THEHICKEYUNDERWORLD - dwars - Universiteit Antwerpen

20
De Internationale Editie
Geen zichzelf respecterend blad zonder buitenlands
nieuws, dachten wij. Elke maand bieden we daarom
een buitenlandse student de kans zijn visie op de actualiteit
te delen. Ditmaal trokken we naar Libanon,
een land waar de Arabische Lente vooralsnog niet
resulteerde in een collectief streven naar verandering.
Ali Seif studeert er Politieke Wetenschappen
aan de Lebanese American University, op zich al een
merkwaardige keuze in “het land van Hezbollah”. Hij
vertelt ons dat we studenten in Libanon eerder als
een factor van stabiliteit moeten beschouwen, anders
dan een kracht van verandering.
Libanon is een van de meest verdeelde naties in
het Midden Oosten en bij uitbreiding in de wereld.
De binnenlandse politiek laat nagenoeg geen enkel
facet van het dagelijkse leven onaangeroerd en het
hoger onderwijs vormt hier geen uitzondering op.
Meestal beschouwt men studenten als progressieve
krachten in een samenleving, maar in Libanon lijkt
dit niet het geval. De reden? We maken dezelfde
fouten als anderen voor ons. Er is geen collectief
Dilemma’s voor een libanese stuDent
streven naar verandering dat religieuze en politieke
fractievorming overstijgt. Integendeel, we doen op
onze campussen vlotjes mee met de verdeel-enheerspolitiek.
ACTIEF PLURALISME?
Afgezien van het onvermogen van studenten om tijdens
hun opleiding deze verschillen te overbruggen,
treft niet enkel hen schuld. De universitaire instellingen
in Libanon vertonen namelijk een uitzonderlijk
sterke religieuze en politieke affiniteit. Studenten
kiezen - meestal - uitsluitend op basis van die affiniteit
een universiteit. Jaarlijks worden er ook studentenverkiezingen
georganiseerd, maar de kandidaten
spreken noch voor zichzelf, noch voor de studenten
in het algemeen. In realiteit vertegenwoordigen zij de
nationale politieke partijen, wat betekent dat de universiteiten
erg gepolitiseerd raakten. De instellingen
bezegelen zo hun lot aan de fracties en studenten
voelen slechts weinig voor een algemeen belang.
Het is hier een soort trend geworden dat studenten
zich inschrijven aan een universiteit en er de verdeeldheid
zo intens ervaren dat ze die al dan niet
onbewust mee helpen ondersteunen. Na enkele jaren
ontgroeien de meesten enigszins al die conflicten
en besluiten ze het land te verlaten, hun studie in
het buitenland af te ronden en daar een nieuw leven
op te bouwen. Per slot van rekening is Libanon ‘een
zootje’. Deze vlucht heeft echter een verwoestend
effect op mijn land. Het maakt deel uit van een vicieuze
cirkel die de economie onder druk zet en de