September 2012 - Terwispel

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -Wispelweagen september 2012 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
‘Mag ik dat zeggen’
Zodra de temperatuur in het voorjaar het toelaat
wordt er weer volop gewerkt in de tuin, want we
moeten in de zomer lekker kunnen loungen in eigen
tuin. Maar, als het zover is gaan we massaal op
vakantie en laten we tuin en Terwispel ver achter ons.
3 Weken vakantie waarvan 1 week bijkomen van de
reis en werkstress en vanaf week 2 je weer
voorbereiden op de terugreis. Ondertussen maar
klagen bij de buren over de onvoorstelbare hitte, de
slechte toiletten en die akelige Fransen.
In al die weken wil je natuurlijk niets missen van
Terwispel, ‘er zal je maar iets ontgaan’. Dus dagelijks
een blik op de social media. Hot item tijdens deze
vakantie was de weigerende Spaltenbrêge die oost en
west Terwispel verbindt. ‘Shit’ denk je ‘waarom in mijn
vakantie en niet als ik thuis ben’. Ik vertel het mijn
Amsterdamse buurman en je ziet hem denken ‘de
stumper’.
Toch mooi, denk ik, dat wij ons druk kunnen maken
over dit soort dorpse zaken en gelukkig woon ik in een
dorp met gemeenschapszin, waar we elkaar in de
buurt helpen als dat nodig is. Dat zal die
Amsterdammer wel niet herkennen ‘de stumper’.
Wij hoeven geen groot dancefeest, we hebben
voldoende aan een dorpsfeest waar iedereen aan mee
kan en mag doen.
Een dag later vroeg de buurman, nadat hij zijn gal had
gespuwd over Amsterdam. ‘wat zijn eigenlijk typische
dorpse problemen’. Ik hield een verhaal over inwoners
van het dorp die met 80 km door het dorp rijden waar
je maar 30 mag, dat er mensen zijn die de vermissing
van hun kat op een boom kenbaar maken en als de
kat terug is het papiertje rustig laten hangen, dat nog
lang niet iedereen de stront van zijn hond opruimt en
dat de glasbak het centrum van ons dorp ontsiert. ‘Zo,
waren dat maar onze problemen’ zei hij en ‘spreken
jullie elkaar hier ook op aan, bij ons leidt dit vaak tot
bedreigingen en klappen’.
‘Bedreigingen ken ik niet’ zei ik. ‘Er zijn wel eens wat
woorden, maar daar blijft het bij’. We spreken elkaar
ook lang niet altijd aan op het gedrag. We hebben het
er liever over aan de bar als de ander er niet bij is. De
goede vrede is ons wat waard. We gedogen in de
goede zin van het woord, want morgen hebben we
elkaar weer nodig’.
Na noch wat ge-eamel over Ajax en Heerenveen
eindigde hij het gesprek met de opmerking ‘dus 12
september weinig PVV-stemmers in Terwispel’.
Ik moest even slikken.
Sjamme Bûzeman
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -6- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Column Column -