volledige versie - Groep T

België - Belgique
P.B. / P.P.
B - 731
JAARGANG 14, NR. 2 - 19 JANUARI 2005
VERSCHIJNT DRIEMAANDELIJKS
Nix in
Interview?
zie pagina 2
Waar is de decaan?
Ze zijn – op één na – alle vijf ingenieur (van wie drie GROEP T’ers), beschikken over een flinke dosis onderkoelde humor,
hebben een voortreffelijke stem en toeren door Vlaanderen met een avondvullend programma.
Meer over Fliet Zorro, de groep van de decaan, op p. 5.
COACHING EN REFLECTIE KRIJGT PLAATS IN DE OPLEIDING
Ingenieurs leren reflecteren
Kritisch kunnen reflecteren’ is één van de basiscompetenties
van de academische bachelor en master.
De BaMa-profielen van de Associatie K.U.Leuven
spreken daaromtrent duidelijke taal. Als je echter in
de curricula gaat zoeken waar en wanneer de studenten leren
reflecteren, kom je vaak van een kale reis thuis. Bij GROEP T
is dat anders: “Coaching en Reflectie” is een herkenbaar
onderdeel van het competentiegebied Educating. Geen facultatieve,
vrijblijvende aangelegenheid maar een vast ingrediënt
van het curriculum en dat al van in het eerste jaar.
‘Educating’ is de derde belangrijke pijler van het 3 E-curriculum van
GROEP T, naast ‘Engineering’ en ‘Enterprising’. ‘Educating’ staat voor
het ontwikkelen van jezelf en van anderen. Het vraagt naar bekwaamheden
als coaching, leren leren, reflecteren en dat gericht op de vier
pijlers van educatie die UNESCO onderscheidt: leren weten, leren
doen, leren samenleven en – als hoogste doel van educatie – leren zijn:
het ontdekken, verrijken en ontplooien van je volledige persoonlijkheid
en het creatief potentieel in jezelf. In een snel evoluerende economie
en technologie waarin kennis vlug veroudert zijn Educatingcompetenties
onmisbaar om je levensbreed en levenslang professioneel
te blijven ontwikkelen, vandaar de prominente plaats van Educating
bij GROEP T.
CoRe
In het nieuwe ingenieurscurriculum vormt Educating een eigen competentiegebied
dat zich over het volledige bachelor/mastertraject uitstrekt.
Het begint in het eerste bachelorjaar vrij bescheiden met leren
communiceren, leren omgaan met informatie en leren reflecteren,
maar groeit in de masterjaren uit tot het persoonlijk ontwikkelingsplan.
Hierin stippelen de masterstudenten in samenspraak met de
hogeschool en de onderneming waarin ze twee semesters gaan leren en
werken zelf een leertraject uit van competenties, doelen en verwachte
resultaten. Het persoonlijk ontwikkelingsplan is de kern van de masterprogramma’s:
de ingenieurs in spe bewijzen ermee dat zij zelf hun
leren in handen kunnen nemen en ondernemer van hun leren worden.
Het onderdeel Coaching en Reflectie in het eerste bachelor heet niet
toevallig CoRe. Omwille van zijn verwevenheid met de hele opleiding
raakt dit opleidingsonderdeel effectief aan de kern van de opleiding.
De concrete input van CoRe (de dingen waarover je leert reflecteren)
Vervolg op pagina 2

foto F. Van Loock
Het mentorenteam van het eerste bachelorjaar: Luc Geurts, Stijn Hannes, Christel Willemaerts, Dirk Smeyers, Chantal De Jonghe, Leni Borremans, Isabelle Geldof, Pieter Roets, Caroline
Danneels en Lieve Houwaer.
INNOVATIE
2
Vervolg van pagina 1
komt immers uit de andere opleidingsonderdelen en CoRe
wil als ondersteunend traject een rode draad zijn doorheen
de hele studieloopbaan. Maar er is meer: CoRe staat ook voor
coaching, in dit geval voor de integratie van het mentoraat
van de eerstejaarsstudenten in het competentiegebied Educating.
De studentenbegeleiding die al sinds jaar en dag bestaat
bij GROEP T wordt op die manier opgewaardeerd en geïntegreerd
in het curriculum. Doel van CoRe in zijn geheel is de
studenten in staat te stellen om via aangepaste coaching en
reflectie meer verantwoordelijkheid te nemen voor het leerproces,
zelf doelen uit te zetten en kritisch na te denken over
de eigen ontwikkeling als student en als aspirant-ingenieur.
Concreet wordt van de studenten op het einde van het eerste
jaar verwacht dat zij kunnen reflecteren op hun studie, dat
zij uit het onderwijsaanbod de meest relevante leerervaringen
en-belevenissen kunnen selecteren en ten slotte dat zij zich
een beeld hebben gevormd van de ingenieur die ze willen
worden.
Reflectiecyclus
Per groep van ± 20 studenten is er een mentor. Zijn/haar taak
bestaat erin om zoals de voorbije jaren de groepsleden te
informeren, op te volgen en te coachen. Nu komt er dus ook
reflectie bij. Het reflecteren gebeurt onder begeleiding van
de mentor aan de hand van een reflectiecyclus. Daarin wordt
in een aantal stappen teruggeblikt op een voorbije leerperiode
en er wordt nagegaan wat goed was en wat beter kan
om op basis daarvan nieuwe leervoornemens te formuleren
voor een volgende periode. Na deze periode wordt opnieuw
teruggeblikt en begint de reflectiecyclus opnieuw. Het is de
bedoeling dat reflecteren voor de studenten een ingesteldheid
wordt. Reflectief handelen staat tegenover routinematig
handelen. In elke situatie opnieuw moet de ingenieur zich
afvragen wat hij/zij best doet om een bepaald doel te bereiken.
Hij/zij moet ook zelf doelen kunnen stellen en daarnaar
toe werken. Daarbij is het belangrijk om te blijven leren van
je eigen ervaringen en die van anderen. Dit is wat onder een
‘reflectieve ingesteldheid’ verstaan wordt. Een dergelijke attitude
houdt je alert, maakt je handelen doorzichtig, zorgt
ervoor dat je naar alternatieven durft kijken en de begane
paden verlaten.
“
Het is belangrijk om
te blijven leren van je
eigen ervaringen en die
van anderen
’’
Verspreid over het academiejaar zijn acht groepssessies ingeroosterd.
De mentor zorgt telkens voor de nodige informatieverstrekking
en begeleidt de reflectiemomenten. Tijdens
de eerste sessie ondertekenen de groepsleden en de mentor
een overeenkomst waarin zij zich engageren om samen werk
te maken van CoRe. De sessies zijn telkens gepland vlak vóór
of na de kritische momenten in het academiejaar zoals examenperiodes,
vakanties, enz. Zo kunnen coaching en reflectie
optimaal aansluiten bij wat op dat moment in de opleiding
aan de orde is.
In de loop van het tweede semester stellen de studenten ook
een ‘ideale vacature’ op van de ingenieur die ze willen worden.
Dit profiel wordt richtinggevend voor de verdere reflectie:
bij elk leerdoel kun je je afvragen of het je een stap dichter
brengt bij je ideaalbeeld. Uiteraard kan het ideaalbeeld in
de loop van het traject worden aangepast, wat dan weer stof
oplevert voor een nieuwe reflectie-oefening.
Bewijsstukken
Doorheen het academiejaar werken de eerstejaars aan een
portfolio. Dit is een map met bewijsstukken waarmee ze
laten zien wat ze in CoRe hebben gedaan en geleerd. Aan de
hand van producten tonen ze aan dat ze inderdaad kunnen
reflecteren, dat ze effectief in staat zijn om relevante leerervaringen
en -belevenissen te selecteren en dat ze zich daadwerkelijk
een beeld hebben gevormd van een ideale ingenieur.
Mogelijke producten zijn reflectieverslagen, verslagen
van groepssessies, maar eveneens examenresultaten, tussentijdse
evaluaties of appreciaties van docenten en medestudenten.
Ook eigen werkstukken, eerder behaalde diploma’s
of certificaten, verslagen van buitenschoolse activiteiten, van
engagement in de studentenraad of studentenvereniging
leveren interessant bewijsmateriaal op. Bij elk product hoort
een bijschrift waarin de student verantwoordt waarom hij/zij
het product gekozen heeft en hoe het product illustreert
welke competentie verworven is. Deze bijschriften moeten
de studenten ertoe aanzetten selectief te zijn en enkel representatieve
stukken op te nemen in het portfolio. Belangrijker
dan de volledigheid is immers de kwaliteit van de producten
en de verantwoording. Kunnen kiezen is ook een
Educating-bekwaamheid.
Y.P.
Nix tekent voor GROEP T
In de nieuwe folders en brochures van GROEP T, op de website en ook in Interview
zul je voortaan geregeld illustraties zien opduiken van Marnix Verduyn,
alias Nix. Deze bekende cartoonist – in een vorig leven nog burgerlijk ingenieur
van de K.U.Leuven – is aangezocht om de huisstijl van GROEP T onder handen
te nemen om te zorgen voor een frisse, jeugdige look. Werk van Nix vind je o.m.
in De Morgen, De Standaard en het Algemeen Dagblad, in het jongerentijdschrift
Max en het striptijdschrift Myx, in het Antwerps stadsmagazine Zone 02
en het satirisch weekblad Pan. Bekende figuren van Nix zijn Kinky en Cosy; zij
verschijnen als dagstrip van de kranten maar ook apart in stripbundels. Nix is
overigens niet alleen cartoonist. Als creatieve duizendpoot treedt hij ook op tijdens
stripfestivals, hij exposeert en verzorgt striprecensies voor Studio Brussel.
Nix is als gastdocent verbonden aan de Kunstschool Sint-Lukas in Brussel. Met
studenten van het stripatelier realiseerde hij onlangs nog een verhalenproject in
de Noordwijk dat resulteerde in een nieuw boek “Bruxxxel-Noord/Bruxxxelles-
Nord”, nu te koop in de stripwinkel.
Y.P.
INTERVIEW, jg. 14, nr. 2, 19 januari 2005

Team building between Flemish and Chinese students. The element of competition adds a bit of extra atmosphere.
FLEMISH AND CHINESE STUDENTS BUILDING TEAM SPIRIT
Recipes for team building
STUDENT
3
At the end of October 2004, the third year students of Electronics exchanged the Leuven campus for the Scouts’
clubhouse in a nearby village. There they did not experiment with circuits, programs or electronic devices, but focused on mutual
understanding and communication. This second edition of the team building days proved to be a big success, according to Paul
Schampaert and Veerle Van Rompaey, members of the Communication department.
GROUP T is popular in China, that is a fact.
The engineering courses taught in English
attract an ever-growing number of students
from the People’s Republic. Most of them opt
for Electronic Engineering. “For quite some time, the
colleagues of the Information Technology department
have been pursuing a deliberate integration policy, with
students from the Dutch and the English programs
cooperating in labs and seminars”, says Paul Schampaert,
head of the Communication department. “Moreover,
Flemish and Chinese students are encouraged to
complete their enterprising project together. The first
enterprising project of that type immediately hit the
bull’s eye. In 2003, the mixed Flemish-Chinese team of
Tanja Stessens and Mina Deng was awarded the Barco
prize, one of the most prestigious engineering awards
in Belgium. Still, we cannot close our eyes to the fact
that the cooperation between Flemish and Chinese students
is not always that successful. Cultural difference
come into play, and perceptions may interfere with the
right understanding of each other’s thinking and acting.
In short, it is not always enough to just ask a Chinese
and a Flemish student to carry out a few experiments
together in the lab to initiate effective intercultural communication.
The team building days that the Information
Technology department organized for the first time
last year are precisely aimed at improving intercultural
communication in an informal context, outside the regular
lectures, exercises and labs. The basic idea is that,
if it works out at the Scouts, it will probably work at the
campus as well.”
Name-dropping
Lecturers of the Communication department were in
charge of coaching the students during this second edition
of the team building days. Veerle Van Rompaey
coached two groups. She describes the activities. “We
started each day with an introduction game. The first
task was to get to know each other’s names and, just as
important, remember them. We know from experience
that the Flemish students find it hard to remember Chinese
names. Chinese students also know this, obviously,
and this is why many Westernize their name, or introduce
themselves as Jan or John instead of Zhang or
Chen. This is actually a pity as Chinese names often
have a special meaning that conveys something more
about the person. That is why we asked the Chinese students
to explain the meaning of their name and why
they are called exactly this name. One of the Chinese
students told us why her name was “shining star”. Once
you have heard the story, you see the person in a different
light and all of a sudden, the name is much easier to
remember.”
In the second part of the introduction game, the students
had to think of the animal they felt most connected
with. Afterwards, everyone had to guess who
had chosen which animal and why. “This was an easy
call”, continues Veerle. “Chinese students are used to
associate themselves with animals and the Flemish students
who have been involved in scouting all remembered
their totem.”
Once the ice was broken, it was time for some physical
exercise. Veerle organized a tug of war, a match of Chinese
football and many more games. “The element of
competition added a bit of extra atmosphere. The Chinese
students, who were a bit apprehensive and hesitant
in the morning, now literally took the lead. It was
also an excellent opportunity for practicing all the
names again.”
Priorities
After lunch, the serious work started. The first exercise
concerned the organization of a fictitious rescue operation
from a cave. Students were presented with the following
situation: a group of 6 persons has become
trapped in a cave that is gradually filling with water.
There is not enough time to rescue everyone. Teams
have to decide which persons they are going to rescue
and in which order. “This task revealed a number of
cultural differences”, explains Veerle. “The Flemish students,
for instance, thought that the Chinese students
would give priority to the older persons, as their culture
promotes respect for the elderly and their wisdom. In
fact, this was not the case at all. The Chinese students
decided to rescue the women with children first, the
more children they had, the higher the priority. The Chinese
students, in their turn, expected the Flemish to
think of the mothers first, just like they did, but they
were on the wrong track as well. The Flemish decided
on the basis of social merit. People with a higher status
or with a job involving many responsibilities were rescued
first.”
The second exercise was the construction of a fictitious
obelisk. Every team member received a card with information
and tips. The task was to bring together all the
pieces of information in order to come to a solution.
“The use of fictitious names for measures and weights,
locations and times generated additional complications”,
says Veerle. “Especially the Chinese students
found it hard to imagine a completely fictitious world.”
Cooking together
Dinner, also presented as a cooperative task, was the
highlight of the day. First, a menu was decided on, and
then the ingredients were bought, students cooked, ate
together and cleaned up afterwards. “The Chinese made
the first move” according to Veerle. “While the Flemish
inspiration was, in most cases, limited to spaghetti and
pizza, the Chinese proposals were much more creative.
The Chinese girls took the lead in the kitchen: they did
not hesitate to ask the Flemish students in their team to
start cutting and chopping, and doing the dishes. There
was no more timidity or shyness towards the evening.
Students who had not even known each others’ names
that same morning were now like old friends.”
Y.P.
INTERVIEW, jg. 14, nr. 2, 19 januari 2005

EDUCATIEVE FACULTEIT AMSTERDAM: EEN PORTRET
Van experiment naar expeditie
GROEP T Pedagogische Hogeschool Leuven onderhoudt al geruime tijd contacten met EFA, de Educatieve Faculteit
Amsterdam. In de komende tijd worden die contacten verdiept tot concrete vormen van samenwerking. In november 2004 was een
delegatie van EFA op bezoek in Leuven. Douwe Wielenga werkte bij EFA, in de laatste jaren als educational change agent. Nu,
gepensioneerd, adviseert hij de lerarenopleiding van GROEP T bij haar vernieuwingen. Hij geeft hier een impressie van de expeditie van EFA.
PARTNER
4
Elsschot dichtte het weliswaar voor een andere
context, maar het blijft een intrigerende zinsnede:
“tussen droom en daad staan wetten in
de weg en praktische bezwaren”. En hij
voegde eraan toe: “en ook weemoedigheid die niemand
kan verklaren.”
Droom
EFA’s droom werd erkend door de toekenning van de
status van experimentele lerarenopleiding. De aanleiding
was de uitspraak van de staatsadviescommissie
COMMITT dat de kracht van de invloed van ICT op
onderwijs niet zozeer gezocht moet worden in het efficiënter
maken van bestaande vormen van onderwijs.
Informatie- en communicatietechnologie verandert
geleidelijk de wijze waarop mensen werken, spelen en
leren - de samenleving dus - en daarmee ook de rol van
het geïnstitutionaliseerde leren in de maatschappij.
EFA won destijds de wedstrijd tussen hogescholen
door de nadruk te leggen op plannen voor een volledig
nieuw opleidingsconcept dat toekomstige leraren een
zeker gevoel kan geven in hun onzekere rol in de veranderende
samenleving. Dat werd door de jury expliciet
vermeld. EFA kreeg geld om met dit concept te
experimenteren. Dit concept koppelt “leren” aan zinnig,
liefst authentiek werk. Het betreft twee soorten
van leren. Leren-van-de-eerste soort gaat om kennis en
vaardigheid die nodig blijkt te zijn om dat werk goed
te kunnen uitvoeren. Later moet een leraar dat zelf
immers kunnen onderkennen en zich eigen kunnen
maken. Dus waarom niet tijdens de opleiding studenten
zo snel mogelijk zelf laten bepalen welke “bronnen
en trainingen” ze denken nodig te hebben? Het
stuurmechanisme is daarbij het authentiek werk in de
“Leerpraktijken” waar ze verantwoordelijkheid in dragen.
En ICT faciliteert dit productie- en leerwerk, net
zo als in de samenleving.
Het leren-van-de tweede-soort betreft het “Metawerk”.
Hier gaat het om de bekwaamheid te leren van opgedane
ervaring, doelen te stellen en doelbewuste acties
te plannen om dichter bij die doelen te komen en dat
te kunnen meten. De verantwoordelijkheid die een
student te dragen krijgt, net als later in de professionele
praktijk, behelst dus niet alleen het werk maar
ook het leerproces dat daarmee samenhangt, inclusief
de toetsing. Dat is makkelijk gezegd, maar het vergt
veel van student en opleiding om dit te realiseren. Een
portfoliosysteem (het eerste digitale in Nederland) en
een herontwerp van het toetsingssysteem bleken
essentieel om de zaak in beweging te krijgen.
“
Je weet de
richting waarin je wilt
gaan, maar de weg er
naar toe ligt niet
dogmatisch vast
Daad
’’
Dat was de droom. En nu de daad. Onderwijswetten,
psychologische wetten, praktische onmogelijkheden
en een weemoedig vroeger-gevoel zijn taaie tegenstanders.
Zo’n taaie is het feit dat de instelling niet mocht
vergeten dat de bestaande winkel ook open moet blijven
en dat de organisatie wordt gedragen door aanwezige
mensen met hun ervaring, trots en gevoelens. Een
manier om daarmee om te gaan is het begrip “Expeditie”.
Je weet de richting waarin je wilt gaan, maar de
weg er naar toe ligt niet dogmatisch vast. We kappen
ons een weg door de jungle, geleid door richtingsgevoel.
Komen we een onoverkomenlijk moeras tegen
dan gaan we eromheen, maar houden wel de richting
vast, tenzij de nieuwe positie uitzichten biedt die aanleiding
zijn om iets aan het kompas te verstellen. Zoals
er, volgens het opleidingsconcept, voor de verschillende
studenten verschillende wegen naar het Rome
van de leraarsbekwaamheid zullen zijn, zo zal de ontwikkelingsroute
van de EFA bij de realisering van de
droom ook voor verschillende afdelingen verschillend
mogen zijn. Zo proberen we “bottom up” en “top
down” te verenigen.
Een voorbeeld van een aanpassing van het kompas
was de opkomst van aandacht voor het verschuiven
van grotere delen van de opleiding naar de scholen:
een logisch vervolg overigens op het principe van de
koppeling van leren aan zinnig werk. En een uitstekend
voertuig voor realiseren van de oorspronkelijke
dromen.
Realiteit
De realiteit blijkt weerbarstig te zijn. Zoals de huidige
directeur van EFA het uitdrukt: een organisatie heeft
de sterke neiging, net als een menselijk organisme, om
bij verstoring actief te streven het evenwicht te herstellen.
En zoiets is met de EFA ook het geval. De één
noemt het realisme, de ander treurt om de droom.
Gelukkig is het evenwichtspunt behoorlijk verschoven,
dat wel. De Pedagogische Hogeschool van GROEP T
heeft vergelijkbare dromen en kan veel opsteken van
de realiteit van EFA en de valkuilen die ze vulde of
omzeilde of niet zag. En zo kan EFA profiteren van het
gemak waarmee men in Leuven sommige veranderingen
heeft gerealiseerd die bij EFA nog steeds bloed,
zweet en tranen kosten.
De realiteit blijkt intussen ook sterk beïnvloed te zijn
door de droom. Mede door de inspiratie die van EFA
uitging is in de periode 2000- 2003 veel in gang gezet
in de gezamenlijkheid van de Nederlandse lerarenopleidingen:
portfolio en assessment, leerpraktijken,
onderzoek naar implementatieproblematiek en naar
effecten, systeem voor competentiebeschrijvingen,
kennisbasis met voortgangstoetsen. ICT heeft bij al
deze zaken de rol zoals bedoeld: geen doel maar middel.
Die gezamenlijkheid van de opleidingen is een
sterk wapen gebleken tegen sceptici: dromen zijn niet
altijd bedrog. De ontwikkelingen bij de lerarenopleidingen
zijn onderdeel geworden van een brede stroming
waaraan technische, economische, kunstzinnige,
maatschappelijke en vele andere typen opleidingen
deelnemen. De EFA heeft in dit krachtenveld haar
innovatieve positie weten te behouden.
Douwe Wielenga
Bezoek uit Amsterdam. Vlnr: Marco Snoek, lector; Jos Beelen, coördinator internationalisering; Wietske Miedema, coördinator EFA-breed; Jan Lindhout, relatiebeheerder scholen; Jacqueline
Kösters, coördinator metawerk; Peter Ale, coördinator basisonderwijs; Douwe Wielenga, educational change agent; Dick de Wolff, directeur EFA en de decanen Stijn Dhert en Johan
Heyvaert.
INTERVIEW, jg. 14, nr. 2, 19 januari 2005

Geert Feytons, Jan Aerts, Hendrik Van Hooreweghe, Peter Bemelmans en Luc Geurts, alias Fliet Zorro. “Wat het betekent of waar het juist op slaat weten we niet, maar het klinkt goed.”
ALUMNI IN DE KIJKER
Fliet Zorro op toernee in
Vlaanderen
ALUMNI
5
Ze zijn – op één na – alle vijf ingenieur, beschikken over een flinke dosis onderkoelde humor en hebben ook nog een
voortreffelijke stem waarmee ze de meest uiteenlopende muziekstijlen aankunnen. In november 2003 waren ze nog finalist van de Nekkawedstrijd,
vandaag toeren ze door Vlaanderen met een avondvullend programma. Een portret van Fliet Zorro, de a capellagroep van Luc
Geurts, decaan van GROEP T’s ingenieursopleiding.
Fliet Zorro is het antwoord van vijf jonge dertigers
op het stereotiepe beeld dat a capella
ofwel om vocale bewerkingen van populaire
songs ofwel om oubollige barbershops gaat”,
lezen we op de website van de groep. Hiermee is de
toon meteen gezet. Fliet Zorro is een vreemde eend in
de a capella-bijt, waar kitsch en cliché nooit veraf zijn.
“Om te beginnen brengen we zoveel mogelijk eigen
nummers, zingen consequent in het Nederlands en
nemen onszelf en onze boodschap niet erg au sérieux”,
zegt Hendrik Van Hooreweghe, woordvoerder en PRman
van de groep. “We willen muziek en humor creatief
combineren zonder evenwel in de val van de
slapstick te trappen. Op één punt doen we geen toegevingen:
de muzikale kwaliteit gaat boven alles.”
Repertoire
Het waren Luc en Hendrik die tijdens de nieuwjaarsnacht
van 1999-2000 op het idee kwamen een a capellagroep
op te richten. Luc sprak Jan Aerts aan die hij
kende via gemeenschappelijke vrienden bij GROEP T.
En Jan nam contact op met Geert Feytons, zijn jeugdvriend
uit Linden. Zij gingen in 2001 samen aan het
zingen. Peter Bemelmans is pas recent lid van de club
geworden; hij werd door Luc geheadhunted bij een
andere band.
De naam ‘Fliet Zorro’ kwam in 2002 uit de lucht gevallen.
“We hadden ons ingeschreven voor een wedstrijd
van a capella amateurgroepen in Maaseik”, vervolgt
Luc. “Dus hadden we dringend een naam nodig. Een
intensieve brainstormsessie daags vóór de wedstrijd
leverde Fliet Zorro op. Wat het precies betekent of
waar het juist op slaat weten we nog altijd niet maar
het klonk goed. En… we wonnen er de wedstrijd mee.”
Het eerste optreden van Fliet Zorro in Maaseik was
meteen een schot in de roos. “We stonden daar als
groentjes te midden van doorgewinterde groepen met
een rijkgevuld repertoire”, zegt Geert. “We hadden net
genoeg nummers in voorraad om de wedstrijd uit te
zingen. Om eerlijk te zijn, we waren misschien niet de
besten, maar we brachten wel het beste entertainment.
En dat heeft uiteindelijk de doorslag gegeven.”
Finalist
Na de overwinning in Maaseik begon het publieke
leven van Fliet Zorro. Een volgend hoogtepunt kwam
een jaar later tijdens de derde editie van de Nekka-wedstrijd
van het Nederlandstalige lied, een zoektocht naar
nieuw talent. Na een lange weg van provinciale selecties,
voorrondes en een halve finale, belandde Fliet
Zorro in de finale. “Van de 90 groepen die meededen
bleven er in de halve finale nog 19 over en in de finale
6”, zegt Jan. “De opdracht tijdens de finale was geen
lachertje: 2 nog niet eerder gebrachte eigen nummers
én een nieuwe muzikale creatie op een opgelegde tekst.
Winnen deden we niet, maar we waren al heel blij met
de finaleplaats.” De wedstrijdjury noemde Fliet Zorro
een “frisse klank in het overwegend Engelstalige a
capellawereldje met vijf mannen die met beide voeten
op de grond staan.” Het wedstrijdverslag maakt ook
nog melding van een “zeer aangename verrassing”. In
De Standaard beschreef Karel Michiels het optreden als
“grappig” en “technisch hoogstaand, minstens even
goed als Voice Male”.
Kleine avonden
De finaleplaats in Nekka opende voor de jonge a capellagroep
nieuwe deuren. Om te beginnen die van de
culturele centra in Vlaanderen. Sinds kort maakt Fliet
Zorro deel uit van het circuit van “De kleine avonden”,
dit is een initiatief dat het Nederlandstalige lied hier te
lande wil promoten. “De kleine avonden biedt jong
muzikaal talent met een Nederlandstalig repertoire een
podium aan”, vertelt Peter. “In de praktijk is het een
toernee langs de Vlaamse culturele centra. Het project
voorziet ook in op maat gesneden ondersteuning en
begeleiding door een professionele artiest. Onze coach
is Wim De Wulf, de regisseur van Kommil Foo.”
Muzikaal is Fliet Zorro alvast niet voor één gat te vangen.
Als je de groep hoort, herken je diverse muziekstijlen
gaande van disco over hardrock in een renaissance
verpakking tot wat zij zelf “etherische
beslommeringen en generische (echt) boysband-nummers”
noemen. Het leidmotief doorheen deze veelzijdigheid
is duidelijk humor.
Onvermijdelijke stilte
Inmiddels pakt Fliet Zorro uit met ‘De onvermijdelijke
stilte’, een avondvullend programma met veel eigen
nummers en bewerkingen. Met ‘De kleine avonden’
treedt de groep minstens een keer per maand op ergens
in Vlaanderen. “Veel meer optredens kunnen we als
hardwerkende mensen met een drukke dagtaak niet
aan”, zegt Luc. “We moeten trouwens ook nog repeteren
en eigen nummers maken. Als de druk te groot
wordt, is het niet leuk meer en dan verliest onze groep
zijn bestaansreden.” Dit brengt ons bij het professionele
leven van de Fliet Zorro’s. Wie zijn de mannen
achter de stemmen? Luc Geurts stelden we al voor
maar we hadden het nog niet over de drie andere ingenieurs
die nota bene allemaal een GROEP T-diploma
op zak hebben. Geert Feytons is webdesigner bij
Atmosphere, een reclamebureau van de BBDO-groep,
Hendrik Van Hooreweghe werkt als zelfstandig IT-consultant
voor grote bedrijven uit de chemische sector
en Jan Aerts ontwerpt en bouwt waterzuiveringsstations
bij Enprotech. Rest nog Peter Bemelmans. Hij is
vrachtwagenchauffeur en doorkruist het hele land met
koolzuurgas (voor de bubbels in het bier). Volgens Luc
is hij de beste bas van België. “Ingenieurs voeren
steeds het hoogste woord, daarom vind je bij die kerels
geen goede bassen”, aldus de decaan.
Y.P.
INTERVIEW, jg. 14, nr. 2, 19 januari 2005

BUITENLANDSE STAGES IN DE LIFT
Plastische opvoeding in Zambia
Ook dit jaar zwermen de laatstejaars in de lerarenopleiding tijdens het tweede semester uit over de hele wereld. Zij
gaan voor een periode van 6 tot 9 weken op zelfstandige stage en nemen in een school ter plaatse de taken van de leraar over. Zo ook
Lieve Aerts en Hilke Swings, derdejaars Plastische Opvoeding. Zij wilden al langer naar zwart Afrika, liefst naar een land waar het toerisme
nog niet heeft toegeslagen. Nu ze de kans krijgen om te vertrekken, zijn ze niet meer te houden. Van 31 januari tot 12 maart 2005 zijn
Lieve en Hilke aan de slag in de Firm Foundation Elementary School in Mazabuka (Zambia).
INTERNATIONAAL
6
Sinds vier jaar geleden de zelfstandige stage in
het laatste jaar van de lerarenopleiding is ingevoerd,
trekken almaar meer studenten naar het
buitenland. Sommigen maken gebruik van het
aanbod van het Socrates/Comeniusprogramma binnen
de Europese Unie, maar de meesten kijken verder. Thailand,
Guatemala, Venezuela, Peru, Zuid-Afrika, Jamaica,
Curaçao, Gambia zijn stilaan ‘alledaagse’ stagebestemmingen
geworden. GROEP T-studenten geven er niet
alleen les, ze verzorgen ook taal- en sporttrainingen,
staan in voor de opvang van straat- en weeskinderen of
functioneren in proefprojecten in experimentele scholen.
Wie na zo’n grensverleggende ervaring terugkeert
kijkt anders tegen zijn/haar beroep en de wereld aan.
Het maakt van jou niet alleen een betere allround leraar,
maar niet zelden ook een ander mens.
“Dat het Zambia is geworden is eerder toevallig,” vertelt
Lieve. “Een school in dat land kwam voor op de
lijst van Nele Verboven, de coördinatrice van de buitenlandse
stage. De info en de foto's van de school in
Mazabuka, ten zuiden van Lusaka, die we dan op het
internet hebben gevonden hebben ons over de streep
gehaald.”
Teacher training
“Het is een Christelijke basisschool die is opgericht
door een Nederlander en zijn Zambiaanse vrouw”, vervolgt
Hilke. Het onderwijs is in het Engels maar dat is
voor ons geen probleem. De school is zelf vragende partij.
Zij zien stagiairs graag komen omdat die de taakbelasting
kunnen verminderen, maar ook omdat die
nieuwe werkvormen en evaluatieprocedures kunnen
introduceren. Wij gaan dus in zekere zin ook als
'teacher trainers' van wie innovatie en creativiteit worden
verwacht. Wij studeren allebei Plastische Opvoeding;
Lieve heeft gekozen voor Geschiedenis als keuzevak
en ik voor Project Algemene Vakken. We hebben
beiden ook de optie Godsdienst met lesbevoegdheid
gekozen”, vertelt Hilke.
“We zullen ons dus op verschillende gebieden verdienstelijk
kunnen maken. Ongeveer 35% van de
bevolking maakt de lagere school niet af en over het
algemeen is deze van slechte kwaliteit. Firm Foundation
Elementary School wil hier verandering in brengen
door kwalitatief goed onderwijs aan te bieden aan
iedereen, ongeacht religie, financiële of sociale achtergrond.
Voor de leerlingen die van verderaf komen,
biedt de school onderdak. De school besteedt extra aandacht
aan de kinderen die in de Zambiaanse samenleving
verwaarloosd worden. Dit zijn vooral gehandicapten,
HIV-geïnfecteerden en seksueel misbruikte
kinderen. Op school wordt de kinderen die zonder eten
naar school komen een lunch aangeboden. Wij gaan
daar dus niet alleen lesgeven, maar ook begeleiden. We
bekijken het waarschijnlijk erg idealistisch, maar we
denken toch dat we daar zinvol werk zullen kunnen
verrichten.”
Leren van elkaar
“Ja, en aangezien ik Geschiedenis doe ga ik daar voor
mijn porfolio een aantal geschiedkundige thema's uitdiepen.
Ik wil niet alleen die school maar ook het land
leren kennen”, vertelt Lieve nog. “Wij zullen daar zeker
ook een stuk van de Zambiaanse cultuur leren kennen,
en misschien met een andere kijk op onze eigen cultuur
terug komen. We hopen daar ook een beetje te
kunnen ‘onthaasten’ en een dosis Westerse stress van
ons af te kunnen schudden.”
“We zullen zeker ook van hen kunnen leren, bijvoorbeeld
hoe je allerlei recuperatiemateriaal creatief kan
gebruiken voor Plastische Opvoeding. Dat zal ons
bewuster maken van de waarde der dingen. Hier werken
we als vanzelfsprekend meteen met dure verf. Toch
gaan we op hun verzoek heel wat materiaal meenemen,”
aldus Hilke. “We zijn ons ervan bewust dat een
stage van zes weken niet lang is, maar bovendien heb ik
nog een interessante alternatieve stage met allochtone
kinderen in Schaarbeek in het verschiet en ook Lieve
heeft nog wat op stapel staan in Mechelen.”
“En wat zullen we niet te vertellen hebben als we terug
zijn ... Voorlopig kunnen we alleen zeggen dat het
onbekende ons wenkt, en hoewel we beiden nogal
avontuurlijk zijn aangelegd zouden we het waarschijnlijk
toch niet op ons ééntje hebben aangedurfd. Maar
samen staan we sterk.”
John Caluwaerts
Zelfstandige buitenlandse stages
Tweede semester 2005
Vijfendertig laatstejaarsstudenten in de lerarenopleiding
of 20% van de lichting die in 2005 afstudeert,
is tijdens het tweede semester gedurende 6 tot
9 weken aan de slag in het buitenland. De bestemmingen
en de betrokken scholen of organisaties zijn
opgesomd in onderstaande tabel:
Bolivië: American International School
of Bolivia
Curaçao: Peter Stuyvesant College
Frankrijk: Collège Louis Pasteur
Gambia: The Swallow School
Groot-
Brittannië: University College London
Guatemala: Centro educativo ‘20 de Mayo’
Hongarije: Avasi Gimnázium
Italië: Istituto Comprensivo Giacomo
Matteotti Liceo Classico
‘Beda Weber’
Mexico: Montessorischool
Peru: Chico Latino
Portugal: St. Dominic’s International School
Suriname: Matoekoe, Centrum voor opvang van
jong volwassenen met een handicap
Thailand: Rajabhat Institute Suan Dusit -
Bangkok
Turkije: Hamdullah Emin Pasa College
U.S.A.: M.R. Weaver Elementary School –
Los Angeles
Zuid-Afrika: Jim van Tonderskool
Brandwacht Primary School
Laerskool Fleur
Lieve Aerts en Hilke Swings, derdejaars Plastische opvoeding, gaan lesgeven in de Firm Foundation Elementary School in Mazabuka (Zambia).
INTERVIEW, jg. 14, nr. 2, 19 januari 2005

Chen Chi and Andy Motten are fourth-year students in Electronic Engineering. Together they design a new wireless home control system for the Philips Digital Systems Laboratories in Shanghai.
ANDY AND CHEN CARRY OUT PROJECT IN SHANGHAI
Mixed Flemish –
Chinese projects take off
INTERNATIONAL
7
In the course of 2001-2002 the first six Chinese engineering students arrived at GROUP T in Leuven. Four years later
their number has increased to 115 or 10% of the total number of students in the engineering school. A considerable effort is being made to
integrate foreign students. This form of cooperation is resulting in more and more collective final-year projects by Chinese and Flemish
students. Andy Motten and Chen Chi, two fourth-year students in Electronic Engineering form just such a duo.
The arrival of the Chinese students has
undoubtedly been an enrichment of the study
programme and for life and work on the campus.
It has however led to GROUP T being
faced with a number of new challenges. Management,
professors and students are all in their own way making
an effort to further and hasten the process of integration.
This can range from Chinese students accompanying
their Flemish counterparts during the annual Asian
Project study trip, to professors initiating extra-mural
team-building sessions. But there is much more. Chinese
students are invited to spend Christmas with Flemish
families while the student’s union helps out with
the catering during the Chinese New Year festivities.
There is a high degree of interest in the Dutch courses
on offer and Chinese graduates are employed in the
International Office in order to familiarize newcomers
with their studies and with the city of Leuven itself. Of
course it doesn’t always run according to plan, but no
one can be accused of resting on their laurels.
Yet another positive development is that more initiatives
are being taken with regard to the study programme
in order to boost cooperation between Flemish
and Chinese students. In this respect the engineering
students in Electronics are those with the most experience.
They have for some considerable time been working
together in the laboratories and are submitting an
increasing number of proposals for the company project
which represents the final part of the study programme
for engineers.
Guide in Shanghai
Andy and Chen got to know each other during the
mixed practical sessions. Both are engineering students
in Electronics specializing in Design Technology. Chen
is originally from Shanghai and began his studies at the
prestigious Beijing Jiaotong University, one of the first
partner universities in China to take part in the Joint
Undergraduate Programme in Engineering. This programme
consists of Chinese students doing their first
year at their home university before enrolling for the
second year at GROUP T. An agreement has been
reached with the Beijing Jiaotong University whereby
those graduating from Leuven are awarded both a Flemish
as well as an official Chinese degree. Chen enrolled
three years ago for the Joint Undergraduate Programme
and has no regrets about doing so. He appreciates
GROUP T’s programme of engineering education
because of its practical approach, the high degree of
independence, the teamwork and the cooperation with
Flemish students.
During the 2004 Asian Project Chen acted as a guide for
his Flemish friends showing them around Beijing and
Shanghai. The busy itinerary of the students in Electronic
Engineering included among other things a visit
to the Philips Digital Systems Laboratories in Shanghai.
Their host and German General Manager of the company,
dr. ing. Thomas Boltze, spoke to the students.
“There was a relaxed, almost family atmosphere in the
company. We also saw a considerable number of foreigners
on placement. The General manager was a
friendly man who spoke excellent Dutch and has good
contacts in Leuven with among others the sister company
Philips Digital System Lab in Heverlee”.
When dr. Boltze suggested carrying out a company project
in the company, Andy and Chen realized at once
that a unique opportunity had arisen. Three months
later they found themselves once again in Shanghai not
for a visit this time but for an intensive two-month
study and work placement in the company.
Complementary
Andy and Chen’s work lies in the field of home automation.
Their task consists of designing a new wireless
home control system, a sort of integrated remote control
which enables you to switch on and off the lighting
in your home, regulate the temperature and operate
appliances and installations etc. During their placements
in Shanghai Andy and Chen familiarized themselves
with all sorts of software programmes which
could be used in their design. These included new technologies
developed at Philips in Leuven. Back at
GROUP T they are concentrating on the hardware. “In
principle, we don’t have to return to Shanghai to finish
our project”, says Chen. “We have excellent support
here from our promoter Professor Luc Bienstman. Later
in the year dr. Boltze is coming to Leuven giving us the
opportunity for an in-depth exchange of ideas. In addition
we can rely on Philips in Leuven for extra information
or advice”.
Both students agree that working in mixed teams offers
numerous advantages. “We actually complement each
other”, says Andy. “Chen in the first instance looks at
things from a theoretical angle and thinks everything
through very carefully before getting down to work. I
prefer to take a more practical approach, see how it
works in concrete terms and then ask which principles
or patterns lie at the bottom of it. These different
approaches mean that we can learn a great deal from
each other”.
Further study
Though working hard on their project, both team members
are looking forward to the future. After GROUP T
Chen is determined to do more specialized study in
Electronics at the K.U.Leuven. He then intends to gain
a few years experience in a European high technology
company before returning to China to build a career as
an engineer in Research and Development. Likewise
Andy has no plans to bring his student days to an end in
June 2005. He wants to deepen his knowledge of his
subject area with a view to a job in R & D in a company.
If the latter is in China is yet to be decided. “I'll first wait
for three years until my girlfriend has graduated … as
Sinologist”, he says wisely.
Y.P.
INTERVIEW, jg. 14, nr. 2, 19 januari 2005

DOCENT IN DE KIJKER
De coördinator
van de kampioenen
Bij GROEP T studeren dit jaar 11 topsporters, 7 in de lerarenopleiding en 4 in de ingenieursopleiding. “Geen slechte
score voor een hogeschool met 2 000 studenten”, vindt Roel Van der Auwera, lector Lichamelijke Opvoeding in de Pedagogische Hogeschool
en coördinator van het Topsportgebeuren. Sinds GROEP T vorig jaar het Topsportconvenant Hoger Onderwijs van het Bloso ondertekende, is
de hogeschool officieel erkend als “topsportonderwijsinstelling”.
DOCENT - PH
8
Een van de parels aan de kroon van GROEP T’s
lerarenopleiding is ongetwijfeld de afdeling
Lichamelijke Opvoeding. L.O. is niet alleen
een van de grootste studierichtingen, maar ook
een van de meest dynamische. Hiervan getuigen initiatieven
zoals de 100 Sportprikkels, één van de hoogdagen
in de Vlaamse scholensport. “Wij hechten veel
belang aan zelfstandigheid en ondernemingszin”,
bevestigt Roel. “De leraars en leraressen L.O. die bij ons
afstuderen kunnen letterlijk en figuurlijk hun mannetje
staan. Als lid van het schoolteam, maar ook als trainer
van een sportclub, als beheerder van een fitnesscentrum
of als manager van een outdoorbedrijf.” In de lerarenopleiding
doceert Roel Biomechanica in het eerste,
tweede en derde jaar en het keuzevak Bewegingsrecreatie
in het tweede jaar. Zoals het een echte L.O.-er past,
combineert Roel theoriecursussen met praktijkvakken
als voetbal en atletiek.
Statuut
Dit academiejaar kreeg Roel er een job bij: topsportcoördinator
van GROEP T. “Het is een functie die dringend
invulling behoefde, want het aantal studenten dat
het statuut van topsporter aanvraagt neemt jaarlijks
toe”, merkt Roel op. “Bovendien vraagt het topsportconvenant
dat GROEP T vorig jaar ondertekende om
een professionele aanpak en sportwetenschappelijke
expertise. Zo komt het dat elke student die als topsporter
erkend wil zijn voortaan eerst langs mij passeert.”
GROEP T telt eigenlijk twee categorieën van topsporters.
Tot de eerste en grootste groep behoren de studenten
die door de hogeschool als topsporter erkend
zijn. “Daarbij hanteren we twee belangrijke criteria”,
verduidelijkt Roel. “Wat de ploegsporten betreft, moet
je speler zijn in de eerste of tweede klasse van de nationale
competitie. Beoefen je een individuele sport, dan
moet je tot de 16 besten van België behoren in je discipline.
Wie in dat geval is, krijgt het statuut van topsporter
en heeft recht op de nodige aanpassingen in
zijn/haar studie- en examenorganisatie om studeren en
sporten te kunnen combineren. In de praktijk komt het
erop neer dat er voor de student-topsporter een regeling
wordt uitgewerkt zodat hij/zij in de loop van het
academiejaar en tijdens de examenperiodes aan de
competitie en de trainingen kan blijven deelnemen.”
Vanaf dit academiejaar worden alle dossiers dus gecentraliseerd
bij Roel. Bij elke aanvraag horen bewijsstukken
zoals een aanbeveling van je sportfederatie en je
trainer en een overzicht van de resultaten die je het
voorbije jaar behaalde. Als Roel het licht op groen zet,
gaat het dossier naar de studentendecaan die de docenten
op de hoogte brengt en erover waakt dat de afspraken
effectief worden nageleefd.
Convenant
Tot de tweede categorie topsporters behoren de studenten
die ressorteren onder het Topsportconvenant
Hoger Onderwijs van het Bloso. “Hierbij wordt echt
gemikt op de crème de la crème”, aldus Roel. “Elitesporters
die uitblinken op de Olympische Spelen of in
wereld- of Europese kampioenschappen en beloftevolle
jongeren die het potentieel hebben om internationaal
te schitteren.”
Het convenant bestaat erin dat een aantal direct betrokken
partijen – het Bloso, het Belgisch Olympisch en
Interfederaal Comité, de universiteit of hogeschool en
de sportfederatie van de student – een overeenkomst
afsluiten waarin zij zich engageren de combinatie van
studie en sportbeoefening zo goed mogelijk te laten verlopen.
“De overeenkomst voorziet niet alleen in een op
maat gesneden coaching en ondersteuning maar ook in
de nodige financiering”, vervolgt Roel. “Zo krijgt iedere
student-topsporter in zijn/haar universiteit of hogeschool
een privé-mentor ter beschikking die het leertraject
opvolgt en de student begeleidt bij zijn/haar tijdbeheersing,
studiemethode en -planning. Hiervoor
ontvangt de instelling een forfaitair werkingskrediet
van Bloso. De student-topsporter krijgt eveneens een
financiële tegemoetkoming in de vorm van een arbeidscontract
of terugbetaling van het inschrijfgeld. Het
BOIC zorgt op zijn beurt voor een extra-subsidie van de
sportfederatie zodat de student-topsporter ook op sportief,
logistiek, medisch en paramedisch gebied van een
optimale ondersteuning kan genieten.”
Selectief
Voor dit bijzonder statuut kun je jezelf niet kandidaat
stellen. Dit moet gebeuren door je sportfederatie bij het
Bloso dat elk jaar een lijst opstelt van de erkende studenten-topsporters.
“Hoe selectief men wel is, blijkt uit
de aantallen”, zegt Roel. “In heel Vlaanderen zijn er
maar tien, van wie één GROEP T-er, Pieter Gysel, de
shorttrackkampioen. Hij bevindt zich in het selecte
gezelschap van atleten als Cedric Van Branteghem,
Wouter D’Haene en Peter Croes.”
Een taai misverstand wil Roel nog uit de wereld helpen.
Het vooroordeel dat wie erkend is als topsporter
het gemakkelijker heeft dan de doorsnee student. “Volkomen
fout is dat”, vindt Roel. “Voor studenten-topsporters
ligt de lat even hoog als voor de anderen,
alleen hun leertraject is verschillend. Dit zal trouwens
binnenkort niet meer uitzonderlijk zijn want het flexibiliseringsdecreet
maakt precies een meer geïndividualiseerde
studieloopbaan mogelijk voor iedereen. Wie
studie met topsport wil combineren, kiest helemaal
niet voor de simpele weg. Ook met de extra-aandacht
en begeleiding blijft het keihard knokken. Wie studie
en topsport kan combineren is twee keer kampioen.”
Y.P.
Meer informatie over het statuut van topsporter en
het Topsportconvenant Hoger Onderwijs bij
roel.van.der.auwera@groept.be
Roel Van der Auwera, docent Lichamelijke Opvoeding in de lerarenopleiding, is topsportcoördinator van GROEP T.
INTERVIEW, jg. 14, nr. 2, 19 januari 2005

Dr. Ingrid Ilsbroux, head of the Life Technology Department at GROUP T: “Water management is increasingly becoming a question of conflict management”.
UNESCO INTERNATIONAL CONFERENCE ON WATER
Water: a source of conflict?
One of the biggest problems facing the world is the lack of drinkable water. Experts predict serious conflicts and tensions between
countries and regions where water supplies are or have to be shared. However, according to UNESCO’s Division of Water Sciences in Paris
it doesn’t need to get that bad. In the framework of the PCCP project (from Potential Conflict to Co-operation Potential) UNESCO
organized an international conference in the Spanish city of Zaragoza to discuss water related problems. Dr. Ingrid Ilsbroux, head of the
Life Technology Department at GROUP T was there. Here she takes a look back at a refreshing learning experience.
DOCENT - TH
9
Water is unmistakably a scarce commodity”,
confirms Ingrid Ilsbroux. “It
appears from research carried out by the
United Nations that at present 1.4 billion
people on the planet have no access to drinkable
water. If this situation continues, by the year 2025, 2.3
billion people in over fifty countries will be suffering
from an acute water shortage, with all the inevitable
consequences not only for health and welfare but for
the economy and agriculture as well. Water may not
always and everywhere be a direct cause of war but
can undoubtedly be an element giving rise to new conflicts
or reinforcing existing tensions”. UNESCO has
been preoccupied for some considerable time with
water-related issues. In the European headquarters in
Paris a Division of Water Sciences is concentrating on
the development of a new integrated water management
programme. “A principal characteristic of the
new approach is the international dimension”, says
Ingrid Ilsbroux. “Due to many catchment basins
extending over international boundaries, conflicts
involving water will have to be resolved more and
more at an international level. A second characteristic
is the multidisciplinary approach. Water issues
have long been considered the domain of engineers
and technologists. In the meantime we have come to
realize that technological competencies can’t achieve
everything. For a start, technology cannot compensate
for the shortages. And assuming that technologists can
solve the problem in one way or another, it is by no
means certain that the parties involved in the border
areas will find these solutions acceptable. Decisionmaking
involving water resources also requires competencies
in communication, negotiating and in the art
of dialogue. Water management is increasingly becoming
a question of conflict management. And so we
arrive at the aims of the UNESCO PCCP project: how
do we change water issues from Potential Conflict to
Co-operation Potential? This is precisely what the
international conference in Zarogoza was all about.
Not only were water professionals in attendance, but a
wide range policy makers, diplomats, educators, students
and other interested parties were provided with
a forum which would help bring them in touch with
an alternative approach to problems involving water."
According to Ingrid Ilsbroux it was by no means a
coincidence that the conference took place in
Zaragoza. “The city is a candidate for the organization
of the world exposition of 2008 and the precise theme
of this is ‘Water and Sustainable Development’. The
local authorities have gone to great pains to promote
their candidature. Organizing the UNESCO conference
was the ideal opportunity of letting a broad international
audience see what they are really made of.”
Large international conferences are mostly a succession
of long speeches and have gained the reputation
of being monotonous. According to Ingrid Ilsbroux,
this could never be said of the conference in Zaragoza.
“
Technology cannot
compensate for the
shortages
’’
“The programme consisted of a series of interactive
sessions in which a specific catchment basin or river
mouth was at centre stage. Examples of these are the
Pedernales in Haiti and the Dominican Republic, the
Chu and the Talis in Kirgiz and Kazakhstan or the
Nahr el -Kabir in Lebanon and Syria all of which
straddle international boundaries and are areas where
conflict can flare up. Each session was in the form of
a role play. Following a short keynote speech by a
water expert a small group of players would begin
working on a problem area. There was a minimum of
two players for each country involved. They defended
the interests of their country but were not originally
from that region. As a player you had to imagine yourself
in a new situation. The role-play was led by an
expert. He first proposed a number of ways to manage
a conflict and then assumed the role of facilitator
which meant that he assisted in the definition and
analysis of the problem the development of an alternative
and in the execution of the agreed solution.
During each session there were observers from the
party who were familiar with the local problem. They
provided input and on occasion acted as a coach. At
the beginning of the role-play reporters were chosen
for the purpose of assessment and for the drawing up
of the report. Each session was brought to an end with
a debriefing during which the players reflected upon
their presentation and the observers evaluated the
players. The expert also reflected upon his style of
conflict management."
Methodology
“Thanks to this original formula we are provided with
a refreshing and totally different view of water-related
issues”, says Ingrid Ilsbroux. “It was absolutely clear
that the emphasis lay not on the technical and scientific
aspects but rather on the methodology and strategies
necessary for conflict management. How do you prevent
water from becoming a conflict? Or – better still- how
do you make an actual or potential conflict an exercise
in communication? This methodology and these strategies
are perfectly applicable to other sectors where problems
are present. The underlying idea is that if it works
for something as necessary in life as water, it has a real
chance of success involving other tricky questions.”
As head of the Life Technology Department, Ingrid
Ilsbroux is actively involved in the introduction of the
Bachelor / Master’s structure in the programme of education
for engineers and in the modernization of the
curriculum which accompanies this. During the conference
in Zaragoza she recognized in the approach
being taken a number of aspects which are being discussed
with respect to the process of innovation at
GROUP T. She refers to the changing role of the professor
who is increasingly becoming a facilitator and coach
instead of one who conducts lessons, the importance of
reflection where the student via retrospection and
prospection assumes more responsibility for his learning
process, the relevance of dialogue and the necessity
of acquiring not only scientific and technological
knowledge but also social and communicative competencies.
“This conference proved that we are on the
right track as far as our innovation process is concerned”
according to Ingrid Ilsbroux.
“In addition I am more convinced than ever that integrated
water management must be included in the Master’s
program at GROUP T. And not only because issues
surrounding water have become highly topical but also
because in the approach to these you acquire competencies
which make you a better engineer and a better
person”.
Y.P.
INTERVIEW, jg. 14, nr. 2, 19 januari 2005

Willem Lemmens, ingenieur Elektromechanica van GROEP T, toonde aan dat energiebesparende maatregelen geld kunnen opbrengen.
GROEP T-INGENIEUR ZORGT VOOR PRIMEUR
Haalt Leuven de Kyotonorm?
PROJECT
10
450 000 ton per jaar. Dat is de totale hoeveelheid CO 2 die de Leuvense bevolking jaarlijks de lucht injaagt. Deze massa kan volgens Willem
Lemmens, ingenieur Elektromechanica van GROEP T, tegen 2010 vrij gemakkelijk met meer dan 10% verminderd worden. De Leuvenaars
halen hiermee ruim de Kyotonorm en doen er bovendien ook financieel hun voordeel mee. Willems studie wordt ongetwijfeld een van de
hoekstenen van het toekomstig energiebeleid van de stad.
CO 2 of koolstofdioxine is het broeikasgas bij uitstek,
verantwoordelijk voor de langzame
opwarming van de aarde en de klimaatveranderingen
die hiermee gepaard gaan. In Kyoto
werd in 1997 afgesproken om tegen 2010 wereldwijd de
uitstoot van broeikasgassen beduidend te verminderen.
Voor België gaat het om een reductie van 7,5% t.o.v.
1990.”Om deze norm de halen is er een nationaal klimaatplan
nodig, maar zeker even belangrijk zijn lokale
initiatieven”, legt Willem uit. “Het zijn immers niet
alleen grote bedrijven die gassen uitstoten, ook de
bevolking draagt bij tot het broeikaseffect. Verwarming,
verkeer, elektriciteitsgebruik nemen een flinke portie
van de CO 2 -emissie voor hun rekening. De bevolking in
steden en gemeenten bereik je het gemakkelijkst met
lokale acties. Dit is precies wat de Leuvense afdeling
van Lokale Agenda 21 beoogt. Twee jaar geleden ging
zij op zoek naar een thesisstudent die de wetenschappelijke
basis zou leggen voor het uitwerken van een
lokaal energiebeleidsplan. Op dat aanbod ben ik ingegaan
en meteen had ik een uitermate interessant onderwerp
voor m’n afstudeerproject op zak.”
Inventaris
Lokale Agenda 21 is een actieprogramma voor een sociaal
rechtvaardige en milieuvriendelijke 21 ste eeuw dat
in 1992 door de UNO werd geïnstalleerd. Het uitgangspunt
van dit initiatief is dat je wereldwijde problemen
best eerst lokaal aanpakt. Leuven was de eerste stad in
België die in 2002 een eigen afdeling van Lokale
Agenda 21 oprichtte. Het platform houdt zich o.m. bezig
met duurzaam aankoopbeleid, mobiliteit, ruimtelijke
structuurplanning en ook energiebesparing. De werkgroep
Energie van de Leuvense afdeling fungeerde als
opdrachtgever van Willems project.
Het onderzoek dat Willem uitvoerde bestaat uit twee
delen. Om te beginnen een gedetailleerde inventaris van
de uitstoot van broeikasgassen in 1990 en 2000, de zogenaamde
nulpuntmeting en vervolgens een becijferd
overzicht van de maatregelen die nodig zijn om tegen
2010 de uitstoot beduidend in te perken.
Het eerste deel was echt monnikenwerk”, vertelt Willem.
“Nog nooit is er een raming, laat staan een berekening
gemaakt van de hoeveelheid CO 2 die de bevolking
van een stad als Leuven jaarlijks de lucht injaagt. Na
veel zoeken, vergelijken en rekenen kwam ik tot een cijfer
van 450 000 ton per jaar. En dan hebben we het enkel
over het residentiële energieverbruik, dus de bedrijven
en de industrie niet meegeteld !”
De grote vervuilers zijn verwarming (goed voor 60%),
gevolgd door autoverkeer (27%) en ten slotte elektriciteitsverbruik
(13%). “Dit zijn precies de bronnen die we
moeten aanpakken om de residentiële uitstoot tegen
2010 te verminderen”, vervolgt Willem. “Neem nu de
verwarming van de woningen. Die gebeurt nog al te
vaak met oude ketels die tot 25% meer verbruiken dan
de nieuwe. Ook op het gebied van isolatie is nog veel
werk aan de winkel. Meer dan de helft van de huizen
in Leuven heeft bijvoorbeeld geen geïsoleerde buitenmuren,
40% geen geïsoleerd dak, 35% geen geïsoleerde
verwarmingsbuizen. Daar is dus een forse energiebesparing
mogelijk. Hetzelfde geldt voor het elektriciteitsverbruik:
zuinigere huishoudtoestellen, minder
sluimerverbruik, meer spaarlampen kunnen allemaal
bijdragen tot minder uitstoot. Wist je dat op dit moment
een Leuvens gezin gemiddeld maar twee spaarlampen
heeft? Als we dit aantal tegen 2010 kunnen verdubbelen,
haal je zo 1 500 ton CO 2 uit de lucht.”
“
Een windmolen
produceert gemakkelijk
3 gigawattuur per jaar
en kan 1000 gezinnen
permanent van
stroom voorzien
Rendabiliteit
’’
Het voorbeeld van de spaarlamp brengt ons bij het
tweede deel van Willems studie. Welke maatregelen zijn
nodig om de uitstoot te reduceren en de Kyotonorm te
halen? Hierbij onderscheidt Willem twee mogelijkheden:
“Enerzijds heb je het ‘technisch potentieel’: wat
kun je bereiken met de optimale inzet van de huidige
technologie? Aan de andere kant is er het ‘socio-economisch
potentieel’: wat is economisch haalbaar en rendabel?
Het verschil tussen beide is frappant: -40% met
het technisch potentieel tegenover -11,5% met het
socio-economisch potentieel. Conclusie: energiebesparende
ingrepen hoeven niet per se pijn te doen of ten
koste te gaan van comfort. Integendeel, je kunt gemakkelijk
de Kyotonorm halen (7,5% voor België) én er
financieel beter van worden. Of, om nog even terug te
komen op de spaarlampen: de duurdere aankoopprijs
verdien je op korte termijn terug door een lagere energierekening.”
Windmolens
Willem rekende uit dat huishoudelijke energiebesparing
kan zorgen voor 67% van de CO 2 -reductie in Leuven.
Daarnaast zijn er nog tal van andere mogelijkheden
zoals meer gebruik van het openbare vervoer, de fiets,
carpooling, biobrandstof, enz. Een interessante optie
zijn ook de hernieuwbare groene energiebronnen zoals
wind- en watermolens, zonnepanelen, warmtepompen
die energie uit de grond halen en warmtekrachtcentrales
die tegelijkertijd elektriciteit en warmte opwekken
waardoor ze een hoger rendement halen dan de traditionele
elektriciteitscentrales waar de warmte door de
koeltorens verdwijnt.
In zijn studie breekt Willem een lans voor de windmolens.
“Een grote windmolen produceert gemakkelijk
3 gigawattuur per jaar en kan 1000 gezinnen permanent
van stroom voorzien. In Leuven kunnen er zeker drie
op een rendabele manier geëxploiteerd worden: in tien
jaar tijd is de investering terugverdiend.” Willem weet
zelfs te vertellen waar je het best een windmolen
optrekt: de strook tussen de Vaart en de Dijledreef is de
winderigste plek in Leuven.
Willems werk is een primeur in België. Het is de eerste
keer dat zo’n gedetailleerde studie is uitgevoerd over
het lokaal residentieel energiegebruik. Een vette kluif
voor de werkgroep Energie van Lokale Agenda 21 en het
Leuvense stadsbestuur. “We weten nu wat mogelijk en
haalbaar is, de volgende stap is de praktische realisatie”,
besluit Willem. “Als we de Leuvenaars kunnen
overtuigen dat energiebesparende maatregelen ook geld
opbrengen, halen we moeiteloos de Kyotonorm.”
Y.P.
Meer informatie over Lokale Agenda 21 op
www.LA21Leuven.be
INTERVIEW, jg. 14, nr. 2, 19 januari 2005

NIEUWE G.P.B.-OPLEIDING IN LEUVEN
Leraar worden: een tweede roeping
Ook al heb je een hoger diploma op zak en ben je al aan de slag in een leuke job, je andere interesses uitdiepen loont altijd de moeite.
Bij ACE, het Centrum voor Volwassenenonderwijs van GROEP T, vind je een ruim assortiment van opleidingen om je blikveld resoluut te
verruimen. Vanaf dit academiejaar is daar nog een nieuw programma bijgekomen: het Getuigschrift Pedagogische Bekwaamheid (G.P.B.),
een gezamenlijk initiatief van ACE-GROEP T en de Sint-Lukas Hogere Leergangen Brussel.
Het nieuwe G.P.B. is een lerarenopleiding in
avondonderwijs bedoeld voor hoger gediplomeerden
die graag les zouden geven in
het secundair onderwijs, het hoger onderwijs
of het volwassenenonderwijs. ACE-GROEP T
speelt hiermee in op een groeiende vraag. Elk jaar zien
we meer en meer professionals hun kennis en ervaring
delen met jongeren of andere volwassenen. Voor wie
leraar worden een eerste roeping is, zijn er de initiële
lerarenopleidingen in de pedagogische hogescholen.
Voor wie zich evenwel later geroepen voelt – na een
opleiding in het hoger onderwijs bijvoorbeeld of na een
paar jaar beroepsactiviteit – is er het Getuigschrift Pedagogische
Bekwaamheid (de vroegere D-cursus). In zo’n
G.P.B.-opleiding verwerf je de nodige pedagogische en
onderwijskundige bekwaamheden om aan de slag te
gaan in het onderwijs en je nieuwe roeping als leraar
waar te maken.
Het G.P.B. heeft overigens nog andere troeven. Het geeft
je eveneens een stevige pedagogisch-didactische basis
om carrière te maken als opleidingsdeskundige in een
onderneming of organisatie.
Veranderingsbekwaam
Met een G.P.B. kun je in principe aan de slag in alle graden
van het secundair onderwijs, zowel algemeen vormend
als technisch, beroeps- en kunstonderwijs. Het
G.P.B. geeft ook toegang tot het volwassenenonderwijs
en is in een aantal gevallen een vereiste in het hoger
onderwijs. Hoe je onderwijsbevoegdheid er precies uitziet,
hangt af van de opleiding die je volgde aan universiteit
of hogeschool. Een gegradueerde Elektromechanica
bijvoorbeeld zal in eerste instantie leraar
technische vakken of beroepsvakken worden. Een ingenieur
zal allicht vooral bevoegd worden voor wetenschappelijke
en/of technologische vakken, een jurist
voor economische of algemeen maatschappelijke vakken,
enz.
“
Elk jaar zien we meer
en meer professionals
hun kennis en ervaring
delen met jongeren of
andere volwassenen
’’
Zoals de graduaten in technologie en management van
ACE kunnen profiteren van de knowhow en de infrastructuur
van de Technologische Hogeschool van
GROEP T, laat de G.P.B. zich duidelijk inspireren door
de onderwijsvernieuwing in GROEP T’s Pedagogische
Hogeschool. Daar is een paar jaar geleden gestart met
de uitbouw van een competentiegerichte lerarenopleiding:
het curriculum wordt geconcipieerd vanuit en
werkt naar de competenties van de startbekwame leraar
toe. Belangrijke kenmerken van deze aanpak zijn: meer
verantwoordelijkheid van de student om zijn/haar leerproces
te sturen, leren al doende, optimale aansluiting
bij de latere beroepspraktijk, producerend leren en
teamwork in projecten, hoor- en werkcolleges met
ondersteunende functie, nieuwe vormen van toetsing,
meer reflectie op het leerproces, een nieuwe rol voor
de docent als coach, verhoogde inzet van ICT, mogelijkheid
tot personalisering van het leertraject en focus
op de lokale en internationale ontwikkelingen in het
lerarenberoep. Doel van dit alles is veranderingsbekwame
leraren op te leiden die soepel kunnen inspelen
op de snel wijzigende omstandigheden in het beroep
en de samenleving.
Modulair en flexibel
De nieuwe G.P.B.-opleiding is geconcipieerd vanuit zes
belangrijke competenties die de leraren in spe voorbereiden
op het professioneel handelen in de klas en in
de school, nl. 1. de leraar als onderwijsdeskundige, dit
omvat o.a. de studie van het onderwijslandschap, basisconcepten
en -opties en de sociale en psychologische
verantwoording ervan, 2. de leraar als opvoeder met
onderdelen uit de opvoedkunde en de psychologie,
3. de leraar als vakinhoudelijk expert, bestaande uit
o.m. didactiek en leerpsychologie, toegepast op het
eigen vakgebied, 4. de leraar als organisator, waarbij de
samenwerkingsvormen in het onderwijs centraal staan,
5. de leraar als communicator met o.m communicatieve
en agogische vaardigheden en het didactisch gebruik
van media en ICT en ten slotte 6. de leraar als professional
tijdens o.m. praktische oefeningen en stages.
Deze zes competenties zijn gegroepeerd in drie grote
modules: een module Communicatieve competenties,
een module Opvoedings- en onderwijscompetenties en
een module Organisatorische competenties. Elke
module bestaat op haar beurt uit een aantal eenheden
die zich richten op specifieke deelcompetenties. In de
eerste module vind je de eenheden agogiek, communicatievaardigheid
en mediakunde. In module 2 tref je de
eenheden opvoedkunde, psychologie, algemene didactiek,
vakdidactiek en stages aan en in module 3 de eenheden
onderwijsdeontologie, onderwijsorganisatie en
-wetgeving.
Iedere eenheid bestrijkt één semester en leidt tot een
deelattest. Wie alle attesten van een module heeft
behaald, ontvangt het certificaat van de module. Heb je
alle modulecertificaten op zak, dan bekom je het
Getuigschrift Pedagogische Bekwaamheid. Op een paar
beperkingen na beslis je zelf over de volgorde van de
modules en de eenheden. De hele opleiding duurt
minimum 4 semesters (2 academiejaren), maar wie dat
wil, kan de studie ook spreiden over 6 semesters.
ACE
11
Vrijstelling
Zoals gezegd, richt de nieuwe G.P.B.-opleiding zich
specifiek tot gediplomeerden van het hoger onderwijs.
Afhankelijk van de studierichting die je eerder volgde
kun je vrijstelling krijgen voor een of meerdere eenheden,
zodat je de studiekeuze nog kunt inkorten. Er zijn
twee inschrijvingsperiodes: een eerste van midden
augustus tot begin oktober (semester 1), een tweede van
1 december tot eind februari (semester 2). De G.P.B.-
opleiding wordt ingericht in de Pedagogische Hogeschool
van GROEP T op Campus Comenius, vlakbij het
station van Leuven.
Y.P.
Stijn Dhert, decaan van de lerarenopleiding is de programmacoördinator van het Getuigschrift Pedagogische Bekwaamheid.
Meer info op www.groept.be, klik op “opleiding”. De
opleidingsbrochure kun je aanvragen via ace@groept.be
INTERVIEW, jg. 14, nr. 2, 19 januari 2005

ALUMNUS IN DE KIJKER
Als gebaren spreken…
Een beeld zegt meer dan duizend woorden. Zo ook kan een enkel gebaar een wereld van gevoelens tot leven
brengen. Hierin schuilt de geheime kracht van de mime. Het centrum van deze jonge en nog relatief onbekende podiumkunst bevindt zich in
het Vlaams-Brabantse Aarschot. Daar strijken elk jaar in oktober topartiesten en -groepen van over de hele wereld neer voor het
Internationaal Mimefestival. Coördinator van dit uniek evenement is Eva D’Haenens, oud-studente van de Pedagogische Hogeschool.
ALUMNUS - PH
12
Eva studeerde in juni 2002 af als lerares Frans,
Nederlands, Geschiedenis. Daarvoor had zij
bijna vier maanden doorgebracht in Peru.
Hoog in het Andesgebergte in het afgelegen
Calca gaf zij les aan kinderen en volwassenen. Eva –
en met haar nog 2 medestudenten – waren de eersten
die de buitenlandse zelfstandige stage in de Pedagogische
Hogeschool introduceerden. Als echte pioniers
effenden zij het pad voor stageprojecten over de hele
wereld en het praktijksemester in het derde jaar van
de lerarenopleiding.
Na haar studie ging Eva op zoek naar een job waarin zij
zich zowel creatief als organisatorisch kon uitleven.
Na een maand vakantiewerk in een cultureel centrum
in Memphis (USA) meldde Eva zich als vrijwilliger
aan bij de organisatoren van het Internationaal Mimefestival
in haar geboortestad Aarschot. Tijdens de editie
2002 verkocht zij tickets, baatte de boekenshop uit
en klaarde honderdenéén klussen. Toen een paar
maanden later een medewerker de organisatie verliet,
stond er meteen een opvolger klaar. Sinds februari
2003 is Eva coördinator van het festival en rechterhand
van de artistiek directeur.
Volwaardige podiumkunst
”Mime is nog maar een paar jaar officieel erkend als
podiumkunst”, vertelt Eva. “Mime was en is eigenlijk
nog altijd een relatief onbekende kunstvorm. Een en
ander heeft te maken met het feit dat mime aan de vertrouwde
categorieën ontsnapt. Mime is niet hetzelfde
als theater en het is ook niet te groeperen bij dans of
muziek. Het is van alles wat. Omdat mime niet te classificeren
is, hebben heel wat mensen het er moeilijk
mee. Een van de doelstellingen van het Internationaal
Mimefestival bestaat er precies in mime te promoten
als een aparte, volwaardige podiumkunst die een
plaats verdient in het reguliere circuit.”
Het Internationaal Mimefestival was in 2004 aan zijn
achtste editie toe. Marc Crauwels startte het project op
in Antwerpen; sinds drie jaar mag Aarschot zich de
mimestad van België noemen. “De artistiek directeur
slaagt er elk jaar opnieuw in de wereldtop naar hier te
halen”, bevestigt Eva. “In 2004 hadden we groepen uit
15 landen te gast, niet alleen uit Europa, maar ook uit
Rusland en Taiwan. Als eenmaal de selectie is
gemaakt, begint mijn werk: uitnodigingen sturen, contracten
afsluiten, logies zoeken, promotiemateriaal
aanmaken, teksten schrijven, de website onderhouden,
noem maar op. De drukste periode is uiteraard het festival
zelf. Gedurende 10 dagen brengen we 34 opvoeringen
op 3 verschillende locaties in de stad. De programmatie
is zodanig dat wie dat wil alle
voorstellingen kan zien.”
“
Mime is een
universele taal. Wat
ook je leeftijd, cultuur
of achtergrond is,
iedereen begrijpt ze
Kruisbestuiving
’’
”Wie mime nog altijd associeert met witte gezichten,
amateuristisch straattheater of andere clichés, moet
dringend zijn mening herzien”, vindt Eva. “Mime is
in volle ontwikkeling en evolueert mee met de meest
recente stromingen in de visuele kunst. Ik had het al
over de verwevenheid met theater, dans en muziek,
welnu daar is recent ook video bijgekomen. Tijdens
het jongste festival was bijvoorbeeld een productie te
zien van mimespelers én animatiefilmmakers. Samen
creëerden ze een personage: de animatoren visualiseerden
de gedachtewereld ervan en de mime-acteurs
speelden het. Acteren en animatie in interactie, een
boeiend experiment. Maar er zijn nog veel meer interacties,
onder meer met het figurentheater, poppenspel,
masker- en schimmenspel en met het circus. De jongste
tijd winnen de meer experimentele vormen van het
lichamelijk theater veld. Zo hadden we tijdens het festival
een Spaans-Chileense groep te gast die een synthese
bracht tussen de butohdans en het bewegingstheater
wat een heel aparte visuele stijl opleverde.”
Mime-artiesten komen niet alleen uit de meest diverse
kunstrichtingen en disciplines. Een andere bron van
permanente kruisbestuiving is volgens Eva de interculturele
uitwisseling. “Tal van topgezelschappen hebben
een internationale samenstelling. Bovendien reizen
deze groepen de wereld rond en doen overal waar
zij komen inspiratie op. Neem bijvoorbeeld het Shang
Orienttheatre uit Taiwan. De artistiek directeur ervan
studeerde in Parijs en werkte met artiesten uit Frankrijk
en Oost-Europa. Dat is in de producties ook heel
goed te zien. Deze groep verenigt Europese mimetechnieken
met Chinese Taiji Quan en Qi-Gong en verwerkt
ook symbolen uit het taoisme, het confucianisme
en het boeddhisme in een schitterend mimisch
drama. Het optreden van deze groep was een van de
hoogtepunten van het jongste festival.”
Jong talent
Als coördinator van het festival is Eva ook nauw
betrokken bij de Pinokkioprijs. “Met deze prijs willen
we jong talent opsporen en beginnende artiesten een
duwtje in de rug geven”, zegt Eva. “Aan deze prijs werken
organisaties mee uit België, Frankrijk, Spanje,
Duitsland en Tsjechië. De preselectie van de kandidaten
gebeurt in hun land, de finale heeft plaats tijdens
het festival. De winnaars uit de preselecties brengen
dan hun voorstelling in première voor het publiek en
een internationale jury. De winnaar ontvangt 3 000
euro en krijgt de kans om in ieder land tweemaal een
productie op te voeren.” Elk jaar bezoekt Eva de partnerorganisaties
om de nodige afspraken te maken voor
de preselecties en de finale. In de mate van het mogelijke
probeert ze ook andere belangrijke mime- en
theaterfestivals in Europa bij te wonen.
De voorbije editie van het Internationaal Mimefestival
in Aarschot telde ruim 8 000 bezoekers, een derde
meer dan drie jaar geleden. Veelbelovend vindt Eva
dat het publiek almaar jonger wordt en internationaler.
Het bewijst dat het festival aanslaat en mime stilaan
de aandacht krijgt die ze verdient. “Mime is een
universele taal. Wat ook je leeftijd, cultuur of achtergrond
is, iedereen begrijpt ze. Mime is ook magie die
inspeelt op je onderbewuste en emoties en associaties
in je oproept die vreemd maar ook herkenbaar zijn.
Maar mime is bovenal creativiteit. Waar zoëven niets
was, wordt vóór je ogen een nieuwe wereld geschapen
en vult de leegte zich met beelden en gevoelens. Dit
scheppingsverhaal begint niet met het woord, in dit
verhaal spreekt het gebaar”, aldus Eva.
Meer info op www.mime.be
Y.P.
Eva D’Haenens, oud- studente van de Pedagogische Hogeschool, is coördinator van het Internationaal Mimefestival. De voorbije editie in oktober 2004 telde ruim 8 000 bezoekers.
INTERVIEW, jg. 14, nr. 2, 19 januari 2005

Peter Sterck bouwde zijn bedrijf uit tot nummer 1 in België op het gebied van software-testing.
ALUMNUS IN DE KIJKER
Peter Sterck:
ondernemer & kasteelheer
ALUMNUS - TH
13
“Een ondernemer kun je niet maken, wel wakker maken”, is één van de oneliners van Peter Sterck. Deze
elektronica-ingenieur nam in 1993 het bedrijfje waar hij werkte over en bouwde het uit tot nummer 1 in België op het gebied van
software-testing. Sinds 1999 resideren Peter en zijn medewerkers in een charmant kasteel even buiten Leuven. Inmiddels is ook de
kasteelheer in hem wakker geworden en heeft hij in zijn domein z’n tweede passie gevonden.
In 1986 studeerde Peter bij GROEP T af als ingenieur
Elektronica in de toenmalige afstudeerrichting
Telecommunicatie. Zijn keuze voor GROEP T vier
jaar eerder was vlug gemaakt: “Na een dagje les
volgen en een avondje fuiven bij Industria stond m’n
besluit vast. Bij GROEP T vond ik de geknipte combinatie
van studie en het studentikoze, van ernst en plezier.
Ook de opleiding zelf sprak mij aan, vooral dan de
mix van technologie, management en communicatie,
de aandacht voor teamwerk, de balans tussen theorie
en praktijk en uiteraard de contacten met de ondernemingen”.
Peter liet zich ook niet onbetuigd in het studentenleven;
in zijn laatste jaar schopte hij het zelfs tot
vice-preses van Industria.
Na GROEP T en een Maîtrise en Administration d’Entreprise
aan de UCL ging Peter aan de slag bij CMB in
Antwerpen als business analyst. Hij creëerde er software
om containertrafieken over de hele wereld in
kaart te brengen. “Interessant werk was het zeker,
alleen mag het niet te lang duren”, aldus Peter. “Na
twee jaar op kantoor wou ik naar buiten, de commerciële
toer op. Via via en met wat geluk kwam ik in contact
met Performance Software, een Engels bedrijf dat
net een verkoopafdeling in Haasrode had opgezet en
op zoek was naar een sales manager om zijn software
testprogramma’s in de Benelux de verdelen.”
Van product naar dienst
Peters carrière als sales manager was maar van korte
duur want na amper één jaar hield Performance Software
het in de Benelux voor bekeken. “Onze producten
waren erg toekomstgericht en in de toenmalige IT-sector
moeilijk te verkopen”, legt Peter uit. “Bovendien zaten
we begin van de jaren 90 in een dieptepunt in de ITmarkt.
Toch voelde ik bijna intuïtief aan dat zich hier
een unieke opportuniteit voordeed. Daarom stelde ik
het bedrijf voor om de activiteiten in Haasrode op zelfstandige
basis voort te zetten.”
Na het fiat uit Engeland werd Performance Software in
Haasrode omgedoopt tot PS_Testware en veranderde
Peter zijn visitekaartje in chief executive officer. Aanvankelijk
bleef het nieuwe bedrijfje in eerste instantie
een distributeur van software testtools, maar na twee
jaar gooide Peter het roer helemaal om en begon als eerste
in België met het aanbieden van diensten. Hij maakt
hieromtrent de volgende vergelijking: “Het is niet omdat
je een goede hamer hebt, dat je ook een professionele
schrijnwerker of meubelmaker bent. Dat was precies het
probleem waarmee we geconfronteerd werden. Wij hadden
uitstekend gereedschap maar er waren geen vaklui
die ermee aan de slag konden. Dus besloten we geen
hamers meer te verkopen maar wel schrijnwerkers op
te leiden.”
Eind 1995 pakt PS_Testware uit met een nieuwe methodologie
gebaseerd op het V-model van Glenford Myers.
De basisidee is dat je met het testen van software niet
moet wachten tot het hele programmeerwerk klaar is,
maar dat je in elke fase van het ontwikkelingsproces in
een aangepaste testing voorziet. “Software ontwikkelen
kost handenvol geld en zelfs een kleine fout kan grote
gevolgen hebben. Die fouten hoeven trouwens niet
altijd van technische of programmatorische aard te zijn.
Veel loopt mis omdat de ontwikkelaars onvoldoende
rekening houden met of te weinig weten van de precieze
behoeften van de klant. Ze leveren dan wel een in
technisch opzicht perfect product af, maar de klant is
toch niet tevreden. Onze testmethodiek is erop gericht
om ook dergelijke fouten te voorkomen.”
Parallel proces
Ontwikkelen en testen gaan volgens Peter hand in
hand. “Stel iemand wil CD’s via het internet verkopen
en bestelt hiervoor de nodige software. Welnu, dan
bestaat de eerste taak van de ontwikkelaar erin de ‘user
requirements’ zo precies mogelijk in kaart te brengen:
waaraan heeft de klant in kwestie juist behoefte?
Daarna volgen de logische analyse en de fysische analyse
en pas dan begint het technische gedeelte, met
name het programmeren en het schrijven of genereren
van de code. Onze methodologie bestaat erin om naast
het ontwikkelingstraject ook een parallel testparcours
uit te tekenen waarbij in elke fase ook een passende testing
gebeurt. In de eerste fase zijn dat vooral acceptatietests
en systeemtests gelinkt aan de business, de specifiek
technische tests komen pas later. Software testen
is dus heel wat meer dan debugging, het is van bij het
begin actief meedenken in het proces.”
Peters ommezwaai in 1995 heeft het bedrijf geen windeieren
gelegd. PS_Testware telt inmiddels al 55 medewerkers
en kent zelfs in deze barre economische tijden
een jaarlijkse groei van 10%. Naarmate zijn onderneming
groeide, zag Peter zijn rol evolueren van ondernemer
naar manager. Daarom besloot hij om vanaf
1 oktober 2004 het dagelijks beheer toe te vertrouwen
aan een opvolger. Hijzelf werd voorzitter van de raad
van bestuur waardoor hij met meer afstand op de zaken
kan toezien.
Kasteel met domein
In 1998 betrok PS-Testware kasteel de Bunswyck even
buiten Leuven. Een klein software bedrijf in een klassiek
kasteel met domein, het leek wel op grootheidswaanzin,
maar Peter wist goed wat hij deed. “Mijn eerste
plan bestond erin om een campus te creëren voor
opleidingen en R & D, een plaats waar ook andere
bedrijven in onze branche zich zouden komen vestigen,
vergelijkbaar met de technologievalleien die toen
overal in Vlaanderen verschenen.” Zo’n Testing Hill
Campus is er evenwel nooit gekomen, daarvoor was en
is nog altijd de concurrentie in de sector te groot. Dus
kregen kasteel en domein de Bunswyck een nieuwe
bestemming als centrum voor seminaries, congressen,
vergaderingen en recepties. Een oase van rust en groen
aan de drukke Tiensesteenweg op een boogscheut van
het stadscentrum. De ondernemer begon een tweede
carrière als kasteelheer.
Y.P.
INTERVIEW, jg. 14, nr. 2, 19 januari 2005

CULTUUR OP DE CAMPUS
Parelduiken in Vlaams-Brabant
Vanaf 22 februari tot 17 maart 2005 biedt GROEP T aan haar studenten en personeel een cultureel festival aan:
Parelduiken in Vlaams-Brabant. Een maand lang, bijna dagelijks, worden taal en andere studenten verwend met workshops,
tentoonstellingen, demonstraties, ... Manuela Caniato en Anna Selga Feixas, beide taaldocenten en organisatrices van het festival, vertellen.
Parelduiken in Vlaams-Brabant
Dinsdag 22 februari:
Duitse oude textieltechnieken zijn opnieuw in de
mode. Atrium Vesalius vanaf 18uur
Woensdag 23 februari:
Cineforum: Pane e tulipani van Silvio Soldini.
Monseigneur Sencie Instituut 00.08 om 19u45uur
Donderdag 24 februari:
Culinair treffen België-China: Chinezen aan zet.
Atrium Vesalius vanaf 18uur
Vrijdag 25 februari:
Thaise voetmassage, of hoe kleinkinderen hun
grootouders verwennen. Atrium Vesalius vanaf
12uur
EVENT
14
We bieden een heel gevarieerd programma”,
zegt Anna. “De boekenbeurs
die vorig jaar een onverwacht succes
was, wordt dit jaar grootser opgevat. We
zorgen voor tweedehandsboeken in acht verschillende
talen en, jawel, er zullen ook boeken zijn in het Chinees
en in Thai. Voor de studenten Nederlands zal er
worden samengewerkt met de toeristische dienst van
Leuven. Ze waren meteen bereid een aangepast programma
te maken. Verder realiseren we dit jaar een
idee dat al lang leeft onder de Spaanse studenten:
Argentijnse tango. De cursussen salsa in Leuven zijn
ondertussen niet meer te tellen; maar Argentinië heeft
ook een heel eigen dansstijl te bieden, en daarvan zullen
de studenten nu mogen proeven. We hebben dit
jaar onze inspiratie gehaald uit de oude kolonies. Voor
Spaans en Engels was dat niet zo moeilijk, maar voor
Frans heeft het méér voeten in de aarde gehad. De
Franse taal is nog heel levendig in de Magreblanden,
een streek waar ik via mijn werk als lerares Arabisch
in Mechelen heel wat voeling mee heb. Maar van de
Franse cultuur is er na het vertrek van de kolonisator
niet meer zo veel overgebleven. Uiteindelijk hebben we
een percussionist, werkzaam in Brussel, bereid gevonden
de cursisten Frans op verschillende workshops
Magrebijnse percussie op de derbouka, de rik, of de tar
te vergasten.”
“Voor de Engelse studenten hebben we ook de mosterd
van overzee gehaald”, vervolgt Manuela. “Verder heb
ik twee bijzonder interactieve belevenissen gepland.
Voor Chinees, een kookwedstrijd, en voor Italiaans een
avond over design, waarbij een tentoonstelling opgezet
zal worden door de hele GROEP T - populatie zelf. Italiaans
design vinden we overal, ook in de Vlaamse
huiskamers. Het festival zal geopend worden met een
programma voor de Duitse cursisten: een workshop
waar ze kunnen werken met vilt dat we kennen van de
Kerst- en andere versieringen.”
Nele Verhenne
Maandag 28 februari:
Polyglotte boekenbeurs. Atrium Comenius vanaf
12uur, Atrium Vesalius vanaf 15uur
Dinsdag 1 maart:
Italiaans design binnen handbereik. Atrium Vesalius
vanaf 18uur
Donderdag 3 maart:
Culinair treffen België-China: Belgische boter bij
de vis. Atrium Vesalius vanaf 18uur
Maandag 7 maart:
Charmant Leuven voor anderstaligen. Atrium
Vesalius 18u en Leuven Centrum vanaf 18.50uur
Maandag 7 maart:
Cineforum: La lingua del santo van Carlo Mazzacurati.
Monseigneur Sencie Instituut 00.08 om
19u45uur
Dinsdag 8 maart:
Magrebijnse percussie. Atrium Vesalius vanaf 18uur
Donderdag 10 maart:
Culinair treffen België-China: Chinezen laten het
niet koud worden. Atrium Vesalius vanaf 18uur
Dinsdag 15 maart:
Australian national games. Atrium Vesalius vanaf
18uur
Woensdag 16 maart:
Argentijnse tango voor beginners. Atrium Vesalius
vanaf 18uur
Donderdag 17 maart:
Culinair treffen België-China: Belgen hakken in de
pan. Atrium Vesalius vanaf 18uur
REALIA
NIEUW BIJ GROEP T
Luc Vandeurzen, docent Technologische
Hogeschool
Geert Van Aerschot, lector Pedagogische
Hogeschool
Nele Van Dael, praktijklector Pedagogische
Hogeschool
Bram Janssens, medewerker IT-team
Jonas Hermans, medewerker IT-team
Maaike Schunselaar, medewerker IT-team
Ilse Vandormael, medewerker IT-team
Kevin Vaesen, medewerker IT-team
Roman Nekrashevych, medewerker Faciliteiten
OP STUDIEDAG
C. Block (TH – eenheid Materie) nam deel aan:
- IFEST Beurs en lezing Eco-efficiëntie in
Flanders Expo-Gent op 19.10.2004;
- de conferentie Engineering Education in
Sustainable Development aan de Universidad
de Catalonia – Barcelona van 27 tot
29.10.2004.
J. Cauwerts (TH – eenheid Informatie) woonde
de “Brussels SQL server day” bij op 26.10.2004.
P. Daman (eenheid Administratie & Financiën)
nam deel aan de studiedag “Tewerkstelling van
buitenlandse werknemers in België” bij Kluwer
– Diegem op 02.12.2004.
J. De Graeve (Algemeen Directeur), J. Van Maele
en Li Wei (eenheid Strategie & Communicatie)
waren van 13 tot 23.12.2004 op werkbezoek in
Thailand. Zij voerden gesprekken met o.a.
UNESCO, Thammasat University, het Ministerie
van Onderwijs, dr. Tong-In (Algemene
vergadering GROEP T) en verschillende
academici en opinion leaders in het kader van
het Research Fellowship van J. De Graeve.
S. Dhert en J. Heyvaert (decanen PH) namen deel
aan de conferentie “Lerarenopleiders
professionaliseren”, georganiseerd door VELON
in Gent op 15.10.2004.
S. Dhert (decaan PH) nam deel aan de studiedag
“Hoe stuurbaar is ons onderwijs?” aan de
K.U.Leuven op 16.09.2004.
A. François (TH – eenheid Materie) nam deel
aan:
- “Herkennen en classificeren van
spuitgietfouten” bij de Vlaamse
Ingenieurskamer in Wommelgem op
08.11.2004;
- de Chinadag bij Kunststof en Rubber
Veldhoven – Eindhoven op 19.11.2004;
- de workshop “Indienen van een
onderzoeksproject” aan de K.U.Leuven op
24.11 en 01.12.2004.
J. Gevaert, (PH – eenheid Humane Wet.) nam
deel aan:
- de lectorenvergadering NC-zedenleer in
Brussel op 07.10.2004;
- de studiedag “Goede minnaars” bij JIP &
Jeugddienst – Mechelen op 16 en 17.10.2004.
A. Jans (TH – eenheid Fysica) werkte mee aan
de wetenschappelijke stand over Mars tijdens
“125 jaar Belang van Limburg” in Hasselt op 30
en 31.10 en 01.11.2004.
R. Kelchtermans (PH – eenheid Humane Wet.).
Woonde de info-avond over ADHD bij aan het
Centrum Zit Stil in Heverlee op 07.12.2004.
H. Loenders (PH – eenheid Humane Wet.) nam
deel aan de studiedag “Inclusief onderwijs. Tips
voor en door ouders” in Leuven op 05.10.2004.
G. Meurrens (PH – eenheid Expressie) nam deel
aan “De seizoenen door dansen”, georganiseerd
door het Centrum Permanente Vorming –
Antwerpen op 09.11.2004.
H. Renders (eenheid Energie) nam deel aan de
“Scores workshop Systems Control and
Optimalization Services” in Leuven op 12 en
13.10.2004.
C. Schuttyser (TH – eenheid Informatie) nam
deel aan de Silica Seminar Day in Beersel op
19.10.2004.
A. Schollen (ACE-Talen) woonde het Colloquium
“De-mystifying the European Language
Portfolio” bij, georganiseerd door de British
Council in Brussel op 01.12.2004.
F. Stroobans (TH – eenheid Biologie) nam deel
aan de studiedag “The health is on” in het
Congrescentrum van Turnhout op 20.11.2004.
H. Van de Water (PH – eenheid Wetenschappen)
nam deel aan “Sensoren en beveiliging” bij CNO
Antwerpen op 17.11.2004.
R. Van der Auwera (PH – eenheid L.O.) nam deel
aan de “Dag van de Trainer” bij BLOSO in Gent
op 18.12.2004.
J. Van Maele (eenheid Strategie &
Communicatie), E. Schoeters (TH – eenheid
Communicatie), B. Meeus (PH – eenheid
Humane Wet.) en J. Caluwaerts (PH – eenheid
Talen) namen op 09.12.2004 deel aan de
studiedag van de Vlaamse UNESCO Commissie
over de conventie die UNESCO voorbereidt
over culturele diversiteit.
A. van Uffelen (PH – eenheid L.O.) nam deel
aan:
- “Fitness tussen muzen” op 30.09.2004;
- de voorbereiding “100 Sportprikkels 2005”
op 21.10.2004 bij SVS-BLOSO in
Hasewinkel;
- de coördinatievergadering BVLO in Gent op
21.10.2004.
N. Verboven (PH – eenheid Talen) nam deel aan
de nascholing Frans voor onderwijzers op
24.11.2004.
L. Vingerhoets (PH – eenheid Wetenschappen)
en A. Jans (TH – eenheid Fysica) namen deel
aan het Wetenschapsfeest in Hasselt van 22 tot
24.10.2004.
W. Vuylsteke (TH – eenheid Energie) volgt de
opleiding “Arbeidsveiligheid niveau 2” bij
Lucina in Leuven.
M. Willems (PH – eenheid Humane Wet.) nam
deel aan de studiedag “Interreligieus leren op de
basisschool”, georganiseerd door het Instituut
voor Katholiek Onderwijs in Nijmegen op
10.11.2004.
GASTDOCENTEN – TH
E. Verhenne, FAVV: “Voedselveiligheid en
traceerbaarheid” (18.11.2004).
L. Beckers, directeur Audit Supply Global:
“Distributiemodellen” (24.09.2004).
J. Vanthienen, K.U.Leuven : “Introductie
informatiesystemen” (05.10.2004).
K. Van Doorselaer, Hogeschool
Antwerpen:”Design met kunststoffen”
(12.10.2004).
T. Tollenaere, software ingenieur:
“Ontwikkelmethodologieën van software”
(26.10.2004).
V. Fonderie, QA Manager IMEC: “Kwaliteitszorg”
(17.11.2004).
I. Dresselaers, consultant Deloitte & Touche:
“Entrepreneurship” (19.11.2004).
A. Pardon, hoofd veiligheid IMEC: “Learning
from accidents” (24.11.2004).
G. De Meutter, managing director Connecto:
“Getuigenis van een alumnus-ondernemer”
(29.11.2004).
INTERVIEW, jg. 14, nr. 2, 19 januari 2005

JOB- EN PROJECTENBEURS
23 februari 2005:
ondernemersdag!
Studenten, docenten en ondernemers zijn de drie “natuurlijke” partners van GROEP T’s ingenieursopleiding.
Een van de topdagen van dit partnership is ongetwijfeld de jaarlijkse ondernemersdag. De hele campus wordt dan één groot forum
voor contacten en gesprekken. De editie 2005 heeft plaats op woensdag 23 februari.
De ondernemersdag wil studenten, docenten
en ondernemers met elkaar in contact brengen
met het oog op de rekrutering van
nieuwe medewerkers en/of samenwerking
in het kader van projecten, eindwerken en stages. Het
concept is dus dubbel. Aan de ene kant is de ondernemersdag
een jobmarkt voor de laatstejaars van de ingenieursopleiding,
van het masterprogramma e-Media en
van de graduaten van ACE, GROEP T’s Centrum voor
Volwassenenonderwijs. Aan de andere kant is de
ondernemersdag ook een projectenmarkt met als doelgroep
de voorlaatstejaarsstudenten ingenieur die in het
tweede semester uitkijken naar een onderwerp voor
hun eindwerk, bij GROEP T niet toevallig “Ondernemingsproject”
genoemd. Maar ook wie na zijn opleiding
bij GROEP T verder wil studeren vindt zijn/haar
gading op de ondernemersdag: verschillende universiteiten
en hogescholen verstrekken er informatie over
hun voortgezette opleidingen.
Internationaal karakter
Aan de editie 2004 namen vijftig bedrijven deel. Al bij
al geen slechte opkomst gelet op het krimpende
jobaanbod op de arbeidsmarkt. Bij de deelnemers niet
alleen multinationals, maar ook KMO’s, selectiebureaus,
banken en overheidsdiensten. Dankzij de medewerking
van VOKA – Kamer van Koophandel van het
arrondissement Leuven die de ondernemersdag patroneert
was ook in 2004 de Leuvense bedrijfswereld
goed vertegenwoordigd met o.m. Donaldson, Egova,
ICOS, Imec, Terumo Europe,…
Overigens is de ondernemersdag geen specifiek
Vlaams evenement meer. De aanwezigheid van de vele
buitenlandse studenten, van wie de meerderheid uit
Azië, geeft aan het gebeuren een internationaal karakter.
Zij vormen een interessante doelgroep voor de
ondernemingen die op internationale schaal werken.
Een aantal bedrijven die in Azië actief zijn, waren in
2004 vertegenwoordigd door de Belgian Chinese Economic
and Commercial Council.
CV’s en profielen
Cruciaal voor het welslagen van de ondernemersdag
is de voorbereiding van de deelnemers. Daar wordt
dan ook bijzondere aandacht aan besteed. Zo kunnen
de ondernemers vooraf de C.V.’s van de laatstejaarsstudenten
ingenieur en van de ACE-cursisten online
consulteren. Dit stelt hen in staat om vooraf interessante
kandidaten op het spoor te komen en eventueel
al een afspraak met hen te maken. Dit voorkomt tijdverlies
en maakt een minutieuse planning van de
ondernemersdag mogelijk.
Maar ook de studenten komen niet onbeslagen op het
ijs. Zij kunnen vooraf de bedrijfsprofielen van de deelnemers
inkijken om zich te informeren over wie wie
zoekt en hoe het job- en projectenaanbod er concreet
uitziet. Tijdens de communicatieseminaries in de
hogeschool leren de studenten bovendien hoe je een
goed CV opstelt en een sollicitatiegesprek voert. Voor
wie zich daar nog verder in wil bekwamen, wordt er
tijdens de ondernemersdag zelf een sollicitatietraining
georganiseerd, verzorgd door een professioneel selectiebureau.
Want hoe belangrijk jobsites en online solliciteren
ook zijn, een gesprek van mens tot mens blijft
nog altijd de beste manier om je toekomstige werknemer
of werkgever te kiezen. Het succes van de ondernemersdag
is daar telkens opnieuw het bewijs van.
Y.P.
De ondernemersdag start om 13 uur en duurt tot
17 uur. Ondernemingen kunnen zich inschrijven via
www.groept.be, klik op “ondernemersdag”.
Wil je INGENIEUR of
LERAAR (m/v) worden?
Kom het nu al eens
beleven!
Een infodag die je moet méé-maken:
Woensdag 23 februari 2005
(tijdens Ondernemersdag)
zaterdag 19 maart 2005
zaterdag 16 april 2005
zaterdag 21 mei 2005
zaterdag 25 juni 2005
zaterdag 27 augustus 2005
zaterdag 17 september 2005
telkens van 13.30 uur tot 17.30 uur
op campus Vesalius, Vesaliusstraat 13,
3000 Leuven
WAT MAG JE VERWACHTEN?
een individueel onthaal
activiteiten en gesprekken in kleine teams
interactieve demo’s en leerbelevenissen
persoonlijk contact met docenten
begeleiding door studenten
alle info over de bachelor/masterstructuur
een voorsmaakje van onze cultuurparels
een leuke verrassing na afloop
EVENT
15
RESERVEER JE INFODAG
Bel: 016-30 10 30
E-mail: groept@groept.be
Surf naar: www.groept.be, klik op “Infodagen”
Ook ouders, vriend of vriendin zijn welkom!
J. Cumps, consultant Faros: “Workflow
management” (30.11.2004).
M. Mommaerts, CEO Software Holding &
Finance: “Getuigenis van een alumnusondernemer”
(30.11.2004).
S. Mulier, alumnus: “Getuigenis van een
alumnus-ondernemer” (30.11.2004).
J. De Clippeleir, technical manager Basell: “Case
study kunststoffen” (14.12.2004).
P. Moreau, MOS-begeleider: “MOS: structuur en
stappenplan” (18.10.2004).
GASTSPREKERS – PH
PROJECT II, 2: INTERCULTUREEL
ONDERWIJS – TWEEDE JAAR
E. Berinyuy Ngaikpu, Integratiedienst Leuven
(15.12.2004).
M. Khalidova, Integratiedienst Leuven
(15.12.2004).
N. Puertas, Integratiedienst Leuven
(15.12.2004).
S. Mahani, Integratiedienst Leuven
(15.12.2004).
R. Ronak, Integratiedienst Leuven (15.12.2004).
L. Van Belleghem, VLIO (13, 16 en 17.12.2004).
T. Roose, Alians, Studio Globo-Gent (16 en
17.12.2004).
R. Verbist, Muzieklabyrint – Mechelen
(16.12.2004).
F. Ramon, Studio Globo – Brussel (13.12.2004).
H. Martens, Djapo-Alken (21.12.2004).
B. Cuppens, Djapo – Alken (21.12.2004).
PROJECT III, 2: OMGEVING VAN DE
SCHOOL (DERDE JAAR)
Lot Lippeveld, directie GPB-Turnhout
(16.12.2004).
Marcel Van Hellemond, vertegenwoordiger KBC-
Leuven (16.12.2004).
PROJECT III, 3: OVER DE GRENZEN (DERDE
JAAR)
C. Bols, leraar L.O.: “Multiculturalisme en sport”
(11.10.2004).
E. Roossens, K.U.Leuven : “Onderwijs en
multiculturaliteit” (11.10.2004).
J. De Roy, coördinator Brussel-Variant: “De
Brussel-Variant” (11.10.2004).
D. Bunkens, leraar NT2: “De Brussel-Variant
(11.10.2004).
H. Sezgin, integratieambtenaar Leuven:
“Integratie en onthaalklassen (11.10.2004).
ANDERE GASTDOCENTEN
E. Triest: Swijsen Infoboek: “Schatkist rekenen”
(16.11.2004).
B. Smulders, Natur-Natur: “Muurklimmen”
(25.11.2004).
I. Vervaeke, K.U.Leuven : “In vitro lab”
(18.12.2004).
EXTERNE ACTIVITEITEN – TH
BEDRIJFSBEZOEKEN 2 DE KANDIDAATSJAAR
Groep
1. INTERBREW – Leuven
2. BP CHEMBEL – Geel
3. SCHERING PLOUGH – Heist-op-den-Berg
(03.12.2004)
4. DSM SPECIALITY COMPOUNDS – Genk
(08.12.2004)
5 BROUWERIJ HAACHT – Boortmeerbeek
(21.10.2004)
6. TUPPERWARE BELGIUM – Aalst
(25.11.2004)
7. PB GELATINS – Vilvoorde (29.10.2004)
8. ALCON BELGIUM – Puurs (17.12.2004)
9. TESSENDERLO CHEMIE – Tessenderlo
(09.11.2004)
10. DUVEL MOORTGAT – Breendonk
(02.12.2004)
ANDERE ACTIVITEITEN
Teambuildingsdagen Elektronica (van 26 tot
28.10.2004). Organisatie: V. Van Rompaey en
D. Serré (eenheid Communicatie) en A. Van
Haesendonck, L. Janssens, A. Stynen en J. Van
Aken (eenheid Informatie).
InBev-Leuven (24.11 en 10.12.2004).
Organisatie: I. Vanderwegen en G. Waeyenberg
(eenheid Management).
Watermolen Rotselaar (06.10.2004). Organisatie:
T. Nobels (eenheid Energie).
Kunststoffenbeurs Düsseldorf (22.10.2004).
Organisatie: A. François (eenheid Materie).
Werkbezoek IFEST - Gent (22.10.2004).
Organisatie: P. Lievens (eenheid Leven).
Waterzuiveringsinstallatie Interleuven
(08.11.2004). Organisatie: C. Block (eenheid
Materie).
MOS-projecten in Halle, Ternat (08 en
21.11.2004). Organisatie: F. Stroobans (eenheid
Biologie).
Vakbeurs Aandrijftechniek – Expo Namen
(01.12.2004). Organisatie: H. Renders (eenheid
Energie).
Studiebezoek rioolwaterzuivering Kessel-Lo
(07.12.2004). Organisatie: P. Lievens (eenheid
Leven).
EXTERNE ACTIVITEITEN - PH
Wateronderzoek en bezoek educatief centrum NME
(18.10.2004). Organisatie: F. Stroobans
(eenheid Wetenschappen).
Praktijkseminarie groenten en fruitteelt bij Horteco-
Vilvoorde (20.10.2004). Organisatie: P. Sieuw
(eenheid Wetenschappen).
Bodemkundige dienst van België K.U.Leuven
(21.10.2004). Organisatie: P. Sieuw (eenheid
Wetenschappen).
Tentoonstelling “Historisch tijdperk” in
Provinciehuis (26.10.2004). Organisatie: K.
Vercammen (eenheid Humane Wet.).
Earth Education VME Centrum (10 en
29.11.2004). Organisatie: G. Meurrens (eenheid
Expressie).
In vitro oefening K.U.Leuven (18.11.2004).
Organisatie: P. Sieuw (eenheid Wetenschappen).
Bezoek nulenergiebalanswoning (19.11.2004).
Organisatie: J. De Cuyper (eenheid
Wetenschappen).
Bezoek Cofabel/John Deer – Erps-Kwerps
(03.12.2004). Organisatie: P. Sieuw (eenheid
Wetenschappen).
GROEP T – Leuven Hogeschool
Vesaliusstraat 13, 3000 Leuven
tel. 016-30 10 30 – fax 016-30 10 40
e-mail: interview@groept.be http://www.groept.be
14de jaargang, nr. 2, 19 januari 2005
INTERVIEW verschijnt vier keer per
academiejaar
Verantwoordelijke uitgever:
Johan De Graeve,
Vesaliusstraat 13, 3000 Leuven
Hoofdredactie: Yves Persoons
Redactiesecretariaat: Martine Groffils
Interview on-line: Seany Geuns
Redactieraad: Arthur D'Huys, John Caluwaerts,
Guido Vercammen, Stijn Dhert, Paul Goossens, Luc
Geurts, Wim Polet, Jan Van Maele, Kristien Van
Hoegaarden, Nele Verhenne, Ruben Huylenbroeck
Engelse vertaling: Martin Hughes - English
Excellence Team
Foto ’ s: Filip Van Loock
Vormgeving: EDISON, Leuven, 016-29 24 00
Drukkerij: Artoos, Kampenhout
Oplage: 23.000 exemplaren
Wettelijk Depot: D/2005/2134/3
INTERVIEW, jg. 14, nr. 2, 19 januari 2005

INTERNATIONAL
16
A delegation from the Beijing Jiaotong University (BJTU), led bij President Tan Zhenhui, visited GROUP T. From left to right: Mr. Liu Rui, Foreign Affairs Officer BJTU; Mr. Wim Polet, Foreign
Affairs Officer GROUP T; Mr. Liu Guanglei, Director of the School of Distance Learning; dr. Luc Geurts, Dean of GROUP T Leuven Engineering School; Prof Tan Zhenhui, President of BJTU;
Prof. Cha Jianzhong, Director of the School of Mechanical Engineering; Mr. Zheng Tiechui, Deputy Director of the President’s office and Prof. Guido Vercammen, GROUP T.
FROM BEIJING TO LEUVEN AND VICE VERSA
New Joint Master’s
Program being drawn up
At the end of November 2004 GROUP T received an important delegation from the Beijing Jiaotong University (BJTU),
led by Professor Tan Zhenhui, President of that prestigious institute. The BJTU belongs to the top universities in the field of engineering
education in China and for the past ten years has been one of the corner stones of GROUP T’s international network. In September 2006,
GROUP T and BJTU will start a new Joint Master Program in Electromechanical Engineering.
At the present time 69 students from the
BJTU are following the program for engineering
education given in English at
GROUP T. In the framework of the International
Engineering Program they followed the first year
at their home university before enrolling in the second
year at GROUP T. Upon graduating they receive a
Flemish as well as a Chinese degree. During the visit
discussions were held regarding the adaptation of the
International Engineering Program to the new Bachelor
– Master’s structure introduced this academic year
at GROUP T. At the same time specific agreements
were reached with respect to the development of a
new Joint Master Program in Electromechanical Engineering
due to start in September 2006. Within this
framework the BJTU students can obtain a Master’s in
Leuven while GROUP T students are afforded the
opportunity of going to Beijing. From the next academic
year onward, programs will be taught in English
at the School of Mechanical Engineering at the
BJTU.
Two-year formula
As with the other master programs at GROUP T, the
new Joint Master’s in Electromechanical Engineering
will be offered on the basis of a two-year formula: 2
semesters on the campus and 2 semesters in a company.
In the course of 2005 a steering committee will
be established to give form and content to the common
curriculum and student exchange. Parallel exchange
of professors between Beijing and Leuven will also
begin.
A critical factor for the success of the new master’s
program is cooperation with entrepreneurs. The learning
and working process of the master’s students over
two semesters in a company leads to these becoming
indispensable partners. During their stay at GROUP T,
Professor Tan Zhenhui and his delegation visited a
number of prominent companies in Leuven including
the brewery InBev, the Interuniversity Microelectronics
Centre (IMEC), Icos Vision Systems and Leuven
Measurement Systems (LMS International). Each one
is a preferential partner of GROUP T and will play an
important role in the two-year master’s program. It is
precisely this form of cooperation with the business
community that the BJTU finds especially interesting.
“
A critical factor
for the success of the
new master’s program
is cooperation with
entrepreneurs
’’
Recently the university has become the host institution
of the UNESCO Chair and Network on cooperation
between higher engineering education and industries,
an initiative that receives strong support from the
Chinese Minister of Education, dr. Zhou Ji. This project
is being led by Profesor Cha Jianzhong, Vice-chairman
of the Academic Committee and member of the
board at GROUP T. According to him the way in which
GROUP T cooperates with the entrepreneurs served as
a model for the UNESCO Chair. It is clear that through
this initiative the BJTU wishes to play a pioneering
role in the development of a network between engineer
educators and entrepreneurs. GROUP T is listed
as one of the seed members of this UNESCO Network
thanks to its structural involvement of enterprises in
its higher engineering education.
Alumni network
An important event during the visit was when the
BJTU delegation met Chinese students at GROUP T.
The reunion of the BJTU alumni who have already
graduated from GROUP T was a heart-warming experience.
A number of them including Liang Lisu and
Wang Fan are continuing their studies at the K.U.Leuven
. Deng Mina is preparing a PhD, Li Haibin is working
as a support engineer with Option International,
Wei Jun is working as a sales engineer at Barco and
Sun Zhi Bin studies at the University of Brussels. He
and Liang Lisu are still at GROUP T. In their capacity
as assistants at the Foreign Office, they are responsible
for the reception and coaching of the international
students. Together they form the first members of the
new BJTU-GROUP T Alumni Network established on
the occasion of the visit by Professor Tan Zhenhui and
his delegation.
Y.P.
EDISON 00118
INTERVIEW, jg. 14, nr. 2, 19 januari 2005