Kasteel Borgitter Het waterslot Borgitter werd in het ... - Guus Pauwels

openbaar verkocht aan Hendrik Joseph Michiels, advocaat uit Roermond. Hij wordt in
1822 door Willem I in de adelstand verheven met de titel van baron; hij neemt de
naam van Kessenich aan. Zijn zoon Jan-Alexander Hubert voert niet nader te
bepalen verfraaiingen uit aan het kasteel. Door zijn toedoen bleef Borgitter na de
Belgische onafhankelijkheid op Belgisch grondgebied. De familie Michiels verbleef in
Roermond; pas eind 19 e eeuwvestigde ze zich op het kasteel Borgitter. De laatste
baron Michiels van Kessenich overlijdt in 1910. Zijn bezittingen gingen over naar zijn
zuster, gehuwd met jonkheer Carl van Nispen tot Sevenaer. In 1922 werden de
goederen verdeeld, in 1947 werd het kasteel door de familie verkocht.
De vierkante hoektoren, aan de oostzijde, datering van 1610 en is het oudste
gedeelte van het gebouw. Hij rest van een voor het overige verdwenen constructie,
waarschijnlijk die aangeduid staat op de Ferrariskaart (1771-77), en voorzien is van
verscheidene hoektorens en uitbouwsels. Het is dus waarschijnlijk dat het huidige
kasteel gebouwd werd door Anna-Salomé van Waes in 18 e eeuw; het gebouw
situeert zich trouwens ook qua stijl goed in deze periode. In de Atlas van de
Buurtwegen (1845) staat het kasteel weergegeven in zijn huidige vorm. In 1949, na
de verkoop van het kasteel, werden de honderden eiken en beuken, die
oorspronkelijk bij het kasteeldomein hoorden en nog te zien zijn op 19 e eeuwse
afbeeldingen, geveld. Het kasteel werd in 1979 gerestaureerd.
Het kasteel is een rechthoekig gebouw van zeven traveeën en twee bouwlagen
onder een leien mansardedak; afgewolfde dakkapellen in het zuid-oostelijk dakschild,
met segmentvormig fronton in het noord-westelijk dakschild. Witgekalkt bakstenen
gebouw op souterrain met getoogde, kalkstenen keldervensters. Risaliet in de vier
middentraveeë,. van de zuid-oostelijke gevel, afgelijnd d. m. v. natuurstenen
(waarschijnlijk kalkstenen- hoekbanden). Boven de twee middentraveeën een
driehoekig fronton met oculus in een rechthoekige kalkstenen omlijsting met
sluitstenen. Getoogde vensters in een rechthoekige kalkstenen omlijsting met
sluitsteen, beluikt op de benedenverdieping. De ingang bevindt zich in de noordwestelijke
gevel, en is bereikbaar via een brug over de slotgracht; getoogde poort in
een rechthoekige kalkstenen omlijsting.
Op de oostoek staat een vierkante toren van twee bouwlagen ondereen leien
tentdak met centrale, vierkante dakruiter met tentdakbekroning en smeedijzeren
windvaan. De toren is in gedateerd 1610. Witgekalkte baksteen; smeedijzeren
muurankers met krullen; beschilderde, waarschijnlijk mergelstenen ojiefvormige
consoles onder de dakrand.
De kasteelhoeve bestond oorspronkelijk uit twee afzonderlijke landbouwbedrijven,
het Breukskenshof en het Grotenhof of Halfeshof; door de wijziging naar woonfunctie
is dit niet meer duidelijk. De gebouwen strekken zich in een geknikte U-vorm ten
noord-westen van het kasteel uit; het erf bevindt zich tussen het kasteel en de hoeve,
en is bereikbaar via een centraal poortgebouw. Aan het einde van de zuid-west
vleugel bevindt zich de voormalige rentmeesterswoning, symmetrisch hiermee aan