Lezing: Het aanvaarden van Niet Aangeboren Hersenletsel

antwoordde de jongen en zei: ‘Meent u dat mijn vader niet weet hoeveel ik kan dragen? Hij
zelf heeft die last op mijn schouders gelegd’.
Die jongen zag meer op zijn vader, dan op de last. Liever vader gehoorzamen, dan de last
afwerpen. Met lijdzaamheid, met gewillige en geduldige onderwerping, liep hij de weg, de loopbaan,
die vader hem had voorgesteld.
Verloren hersenfuncties
Het brengt ons bij het woord aanvaarden, we kiezen vanmorgen immers voor een praktisch-
pastorale benadering? Een aantal vragen dienen zich aan:
- Wat is aanvaarden? Wat is het niet?
- Wat moet dan aanvaard worden? Wat raakte men kwijt?
- Hoe verloopt de aanvaarding?
- Wat zijn de vruchten van aanvaarding? Ik noem een aantal zaken: rust, lijdzaamheid, geduldig in
de verdrukking, vertrouwend in het toekomende, hoop en geloof op God dat Hij het zal maken. Wat
als aanvaarding uitblijft?
Concreet gaat het vanmorgen over het aanvaarden van verloren hersenfuncties. Een eenvoudige
omschrijving van Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH) is: allerlei vormen van hersenletsel die na de
geboorte ontstaan zijn. In Nederland wonen naar schatting ruim 500.000 mensen met blijvende
gevolgen van een niet aangeboren hersenletsel, dat is 1 op de 33 inwoners.
We noemen een aantal oorzaken. Hersenbeschadiging wordt opgelopen door een
(verkeers)ongeluk, beroerte, hersenbloeding, herseninfarct, schedeltrauma, hersenziekte of
zuurstoftekort, tumor, of in relatie met een degeneratieve ziekte als multiple sclerose of de ziekte
van Parkinson. Er is een toename in aantal mensen: het verkeer wordt steeds drukker, er komen
meer oude mensen, er zijn meer overlevingskansen door goede medische zorg.
Uit de praktijk blijkt dat de groep mensen met NAH tussen de 28 en 55 jaar de grootste zorgen
geeft. Dit is de leeftijdsgroep waar mensen doorgaans nog volop in het leven staan en
verantwoordelijkheden hebben met betrekking tot studie, werk, wonen, partner, opgroeiende
kinderen en/of familie, vrienden, kennissen. Door de diagnose NAH komt daar in één klap een
kentering in. Met die klap, die mededeling of met dat besef krijgt het leven van het ene op het
andere moment een ander perspectief. Ik las ergens: ‘NAH is een brutale inbreuk in de continuïteit
van de levenslijn’. In zo’n zin klinkt eigenlijk iets door van een noodlot. We spreken liever met de
Bijbel over ‘een door God bestuurde kromming in ons levenslot’.
De gevolgen van deze beschadigingen kunnen zeer ingrijpend zijn voor de getroffene en zijn of haar
omgeving. Er zijn vaak gevolgen op het lichamelijke, cognitieve (kennis), psychische en op het
sociale vlak. Vaak treedt er een karakterverandering op die terug te zien is in stoornissen in gedrag
en emoties. De verschijningsvormen variëren van milde tot ernstige stoornissen. De gevolgen
worde vaak zichtbaar in stoornissen in het denken en doen (o.a. concentratie, geheugen,
Lezing 22 september 2012, pagina 2 contactgroep Niet-aangeboren hersenletsel