Lekker met mijn handen in de klei - Entre Femmes

More documents

Recommendations

Info

Column door Caroline Franssen Verborgen talent Het thema van dit nummer zet me aan het denken over het nut van ongebruikt talent. De meeste vrouwen die ik ken, hebben zoveel talenten dat ze er zelf duizelig van worden. Ze kunnen schrijven, musiceren en huizen verkopen. Of marathons lopen, hun gehandicapte kind verzorgen en een geweldig advocate zijn. Eigenlijk is bijna iedereen een multitalent. En behalve de talenten die in het dagelijks leven en werk al worden ingezet, zijn er ook nog talenten die nog verborgen zijn. Dat betekent dat er altijd een deel van je potentieel NIET tot wasdom zal komen, onbenut zal blijven. Dat je zo nu en dan ergens vandaan een vage prikkel zult voelen om dat talent wakker te maken, te voeden (en soms ook op te voeden). Wat is eigenlijk de waarde van dat wat je niet gebruikt? Drukt het op je dat je nooit alles wat je in je hebt zult realiseren? Dat je mogelijk iets onbenut laat dat je veel bevrediging zou geven als je dat wel bewust zou gaan inzetten? Het is een hele kunst je neer te leggen bij het gegeven dat een deel van je talent ook voor jezelf verborgen zal blijven. Maar een tipje van de sluier kun je wel door anderen laten oplichten. Vraag deze week eens aan drie mensen wat zij jouw talent vinden. Er is vast een antwoord bij dat je zal inspireren om dat talent (nog) beter in te zetten. Vervolg van pagina 1 Wat betekent het voor jou om met keramiek bezig te zijn? Op kantoor ben ik voornamelijk bezig met mijn hoofd. Het bezig zijn met mijn handen, lekker ‘in de klei zitten’, maakt mijn hoofd leeg en geeft evenwicht tussen hoofd en handen”. Dat contrast komt ook terug in de omgeving. Meta’s werkzaamheden vinden plaats op kantoor en voor het maken van keramiek heeft ze inmiddels een atelier thuis. In dat atelier kan ze de deadlines en de stress van kantoor loslaten en heerlijk haar gang gaan. In jouw profiel op je bedrijfswebsite staat dat je droomt over de combinatie van adviseur en kunstenaar. Zou je je als professioneel kunstenaar willen profileren? “De kunstwereld als zodanig spreekt mij niet aan. De kunstenaar wordt als het ware gemaakt door zijn netwerk. Kunst van kunstenaars die zich niet zo etaleren, komt daardoor niet aan bod. Dat vind ik jammer. Maar ja, als je er echt van moet leven, zit je daar wel aan vast. Maar wie weet, ga ik ooit mijn werk nog eens exposeren.” Je bent onlangs ook met een opleiding ‘Ambachtelijke Keramische Technieken’ begonnen. “Ja, dat is een heerlijke afwisseling van mijn dagelijks werk. Op maandagmiddag vertrek ik vanuit kantoor naar Gouda, om daar de rest van de dag en avond aan de slag te gaan. Daar leer je echt het ambacht van ‘pottenbakken’, compleet met glazuren en decoreren. Heel ontspannend en inspirerend”. Oorspronkelijk ging je een heel andere richting uit, je studeerde ook nog Culturele Antropologie. Dat is iets heel anders dan wat je nu doet. “Ik kom uit een gezin waar het van je werd verwacht dat je ging studeren. Toen ik klaar was met de middelbare school wist ik totaal niet wat ik moest gaan doen, en heb letterlijk blind geprikt in een studiegids. Ik kwam uit bij ‘Chinees’, maar dat leek me niks. Daaronder stond ‘Culturele Antropologie’. Nadat ik in de bibliotheek had uitgezocht wat dat was, raakte ik geïnteresseerd en ging studeren in Utrecht. Er was echter geen werk te vinden in deze richting. Via een schoonmaakbaan bij een belastingadvieskantoor raakte ik geïnteresseerd in fiscaal advieswerk en, gestimuleerd door mijn toenmalige werkgever ben ik opnieuw gaan studeren. Dit heeft uiteindelijk geleid tot mijn huidige werk. Mijn doel daarbij is om kwaliteit te leveren én plezier in mijn werk te hebben, en dat is zeker gelukt!
Stelling: Niemand weet … door Heleen Scheer / Ria de Jong Marja van Kerkhof: PRIMOO en het ORsecretariaat ... dat ik voorzitter van Stichting Horison ben. Onze zoon Luka is autistisch. Ik wist niets van autisme. Van een vriendin kreeg ik het boek “de verbroken stilte”. Hierin vertelt een vader hoe hij in een prikkelarme omgeving één op één met zijn zoon speelt. Dat blijkt ook goed te werken voor Luka. Ik ben erg enthousiast over deze methode van contactgericht spelen. De Stichting heeft als doel deze methode bekender te maken. Van autistische kinderen bestaat vaak alleen het beeld van de beperking. Met deze methode kunnen autistische kinderen zich beter ontplooien. Monika Knottnerus - Machala: ONYX Communicatie ... dat ik ooit voor deelname aan een politieke demonstratie tegen totalitarisme in een politiecel heb gezeten. Dat was in het Polen van de jaren tachtig. Ik was tiener en deed mee aan het plakken van illegale posters en clandestiene bijeenkomsten, waardoor ik regelmatig te ‘gast’ was bij de politieke politie en verhoord werd. Het stond altijd voor mij vast dat ik mij zou blijven inzetten om mijn idealen te verwezenlijken. En zo is het gekomen dat ik bij de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen campagneleider ben geweest van de VVD in mijn gemeente Utrechtse Heuvelrug, en tiende stond op de lijst.” Jacqueline Franssens: Culture at Work ... dat ik onlangs naast Graça Machel heb gestaan, de vrouw van Nelson Mandela. Vorig jaar organiseerde ik een ontmoeting met Zuid-Amerikaanse onderneemsters voor Yente. Nu ging ik mee op handelsmissie naar Zuid-Afrika, met twintig vrouwelijke ondernemers uit Nederland, Ethiopië, Kenia, Bolivia en Peru. Er waren netwerkbijeenkomsten waar Zuid-Afrikaanse onderneemsters ons - en elkaar - konden ontmoeten. Zij kennen niet de organisatiegraad die wij gewend zijn, mijn En Profil ligt nu bijvoorbeeld in Kenia. Onze komst betekende heel veel voor ze, je realiseert je dan pas hoeveel je te geven hebt. Het heeft mijn ondernemerschap een enorme boost gegeven. Pauline Teunissen: Pimpelblauw Publishing .....dat dansen mijn Second Life is! Als ik dans (samba, salsa, zouk), vergeet ik alles. Momenteel gaat mijn meeste aandacht uit naar samba de gafieira, de braziliaanse tango. Ik geef workshops in Amsterdam en volg er zelf ook nog regelmatig. In het voorjaar ben ik naar een driedaags sambacongres in Praag geweest, om dansworkshops op topniveau te volgen van Braziliaanse leraren. In december reis ik weer af naar Lausanne. Dansen is een hele gezonde manier van uitgaan, de sfeer is feestelijk, leuke mensen. En dan ben ik weer vol energie voor werk, huis en kind. Actief sinds 2010 door Corinne Bekker Mariska Cornelissen werd lid van Entre Femmes na een open avond in 2009. Afgelopen zomer trad zij toe tot de themacommissie. “Een netwerk staat of valt met actieve leden. Het is halen én brengen. Een netwerk als Entre Femmes kan mensen met elkaar verbinden. En verbinden daar hou ik van.” Mariska veranderde in 2008 van medewerker in mede-eigenaar van Lime C. Drie vrouwen runnen sindsdien het bedrijf, waarin ze klanten adviseren over communicatiebeleid, en bedrijfsbladen ontwikkelen en produceren. Het ondernemen past Mariska goed. “Ondernemers denken altijd in mogelijkheden. Die houding geeft mij energie!” Mariska werkte vijf jaar in een bedrijf dat trainingen ontwikkelt en uitvoert. “Ik heb veel geleerd over werkvormen. Dat kan ik nu gebruiken in de themacommissie. Hoe houden we bezoekers van bijeenkomsten actief? Welke werkvorm maakt dat een avond bijdraagt aan onze ontwikkeling, aan ons functioneren als ondernemer?” Mariska koos voor de themacommissie omdat het net iets anders is dan haar huidige werk. “Ik houd zo mijn vaardigheden scherp. En ik hoor allerlei weetjes over locaties, sprekers en evenementen. En dat is weer handig voor mijn bureau en voor mijn klanten.”
Page 1: Uitgave van, voor en over leden van

Lekker met mijn handen in de klei - Entre Femmes

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?