Geschiedenis - Hertog Karel

Theo Peeters – Langveld
Ik herinner mij een zeer koude winterdag op
de speelplaats, het had hard gevroren. Een
medeleerlinge (Sylva Thomas) had op een of
andere manier aan een deurklink ‘gelikt’ en
haar tong was er onmiddellijk aan
vastgevroren. Hilariteit alom toen dat moest
losgemaakt worden!
In de winter brandde in de klas een
kolenkacheltje. Hierop werden de metalen
drinkbussen gezet om de drank warm te
houden. Maar als die er niet tijdig werden
afgehaald– al dan niet al eens met opzet –,
begon de koffie binnenin te koken en steeg de
druk waardoor het gebeurde dat het ‘stopsel’
er afvloog en dat de vloeistof naar buiten
spoot – plezier verzekerd!
Vroeger werden de kinderen die te ver van
school woonden met enig geluk opgepikt
door de enkele mensen die een auto hadden
(mijnheer pastoor en mijnheer doktoor).
Maar later werd ook de ‘vuilkar’ van de
gemeente ingezet. Dit was eigenlijk een open
vrachtwagen met een ’bashe’. Jules, de vader
van John Gysenbergh (Jonna) haalde de
kinderen hiermee op. De eerste schoolbus
leek net op een ‘kaffemeule’. De deur
draaide op een vergelijkbare manier open
zoals een koffiemolen. In de jaren ‘80 werd
een nieuw schoolbusje aangekocht in het wit
met oranje. Hiermee reden Fons en Theo.
Een van de spectaculairste herinneringen,
maar ook een zeer tragische was het grote
treinongeval in Wilsele (1954) dat we van in
de sportzaal zagen gebeuren. Bij de vele
slachtoffers waren de supporters van de
Duitse nationale voetbalploeg.
Straffe tijden: vroeger werd er op een andere
manier gestraft als we iets mispeuterd
hadden. Zo moesten we bij meester Thijs
met boeken boven ons hoofd in de hoek op
onze knieën zitten of werden we door de
meester omhooggehouden aan onze oren!!!
Thuis gingen we daarover niets vertellen
want dan kregen we nog straf bij.
Speeltijd was ‘shotten, shotten en nog eens
shotten’.
Sandrina Timmermans – Putkapel
Tijdens de open klas dag (begin de jaren ’70)
in de kleuterklas rond de periode van Pasen
werden grote kartonnen eieren uitgedeeld.
Iedere kleuter deed zijn eitje open en in het
mijne zat een echt kuikentje! Ik schrok
zodanig dat ik huilend op schoot kroop bij
mijn grootmoeder en niet meer wilde
meewerken in het klasje! Mijn zonen
Martijn en Stijn Toremans zijn en waren
leerling op school in Putkapel.
Vroeger gaven we ons zakgeld aan Fons
(buschauffeur) en we konden hem altijd
overhalen om in ‘de Coop’ chips te halen.
4 generaties in BHK
Peggy Vansantvoet (turnleerkracht en
administratief medewerkster BHK) -
over Langveld
Mijn grootmoeder, Amelie Kestens, liep
school in Langveld en ook haar broers.
Nadien mijn vader, Freddy Vansantvoet,
zijn broer François Vansantvoet en later zijn
twee dochters: Chantal en Martine. Mijn
vader was trouwens een klasgenoot van Theo
Peeters , huidige conciërge Putkapel.
Derde generatie: zelf ging ik in Langveld
naar de kleuterschool. Ons gezin verhuisde in
de lange hete zomer van 1976 van de
Bornestraat in Wilsele naar Rotselaar, die
overgang naar Putkapel was bijzonder
moeilijk. Ik moest scheiden van mijn
zielsmaatje en achternichtje Anne Kestens.
23