Witboek Kraken in PDF

gebruik genomen voor de functie waarvoor ze ooit bedoeld waren: níet als speculatieobject,
maar als woon- en/of werkruimte. Deze krakers stoppen de verloedering van buurten
en genereren nieuwe levendigheid. Ook brengen krakers maatschappelijke misstanden
aan het licht en helpen ze met onderzoek naar criminele eigenaren. Momenteel voorziet
de Nederlandse wet in de bescherming van krakers omdat zij, net als andere bewoners,
huisvrede genieten. Deze bescherming stelt krakers in staat om ook daadwerkelijk iets
nuttigs te doen met leegstaande huizen die verwaarloosd worden door de eigenaar.
Eigenaren met goede bedoelingen hebben momenteel al voldoende middelen in handen
om krakers juridisch aan te pakken. Kraken is namelijk verboden als een pand korter dan
een jaar heeft leeggestaan. Ook als een eigenaar aannemelijk kan maken dat er plannen
zijn met het pand, moeten krakers wijken.
De meeste vastgoedbezitters zijn goed op de hoogte van de wetgeving rond kraken,
waardoor ze zich wel twee keer bedenken voordat ze hun panden leeg laten staan.
Indien een eigenaar toch langdurig leegstaand vastgoed heeft, zal hij door de huidige
kraakwetgeving geprikkeld worden om er snel plannen voor te ontwikkelen. De eigenaar
weet immers dat wanneer er een pand van hem gekraakt wordt een rechter niet snel een
ontruimingsvonnis zal tekenen waneer duidelijk is dat de eigenaar willens en wetens zijn
pand heeft verwaarloosd en hij geen reële plannen heeft.
Indien er wel plannen zijn geldt het omgekeerde en zal de rechter de politie opdracht
tot ontruiming geven. Indien de voorgespiegelde plannen uiteindelijk toch niet uitgevoerd
worden, zijn krakers vaak volhardend genoeg om over te gaan tot een zogeheten herkraak:
het opnieuw kraken van het ontruimde pand. Daardoor zijn ze voor de eigenaar de
spreekwoordelijke stok achter de deur. Dat kraken als drukmiddel een essentiële schakel
in de vastgoedwereld vervult, wordt terecht onderkend door bestuurders van de grote
steden zoals Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en Utrecht. Juist in de grote steden is de
druk op de woningmarkt het grootst en is het belangrijk dat er op alle mogelijke manieren
wordt opgetreden tegen misbruik van vastgoed. Het opleggen van een kleine boete aan
eigenaren die vastgoed leeg laten staan, zoals in het wetsvoorstel voor het verbieden van
kraken van 26 augustus 2008 staat, zal geen drukmiddel zijn omdat die boete simpelweg
verrekend kan worden in de winst die het speculeren opbrengt.
In dit hoofdstuk zullen diverse kraakacties worden beschreven die ieder op hun eigen
manier misstanden binnen de vastgoedsector aan het licht hebben gebracht en ervoor
hebben gezorgd dat leegstaande panden weer een zinvolle invulling hebben gekregen.
De eerste artikelen geven voorbeelden van speculatie door de wat kleinere criminelen,
minder bekend bij een breed publiek, maar berucht bij mensen die betrokken zijn bij
sociale huisvesting. Twee artikelen in dit hoofdstuk gaan over panden van beruchte
vastgoedmagnaten. Deze laten zien hoe complex speculatie kan zijn en dat het kraken van
dergelijke panden jarenlang slepende acties kan behelzen. Ook wordt met dit hoofdstuk
duidelijk dat vooral de onderwereld belang heeft bij een kraakverbod. Daarom om te
beginnen een verhaal van het SPekulatie Onderzoeks Kollektief (SPOK), bedoeld als
waarschuwing voor politici die het willen opnemen voor eigenaren in hun strijd tegen
krakers.
29