schoolkrant - Stedelijk Gymnasium Nijmegen

Het Koninklijk Paleis in Caserta
Gesu Nuovo interieur
Galleria Umberto
C u l t u u r r e i z e n 2012
lag iedereen moe maar voldaan in zijn
bed. Dit was de globale opbouw van de
meeste reisdagen, ontbijt in het hotel, ’s
ochtends en ’s middags met lunchpauze
een cultureel programma met referaten
en in de avond diner in het hotel en vrije
tijd. Zo bezochten we de volgende dag de
stad Napels voor het eerst, waar we door
de smalle straatjes van de Spaanse
Kwartieren liepen en ons vergaapten aan
de decadentie van de Basilica di San
Francesco di Paola en het Koninklijke
Paleis. Nog verblind door al het goud gingen
we weer terug naar ons hotel in het
pittoreske Castellamare di Stabia, waar
we die avond het lokale uitgaansleven
hebben ontdekt. Er was bar weinig, afgezien
van een paar aardige Italiaanse
snackbarhouders. We hadden ook niet
erg veel tijd, aangezien de volgende dag
een vermoeiende zou worden, met een
wandeling van drie kilometer door de
megalomane tuinen van het paleis van
Caserta. We sloten de dag af met een
bezoekje aan het Anfitheatro Flavio en de
Solfatara, de zwavelbronnen waar het zo
hard stonk dat menig vuilnisman er nog
flauw van zou vallen. Dinsdag brachten
we nog een bezoek aan Herculaneum,
Krater van de Vesuvius
een dorpje met hetzelfde lot als Pompeii,
hoewel het misschien wat minder bekend
is. Dit is totaal onterecht, aangezien Herculaneum
beter bewaard is gebleven en
het mij een gevoel gaf alsof ik echt in een
Romeinse stad liep, inclusief kleine gangetjes
en mooie pleintjes. Natuurlijk
bekeken we niet alleen de slachtoffers
van de beruchte vulkaanuitbarsting op
24 augustus 79 na Chr. (die datum zullen
we nooit meer vergeten) maar ook de
grote boosdoener, de Vesuvius zelf. We
hebben geen spoor gezien van Zwarte
Magica of het volgens anderen grandioze
uitzicht, omdat de hele berg bedekt was
met een dikke mistdeken. We zagen dus
vrij weinig, maar het had ook wel iets surrealistisch,
en met het verhaal van de
gids erbij werd het alsnog een mooie
wandeling. Napels bezochten we nog een
keer. ’s Ochtends zijn we overstelpt met
oude kerken, sommigen met zoveel goud
dat er geen normaal stukje muur meer te
zien was. In de middag brachten we nog
een bezoekje aan het Archeologisch
Museum, vol met alle beelden die iedereen
ondertussen kent uit de lessen
Grieks, Latijn en KCV. Het was mooi om
ze een keer in het echt te zien, hoewel
Herculaneum
de vermoeidheid ondertussen wel zijn tol
begon te eisen. Gelukkig was er vanaf
ongeveer vier uur vrije tijd waarin we
onze zoveelste pizza hebben verorberd
en nog flink hebben onderhandeld met de
straatverkopers over echte Ray-Ban zonnebrillen
en gouden ringen. De tijd vloog,
en de laatste dag brak aan. We bezochten
de drie beroemde tempels van Paestum.
Niet iedereen was bijster positief, maar ik
vond het een mooie ervaring, de groots -
heid en de staat van de tempels verbaasden
me. De laatste dag kende nog een
grandioos einde, met een indrukwekkende
busreis langs de kust. Het uitzicht, de
warmte, het gezelschap en het diner aan
zee in het idyllische Sorrento maakten
het tot een dag die ik me nog lang zal
herinneren.
De volgende dag moesten we weer vroeg
uit de veren, om voor de laatste keer om
half 8 in de bus te zitten. En binnen vijfentwintig
uur, waarin iedereen
voornamelijk sliep, waren
we weer terug voor onze vertrouwde
school. Een ge -
weldige ervaring rijker.
Jens Deelen, 5G
Drie kilometer tuin!
Herakles Farnese 9