THEHICKEYUNDERWORLD - dwars - Universiteit Antwerpen

22
De uren met Verschueren
bij De Bromvlieg
je pAsseert elke lesdAg duizenden mensen en plAAtsen.
slechts een enkeling is meer dAn louter een figurAnt.
het is mijn Ambitie om dAAr dit AcAdemiejAAr VerAndering
in te brengen. elke mAAnd gA ik Voor dwars op zoek
nAAr de VerhAlen VAn die dAgelijkse pAssAges en pAssAnten.
deze mAAnd bezoek ik de repetities VAn de brom-
Vlieg, het theAtergezelschAp VAn de uniVersiteit.
De Bromvlieg repeteert in wat de minst gezellige
repetitieruimte in Vlaanderen moet zijn: de onbestemde
keldervertrekken onder de resto in de Koningsstraat.
Fel, genadeloos licht en koude, harde
vloeren maken het de acteurs hier niet gemakkelijk.
Vooraleer er gerepeteerd kan worden, wordt
het administratieve luik afgehandeld. Séverine,
een oudgediende bij de Bromvlieg, legt iedereen
uit hoe de ticketverkoop in zijn werk gaat. Dat
is geen verloren moeite, zo blijkt. Een belangrijk
deel van de inkomsten haalt de Bromvlieg immers
uit de tickets. Het logistieke gedeelte (zalen
en techniek) en het promomateriaal worden
door de universiteit gefinancierd. De steun van
de universiteit was er vanaf het begin, zo’n zes
jaar geleden, toen een groepje filosofiestudenten
een stuk maakte. Wat een eenmalig streven was,
werd een artistieke studentenvereniging met jaar
na jaar vers bloed. Voorzitter Grag beschrijft hun
“We hebben enkel constructieve
meningsverschillen”
doelgroep: “Studenten met weinig of geen ervaring
die toch theater willen maken.” De Bromvlieg
is er dus voor zij die het als een springplank zien
naar de ‘echte’ theaterwereld, maar evengoed
voor iemand die gewoon eens wil proeven van het
leven op de planken. Elk jaar kunnen regisseurs
stukken voorstellen die zij graag willen opvoeren.
Een jury van ‘Bromvlieg-intimi’ en buitenstaanders
selecteert. Dit jaar zijn er financiële middelen voor
vier producties: twee grote en twee kleine. Ik volg
vandaag de twee ‘kleintjes’.
worksHop ‘ontdek jezeLf’
Regisseur Dries en zijn acteursploeg werken in de
restocatacomben aan ‘Binnen’. De groep begint
met een opwarming. Lichamen kronkelen over de
grond en al snel klinkt het gegalm van oerkreten
door de ruimte. Ondertussen trekt een andere
groep theatermakers zich terug in de Stille Ruimte
voor een workshop ‘Ontdek jezelf’. De kelderruimte
begint meer en meer op de ontspanningsruimte
van een gekkenhuis te lijken. De mentale gezondheid
van de personages in ‘Binnen’ is eveneens
alles behalve stabiel. Dries baseerde zijn tekst op
de film ‘Kynodontas’ waarin een vader de rest van
zijn gezin volledig van de buitenwereld isoleert.