvrij waren.
Donderdag het paleis van de sultan bekeken, het
Topkapi-paleis (uitspraak: Topkabèèh), een enorme
wateropslag van de Romeinen bezocht, wat gewandeld
in het stadje en ’s avonds zijn we gaan shoppen
in de zogenoemde westerse winkelstraat. We zijn
hierheen gewandeld over de brug, dit betekent dat
wij van Europa naar Azië zijn gelopen, omdat de
scheiding van de continenten precies bij Istanbul
loopt. Gaaf!
Alles was hier een beetje duur, maar we hadden ons
enorm vermaakt door hele gekke Turkse kleding te
passen en heerlijk te eten.
Ook was dit de laatste avond die we in Turkije zouden
doorbrengen en we wisten dat we daar toch
eventjes gebruik van moesten gaan maken.
Ondanks alle regels en straffen die te verwachten
waren, -deze lapten we aan onze laars-, (deze keer
waren we niet op onze sokken) zijn we tot 1 uur ’s
‘Istanbul! Istanbul! Istanbul! Ah! Ik word gek! Ik ben in Istanbul!’
4