Handleiding voor een open kamp - Jeugd Rode Kruis

SOORTEN?
1. Fysieke straffen (een tik, slaan, op de blote knieën op de harde
asfalt,…) zijn uiteraard uitgesloten. Niemand (ouder, begeleider,…) mag
ooit een kind pijn doen.
2. Activiteitsstraffen verbieden aangename bezigheden (niet mee gaan
zwemmen) of leggen onaangename bezigheden op (de zaal vegen,
papiertjes rapen,…).
3. Sociale en psychologische straffen als iemand bespotten, verwijten
maken, uitsluiten, schelden, bekritiseren,… Ze doen het kind vaak véél
meer pijn dan fysieke straffen. Wie respect heeft voor kinderen, doet
dat niet.
Mocht het nog niet duidelijk zijn: enkel activiteitsstraffen zijn
toegestaan!
GOEDE STRAF?
Monitoren straffen soms om te tonen dat ze boos of ontgoocheld zijn, of
zelfs om wraak te nemen. Daar dient straf niet voor. Goede straf wil
ongewenst gedrag afleren, fouten herstellen. Straffen zijn hulpmiddelen.
Ze helpen de kinderen aan motivatie om zich medeverantwoordelijk te
voelen voor eigen gedrag. Dertien aandachtspunten voor een goede straf:
1. Begrijpt het kind voldoende wat van hem verwacht wordt? Als een kind
iets verkeerd doet uit onwetendheid, is er geen sprake van ongewenst
gedrag. Vertel dus ook waarom zijn gedrag niet gepast is.
2. Om een kind van gedrag te veranderen, kan straf niet de eerste
strategie zijn. Met aanmoedigen (belonen) kan je ook resultaat
bereiken.
3. De straf moet ook de betekenis van een straf hebben bij het
betrokken kind (als het kind gisteren stelde dat het eens graag zou
meehelpen in de keuken, moet je dat vandaag niet als straf opleggen).
Zet‟M niet buitenspel! 30 VZW Rodekruisvakanties