Reglement Cursussen - Schematherapie

van de problematiek, belangrijkste schema’s en modi en de ontstaansgeschiedenis daarvan, een
analyse van de interactie van de schema’s van de therapeut en de patiënt (bijvoorbeeld uitgewerkt in
een functie-analyse), doelen en behandelplan. De casusconceptualisatie en/of het modimodel worden
tevens grafisch weergegeven. De cursist maakt daarbij gebruik van in de cursus aangereikte formats.
Deze eindopdracht moet door de docent(en) als minimaal ‘voldoende’, een 6, zijn beoordeeld.
Vervolgcursus
Inhoud
Tijdens een vervolgcursus dient sprake te zijn van verdieping van de theorie en van de technieken. De
basistheorie wordt als bekend verondersteld, mag wel kort worden opgefrist. Een vervolgcursus kan
een verdieping inhouden van de technieken die reeds zijn behandeld in de basiscursus, maar kan ook
een toepassing van technieken in een bepaalde setting (bijvoorbeeld in een groep en/of klinisch
milieu) of bij een bepaalde doelgroep (bijvoorbeeld cluster C, verslaafde of forensische patiënten)
inhouden.
Vorm
Idem als basiscursus: Kennisoverdracht vindt voornamelijk plaats door het lezen van relevante
literatuur voorafgaand aan de bijeenkomsten en een toelichting daarop door de docenten via
theoretische inleidingen tijdens de bijeenkomsten. Daarnaast wordt de tijd in de cursus grotendeels
gevuld met demonstraties van behandeltechnieken door de docenten (via life rollenspel of DVD) en
door oefening van vaardigheden. Oefenen vindt deels plaats in kleine subgroepen en deels plenair.
Toets Vervolgcursus*
De eindopdracht voor de vervolgcursus is: Een praktijktoets die bestaat uit een demonstratie door een
cursist van een schematherapeutische techniek middels een rollenspel of een meegebrachte videoopname.
De demonstratie duurt maximaal 20 minuten, er wordt 10 minuten feedback gegeven door
docent en eventueel mede- cursisten. De praktijktoets neemt dus 30 minuten per cursist in beslag. Bij
feedback op en beoordeling van de techniek wordt de Therapy Adherence Scale gebruikt (zie website
Register Schematherapie).
De demonstratie van de techniek moet door de docent(en) als minimaal ‘voldoende’, een 6, zijn
beoordeeld. Indien deze onvoldoende is, krijgt de cursist één herkansing.
*Nota Bene
In een 50 uurs cursus is het in principe mogelijk de praktijktoets in te voegen in de laatste dag(en)
van de cursus. Bij 20 cursisten is dan in totaal 5 uur nodig voor deze toets. In een 25 uurs
vervolgcursus kan de praktijktoets ook ingevoegd worden in de cursus, maar de docent kan er ook
voor kiezen deze buiten de cursus te laten plaatsvinden. Bij sommige vervolgcursussen (bijvoorbeeld
bij een cursus Schematherapie in groepen en/of klinisch milieu of in een Schematherapie cursus in het
kader van een BIG-opleiding, kan het namelijk niet passend of te tijdrovend zijn een praktijktoets in
te voegen. In dat geval kan de docent ervoor kiezen de praktijktoets op een andere wijze te
organiseren, buiten de cursus. De docent is dan verplicht duidelijk aan te geven in het
cursusdraaiboek hoe de praktijktoets plaatsvindt en of daar extra kosten aan verbonden zijn. De
docent heeft dan verschillende opties:
- Een extra dagdeel organiseren voor cursisten die een praktijktoets willen doen en daar
Supervisoren Register Schematherapie voor inhuren.
- De cursisten verwijzen naar een Supervisor Register Schematherapie die een video-opname
van een schemagerichte techniek (20 min) wil/kan beoordelen mede aan de hand van de
Therapy Adherence Scale en de cursist daar feedback op geeft. Deze beoordeling en eventueel
eraan gekoppelde terugkoppelingssessie wordt gezien als afrondend onderdeel van de cursus
en telt NIET als supervisiesessie in het kader van het supervisietraject voor het Register
Schematherapie.
Literatuur
Per cursusdag wordt verplichte literatuur opgegeven, minimaal 60 en maximaal ca. 100 pagina’s.
Daarnaast kan aanbevolen literatuur gegeven worden. De literatuur sluit aan bij de onderwerpen die
op de betreffende cursusdag worden belicht.
De verplichte literatuur bestaat uit (een aantal hoofdstukken uit) het handboek van Young:
Young, J.E., Klosko, J.S. & Wieshaar, M.E. (2005). Schemagerichte therapie. Handboek voor
therapeuten. Bohn Stafleu van Loghum, Houten.
Daarnaast bestaat de verplichte literatuur (en eventueel aanbevolen literatuur) uit een selectie van
delen van boeken en artikelen over schematherapie en persoonlijkheidsstoornissen en/of andere
psychische stoornissen waar de cursus op gericht is.
Gekozen kan worden uit onder meer de onderstaande boeken (anno 2013):
3