Klik hier voor 30e editie dec 2010 - Indo Privé

30 e editie: december 2010
Laatste actuele nieuwtjes van
Celebraties en non celebraties
uit de indische gemeenschap
Indo Privé is een onafhankelijk niet politiek georiēnteerd blad, dient uitsluitend het wel en wee
van de Indische gemeenschap en zijn sympathisanten.
De redactie neemt geen enkele verantwoording voor de ingezonden stukken maar zal zo nodig de
reacties naar de verantwoordelijke personen toe sturen.
Het is niet toegestaan om zonder schriftelijke toestemming van de rechtmatige eigenaar of webmaster artikelen
en/of publicaties van deze website te dupliceren, of te verspreiden

Van profetie tot waarzeggerij.
Deel 1
Profetie
Het nieuwe Jaar staat voor de deur. Wat gaat 2011 ons brengen? Rampspoed of glooit er achter de donkere
maatschappelijke wolken van crisis, agressie, bonuscriminelen en liegende politici een toekomst waar we straks weer
moed uit kunnen putten? Ik weet het niet, want als simpele sterveling beschik ik niet over de gave om in de toekomst
te kijken, die waarzeggers wel over beschikken. Toch zullen weer- zoals elk jaar- zieners, voorspellers en
helderzienden via allerlei media sommigen van ons met hun profetieën over het komende jaar even in onzekerheid
brengen. Bestaan er echt mensen die over profetische gaven beschikken?
Het woord profetie komt uit het Griekse “vooraf spreken”. In onze tijd worden de begrippen “waarzeggen” en
“profetie” nog wel eens door elkaar gebruikt. Profetie had oorspronkelijk een diepere betekenis, die ver af staat van de
huidige waarzeggerij. Profeten werden in de Bijbelse tijden niet als voorspellers gezien, maar als vertegenwoordigers
van Jahweh de God van Israël. Herhaaldelijk worden in Het Oude Testament deze profeten geciteerd. Hun
boodschappen en waarschuwingen werden vaak bewaarheid, hetgeen hun profetische kracht bevestigde.
Zij waarschuwden meestal voor rampspoed, als het gewone volk of de koningen van Israël zich weer eens
nadrukkelijk aan “seks, drugs and rock-‟n-roll“ overgaven en daarmee het woord des Heren aan hun laars lapten. De
profeet Jeremia bijvoorbeeld voorspelde de ondergang en de daaropvolgende Babylonische overheersing van Israel.
Het kwam uit.
Dit concept van goddelijke inspiratie werd later door de Grieken en Romeinen overgenomen. Hier werden echter
vormen van profetie ontwikkeld, die een duidelijk wereldser karakter vertoonden. Bijbelse profeten waren meestal
mannen. In Griekenland (het orakel van Delphi) en het nabije Oosten waren dat echter vrouwen, die, anders dan
tegenwoordig een teruggetrokken bestaan leidden. Misschien dat ze juist daarom werden uitverkoren voor het hoge
ambt van profeet. Voorwaarde was echter, dat deze priesteressen ongetrouwd moesten blijven. Ze hadden veel macht
in de landen, rond de Middellandse zee, waar profetessen een veel voorkomend verschijnsel was. Ook tegenwoordig
voorspellen en bepalen de vrouwen de toekomst, vooral van ons mannen.. toch? Al komen wij er pas achter, als ze
onze toekomst al voor ons uitgestippeld hebben.
In de middeleeuwen had profetie niets meer met goddelijke openbaringen te maken. Maar toch hadden voorspellingen
van waarzeggers in die duistere tijd van de Europese geschiedenis nog verbluffende resultaten. Zo voorspelde de
geleerde monnik Roger Bacon de ontwikkeling van voertuigen zonder dieren, die ze voorttrokken. Hij voorzag ook
vliegende machines met een man, die in het midden zat. Bijna twee eeuwen later werkte Leonardo da Vinci Bacons
bouwkundige en technische inzichten in zeer nauwkeurige tekeningen uit. Zo zijn veel voorspellingen van oorlogen
en natuurrampen door onheilsprofeten bewaarheid.

Van profetie tot waarzeggerij.
In Griekenland, de bakermat van filosofie, literatuur, wetenschap en technologie bestaat er een ononderbroken
traditie van de tot waarzeggerij “verworden”profetie. Een bekende voorspelling, is de voorspelling, die een Grieks
orakel aan de puissant rijke koning Croesus deed. Voordat laatstgenoemde de gewaagde veldtocht tegen Perzië
ondernam, wilde hij uit de mond van het meest betrouwbare orakel horen hoe de veldslag zou aflopen. Het in trance
verkerende orakel antwoordde, dat een groot rijk ten onder zou gaan, als de koning tegen de Perzen ten strijde zou
trekken. Croesus trok, na deze voorspelling, vol goede moed ten strijde tegen de Perzen, maar verloor de veldslag.
Daardoor werd zijn eigen rijk verwoest. De voorspelling van het orakel was juist geweest. Er ging een rijk ten onder,
maar niet het rijk waar Croesus voor ogen heeft gehad. Typisch vrouw, je weet nooit wat ze echt bedoelen.
Nostradamus de bekendste ziener uit onze geschiedenis voorspelde eens de tragische dood van Koning Hendrik II
tijdens een tweestrijd. In zijn 35 ste vers (van de eerste centurie) is vier jaar voor Hendriks dood te lezen: “De jonge
leeuw zal de oude overwinnen. Op het slagveld in een strijd van man tegen man. Hij zal de ogen uitsteken van
diegene in een kooi van goud [……] daarna sterft deze een wrede dood.”
En inderdaad: tijdens de strijd troffen de lansen van beide tegenstanders doel en versplinterden. De lans van
Montgomerys, de tegenstander van Hendrik II, doorboorde het gouden vizier van de koning en drong in diens oog. De
vorst stierf negen dagen later.
In de loop van de tijd is de belangstelling van Nostradamus‟ voorspellingen toegenomen. Dit komt omdat
interpretaties van zijn voorspellingen, door de eeuwen heen telkens hernieuwd geïnterpreteerd kunnen worden.
Doordat zijn profetieën tot het jaar 3797 gaan, zou je kunnen stellen dat hij zelf de legenden rond zijn werk
aanmoedigt. Door de eeuwen heen moet zich wel zo nu en dan een situatie voordoen waardoor zijn voorspellingen,
afhankelijk van de interpretatie, die wij er aan geven, een keer uitkomen. Daar de voorspellingen op verschillende
manieren geïnterpreteerd kunnen worden, zullen ze nooit verouderd lijken. Typisch man, ze lullen meestal uit hun nek
en het komt op de een of andere manier nog uit ook.
Kleuren en dieren
In veel culturen, maken kleuren ook deel uit van een bepaalde symboliek bij het voorspellen. Maar geen kleur is zo
duidelijk negatief als zwart. Zwart staat voor de kleur van duisternis en dood. De zwarte raaf bijvoorbeeld heeft vaak
een rol van slechte voortekens vervuld. Van zwarte vogels wordt überhaupt gezegd, dat ze ongeluk brengen.
Het groothertogelijk huis van Hessen, wordt sinds de 19 e eeuw met de raaf als ongunstig voorteken in verband
gebracht. Bij het stamslot nabij Darmstad waren regelmatig grote hoeveelheden raven te zien. Op een dag speelden
twee prinsen in hun kamer op het kasteel, toen er een raaf op het vensterbank neerstreek. Een van de jongens, prins
Frederik, leunde uit het raam en viel naar beneden. Hij overleed aan de gevolgen van de val. Later in het zelfde jaar
overleed de groothertogin van Hessen. Men beweert, dat de hofmeester kort voor haar overlijden hoorde hoe een raaf
tegen het raam pikte. De vogel schijnt nog verscheidene keren bij het kasteel te zijn opgedoken, steeds als voorbode
van rampspoed of dood.

Van profetie tot waarzeggerij.
Veel mensen zien in het gedrag van sommige diersoorten vandaag de dag nog slechte of goede voortekens. Zegt een
oud Nederlands spreekwoord niet: “ Een spin in de morgen brengt kommer en zorgen, maar een spin in de avond is
verkwikkend en lavend” Om maar te zwijgen over een overstekende zwarte kat. Hebben dieren voorspellende
krachten? Hoe komt het, dat ze soms dagen van te voren schijnen aan te voelen, dat er grote weersveranderingen, of
natuurrampen op komst is? Misschien gebruiken zij hun zintuigen intensiever dan wij of hebben zij een paar meer dan
wij. Wetenschappers zijn er nog niet helemaal uit. Misschien heeft de mens vroeger deze krachten ook gehad, maar ze
ingeruild voor winstbejag, status en materiële zaken. Synoniemen voor de duivel.
Waarzeggerij
Opvallend is het globale karakter van de waarzeggerij. Bij de binnenlandse stammen van Suriname bijvoorbeeld is de
waarzeggerij meestal gericht op het zoeken naar oorzaken van ziekten. De nakomelingen van de trotse Marrons
geloven, dat de waarzegger (loekoeman) over bovennatuurlijke intuïtieve krachten beschikt, waardoor hij in staat zou
zijn vast te stellen, of een patiënt behekst is en door wie. Ook is hij in staat te zien, of de zieke, moet boeten voor de
wandaden van zijn voorvaders, zoals het ook in de Joodse Kabbala staat. Ze geloven, dat de waarzegger toegang heeft
tot hun Afrikaanse voorvaderen, waardoor er niets voor hen verborgen blijft. In Indonesië heeft de dukun maar ook de
Indiaanse medicijnman, misschien in iets andere vorm, de zelfde functie.
Samenlevingen, die op waarzeggerij vertrouwen, moeten we echter niet zonder meer als bijgelovig of naïef zien. Men
laat zich, wat het dagelijkse leven aangaat, niet zonder meer blindelings leiden door de richtlijnen van de waarzegger.
Als men moeilijk een beslissing kan nemen in een bepaalde aangelegenheid, zal dorpsbewoner naar een vertrouwde
loekoeman van zijn dorp gaan en om raad vragen. Maar hij zal dat ook bij andere dorpsgenoten doen, tot hij het advies
krijgt dat in zijn situatie het meest bruikbaar is. Je ziet, dat in zulke gevallen het raadplegen van een waarzegger
gewoon een middel is, om de mening van wijze mannen te horen. Bovendien is de beslissing, die genomen wordt op
die manier makkelijker in de ogen van de gemeenschap te rechtvaardigen. De dukun heeft gezegd…. Don‟t blame me.
Tarokkaarten en Glazen Bollen
De zigeuners bepalen de toekomst doormiddel van het kaartleggen. Er wordt beweert, dat het kaartspel, de tarot,
eeuwen geleden door de Zigeuners vanuit India meegenomen is. Maar Antoine Court de Cébelin de tarottheoreticus
schrijft, dat deze kaarten echter op oude Egyptische wijsheden berusten. Tarotkaarten onderscheiden zich van de ons
bekende speelkaarten, doordat hun boven en onderzijde een verschillende waarde hebben. In het Westen is een andere
vorm van waarzeggerij erg populair- het kijken in een glazen bol. Zulke waarzeggers roepen bij mij beelden op van
een man of vrouw met een tulband op, die in exotische kledij, de hulpzoekende cliënt iets spannends vertelt wat ze in
de glazen bol zien, die tussen waarzegger en cliënt staat.
Het in glazen bollen turen schijnt voortgekomen te zijn uit de fascinatie van de mens voor het onwezenlijke van
weerspiegelende beelden. Reeds de oude Grieken gebruikten een rustig wateroppervlak en later een spiegel als middel
om in trance te geraken, waardoor ze in staat raakten hun eigen toekomst of die van een ander te ”zien.”

Van profetie tot waarzeggerij.
Volgens de Zwitserse psycholoog- filosoof Carl Jung, kan elk spiegelend oppervlak zo‟n
toestand van ”gewijzigd bewustzijn” te weeg kan brengen. Een gewijzigde toestand van
het bewustzijn verschilt van wat wij als “normaal” ervaren. Deze omvat meerdere
vormen van waarneming, lichaamsbeheersing en waakzaamheid. Jung bedoelt hiermee,
dat bijvoorbeeld een slapende persoon, in een andere vorm van bewustzijn verkeert, dan
iemand die wakker is. Volgens hem zijn er ook verschillende stadia van trance
toestanden en hypnose. De Griekse orakels van Delphi uit de oudheid hebben misschien
zo‟n verandert bewustzijn bereikt door het inademen van bedwelmende dampen uit de
aardkorst.
Het gebruik van een spiegel als hulpmiddel bij voorspellingen behoort wereldwijd tot de
folklore. Ik hoef maar te denken aan het sprookje van Sneeuwwitje. Vraagt de boze
stiefmoeder niet in al haar onzekerheid:”Spiegeltje spiegeltje aan de wand, wie is de
schoonste van het hele land?” Er zijn zoveel verschillende vormen van waarzeggerij:
Handen vol tekens en lijnen , koffiedik kijken, met botten stoeien, knobbels van de
schedel lezen enz. enz. Maar als, de waarzeggerij met zoveel middelen beoefend kan
worden, wie kan men dan nog met recht een waarzegger noemen?
Veel waarzeggerij berust op bedrog en winstbejag. De slachtoffers zijn vaak
goedgelovige, labiele of wanhopige mensen. Met hoeveel gemak geloven we niet
datgene wat we wensen te geloven? Goedgelovige mensen hechten veel waarde aan vage
algemeenheden. Geroutineerde waarzeggers zijn vaak bedreven in het stellen van
suggestieve vragen. En het beoordelen van reacties van hun cliënten, waardoor ze die
dan later kunnen vertellen wat ze graag willen horen.
(wordt vervolgd)
Woody Brunings

Oma Au
“Een intiem portret over de 84-jarige Molukse Oma Augustina die
samen met haar kleindochter Lizette voor de laatste keer afreist naar
haar ouderlijk huis op de Molukken. Oma Au wil nog één keer terug
voordat ze niet meer kan. In een familie die gekenmerkt wordt door het
Indisch Zwijgen doorbreekt Lizette de stilte. Omgeven door het weids
Gronings landschap leert ze Oma’s heimwee en verlangen naar het
vaderland van dichtbij kennen. Ze stelt vragen die niemand ooit aan
oma Au heeft durven stellen en ontrafelt daarmee Oma’s geheimen.”
Oma Au wil nog één keer terug naar haar vaderland, één keer voordat het niet meer kan. Haar grootste wens is om dat
met haar kleindochter Lizette Mataheru te doen. En nu gaat Lizette met haar mee. Eindelijk kan Lizette het land zien
waar oma Au altijd over heeft verteld. Oma Au kan haar laten zien waar ze vandaan komt en hoe het was. Maar hoe
bereidt zij zich daar op voor met in haar achterhoofd de gedachte dat ze oud is en wetende dat het de laatste keer zal
zijn?
We zien de mentale voorbereiding van oma Au die duidelijk wordt in gesprekken met haar kleindochter. In een familie
die gekenmerkt wordt door het Indisch Zwijgen doorbreekt Lizette de stilte, ze stelt vragen die niemand ooit aan oma
Au heeft gevraagd en leert haar oma en haar geschiedenis beter kennen. In haar leven heeft de koffer altijd centraal
gestaan. “De koffers stonden altijd klaar, klaar om te gaan, om terug te keren naar huis, de Molukken, ons was immers
nooit verteld dat we zouden blijven” vertelt oma Au. Een leven dat exemplarisch is voor de Molukse geschiedenis.
Het verlangen van Oma Au om terug naar de Molukken te gaan wordt verteld door een verbeelding van haar
“droomwereld” te laten zien. We zien prachtige beelden van het Gronings landschap, waar ze al meer dan 50 jaar
woont, vermengd met geluiden van de Molukken. Zoals het geluid van het blazen op een schelp. Dit wordt voor de
kijker ook extra versterkt door te zien hoe oma Au in haar sarong eigenlijk steeds minder past in de nieuwbouwwijk
waar ze nu woont in Foxhol.
Een aantal weken voor haar vertrek wordt haar koffer beetje bij beetje ingepakt, het zal het verstrijken van de tijd
aangeven. Lizette zal vanachter de camera met haar praten over verlangen en ouder worden. Over onderwerpen die te
maken hebben met sleutelmomenten in haar leven, zoals de overtocht, de aankomst in Nederland en haar eerste
woning in Groningen.
www.rumahtua.nl

Nick Mackenzie
Nick MacKenzie is back...
His voice ...stronger than ever.
Listen to his brandnew CD "Mystique"
and watch his brandnew clips on DVD.
Soon available, watch the link "MEDIA".
Nick MacKenzie is weer terug...
Zijn stem...beter dan ooit.
Luister naar zijn gloednieuwe CD
"Mystique" en kijk naar previews van zijn
nieuwe clips

Willy Jonathans
Op de foto Willy met zijn vrouw, drie kinderen en schoondochter. Vrouw Erly met kleinkind bij de kerstboom.
Deze keer gaat mijn verhaal over bovengenoemde. Vele you-tube kijkers hebben zijn prachtige ppsjes gezien onder zijn
you-tube site: Wiljon 47, of via-via per mail toegezonden gekregen, maar daar over straks meer.
Willy woont in Depok, een voorstadje van Jakarta en ik weet nog dat het vroeger bekend stond om de daar afkomstige
verrukkelijke Dodol Depok. Hij heeft een prachtige huis en wie toevallig kamers of een huisje zoekt voor de vakantie
voor een zeer zacht prijsje inclusief ontbijt, krijg zeker een heel gastvrij ontvangst en vakantie tips van zijn lieve vrouw
Erly en Willy zelf. Inl. wilademail@yahoo.com sg
Menigeen heeft hiervan reeds met volle tevredenheid gebruik van gemaakt kwam me ter ore.
Willly Jonathans studeerde Electro techniek op de Electrical Academic in Jakarta.
Van jongs af aan had hij al belangstelling voor techniek. Daar heeft hij zijn beroep van gemaakt.
Van 1970 tot 1979 werkte hij bij Siemens als Electrical Supervisor voor “High rise buildings electrical Installations”
zoals hij het zegt. In 1974 ging hij voor het bedrijf voor 4 maanden naar Erlangen in Duitsland.
Al met al was hij een zeer gewaardeerde werknemer en deed hij vele projekten voor Siemens.
Daarna werd hij gevraagd om bij PT Hazemyer Holec te werken als productiemanager “Withdrawable Switchboard and
Electrical Automation” zoals Willy het mooi verwoord.
In 1983 werd hij voor een half jaar uitgezonden naar Nederland.
Zo leerde hij Nederland nog beter kennen en was het voor hem een onvergetelijke tijd.
Daarna werkte hij nog van '85 tot '89 als Site Manager bij P.T. Alsthom Indonesia.
Zijn laatste jaren voor zijn pensionering als Technical Senior Manager bij de Schneider Group Indonesia.
Willy heeft op zijn gebied dus ruimschoots zijn sporen verdiend.

pg2
Nu hij gepensioneerd is kan hij eindelijk meer tijd wijden aan zijn hobbies: Muziek en dansen.
In Depok heeft hij een gezellige groep vrienden en kennissen bij elkaar getrommeld waar regelmatig kumpulans
worden georganiseerd onder de naam. Depok Reggae Dance Group.
Waar de jive en de Rock and Roll flink beoefend wordt. Iedereen neemt wat mee en wordt het altijd een gezellige
boel, maar het mooie ervan is dat het daarbij bij uitstek een promotie is voor vele Indische muzikanten uit Nederland.
Nummers van Andy, Crazy Rockers,Andrès, Edo Hartsteen, Ben Poetiray vele, vele anderen van Blue Diamonds tot
Tante Lien en André Hazes wereldkampioenschappensong.
Twee jaren geleden begon hij met zijn eerste pss-jes, nu zit hij al richting de 300.
Hij bleef niet allen bij muziek. Heel veel ppssjes gaan over Indonesië als vakantieland, kunst en cultuur,
gebeurtenissen , culinaire aspecten van het land en informatie over vroeger en het Indonesië van nu. Een leuke
anekdote was je hobby te weeg kan brengen.
Vorig jaar maakte hij een pps over een streek in Indonesië. Een Nederlander die al 35 jaar in Monaco woont zag het,
het greep hem zo aan dat hij Willy een uitnodiging stuurde met zijn vrouw een maand naar Monaco te komen. De
vader van de man had veel projecten daar gedaan. Ook moest Willy in Monaco een pps voor zijn vrouw maken.
Hij kreeg ook de kans twee weken naar Nederland voor familiebezoek te komen. Ook ontmoette hij hier Edu
waarvan hij menig ppsjes had gemaakt. Ook natuurlijk ontmoette hij ook Karel van den Berg om elkaar tips uit te
wisselen.
Nederland heeft met o.a. Karel, PowerpointStanny, Godelieve. Nina en Frans,Ine Braat en vele andere pps-makers.
Allemaal, mag je gerust zeggen, geweldige pps-specialisten, waar velen van genieten. Een ieder belicht hun creatie
van uit hun eigen zienswijze. Al wordt helaas wel eens misbruik van hun creatie gemaakt doordat er mensen zijn die
hun naam weg halen om er dan hun naam onder te plaatsen. Niet alleen over muziek, maar ook over land, kunst,
cultuur, toeristische attracties, eten en vele andere interessante onderwerpen. Teveel om op te noemen. Die ieder z‟n
weg vind naar de belangstellenden.

pg3
Begin dit jaar ontviel Dale Gelsing ons als muzikant in Las Vegas. Een studio opname van hem alleen was er niet,
ondanks dat hij 40 jaar beroeps muzikant is geweest en heel Amerika heeft doorkruist. Toevallig had hij een paar
maanden daarvoor op mijn verzoek Adios, Goodluck and goodbye in de studio van Harry Reichmann in
Huntingtonbeach Callifornië opgenomen met muziek van Danny Pattinama.
Ik belde Willy op of hij ter ere van Dale een pps wilde maken, stuurde de opname van Danny en Harry met foto's van
Dale per mail naar hem op en binnen drie dagen maakte hij er een mooie “Remembering Dale Gelsing” pps waar op
Willy vele leuke reacties en bedankjes uit Amerika ontving en vaak nog regelmatig wordt bekeken op you-tube.
Zo is Willy Jonathans, zonder dat veel mensen het hier in Nederland weten, echt een brughoofd van reclame voor de
Indische muzikant en reikt zijn pps-arm tot ver overzee tot in Europa, Amerika en Australië en verdient hij zeker in
de Indoprivé te staan voor wat hij allemaal voor ons muzikanten doet.
Zijn hobby: Dansen en keep on jivin‟ met zijn Depokse Reggae Dance Group.
Willy namens de vele muzikanten waarvoor je ppsjes heb gemaakt, in het bijzonder ik zelf, voor de mooie pps van
mijn songs schitterend vertolkt door o.a : Stella Makadoero, Melanie Foeh, Eddy Chatelin en Woody Brunings en
Edu Schalk.
Willy vertelde me dat hij een week geleden, dus midden november, een voor mij bestemde dvd van net genoemden,
tijdens de pauze van een groot feest, gegeven door een vooraanstaand persoon in Jakarta in het Mulia Hotel ( 5
sterrenhotel) afdraaide en op een beeldscherm van 6 x 4 meter boven de podium.
Vervolg was dat de man absoluut de dvd van Willy wilde hebben , wat hij als een groot compliment zag, maar ik kan
voorlopig fluiten naar de dvd en ben er maar meteen mee begonnen.
Willy nogmaals dank, het gaat je goed en dat we nog veel van je ppsjes mogen genieten.
Armand

Miss Saigon
MISS SAIGON WEER TERUG IN NEDERLAND
De musical Miss Saigon komt weer terug in de Nederlandse theaters. Producent Joop van den Ende houdt volgende maand
audities voor de show.
De produktie over een onmogelijke liefde tussen de Amerikaanse soldaat Chris en het Vietnamese meisje Kim was eerder
te zien van 1996 tot 1999 in het Circustheater in Scheveningen.
De musical zal in het theaterseizoen 2011-2012 door Nederland reizen. Of de beroemde scene met de Huey-helicopter ook
te zien zal zijn, is nog niet duidelijk.
Zangeres Melanie is door het castingteam van Joop van den Ende
Theaterproducties uitgenodigd
voor een auditie voor de Musical “MISS SAIGON” seizoen 2011-
2012.
Wij wensen Melanie succes en we blijven haar volgen!!.

Derde Indisch Eetcafé in dierenpark Taman Indonesia
Dierenpark Taman Indonesia organiseert deze winter voor het eerst een reeks Indische Eetcafés met verschillende
thema‟s. Op deze najaarsavonden staat Indonesisch eten centraal uit verschillende delen van het archipel. Bij dit derde
Indische eetcafé op 27 november draait het om het eiland Sumatra, waar vooral het eten rondom de stad Padang heel
bekend is.
Padang food: bekend om haar pittigheid
Vooral het eten uit West Sumatra, rondom de hoofdstad Padang, staat bekend in heel de wereld. Deze pittige keuken
met de heerlijke visgerechten en het bekende rendang zal geserveerd worden in drie gradaties: mild, pittig en extra
heet (pedis). Daarnaast kunnen de gasten bij de sambalproeverij verschillende soorten sambals proeven en kiezen bij
hun gerechten.
Live muziek van de Mawar group
De dames van Mawar group uit Hoogeveen zullen op het eetcafé de avond voorzien van heerlijke Indische muziek.
De Mawar Group is onder andere bekend van zangeres Rosida die ook zingt bij de 9 koppige Hoogeveense band
Krontjong Toegoe Modern. Mawar betekent „Roos‟ in bahasa Indonesia.
.

Ingezonden
Oplichter Ton Ligtvoet a.k.a. Tony Light Van Sam Sam Music Ontmaskerd
Nov 18, '10 10:48 AM for Indo's network
Op dinsdag 9 november 2010 is het bij vele Indorock liefhebbers bekende You Tube Kanaal bintangtheater1
verwijderd wegens schending van auteursrechten.
Dat is iets wat kan gebeuren en op zich zou dat dan ook geen probleem zijn ware het niet dat de manier waarop het een
en ander is gebeurd de nodige vragen oproept.
Het bintangtheater1 You Tube kanaal is namelijk verwijderd naar aanleiding van een bombardement aan klachten
afkomstig van Sam Sam Music/LMG.
Wellicht voor veel mensen het bekendste maar helaas niet het enige You Tube kanaal welke dit lot ten deel viel.
Dezelfde Sam Sam Music/LMG blijkt namelijk ook de verantwoordelijke voor het verdwijnen van 2 andere
fantastische You Tube Indorock kanalen: pmouse1 en stichtingindorock.
Achter elkaar zijn dus 3 You Tube Indorock kanalen verwijderd die hard werkten aan het actief promoten van de
Indorock muziek en de (Indische) gemeenschap voorzagen van de broodnodige informatie met nostalgische
terugblikken.
Wat is er in godsnaam aan de hand dat de 3 populairste pro-Indorock You Tube kanalen in een keer verwijderd zijn
door toedoen van Sam Sam Music?
Is dit een eenvoudige doch doeltreffende manier van Sam Sam Music om zelf het populairste You Tube Indorock
kanaal te worden of wellicht misschien zelfs het enige You Tube Indorock kanaal?
Concurrentie lijkt in eerste instantie niet het meest voor de hand liggende motief omdat de 3 eerder genoemde You
Tube Indorock kanalen duidelijk een informatieve functie beoogden, waar het You Tube Kanaal van Sam Sam Music
slechts zakelijk bezig is met reclame maken voor cd/dvd uitgaves verschenen op het eigen label.
Sam Sam Music is geen onbekende bij de vele Indorock liefhebbers.
Er zijn diverse cd‟s met oude Indorock opnames uitgebracht op dit label en vele mensen zijn dan ook in de
veronderstelling dat we hier te maken hebben met Indo‟s die deze tijd bewust hebben meegemaakt.
Of in ieder geval Indorock fans die dit puur uit liefhebberij hebben gedaan want bij de Indorockers valt immers weinig
te halen, toch?
Maar wie of wat is Sam Sam Music eigenlijk en wanneer is het allemaal begonnen?
In 1979 is dit label door Ton Ligtvoet a.k.a. Tony Light opgericht om zichzelf en de muziek van zijn oude jaren 60
bandje Tony Light & The Bell Boys te promoten d.m.v. een LP met oude liedjes uit de jaren 60.
Dit was gewoon een Hollands studenten bandje uit Leiden en van Indorock was destijds dus nog helemaal geen sprake.

pg2
Indorock kwam bij Sam Sam Music pas in het vizier nadat er al diverse boeken waren verschenen handelend over
Indorock (onder andere Nederpop, Die Indorock Discographie, Rocking Ramona) en uiteraard de bekende film
Rocking Ramona van Hans Heijnen uit 1991.
Indorock bands uit de jaren 50 en 60 stonden opeens weer volop in de belangstelling en de vraag naar hun originele
muziek was extreem groot waar het aanbod vrijwel nihil was.
Indorock was tot dan toe namelijk hoofdzakelijk uitgebracht op inmiddels onvindbare 7” vinyl singles met een
incidentele (her)uitgave op LP.
Opnames van deze moeilijk vindbare grammofoonplaten werden door liefhebbers vaak onderling uitgewisseld op
cassettebandjes.
Naar aanleiding van het boek/film Rocking Ramona was weliswaar al een cassettebandje + cd uitgegeven met een
aantal bekende liedjes, maar verder was de Indorock muziek van weleer niet of nauwelijks te vinden.
Daar de vraag naar originele opnames van de diverse Indorock groepen steeds groter werd besloot een liefhebber van
het eerste uur hier wat aan te gaan doen.
Zo werd in de jaren 90 door het Rarity label van Hans van Haarlem een aantal prachtige cd‟s uitgebracht met prachtige
oude opnames van bekende Indorock artiesten als de Black Arrows, Ricky & The Rhythm Strings, de Black
Dynamites, Clark Richard, de Twangies, etc.
Rarity Records deed haar best om op een waardige manier vergeten opnames van de diverse Indorock bands boven
water te halen en ter beschikking te stellen voor het grote publiek.
Onvindbare Indorock juweeltjes als die van Jimmy Ward with Oety and his Real Rockers (Susi Twist), de Pacifics
o.l.v. Dolf de Vries (Wham) en vele anderen werden uitgebracht op de verzamel cd serie Rock & Roll From Holland.
Ook was het Rarity Records die voor het eerst niet eerder uitgebrachte liedjes van de Hot Jumpers uit de jaren 60
uitbracht op cd.
Deze liedjes zijn later ook gebruikt door Sam Sam Music voor de uitgave van hun in allerhaast eigen samengestelde
Hot Jumpers cd.
Misschien niet erg netjes ten opzichte van Rarity Records om in hetzelfde vaarwater te gaan zitten, maar nog altijd
minder erg dan het schaamteloze jatwerk van de teksten die gebruikt zijn door Sam Sam Music bij hun cd producties.
Voor een beetje fatsoenlijke informatie over de desbetreffende Indorock artiesten en credits cq. bronvermelding is
blijkbaar nooit plaats op de cd hoesjes, omdat deze ruimte door Sam Sam Music doorgaans liever gebruikt lijkt te
worden om cd‟s gemaakt door Tony Light zelf of zijn oogappeltje Sebastian te promoten.
Met andere woorden: de populariteit van de Indorock artiesten wordt dus vooral gebruikt om de eigen
naamsbekendheid te vergroten.
Maar als Sam Sam Music dan eens een keertje met een stukje fatsoenlijke tekst op de proppen komt, blijkt deze zonder
enige gene te zijn overgenomen van deze of gene zonder enige vorm van credits of bronvermelding.

pg3
Ook wordt bij het ontwerpen van de cd hoesjes veelvuldig gebruik gemaakt van andermans fotomateriaal zonder dat er
vooraf toestemming is gevraagd of dit wel gebruikt kan en mag worden.
Vreemd gedrag, temeer daar Sam Sam Music zelf dus constant de moraalridder uithangt.
In Duitsland was het Bear Family records die cd‟s uitbracht van onder andere de Tielman Brothers en de Javalins.
Deze Bear Family cd uitgaves staan net als de Rarity producties van Hans van Haarlem kwalitatief gezien goed
bekend en worden vergezeld met prachtige cd boekjes boordevol foto‟s en informatie.
Daar enkele Indorock groepen nog steeds bestonden en andere Indorockers van weleer weer begonnen waren met
optreden ontstond ook vraag naar nieuw opgenomen materiaal.
Koos van Hattum Sr. En Koos van Hattum Jr. sprongen hier op respectvolle wijze in met hun KOKO Records.
Op dit label werden cd‟s uitgebracht met nieuw opgenomen liedjes van oude Indorockers zoals bijvoorbeeld Franky
Franken, The Hot Jumpers, Andy Tielman en The Black Dynamites.
Al deze cd‟s verkochten wonderbaarlijk goed, een gat in de markt wat ook niet onopgemerkt bleef bij voormalig
platenhandelaar/verzamelaar Ton Ligtvoet a.k.a. Tony Light (vele bezoekers klaagden tijdens de eerste Zoetermeerse
Sound Of The Sixties in 1981 over de torenhoge prijzen die hij rekende in zijn platenstand: bijvoorbeeld 25 gulden
voor een single van Cliff Richard in matige staat en zonder hoes!).
Op zijn eigen in eerste instantie niet zo succesvolle label Sam Sam Records besluit hij dan ook Indorock uit te brengen
en dat bracht hem zeker geen windeieren op!
Naast cd‟s van bands als de Crazy Rockers, The Hot Jumpers, The Black Dynamites en The Tielman Brothers
(overigens zonder toestemming dus Andy Tielman was hier vanzelfsprekend niet blij mee!) werd ook de cd serie De
Rock & Roll Methode uitgegeven waarop ook veel oud materiaal van Indorock bands was te vinden.
Hoewel dit materiaal vaak zonder medeweten van de Indorockers zelf werd uitgebracht waren de fans van het
Indorock genre maar wat blij met al dat opnieuw uitgebracht materiaal.
De grote meute liet het zich allemaal welgevallen en sommige artiesten roken hier een kansje om ook eens vereeuwigd
te worden met hun liederen op cd.
Toch rezen er bij enkele oplettende liefhebbers en artiesten vragen.
Nadere bestudering van de diverse Sam Sam Music cd hoesjes leerde namelijk al snel dat er behoorlijk gerotzooid was
met de credits (met andere woorden: wie een bepaald liedje geschreven, gecomponeerd danwel gearrangeerd heeft).
Veel liedjes van bekende Indorock bands als The Tielman Brothers, The Black Dynamites, The Hot Jumpers en The
Crazy Rockers bleken opeens geschreven, gecomponeerd of gearrangeerd door een zekere T. Light!
Tony Light dus oftewel Ton Ligtvoet, de grote man achter Sam Sam Records.
De doorsnee Indorock liefhebber leek het allemaal niet veel te kunnen schelen, maar de echte fans en in het bijzonder
de artiesten zelf bleef dit bedrog niet onopgemerkt.

pg4
Enkele voorbeelden:
In 1993 werd de cd The Story Of The Crazy Rockers uitgebracht met daarop de liedjes van hun welbekende oude
singles, de LP Drivin‟ With The Crazy Rockers uit 1964 en de singles die zanger/gitarist Eddy Chatelin met zijn eigen
bandje Eddy & The Crazy Jets heeft opgenomen.
Bij een 6 tal liedjes (I Can Tell, Twist Watch, It‟s So Very Hard van de Crazy Rockers + Come On Let‟s Slop, Down
By The Riverside en Highschool Blues van Eddy & The Crazy Jets) valt plotseling de naam Tony Light te lezen bij de
credits, waar op de originele grammofoonplaten uit de jaren 60 dit uiteraard niet het geval was.
Tony Light speelde in die tijd namelijk nog helemaal geen rol van betekenis.
Hij was gewoon een Indorock fan zoals er toen vele waren en zoals je aan de kwaliteit van de muziek van zijn eigen
bandje uit de jaren 60 kunt horen duidelijk niet in het bezit van kwaliteiten die vereist zijn om tekst, muziek of
arrangementen aan te leveren aan de voor die tijd vooruitstrevende Indorock bands.
Maar zo‟n 30 jaar later probeert Tony Light door middel van dit soort listige trucs alsnog zijn naam een rol van
betekenis te laten spelen in het ontstaan en de ontwikkeling van de Indorock.
De oplettende kijker herkent op de achterkant van de Sam Sam Music heruitgave van de Crazy Rockers cd natuurlijk
gelijk de afbeeldingen van de Indorock website van Piet Muys.
Kijken we ook eens goed naar de credits op de cd van de Black Dynamites, dan valt meteen op dat ook hier gebruik
(misbruik!) is gemaakt van eenzelfde soort list en bedrog.
Het betreft hier oude Duitse live opnames van Jimmy Ward and the Black Dynamites uit 1962 welke zeer zeker niet
door Ton Ligtvoet a.k.a. Tony Light gemaakt zijn en dus eigenlijk op geen enkele wijze door hem en/of zijn label Sam
Sam Music geclaimd kunnen worden.
Ook op deze cd is de naam T. Light ten onrechte veelvuldig terug te vinden bij de artist credits achter de titels van de
liedjes.
Zo heeft hij naar eigen beweren helemaal zelf het liedje Farewell My Indonesian Girl voor de Black Dynamites
gecomponeerd (oorspronkelijk een nummer van Billy Vaughn) en valt zijn naam ook te vinden bij viertal andere
nummers.
Bijvoorbeeld het alombekende Susi Twist van Jimmy Ward.
Een liedje geschreven door Jimmy Ward met in deze oorspronkelijke versie hulp van Black Dynamites drummer
Henny Heutink.
Toch is ook hier wederom ten onrechte de naam T. Light bij geplaatst, terwijl deze in werkelijkheid Jimmy Ward
nooit gekend of zelfs maar ontmoet heeft!
Verder heeft deze charlatan Ton Ligtvoet ook nog zijn artiestennaam T. Light vermeldt bij de aan de BUMA
STEMRA met opzet vals opgegeven titels van de liedjes Rocky Love Blues (=Bill Monroe‟s Rocky Road Blues
bekend geworden in de versie van Gene Vincent) en Dynamite Blues (=Honky Tonk).

Pg5
Bij de cd The Tielman Brothers Live In Germany maakt Tony Light het helemaal bont.
Behalve het feit dat niet alle opnames live opgenomen zijn (Java Guitars is overduidelijk van de single afkomstig en
zeer zeker niet live opgenomen) is er ook behoorlijk gerotzooit met de kwaliteit van de opnames.
Iets waar de welbekende Indorock verzamelaar Leon Donnars destijds dan ook terecht zijn bedenkingen over uitte in
zijn blaadje van de Stichting Indorock.
De cd is eigenlijk een mengelmoes van diverse bewerkte opnames die gedeeltelijk zelfs afkomstig zijn uit de jaren 70
en niet uit de jaren 60 zoals door Sam Sam Music zelf vermeldt op de cd hoes.
Uiteraard ontbreekt ook hier niet de magische truc van het vervangen van de oorspronkelijke credits door de naam
Tony Light.
Tot afgrijzen van Andy Tielman himself en grote ergernis van vele echte Tielman Brothers fans staat bij de liedjes
Terang Boelan, Hawaiian War Chant, Donauwellen, Tahiti Guitars (moet zijn Tahiti Jungle) en Mukwai Hula de
naam T. Light vermeldt als zijnde componist danwel arrangeur.
Tony Light die in de jaren 60 de muziek arrangeerde voor de legendarische Indorock groep de Tielman Brothers?
Dat kan natuurlijk niet anders dan een uiterst beroerde grap zijn van een megalomane persoonlijkheid...
Ook bij de andere uitgaves van Sam Sam Music worden we getrakteerd op dit soort dubieuze praktijken.
Iemand moet wel een hele grote plaat voor zijn kop hebben om zich schuldig te maken aan dit soort oplichters
praktijken en zelfs na herhaaldelijke klachten hier bewust mee door te blijven gaan.
Nuchter bekeken maakt Sam Sam Music zich eigenlijk schuldig aan grootschalige geschiedvervalsing en het is
werkelijk een raadsel hoe zij hiermee weg hebben kunnen komen.
Is dit daadwerkelijk zo erg zullen sommige mensen zich nu afvragen?
Degenen die het oorspronkelijke Indorock tijdperk nog hebben meegemaakt en de allergrootsten onder de Indorock
fans weten natuurlijk wel dat Tony Light geen enkele rol van betekenis heeft gespeeld in het ontstaan en/of de
ontwikkeling van de Indorock, maar wat als deze generatie straks is uitgestorven?
De nieuwe generatie zal opgroeien met Sam Sam Music cd uitgaves boordevol vervalste gegevens en na bestudering
hiervan welhaast zeker de onjuiste conclusie trekken dat Tony Light de grote man was achter de Indorock.
Dat het een Leids studentje was die verantwoordelijk was voor de vele juweeltjes die Indorock bands als de Tielman
Brothers, de Black Dynamites, de Hot Jumpers en de Crazy Rockers in de jaren 50 en 60 uitbrachten op
grammofoonplaat.
Pure onzin, maar ja, zijn naam staat immers achter zovele van de liedjes die destijds al deze grote Indorock bands zijn
opgenomen. Zeker nu ook de van oorsprong gerenommeerde cd labels Rarity Records en KOKO Records blijkbaar in
handen zijn gekomen van Sam Sam Music, is de kans groot dat we in de toekomst ook hier de naam Tony Light
veelvuldig onterecht zullen aantreffen bij de credits van de diverse liedjes.

Een regelrechte schande natuurlijk!
Pg6
Bovendien krijgt Tony Light door zich voor te doen als de schrijver/componist/arrangeur van de diverse liedjes ook
het geld hiervoor en lopen de oorspronkelijke schrijvers/componisten/arrangeurs die eigenlijk het geld hadden moeten
krijgen dit dus mis.
In dit geval loont misdaad dus eigenlijk wel degelijk voor Ton Ligtvoet a.k.a. Tony Light en Sam Sam Music.
Ook het feit dat zo‟n groot gedeelte van de officiele Indorock catalogus nu in handen is van 1 enkele partij is iets om
je ernstig zorgen over te maken.
Nu al zien we dat Sam Sam Music blijkbaar de macht heeft om alle openbare toegang tot de Indorock muziek te
blokkeren en zijn monopoliepositie daadwerkelijk misbruikt.
Waar andere labels coulant zijn en toestaan om muziek te gebruiken op You Tube (Fair Use Policy!) heeft Sam Sam
Music dus rigoreus ingegrepen door doelbewust de non-profit Indorock You Tube kanalen bintangtheater1, pmouse1
en stichtingindorock hoogstpersoonlijk te laten verwijderen van het internet.
Dit alles onder het mom van de schending van de auteursrechten dus.
Toch is het nog maar de vraag of deze auteursrechten daadwerkelijk allemaal in handen zijn van Sam Sam Music.
Naast het feit dat er sprake is van het grootschalig vervalsen van auteurs gegevens zijn ook diverse nooit eerder
uitgebrachte live opnames van diverse Indorock artiesten zonder toestemming van desbetreffende artiesten uitgebracht
door Sam Sam Music.
Zover ik weet is het nog steeds niet zo dat het uitbrengen van een liedje op cd gelijk betekent dat je ook de rechten
bezit van dit liedje.
Toch handelt Sam Sam Music alsof dit wel zo is en de gevolgen hiervan zijn nu al desastreus gebleken.
Nuchter bekeken is de enige die hier eigenlijk echt de auteursrechten schendt natuurlijk Sam Sam Music zelf.
Jan Peter Balkenende bracht de VOC mentaliteit al eens ter sprake en die alombekende ”Hollandse handelsgeest” uit
de tijd van de slavernij steekt hier bij monde van Ton Ligtvoet a.k.a. Tony Light en zijn Sam Sam Music dus de kop
op.
Wederom zijn de Indo‟s erin getuind…
*note: speciaal voor deze Ton Ligtvoet a.k.a. Tony Light zal het bekende Bon Jovi liedje You Give Love A Bad
Name worden omgedoopt tot You Give Blanda's A Bad Name.
Tags: samsam, tony, oplichter, ton, light, ligtvoet, ontmaskerd, music, indorock
ANDREW JASPERS

Persbericht St. Indisch Platform
Petitie Indisch Platform moet schot in de zaak brengen
Op dinsdag 30 november 2010 gaat het Indisch Platform namens de aangesloten Indische organisaties een petitie
aanbieden aan de Vaste Tweede Kamer commissie van VWS. De petitie belicht de nu al 65 jaar durende “Indische
Kwestie”, de worsteling van het Platform met de Nederlandse Overheid om erkenning van de unfaire wijze, waarop
diezelfde Overheid de afgelopen vijf en zestig jaar is omgegaan met de Indische gemeenschap.
Het gaat daarbij voornamelijk over de weinig verheffende afwikkeling van de uitbetaling van achterstallige salarissen
aan door de Japanse bezetter geïnterneerde Indische ambtenaren en militairen, de zg. backpay. In tegenstelling tot alle
andere westerse landen met overzeese gebiedsdelen in Azië hebben achtereenvolgende Nederlandse regeringen
voortdurend geweigerd, om deze achterstallige salarissen uit te betalen. In de NIOD-studie van dr. Hans Meijer
getiteld „Indische Rekening‟ werpt de auteur een onthutsend licht op alle drogredenen en juridische schijnargumenten,
die door opeenvolgende gezagsdragers zijn gehanteerd om maar niet te hoeven te betalen. Het gevoel onfatsoenlijk te
zijn behandeld, leeft ook in de tweede en derde generatie Indische Nederlanders. Onrecht verjaart immers niet.
In de tweede plaats is er de oorlogsschade. In Nederland werd met de Wet op de Materiële Oorlogsschade van 1950
elke Nederlander woonachtig in Nederland tijdens de Duitse Bezetting in de gelegenheid gesteld om oorlogsschade
vergoed te krijgen. Tussen 1951 en 1957 werd voor bijna 7 miljard gulden aan claimanten uitbetaald. De Nederlanders
uit het voormalige Nederlands-Indië werden hier expliciet van uitgezonderd. Er is hier sprake van regelrechte
discriminatie. Ook hier is een wetenschappelijke studie van het NIOD aan besteed: het boek “Sporen van Vernieling”
van dr. Peter Keppy. En ook hier concludeert een wetenschapper, dat er sprake is van onrecht, en een kwalijke
uitzonderingspositie van Nederland ten opzichte van zijn Westerse bondgenoten.
Bij de discussie over Het Gebaar tussen Tweede Kamer en regering is in 2001 afgesproken, dat de conclusies van de
hierboven genoemde twee wetenschappelijke studies in de Tweede Kamer besproken zullen worden. Op aandrang van
het Indisch Platform is door de Tweede Kamercommissie VWS gevraagd naar de reactie van de Regering op deze
conclusies. De Kabinetscrisis heeft de beantwoording vertraagd. Het Indisch Platform wil middels deze Petitie
Tweede Kamer zowel als Regering verzoeken, op korte termijn deze discussie te voeren.
De nieuwe staatssecretaris mevr. Marlies Veldhuijzen van Zanten-Hyllner heeft de wens te kennen gegeven volledig
geïnformeerd te willen worden over deze slepende kwestie en de Kamerfracties hebben de wens te kennen gegeven
door de Vaste Tweede Kamercommissie VWS te worden geïnformeerd.
Ondanks toezeggingen van vorige regeringen zijn de door de overheid gevraagde en door het NIOD uitgevoerde
onderzoeken resulterende in rapporten over de de Indische kwestie, zoals de „Indische rekening. Indië, Nederland en
de backpay-kwestie 1945-2005‟ van dr. Hans Meijer en „Sporen van Vernieling‟ van dr. Peter Keppy (kosten voor de
belastingbetaler 1,3 miljoen euro) nog steeds niet besproken. De besprekingen tussen het Indisch Platform met de
Regering en de Tweede Kamer zijn opnieuw opgestart na de totstandkoming van de nieuwe regering. Het Indisch
Platform biedt de Tweede Kamer een petitie aan om hen te bewegen deze rapporten nu eindelijk te bespreken.

Hier word je toch weer even stil van !!!!!!!!!!!
Binnenkort staan ze weer voor de deur voor een eurootje in de bus!!!!!!!
Hieronder vinden jullie een lijstje met bestuurders van "Goede Doelen",
zoals dat heet en hun daarbij passende jaarsalarissen !
Die personen moeten er keihard voor werken (?!). Ja, de vrijwilligers die het geld deur aan deur voor "de
voorzitter/bestuurder" ophalen, die werken wel hard door weer en wind!
Ik hoop van harte dat jullie niet zullen verzaken omdat zeker ook de bestuurders
op jullie broodnodige gulle giften blijven rekenen !
Daarbij komen dan nog extra legale voordelen zoals reizen , telefoonkosten en een leaseauto.
InstellingNaam bestuurderSalaris in ¤
UnicefHenk Franken 371.459
Rode KruisCees Breederveld 198.000
HartstichtingHans Stam 181.119
NierstichtingPaul Beerkens 177.249
Kerk in actieHaaije Feenstra 176.000
KWF KankerbestrijdingTon Hanselaar 175.135
Artsen zonder GrenzenHans van de Weerd 174.000
Prins Bernard cult. fondsAdriana Esmeijer 160.400
NatuurmonumentenJan Jaap de Graeff 154.000
Plan NederlandTjipke Bergsma 136.000
Wereld Natuur FondsJohan van de Gronden 129.498
CordaidRené Grotenhuis 128.514
GreenpeaceLiesbeth van Tongeren 126.901
Woord en DaadJan Lock 125.361
Astma fondsMichael Rutgers 125.000
ZonnebloemMarijke van Eck 122.416
Terres des HommesRon van Huizen 117.440
AmnestyEduard Nazarski 115.955
Oxfam/NovibFarah Karimi 115.769
SOS KinderdorpAlbert Jaap van Santbrink 103.164

Hier word je toch weer even stil van !!!!!!!!!!!
Cliniclowns NederlandHans Geels 94.577
Liliane fondsKees van den Broek 92.016
War ChildMark Vogt 87.600
Leger des Heilsgeen jaarverslag
Reumafondsgeen jaarverslag
Tja, hier word je toch even stil van.
Denk er maar eens "nuchter" over na !!
De "bazen" zien zichzelf blijkbaar ook als een goed doel....
TOCH MAAR DOORSTUREN AAN JE VRIENDEN!
En vooral de Postcodeloterij e.d.blijven steunen.....
(die immers aan de "goede" doelen geven....)
MAAK OOK EEN EIND AAN DEZE "BEDELCULTUUR" !!
Besteed je geld aan dingen voor later, bijvoorbeeld als de pensioenpotten leeg zijn.
Maureen ten Hoorn

Ingezonden
Onlangs ben ik met mijn neefje, van 12 oktober t/m 6 november 2010 op Java en Bali geweest. Heerlijk weer dat
fijne klimaat en de warmte van deze mensen! Hoewel wij ook door fikse buien wandelden en reden (het is nu de
West(natte) Moesson in Indonesië, heeft dat onze stemming niet mogen drukken! Ik hoef u niet te vertellen, dat naast
de buien ook de champagne/wijnen rijkelijk vloeide, dank zij een bevriende zakenman uit de nabijheid van
Amsterdam. Maar goed….ondanks dat we al TIG-keren terug geweest zijn naar de Gordel van Smaragd was het deze
keer – weinig Smaragd! De schrik sloeg ons om het hart toen we van de gunung MERAPI op Midden-Java hoorden.
Eerst lieflijk roken maar toen as laten dwarrelen gevolgd door hete Magma/Lava die kilometers ver alles bedekten.
Duizenden mensen werden geëvacueerd. Alles was paraat. Mijn petje af voor de organisatie! De coördinatie van
Leger,Politie,Brandweer en medische hulpdiensten etc. etc. was boven alle verwachtingen! We waren toen op Oost
Java en bezochten Surabaya, Sidoarjo, Mojokerto en andere dorpen. Mogelijk bezoekt U wel eens Surabaya de
hoofdstad (Ibu Kota) van Oost-Java. Naast de grote Mall Tunjungan-Plaza is er nu een NOG grotere Mall verezen.
Die volgens mij bijna de half provincie Utrecht kan bedekken. De naam ben ik nu even kwijt. De IJSBAAN in het
snikhete Surabaya is niet meer in het Tunjungan Plaza, maar verplaatst naar elders. Mocht u daar Europese kriebels
krijgen en op de schaats op de latten willen staan, de mogelijkheden zijn er. We hebben ook het “Marriott-hotel”
geprobeerd. Dat moet u ook een keer proberen. Kijk maar op hun site naar de kamerprijzen uiteraard steeds
verschillend, i.v.m. de dollar-koers. Ook het oude Oranje Hotel (nu Majapait-hotel) hebben wij bezocht. Ik voelde mij
meteen in 1945/46. Terugkomend op de koers voor ons Nederlanders altijd BELANGRIJK. We hebben dagen gehad,
dat 1 euro 12.530 RP waard was. De tijden van 1 euro = 15.670 Rupiah zijn voorbij dank zij Barak Obama. Voor ons
Nederlanders is het nog goedkoop. Electronica, meubles, waskranen, scooters, brommers, kleding, schoeisel etc. etc.
Vergelijk het maar met hier. Terug op Bali zat ik gekluisterd aan de TV. Behalve BVN (Ned. In beeld) zie ik Rutte,
Erwin Krol, Sacha de Boer, Wilders, Cohen, Femke Halsema voorbij flitsen. En op de Indonesische zenders Apa
Kabar en Good Morning Indonesia de berichten over dat Grote Eilandenrijk. Niet alleen over de Merapi, maar óók dat
het Kindje Krakatau, de Kerinci in Zd. Sumatra, de TSUNAMI op de Mentawai-eilanden bij West-Sumatra, de
Bromo op Oost-Java rommelen en spoken. De Borobudur (één der wereldwonderen) onder het AS van de Merapi.
Branden en demonstraties in de grote steden, overstromingen, modderlawines, die mensen, dieren en huizen
eenvoudig wegvagen. Zooooo heben Don en ik Indonesie NOG NOOIT meegemaakt! Persoonlijk ben ik diep
geraakt, door het heengaan van Pak DARIMAN. Hij werd de SLEUTEL genoemd van de Berg Merapi. Hij
voorspelde altijd wanneer de Merapi zou gaan spoken maar is helaas zelf onder het as van deze Berg die hij zo lief
had gestorven. En zoals zij daar op Midden-Java zeggen is hij nu een ster aan dat Indonesische firmament. Tot slot,
mocht U naar Bali gaan betaal dan eerst bij aankomst UW VISUM van 25 dollar of Euro voordat u in de rij gaat staan
bij de EMIGRATIE. Ik stond al in de rij, op aanwijzing van de security toen mijn neefje vroeg “oom, heeft u al uw
visum gekocht”? U BENT HIERBIJ GEWAARSCHUWD. Selamat jalan dan selamat datang di Indonesia. O ja, Don
en ik hebben ons rot gezocht naar dat beroemde Oranje-Plein in Kuta. Niet gevonden!
Tot horens en gaarne Uw reacties. Don/Ernst

Ik kan mij voorstellen dat veel mensen dit plein niet kunnen vinden of er gewoon voorbij lopen.
Alleen al vanwege de naam, want het heeft helemaal niets "oranjeachtigs".
het betreft hier een gewoon pleintje aan het strand van Kuta, waar allemaal warungs staan en waar je kunt zitten.
Het "Oranjepleintje" kun je op 2 manieren bereiken.
Komende vanaf Kuta Sqaire, ter hoogte van het HardRock cafe: het strand op, linksaf en c.a.
80 meter links ligt het.
Vanaf Mata Hari, binnendoor via de pasar, naar het strand. Rechtsaf en c.a. 20 meter rechts kom je bij het pleintje.
Groetjes, Hans Consten
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Bedankt voor het sturen van de Indo Privé, leuk en informatief!
Zo zie je dan dat een maand snel voorbij is en jullie maar hard werken voor de nieuwe editie..
hartelijke groetjes van ons
Richard en Vivienne
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Eddy goede middag
ik heb wat vragen aan je. Ben nog steeds aan het zoeken naar de cd van de Crazy Rockers maar is niet meer te krijgen.
Maar het moet toch wel kunnen via jou of Woody. (hoop ik)
En is er van jou een cd waar het liedje Maria Helena op staat. (prachtig nummer).
Mijn man was kelner in de Pam Pam in de tijd dat de Crazy Rockers er speelde.
Woody, Woutje en Henny en Pim wat een mooie tijd.
Mijn man ging met Woutje goed om. Als ik de muziek hoor teer ik op de memories uit die tijd.
Ik las laatst een stukje in de indoprive over jaloezie ik geloof dat Woody in die tijd er ook wel over kon praten.
Wout en Woody ........jaloezie of heb ik het verkeerd.
En dan leuk omdat te lezen we zijn ook zo geweest.
Eddy als ik over die tijd doorga wordt het een verhaal van jewelste. Het blijft een mooie tijd.
Ik hoop wat van je te horen en alvast bedankt hiervoor..
Groetjes Carin Osinga.
Reacties
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

A place in the sun
Je hebt jouw jeugd in de tropen doorgebracht. Je hebt daar een bestaan opgebouwd.
Het mocht niet zo zijn dat je er ook voor altijd zou blijven.
Je hebt je gegeven voor het “vaderland”al was dat in feite het land dat aan iemand anders toebehoort.
Jouw moeders en vaders waren van verschillende afkomst.
Beide zijn vreemdelingen en zo divers, dat jij die diversiteit in jouw genen meedraagt.
Het was niet makkelijk, en vaak schommel je tussen het ene en het ander.
Wanneer moeders kant en wanneer vaders kant? Je houdt van beide maar kiest uiteindelijk toch maar vaders kant.
Jouw halfzusters en broeders hield je in bedwang in naam van een vorstin die half de jouwe was.
Toen het vaderland werd bedreigd door een vreemde mogendheid, gaf je je met volle inzet voor de verdediging.
Je verloor de strijd en als je het overleefd hebt eisen jouw halfbroeders en zusters hun vrijheid.
Vertwijfeld ga je weer de strijd aan ditmaal met jouw halfbroeders en zusters.
In naam van een vorstin die half de jouwe was onderga je de vernedering.
Uiteindelijk kies je voor de vrede met jouw halfbroeders en zusters omdat je het land zo lief had.
Het mocht niet baten, de wonden zijn nimmer geheeld en uiteindelijk ga je gedwongen terug naar het land van jouw
vader. Je hebt niets meer en hoopt op de liefde in het land van jouw vaders kant, tevergeefs helaas.
Er was geen welkom, eerder afwijzing, er was geen band, geen enkele herkenning.
Je bent zwaar teleurgesteld maar besluit de schouders eronder te zetten en door te gaan.
Het lukt, je kunt jouw kroost grootbrengen en je gaat de ouwe dag tegemoet.
Heimwee en verlangens naar het land van weleer houden je bezig nu al de kinderen uit huis zijn.
Eenzaam ga je de herfst van jouw leven beleven in een of ander ouderenhuis waar niemand jouw verleden kent
En derhalve blijf je eenzaam omdat niemand jouw verhalen aan wil horen en begrijpt.
Dan herinner je je de oude tijd weer en de Zon, die mooie schijnende zon.
Wat heb je hem gemist in de vele koude dagen, als de winters je teisterden.
Met verlangen kijk je terug, terug naar de tijd in dat verre land. Waar de sawa‟s groen zijn en de pisangboom in jouw
tuin de volle zon opvangt met zijn bladeren. Waar je van vroeg tot laat de vogels hoorde fluiten het hele jaar door.
Waar je de warmte voelde van die zon, die heerlijke warme zon die soms zo heet was.
Dat je voor hem wegkroop in de schaduw van het huis van toen.
Nu verlang je er zo intens naar, zoals vroeger, eens in het verleden, a place in the sun.
ALBERT VAN PREHN.(ICM MODERATOR) 24 Oktober 2010

Indo PRIVÉ
wenst u een vrolijk kerstfeest
en
een voorspoedig 2011 toe
tot ziens
Redactie medewerkers :
Drs. W. Brunings
R. Simons
Armand Filon
Indo Privé steunpunt : Edu Schalk
Directeur en supervisor: E. B. Chatelin
Heeft u nog interessante nieuwtjes die het waard zijn om gelezen te worden,
stuur ze dan naar onze redactie.
indoprive@gmail.com