Mentaal

Mentaal
M A G A Z I N E VA N G G Z N O O R D - E N M I D D E N - L I M B U R G
Nieuwe expositie hoofdgebouw GGZ NML.
Studiemiddag vraaggericht werken.
Constant Favier, algemeen manager RCG Venlo,
blikt terug op één jaar RCG Venlo.
Verder in dit nummer:
Jaargang 3 | Nummer 8 | augustus 2007
‘De samenwerking
verloopt soepel
en collegiaal’

Kijk ijk op de wijk

Mentaal
Mentaal | jaargang 3 | Nummer 8 | augustus 2007
Terugblik eerste jaar
samenwerking
RCG Venlo en
VieCuri
6
13
‘De OR is een
goede mix van
nieuwekomers en
ervaren leden’
13
22
Op eem prettige
en ontspannen
manier je levensstijl
aanpassen
28
COLOFON
INHOUD
Vraaggericht werken... 4
Nieuwsberichten 5
Het kader 6
Ongegrond? 10
Op locatie 12
De ontmoeting 13
Protocol perscontacten
Calamiteitenummer 14
Paul Geurts, pvp 15
Expositie hoofdgebouw 16
Team De Klocht 18
Marjos Bardoel OR 19
Kollummerkasie
Vakgroep Verpleging
en Verzorging 20
Diagonaal 21
Samenleven in
Servaashof 22
Voortgang bouw 23
Eetstoornissen 24
Verhuizingen RCG Venray 25
KunstCultuur
Nieuws v/d bibliotheek 26
Berichten OR 27
Health 4 U 28
Personalia 30
Beeldspraak 31
Max Mentaal 32
Van de redactie
Met de vakantieperiode is ook het gemis aangebroken.
Het gemis aan drukte en hecktiek. Het gemis van de onvoorspelbaarheid.
Het gemis van collega’s die zich in verre oorden
ophouden. Maar vooral het gemis aan zomerloomte.
Het regent al dagen onophoudelijk en de loomte die anders in
deze tijd van het jaar om je heen hangt, is nergens te bekennen.
Er is wel een klamme deken, maar dat heeft, zoals het zich laat
raden, andere oorzaken.
Dat brengt voor ons als redactie allerlei complicaties met zich mee,
zoals; hoe maken we voor de achterpagina een serie ‘zomerfoto’s’.
Of hoe zetten we de persoon van de voorpagina op een treffende
manier in het zonnetje. Niemand zit uiteindelijk te wachten op een
regeneditie van het dubbele zomernummer.
Dus is op dit moment de regenradar de meest geraadpleegde
website op de redactie. En benutten we elk gaatje in het
wolkendek om naar buiten te rennen en foto’s te maken.
Uiteindelijk kunnen we veel oneffenheden wegwerken met
fotoshop, maar van een verregende zomerweek kunnen we geen
hittegolf maken.
Desondanks staat Mentaal weer vol en piepen we er als redactie
even tussen uit. Waar de zon ook mag zijn, we zullen hem vinden
om lekker een paar weken te genieten.
We zien elkaar, gebruind of niet, weer in full-colour in september.
Mentaal is het magazine van GGZ Noord- en Midden-Limburg voor (oud)medewerkers, vrijwilligers en externe relaties en verschijnt elke laatste vrijdag van de maand.
Uitgave Bureau Communicatie GGZ NML Hoofdredactie Eleän Mulder Eindredactie Sabine Nicolasen en Eleän Mulder Redactie Fun Sijbers, Ans Swillens, Karin Tummers.
Vormgeving MarksMarks Venlo Reproductie Grafisch centrum Facilitair Bedrijf GGZ NML Fotografie Jos Faessen GGZ NML, Hans van der Beele Sevenum,
Bureau Communicatie GGZ NML Oplage 2000 exemplaren Redactieadres: GGZ Noord- en Midden-Limburg, Bureau Communicatie, E. Mulder-Verleg, Postbus 5, 5800 AA Venray,
(0478) 52 71 86, mentaal@ggznml.nl Deadline kopij julinummer: 13 juli 2007, foto’s gescheiden van tekst - dus als apart jpg-bestand - aanleveren.
Voor meer info zie www.ggznml.nl of het intranet.
Mentaal | 3

Mentaal | 4
Tik de term Vraaggericht Wer-
ken in op Google en je krijgt 2,5
miljoen hits. En misschien wel
even zo vaak is de term gebe-
zigd binnen de muren van de
GGZ NML. Echter, vanaf het begin
had de term z’n naam toch niet
mee: er school al meteen zoiets in
van ‘dus wij hebben nooit echt goed
geluisterd naar de vraag van onze
cliënten?’
En daarbij, juist in tijden van veran-
dering, is het woord ‘vraag’ nou ook
uitgerekend niet het baken waar
je je op wil richten. Dan liever een
naam met daarin het woord ‘ant-
woord’ of zo. Een zorgconcept met
zo’n naam kon wel eens heel erg
kansloos eindigen....
Maar het moest en het zou Vraaggericht
Werken worden.
Nu, zo’n drie jaar na de introductie van
het zorgconcept binnen de GGZ NML
lijkt de term beleidsperiode-bestendig
gebleken, toch...?
S T U D I E M I D D A G
V O O R A L L E
P R O F E S S I O N A L S
Een feit is dat deze beleidsperiode nog loopt tot
eind 2008 en dat er wel een bepaalde ambitie
is geformuleerd. Het resultaat dat nagestreefd
wordt, staat in het kort als volgt beschreven:
De agenda voor deze middag:
• inleiding
‘Onze zorgverleners zijn in staat de zorgsituatie
(= de vraag) keer op keer goed in te schatten en
in dialoog met de cliënt te bepalen welke zorg
gepast is in de specifi eke situatie.”
Wij, vakgroep verpleging en verzorging, willen
heel graag weten hoe professionals en teams met
• drie teams presenteren kort hun ervaringen op het gebied van
Vraaggericht Werken
• in kleine groepen ervaringen uitwisselen a.d.h.v. de volgende items:
- vraaggerichte technieken/vaardigheden die je als professional hebt
- de rol van het type afdeling/cliënt waar je (mee) werkt
- samenhang en samenwerking binnen de organisatie
VRAAGGERICHT WERKEN...
‘Kan ik u helpen
of kijkt u even rond?’
deze ambitie aan de slag zijn gegaan.
Hebben teams er een eigen draai aan
gegeven? Wat bleek de sterkste ‘werk-
zame factor’ om de zorg vraaggerich-
ter te maken? En: hoe staat het er nu
voor? Zitten we op koers?
We willen ervaringen uitwisselen en
bundelen. Dit doen we door het or-
ganiseren van een studiemiddag voor
alle professionals op donderdag 6 sep-
tember van 13.00 tot 17.00 uur in De
Witte Hoeve in Venray.
Alle ervaringen van deze dag worden
gebundeld en, vergezeld van een ad-
vies, aangeboden aan management en
RvB. Na bespreking met management
en RvB hopen we alle professionals een
extra set van tips en handvatten op het
gebied van Vraaggericht Werken ‘uit
eigen keuken’ aan te kunnen bieden.
Het ligt in de planning om dit aan het
einde van 2007 te realiseren.
We zijn benieuwd naar alle vragen én
al het vraaggerichte aanbod, dus kom naar de
studiemiddag op 6 september! Aanmelden kan
tot 31 augustus bij: gvoss@ggznml.nl.
Wilt u graag meer informatie over deze studie-
middag houd dan de berichten op Intranet goed
in de gaten.
• terugkerend per item gaat het steeds
om de vragen:
- wat is al bereikt?
- wat is nog nodig?
- waar liggen grenzen?
- hoe toets je?
• hapje/drankje

Mentaal
Team RCG Venlo nam deel aan het
beachvolleybaltoernooi in Venlo
E-health is een belangrijke ontwikkeling in
zowel de lichamelijke als de geestelijke ge-
zondheidszorg. Steeds meer websites gaan
verder dan het verschaffen van informatie,
bijvoorbeeld door persoonlijke adviezen of
therapieën op maat aan te bieden. Veel des-
kundigen verwachten dat e-health patiënten-
powerment en vraagsturing zal bevorderen.
Het is echter (nog) geen uitgemaakte zaak
dat alle Nederlanders toegang hebben of
willen hebben tot de wereld van e-health.
Bovendien is het ook nog geen uitgemaakte
zaak op welke manieren GGZ Noord- en Mid-
den- Limburg wil voorzien in de wensen en
behoeften van gebruikers op het gebied van
e-health.
Over deze vraagstukken boog zich op 14 juni een
panel van medewerkers uit de hele GGZ Noord-
en Midden- Limburg, voor een
gestructureerde brainstorm.
Duidelijk is in elk geval dat
zorgvraag toe neemt, terwijl
de groep mensen die deze zorg
moet bieden steeds kleiner
wordt. Prognoses wijzen uit dat
de zorgkosten zullen stijgen van
8,3% van het Bruto Binnenlands
Product in 2005, naar ongeveer
14% in 2040. In 2040 zal bij on-
gewijzigd beleid 16 tot 18% van
de beroepsbevolking werkzaam
moeten zijn in de zorg; nu is dat nog 12%. Het is
duidelijk dat we als GGZ Noord- en Midden- Lim-
burg voor een groot vraagstuk staan. Een vraagstuk
dat we niet kunnen oplossen met klassieke reacties.
Het gaat niet alleen om meer geld als antwoord op
een groeiende zorgvraag. Puur en alleen meer geld,
is niet het antwoord in een markt waar kansen te
over liggen om effectief te vernieuwen. Het lijkt
inmiddels hoog tijd voor een fundamentele veran-
dering in de organisatie en handelwijze in de zorg.
Alleen zo kunnen we de zorg ook in de toekomst
beschikbaar en betaalbaar houden.
De brainstormbijeenkomst leverde in elk geval de
constatering op dat er veel kansen gelegen zijn in
het gebruik van moderne technologie, waaronder
ICT- toepassingen. E-health en zorg op afstand
bieden in onze ogen belangrijke kansen om de
zorg efficiënter en patiëntvriendelijker te maken.
Vaak gaan e-health en taakherschikking overigens
hand in hand.
Hiervan zijn al vele voorbeelden te noemen in
Nederland. Vijf thuiszorgorganisaties bieden al
geruime tijd zorg op afstand aan klanten met een
indicatie voor verpleging en verzorging. Medisch
specialisten werken met verzekeraars en industrie
samen in telemonitoring van bijvoorbeeld hartfa-
len. Er is al telebegeleiding voor diabetes. Ook zijn
er de voorbeelden waarbij huisartsen dermatolo-
gen op afstand raadplegen door digitale foto’s van
huidaandoeningen te versturen. En therapeuten
krijgen via videobeelden advies
van specialisten zodat cliënten
vele kilometers reizen wordt
bespaard. In al deze voorbeel-
den verschuiven taken, rollen
en verantwoordelijkheden. Deze
voorbeelden geven aan dat er
op dit moment in Nederland al
veel initiatieven zijn om de zorg
te veranderen.
In deze eerste brainstormbij-
eenkomst zijn de wensen, be-
hoeften en ideeën besproken en
geïnventariseerd. De resultaten worden op korte
termijn gepresenteerd aan de Raad van Bestuur en
management, zodat ze gebruikt kunnen worden
als input voor de jaarplannen van 2008.Bovendien
worden in praktische zin al enkele pilots voorbe-
reid om te gaan testen of en op welke manier
effectief kan worden voorzien in behoeften van
cliënten.
Belangstelling of vragen; neem gerust contact op
Marcel van Ewijk, webmaster GGZ NML via 0478-
527731 of mvanewijk@ggznml.nl
> Verwacht in Mentaal 9: • Toekomstvisie GGZ-centrum Roermond
Open dag Verslavingszorg • Update HKZ-kwalificering
Kwartaalbijeenkomst
Communicatie
Op donderdag 27 september a.s., van 15.00
tot 17.30 uur vindt in het infocentrum van de
Servaashof wederom een kwartaalbijeenkomst
plaats van bureau communicatie. Deze keer zal
het thema zijn ‘........’. Bureau Communicatie
nodigt u hiervoor van harte uit. Nadere infor-
matie volgt via intranet.
U kunt zich tot 20 september a.s. aanmelden
via aanmelden@ggznml.nl
Nieuws in zomer op
ggznml.nl en intranet
Dit is de laatste Mentaal voor de zomerva-
kantie. Het volgende nummer verschijnt op
28 september 2007. Het laatste nieuws zal
echter de gehele zomer te volgen zijn via onze
site ggznml.nl of op intranet. Wij wensen alle
Mentaallezers een fijne zomervakantie toe.
Redactie Mentaal
Broeder Boudewijn
verlaat Heuvel C
Op 21 september neemt Boudewijn Jacobs
afscheid. Afscheid van cliënten en collega’s
van Heuvel C. Maar ook afscheid van bijna 44
jaar gezondheidszorg. Hij neemt veel mooie
kwaliteiten met zich mee; respect, betrouw-
baarheid, deskundigheid.....
Op vrijdag 21 september is er van 14.00 -
16.00 uur gelegenheid om hem gedag te zeg-
gen. Dit kan in de algemene ruimte in Heuvel,
beneden. U bent van harte welkom!
Nieuws augustus 2007
Mentaal | 5

Mentaal | 6
Het kader
Samenwerking
Door: Eleän Mulder
GGZ NML integreert de verschillende vormen van laagdrempelige en
kortdurende psychiatrische zorg in Regionale Centra voor GGZ in Venlo,
Venray en Roermond. In Venlo en Venray gebeurt dit in samenwerking
met VieCuri Medisch Centrum. Bij de RCG’s kunnen cliënten terecht voor
onderzoek, advies en diagnostiek.
In 2006 is de samenwerking tussen RCG Venlo en VieCuri van start
gegaan. Om terug te kijken op het eerste jaar samenwerken zijn we met
een aantal afgevaardigden van RCG Venlo en VieCuri in gesprek gegaan.
Namens RCG Venlo met Rob Haanen, Suzanne Denen en Constant Favier.
Namens VieCuri Medisch Centrum met Nico Oldenhof en Pieter van
Dreumel.

Mentaal
Hoe zijn jullie persoonlijk betrokken bij de
samenwerking?
Rob Haanen, teamleider RCG Venlo, kliniek
volwassenen 1 en 2, vertelt: “Wij hebben regelmatig
met VieCuri te maken omdat wij
diensten van hen afnemen. En ik zie steeds
meer op allerlei vlakken een inhoudelijke samenwerking
ontstaan op het gebied van hygiene,
schoonmaak, e)” rgotherapie, apotheek of
technisch onderhoud (omdat zij eigenaar van
het gebouw zijn.
Suzanne Denen is betrokken bij de samenwerking
tussen VieCuri en het RCG Venlo
middels haar functie als Consultatief Psychiatrisch
Verpleegkundige (CPV). Zij ondersteunt,
begeleidt en adviseert somatisch
geschoolde hulpverleners in het ziekenhuis.
Constant Favier, algemeen manager RCG
Venlo, is samen met Hans Hendriks, medisch
manager RCG Venlo verantwoordelijk voor
het reilen en zeilen binnen RCG Venlo.
Nico Oldenhof is binnen VieCuri apotheker en
voorzitter vereniging medische specialisten.
Bij de samenwerking is hij voornamelijk betrokken
geweest als voorzitter van de vereniging
medische specialisten. Per 1 januari 2007 heeft
de apotheek de farmaceutische verzorging op
zich genomen. Met dit laatste houdt één van
zijn collega’s zich het meeste bezig.
Pieter van Dreumel, voorzitter Raad van
Bestuur VieCuri Medisch Centrum, is als
bestuurder van het VieCuri het afgelopen
jaar bezig geweest de voorziening psychiatrie
binnen het Viecuri goed te regelen. “Er
is behoefte aan consultatieve psychiatrie
binnen Viecuri. We zijn nog bezig met het
beantwoorden van de vraag waar cliënten
terecht kunnen als zij zowel somatische als
psychiatrische problemen hebben. Hier zitten
soms lastige momenten in. De heer H. Hendrikx
met name, medisch manager van het
RCG Venlo, heeft hier ideeën over. Er wordt
nu aan gewerkt dit nog beter te regelen.”
Wat betekent de samenwerking in de
praktijk?
Constant Favier vertelt: “We werken op
verschillende gebieden samen met VieCuri.
Er zijn nog diverse zaken die veel afstemming
vergen, zoals consultaties door psychiaters
ten behoeve van het ziekenhuis. Of
het centrale plein, een afspiegeling van de
maatschappij, waar bezoekers/cliënten van
VieCuri en RCG Venlo samenkomen.”
Nico Oldenhof: “Als ziekenhuis waren we
gewend een PAAZ en psychiaters is huis te
hebben. Nu maken we gebruik van de psychiaters
van het RCG Venlo. Het gevoel van het
makkelijk benaderen van psychiaters moet
bij ons nog verder groeien. We zoeken naar
een goede manier van omgang.”
Rob Haanen: “Ik heb vroeger op de PAAZafdeling
van Viecuri gewerkt. Vanuit mijn
teamleiderschap heb ik nu weer contact
met mijn oud-collega’s van het VieCuri. Ik
vind het een goede zaak, dat we als ‘buren’
steeds meer gaan samenwerken op allerlei
vlakken.”
Wat zijn de positieve en/of negatieve
effecten van de samenwerking?
Pieter van Dreumel: “Een voordeel op patiëntenniveau
is, dat een keten van zorg in
het RCG is ondergebracht. De cliënt heeft
hier baat bij. Een tweede voordeel voor de
cliënt is, dat zij in één centrale hal binnenkomen;
niemand kan/hoeft te zien of je voor
psychiatrische hulp komt of dat je naar het
algemeen ziekenhuis moet. Verder is het voor
de cliënt belangrijk, dat het stigma van een
psychiatrisch ziekenhuis weg is. Psychiatrie
klinkt altijd als iets van schaamte. Dit hebben
we geprobeerd eruit te halen. Een derde
voordeel, maar dan voor GGZ NML is, dat zij
het ziekenhuis vlak bij de hand hebben. Het
VieCuri had de psychiatrie al bij de hand. Een
ander voordeel is dat wij nu gebruik maken
van gemeenschappelijke diensten (bijv. lab,
apotheek). Nadelen? Een nadeel voor ons is,
dat wij voor psychiatrische hulp nu afhankelijk
van anderen zijn geworden. Maar als het
goed is, komt dit dik in orde. Als wij gedacht
hadden dat er veel nadelen aan zouden zitten,
dan hadden wij het niet gedaan.
Suzanne Denen: “De samenwerking is in mijn
optiek veranderd. De korte lijnen tussen somatiek
en psychiatrie binnen het ziekenhuis
lijken nu langer te zijn in plaats van korter.
Oorzaak zou kunnen zijn, dat de samenwerking
op de werkvloer niet duidelijk is.”
Rob Haanen: “Het positieve is dat VieCuri
erg dichtbij is. Zij kunnen hierdoor snel en
flexibel reageren op onze vragen.
Constant Favier vult aan, dat met name de
consultaties aan het ziekenhuis met wederzijdse
tevredenheid verlopen. Ook ziet hij, dat
de samenwerking op facilitair en operationeel
gebied soepel en collegiaal verloopt.
Nico Oldenhof: “Vroeger was de drempel voor
ons heel laag. We hadden Alphons van NispenTP
die we makkelijk konden benaderen.
Nu hebben we te maken met een andere
RCG Venlo en VieCurie
instelling en is het voor ons een proces van
gewenning wie we kunnen bellen. Het gelijk
trekken van de somatische en geestelijke
gezondheidszorg door het creëren van één
centrale ingang, het laagdrempelige, vind ik
een heel positief iets. Dit geluid hoor ik ook
van cliënten en medewerkers.
Wat heeft de samenwerking opgeleverd?
Nico Oldenhof: “Voor VieCuri vind ik het
moeilijk om daar concreet een antwoord op
te geven. Het is een venster op de toekomst,
iets dat we verder kunnen ontwikkelen.”
Voor Constant Favier heeft het voldoening
opgeleverd: “Na een jaar bezig te zijn, kunnen
we zeggen dat we een gigantische megaklus
hebben geleverd. We zijn in een nieuw ge-
Mentaal | 7

Mentaal | 8
Het kader
bouw gekomen met drie verschillende culturen
en afdelingen (RIAGG, GGZ NML en
PAAZ VieCuri). Het geeft voldoening om na
een jaar te kunnen zeggen dat we draaien en
dat het loopt. Er zitten uiteraard nog haken
en ogen aan, maar alles draait en dat geeft
voldoening.’
Wat is volgens jullie de winst voor de cliënt?
Rob Haanen: “Het uitgangspunt van één
groot aanbod voor zowel psychische als somatische
zorg staat nog steeds. De winst voor
de cliënt is, dat geografisch gezien deze twee
dicht bij elkaar zitten. De samenwerking zal
in de toekomst alleen maar verder verfijnen.
De cliënt is hierbij absoluut gebaat. Dat noem
ik winst. Ik hoop, dat het stigma dat je naar
een psychiatrisch instituut moet door de sa-
menwerking RCG Venlo/VieCuri verder zal
worden weggenomen.”
Suzanne Denen: Wat opvalt, is dat de psychiatrie
soms nog wordt gezien als taboe of
eng. Het zou mooi zijn als we dit gezamenlijk
zouden kunnen aanpakken. Het is dan ook
erg belangrijk om goede informatie te blijven
uitwisselen tussen psychiatrie en somatiek.
Als er in de toekomst gestart gaat worden met
de PMU (psychiatrisch medische unit), moet
er op alle niveaus duidelijk zijn wie wat doet
en wat we van elkaar kunnen verwachten.”
“De winst voor enkele cliënten is nog marginaal”,
is Constant Favier van mening. “Uit
casuïstiek blijkt, dat de samenwerking met medisch
specialist en psychiater moet verbeteren.
Dit moet nog verder uitgroeien. We werken nu
aan een psychiatrisch medische unit. Volgens
planning moet dit eind 2008 gereed zijn. Het
is een soort intensive care voor psychiatrische
patiënten waarbij de mengbeelden psychiatrie
en somatiek beiden worden behandeld. Als we
dit gerealiseerd hebben, is de winst optimaal.’
Pieter van Dreumel verwacht, dat de winst
voor de cliënt is, dat zowel de ambulante als
de verblijfszorg bij elkaar zijn ondergebracht.
“Het hele RCG is nu gericht op curatieve zorg
(genezing) en losgemaakt van de care (langdurige
zorg). Een ander pluspunt is, dat clienten
minder het gevoel hebben, dat ze naar
een psychiatrisch ziekenhuis gaan.
Nico Oldenhof: “We gaan naar een instelling
voor algehele gezondheidszorg. Psychiatrische
hulp opzoeken wordt nu nog vaak ten
onrechte als zeer negatief gekenmerkt. De
drempel is lager geworden door een gezamenlijke
centrale ingang. Dit zou door de cliënt
als winst ervaren kunnen worden.”
Zagen jullie ‘beren op de weg’ bij aanvang?
En hoe heeft dat uiteindelijk uitgepakt?
Nico Oldenhof: “Deze zijn er zeker geweest
op organisatorisch en financieel gebied. In-

Mentaal
middels zijn er gesprekken gevoerd en zijn de
problemen redelijk goed opgelost.”
Suzanne Denen: “Het afgelopen jaar stond
voor mij in het teken van onzekerheid over
het voortbestaan van de functie (uit financieel
oogpunt). Wat zonde als deze overkoepelende
functie er straks niet meer zou zijn.”
Rob Haanen: “In het begin zag ik ‘beren op
de weg’ wat betreft de geografische ligging
Venlo – Venray, met het oog op de mate van
flexibliteit en service wanneer bijvoorbeeld
medicatie vanuit ZALV naar RCG Venlo gebracht
moet worden. Het grootste probleem
met samenwerken is in hoeverre men bereid
is samen te werken. Op mijn niveau zit dat
volgens mij wel goed.”
“Mijn grootste zorg was hoe het zou gaan met
drie verschillende culturen in één gebouw, aldus
Constant Favier. Ik heb ontzettend veel
waardering en bewondering voor alle medewerkers.
Het loopt goed en iedereen probeert
er het beste van te maken. Een ander zorg-
punt was of het gebouw ons zou bevallen. De
praktijk moest uitwijzen of de keuzes die we
hebben gemaakt, de juiste zijn geweest. Onze
ervaring leert nu, dat we tevreden zijn met
ons nieuwe gebouw, maar dat het op een aantal
belangrijke aspecten toch beter of anders
gebouwd had moeten worden. De separeerruimtes
bijvoorbeeld gaan we nu aanpasssen
en de gehorigheid in het gebouw is dusdanig
groot, dat dit soms de privacy van cliënten
in gevaar brengt.
“Er zijn altijd aanloopproblemen”, vertelt Pieter
van Dreumel. “Maar echt beren op de weg
als ik kijk naar de inhoud van de zorg en naar
het RCG Venlo? Nee, kan ik niet zeggen.”
Wat zijn de verwachtingen richting de
toekomst?
De medewerkers hebben in
een jaar tijd een fantastische
klus geklaard.
Constant Favier verwacht, dat zij nog een hele
ingewikkelde tijd tegemoet gaan. “Dit omdat
er zoveel ontwikkelingen zijn en blijven. Denk
aan de Wet Maatschappelijke Ontwikkeling
(WMO) en de Diagnose Behandel Combinatie
(DBC). Verder moet op financieel vlak de
samenwerking met VieCuri worden aangescherpt.
En we moeten onze interne organisatie
aanpassen aan de snel veranderende
wereld van de zorg. Ook moeten we de vele
interne schotten tussen de kliniek, deeltijd
en ambulant proberen op te heffen, om zodoende
zorglijnen te kunnen creëren, dwars
door onze bestaande eenheden. Dit alles zijn
leuke, maar wel enorm complexe dingen”.
Nico Oldenhof: “De verwachting is dit model
in ieder geval ook in Venray te gaan realiseren.
De bouwplannen zijn al behoorlijk
concreet. Wie weet wat er voor de toekomst
verder nog mogelijk is. Deze vorm van samenwerken
is zeker op meerdere plaatsen toepasbaar.
Tussen de somatische en geestelijke
gezondheidszorg zit vaker een grens die er
niet zou moeten zijn.
Het werkt nu een jaar. Wat we bij de feestelijke
opening gedacht hebben, blijkt op grote lijnen
zo te zijn. We proberen het positieve van de
samenwerking verder uit te werken.”
Suzanne Denen: “Het is belangrijk goed met
elkaar in contact te blijven voor een concrete
en goede samenwerking, wat ten goede zal
komen aan een hoge kwaliteit professionele
zorg richting patiënt. Daar doen we het uiteindelijk
toch allemaal voor!”
Pieter van Dreumel geeft aan, dat de splitsing
tussen cure en care in de GGZ verder zal
doorzetten. “Of dat zal leiden tot meer RCG’s,
weet ik niet. Maar binnen de GGZ verwacht ik
meer concurrentie. GGZ-instellingen zullen
ervoor moeten zorgdragen diensten op een
kwalitatief hoog nivo aan te bieden.”
Constant Favier vult nog aan: ”Ik heb het
al eerder benoemd, maar ik wil het toch
nog graag een keer zeggen. We werken hier
met een kleine 200 mensen binnen de RCG
Venlo. Deze medewerkers hebben in een jaar
tijd een fantastische klus geklaard. Ik heb er
aan meegewerkt door de voorwaarden te creeren.
Maar mijn inbreng valt in het niets bij
de prestaties die alle medewerkers van RCG
Venlo hebben geleverd. Zij zijn degenen die
de tent draaiende houden”.
Mentaal | 9

Mentaal | 10
Rubriek waarin uitspraken van de Klachtencommissie voor Cliënten worden toegelicht.
Door: Ad Burgmans 1ongegrond?
Klacht
Cliënt K dient een klacht in tegen het RCG
(Regionaal Centrum GGZ) vanwege het onterecht
toepassen van separatie, omdat er geen
sprake zou zijn van een noodsituatie.
Relevante feiten
K, 21 jaar, was met een rechterlijke machtiging
opgenomen in het RCG. Zij had een arm
in het gips. Vanwege irritatie wilde zij het gips
laten verwijderen in het ziekenhuis VieCurie.
De verpleging weigerde. K heeft daarop een
schaar gevraagd onder het voorwendsel dat
zij een tekening wilde uitknippen. Met die
schaar probeerde zij het gips los te knippen,
maar zij schoot daarbij uit en verwondde
zichzelf aan de arm. K verklaarde tegenover
de verpleging dat het niet de bedoeling was
zich te verwonden, maar dat de schaar per
ongeluk uitschoot. De verpleging zag het als
automutilatie. De psychiater besloot over te
gaan tot separatie.
Verweer
Als verweer verklaart de psychiater dat niet de
poging het gips door te knippen de reden was
van separeren, maar het feit dat K onder valse
voorwendselen een schaar vroeg en daarmee,
tegen de afspraken in, eigenhandig probeerde
het gips te verwijderen. Hoewel K verklaarde
dat zij er niet op uit was zichzelf te verwonden,
ging men toch uit van automutilatie,
omdat men ernstig twijfelde aan haar uitleg.
K had zich in het recente verleden eerder niet
betrouwbaar getoond in haar uitspraken.
Bovendien was zij in de voorafgaande week
herhaaldelijk en onvoorspelbaar destructief
in haar gedrag, was er sprake van ernstige
auto-intoxicatie en leidde medicatie niet tot
verbetering. Er waren recent teveel risicovolle
dingen gebeurd, zodat men twijfelde aan de
veiligheid. Daarom is besloten tot separatie.
Tegenverweer
K zegt dat zij heel goed in staat is aan te geven
of er sprake is van een ongelukje of van
automutilatie. Bij monde van de patiëntenvertrouwenspersoon
wordt gesteld dat K op
grond van de WGBO (Wet op de Geneeskundige
Behandel Overeenkomst) het recht heeft
het gips te laten verwijderen en dat daarom de
afwijzing van haar verzoek niet terecht is. Er
zou geen sprake zijn van een noodtoestand.
Beoordeling van de commissie
De WGBO heeft het zelfbeschikkingsrecht als
uitgangspunt. De patiënt mag zelf uitmaken
of hij een (be)handeling wel of niet wil ondergaan.
De BOPZ (wet Bijzondere Opnemingen
in Psychiatrische Ziekenhuizen) stelt dat er
een dwangbehandeling mag plaatsvinden als er
gevaar dreigt voor de patiënt of voor anderen,
d.w.z. in een tijdelijke noodsituatie, getoetst aan
de beginselen van proportionaliteit, subsidiariteit
en doelmatigheid.
De commissie vindt de weigering om K naar de
gipskamer te laten gaan, niet terecht. Ook niet
als blijkt dat met K eerder andere afspraken zijn
gemaakt. Men had op zijn minst met K in overleg
moeten gaan. Volgens de commissie heeft
men zich blijkbaar onvoldoende gerealiseerd dat
het hier om een somatische kwestie ging die onder
de WGBO valt.
K heeft als reactie op de weigering een bepaald
gedrag vertoond dat geleid heeft tot het separa-

Mentaal
1 Ad Burgmans
schrijft deze rubriek
in opdracht als
jurist van ADJUST
juridisch advies. Tot
1 april 2007 was hij
medewerker bij het
Stafbureau van de
Raad van Bestuur.
GGZ Noord- en Midden-Limburg heeft een Klachtencommissie voor Cliënten op grond
van de Wet Klachtrecht Cliënten Zorgsector (WKCZ) en de Wet Bijzondere Opnemingen
in Psychiatrische Ziekenhuizen (BOPZ). Een cliënt of degenen die optreedt namens de
cliënt kan een klacht indienen bij deze commissie als hij of zij bezwaar heeft tegen een
gedraging van een medewerker of een handelwijze van de instelling jegens de cliënt of
tegen een beslissing met betrekking tot de behandeling of begeleiding die gevolgen
heeft voor de cliënt. De commissie verklaart de klacht gegrond of ongegrond en brengt
haar oordeel ter kennis van de Raad van Bestuur die vervolgens maatregelen kan treffen.
tiebesluit. De commissie is van oordeel dat de
psychiater terecht kon concluderen dat er sprake
was van een tijdelijke noodsituatie en dat separatie
noodzakelijk was om deze noodsituatie
het hoofd te bieden. Zij had diezelfde ochtend
nog met K gesproken over haar uitsluitend destructieve
gedachten. Uit recente gebeurtenissen
was gebleken dat men niet op haar woord kon
vertrouwen. Omdat medicijnen onvoldoende
effect sorteerden, er geen afzonderingskamer
aanwezig was en de eigen kamer van K onvoldoende
veiligheid bood, is naar het oordeel van
de commissie voldaan aan de eisen van proportionaliteit,
subsidiariteit en doelmatigheid.
Uitspraak
De commissie verklaart de klacht ongegrond.
Commentaar
De WGBO is opgenomen in het Burgerlijk
Wetboek (boek 7, artt. 446-468 BW) en geldt
als algemene wet. In art. 450 WGBO staat dat
de hulpverlener alleen tot behandeling mag
overgaan als de patiënt daarvoor toestemming
geeft. De wet BOPZ maakt daarop een
uitzondering. In art. 39 lid 1 BOPZ staat dat
geen middelen of maatregelen worden toegepast
dan ter overbrugging van een tijdelijke
noodsituatie die wordt veroorzaakt door een
stoornis van de geestvermogens.
Het gaat dus in casu over de rechtsvraag of
er sprake is van een tijdelijke noodsituatie die
de toepassing van separatie rechtvaardigt. De
verweerder heeft aangegeven, dat de poging
het gips door te knippen niet de reden was
voor de separatie. Dat is begrijpelijk. Men wist
immers dat K van het gips afwilde en K had
al eerder om bestek gevraagd waarmee zij het
gips zou kunnen losmaken. Het was misschien
niet verstandig om het gips eraf te halen, maar
het is wel begrijpelijk dat K de irritatie aan de
arm wilde opheffen. Dat is geen uiting van een
geestelijke stoornis. Wat veroorzaakt dan wel
de tijdelijke noodsituatie? Dat is in de casus
niet helemaal helder. Is dat het wondje dat
ontstaan zou zijn door het uitschieten van
de schaar? Op zichzelf is de verklaring van K
dat het een ongelukje was, niet onbegrijpelijk.
Maar de verpleging zag dit voorval in het verlengde
van de destructieve handelingen van
K in de afgelopen week. Bovendien hechtte
men niet veel waarde aan de verklaring van
K, omdat zij niet op haar woord te vertrouwen
zou zijn. De tijdelijke noodsituatie zou ontstaan
zijn door een reeks van gebeurtenissen.
Blijkbaar is voor de verpleging de maat vol en
zijn er geen alternatieven om dit voortdurende
destructieve gedrag te stoppen. De commissie
vindt daarom het besluit tot separatie uit het
oogpunt van veiligheid gerechtvaardigd.
Ik heb twijfels of er sprake was van een echte
noodsituatie. K was na het schaarincident
rustig en goed aanspreekbaar. Was er dan
geen mogelijkheid meer tot overleg? Was
separatie de enige mogelijkheid om de veiligheid
te waarborgen? Behoorde een verscherpt
toezicht niet meer tot de mogelijkheden? Het
lijkt erop dat de situatie nu niet verschilt met
de situatie van de voorafgaande dagen. Waarom
dan nu de keuze om te separeren?
De commissie acht de inschatting van de psychiater
niet onbegrijpelijk en verklaart daarom
de klacht formeel ongegrond. Maar de commissie
laat ook blijken dat het incident wellicht
voorkomen had kunnen worden als men
was ingegaan op het verzoek van de cliënt om
het gips te laten verwijderen. Separatie was
dan misschien niet nodig geweest.
Mentaal | 11

Mentaal | 12
In deze rubriek willen we aan de
hand van een aantal vragen een
beeld krijgen van verschillende
afdelingen binnen de GGZ Noord-
en Midden-Limburg.
Door: Eleän Mulder
Cliënten, medewerkers en
buurtbewoners kunnen op de locatie
Stationsweg van GGZ NML het
restaurant ‘Le Tambourin’ bezoeken
waar zij warme en broodmaaltijden
kunnen nuttigen. De gerechten worden
in buffetvorm aangeboden. Maandelijks
worden er themadagen georganiseerd,
waarop bijzondere gerechten
geserveerd worden uit een bepaald land
of streek. Verder is er een counter
aanwezig waar klanten voor non-food
en food-artikelen terecht kunnen.
Omschrijf het karakter van jullie werk
Wij doen veelzijdig werk. Iedere dag is anders.
Wij doen een dienstverlening naar zowel
personeel als bewoners, maar ook naar
mensen van buitenaf. We maken warme en
koude maaltijden en verzorgen ook lunches
en recepties, feestjes etc.
Hoeveel stoelen staan er in het restaurant?
In ons restaurant staan ongeveer 150 stoelen.
Hier mag niet gerookt worden. Voor
rokers hebben we een aparte rokersruimte
(serre) ingericht met ongeveer 35 stoelen.
Het restaurant wordt druk bezocht. Cliënten
komen ook binnenwandelen voor een
kop koffie of om een krantje te lezen.
Wat is de grootte van jullie team en hoe is de
verdeling man/vrouw?
Er werken in Le Tambourin 17 dames en
één man. We werken ook weleens met cliënten.
Of met mensen van project ‘Werk voor
werk’ of van de NLW-bedrijven.
Hoe oud is de oudste binnen het team?
Op locatie
D e
restaurant ‘Le Tambourin’
oudste medewerkster is geboren op 1949.
Hoe jong is de jongste binnen het team?
De jongste medewerkster is van 1967.
Hebben jullie een ochtendritueel?
Iedere morgen rond de klok van 08.30 uur
drinken we koffie.
Waarover wordt bij jullie gemopperd?
Over het salaris, over de warmte en ook
over de werkdruk in de keuken.
Hoe ziet jullie werkplek eruit?
Voor het werk dat wij doen, hebben we geen
goede ruimte. Het zijn geen geschikte werkplekken,
alhoewel we toch op de hygiëne
letten. We maken heel veel broodjes, maar
daar hebben we geen echte koelruimte voor.
Verder doen we steeds meer aan serviceverlening
zodat Le Tambourin uit de voegen
barst. Misschien dat het zal worden opgelost
in het nieuwe restaurant (boerderij).
Wat vinden jullie kenmerkend voor de
afdeling?
Hygiëne, dienstverlening, kwaliteit, kwantiteit,
oplettendheid, klantvriendelijkheid.
Wat staat op de agenda van het werkoverleg?
Belangrijke punten zoals de hygiëne, dienstverlening,
kwaliteit, kwantiteit, oplettend-
heid, klantvriendelijkheid. Er wordt gesproken
over een goede samenwerking zodat de
gast nog meer tevreden kan zijn.
Is er ook informeel contact onderling buiten het
werk om?
Sommige medewerksters zijn van vroeger
uit al vriendinnen en zien elkaar ook buiten
het werk om. Dat komt ook omdat de
meeste medewerksters een heel lang dienstverband
hebben (gemiddeld zit dat op 20
jaren). Pas was nog één medewerkster 40
jaar in dienst.
Wat is het meest populaire hoekje in het
gebouw?
De rokersruimte is het populairste van
Le Tambourin. Daar zitten de hele dag de
meeste cliënten.
Wat is het meest populaire tijdschrift?
De krant. Daar roepen ze ’s morgens het
eerste om.
Wie is de best geklede medewerker van jullie
afdeling?
De werkkleding kan wel beter. We proberen
er zo goed mogelijk uit te zien, maar we hebben
weleens dat de overhemden niet op tijd
terug zijn,zodat we niet goed gekleed rond
kunnen lopen. Dat is jammer, maar we zorgen
ervoor dat de gast er niets van merkt.

Mentaal
Een onvergetelijk koppel. Vanaf de eerste dag al vaste bezoekers van de nachtopvang voor dakloze en
thuisloze verslaafden (het NOC). Onafscheidelijke broeders in ondeugd, van totaal verschillende afkomst.
Ik zei wel eens tegen hen: “Als ze jullie twee in een jute zak stoppen en er met een stuk hout op slaan,
raak je altijd de goeie.”
Wil en Mario
Wil was een boom van een vent met een rode
baard, rossig lang golvend haar, met een door
vele veldslagen en valpartijen mishandeld
gezicht, dat gecompleteerd werd door een
joekel van een blauwe neus die niet te wijten
is aan overmatig colagebruik. We kwamen er
achter dat Wil dronk toen we hem een keer
nuchter zagen. Een werkelijk sociaal en goed
mens, die buiten kattenkwaad geen grote
zonden op zijn geweten had, in tegenstelling
tot de omgeving waarin hij verkeerde.
Zijn maatje was Mario, geboren op een eiland
in Indonesië. Hij werd door Wil steevast
als ‘mislukker’ betiteld, iets dat Mario als een
eretitel beschouwde. Mario was kleiner, donker
van uiterlijk en droeg een lange zwarte
paardenstaart. Hij was binnen de NOC ook
redelijk goed te hebben bij matig gebruik.
Hij gebruikte - behalve alcohol – zo’n beetje
alles wat op folie, in pijpjes, spuiten en in
lichaamsopeningen paste; een echte allrounder.
Het enige gemeenschappelijke dat
ze bezaten, was hun chronische watervrees.
Het woord ‘douchen’ stond als tweede erge
gebeurtenis op hun rampenlijst, na verkeersongeluk.
Op een avond nam Mario zijn spullen voor
die avond in ontvangst. Ik wenste hem in
het Maleis smakelijk eten. Mario vond dit
zo leuk, dat hij salueerde. Maar wel zodanig
hard, dat hij zichzelf de slaapzaal in mepte
en ergens tussen de bedden belandde. Daar
lag hij dan: selamat pagi (van de redactie:
‘goedemorgen’).
Een andere avond belde de politie met de
vraag of Wil binnen was. Ik vertelde hen,
In deze rubriek staat het
contact centraal tussen een
behandelaar en een cliënt.
Henk van Vorselen,
woonbegeleider in de divisie Verslaving.
dat ik daarover geen informatie mocht verstrekken
in verband met de privacy van de
bezoekers. De agent vertelde mij vervolgens
dat een grote man met rossig haar en een
rode baard, die op weg naar was naar de
NOC, over enkele auto’s gestruikeld was en
spiegels en antennes gebruikt had om zijn
val te breken. Wil hoefde alleen de volgende
morgen een proces-verbaal te komen ondertekenen
in verband met de verzekering
van de gedupeerden. ‘s Morgens vroeg riep
ik Wil bij me en vertelde hem van de grote
man, de rode baard, het rossige haar en de
spiegels en antennes. En met de vraag of hij
een idee had wie dat kon zijn geweest. Hij
keek me heel nadenkend aan, krabde eens in
zijn baard en vroeg: “Had hij een rode baard?”
Ik zei: “Ja Wil”. “Hm, dat kan alleen Mario
geweest zijn”.
Deontmoeting
Mentaal | 13

Mentaal | 14
Protocol
perscontacten vastgesteld
In haar vergadering van 12 juni jongstle-
den heeft de Raad van Bestuur het proto-
col “Perscontacten” vastgesteld.
Het imago van een organisatie wordt
mede bepaald door het beeld dat de buitenwereld
ervan heeft. Dat beeld wordt
ondermeer beïnvloed door wat men hoort
en merkt van de organisatie. Behalve persoonlijke
ervaringen spelen ook de media
een grote rol. Een goede relatie met vertegenwoordigers
van deze media is daarom
van groot belang voor GGZ NML en
behoort tot het werkterrein van Bureau
Communicatie.
GGZ Noord- en Midden-Limburg wil, als
grote én gedecentraliseerde organisatie
beleidsmatig en samenhangend communiceren
met interne en externe doelgroepen.
Hoe een en ander gestalte dient te
krijgen, is vastgelegd in het najaar van
2005 gereedgekomen plan ‘Ondernemend
Communiceren’.
Middels het vaststellen van het protocol Pers-
contacten heeft de Raad van Bestuur in haar
vergadering van 12 juni 2007 ook een calami-
teitennummer voor GGZ NML vastgesteld.
Dit betekent voortaan dat in geval van cala-
miteiten die daar, na beoordeling door het
calamiteitenteam, aanleiding toe geven het
algemene calamiteitennummer van GGZ NML
geactiveerd en bemenst wordt door of na-
mens Bureau Communicatie.
In die voorkomende gevallen wordt het cala-
Conform het vastgestelde plan “Ondernemend
Communiceren” wordt een aantal
deelplannen ontwikkeld en aan de Raad van
Bestuur aangeboden. Deze deelplannen zijn
concreet en kunnen als checklist direct toegepast
worden. Er wordt helderheid verschaft
over de rol en taken van direct betrokkenen.
SPECIFIEK CALAMITEITENNUMMER VOOR GGZ NML
miteitennummer opengesteld voor familiele-
den, medewerkers. De informatie die via dit
nummer wordt verstrekt valt onder de verant-
woordelijkheid van het calamiteitenteam.
Het calamiteitennummer van GGZ NML is;
0478-527999
Onder normale omstandigheden is dit nummer
niet bruikbaar. Het wordt alleen in geval van uit-
zonderlijke calamiteiten en in opdracht van het
calamiteitenteam opengesteld.
Het protocol Perscontacten voorziet in
de vastlegging van afspraken die ertoe
leiden, dat er binnen GGZ NML op een
eenduidige en gecoördineerde wijze met
de pers wordt omgegaan. Uitgangspunt
hierbij is, dat alle medewerkers van GGZ
Noord- en Midden-Limburg kennis hebben
van dit protocol én zich aan deze afspraken
houden.
Het protocol Perscontacten is een kwaliteitsprotocol
en kent in deze zin een
relatie met het certificeringtraject van
GGZ NML. Naast heldere afspraken aangaande
perscontacten geeft dit protocol
ook uitleg en achtergrondinformatie over
nieuws, persberichten etc.
Nu het protocol Perscontacten door de
Raad van Bestuur is vastgesteld, zal het
in de komende weken door Bureau Communicatie
worden geïmplementeerd.
Vanaf nu is het protocol te downloaden
via intranet.
Via een aparte campagne wordt het alarmnum-
mer de komende tijd onder ieders aandacht ge-
bracht.
0478-527999

Mentaal
Door: Paul Geurts, patiëntenvertrouwenspersoon
Sinds april 2006 ben ik actief als
patiëntenvertrouwenspersoon binnen
GGZ NML. Meer in het bijzonder
op de locaties Servaashof, Mutsaersoord
en RCG Venlo. Mijn naam is
Paul Geurts. Ik ben 54 jaar geleden
geboren in Horst (sinds een paar jaar
‘Aan de Maas’).
Bondgenoot
Nederland telt veel psychiatrische patiënten,
opgenomen in grote instituten. Vrijwillig of
gedwongen. Daarvoor zijn heel wat regels en
wetten bedacht. Al die regels en wetten moeten
uitgevoerd worden. Evenals de protocollen
van de organisatie. We zijn duidelijk de
tijd voorbij dat patiënten afhankelijk zijn van
“willekeur”. Daar zorgen al die protocollen,
regels en wetten wel voor. Tenminste: dat
zou je denken als je al die regels, wetten en
protocollen leest. Maar helaas. De werkelijkheid
die uit al die geschreven teksten te voorschijn
komt is anders dan de werkelijkheid in
de praktijk. Niet alleen al qua woordgebruik,
maar ook qua inhoud. De échte werkelijkheid
is veelvoudig anders. Neem alleen maar de
werkelijkheid van verpleegkundigen die te
maken hebben met een tekort aan collega’s.
Of de werkelijkheid van de hulpverleners die
verzuipen in de bureaucratie. Of de werkelijkheid
van een organisatie die op de schop
genomen wordt en die ook enorm veel tijd
zuigt. Of de werkelijkheid van...
En dan is er nog de werkelijkheid van alle
dag. Daar waar het eigenlijk allemaal om
draait. Of om zou moeten draaien. De hulp
aan en de zorg voor de patiënten. Van de
protocollen, regels en wetten worden mensen
niet beter! Uiteindelijk wordt het succes
van de hulpverlening bepaald door wat
er tussen hulpvrager en –verlener gebeurd.
Dat gaat heel vaak goed. Maar soms ook
mis. Ook al willen zowel de hulpverlener
als de hulpvrager dat het niet mis gaat. Alle
protocollen, alle regeltjes en alle wetten zijn
goed toegepast. De methodiek is volgens de
bedoelingen gehanteerd. En zelfs op de gesprekstechniek
is niets aan te merken. En
toch gaat het mis.
Zit het dan misschien in iets anders? Zit het
hem misschien in de “professionele distantie”
die je aangeleerd hebt gekregen op de opleiding?
Bij Haagland Rivierduinen denken
ze van wel. Daar hebben ze ontdekt dat veel
patiënten geen hulpverleners willen, maar
een bondgenoot. Daar wordt geprobeerd niet
meer vanuit “afstand” te werken, maar vanuit
nabijheid. Ze hebben de hele boel open
gegooid. Geen gesloten kantoorruimtes
meer, geen plek waar je je als hulpverlener
kunt terugtrekken, maar gezamenlijke ruimtes,
vrije toegang tot de koffiemachines en
de koelkast. Dat soort zaken. De resultaten,
zo meldt men, zijn verbluffend. Er is minder
agressie. Cliënten die als “hopeloze gevallen”
werden gezien, wonen nu buiten de kliniek
of zijn van de medicatie af. En die enkele keer
dat er nog gesepareerd moet worden, gebeurt
dat altijd met een hulpverlener erbij.
Als ik mij probeer voor te stellen hoe verpleegkundigen
zullen reageren op plannen
om het bij hen ook zo te gaan doen, dan zie ik
een horde hard hollende verpleegkundigen.
Richting uitgang. Ondanks hun ervaringen
met agressie, “hopeloze gevallen”, chronische
medicatietoediening, dagelijkse ergernissen
in de communicatie en wat dies meer zij.
Voor die “shit” slaan hulpverleners kennelijk
niet op de vlucht. Kan het dan kwaad
om jezelf af en toe eens af te vragen: wil ik
misschien toch niet liever bondgenoot zijn
van “mijn” cliënt...?
Mentaal | 15

Expositie
Mentaal | 16
HOOFDGEBOUW GGZ NML
Van 2 juli 2007 t/m 30
augustus 2007 vindt
in het hoofdgebouw
van GGZ Noord- en
Midden-Limburg te
Venray op werkdagen
van 11.00 – 17.00 uur
een voor iedereen vrij
toegankelijke expositie
plaats waarbij werk
getoond wordt door
leerlingen eindexa-
menklas schilderen
van de Gemeentelijke
Academie voor Schone
Kunsten Arendonk
(B) dat in het laatste
studiejaar is ontstaan
vanuit concrete op-
drachten.
Als vertrekpunt dienen bijvoorbeeld stillevens, opgesteld door de docenten, waarvan een serie
van drie of vier werken gemaakt moet worden. De leerlingen kiezen zelf een werk uit en bepalen
het gezichtspunt van waaruit ze willen werken. Ze kunnen het totale stilleven kiezen of een deel
ervan. Ook de keuze voor figuratief of abstract wordt gemaakt. Veelal worden enkele schetsen
gemaakt of men maakt foto’s die in de loop van het proces als uitgangspunt dienen.
De laatste opdracht voor het eindexamen was: schilder een (menselijk) figuur (of figuren) in de
ruimte. Als handvaten werden aangereikt dat men kon vertrekken vanuit foto’s of krantenknipsels
die eerst zwart/wit gekopieerd moesten worden. Dan kan men desgewenst uitvergroten, of de
foto’s op andere manieren bewerken. Vervolgens was het de bedoeling er eigen kleuren bij te
zoeken en zo een ‘ eigen werk’ te creëren. Dit hele proces is in de tentoonstellingsruimte aan de
hand van een ‘ werkboek’ in te zien.
U ziet eindproducten van elk van de bovengenoemde opdrachten naast werk dat vrij is ontstaan.
Bij de werken die te koop zijn, staan de vraagprijzen vermeld. Een lijstje met adressen van de
kunstenaars is eveneens beschikbaar.
De Gemeentelijke Academie voor Schone Kunsten van Arendonk ressorteert onder het Ministerie
van Onderwijs in België. Een groot deel van de leerlingen komt uit Nederland want Arendonk
ligt midden in de Kempen en is vanuit de richtingen Den Bosch, Tilburg en Eindhoven goed
bereikbaar.
DE EXPOSANTEN:
Dianne Crama:
Geboren in 1958.
Zij haalde op 16-jarige leeftijd haar tekendiploma
aan de Academie en heeft in juni
2007 de opleiding schilderen met goed
gevolg afgesloten. Haar inspiratie vindt zij
veelal in zelf samengestelde stillevens.
Marijke van Eijk:
Geboren in 1949.
Zij is op diverse gebieden creatief bezig geweest.
Zij geeft les in zelfmaakmode o.a. in
het Textielmuseum te Tilburg. Sinds 2002
volgt zij de opleiding aan de Academie in
Arendonk, waarvan zij in 2007 het diploma
heeft ontvangen.
Inspiratiebronnen zijn Fins-Lapland waar
zij een periode woonachtig geweest is evenals
lichtval, rust, ruimte en natuur.
Vera Kleijn:
Geboren in 1951.
Zij volgde lessen bij diverse schilders in het
kader van de Vrije Academie. De Stadsacademie
Arendonk rondde zij kortgeleden
met succes en een eervolle vermelding af.
Inspiratie put zij voornamelijk uit de natuur
waarbij zij hetgeen zij waarneemt vrij
vertaalt naar zowel abstract werk als naar
figuratief werk. Compositie en kleur spelen
de belangrijkste rol spelen.
Marion Laudy:
Geboren in 1946.
Zij is pas laat begonnen met schilderen en
aan de Vrije Academie heeft zij les gehad
van Anita de Baaij, Ellen Welten en Ton
Nijhof. Daarna lag een academische opleiding
voor de hand. De deeltijdopleiding in
Arendonk was een schot in de roos.

Mentaal
In juni 2007 rondde zij haar opleiding in
Arendonk met succes af.
Zij wordt vooral geïnspireerd door kleuren,
het spel van licht en schaduw, de natuur en
de mens. Schilders als Kandinski, Marck,
Matisse, maar ook de oude meesters zijn een
onuitputtelijke bron van inspiratie en leerstof.
Marion Laudy schildert zowel fi guratief
als abstract of een combinatie hiervan.
Christel van Raemdonk:
Geboren in 1964.
Haar artistieke ervaring is begonnen met
muziek. Na een aantal jaren een klassieke
muziekopleiding te hebben gevolgd voelde
zij dat het muzikale talent ontbrak en greep
zij haar kans tot het volgen van een cursus
aan een vrij schildersatelier te Schilde (B).
Daar werden haar inzichten in het schilderen,
kunstgeschiedenis maar vooral ook
hedendaagse kunst aangereikt. Dit bleek dé
manier om haar creativiteit te uiten en koos
zij uiteindelijk voor de opleiding aan de Academie
Arendonk.
Christel van Raemdonck is dagelijks op zoek
naar informatie om te kunnen weergeven hetgeen
zij wil zeggen via de creatieve toepassingen:
schilderen, tekenen, knippen en plakken
en ruimtelijk werken. Daarbij wil zij haar eigen
gang gaan zonder rekening te moeten houden
met de toeschouwer. Dat resulteert soms in
werk dat moeilijk oogt voor de buitenwereld
maar dat altijd boeit. Inspiratie zoekt zij in
krantenartikelen, foto’s waarbij zij de onderwerpen
die zij kiest zo goed mogelijk probeert
te begrijpen door er meer over te lezen in boeken,
artikelen en interviews.
Hardy Schikhof:
Geboren in 1945.
Hij volgde 3 jaar de Koninklijke Academie
voor Kunst en Vormgeving in Den Bosch
en rondde eveneens zijn opleiding in Arendonk
met succes af in 2007. Schilderen met
olieverf heeft de voorkeur, maar ook Acryl
heeft zijn uitdaging. Hij wordt geïnspireerd
door alles wat hij onder ogen krijgt. Foto’s uit
tijdschriften, kranten enzovoort. Hij bewaart
alles waarvan hij maar denkt dat het ooit interessant
kan zijn. In het dagelijks leven runt
hij een interieuradviesbureau.
Ad Snel:
Geboren in 1951.
Hij was als kind al bezig dat wat hij zag weer
te geven op papier waarbij vooral de natuur
zijn aandacht had. Schoolschriften vol getekend
met vogels, tot in detail weergegeven,
getuigen hiervan. In zijn opvoeding was een
beroep leren belangrijker dan zijn kunstzinnige
aanleg maar schilderen en tekenen
blijven als een rode draad zichtbaar in zijn
leven. Tussen 1978 en 1982 is hij leerling
geweest van de landschapsschilder Arnoldus
van den Hurk. In deze periode heeft hij
ook enkele malen geëxposeerd.
In 2007 voltooide hij met succes zijn opleiding
aan de Academie Arendonk.
Walther Vastré:
Geboren in 1960.
Hij was al jong bezig met zijn artistieke aanleg.
Nieuwsgierig van aard als hij was, wilde
hij met alle technieken en mogelijkheden
kennismaken. Op 14 jarige leeftijd volgde hij
een cursus handvaardigheid en brons gieten
bij Harrie Storms, Tussen 1973 en 1978 had
hij tekenlessen van Rene Moret. Hij volgde
een opleiding reclame tekenen en ontwerpen
aan de Grafi sche School in Eindhoven. Bij
Peter Eikenaar volgde hij lessen modeltekenen
tussen 1989-1991. De Academie Arendonk
was zijn thuisbasis voor enkele jaren
opleiding Monumentale Kunst en evenals de
andere kunstenaars van deze tentoonstelling
heeft hij kortgeleden de schildersopleiding
aan genoemde academie met succes afgesloten.
Eerdere exposities (een tweetal tussen
1985 en 2003) betroffen foto’s, affi ches en
illustraties.
Frida Vick:
Geboren in 1948.
Zij heeft een brede interesse in beeldende
kunst en werkt het liefst met olieverf. Uitgaande
van de waarneming tracht zij een
moment in vorm of beweging op doek te
brengen. Ook zij heeft haar algemene opleiding
aan de Gemeentelijke Academie
in Arendonk dit jaar afgerond en zal aan
dezelfde Academie verdergaan in model en
portretschilderen.
Mentaal | 17

Mentaal | 18
Donderdag 28 juni was het dan zover. Na maanden hard aan deze dag te hebben gewerkt, konden we dan nu eindelijk
overgaan tot uitvoering. We hadden alle collega’s, de afdelingsarts, de psychiater en de leidinggevende van de afdeling
uitgenodigd. Doordat we het programma van deze dag niet bekend hadden gemaakt, was iedereen nieuwsgierig wat
deze dag zou brengen. Op de dag zelf werden we een beetje zenuwachtig. “Zal iedereen deze dag wel waardevol, leuk
en nuttig vinden?“
’s Morgens om 09.00 uur arriveerde iedereen
in de zaal bij Asteria. Onder het genot van
een kopje koffi e/thee en een plakje cake hebben
we aan de collega’s het programma van
de dag bekendgemaakt. Ook hebben we de
hoeveelheid separaties van de afgelopen drie
jaar bekendgemaakt.
Aan het einde van de ochtend kwamen de ervaringsdeskundigen
(mensen die in aanraking
zijn geweest of nog steeds zijn met de geestelijke
gezondheidszorg) Francis, Wilma, Elly
en Willemien van het CliëntenAdviesBureau
(CAB). Sylvia Hermsen, ook werkzaam bij het
CAB, heeft dit onderdeel van de dag begeleid.
Allereerst heeft iedereen zich voorgesteld.
Nadat we dit hadden gedaan, zijn we in drie
groepen uiteengegaan. Bij elke groep was een
ervaringsdeskundige aanwezig en hebben we
een rollenspel uitgevoerd. Vervolgens hebben
we dit rollenspel gezamenlijk besproken. Een
open dialoog kwam tot stand tussen de ervaringsdeskundigen
en het team. Er werd informatie
en ervaringen uitgewisseld en vragen
gesteld. Beide partijen hebben deze dialoog
als zeer waardevol ervaren. De gesprekken
bleven zelfs voortduren tijdens de heerlijke
lunch die we aansluitend met z’n allen hebben
genuttigd.
In het middagprogramma zijn we verder gegaan
met een aantal stellingen, gerelateerd
aan separatie.
Team De Klocht
op zoek
naar
alternatieven
op de SMAKK-dag
Door: Marloes Smits en Geneviève van Tuijn (De Klocht)
Naar aanleiding van deze stellingen hebben
we een aantal discussies gevoerd. Hierna zijn
we verder gegaan met kritiekloos brainstormen,
op zoek naar alternatieven voor separatie.
Het creatieve brein van alle teamleden
werd geprikkeld en zo ontstonden er een aantal
bruikbare en niet-bruikbare alternatieven.
Van deze alternatieven hebben we gezamenlijk
bekeken welke we het belangrijkste vinden.
Hiervan hebben we een concreet plan
gemaakt. Dit plan willen we gaan uitvoeren
op de werkvloer.

Mentaal
Van buitenaf onzichtbaar. Dát was jouw
eerste indruk van de ondernemingsraad.
Hoe kijk je hier nu tegen aan?
“Voor mij persoonlijk geldt dat ik meer inzicht
verkregen heb in het functioneren van de OR,
in de mogelijkheden maar ook in de onmogelijkheden.
Dat neemt niet weg dat de OR voor
medewerkers helaas een ‘ver-van-mijn-bed-
show’ is en blijft. Vraag is of dat aan de OR ligt
of aan de medewerkers. Hoewel de OR medewerkers
probeert te bereiken via o.a. Intranet,
Mentaal, hoorzittingen, lijkt het alsof de beleving
bij medewerkers niet toeneemt. Echter, bij
de laatste hoorzittingen in het Vincentiushuis
over de veranderingen binnen de LCZ, was de
opkomst en betrokkenheid groot, dus wordt
het belang van een OR wel gezien.”
Heb je door het OR-werk een andere
kijk op de organisatie/het manage-
ment gekregen?
“Ik heb meer begrip gekregen voor de
–(soms) niet te benijden- positie van management
en leidinggevenden.”
Guus Hiddink is voor jou als voetbal-
liefhebber een groot voorbeeld. Wat
zou hij kunnen betekenen voor de me-
dezeggenschap in onze organisatie?
“Guus is een professional, een vakman die
van de inhoud op de hoogte is. Maar ook
weet hij mensen op de juiste wijze/toon aan
te spreken en hen te motiveren. Hij is een
verbindend element. Eigenschappen die we
in onze organisatie terugzien in de persoon
van Annemie Rours (hoofd P&O ).
Ondernemingsraad:
aanrader of afknapper?
Je bent ook vakbondsconsulent voor
NU 91. In hoeverre verschilt dat werk
met het OR-werk?
“Bij het OR-werk gaat het vaak over organisatieontwikkelingen
en wordt veel tijd
besteed aan voorbereidingsprocessen. In
het vakbondswerk ligt de nadruk juist op
het dóen. Het adviseren van collega’s en het
begeleiden van Nu 91-leden als bestaande
afspraken of regelgeving onjuist worden
toegepast. Daarnaast kan een vakbondsconsulent
misstanden in de organisatie
signaleren en hierover ongevraagd advies
uitbrengen aan Raad van Bestuur of het
management. Ook heeft de vakbondsconsulent
contacten met vakbondsconsulenten
binnen andere instellingen.”
Wat is volgens jou de kracht van onze
OR? En wat kan beter?
“De OR is vooral een goede mix van nieuwkomers
en ervaren leden, afkomstig van
diverse divisies en locaties. Daardoor hoort
de OR vaak “uit de eerste hand” wat er op
de werkvloer leeft. Het is alleen jammer dat
de Ondersteunende Diensten ondervertegenwoordigd
zijn in de OR. Tevens is een
maximale bezetting noodzakelijk wil de OR
zijn werk goed kunnen organiseren.
De OR zal in de toekomst mee moeten bewegen
met de nieuwe ontwikkelingen en gedeeltelijk
op decentraal niveau een rol gaan
spelen. Hopelijk werkt dit voor medewerkers
drempelverlagend en komt er bereidheid op
onderdelen mee te doen met OR-werk.”
Hoe beviel het werken in een zo geva-
rieerd gezelschap?
“Met mijn collega OR-leden heb ik constructief
en stimulerend samengewerkt. Er was
ruim voldoende gelegenheid om ideeën met
elkaar uit te wisselen en vervolgens een gezamenlijke
weg te zoeken.
Door: Ine Koenders
Na een half jaar verlaat Marjos Bardoel, in de organisatie ook bekend als dé vakbonds-
consulent, de Ondernemingsraad (OR). Ik blik met hem terug op deze periode.
OR-leden zijn gemotiveerde mensen, die
zich inzetten voor hun collega’s en voor de
organisatie. Helaas kunnen niet alle problemen
tegelijk opgepakt worden, prioriteiten
stellen is een noodzaak, zeker nu de OR
kampt met een onderbezetting van 20%!”
Een collega overweegt om zich kan-
didaat te stellen voor de OR; wat is
jouw advies?
“Meld je aan bij de OR als je nieuwsgierig
bent naar de achtergrond van ontwikkelingen
en als je daarover wilt meepraten. Als je
ontevreden bent over bepaalde zaken, zoals
bijvoorbeeld de reiskostenregeling en je wilt
dat veranderen door inspraak en betrokkenheid,
meld je dan zéker aan als OR-lid en probeer
zelf bij te dragen aan verbeteringen!”
Een halfjaar OR-lid, hoe was het nu een
aanrader of een afknapper?
“Een aanrader! Ik heb de organisatie namelijk
nóg beter leren kennen, ik heb vanuit een
andere optiek leren kijken naar het management
en ik heb zicht gekregen op nieuwe
ontwikkelingen. Een half jaar is voor mij eigenlijk
veel te kort, Ik heb door persoonlijke
omstandigheden deze keuze moeten maken
en sluit dan ook niet uit dat ik in de toekomst
mijn rentree maak in de OR.”
De ondernemingsraad:
• behartigt belangen van medewerkers
én van de organisatie
• kan zich daarbij laten bijstaan door
(extern) deskundigen
• besteedt veel aandacht aan
deskundigheidsbevordering
• heeft 15 zetels, waarvan er nu drie onbezet zijn
• vergadert elke week op woensdag
• overlegt met Raad van Bestuur,
divisiemanagers en hoofd P&O/ EAD
• heeft momenteel 3 vacatures
(kijk ook op pagina 24)
• is bereikbaar via or@ggznml.nl of 0478 - 527245
Mentaal | 19

Mentaal | 20
Gerechtigheid voor Bokito
We leven in een ingewikkeld maar mooi land. Overal hebben we
wel regeltjes of wetten voor die organiseren hoe we in dit land
met elkaar omgaan en wat wel en wat niet mag. Soms gebeurt
er iets dat dit land ernstig in beroering brengt. Bijna de
terreurdreiging voorbij, zeg maar. Een onverlaat die clown
Bassies pruik af wil nemen of een gorilla die zijn instinkt volgt
en zich niet laat hinderen door een gracht.
Bij zo’n gebeurtenis slaat vervolgens de verwondering toe. Goh,
dat zoiets kan. Vreemd is dat niet, aangezien wij mensen van
de apen afstammen (tenzij dat evolutieverhaal niet klopt) en
wij ons dus ook zo gedragen. We pakken graag iets van een
ander omdat we het zelf willen hebben (en de ander zou er de
blits mee kunnen maken), en we springen in de vakantie ook
wel eens hups over een slootje.
NIEUWS VAN DE VAKGROEP VOOR VERPLEGING EN VERZORGING
De Vakgroep voor Verpleging en Verzor-
ging heeft maandelijks een rubriek in de
Mentaal. Wij willen medewerkers (de ach-
terban) graag informeren over de bezighe-
den van de vakgroep.
Een tijdje geleden heeft iedereen een fl yer
ontvangen over de Nationale beroepscode
van Verpleegkundigen en Verzorgenden. Voor
beroepsgroep heeft NU ’91 en de V&VN een
beroepscode ontwikkeld. Hierin staan uitgangs-
punten omschreven voor je handelen.
Belangrijke waarden zijn, respect, vertrouwe-
lijkheid, eerlijkheid, weldoen, geen schade
toebrengen, autonomie en rechtvaardigheid.
Sommige staan er expliciet in, andere vormen
een basis voor de artikelen.
De beroepscode biedt een leidraad voor het
handelen en de verantwoording daarvan.
In het dagelijkse werk kom je regelmatig voor
ethische problemen te staan. De beroepscode
is een hulpmiddel hierbij. Het biedt geen kant
en klare oplossingen of voorschriften. Wel
geeft het aanknopingspunten om weloverwo-
gen keuzen te maken. Ook kun je achteraf een
beslissing toetsen aan de beroepscode.
Voor meer informatie (en de specifi eke artike-
len) van de beroepscode zie www.venvn.nl of
Kollummerkasie
En omdat wij ons wel eens wat dierlijk gedragen, tijdens de
vakantie in Salou heb ik daar nog andere uitingen van gezien
maar die zal ik u besparen, vinden we dat dieren zich ook
menselijk moeten gedragen. Of in elk geval vinden we dat dieren
moeten begrijpen, dat ze zich eigenlijk niet als dier mogen
gedragen. Omdat ze in onze samenleving geïntegreerd zijn, al
wonen ze in een dierentuin.
Kollummerkasie
Door daar te gaan wonen, moeten ze zich conformeren aan onze
wetten en regels én zich er naar gedragen. En dus werd Bokito voor
zijn gedrag aansprakelijk gesteld, vervolgd en gevangen gezet. In
een dierentuin. Waar hij zich aan onze regels moet houden. Maar
waar hij zich ook de hele dag mag vergapen aan ons mensen als
we in grote getalen voorbij trekken. En mag hij zich verwonderen
over ons menselijk gedrag. Dat soms toch wel vragen oproept.
Geen Gouden Kooi voor Bokito. Die behouden we in onze mooie
samenleving voor aan andere schelmen die zich veel vreemder
menen te mogen gedragen dan een gorilla die doet waar hij goed
in is. Over een sloot springen en zich verdedigen. En als je dan zo
om je heen kijkt, zou je zelf toch ook bijna ....
raadpleeg de bibliotheek.
Meer informatie over de vakgroep Verple-
ging en Verzorging is te vinden op intranet.
Ook is er altijd een mogelijkheid om contact
op te nemen met de vakgroep voor vragen/
reacties e.d. Dit kan door een van de leden
te benaderen of te emailen:
column
VakgroepVerplegingenVerzorging@ggznml.nl

Mentaal
D
In Diagonaal geven medewerkers een beeld van hun werk en hun leven buiten GGZ Noord- en Midden-Limburg.
I
Van: Karin Tummers
A
G
O
“Ik werk 24 uur per week als sociaal
psychiatrisch verpleegkundige (SPVer)
binnen de divisie verslavingszorg,
afdeling ambulante behandeling en
begeleiding. Ondertussen werk ik hier
alweer meer dan acht jaar. Heel afwisselend
en boeiend werk, waarbij je (zoals
in de hele psychiatrie) alle lagen van de
bevolking tegenkomt. Inhoudelijk is het
werk vooral gesprekken voeren met aan
middelen of gokken verslaafde mensen.
Waarbij er ook huisbezoeken worden afgelegd.
Vanwege mijn achtergrond zie
ik veel mensen met dubbele diagnostiek
(psychiatrie/verslaving). Samen met het
tekenwerk is dit voor mij een ideale combinatie.
Met name de rust van het alleen
werken in combinatie met het intensief
met mensen bezig zijn.”
“Mijn ‘tekencarrière’”, zegt Ton, “begon bij
het blad NU ’91. Dit is een vakorganisatie
voor verpleegkundigen. Zij vroegen me om
wat tekeningen/cartoons te maken voor het
blad.
Ik heb nooit een echte opleiding voor tekenen
gevolgd. Weleens een cursus bij de vrije
academie, bijvoorbeeld aquarellen”.
N
Ton de Bree werkt sinds circa acht jaar
als SPV-er binnen GGZ NML. Naast dit
werk is hij freelance tekenaar, getrouwd en
vader van drie kinderen.
A
A
L
“Wat je op een gegeven moment moet gaat
doen, als je toch verder wilt als tekenaar, is
je werk gaan rondsturen naar een aantal vakbladen.
Ook naar een aantal commerciële uitgevers
heb ik werk gestuurd. Op een gegeven
moment, begin jaren 90, ben ik gaan tekenen
voor Denksport. Veel illustratoren zijn daar
begonnen. Ik heb bij Denksport kinderpuzzels
geïllustreerd. Helaas bleek dit niet commercieel
genoeg en flopte dit project.
Later tekende ik ook nog voor diverse bladen,
o.a. Groter groeien, Telekids en uiteraard de
bladen voor verpleegkundigen en Dagblad de
Limburger. Ook heb ik de afgelopen jaren
voor lees- en leermethoden van het lager
onderwijs tekeningen gemaakt, met name
voor uitgeverij Wolters Noordhoff. Ook heb
ik een aantal boeken uit eenzelfde serie (de
zgn. ‘alles boeken’) voor uitgeverij Kluitman
geïllustreerd. En niet te vergeten de Mentaal
natuurlijk. Het copyright blijft overigens wel
bij mezelf.”
“Het kost veel moeite en hard werken om je
in dit wereldje in de picture te spelen. Veel
moet je zelf uitzoeken en uitpluizen via internet.
De combinatie freelance tekenen met
mijn werk bij GGZ NML”, vervolgt Ton,“ is
het leuke aan alles. Alleen freelance tekenaar
Door: E. Mulder-Verleg
zijn lijkt me niet echt leuk omdat je toch het
contact met collega’s mist.
Ook voor het VMBO heb ik wat tekenwerk
afgeleverd voor studieboeken. Ik teken eerst
met de hand, scan de tekening in en bewerk
ze dan met photoshop. Soms gaat het inkleuren
nog op de ambachtelijke wijze, namelijk
met penseel en verf.
Momenteel ben ik bezig met ‘1001 weetjes’:
Dit zijn twee boekjes, vertaald vanuit het Engels,
en worden uitgegeven door Kluitman.
De oorspronkelijke tekeningen van een
Engelse illustrator zijn door Kluitman niet
goed bevonden. Vervolgens hebben ze mij
benaderd om hier nieuwe tekeningen bij te
maken.”
Ton heeft een eigen website, die hij zelf in
elkaar gezet heeft maar zeker nog wel voor
verbetering vatbaar is. Als er dus collega’s
zijn die hem kunnen helpen of hem kunnen
ondersteunen bij het verbeteren van zijn
website? “Graag”, aldus Ton. “De website is
overigens: www.tondebree.nl.”
Kijk er gerust eens op, het is zeker de moeite
waard.
Mentaal | 21

Mentaal | 22
CLIËNTEN VOORBEREIDEN
In de binnenhof vordert de bouw van LSZ2 gestaag. Het gebouw
is duidelijk familie van het nabij gelegen gebouw van de LBV.
Echter de indeling en het gebruik van de toekomstige afdeling
Intensief 2 is anders. Thies Kleeven is nu eerstelijns leidingge-
Nieuwe kijk op zorg
Thies Kleeven: “Vier á vijf jaar geleden zijn we al
begonnen met de ontwikkeling van de ideeën
voor LSZ, om goede woonruimten te maken
voor onze cliënten die langdurige zorg nodig
hebben. Eerst dachten we aan één gebouw voor
80 cliënten. Maar voor onze ideeën kregen we
geen vergunning. Wel voor twee kleinere gebouwen
voor elk 40 mensen.
De kijk op zorg veranderde, vervolgt Thies. De
algemene tendens in de psychiatrie is cliënten
zo veel mogelijk te laten integreren in de maatschappij.
Daar is bij het nieuwe gebouw voor
Intensief 2 rekening mee gehouden. Het streven
is om ook deze groep van cliënten die altijd
intensieve 24-uurs zorg nodig hebben gehad,
op korte of langere termijn te begeleiden naar
op zo zelfstandig mogelijk wonen
een andere meer zelfstandigere woonvorm. De
ervaringen met trainingsunits aan de Stationsweg
zijn heel positief.”
De nieuwbouw voor Intensief 2 bestaat op de
bovenverdieping uit 20 flatjes met eigen voorzieningen
en een eigen toegang. Deze zijn bestemd
voor cliënten die op korte termijn voorbereid
worden voor een meer zelfstandige woonvorm.
Op de begane grond komen de kamers met eigen
voorzieningen voor de cliënten die langdurige
zorg nodig hebben. Thies Kleeven: “Toch kijken
we ook bij hen in hoeverre zij voorbereid
kunnen worden op andere woonvormen met
minder begeleiding.”
Cliënten weten wat ze wensen
“Cliënten die veel zorg nodig hebben weten vaak
Door: Angela van den Elshout
Thies Kleeven
vende bij de divisie LCZ en straks bij Intensief 2. Hij vertelt over
de ontwikkeling van de nieuwbouw voor cliënten die intensieve
24-uurs zorg nodig hebben, maar die ook voorbereid worden op
het zo zelfstandig mogelijk wonen.
heel goed wat ze wensen. Het vraaggericht werken
is nu al een belangrijk item voor ons en is in
de nieuwbouw een belangrijk uitgangspunt. Ook
bij cliënten die meer bemoeizorg nodig hebben.
Dat kan toch heel goed samengaan met vraaggericht
werken, ook al lijkt dit in tegenspraak met
elkaar. De deskundigheid van de hulpverlener
om hier dan een match in te zoeken en te vinden
is dan van groot belang.”
Onlangs bracht een groep cliënten en medewerkers
een bezoek aan de nieuwbouw. “Cliënten
stelden veel praktische vragen. Waar komt
mijn kamer? Waar kan mijn bed staan? Waar
is de rookkamer? Een aantal cliënten is via de
gebruikersgroep ook betrokken bij keuzes voor
de nieuwbouw. Zij hebben goede ideeën en zijn
ook mee geweest om meubels uit te zoeken. De

Mentaal
Voortgang bouw
De bouwvakvakantie loopt ten einde. In de loop van week 32 gaat iedereen weer aan de slag. Ondanks de bouwvakvakantie kunnen
we u toch voortgang melden.
D’n Herk 69
(Korsakov
Wonen; gebouw
5 Kor-wonen)
Het gebouw is
bouwkundig op-
geleverd op 11
juli 2007. Wij zijn
tevreden over de
werkzaamheden van alle aannemers. Tijdens
de oplevering heeft de heer G. Derks, lid Raad
van Bestuur, de sleutel van het gebouw gekre-
gen van de uitvoerder. Op zijn beurt heeft de
heer G. Derks de sleutel overhandigd aan de
toekomstige bewoners en medewerkers.
Na de oplevering is het gebouw door het Bouw-
bureau overgedragen aan het Facilitaire Bedrijf.
Het gebouw wordt nu verder woongereed ge-
maakt en de verhuisdatum is gepland op 20
september 2007.
Het bouwbureau bedankt alle medewerkers van
Korsakov die intensief hebben meegewerkt aan
andere cliënten praten we bij via de huiskamerbesprekingen.”
Goed voorbereid naar nieuwbouw
Op de afdeling komen ruim 24 formatieplaatsen
aan medewerkers te werken. Vanaf 2004
bereidt de afdeling zich al voor op de nieuwbouw.
Thies Kleeven: “Achtereenvolgens zijn
we bezig geweest met de visie op de zorg, zorgprogramma
s en de indeling van het personeel.
De medewerkers weten al of ze bij Intensief 1
de totstandkoming van dit gebouw. Veel suc-
ces in de nieuwe huisvesting. We treffen elkaar
weer bij de bouw van Korsakov NAH. Voor ons
straks het laatste gebouw in de binnenhof van
Servaashof.
D’n Herk 4 t/m 48 even (LCZ Kliniek
Intensief 2; gebouw 3-LSZ2)
De houten gevelbekledingen zijn voor de helft
gereed. Het metselwerk aan de buitenzijde is
nagenoeg klaar.
Binnen is de loodgieter bezig met het voor-
bereiden van de installatie van alle sanitaire
toestellen en de verwarming. De elektricien
is druk in de weer met het aanbrengen van
kabels, leidingen, stopcontacten, ict-voorzie-
ningen en dergelijke.
De stukadoor is bezig met het spuitwerk voor
de plafonds. Tevens is gestart met het monte-
ren van de verlaagde plafonds. De schilder is
bezig met zijn werkzaamheden. De liftinstal-
lateur is op de bouw verschenen.
De oplevering van het gebouw is voorzien in
week 44.
D’n Herk 2 (LCZ Kliniek Intensief 1;
gebouw 2 – LSZ 1)
Er is een begin gemaakt met het plaatsen
van de staalconstructies. Het metselwerk van
de binnenmuren is voor de helft gereed. De
loodgieter en elektricien hebben de leidingen
onder de vloer gereed en zijn begonnen met
of 2 gaan werken. Nu is de samenstelling van
de twee teams met ieder 20 cliënten bij Intensief
2 aan de orde. Concreet betekent dit dat
we de medewerkers die nu nog verspreid over
een drietal afdelingen werken, gaan integreren.
Ik zie dit voor de komende maanden als
een van de grootste uitdagingen. Als we begin
2008 verhuizen willen we goed voorbereid aan
de start staan. Het bezoek aan de bouw leverde
enthousiaste reacties van medewerkers op. In
september brengen cliënten en medewerkers
Door: P. Platzbeecker, Bouwcoördinator
hun werkzaamheden in de ruwbouw.
De eerste dakplaten zijn al op het gebouw
gelegd. Omdat het een eenlaags gebouw is, is
hiermee ook het hoogste punt al bereikt.
In de bouw was de aanleg van een verpleeg-
oproepsysteem (VOS) niet voorzien. Op ver-
zoek van de gebruikers is vergunning aange-
vraagd om deze voorziening aanvullend aan
te kunnen brengen.
?????????????
opnieuw een bezoek aan de nieuwbouw.
Het is een hectische tijd, maar leuk om te doen.
Met name ook door de prettige en constructieve
samenwerking met het Bouwbureau, het Facilitair
Bedrijf, het architectenbureau Greiner Van
Goor Huijten en collega leidinggevenden van
de divisie LCZ. De focus ligt op iets nieuws en
het resultaat is tot nu toe goed. Dat geeft veel
voldoening. We doen het tenslotte voor onze
cliënten.”
Mentaal | 23

Mentaal | 24
‘Gevangen in Gewicht’
Op 10 oktober 2007 organiseert het Fonds Psychische Gezondheid voor de 11de keer de Landelijke Dag Psychische Gezondheid. Dit jaar
staat het thema eetstoornissen centraal. Op deze dag, met als titel “Gevangen in Gewicht”, worden mensen in de omgeving van iemand
met een (beginnende) eetstoornis aangesproken. Want ondanks dat eetproblemen vaak verborgen worden gehouden, zijn er in veel
gevallen wel signalen op te merken. Het Fonds Psychische Gezondheid brengt op 10 oktober op grote schaal een signalenkaart uit die
ouders, familieleden, vrienden en anderen in de omgeving kan helpen een eetstoornis te herkennen. Ook komt er een brochure waarin
alles over eetstoornissen staat. Op en rond 10 oktober worden overal in het land publieksactiviteiten gehouden. Het publiek kan reageren
en informatie aanvragen via de campagnewebsite www.gevangeningewicht.nl en de Psychische Gezondheidslijn: 0900-9039039 (20ct/min).
Aan de buitenkant is niet altijd iets te zien
Eetstoornissen zijn géén ‘meiden-ziekten’ of
‘doorgeschoten lijnpogingen’, maar ernstige,
soms levensbedreigende psychische ziekten.
Door de non-stop obsessie met eten en gewicht
kunnen eetstoornissen enorme gevolgen
voor de persoon in kwestie én zijn of haar
omgeving hebben. Vroegtijdige signalering is
daarom belangrijk, maar wordt vaak belemmerd
door ontkenning en schuldgevoel bij
degenen met een eetprobleem. Zij houden
het geheim voor anderen en lopen er alleen
mee rond. Ook onbegrip en gebrek aan kennis
bij de omgeving belemmeren de signalering.
In Nederland lijden naar schatting ongeveer
5500 mensen aan Anorexia Nervosa en
22.000 aan Boulimia Nervosa. De schatting is
dat ongeveer 160.000 mensen lijden aan de
eetbuistoornis (Binge Eating Disorder). Door
bovengenoemde problemen in de signalering
liggen de exacte cijfers waarschijnlijk hoger.
Waarschuwingssignalen
Toch zijn er in veel gevallen signalen op te
merken, die kunnen wijzen op de aanwezigheid
van een (beginnende) eetstoornis. Lichamelijke
veranderingen zoals verandering
in gewicht, het uitblijven van menstruatie,
keelpijn, flauwte, duizeligheid en maag- en
darmstoornissen. Veranderingen in eetgedrag
zoals slecht eten, maaltijden overslaan, na
het eten naar het toilet gaan, het hamsteren
van voedsel en eten wegooien. Ook kunnen
veranderingen in sociaal gedrag opmerkelijk
zijn, zoals stemmingswisselingen, overmatig
sporten, prikkelbaarheid, het vermijden van
situaties als feestjes, faalangst, spanningen,
gebrek aan zelfvertrouwen en overdreven
prestatiegerichtheid.
Eetstoornis... en dan?
Wanneer het vermoeden bestaat dat iemand
in de omgeving een eetstoornis heeft, is het
belangrijk om tijdig aan de bel te trekken.
Want hoe eerder een eetstoornis als zodanig
herkend wordt, hoe beter de vooruitzichten
op herstel zijn. Behandeling is gelukkig vaak
mogelijk. Maar dat kan een zware en langdurige
strijd zijn voor de patiënt én zijn of haar
omgeving. De enorme impact die een eetstoornis
kan hebben op de onderlinge relatie en het
vinden van een juiste houding ten opzichte
van elkaar, kunnen voor moeilijkheden zorgen
in het herstelproces. Advies, begrip
en steun van anderen kan dan helpen.
Behandelaanbod GGZ Noord- en
Midden-Limburg
Binnen GGZ NML voorzien het
jongerencircuit, waaronder de
Adolescentenkliniek en de
Kliniek voor Gedragstherapie
in een behandelaanbod voor
eetstoornissen. Meer informatie
hierover vindt u op
www.ggznml.nl Ook kunt u
informatie verkrijgen via het
informatiecentrum van GGZ NML
via IGG@ggznml.nl.
Het fonds Psychische Gezondheid
zet zich in voor mensen met psychische problemen.
Het Fonds geeft financiële steun aan
wetenschappelijk onderzoek en projecten in
de geestelijke gezondheidszorg en geeft brochures
uit over psychische problemen.
Meer informatie:
www.fondspsychischegezondheid.nl.
Eetstoornissen thema
van Landelijke Dag
Psychische Gezondheid,
10 oktober 2007

Mentaal
Kliniek en deeltijd RCG Venray
De tijdelijke voorzieningen in
’t Kempke voor de kliniek en de
deeltijd van het RCG Venray
worden uiterlijk 31 oktober
opgeleverd. Dat houdt in dat
beide afdelingen begin november
kunnen verhuizen.
Lex ’t Hart sluit echter niet uit
dat de verhuizing mogelijk nog
iets eerder zal plaatsvinden.
“De datum van 31 oktober is een keiharde
afspraak met de aannemer. Wordt die
datum niet gehaald, dan treedt een boeteclausule
in werking. En geloof me: die
clausule is zo fors, dat de aannemer zich
graag aan die datum zal houden. Zijn de
interim-voorzieningen in ’t Kempke daarentegen
eerder dan 31 oktober beschikbaar,
dan ligt er een bonus klaar. Dus ook
de aannemer heeft er het grootste belang
bij dat hij de deadline haalt of eerder klaar
is. Hoe eerder hij kan opleveren, hoe eerder
wij van de frictiekosten verlost zijn.
De verbouwing had eigenlijk al op 1 april
afgerond moeten zijn. Nu komen er weer
zes maanden bij. Dat betekent ook weer
een half jaar extra kosten. Terwijl we juist
scherp op onze uitgaven moeten letten.
Daarom de boeteclausule. En we volgen
de voortgang van de bouw nauwgezet.
Iedere veertien dagen is er een bouwvergadering.”
Voor de verhuizing van de ambulante
voorzieningen van het RCG Venray wordt
vooralsnog geen strak tijdpad gehanteerd.
“Vanwege de gewijzigde fi nanciering en
beschikbare middelen willen we ons eerst
goed oriënteren op de mogelijkheden”, stelt
Lex. “We gaan eerst in kaart brengen wat de
inschatting van de verwachte kosten is als
we het klooster inrichten voor de ambulante
voorzieningen. Met welke bouwkundige
aanpassingen moeten we rekening houden,
hoe lang gaat dat duren, welke kosten zijn
ermee gemoeid, en zijn er ook goede alternatieven?
We willen eerst antwoord op die
vragen hebben, voordat we keuzes kunnen
maken. Er zit geen tijdsdruk op dat traject.
Het proces loopt wel, maar in tegenstelling
tot de verhuizing van de kliniek en deeltijd
is er geen deadline.”
De poli voor ouderen blijft gehuisvest in ’t
Kempke. Die locatie is goed te bereiken en
prima toegankelijk voor de doelgroep.
verhuizen
uiterlijk begin november
Mentaal | 25

Mentaal | 26
KunstCultuur Nieuws van de
‘Koele
minnaars’
bibliotheek
De eerste hoofdstukken, waarin verschillende schrijvers aan de orde komen, zoals Balzac,
Flaubert, Proust en Zola, geven inzicht in de boekenkast en de belezenheid van de schrijf-
ster. Uit het hoofdstuk ‘Ziekte in autobiografi sche depressieverhalen’ krijgt men de indruk
dat het meer gaat om het uitserveren van de literaire verbeelding van de depressie, dan
om de lezer via literaire teksten een systematisch zicht te geven op ziektes. Hetzelfde geldt
voor het hoofdstuk “Ziekte in autobiografi sche kankerverhalen”.
Op pagina 178 schetst de vrouw uit het verhaal ‘The Yellow Wallpaper”, het portret van
haar echtgenoot die arts is. ‘Zij lijdt onder zijn dominantie van rationele wetenschapper’;
‘De arts-echtgenoot fi gureert in dit verhaal als de verpersoonlijking van de medische be-
tekenis van ziekte’.
“Ogenschijnlijk duidt dit verhaal aan dat de medische interpretatie van de toestand van
de vrouw tekortschiet. De echtgenoot mag dan wel arts zijn, hij heeft geen inzicht in de
gevoelswereld noch in de ziekte van zijn vrouw. Deze novelle kan net zozeer geïnterpreteerd
worden als een getuigenis van het belang van een medische betekenisgeving om toestanden
van verwarring te begrijpen.. De vrouw zelf beschrijft haar ziekteverhaal.”
Bovenstaande alinea beschrijft als het ware het hele boek: Geen boek dat inzicht geeft aan
patiënten, partners of verwanten, het blijft steken tussen ratio en gevoel. Hier en daar zal
er herkenning zijn, maar veel van het geschrevene komt uit zeer particuliere ervaringswe-
relden. Een fi losofi sch-wetenschappelijke literair-kritische studie over het onderwerp ziekte,
gebaseerd op het promotieonderzoek van de auteur.
abe
door Sofi e Vandamme
‘Medische verwoording en literaire verbeelding
van ziekte in verhalen’
ISBN 10 90-334-6434-9 NUR 770
13 97890 334 6434 8
Uitgeverij Acco,
Leuven, februari 2007.
232 pagina’s; 16 x 24 x 2 cm;
gewicht: ca. 380 gr.
Toegang tot Collectie Geneeskunde Online BSL
De bibliotheek heeft al een aantal jaren een
licentie voor toegang tot de GGZ-vakbibliotheek.
Deze geeft elektronische toegang tot Neder-
landse tijdschriften en losbladige uitgaven/
naslagwerken zoals MGV, Psychopraxis etc
Hier is onlangs de verpleegkundige collectie aan
toegevoegd en sinds 1 juli hebben we ook
toegang tot de collectie geneeskunde. Relevante
tijdschriften zijn:
- Bijblijven
- Huisarts en Wetenschap
- Nederlands tijdschrift voor Geneeskunde
(nu zonder wachtwoorden!)
- Nieuw Geriatrie Informatorium
- Pijn Info
- Tijdschrift voor Verpleeghuisgeneeskunde
- Vademencum permanente nascholing huisartsen
Ze zijn te vinden via de bibliotheekcatalogus in
de rechtse groene balk: Tijdschriften GGZ-NML:
Full text (Ned.bij Bohn Stafl eu) (totale pakket)
Of via: http://www.bsl.nl/corp/common/
framecreator.asp?ak=geneeskunde&ap=vakb
(Collectie geneeskunde)
De afzonderlijke tijdschriften zijn ook te vinden
rechtsbovenaan via U zoekt? ... een e-journal
Scientifi c Commons
Naast Google Wetenschap is nu ook Scientifi c
Commons als zoekmachine in de rechter groene
balk van de bibliotheekcatalogus toegevoegd. Het
is een Zwitserse zoekmachine die vrij toeganke-
lijke wetenschappelijke publicaties ontsluit en een
soort depot van internationale repositories biedt,
dus ook materiaal van Nederlandse universiteiten
zit erin. Het is de moeite waard om er eens in te
zoeken. Veelal kun je doorlinken naar de full text.
De bibliotheek is gesloten van 30 juli tot 13 aug.
Sleutel is op te halen bij de poli van de Oostweert
of bij de receptie van het hoofdgebouw.
De bibliotheek is geopend van
maandag t/m donderdag van
8.30 tot 17.00 uur.
e-mail: bibliotheek@ggznml.nl
telefoon: (0478) 52 76 45

Mentaal
1
2
3
4
Contract met arbodienst Achmea
Na een voorbereidingstraject waarbij de OR optimaal is
betrokken, is met instemming van de OR ervoor
gekozen om opnieuw een ARBO-dienstverleningscon-
tract af te sluiten met ARBO-dienst Achmea. Belang-
rijke redenen hiervoor zijn:
- Achmea is goed ingewerkt
- er wordt overwegend positief geoordeeld over hun
dienstverlening
- Achmea is beter dan de concurrent in staat om
pro-actief ziekteverzuimprocessen te begeleiden.
Regeling arbeidsverzuim en arbeidsverzuimbegeleiding
De oude regeling “ziekteverzuim en ziekteverzuimbe-
geleiding” is aangepast in verband met veranderde
wetgeving. Daarnaast wordt in de nieuwe versie meer
het accent gelegd op de preventie van arbeidsverzuim
en de consequentie die verzuim door ziekte heeft voor
de werksituatie. De regeling sluit aan bij het vernieuw-
de ARBO-contract. De OR stemt hiermee in.
Regeling herplaatsing
De regeling herplaatsing is geëvalueerd en bijgesteld.
Zo is o.a. het begrip “passende arbeid” beter
gedefinieerd. Gelet op de vele veranderingen in de
organisatie verdient deze regeling én de toepassing
ervan blijvend aandacht. Over een jaar wordt de
regeling opnieuw geëvalueerd. De OR heeft ingestemd.
Reiskostenregeling
Berichten
Ondernemingsraad
Hoewel de Raad van Bestuur eerder heeft toegezegd
dat vóór de zomervakantie een nieuwe reiskostenrege-
ling gereed zou zijn die de huidige CAO-regeling
overstijgt, moeten wij helaas opnieuw constateren dat
er nog geen regeling voorligt.
In de OR-vergadering van 11 juli heeft het hoofd P&O
geschetst wat de mogelijke kaders zijn voor een
nieuwe regeling en uitgelegd waardoor de vertragin-
gen worden veroorzaakt. De OR zal zich de komende
weken beraden over de geschetste kaders.
Vincentiushuis
De deelplancommissie heeft tweemaal een “inloopuurtje”
gehouden waarin vragen geïnventariseerd en beantwoord
zijn. Ook is stilgestaan bij de bejegening van medewerkers
en de noodzaak van veranderingen. Een adviesaanvraag is
er nog niet. Vooruitlopend hierop vraagt de OR medewer-
kers van de totale divisie LCZ concrete veranderingen die
doorgevoerd zijn/worden te melden bij de OR. Wij denken
bijvoorbeeld aan andere taken, functiedifferentiatie, nieuwe
functies, verschuivingen en detacheringen. Deze informatie
kan bijdragen aan een weloverwogen adviestraject.
Gedragscode voor gebruik van elektronische
informatie- en communicatiemiddelen
Het gaat dan om: (mobiele)telefoon, internet, e-mail,
pda’s, laptops en andere huidige en toekomstige
elektronische informatie- en communicatiemiddelen.
De OR heeft zich bij de beoordeling van de regeling m.n.
gericht op vragen rondom vertrouwelijkheid. Bijvoor-
beeld: Hoe lang mogen back-ups worden bewaard en
wie heeft er toegang toe? E.e.a. is voldoende afgedekt in
de regeling of in wetgeving rondom privacy. De OR heeft
in mei instemming verleend.
Vertrek OR-lid/vacatures OR
Marjos Bardoel heeft vanwege persoonlijke redenen zijn
OR-lidmaatschap neergelegd. Zijn kennis en inbreng op
het gebied van CAO en arbeidsomstandigheden zullen we
missen. Daarmee komt het aantal vacatures in de OR op
drie. Dus wil jij graag je kijk op de organisatie verbreden en
met collega’s van diverse disciplines teamwork leveren,
meld je dan nu aan voor OR werk! Ben je wel benieuwd
naar het OR-werk maar is de stap tot kandidaatstelling
(nog) te groot? Maak dan gebruik van de mogelijkheid om
een woensdag te komen ‘snuffelen’. Je bent aanwezig bij
een interne ondernemingsraadvergadering of een
zogenaamde overlegvergadering (van de OR met de Raad
van Bestuur), sluit aan bij overleg van één van de
(deelplan)commissies met een manager of hoofd en krijgt
zo een indruk over het OR-werk. Interesse: bel 0478
527245 of mail (or@ggznml.nl) ons.
3
4
5
Mentaal | 27

Mentaal | 28
Health 4 U
Vanuit het Intern Medisch
Centrum (IMC) van GGZ NML
wordt er in het najaar van 2007
een nieuwe cursus, in het kader
van het project gewichtige zaken,
opgestart: “Health 4 U”.
Deze cursus zal zich voornamelijk
richten op een verhoging van de
kwaliteit van leven van de
deelnemers. Dit kan worden
bereikt door het ontwikkelen van
een andere levensstijl bij de
cursisten. Verder kan de cursus
helpen bij het vergroten van het
zich prettig voelen van de cliënt
door bijvoorbeeld een afname van
de het sociaal isolement en het
gewicht. Onder de deelnemers
kunnen namelijk groepjes
ontstaan die samen een activiteit
gaan/ blijven ondernemen.
Health4U is daarom zo opgezet
dat cliënten op een prettige en
ontspannen manier hun
levensstijl aanpassen.
De cursus sluit aan op de huidige tendens
binnen GGZ Nederland, namelijk dat
er sprake is van een populatie cliënten
die naast de psychiatrische problematiek
ook moeite heeft met hun gewicht.
Psychiatrische cliënten gebruiken vaker
anti-psychotica, wat een verhoogd risico
kan geven op overgewicht. Tevens komt
het voor dat cliënten negatieve gevoelens
hebben en op een negatieve manier naar
zichzelf kijken. Dit kan veel en langdurig
overmatig eten tot gevolg hebben. Personeel,
werkend in alle lagen van de GGZ,
is niet altijd voldoende op de hoogte van
het probleem en de risico’s die dit probleem
met zich mee kan brengen om verandering
in levensstijl teweeg te kunnen
brengen.
Op een leuke

Mentaal
Het cursusprogramma zal ongeveer 16 weken duren en de structuur van ervan kan
gewijzigd worden wanneer deelnemers met eigen ideeën komen. Strenge regels of
eisen omtrent eten, bewegen en afvallen komen niet aan de orde. Er wordt gewerkt
op basis van lotgenootschap, ervaringsdeskundigheid, persoonlijke voorkeuren
en samenwerking.
In de cursus zal er geprobeerd worden om de psychische en sociale oorzaken van
overgewicht aan te pakken. Via registratie van eet- en beweeggewoonten worden
cliënten geconfronteerd met hun gedrag, wat leidt tot bewustwording. Daarnaast
zal er aandacht zijn voor het veranderen van omstandigheden zodat deze niet
langer tot ongewenste gedragingen stimuleren en voor het veranderen van gedachten
en gevoelens die tot ongezonde gewoonten leiden. Ten slotte wordt een
methode ontwikkeld om de in de cursus toegepaste technieken vol te houden
(terugvalpreventie).
In principe is Health 4U bedoeld voor iedere cliënt die psychofarmaca gebruikt en
problemen ervaart met zijn gewicht en/ of met het controleren ervan. Binnen GGZ
NML kunnen echter in eerste instantie alleen cliënten van de Langdurig Complexe
Zorg (LCZ) deelnemen aan de cursus. Voor hen wordt dinsdag 25 september 2007
in de Taboerijn een presentatie over het concept “Health 4U” verzorgd. Houdt u
voor meer informatie over (aanmelden voor) de informatiemiddag en over Health
4U het Intranet en de informatieposters in de gaten. Voor vragen kunt u
contact opnemen met Marij Rouschop, diëtiste, tel. (0478) 52 72 32 of per e-mail
mrouschop@ggznml.nl.
Programma presentatiemiddag
14.00 -14.05 uur:
Welkomswoord en middag bespreking
dhr. H. Kok
14.05- 14.15 uur:
Openingstoespraak RvB
dhr. G. Derks
14.15- 14.35 uur:
Gewichtige zaken een gewichtige zaak:
Marijke Rouschop, dietiste
14.35 -14.40 uur:
Bewegen onder leiding van de
bewegingsagoge Edith Rutten
14.40- 15.00 uur:
Pauze
15.00-15.20 uur:
Inhoudelijke bespreking cursus Health 4U
Henk van Bremen
15.20-15.30/40 uur:
Vragen stellen en afsluiting dhr. H kok
en ontspannen manier werken aan een gezonde levensstijl
Mentaal | 29

Mentaal | 30
Personalia
Dienstjubileum 40 jaar
Tiny Gieles-Graafland, verpl.psych. int. Thuiszorg
behandeling RCG Venray
1 september 2007
Jo Versleijen
medewerker afdeling Logistiek en Magazijn
1 september 2007
Dienstjubileum 25 jaar
Thijs Blomsma
verpleegkundige Korsakov Kliniek Behandeling
1 september 2007
Annemarie Janssen
gedragstherapeutisch verpleegkundige KGT
1 september 2007
Ellie Toonen-Peeters
assistent verpleegafdeling ’t Kluwe
1 september 2007
Pieter Verstegen
soc.psych. verpleegkundige polikliniek voor Autisme
en ADHD, 1 september 2007
Alphons van Nispen T Pannerden
psychiater Consultatie en Liaisonpsychiatrie
1 oktober 2007
Dienstjubileum 12,5 jaar
Paul Oehlen
verpleegkundige Volwassenen 1 RCG Venlo
1 september 2007
Jos Egger
neuropsycholoog Medisch Specialisten Opleiding
1 oktober 2007
In dienst miv juni 2007
Sanne Vriens
Assistent verpleegafdeling, Helden
William Buil
Hoofd Huisvesting en Techniek,
Huisvesting en Technische Zaken
Désirée Berkx
Medewerker reclassering, Justitiële Verslavingszorg
Wietse Reijnders
Assistent verpleegafdeling, Arcen
Nora Vaal
Behandelmedewerker,
Behandeling & Begeleiding Locatie Venlo
Sanne Liebscher
Verpleegkundige, Kliniek Ouderen RCG Venray
Loes Loverbos
Verpleegkundige, Kliniek Jongerencircuit
Chantal Biermans - Giesen
Medewerker huishoudelijke zaken, Eugène/Annalaan 3-4
Susanne Verdonschot
Verpleegkundige, Ambulant Medische Zorg Roermond
Marjolein Cox - Oymans
Medewerker service, Keuken
Geert Weijers
Verpleegkundige, ‘t Kluwe
Alda Haegens
Secretaresse, Personeel en Organisatie
Uit dienst miv juni 2007
Rachel ter Horst
Agnios, Behandeling RCG Venray
Cindy Gijzen
Geestelijk verzorger, Geestelijke Verzorging
Dennis Massa
Medewerker bedrijfsadministratie,
Afdeling Bedrijfsadministratie
Johanna Neijnens
Secretaresse, Mutsaersoord
Wendy Hoogveld
Bewegingsagoog, IAC
Esther Hermsen
Arbeidsconsulent, Godsweerdersingel Roermond
Jenny Beenders - Huber
Verpleegkundige, Ambulante Medische Zorg Roermond
Ron van den Hurk
Verpleegkundige, de Egge
Ton van Oijen
Manager Zorg, LCZ
Will van Bracht - Scherpenzeel
Medewerker huishoudelijke zaken,
Ondersteuning Vincentiushuis
Albertine Vernooij
Medewerker huishoudelijke zaken,
Restauratieve Voorzieningen
Angelique Bruning – Hoesen
Medew. huishoudelijke zaken,
Ondersteuning Heuvel
Leo Basten
Allround technicus, Afdeling
Leo derde van rechts
Onderhoud en Onroerend Goed
Welverdiende eigen tijd voor Leo Basten
Op vrijdag 29 juni heeft Leo Basten, alround-medewerker
Technische dienst, na 39 dienstjaren, afscheid genomen van
het instituut om in de VUT te gaan. Na een gezellig etentje in
het Pelgrimshuis op de Smakt is Leo door zijn directe collega’s
en onder toeziend oog van St. Jozef naar huis gestuurd om
voor altijd zijn welverdiende vrije tijd in te gaan vullen.
“Leo, dat je samen met je vrouw en (klein-)kinderen er nog
heel lang van mag genieten in goede gezondheid.
Namens de collega’s, Jos Janssen
Bedankt!
Per 1 juli heb ik na een dienstverband van precies 39 jaar de GGZ
NML verlaten omdat ik gebruik ga maken van het flexpensioen.
Bij deze wil ik allen bedanken voor de persoonlijke wensen,
kaarten en andere attenties die ik heb mogen ontvangen. Een
speciaal bedankt aan de Raad van Bestuur en de afdeling P&O.
Leo Basten, Facilitair Bedrijf

Deze maand:
Wat een lekkere zomer is het toch...
B E
L D
E
S P R
A A K

De volgende Mentaal verschijnt in oktober 2007.