VERZOEKSCHRIFT over het creëren van een wettelijk kader voor ...

Stuk 198 (2004-2005) – Nr. 1
Zit ting 2004-2005
10 februari 2005
VERZOEKSCHRIFT
over het creëren van een wettelijk kader voor politici en ambtenaren
VERSLAG
namens de Commissie voor Binnenlandse Aangelegenheden, Bestuurszaken,
Institutionele en Bestuurlijke Hervorming en Decreetsevaluatie
uitgebracht door de heren Hubert Brouns en Wim Van Dijck
412
BIN

Stuk 198 (2004-2005) – Nr. 1
Samenstelling van de commissie:
Voorzitter: de heer Norbert De Batselier.
Vaste leden:
de dames Katleen Martens, An Michiels, de heren Wim Van
Dijck, Joris Van Hauthem, mevrouw Linda Vissers;
de heren Hubert Brouns, Johan Sauwens, mevrouw Joke
Schauvliege, de heer Jan Verfaillie;
de heer Marnic De Meulemeester, mevrouw Marleen
Vanderpoorten, de heer Francis Vermeiren;
de heren Norbert De Batselier, Jacky Maes, Dany
Vandenbossche.
Plaatsvervangers:
de heer Thieu Boutsen, mevrouw Marie-Rose Morel, de heren
Luk Van Nieuwenhuysen, Karim Van Overmeire, mevrouw
Gerda Van Steenberge;
mevrouw Cathy Berx, de heren Ludwig Caluwé, Stefaan De
Clerck, Luc Van den Brande;
de heer Sven Gatz, mevrouw Vera Van der Borght, de heer
Paul Wille;
de heren Patrick Janssens, Herman Lauwers, Marcel Logist.
Toegevoegde leden:
de heer Jos Stassen;
de heer Jan Peumans;
de heer Christian Van Eyken.
2

I. Procedure
De heer Eric Van As diende op 5 oktober 2004 een
verzoekschrift in over het creëren van een wettelijk
kader voor politici en ambtenaren. Het verzoekschrift
werd op 11 oktober 2004 ontvankelijk
verklaard en voor verdere behandeling doorverwezen
naar de Commissie voor Binnenlandse Aangelegenheden,
Bestuurszaken, Institutionele en
Bestuurlijke Hervorming en Decreetsevaluatie.
De commissie besprak het verzoekschrift tijdens
haar vergadering van 1 februari 2005.
II. Beknopte inhoud van het verzoekschrift
De verzoeker vraagt dat een deontologisch wettelijk
kader wordt gecreëerd voor (lokale) politici en
ambtenaren. Hij verwijst daarbij naar voorbeelden
van deontologische regels zoals die volgens
hem in de privé-sector vrijwillig worden toegepast.
III. Bespreking
De heer Jacky Maes vindt dat het hier gaat om
een zaak van louter lokaal belang. De verzoeker
speelt duidelijk de man of de vrouw en niet
de bal, en zijn verzoekschrift getuigt van een ernstige
graad van verzuring. In de wetgeving zelf
zijn er al voldoende onverenigbaarheden voorzien.
In de selectieprocedure die blijkbaar de aanleiding
vormt tot dit verzoekschrift, hebben de
vakbonden, de provincie, het Vlaamse Gewest en
uiteindelijk de Raad van State een rol te spelen.
Het enige dat men de persoon in kwestie zou kunnen
‘verwijten’, is dat zij met de verkeerde man
getrouwd is. Een oplossing zou dan zijn om te
scheiden en samen te wonen, maar dat zou al te
hypocriet zijn.
De heer Marnic De Meulemeester sluit zich hierbij
aan. De vraag rijst of men tegen een eventuele
individuele inschattingsfout decretaal dient op te
treden. Een dergelijk optreden is slechts gerechtvaardigd
als men de problematiek in een ruimere
dimensie bekijkt. De spreker vindt dat het
hier echter niet gaat om een aangelegenheid van
algemene aard, maar dat louter de man gespeeld
wordt.
3 Stuk 198 (2004-2005) – Nr. 1
Mevrouw Joke Schauvliege merkt op dat Vlaamse
parlementsleden al gebonden zijn door een deontologische
code die voldoende oplossingen biedt.
De concrete aanleiding tot het verzoekschrift
vindt zij weinig relevant en heeft op zich niets met
het voorgestelde wettelijk kader te maken. Er zijn
andere wegen te bewandelen om te ageren tegen
eventuele misbruiken bij selectieprocedures.
De heer Marnic De Meulemeester merkt hierbij
nog op dat er toezicht vanuit het Vlaams Gewest
wordt georganiseerd op de organisatie van dergelijke
examens.
De heer Joris Van Hauthem vindt het moeilijk om
louter individuele gevallen te beoordelen. Men
kan wel trachten die in een breder kader te plaatsen.
Zo bestaat er inderdaad een deontologische
code voor de leden van het Vlaams Parlement.
Een dergelijke code bestaat echter niet algemeen
voor de lokale mandatarissen, al hebben sommige
gemeentebesturen voor zichzelf een of andere
deontologische code opgesteld. Mogelijk verdient
het wel aanbeveling dat men lokaal ook een deontologische
code zou hanteren.
De spreker vindt nog dat men niet gestraft mag
worden omdat men een bepaalde achternaam
heeft, evenmin als dat men om zijn naam bevoordeeld
zou worden. Hij wenst alleszins geen uitspraak
te doen over het concrete dossier dat hij
onvoldoende kent.
Mevrouw Marleen Vanderpoorten, waarnemend
commissievoorzitter, verwijst eveneens naar
de deontologische code voor de leden van het
Vlaams Parlement en naar het feit dat die code
heel wat gemeenten heeft geïnspireerd om zelf
ook een deontologische code te hanteren.
De heer Jacky Maes pleit ervoor de lokale besturen
zelf te laten beslissen om zich eventueel
een deontologische code op te leggen. Hij wijst
eveneens op het feit dat de federale volksvertegenwoordigers
niet gebonden zijn door dezelfde
deontologische regels als Vlaamse volksvertegenwoordigers,
en dat dit op het lokale niveau soms
tot eigenaardige situaties leidt. Wat nog het concrete
dossier betreft, stelt hij dat eenieder die zich
benadeeld voelt zich tot de Raad van State kan
wenden.

Stuk 198 (2004-2005) – Nr. 1
IV. Conclusie
De commissie beslist bij consensus dat het hier
gaat om een zaak van lokaal belang en dat zij verder
geen gevolg wenst te geven aan dit verzoekschrift.
De verslaggevers, De waarnemend voorzitter,
Hubert BROUNS Marleen
VANDERPOORTEN
Wim VAN DIJCK
____________________
4