Voorst, Nijenbeek - Ruïne De Nijenbeek
Voorst, Nijenbeek - Ruïne De Nijenbeek
Voorst, Nijenbeek - Ruïne De Nijenbeek
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Voorst</strong>, kasteel <strong>De</strong> <strong>Nijenbeek</strong> bouwhistorische opname<br />
Het kasteel staat op een vooruitgeschoven kasteelheuvel, slechts bereikbaar via een aarden<br />
dam. Voorheen bevond zich hier een houten ophaalbrug. Alleen al de plaatsing van de gebouwen<br />
op de kasteelheuvel maken de gefaseerde ontwikkeling duidelijk. <strong>De</strong> 13 de -eeuwse<br />
woontoren staat midden op de heuvel. Kennelijk was de ondergrond niet helemaal stabiel,<br />
want op de begane grond zijn veel verankeringen aangebracht ter voorkoming van afschuiving<br />
van de muren (gecombineerd met de spatkracht van het gewelf). Ondanks deze gevaren<br />
heeft men het aangedurfd om de noordoosthoek van het gebouw ernstig te verzwakken voor<br />
de aanhechting van een traptoren (14 de eeuw). <strong>De</strong>ze toren is met ijzeren ankers aan de hoofdmassa<br />
geketend. <strong>De</strong> voorburcht ligt op de noordelijke rand van de kasteelheuvel. Voor de<br />
toevoeging van een aanbouw aan de oostzijde heeft men de heuvel aangepast. Het onderste<br />
deel van de buitengevels van de aanbouw is daarbij als een keermuur gebruikt. Ook de aanbouw<br />
‘hing' aan de woontoren.<br />
Het kasteel heeft hoge monumentwaarden vanwege de interessante bewoningsgeschiedenis<br />
met prominente adellijke geslachten. Leden van deze families behoorden steeds tot de hoogste<br />
klassen in Gelre en de Nederlanden. <strong>De</strong> aankoop van het kasteel door de familie Schimmelpenninck<br />
van der Oije in de late 18 de eeuw was mede ingegeven als legitimatie van maatschappelijke<br />
positie. Met het bezit van dit oude en ‘belangwekkende’ kasteel werden de importantie<br />
en (vermeende) anciënniteit van de familie onderstreept.<br />
Hoge monumentwaarden heeft de hoge bakstenen woontoren of donjon, die tot vrijwel volle<br />
hoogte in zijn middeleeuwse opzet bewaard is gebleven. <strong>De</strong>ze toren heeft zijn huidige vorm<br />
gekregen in drie hoofdbouwfasen, namelijk één 13 de -eeuwse bouwfase en twee 14 de -eeuwse<br />
fasen. Sporen van kantelen markeren de 13 de -eeuwse hoogte van de toren. Het metselwerk is<br />
uitgevoerd in kistwerk, bestaande uit schillen van regelmatig gevormde en gebakken baksteen<br />
en ‘binnenwerkers’ van mindere klasse. Herkenbaar zijn onder meer de toepassing van verschillende<br />
partijen baksteen (bouwpauzen) en korteling- of steigergaten. <strong>De</strong> huidige vloerniveaus<br />
zijn in de 14 de eeuw tot stand gekomen, evenals het aangebouwde trappenhuis en de<br />
uitgebouwde kamers op de eerste verdieping. Bij latere verbouwingen zijn vensters en deuren<br />
aangepast in omvang en uitvoering, maar niet of nauwelijks verschoven. Bouwsporen in het<br />
muurwerk maken veel duidelijk over de oorspronkelijke opzet en de veranderingen daarin. In<br />
de late 18 de eeuw en 19 de eeuw is het kasteel op reconstruerende wijze gerestaureerd, deels<br />
gebaseerd op aanwezige middeleeuwse bouwsporen en deels door aanvullingen naar middeleeuws<br />
model. Het (bestaande) middeleeuwse karakter is daarbij versterkt. <strong>De</strong>ze laat-19 de -<br />
eeuwse fase heeft hoge monumentwaarden, omdat deze ‘dienstbaar’ is aan de middeleeuwse<br />
bouwfase. <strong>De</strong> toevoegingen versterken het middeleeuwse karakter van het gebouw, zonder<br />
hierop een eigen stempel te drukken.<br />
Van drie van de vier gevels van de woontoren is het middeleeuwse karakter zeer gaaf bewaard<br />
gebleven of zeer partieel gereconstrueerd (terughoudende museale reconstructie). Bijzonder<br />
zijn de (uitgebouwde) ruimten in de dikte van de muur, deels in gebruik als privaten. <strong>De</strong>ze<br />
stammen uit de 14 de en 15 de eeuw. <strong>De</strong> vensternissen en vensters van de begane grond zijn authentiek<br />
in opzet en uitvoering, hoewel één van de kozijnen lijkt te zijn vernieuwd bij een<br />
herstelling (noordgevel). <strong>De</strong> doorgangen naar de verdwenen aanbouw stammen uit de 16 de<br />
eeuw en hebben hoge monumentwaarden als wezenlijk onderdeel van de hoofdopzet van het<br />
complex. Op de eerste en tweede verdieping van de woontoren zijn de (grote) vensters in de<br />
noord- en zuidgevel gevat in nissen met schuine dagkanten, zitbanken en flauwe segmentbogen,<br />
die naar middeleeuws model zijn gereconstrueerd in de late 19 de eeuw. <strong>De</strong> plaatsing is<br />
wel origineel. <strong>De</strong> houten vensters hebben positieve monumentwaarden, aangezien er sprake is<br />
van vrije interpretaties uit circa 1900. <strong>De</strong> natuurstenen kozijnen met tralies hebben hoge mo-<br />
- 60 -